In dit mooie gebied willen we geen kanongebulder ZA 55 Angola verwacht felle strijd om gunst van kiezers Lezers schrijven 55 et? SM dat wordt geen leven meer! ZATERDAG 8 FEBRUARI 1975 Jacob Zwiers: „Natuurlijk is de bevolking laat met verweer tegen de -plannen gekomen". Door Thom Olimk Lauwersoog De Waddenzee heeft haar eigen riten en gewoonten. Gele gen tussen de eilanden een inge sloten wenkbrauw boven Nederland en de zware gronden, heeft ze de be lendende percelen en hun bewerkers getekend. De noordse lieden zijn nuk kig als de Waddenzeegolven; op zich zelf. Oranje en het kruis zitten stevig op de provinciebanieren gestikt. Ze hebben de naam niet gauw de vuist te heffen en het gezag graag als baken te hanteren. Veel van dit alles is waar, maar erbo venuit straalt de liefde voor eigen stee en land. En die zee In zake de toekomst van het Lau wersmeer gekalmeerd brok Wad denzee is het volk pas toe* gaan morren. Maar nu, bijna negen jaar na de eerste plannen van defensie voor het schitterend vlakland, rom melt het in brede lagen. Jacob Zwiers, lid van het Aktiecomite Lauwersmeer uit Nijkerk en beambte ln Metsla wier: „Natuurlijk is men laat met verweer tegen de plannen om een militair oefenterrein te situe- ren in de Kollumerwaard en de Mar- newaard. (Landstukken ten oosten van het meer). Je weet, dat de bevol king niet zo snel opstaat als het gaat om verzet tegen wat van hogerhand wordt aangegeven. Typerend genoeg waren het de „vreemdelingen", de mensen, die hier pas woonden, die het eerst een noodkreet lieten horen. Maar nu de handtekenacties, de voor lichtingsavonden en de persberichten elkaar opvolgen, nu groeit de aan hang snel. Alle leeftijden, alle gezind ten, alle beroepen. Eindelijk gaan de deuren open". De Kollumerwaard zal 1000 hectare, de Mar new aard 1500 hectare moeten afstaan aan de Landmacht, die zich daar wil bekwamen en oorlogssitua ties wil nabootsen. In '66, in de Tweede Nota Ruimtelijke Ordening kreeg de behoefte aan oe fenterreinen gestalte en in de nota Schut-Haex richtte defensie zich ook op het Lauwersmeer. Kloof In de loop der Jaren veranderden de inzichten omtrent milieu en natuur zich sterk het klimaat in Neder land veranderde, evenals de inzichten van defensie. De laatste helaas in te genovergestelde richting, waardoor snel een zich verbredende kloof zicht baar werd. Niet langer reppen de tongen van groepjes soldaten, die op de zware grond van het Friese en Groningse kunnen oefenen. Nu fluisteren de stemmen van tanks en andere zware rupsvoertuigen, zwaar geschut en vliegtuig plus h e 1 Jcopte rondersteu- ning. Naarmate de getijden op- en afgingen leerde men ook de stromingen in het „verzet" herkennen. Bij alle tegenst ders bleef echter één zaak centraal; het verdriet om getonal en gegier in de ruimte vol vogelgeluiden boven het Lauwersmeergebied. Er is een harde en een „zachte" lijn in het verzet. Het Aktiecomite Lau wersmeer wil platweg geen soldaten in de waarden. De Werkgroep Lau wersmeer van de Landelijke Vereni ging tot Behoud van de Waddenzee wil een planologische kernbeslissing; lees, de plannen van defensie binnen de perken houden. En daarmee komen we gelijk op een vrees, die bijna te ruiken is nabij de spuisluizen van Lauwersoog: wat is het woord van de militairen waard? H. Heldema, directeur van Heiploeg NV in Zoutkamp werkverechaffer aan zeker honderd man en duidelijk ge troffen door de bestemming, die op het gewraakte gebied leunt: „We hebben een leger nodig, een le ger moet oefenen. In zoverre ben ik het niet met de aktiegroep eens. Toch ben Ik lid en heb ik ook duidelijke bezwaren. In de eerste plaats, omdat ik economisch wordt getroffen, in de tweede plaats omdat ik kanongebul der niet graag hoor in dit mooie land. Maar ook ik heb de vrees, dat het ministerie van defensie zachtjesaan meer manschappen, meer en ander materieel naar de Lauwerszee zal stu ren dan nu wordt gezegd". Op het Waddenhuis in Harlingen, ze nuwcentrum van het verzet (dat zich onder meer tegen de plannen voor de Lauwerszee richt) zegt Bob Beets van de Werkgroep „Het is him praktijk, daarom moet alles worden vastgelegd in de planologische kernbeslissing". Jacob Zwiers van het Aktiecomite: „Het wordt altijd meer, nooit minder. De compagnies werden bataljons. Er komen toch tanks, wel 25 mm ge schut. Oorspronkelijk als natuurge bied aangeduide terreinen staan nu te boek als recreatiegebieden met on der meer militaire mede bestemming. De Marneweg moet wel worden ver legd, zo staat in het inrichtingsplan '80 en Defensie moet haar zin hebben. Wil je een pikant detail? Pak de nieuwste Bosatlas en Je ziet het tra ce. dat niet in het streekplan staat, maar wel voor ogen van Defensie". Die Marneweg is al deels door Gro ningen aangelegd en kostte al 11 mil joen. Ze was indirect de aanleiding tot een zeer opmerkelijke verschui ving in de verhoudingen, vorige week. GS wil de Marneweg „oude stijl" (die lastig is voor de landmacht omdat hij twee oefenterreinen doorsnijdt) en acht het nieuwe trace volgens het in richtingsplan in strijd met het streekplan. Dat is zo zei de PvdA- fractie. maar dan moet het streekplan worden aangepast. Ja, zei ook de CDA-firactie. Maar dan moeten ook de militaire-bestemmingen vervallen. Ja, zei de CDA en zo ontstond plotseling de situatie dat GS Groningen (in te genstelling tot Friesland) door een politieke handigheid van de PvdA zich tegen de plannen van staatsse cretaris Stemerdink keerde. Tot verrassing van hem zelf, die dan ook plotseling met alternatieve oefen terreinen op de proppen kwam, die hij niet nader kon aanduiden. „In Zoutkamp", vertelt directeur Hei- dema „was het op de avond van de 30ste Januari, na die onverwachte be slissing feest. Maar toen de uren ver streken realiseerde zich plotseling ie dereen, dat Stemerdink nog een ande re weg ter beschikking had". Over die weg zegt Jacob Zwiers: „Hij heeft de mogelijkheid Minister Gruy- ters van Volkshuisvesting en Ruimte lijke Ordening via artikel 38 in de wet op de Ruimtelijke Ordening het onderhavige gebied gewoon te laten aanwijzen ails onder meer mfflitaor oe fenterrein. „Ik geloof niet, dat hij het doet, want daar komt een hoop poli tiek geduvel van". De heer Heidema: „Dat kan en dan loopt hij met een grote boog om de moeilijkheden heen. Levensgevaarlijk Een andere mogelijkheid, die door ve len wordt aangegeven is het maken van nieuwe bestemmingsplannen door de vensohülllende gemeenten, afwijkend van het streekplan. Jacob Zwiers: „Aardig, maar het kost tijd en geld. De meeste gemeenten zijn artikel 12 gemeenten, dus arm. Verderop wacht dan GS, die weer kan afwijzen. Zoals bijvoorbeeld de Hinderwet zou kunnen worden gebruikt tegen het vliegtuiglawaai, dat zou kunnen ont staan. Via gemeentelijke beslissingen, eventuele afwijzingen, en beroepen, wacht dan de Raad van State. Uit zichtloos". Lawaai Wie rondom het Lauwersmeer dwaalt weet al gauw, dat de dorpen Lauwers oog (nauwelijks geboren) en Vier huizen, alsmede Zoutkamp het zwaarts zullen worden getroffen door het lawaai. Een inwoonster van Vierhuizen, die geheel in traditie van het gesloten land haar naam niet wil hebben ge noemd: „Ik ben niet tegen het leger, maar moeten we hier dan wonen in het constante lawaai van kanonnen en tanks. Ik wil dat niet". De gerant van restaurawt Lauwers oog: „Och immer, het loopt zo'n vaart niet. De mensen gaan toch ook naast de Harskamp bivakeren". Ten oosten van Lauwersoog, over een gebied met een schaal van zes kilo meter zal het niet meer veilig zijn vanwege het schieten. De vissers en de schelpenzuigers, de pleziervaarders en de dagjesrecreanten daar moeten verdwijnen. Henk I4ndemulder, van de Stichting Vislos en secretaris van de Vissersver eniging Hulp in Nood. (Zoutkamp) die dagelijks werkt op de visafslag op Lauwersoog: „De twintig garnalenvis- sers en de 5 schelpenvissers moeten daar weg. Vijftig procent van de gar nalen wordt in dat gebied gevangen. Naar buiten, op open zee mogen de schepen niet van de scheepvaartin spectie. Daarop zijn ze niet gebouwd. Dat betekent dus simpel het einde. Het Groninger wad woittt taboe". De directeur van Heiploeg in Zoutkamp, de heer Heidema: „Ik wordt op twee manieren getroffen. Mijn schelpen- zuigers mogen niet om Schiermcimnik oog heen. Wart- dan? Via de DoQlard het Eemskanaal, door Groningen? Da wordt te gek. Mijn toelevering van garnalen (hij bezit ook pellerijen en visfileerfabrieken) komt deels plat te liggen". Werkeloosheid dus? De heer Lindemulder: „Ja. Voor zeker vijftig gezinnen wordt het erg moei lijk. Afgezien nog van andere over last. Ik zou op Lauwersoog gaan wo nen, maar dat is wel van de baan. Wie wil nu binnen de baan van die kanonnen liggen met dat lawaai". Werk? Die werkeloosheid is door voorstan ders van de plannen overigens ook gebruikt. Er zou voor zo'n veertig tot vijftig ge zinnen werk loskomen dankzij de komst van de militairen. „Voor wie dan", vraagt de heer Heide ma zich af. Een enkele hippe tent, die 's avonds vertier biedt aan de sol daten". Jacob Zwiers: „Onzin. De Kol lummerwaard zou aan een flink aan tal landbouwers een leven kunnen verschaffen, gaat niet door. De garna len- en schelpenvissers moeten weg, de forenzen verdwijnen, Wie wil wo nen in het lawaai? en daarmee een zeker aantal middenstanders. Nee, meer weiUelooshcl'd, daar komt het op uit." Luanda Angola doet deze maand zijn eerste stappen op de weg naar onafhankelijkheid, een ongebaande weg die de nodige gevaren gaat opleveren. Per 31 januari heeft een overgangsbewind (vertegenwoordi gers van Portugal en van de drie bevrijdingsbewegingen MPLA, FNLN en UNIT Ahet bestuur op zich genomen. Op 11 november van dit Jaar wordit het bewind over een geheel onafhankelijk Angola overge dragen aan een president, die voor die tijd bij getrapte verkiezingen aangewezen moet worden. Eerst komen er verkiezingen voor een grondwetgevende vergadering, waarvoor alleen de drie bevrijdings bewegingen kandidaten kunnen stel len. De wetgevende vergadering kiest een president. Op 11 november komt er een eind aan vijf eeuwen van koloniale banden tusen Angola en Portugal. Een kwart In de overgangsregering hebben de drie bevrijdingsbewegingen elk een aandeel van een kwart, met Portugal nog als vierde. De samenwerking van de drie bewegin gen. die elkaar altijd beconcurreerd hebben, is nog uiterst pril en zij zullen elkaar ongetwijfeld fel bestrijden in de campagne om de gunst van de kiezers. Er staat veel op het spel, vooral omdart; er in het Afrikaanse politieke leven gewoon lijk geen tweede prijzen bestaan, geen plaats wordt gelaten aan een tweede belangrijke partij naast de overwinnaar. Bij de campagne zijn gewelddaden vrijwel zeker te ver wachten. Er zijn, nu al, dagelijks gevalletjes van politieke intimidatie en gcWc'.fipllegtng in de Afrikaanse wijken van Luanda. Al zijn er tot dusver weinig directe botsingen tussen de concurrerende bewegingen, de sfeer is toch gespannen en ernstige incidenten lijken onvermij delijk. Het meeste succes met zijn campagne heeft tot dusver de leider van de UNITA, dir. Jonas Savimbi, tot deze week de enige van de drie leiders van de bevrijdingsbewegingen die al in Angola terug was. Dinsdag is ook Agostinho Neto van de MLPA teruggekeerd, na een 14-jarig verblijf in het buitenland. Een half Jaar geleden gold Savimbi nog als een lichtgewicht in de Angolaanse politiek, maar hij heeft de laatste maanden zijn spel goed gespeeld. Volgens velen gaat hij zich ontwikkelen tot de grote favoriet bij de verkiezingen. Toen hij eind januari een bezoek bracht aan Nova Lisboa, de tweede stad van Angola, waren er ruim 200.000 mensen op de been om hem te begroeten en bij bezoeken aan doodgewone missiedor pen in de rimboe ziet hij soms kans om 20.000 belangstellenden te trekken. Gevaarlijk Savimbi gaat er kennelijk van uit Het is een taktiek die zijn naam inderdaad veel goed doet, maar ook een gevaarlijke. Bij al die openbare bijeenkomsten in een opgewonden land vormt hij een schitterende sohietsohijf voor een moordenaar. De Portugezen staan verbaasd over het risico dat Savimbi neemt, maar geven toe dat hij goede kans maakt om Angola's eerste president te worden als het hem lukt om in de komende negen maanden de kogels te ontlopen. De basis van Savimbi's macht en Invloed ligt bij de Umbundu-stam, de grootste stamgroep van Angola, die omstreeks 38 procent van de bevolking omvat. Zijn gematigde, maar toch nationalistische opvattin gen trekken de meeste blanken wel aan en het zou wel eens kunnen (zoals de drie bevrijdingsbewegingen nu alle drie beginnen te beseffen)' dat de 400.000 blanken op de wip komen te zitten, ook al vormen zij nog geen tiende van de bevolking. Een hoge Portugese ambtenaar die eind Januari naar Portugal terugge keerd is, heeft voorspeld dat de drie bevrijdingsbewegingen die nu tot politieke partij gepromoveerd zijn, in het najaar <te volgende aanhang zullen hebben: 45 procent voor de UNITA, 30 voor de FNLA en 25 voor de links georienteerde MPLA. De nabije toekomst ziet hij somber in. De kans op ernstige botsingen tijdens de verkiezingscampgane schat hij op maar liefi^*tachtig procent. Opnemen van brieven ln deze rubriek behoeft niet te betekenen dat de redactie het met de inhoud eens ls. De redactie behoudt zich daarenboven het recht voor om bijdragen te weigeren dan wel in te korten. Geen politiek bij abortus Sinds enkele Jaren bevindt Neder land zich in een hevige discussie over het al af met legaliseren van de z.g. Vrije Abortus. In afwachting en op voorhand van de noodzakelijke wetgeving, zijn reeos diverse klinieken op dit gebied werkzaam. Bij de overweging van ae voor- en tegen-argumenten spelen 'n aantal factoren een rol. namelijk: factoren van medische, sociale en religieuze aard, persoonlijke en mo rele factoren en de wetgeving. Een factor die hierbij niet wordt genoemd omdat ik meen dat deze hierbij niet genoemd dient te worden, is de poli tiek. Helaas dreigt juist de politiek één van de zeer belangrijke factoren te worden. De PvdA heeft een nota voorbe reid; de VVD werkt aan een nota die weinig van de vorige zal afwijken het CDA heeft onlangs een sterk af wijkende nota doen verschijnen. Bij enkele politieke partijen ont staan moeUijkheden omdat soms blijkt dat party- en persoonlyke standpunten niet overeenkomen (PPR) Kortom, er begint zich rond het abortusvraagstuk een tamelijk onverkwikkeiyke situatie te ontwik kelen waarmee de mensen die direct by deze zaak betrokken zyn, zeker niet worden geholpen. By de huidige gang van zaken is een doorbraak in deze nauwehjks te verwachten, omdat de Staten Gene raal een uitspraak moeten doen, met de daaraan verbonden politieke consequenties - mogelijk zelfs een kabinetscrisis - van partygebonden stemming. Een poging om dit gevolg te om zeilen is heit instellen, voor dit geval, van een madrukkeiyke stemvryheld voor die leden van de Eerste en Twee de Kamer, zodat iedereen k titre personnel hierover zyn mending kan geven, zondier politieke gevolgen. Slechts in dat geval gaan de fac toren, dile ik eerder in dit betoog heb genoemd, die rol spellen die zy verdienen te spélen. Het biykit, dat zodra men Neder landers vraagt naar hun mening over de abortusproblematiek, de reacties zeer weinig correlatie vertonen met de door hen opgegeven politieke be langstelling. De meningen liggen dwars over de partyen. By de cen trum partyen is de correlatie iets dui- deiyker (zoals valt te verwachten); naar links en naar rechts is deze niét aanwezig. By een Stemming ln de Staten Ge neraal zou deze situatie kunnen wor den nagebootst door het eerder ge noemde stemmen k toltre personnel. De Kamers zouden ook in dat geval een Juiste afspiegeling van het Ne derlandse volk zyn, in de vorm van een 'College van wijze Ik wil er dan ook voor pleiten dat een procedure, mét het doel het abortusvraagstuk uit de politieke sfeer te nemen, wordt gestart, waar- bü de beschreven methode my zeer doeltreffend hjkt. IR. J. GERRESE GALLASLAAN 15 t .rmrorviBP, Rugby is een faire sport N.a.v. de rubriek "Wim Rijsber- gen Apart" van maandag 3 februa ri Jl. het volgende: Wim Rijsbergen spreekt in zijn artikel o.m. over de spelverruwing in het Nederlandse betaalde voet- zal, in het bijzonder over het har de spel tijdens de competitie voet balwedstrijd FC UtrechtFeije- noord. Ondergetekende merkt zelf nog een fragment op uit de kolom van PSV "de doorgebroken van Deinsen van G. A. Eagles werd door de PSV reserve doelman on deruit gehaald", gevolg: gebro ken kuitbeen voor de onfortuinlijke G. A. Eagles speler. N.a.v. de ruwe spelelementen bij F.C. Utrecht—Feijenoord conclu deert Wim Rijsbergen: "Ik denk dat er zaterdag teveel rugby op de tv is geweest. Misschien kwam het wel daardoor". Volgens ondergetekende denkt Wim Rijsbergen, voor wie onderge tekende overigens grote bewonde ring heeft voor wat betreft zijn voetbalcapaciteiten, in de verkeerde richting. Dat er vorige week zater dag 2x flitsen van rugby wed strijden te zien geweest zijn is vol gens ondergetekende alleen maar positief. Vele mensen hebben nog steeds een geheel verkeerde indruk van 't rugby-spel, mede ook omdat veel mensen de regels van het spel niet kannen. Rugby is een van de weinige sporten die nationaal en interna tionaal nog volkomen als amateur sport beoefend worden. Het prof rugby, wat er wel eens op de tv vertoond wordt, wordt beoefend binnen een kleine afgescheiden band. Maar daar wordt heel andera gespeeld dan bij de amateurs de regels verschillen in grote mate. Amateur-rugby is een keiharde maar faire sport. Op de tv heeft meü kunnen zien hoe hard het er aan toe gaat, maar blessures ko men er niet of nauwelijks voor; de spelers weten wat ze te wachten staat en accepteren dit ook. Dat het, vooral betaalde, voetbal nationaal en internationaal zo erg verruwt komt volgens ondergete kende omdat de financiële belan gen die er bij het voetbal op het spel staan steeds maar groter en groter worden. Om een goedbelegde boterham te kunnen verdienen moeten ploegen als OA. F.C. Utrecht het gebrek aan talent en voldoende voetbalcapaci teiten compenseren door overdre ven ruw en hard (vaak infair) te voetballen. Unfaire overtredingen resulteren weer ln wraakacties. Rijsbergen zelf zegt hierover: "toen ik daarna de kans kreeg "aaide" ik hem onder de kin". Zelf is ondergetekende spélr by de Leüdse Rugbyclub DIOK en wy hbben in onze vereniging weinig of geen blessures gehad in dit sei- Bekijken we de blessurelijst bij het betaalde voetbal (ook Feijenoord heeft constant 3 k 4 man in de lappenmand) dan slaat de schrik Je om het hart. Nogmaals stel ik dan ook dat de grote financiële belangen in het be taalde voetbal de oorzaak zijn van de spelverruwing en niet het inci denteel vertonen van flitsen van 'n rugby wedstrijd. S. ABELMAN, Maasstraat 27, Wim Rijsbergen. Een piepjong grijpstaart stekelvarken wordt in de van Artis met def les gevoed. Het diertje, dat 1 februari is boren overigens een zeldzaamheid in gevangenschap werd door de moeder niet verzorgd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 15