„Voetbal is nu
nummer één"
voor Anton
Will v. Zoelen
Dianne een
neuslengte
voorsprong
ARMOEDE VERBORGEN
Schuiten wil 't werelduurrecord aanvallen
Vrij
spel
OP TAFELTENNIS BEN IK UITGEKEKEN
Stand
UVS - ELINKWIJK
O-
Scylla wil contact met
'sterke buitenlander'
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1975
BREDA Roy Schuiten, kopman
van Peter Posts TI-Raleighploeg is
ambitieus. Het werelduurrecord
staat op zijn programma voor 1975.
Schuiten, wereldkampioen op de
achtervolging en zeer succesvol pro
fessional in het na-seizoen van 1974,
is van plan in oktober/november in
Mexico Stad een aanval te doen op
het meest begeerde wielerrecord dat
sinds 25 oktober met 49,431 kilo
meter in handen is van Eddy
Merckx.
Schuiten sprak er gisteren, tijdens
de voorstelling van de ploeg, tame
lijk gemakkelijk over. De zekerheid
aan de vooravond van een wegseizoen
te staan, waarin op hem de druk
rust kopman te zijn van een ploeg
met een budget van rond een mil
joen gulden beklemt hem niet. „Het
is," vertelde Schuflten, "misschien
iets anders dan vorig Jaar, toen ik
betrekkelijk „blank" aan het seizoen
was begonnen. Het zal wat lastiger
zijn, maar wij hebben geen ploeg,
die helemaal op mij rust. Tino Ta
bak, Ferdi Bracke en Rene Pijnen
zijzin natuurlijk ook renners met een
reputatie. Ik had niet verwacht dat
mijn carrière zo'n vlucht zou nemen
alles dis erg vlug gegaan. Succes
stimuleert, winnen doet, winnen. Je
krijgt een geweldige moraal. Die
heb ik nog. Ik weet dat een aantal
van de Jonge Jongens mij als de kop
man zien, maar wij hebben gewoon
een goede ploeg, een team dat veel
sterker is dan in 1974. Wanneer ik
mij aan het eind van dit seizoen net
zo in vorm voel als vorig jaar ga ik
zeker naar Mexico".
Op het programma van Schuiten
staan voor de eerste helft van dit
jaar behalve de ronde van Andalu-
sië en Parijs Nice ook alle grote
klassiekers. Daarna zal ploegleider
Post bekijken welke van de grote
nationale ronden, Vuelta, Giro of
Tour zal worden. Post:
„Wanneer een bedrijf als Raleigh zo
veel geld in een ploeg steekt als
werd gedaan, ben Je verplicht publi
citeit te gaan halen in een van de
werkelijke grote wedstrijden. Ik kan
nu alleen nog niet bepalen welke
van de drie ronden wij gaan doen,
dat hangt ook af van wat er in het
voorseizoen wordt gepresteerd".
De ploegleider voegde er aan toe
dat het aantrekken van Bracke, de
35-jarige veteraan uit de ploeg, niet
alleen verband hield met de Mexi
caanse plannen. „Bracke is de ideale
wegkapitein voor een gemiddeld
Jonge ploeg. Hy kent het vak als
geen ander, heeft vrijwel alle wed
strijden gereden en heeft nog altijd
vorm, zoals hij heeft bewezen tij
dens de wereldkampioenschappen in
Montreal, waar hij tweede achter
Schuiten werd. Hij kan voor een
aanval op het uurrecord ook van
grote waarde zijn. Die zaak en alles
walt er mee te maken heeft, kent hij
ook door en door. In 1967 '68 is hij
tenslotte ruim elf maanden in het
bezit van dat record geweest".
Bracke is ervan overtuigd dat
Schuiten een goede kans heeft het
record te verbeteren. „Schuiten
een geweldige achtervolger, hij kan
een lange tijdrit rijden, kortom hij
voldoet aan alle voorwaarden. Voor
mijn gevoel is hij de enige, die op
dit ogenblik een kans op suc
ces heeft".
De Raleighploeg ziet er als volgt
uit Schuiten, Van Beers, Van den
Hoek, Hordijk, Van der Leeuw
Pronk, Pijnen, Raas, Rompelberg,
Tabak en De Waal (Ned), Cary en
Lloyd (GBr), Bracke en Karei Seis
(Bel) en Thurau en Harlte (WD1).
LEIDEN Van de reden voor
zijn onverwachte besluit om met
tafeltennissen te stoppen, weet
eigenlijk nog niemand het fijne.
Zelfs zijn clubgenoten van Scyl-
la weten niet precies waarom
Anton Will van Zoelen niet
meer achter de tafel wil ver
schijnen. Vast staat alleen dat
de zoon van de oud-voorzitter
van de Leidse club nog slechts
twee wedstrijdjes tegen Phoenix
mee zal spelen, maar verder
voor de eer zal bedanken.
Voetbal blijkt de aanleiding
tot zijn beslissing het bat erbij
neer te gooien. Anton Will van
Zoelen is uitgekeken op tafel
tennis en op Nederland en wil
zich volledig gaan concentreren
op voetbaltraining, nu hij zo
als hij zelf zegt rond april
wellicht de kans krijgt in Enge
land als semi-prof te gaan voet
ballen.
De 22-Jarige, die als tafelten
nisser nooit de vroeg gewekte
verwachtingen (4x nationaal Ju
niorenkampioen. 15 Jeugdinter-
lands) kon inlossen, vertelt een
"sprookjesachtig" verhaal.
Hoe hij eind vorig Jaar op be
zoek was bij de ouders van zijn
Engelse vrouw in Londen. Hoe
hij een keer een dagje mee mocht
trainen met Tottenham Hotspur
Op zichzelf niet opzienba
rend. "want dat komt vaker
voor in Engeland", zoals een
Engelse correspondent bevestigt.
"Maar meestal worden die Jon
gens aan het einde van de dag
met een kop en schotel van de
club afgescheept", weet Anton
Will van Zoelen. Hijzelf mocht,
zegt hij, echter terugkomen. Om
na een week te horen dat hij
zich weer bij de Spurs kon ver
voegen. Die club zou hem dan
introduceren bij een semi prof-
vereniging. Van Zoelen beweert
dat hij al tijdens zijn vorige ver
blijf in Engeland, "zo had kun
nen beginnen". "Niet bij de
Sours, daarvoor ben ik te oud",
maar bij Anfield, een semi»
profclub. Het klinkt ongeloof
waardig, dat weet ik, maar ken
nelijk heb ik daar ver boven
m'n krachten lopen voetballen".
Merkwaardig
Nu moet worden gezegd dat
Van Zoelen inderdaad voetbal
talent heeft. Hoewel hij voor die
tijd slechts zelden een (voet) bal
Door
Paul de Tombe
had aangeraakt, slaagde hij er
vorig seizoen in binnen tien we
ken naar het eerste van SJC te
reiken. Dat hij door gebrek aan
training inmiddels is terugge
zakt, versterkt zijn betoog be
paald niet. Want al is het voet
bal op het Eiland dan niet meer
zo toonaangevend als voorheen
en gaat het om clubs, die onge
veer vergelijkbaar zijn met Ne
derlandse eerste klasse amateurs,
nochtans blijft enigszins vreemd
klinken dat er belangstelling zou
bestaan voor Van Zoelen.
Engelse clubs hebben zich zelden
om het inlijven van continentale
voetballers bekommerd, hoe dan
zou een speler uit heté tweede
team van een Nederlandse vier
deklasser zoveel indruk kunnen
maken, dat Tottenham hem zou
willen introduceren? Zonder dat
het ontkend werd, wilde men trou
wens noch bij Tottenham, noch
bij Anfield het verhaal direct be
vestigen. Niet zo vreemd gezien de
terughoudendheid van Engelse
clubs, waar het om het verstrek
ken van gegevens gaat.
"Je zult me op mijn woord
moeten geloven", zegt Van Zoelen
als hem om harde bewijzen wordt
gevraagd. "Ik had zelf ook niet
gedacht dat het zo zou lopen.
Daarom wilde ik het ook eigen
lijk liever in de doofpot stoppen".
Niet meer gehinderd door dat
streven, barst hij los in een mo
noloog waarin hij bewijzen wil
aandragen voor de geloofwaardig
heid van zijn betoog. "Waarom
zou ik Je zomaar iets vertellen?
Zo nodig hoef ik niet in de publi
citeit. Ik vertel dit alleen omdat
je naar de reden vraagt waarom
ik stop met tafeltennis JDat is
omdat ik die kans in Engeland
misschien krijg. Voetbal is altijd
al de sport geweest die ik het
liefst beoefende. Alleen omdat ik
met tafeltennis opgevoed benen
omdat het daarin zo goed ging
(toen had ik er plezier in) heb
ik dat zolang gedaan. Tot ik ge
trouwd was, kon ik die twee spor
ten ook wel combineren. Nu moest
ik kiezen. Voor het seizoen had
ik al geen trek meer in tafelten
nis. Ik wilde alleen deze compe
titie nog uitspelen. Door die kans
in Engeland is dat veranderd:
daarom ben ik nu al gestopt.
Want ik wil keihard gaan trai
nen. Zo'n kans om daar te gaan
voetballen krijg Je immers maar
één keer?"
Uitgekeken
Van Zoelen heeft zijn rond de
Kerstdagen genomen besluit lang
voor zich gehouden. "Ik wilde
Scylla niet verontrusten, want ik
besef dat het een volledig verkeerd
moment is om te stoppen. Maar
ik ben uitgekeken op tafeltennis.
Misschien had ik wel talent,
maar dat is er nooit uitgekomen.
Ik heb met niet kunnen ontplooi
en. Mentaal en psychisch ben
ik niet sterk; aan zelfvertrou
wen heeft het me altijd ontbro
ken. Ik kon de spanning voor
de wedstrijden niet meer aan.
Vooral niet in de tijd dat we de
gradatie-duels moesten spelen".
Hij haast zich te verklaren dat
zijn voetbalmentaliteit anders is.
"Ik weet niet waaraan dat ligt,
maar daarin ben ik vrijer. Ik be
sef natuurlijk best dat er een
enorm gat is tussen mijn kwali
teiten en die van de jongens
waar ik bij Tottenham trainde,
maar ik trok me daar aan op.
Ik ben omhoog getild. Daarbij
kun je veel goedmaken als je
het maar bekijkt. Dat heb ik wel
geleerd met tafeltennissen."
Verplicht
Het zal voorlopig bij die erva
ring bliJveB. Die twee wedstrijd
jes wil ik nog meespelen omdat
ik dat aan Scylla verplicht ben,
maar dan is het afgelopen.
Voetbal is nu nummer één. Als
Ik in april inderdaad de kans
krijg om bij een Engelse semi-
profclub te komen dan wil ik dat
proberen. Al verdien ik dan maar
weinig en al moet ik verder bij
wijze van spreken het gras gaan
naaien. (M'n vrouw kan weer
bij haar 'oude' baas gaan wer
ken). Ik mag natuurlijk niet veel
verwachten, maar ik zie ook niet
In waarom ik het niet zou kun
nen maken. Misschien heb ik
het in de benen. Zo niet dan
maak ik misschien een gruwelijke
fout. Dat is dan Jammer, maar
dat risico neem ik".
KOPENHAGEN Nederland telt
weer mee in het wereldüe van die
zitpirouette en de dubbele sprongen.
Een eigen vertegenwoordigster in de
Jury, twee dames van de Amster
damse kunetijaSlichting, die wervenid
rondgaan voor een internationale
ontmoeting, die in november staat
te gebeuren en een ploegleider, die
met egards wordt ontvangen. Alles
dankzij Dianne de Leeuw, de schaat
sende ballerina uit Paramount.
Zij vormt bij de dames een levens
grote bedreiging voor de Europese
en wereldkampioene Christine Er-
raith. De breed afhangende bontjas
sen van de ijshowdireoteuren zijn
al gesignaleerd in het regenachtige
Kopenhagen. De aanlokkelijke aan
biedingen gaan van mond tot mond.
Slaan ze dezer dagen niet toe dan
toch zeker direct na de olympische
winterspelen volgend jaar in Inns-
brtick. Dan is Dianne weg en wat
gebeurt er met het Nederlandse
kunstrijden? Hoogstwaarschijnlijk
valt er net zo'n gat als na de suc
cesperiode van SJoukje Dijkstra en
Joan Haanappel.
Kunstrijdend en kunstminnend
Nederland kan de centen niet op
brengen. De Koninklijke Nederland
se schaatsenrijdersbond, die ook de
artistieke afdeling beheerst, pompt
er meer geld in dan er uitkomt.
Vijfentwintig duizend gulden wordt
aan een handvol ambitieuze ouders
uitgereikt om de kosten van buiten—
larnüse trainingsstages ite bekostigen.
Dat is omgerekend een subsidie van
meer dan vijfentwintig gulden per
lid van de 13 Nedertandse kuntrij-
olube. Dat lijkt heel wat, maar het
is natuurlijk slechts een druppel op
een gloeiende plaat Een paar schaat
sen voor de verplichte figuren (voor
de kür heeft men weer andere no
dig) kost al gauw 350 gulden een
enigszins aantrekkelijk ogend schaats
oostuumpje het dubbele. Trainers van
naam vragen tien tot vijfendertig
guüdlan per lesje van twintig minu
ten. Daarbij komt dan nog het rei
zen en het huren van ijs. Het laat
ste het liefst zovéél mogelijk, om
dat kunstrijders en rijdsters nogal
wat armslag nodig hebben. De leer
periode bestrijkt zo'n vijftien Jaar.
Van het vijfde tot het twintigste
levensjaar. En als dat dan allemaal
is volbracht, lonkt de ijsrevue. Geen
wonder dat de K.N.S.B. huiverig is
voor nog meer investeringen. Van
daar ook dat mevrouw Verlaan, moe
der van vier schaatsende dochters,
met beide benen op de grond blijft
staan.
"Elke steun is welkom natuurlijk.
Maar we weten nu eenmaal, dat wij
het als amateurs moten opnemen
tegen prof. Ik kan me best voorstel
len dat de bond niet meer geld ter
beschikking kan stellen".
De oudste twee, de zeventienjari
ge Sophia en de twee jaar Jongere
Annemarie hebben zich frank en
vrij naar het niveau geschaatst,
waarop Dianne de Leeuw zich twee
Jaar geleden bevond. Dianne had
toen net de highsdhool achter de
rug en voerde haar trainingspro
gramma op tot ao*n vijftig uur in
de week. Afgezien nog van de tal
rijk» balletlessen. Tijd voqr iiete an
ders is er de afgelopen twee Jaar
niet geweest. Sophia Verlaan daaren
tegen staat voor haar eind-examen
atheneum, Annemarie zit nog op de
havo. Meer dan dertien uur trainen
in de week is een onhaalbare zaak.
Trainer Hofer in het Westduitse
Krefeld ziet zijn pupillen alleen in
de vakanties.
Zondag a.s. aanvang
2.30 uur
LDWS-HVV
LDWS-terrein
sportpark „De Vliet".
De stand na de verplichte figuren
er. de verplichte kür is: 1. Dianne de
Leeuw (Ned.) plaaitscyfer 13— 12441
punten. 2. Christine Ennaith (Odl)
15123,60. 3. Annet Pötasoh (Odl)
29—120,98. 4. Liana Drahova (Tstf.)
4e—117.61. 5. Isa bell de Navarre (W
dl) 43.511,13. 6. Karin Iten (Zwi.)
57,5—116.32. 7. Susanna Driano (It.)
56 5—11648de jury plaatste haar
toch lager dan Karin Iten), 8. Ma
rton Weber (Odl) 7Ld—114.44, 9.
Evi KoebfM (Zwi) 86-5—112.67, 10.
Dagmar Lu-re (Wdl) 96.0—11151, 20.
Sophie Verfaan (Ned.) 176.0—103.23,
22. Annemarie Veriaan (Ned) 187.0
10236.
Sportcomplex
"Kikkerpolder"
Zondag a.s.
aanvang 14.00 uur
Hoofdklasse K.N.V.B.
opunaui
ibb-kondor Leiden tel.071-69204
utiliteitsbouw - waterbouw - woningbouw - onderhoud e
verbouwingen - speciale bouwmethoden
KOPENHAGEN - In de strijd met
titelhoudster Christine Errath om
het Europees kunstrij kampioenschap
in Kopenhagen Kgt Dianne de Leeuw
na de verplichte figuren en de korte
kür, die in totaal zestig procent van
de totale puntenwaardering uitma
ken, een neuslengte vóór. De Zwit
ser Karen Iten, die na de verplichte
figuren hielt klassemen/t aanvoerde,
kwam bij de dubbele lutz ten val
en voerde de combinatie slechts ten
dele uit. Hetzelfde overkwam de West
duitse kampioene Isabel de Navarre,
die na de figuren nog tussen Dianne
de Leeuw en Christine Errath in
stond. Samen maakten ze ruim baan
voor het grote duel op de vrije kür,
waarmee ze vanavond het Europees
kampioenschap wordt besloten.
Bij het ingaan van die finale heeft
Dianne de Leeuw de gunstigste uit
gangspositie. Maar het verschil is ui
terst gering. Van de 5,5 punt, die zij
na de verplichte figuren op Errath
voorstond, bleven er in de verpföchte
kür slechts twee over.
De twee minuten durende korte
kür gaf een nek-aan-nekrace te zien
tussen de aankomende en de gear
riveerde vedette. De gedrongen Er
rath kwam bij die verplichte sprongen
(onder meer een dubbele lutz en
een combinatie met een dubbele Ritt-
berger) iets hoger van het ijs, Dianne
de Leeuw oogde sierlijker bij de wis
sel-wagen en de ingesprongen pirou
ette. Het was moeilijk kiezen voor de
Jury. Het Nederlandse jurylid mevr.
Bon en de Westdiuitser hielden het
op een onbeslist. De Joegoslaaf waar
deerde Dianne iets hoger. De drie
Oostbloklanden: Oost-Du ltsland,
Tsjechoslowakije en Polen waren
voor Errath, evenals het Zwitserse
en Italiaanse Jurylid, die de belan
gen van respectievelijk Karen Iten
en Susanne Driano in het oog hiel
den. Verbijstering wekte het oordeel
van SaMy Ann Stapleford, in de wan
delgangen wel de onfeilbare van de
I.S.U. genoemd. De Britse had ken
nelijk iets gezien, wat aan alle an
deren was ontgaan. Ze gaf Dianne
tweetiende punt lager dan Errath
en herstelde dat bij de artistieke
waardering slechts voor de helft.
„Een heel Jaar werk je aan zo'n
kür. Als je het dan moet waarma
ken, probeer je zoveel mogelijk in
Je routine te blijven", vertrouwde
Dianne na afloop de Amerikaanse
televisie toe. De tekst moest to»t drie
maal worden herhaald, omdat moe
als ze was op het Juiste moment
de glimlach niet wilde doorbreken.
De bevrijdende lach, die van haar
gezicht straalde na de geslaagde com
binatie-sprong van axel en rittber-
ger was er een voorbeeld van. Wed
strijdzenuwen, een kriebelig gevoel in
de maagstreek, de jury behoefde er
niets van te weten. Alleen uit het
feit dait Dianne iets minder hoog van
het ijs kwam dan gewoonlijk zou
men kunnen afleiden dat ook aan
haar de spanning niet geheel is voor
bijgegaan.
Dalt gold eigenlijk voor iedereen van
de toptien. Maar zeker niet voor de
zusjes Veiüaan die met bravoure aan
hun opmars uit de onderste regio
nen begonnen. De frank en vrije
presentatie van Annemarie ern So
phie werd het hoogst gewaardeerd
in de eerste groep. Sophie Verlaan
steeg er zelfs een plaatsje door. Ze
haalde zowaar nog meer punten bin
nen dan Karen Iten, de Zwitserse
die zonder pardon van de eerste plaats
werd gestoten en naar de zesde po
sitie terugviel.
Zondag a.s. de belangrijke
derby
LFC-Roodenburg
Aanvang 2 uur.
LEIDEN Scylla heeft grootse
plannen. Via secretaris Theo Bakker
j die privé toch naar het wereldkam
pioenschap tafeltennis gaat (6 tot 16
februari, Calcutta, India), wü de
Leidse club contact proberen te leg
gen met een sterke buitenlandse ta
feltennisser. Vooruitlopend op de ge
dachte dat de naar de promotie-ere
klasse gedegradeerde vereniging al
leen nog met een 'groot bedrijf' in
zee wil, als Sanocel aan het einde
van het seizoen stopt met sponsoren
(„We willen een grote sponsor of
helemaal geen sponsor) wil Scylla in
Calcutta alvast de eerste contacten
trachten te leggen. Bakker: „Met een
speler die interessant kan zyn voor
een sponsor. Dat kan een Japanner
zijn, een Kareaan of een Bulgaar. Als
het maar een man is, die alles in Ne
derland kan winnen". Als zo'n speler
en zo'n bedrijf kunnen worden ge
vonden de kans daarop lijkt voor
lopig miniem zou dat een „aar
dige" compensatie zyn voor het weg
vallen van Anton Will van Zoelen
en eventueel Gerard Bakker, die mo
gelijk in aanmerking komt voor een
aanstelling als bondscoach.
ALS
ZW zou
krusikiem r.
APPIE, uoe die
SCHElDSK&OWTER
Dooe DE I4EREM
WOPOT iMeEFAKr/
- ujë maag
mk besrjp mlet kj|£tte
VEEL VAM Voetje-N laat
bal, maar vjêl m kömem..
pat pit em tv
EACHEETIE- 1^/1
KAM UJORDEM Y? \^^-
foh2e
I SPELERS- I
RAAD
ZAL <J B'J
DEBOMD
VOOR-
DRASEU
OM TE
WORuetO
VOOR-
seDRAseu
VOORDE
fhter-
nqtiohqle
iust
