ver discussie, de leiding eslist, en een Chinese les LEZERS SCHRIJVEN Voorzitterswisselingen doen weinig stof opwaaien tIJDAG 24 JANUARI 1975 Tot de komische kreten van deze behoren woorden als "gesprek", ialoog", "discussie", "communi- "open en eerlijk", "bewust- irding" en meer van dat fraais, heb het al eens eerder gezegd ïaar het kan niet genoeg herhaald rden), dat langdradige vertellers verhaal plegen te doorspekken >t de uitdrukking "om kort te an". En zo spitse men de oren als over discussie praat. Wil hij it ook "de andere partij horen", Igens de spreuk op oud-Hollandse idhuizen "Audite et alteram par- n", of schept hij alleen een gele- uheid om zichzelf weer eens te be steren, of, nog erger, anderen te loctrineren? [k kom tot deze opmerking, omdat /JK", de "wekelijkse industrie lint" van de Industriebond NW, de bijzondere eer heeft bewe- iets te citeren uit mijn artikel i 12 december. Ik betoogde daar- dat de heer Arie Groenevelt, al- rens alle Nederlandse bedrijven zijn tussen Joego-Slavië en wjet-Rusland aarzelende hand te iten, eerst maar eens op kleine ïaal moet bewijzen, dat zijn vage op redelijke wijze te verwe- üijken is. Zoals in de bedrijven, r hij en zijn bond hun leden tel- een nieuw produkt of een nieu- produktiemethode eerst getest rdt in de afdeling onderzoek (re- irch), om vervolgens, als die geslaagd, op kleine schaal het bedrijf te worden toegepast, pas later, als alles goed verlopen algemeen te worden ingevoerd, noemde dat voorbeeld niet, maar fcn zou ook kunnen denken aan proefvelden in land- en tuinbouw. Hoewel ieder, die een lagere school kt goed gevolg heeft afgelopen, de- redenering kan begrijpen, bleek redactie van "WIK" er enige moei- e te hebben. Mijn stuk van ver de tweehonderd regels werd uggebracht tot zo'n 35 en van het (schrift voorzien, dat men graag u hebben gereageerd "als we er van hadden begrepen". Dat is de methode van een bond, die de i van Groenevelt heeft uitgege- als "discussie-nota". Maar ja. de V fcdaging van de door mij geciteer- Leidse hoogleraar Van Esveld om lf eens een bedrijf op te zetten iarin de idealen werkelijkheid zou- (n kunnen worden, lag "WIK" na- urlijk wat zwaar op de maag. En is "discussieer" je dan zó. Stencil Uit beleefdheid is op 12 december in de kolommen van dit blad het stencil opgenomen, dat os. W. Koole, directeur van het "IKOR" stuurde, naar aanleiding van mijn artikel: "Film over Zuid-Afrika" op 29 no vember. Blijkbaar is het aantal reac ties op die uitzending van "Zuid-Afri ka ongecensureerd" zo overvloedig geweest, dat een persoonlijke be antwoording achterwege werd gela ten en niet werd ingegaan op de ar gumenten, door mij op tafel gelegd. Wie enige kennis van het medium "film" heeft, weet dat er gemakke lijk mee gemanipuleerd kan worden. Tweemaal precies hetzelfde beeld kan een geheel verschillende indruk wekken, in het ene geval bijv. droef heid, in het andere geval vreugde. Het effect van een stukje film hangt namelijk in hoge mate af van de entourage waarin het geplaatst wordt. Hetzelfde geldt voor het ge sproken woord. Twee gelijke beeld jes kunnen totaal verschillende in drukken wekken als de begeleidende teksten sterk van elkaar afwijken. Maar aan die eenvoudige kennis van zaken is men bij het "IKOR" naar het schijnt nog niet toegekomen. telen? Deze en dergelijke uitzendin gen, van sommige kansels nog eens dunnetjes overgedaan, laten mede haar spoor achter in de achteruit gang van 't kerkbezoek en de onrust barende vermindering van de ker kelijke bijdragen. Eertijds bloeien de gemeenten roepen "alle hens aan dek" om de touwtjes aan elkaar te knopen. De rekening zit wèl onder in de zak. Machtsstrijd "Elseviers Magazine" stond de zer dagen stil bij de moeilijkheden in de Vara-televisiesectie, waar "lange tijd een interne machtsstrijd aan de gang was". Het hoofdbestuur van deze omroepvereniging had uit gemaakt dat er een andere organisa tie zou moeten komen. "Deze houdt in", aldus "Elsevier", "dat er vijf groepsleiders worden benoemd, die naast de directie de meest verant woordelijke personen worden. Hierte gen werd scherp geageerd door Ben Eikerbout, Hans Jacobs en Hans Ou werker k. Ongeveer dertig mede werkers hadden zich achter deze op positieleiders geschaard. Vara-voor- zitter Kloos heeft in zijn nieuwjaars rede duidelijk gemaakt dat wanneer de oppositie zich niet met de nieuwe structuur zou verenigen, het be- schien zou de VARA in het vervolg een iets minder grote mond kunnen opzetten als een dergelijke gedrags lijn ook elders wordt toegepast". Appeltje Door C. J. Rotteveel In Engeland, waar deze film even eens op de buis te zien was, heeft men kennelijk wel rekening gehou den met «Me basis-kennis en werd de Zuidafrikaanse ambassade ge vraagd commentaar te leveren. Daaruit bleek, o.m. uit een verkla ring van 'n Bantoe-predikant uit een z.g. "noodgebied", dat "Ongecensu reerd" allerminst met de feiten over eenkwam. De neutrale, maar fil misch-deskundige Engelse instantie bleek met deze gang van zaken meer democratisch begrip (hoor ook de wederpartij) te bezitten dan de zich christelijk noemende, maar fil- «nisch-amateuristische in Neder land. Als erhier maar tegen Zuid- Afrika aangetrapt kan worden, is het immers allang goed. Ook dat was dus een stukje "discussie" in de praktijk Houdt het "IKOR" overigens de Nederlandse kijker voor zo onmon dig, dat men hem alles kan voorscho stuur niet zou schromen onwillige medewerkers met toepassing van de cao-regels te ontslaan. Een keiharde opstelling dus. Toen het duidelijk werd dat de heer Kloos inderdaad bij een niet-aanvaarden van de nieuwe structuur tot onmid dellijk ontslag over zou kunnen gaan, zonder dat er een mogelijkheid bleef op beroep op een werklozenuitkering, legde de oppositie het hoofd in de schoot. Een en ander laat zien", al dus gaat "Elsevier" verder, "dat ook in een socialistische omroep de lei ding niet aarzelt haar beleid door te zetten, ook als een aantal medewer kers het daar niet mee eens is. De heer Kloos 'heeft al eerder van een dergelijke gedragslijn blijk gegeven, nl. bij de Arbeiderspers toen er ont slagen moesten vallen bij het dag blad Het Vrije Volk. Dit betekent dat ook in socialistische milieus wel inspraak wordt verleend, maar dat uiteindelijk de leiding beslist. Mis Met Hans Jacobs had de bekende Journalist Michel van der Plas in hetzelfde nummer van "Elsevier" nog een appeltje te schillen. Wat is er de laatste tijd toch met hem aan de hand, aldus Van der Plas. "On uitwisbaar staat in ons geheugen het beeld gegrift van de scherpe on dervrager, die al haast een hele te levisiegeneratie bekend is geweest als streng vorsend, hard doorprikkend, sceptisch blikkend, spottend onder brekend, kortom: hard aanpakkend. Zo zat hij tenminste tegenover vorige premiers, zoals P. de Jong en B. Biesheuvel. En zo trad hij in het algemeen op, wanneer hij in zyn programma "Achter het Nieuws" harde vragen stelde over grote maat- schappelijk-politieke problemen. Angstaanjagend was het soms te zien hoe hij, met niet aflatende doortas tendheid, zijn aanklagende priemen de vinger legde op pijnlijke wonden, zoals er zovele in onze samenleving zijn." "Maar wat er nu toch met hem aan de de hand is! En dan in het bijzonder op die regelmatig terugke rende avonden waarop hij spreekt met drs. J.M. den Uyl. Waar komt zij vandaan, die voor hem zo ongewone houding van zelfbeheer sing, kalmte, mildheid, berusting? Het is één en al liefdevol begrijpen, vleiend begeleiden. Is dat Hans Jacobs? Ja, dat is Hans Jacobs. Tenminste, wanneer hij oog in oog zit met minister-presi dent Den Uyl. Dan is hij een fi guur die plots begrippen oproept als "doetje", "zacht ei", "'slijmjurk", e- venzovele termen die de grote in quisiteur van weleer onwaardig zijn'. Industrie Over premier Den Uyl gesproken: die heeft zich "de vaak gehoorde kritiek, dat het kabinet te weinig po sitieve geluiden laat horen over het bedrijfsleven, aangetrokken" aldus 'n hoofdartikel in NRC/Handelsblad. "Bij de opening van een fabriekshal in Amsterdam, sprak hij veel waarde rende woorden over de industrie. Hij noemde het een groot misverstand te menen dat 't mogelijk of gewenst zou zijn pas-op-de-plaats te maken bij de toepassing van technische vindingen in de industrie. Dit zou schadelijk zijn voor de internationale concurren tiepositie, het zoeken naar energie- en grondstofbesparende vernieuwin gen en welvaart en welzijn in de sa menleving. Daarmee heeft Den Uyl zijn in middels legendarisch geworden re de voor de christelijke werkgevers in Nijmegen op essentiële onderde len gecorrigeerd. Hij stelde toen de vraag vaststellend dat de gemid delde levensduur van machines nog steeds daalt of men niet iets meer zou moeten letten op de technische levensduur van machines en enigs zins terug zou moeten komen van die praktijk en die wet, die leerden dat zo snel als er een economisch renda belere en economisch goedkoper, werkende apparatuur op de markt was, die ook in bedrijf zou moeten worden genomen. Hij vond toen ver der dat, met het oog op de werkge legenheid, gedacht moet worden aan een bewuste rem op het tempo waar in technische vernieuwingen in on ze industrie worden toegepast. Hij voegde daaraan toe, dat daar 'n nieu we dwang in zat om investeringen te toetsen. "Den Uyl heeft de slechte indruk, die deze uitspraken hebben gemaakt, nu gelukkig weggenomen", aldus 't artikel. "In Amsterdam verklaarde hij nooit behoefte te hebben gevoeld om mee te doen aan de mode van het anti-industralisme, die hij zelfs gevaarlijk noemde, nu we worden ge teisterd door een ernstige werkloos heid. Een premier die met een mo ker de computers te lijf gaat blijft ons dus gelukkig Waarschuwing De regering van Rood-China heeft nooit enige twijfel laten bestaan, over haar bezorgdheid inzake de gevaarlijke tendens in Nederland en West-Europa de defensie-inspanning te verminderen. Peking acht een sterk bewapend Westen van vitaal belang voor het machtsevenwicht en de vrede in de wereld. "Het is bijna beschamend dat de Nederlandse re gering op deze manier door de Chi nezen de les moest worden gelezen" aldus D. M. van Rosmalen in "El sevier" naar aanleiding van het be zoek van minister Van der Stoel aan Peking. "Het Nederland standig zijn deze les in de wind te slaan. De Chinese leiders hebben een intensiever en langduriger erva ring in het politiek verkeer met de Sowjet-Unie dan de Europese staats lieden. Men kan ook veilig aanne men dat hun buitenlandse inlich tingendienst beter is dan de geza menlijke inlichtingendiensten van het Westen. Op grond van hun in lichtingen geloven de Chinezen niet dat de ontspanning tussen Rusland en 't Westen, zo daarvan al sprake mocht zijn, een duurzaam karakter draagt. Zij wijzen op enkele harde feiten. De Sowjet-Unie heeft haar strijdkrach ten in de laatste jaren niet vermin derd, maar versterkt. Ook in Oost- Europa is het aantal Russische troe pen niet verminderd, maar zelfs toe genomen. Daarom maken de Chine se staatslieden zich zo bezorgd over het optimisme van de Nederlandse regering, die er bij haar defensie plannen gemakshalve van uit gaat dat de onderhandelingen over weder zijdse troepenvermindering in Europa zullen slagen Zij dringen aan op versterking van de Westerse de fensie. In hun ogen is de Nederland se secretaris-generaal Luns van de NAVO een realistischer politicus dan mr. Max van der Stoel.". Nu zijn deze opvattingen van de Chi nese regering voor minister Van der Stoel geen nieuws geweest. "Al in het voorjaar van 1973 heeft hij van onze ambassadeur in Peking een uitvoerig memorandum ontvan gen waarin de Chinese beoordeling, A. Kloos wél ijispraak, maar de belist van de wereldsituatie duidelijk werd beschreven. Daarin stond onder meer te lezen, dat volgens Chinese me ning de Sowjet-Unie er op uit is een wig te drijven tussen de Westerse volkeren, de Europese eenmaking te saboteren en het NAVO-bondge- nootschap te vernietigen Sindsdien is de vrees van Peking voor een onmiddellijke Russische aanval ver dwenen. De Chinese leiders hebben zelfvertrouwen geput uit hun reus achtig bewapeningsprogramma en uit het bezit van een defensiesy steem, in staat nucleaire raketten af te vuren op doelen tot in Europees Rusland. Maar zij zouden graag zien dat met name West-Europa, dat in hun ogen evenzeer als China door de Sowjet-Unie wordt bedreigd, het Chinese voorbeeld zou volgen." "Men mag hopen", aldus Van Ros malen tenslotte, "dat het bezoek van de Nederlandse minister niet alleen maar een beleefdheidskwestie is geweest, doch een werkelijke gebeurtenis in de Nederlandse buiten landse politiek, die mede-bepalend zal zijn voor het toekomstige Neder landse beleid. Men hoeft niet alle Chinees gepraat over het Russisch gevaar voor zoete koek te slikken. Maar het zou dom zijn aan een diep gewortelde Chinese overtuiging, ge stoeld op grote kennis en langduri ge ervaring, achteloos voorbij te gaan". Door Reny Dijkman en Peter Riemersma der Doef kandidaat voor het PvdA voorzitter- Hélt maart krijgt de grootste oppositiepartij, de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie, een nieuwe voorzitter als opvolger van Haya van Someren-Downer die onlangs onverwacht haar aftreden bekend heeft gemaakt. Ongeveer een maand later is de aanwijzing van een nieuwe voorzitter van de grootste regeringspartij, de Partij van de Arbeid, te verwachten. Voorzitters wisselingen bij de belangrijkste partijen in Nederland. Dat zou tot enig oplopen van de politieke koortsthermometer kunnen leiden. Maar tot op heden is daar weinig van te merken. Een telefonische bliksemenquete onder de voorzitters van de achttien Kamercentrales van de WD leverde vrijwel alleen positieve reacties op voor de kandidatuur van mr. F. Korthals Altes, de 43-Jarige secreta ris van de WD, die door de scheidende voorzitter hartelijk is aanbevolen als opvolger. Wel voelde men zich nogal overrompeld door het plotselinge vertrek van mevrouw Van Someren. Voorzitter J. W. Verbeek van de Kamercentrale Rotterdam verwoord de het zo: „Enige kritiek heb ik persoonlijk op de wijze van presentatie. Had men het aftreden niet wat eerder bekend kunnen maken. Nu hebben wij betreurens waardig weinig tijd om ons over de opvolging te beraden." Hij noemde mr. Korthals overigens een „be kwaam, ijverig en intelligent man met vele verdiensten, die de partij zal kunnen leiden. „Persoonlijk had Verheek geen moeite met de tot nu toe enige kanldiiidaat. Spel Voorzatter mr. M. Th. Tegelberg van de Kamercentrale Den Haag zou het uit een oogpunt van goed democra tisch spel toejuichen als er een tegenkandidaat zou komen. Maar hij schatte het aantal mogelijke kandidaten op minder dan vijf. Zelf heeft hij geen behoefte iemand aindems dan Korthals Altes voor te dragen. „Een hele bekwame man die het als secretaris verdomd goed heeft gedaan." Tegelberg had vernomen, dat men hier en daar denkt aan de Utrechtse burgemeester H. J. L. Vonhoff als voorzitter van de VVD. Maar hij dachit niet dlat Den Haag daar achter zou staan. Trouwens, Von hoff heeft desgevraagd laten weten, dat hij niet bereid is tegenkandidaat te zijn. „De partij is niet in een crisissituatie en dan vind ik het weinig stijlvol," zei hij. In Amsterdam is volgens voorzitter G. K. J. M. Hamm niet over Vonhoff gepraat. Er moet over de kandidaat-voorzitter nog een verga dering worden gehouden. Dat is in alle Kamercentrales overigens het geval. Buiten de Randstad is tamelijk wat ontevredenheid over de gevolgde procedure. „We zijn in een positie gemanoeuvreerd dat we ons afvrage- n: is er wel voldoende tijd om rond te kijken naar geschikte kandidaten," klaagde iemand. In Drenthe heeft een mogelijke kandidatuur gespeeld van mevrouw mr. G. A. W. Lamberts-Wijnholt uit Annen, maar die schijnt alweer van de baan te zijn. Mevrouw J. M. Colenbrander-Bosman, penning meester van de centrale Drenthe zei: „Het lijkt mij onwaarschijnlijk. In ons dagelijks bestuur is haar naam niet gevallen." Naar verluidt is de mogelijke kandidatuur van mevrouw Lamberts ingegeven door de overweging, dat men iemand van buiten de Randstad eens 'n kans wil geven. Raderen Bij de grootste regeringspartij, de Partij van de Arbeid, zijn ook de raderen in werking gezet van de partij machinerie. Tijdens het april- congres moet er een nieuwe voorzitter uitrollen - een opvolger van de tot burgemeester van Rotterdam benoemde Andre van der Louw. Heel wat afdelingen hebben bij de voorbesprekingen gedacht aan een kandidatuur van de Groningse wethouder Max van den Berg. Anderen noemden Van den Bergs collega Wallage, de schoonzoon van dr. W. Drees - de politiek leider van DS'70 de partij die mede door een afsplitsing van de PvdA van de grond is gekomen. Intussen zijn zowel Van den Berg als Wallage als kandidaat afgeval len. De Groningse PvdA-wethouders hebben met zijn allen besloten, dat geen van hen een kandidatuur zal aannemen. Uit wat er nu aan afdelingsvoorstel- len bij het partijsecretariaat in Amsterdam binnendruppelt, kan men afleiden dat het Tweede-Ka merlid Jaap van der Doef hoge ogen gooit. Maar zeker is zijn benoeming niet zolang de kandidaatstelling duurt. Verbond En het 'kan haast niet anders of de wat aarzelende discussie over een mogelijk verbond met de Commu nistische Partij Nederland gaat een rol spelen. Het zou voor de gematigden in de PvdA moeilijk te verteren zijn als een uitgesproken voorstander van samenwerking met de CPN voorzitter zou worden. Of Van der Doef dit is, valt niet af te leiden uit algemeen bekende uit spraken van hem. Als zijn kandidatuur vaststaat, zal hij er ongetwijfeld over aan de tand worden gevoeld. Opnemen van brieven in deze rubriek behoeft niet te betekenen dat de redactie het met de Inhoud eens is. De redactie behoudt zich daarenboven het recht voor om bijdragen te weigeren dan wel in te korten GEEN KLEES, WEL BOTER In het Leidsch Dagblad van 13 Ja- schreef de heer Weiland over: Ichte boter en valse voorlichting" ee hij met de valse voorlich- ng over de margarine het gebruik i boter te lijf ging en daarmee gra- reclame maakte voor de marga- nefabrikant Unüever. Graag wil ik ikele onjuistheden in zijn stuk, chtzetten. Weiland stelt dat margarine ge- inder is dan boter. Dat is onjuist, een gezond dieet bestaat 25% van >t totale aantal calorieën uit vet, larvan 2% van het totaal meervou- g onverzadigde vetzuren moeten Jn Op het ogenblik levert vet 40% de calorieën en de meervoudig ïverzadigde vetzuren 6 tot 8%. Het rvangen van verzadigde vetzuren li, boter) door onverzadigde vet- iren (uit margarine) heeft op zich effect op de bestrijding van en vaatziekten. We worden pas izonder wanneer we in totaal min- vet eten. Een teveel aan meer- oudig onverzadigde vetzuren kan are nevenwerkingen tot gevolg heb- namelijk het ontstaan van gif- en hormoonachtige stoffen in 't chaam. Dit is te lezen in het ge ruchtmakende boek van Lucas Rein- ders over "Voedsel in Nederland". Bovendien bevat margarine nog ve le toevoegingen omdat het op boter moet lijken. De toevoegingen die in boter zitten, kunnen daaruit gemist worden, omdat die alleen maar voor verwerking en opslag nodig zijn. Verder heeft margarine een veel te groot percentage raapolie dat het giftige erucazuur bevat. Deze raap olie wordt vooral in de goedkopere soorten margarine verwerkt. (Eru cazuur vermindert de voedselomzet- ting, kan hartletsels en aantastingen aan de nieren veroorzaken). Het is dus geen vorm van valse voorlichting wanneer gesproken wordt over: "Minder maar wel lekker". Over de smaak kunnen we altijd nog twisten. Het is een illusie te menen dat men door minder boter te eten het hon- gerprobleem een stukje naar een op lossing brengt: margarine wordt immers voor een belangrijk deel gemaakt uit (eiwitrijke) soja bonen, geïmporteerd uit arme lan den. terwijl sojabonen een uitstekend voedsel zou zijn voor de hongerende bevolking. (Overigens wordt soja- schroot wat overblijft na de olie uit de sojabonen te hebben geperst, tot krachtvoer voor het vee verwerkt. Uit dit sojaschroot zijn alle onver zadigde vetzuren verwijderd voor de margarine, zodat onze melk en bo ter te weinig hiervan bevatten!). Dat handel met een multinationale on derneming de ontwikkeling van de arme bevolking in de Derde Wereld niet hoeft te bevorderen, heeft Uni lever zelf nog bewezen in Chili in 1973. Het bedrijf hielp mee een eco nomische chaos te veroorzaken, waarmee de regering Allende ge dwongen werd af te treden. Wanneer Weiland al het grasland in bouwland wil omzetten, is dit voor het westen van Nederland on mogelijk, omdat die grond te dras sig is. Wel kunnen de grote stukken bouwland die de laatste 25 Jaar als grasland in gebruik zijn genomen in het oosten en zuiden van ons land, weer als bouwland gebruikt worden. Dat is inderdaad een aanzienlijke oppervlakte. Een combinatie bouw land-weiland blijft onze voorkeur houden, omdat dan een kringloop, van plantevoedingsstoffen in stand kan worden gehouden. Wanneer het bouwland niet met koeiemest wordt bemest moet het met kunstmest bemest worden. Kunstmest is duur, en heeft ook uit milieu-overwegingen niet onze voorkeur. Ménsen kunnen geen gras eten, koeien wel, dankzij een speciale bouw van hun magen met daarin vele bacteriën, die het harde gras kapot maken. Wanneer wij op gras land koeien houden (of andere her kauwers) dan kan niet van verspil ling gesproken worden. Bovendien geeft elke koe natuurlijk veel meer melk dan vlees, Iets heel anders dan het houden van koeien op gras land is het houden van varkens, kip pen of kalveren die met geïmpor teerde produkten, zoals soja, mais en cassavewortels, voor de vleespro- duktie worden vetgemest; in dat ge val spreken we van bio-industrie. Hierbij treedt wel grote verspilling op: een varken moet 8,3 kg plant aardig eiwit eten om één kg eiwit te maken. De grondstoffen voor de bio-industrie komen deels uit de ont wikkelingslanden waar ze een uitste kend voedsel zouden zijn voor de be volking. (Bijvoorbeeld cassave dat uit Thailand en Indonesië geïmporteerd wordt). Bij de bio-industrie treden grote mestoverschotten op die slechts met veel moeite weggewerkt kunnen worden en een belangrijk milieupro bleem vormen. Wanneer we dus iets aan deze verspilling en vervuiling willen doen, dan moeten we minder vlees gaan eten of het vlees maar helemaal van ons menu schrappen. De weinige dierlijke eiwitten die wij nodig hebben kunnen we ook uit melk halen. Wat betreft de reclamespots die de heer Weiland voor boter zo duur vindt, geldt natuurlijk hetzelfde voor margarine. Een reclamespot die ons voorhoudt dat we door het eten van meervoudig onverzadigde vetzuren in margarine gevrijwaard blijven van hart- en vaatziekten is echter zeker een vorm van valse voorlichting. Laten we dat soort reclame dus maar helemaal afschaffen. De subsidie aan de boeren (overi gens bestaande uit de gegarandeerde prijs voor de melk en niet uit een soort uitkering) is een vorm van ondersteuning die nodig is, omdat boeren zich in een concurrentiepo sitie met o.a. grote margarinepro ducenten als Unilever bevinden, die goedkoop 'n namaakboter op de markt kunnen brengen. Subsidies zou den overbodig zijn wanneer wij bo ter in plaats van margarine zouden eten en daarmee tevens zouden kie zen voor de zwakste partij in deze oneerlijke concurrentie. De heer Wei land wil gemakshalve maar alle boe ren uitsaneren en daarmee één van de laatste beroepen waarin men nog zinvol in de natuur bezig is, naar het museum helpen. Welke psychi sche en sociale gevolgen dat zal heb ben, is voor ieder duidelijk: een boer is gehecht aan zijn bedrijf, en te récht! Het milieubeheer is dan ook niet gebaat bij het planten van bo men waar nu grasland is. Dat zou een miskenning zijn van een eeu wenoude ontwikkeling waarbij 'n ge varieerd en rijk milieu als de weide gebieden zijn ontstaan. Het natuur - en milieubeheer is gebaat bij boe ren die een redelijk inkomen krij gen uit 'hun produkten of anderzijds zodat zij hun al eeuwen uitgevoer de taak als milieubeheerder weer kunnen waarnemen. Boeren die in een wurgende concurrentiestrijd met grote industrieën zijn gewikkeld zijn inderdaad niet tot milieubeheer in staat en kunnen geen milieuvriende lijke produkten vóórtbrengen (net zo min als Unilever trouwens). Zij worden gedwongen mee te doen aan mechanisering, wat uiteraard van milieu en natuur niet veel meer over laat! Voor mij dus géén vlees uit de verspillende en vervuilende bio-in dustrie en géén margarine van 'n on gecontroleerde multinationale onder neming, voor mij wél boter en melk van milieuvriendelijke boeren met een redelijk inkomen Paul de Jongh, bioloog. Vliet 11, Leiden. De grootste en meest veelzijdige kollektie lederen zitmeubelen. Moet u gezien hebben! Home Centre Haagse Schouw Voorschoterweg 45-47 Valkenburg (bij Leiden) <g

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 11