NABOOTSING KAN STRAFBAAR ZIJN Industriële vormgeving wordt beter beschermd Beneluxwet geeft ontwerper of fabrikant vijftien jaar bescherming tegen plagiaat Een commissie van deskundigen die over dit geval advies uit bracht, meende dat bij de vormgeving van de haard van afb. 4 weliswaar enkele elementen van die van afb. 3 waren geïmi teerd maar dit niet heeft geleid tot een natbootsing in totaal beeld, geen plagiaat. Een meubelfabriek brengt de in afb. 1 getoonde armstoel op de markt; hoeft hij te duiden- dat een concurrent vervolgens een stoel in produktie neemt die sterk op de zijne gelijkt (afb. 2)? Een haarden fabrikant komt uit met een nieuw model gaskachel (afb. 3); kan hij er iets tegen doen wanneer een ander korte tijd later de kachel van afb. 4 in de handel gaat brengen? Een bekende gloeilampenfabriek - een oud gebruik verbiedt het noemen van namen - ontdekt dat de vorm van haar scheerapparaten door éen Japans bedrijf wordt gebruikt voor vestzakradio's (afb. 5); kan ze de Door mr. C. J. J. C. van Nispen import van die radio's tegenhouden? Met dit soort vragen houdt ziCh het modellenrecht, het recht van de industriële en ambachtelijke vorm geving bezig waarvoor op 1 Januari 1975 een aparte wettelijke regeling in werking is getreden. De beweging voor industriële vorm geving is in ons land betrekke lijk laat op gang gekomen. Pas na de Tweede Wereldoorlog beginnen ook hier steeds meer fabrikanten bewust ernaar te streven hun produkten een eigen stijl met een zo „verantwoord mogelijk uiterlijk te geven. De eerste speciale opleiding, de Academie voor Industriële Vormgeving te Eindhoven, start in 1950. Nu, een kwart eeuw later worden industriële ontwerpers inge schakeld bij de vormgeving van tal van gebruiksvoorwerpen, uiteenlo pend van tapijten en koelkasten tot plantengieters en eierdopjes. Deze ontwikkeling stelt het recht voor de opgaaf om het uiterlijk van voorwerpen waaraan die speciale zorg is besteed, te beschermen tegen plagiaat (namaak). De ondernemer immers die zich de moeite getroost een eigen model te vervaardigen heeft niet de gemakke lijkste weg gekozen. Hij moet de ontwerper betalen, experimenteren met prototypes, soms eerst een marktonderzoek laten insbeüien enz. Is hij er tenslotte in geslaagd een produkt af te leveren dat de klandizie aanspreekt, dan wordt hij onaangenaam verrast indien een concurrent met een model op de markt komt dat van het zijne is afgekeken. Die concurrent kan goedkoper zijn doordat hij zich research- en ontwikkelingskosten heeft bespaard; bovendien is pla giaat vaak van mindere kwaliteit. Wil men de industrie niet ontmoedi gen bij heit streven naar industriële vormgeving dan behoort het origine le produkt in bescherming te worden genomen tegen namaak. Scrabble Tot 1 januari gold nog de ongeschreven regel dat het in beginsel is toegestaan het produkt van een and-er na te bootsen. De hardheid van die regel heeft o.a. de fabrikant van het Scrabble-spel ondervonden. Het lukte hem niet om te verhinderen dat een andere speelgoedfabrikant een gezelschaps spel in de handel bracht dat wat de spelregels en de uitvoering betreft in hoge mate met Scrabble overeen stemde. Die andere fabrikant ging vrijuit omdat hij het principe van het spel mocht overnemen en hij door op een aantal ondergeschikte punten (kleur van de doos, letterwaarde ene.) afwijkingen aan te brengen verwarring bij het gailing malkend publiek zo goed mogelijk was tegengegaan. Hij had niet "slaafs" nagebootst, d.wz. het origi neel tot in details nagemaakt. Diit UaatBbe is wèl verboden. Het is dus niet zo dat de industriële vormgeving tot nu toe helemaal vogelvrij is gebleven. Ook op verschillende andere manieren is de rechter ontwerper en fabrikant te hulp gekomen in hun strijd tegen plagiaat. Zo ontleent de ontwerper soms bescherming aan de Auteurs wet. Daarvoor is nodig dat hij iets heeft ontworpen dat nieuw is en een zekere kunstwaarde heeft. De rechter onderkende bijvoorbeeld in de armstoel van afb. 1 een kunstzinnig element en verbood die van afb. 2. Alles hangt echter af van zijn artistiek oordeel en hoe dat zal uitvallen is voor het tot een proces komt dikwijls niet te voorspellen. Verder "is het mogelijk dat een bepaalde vormgeving typerend is voor de onderneming die het vervaardigt. Een klassiek voorbeeld Is het Coca-Colaflesje. Ook wie een „kever" of 'Telijk eendje" ziet rijden weet van welk bedrijf die auto afkomstig is. In zulke gevallen dient de vorm tot merk en kan de fabrikant de bescherming van de nieuwe Mericenwet verkrijgen. Ook hier liggen echter voetangels die bijdragen tot de rechtsonzekerheid In de huidige situatie. De wetgever heeft getracht daarin verlichting te brengen. Beneluxwet De nieuwe wet -breekt met de regel dat nabootsing in beginsel is toegestaan. De wet is tot stand gebracht in Benelux - verband en heet voluit Eenvormige Beneluxwet inzake Tekeningen of Modellen. Het woord tekening wil hier zeggen; patroon, bijvoorbeeld van een weefsel of van behangselpapier; het woord model slaat op een driedi mensionale vorm. De Beneluxwet verleent aan een ontwerper of aan een fabrikant die een nieuw ontwerp heeft laten maken gedurende maximaal vijftien Jaar in de hele Benelux bescher ming tegen plagiaat, mits hij voldoet aan de wettelijke formalitei ten. Hij dient de tekening of het model te „deponeren", d.w.z. een (foto)grafische afbeelding van het uiterlijk van het gebruiksvoorwerp te laten inschrijven door een nieuw op te richten Benelux-bureau te 's-Gravenhage. Het is daarbij zaak zich te realiseren op welke voorwerpen de vorm nog ipeer kan worden toegepast en als dat nuttig blijkt ook voor die voorwerpen een modelrecht te claimen. Wie een bepaald dessin alleen voor tapijten heeft gedeponeerd, kam er zich niet tegen verzetten dat een ander eenzelfde dessin voor stropdassen gaat gebruiken. Vanuit het standpunt van ae industriële ontwerper is op de nieuwe wet wel kritiek te uiten. De voorbereiding was in handen van het ministerie van Econopisich* Zaken en dat is ook wel te merketï* De regeling is afgestemd op de behoeften van de industrie. Vooral de free-lance ontwerper moet voortaan goed beseffen wat hij doet. Heeft hij in eigen opwelling een model ontworpen en geeft hij aan een fabrikant toestemming dat te deponeren, dan verliest hij onher roepelijk zijn eventuele auteursrecht aan die fabrikant. Als hij op bestelling heeft gewerkt, dan wordt de opdrachtgevende fabrikant (pre cies zoals de werkgever van een ontwerper in dienstbetrekking) als ontwerper en auteur beschouwd, tenzij anders is overeengekomen. De free-lance ontwerper doet er daarom verstandig aan zijn rechten veilig te stellen, zo mogelijk door te contracteren op basis van de modelovereenkomst van het insti tuut der Industriële Vormgeving. Armstoel (origineel). Links een Japanse vestzakradio, rechts een scheerapparaat van Nederlandse makelij. Het is hierbij niet tot een proces gekomen. Armstoel (namaak).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 15