W. Duisenberg:
roulettespeler
van
de Kneuterdijk
Lezers schrijven
Minister van Financien laat honderden miljoenen guldens over tafel rollen
DONDERDAG 5 DECEMBER 1 «4
Dr. V/itn Duisenberg: gokt op een opleving van de bedrijvigheid in dit land.
„De roulettespeler van de Kneuter
dijk" heb ik minister dr, Wim Dui
senberg van Financiën horen noe
men. In zijn departement aan de
Kneuterdijk in Den Haag zou Dui
senberg honderden miljoenen gul
dens over de tafel laten rollen. Hij
gokt daarbij op een opleving van de
bedrijvigheid in dit land, zodat
mensen die tijdelijk werkloos zijn
gewofden weer aan de slag kunnen.
In het spel met de miljoenen zou
het erom gaan. dat een flink bedrag
terecht komt op het rode hokje van
het Ouderdomsfonds. Dit wil de
PvdA graag. Uit dit fonds worden de
aow-uitkeringen betaald. Als door
een bijdrage van de overheid de
aow-premie omlaag kan, profiteren
daar in verhouding de laagst betaal
den het meeste van. Het werkt ver
kleining van inkomensverschillen in
de hand. Op dat punt volgt de PvdA
slaafs de verlangens van de vakbe
weging.
Op het zwarte hokje van het kin
derbijslagfonds zouden ook enkele
honderden miljoenen terecht moeten
komen, vinden de christen-democra
ten. Kinderbijslagpremie betalen al
leen de werkgevers en zelfstandigen.
Een fikse overheidsbijdrage zou deze
groepen in de samenleving ontlasten
en dat kan rechtstreeks de zo ge
wenste opleving van de economie tot
gevolg hebben.
Duisenberg laat de roulette maar
draaien en ondertussen bekvechten
de ministers wat af. Moet de werk
loosheidsbestrijding voorrang hebben
en moet de verkleining van inko
mensverschillen niet eens opklinken
uit de socialistische speeldoos? Of
sluit het een het ander niet uit,
zoals minister-president Den Uyl
ongetwijfeld zal zeggen. Na ander
half jaar regeren met progressieven
en christen-democraten in een kabi
net is hij er zeer bedreven in ge
raakt het een het ander niet te la
ten uitsluiten.
Matiging
Voor veel mensen is het niet te be
grijpen, dat er met miljoenen en
miljoenen guldens meer wordt ge
jongleerd in de gesprekken tussen
overheid en bedrijfsleven, terwijl we
nog steeds leven in het Jaar van de
matiging. De machtigingswet werkt
nog tot 31 december 1974. Maar voor
wie even een onopvallende gebeurte
nis in de Tweede Kamer deze week
op zich laat inwerken, wordt het al
duidelijker.
De Kamer aanvaardde een wijzi
gingsvoorstel van PvdA-kamerlid
Nora Salomons over een verandering
in de machtigingswet. Het betrof
het artikel dn de wet over de huren.
Globaal genomen geldt voor dit Jaar
een verhoging van zeven procent
voor alle huren. Maar hoe moet het
na 1 Januari, wanneer de machti
gingswet niet meer werkt? De chris
ten-democraten hebben staatssecre
taris Marcel van Dam deze vraag
voorgelegd speciaal met het oog op
de bedrijfspanden, waarvoor veelal
meerjarige huurcontracten gelden.
Deze contracten zijn door de mach
tigingswet een Jaar in de ijskast ge
zet. Veel ervan lopen eind dit Jaar
af. En een verhoging van zeven pro
cent zou voor de verhuurders een
flinke tegenvaller betekenen.
Inhalen
Van Dam heeft er wat op gevonden.
Hij heeft voorgesteld het verschil
tussen de toegestane huurverhoging
van zeven procent en het percenta
ge, dat contractueel gevraagd had
mogen worden, in de komende twee
Jaar te laten inhalen. Niet hele
maal: dan was de hele matiging een
farce geweest. Wel voor tachtig pro
cent. Waarom tachtig procent? Dat
weet niemand. Nora Salomons
noemt het een „slagin de lucht".
Maar daarmee is het verhaal nog
niet uit. Van Dam heeft ook be
paald, dat het bedrag van de tach
tig procen t inhaal-huur aan de neus
van de verhuurder voorbij gaat als
dat maandelijks een kleiner bedrag
dan 25 gulden is. Dit bij wijze van
bescherming van de kleine zelfstan
digen, die het toch al moeilijk heb
ben.
Nora Salomons vond ook die 25 gul
den wat willekeurig. Bij het Konin
klijk Verbond van Ondernemers is
zij nagegaan hoe het met de gemid
delde huur zit van bedrijfspanden
van middenstanders. Dit leverde
een gemiddelde Jaarhuur van tien a
twaalfduizend gulden op. Of, anders
berekend, gemiddeld tachtig gulden
per vierkante meter.
Zware dobber
Zonder machtigingswet zouden de
gemiddelde huren van bedrijfspan
den vorig jaar zo'n achttien procent
omhoog zijn gegaan. Van het ver
schil met de toegestane verhoging
van zeven procent, mag vanaf 1 ja
nuari tachtig procent worden inge
haald. Dat levert een gemiddelde in-
haal-huur van 90 per maand op.
Voor veel zelfstandigen een zware
dobber.
Nora Salomons stelde daarom voor
de 25-gulden-marge van Van Dam
op te trekken tot 75 gulden. Even
repeteren: wie minder dan 75 gul
den per maand aan huur meer moet
betalen mag het van Nora Salomons
houden. Daar kan de verhuurder
dan naar fluiten.
Na stevig touwtrekken achter de
schermen met de christen-democra
ten is tenslotte zowel het bedrag
van Van Dam (25 gulden) als het
bedrag van Salomons (75 gulden)
van tafel verdwenen. Ervoor in de
plaats kwam het bedrag van 50 gul
den. Precies er tussenin. „Politiek
interessant was", meldt Nora Salo
mons van de PvdA, „dat de chris
ten-democraten die zoveel voor de
zelfstandigen zeggen te willen doen,
onder grote dru-k gezet moesten
worden om uiteindelijk de huurder
wat te bevoordelen boven de ver
huurder. En de VVD? Deze partij
wilde helemaal niet van
huur matiging weten."
Verrassing
Dit huurverhaal leert meer. Het ka
binet-Den Uyl zelf heeft op het
punt van de huren voorgesteld de
matiging van dit jaar volgend Jaar
weer goeddeels teniet te doen.
Is het dan een wonder, dat de vak
beweging hetzelfde met de lonen
wil?
Het rad van avontuur aan de Kneu
terdijk biedt vast nog wel meer ver
rassing en na een Jaar van matiging
krijgen we een Jaar van overvloed.
Het geld moet rollen
Opnemen van brieven In De redactie behoudt zich
deze rubriek behoeft niet te daarenboven het recht voor
betekenen dat de redactie om bijdragen te weigeren dan
het met de Inhoud eens ls. wel In te korten.
De „excuses"
van Vredeling
Minister Vredeling zou aan de
VVDM zijn excuses hebben aange
boden. Ik vrees dat dit bericht licht
wordt misverstaan. En als de zoveel
ste knieval zal worden uitgelegd.
De VVDM volledig met de BVD
te vereenzelvigen is even onjuist als
naïef te hopen dat de invloed van
de BVD op WDM gering is.
Het is algemeen bekend dat er
naast en tussen goedwillende reële
Jonge mannen die echt wel bereid
zijn hun grondwettelijke plicht te
doen 'n aantal geïndoctrineerde rad
draaiers zich VVDM-er noemen.
Zou de BVD-Bond voor Dienst
plichtigen (voorheen Bond van
Dienstweigeraars) uit de NATO wil
len om net als Zweden tot een ster
ke, volledig zelfstandige defensie te
komen dan zou dit als een voor Ne
derland onbetaalbare en ondoelma
tige oplossing moeten worden ontra
den.
Wat de BVD wil is duidelijk: Ne
derland uit de NATO, hierna de
krijgsmacht liquideren.
Dat minister Vredeling niet de
man is om willens en wetens onze
kostbare collectieve defensiepolis
te laten versnipperen is inmiddels
wel gebleken.
Jammer dat nóch hij, noch zijn
staatssecretarissen, noch de legerlei
ding met de WDM tot waterdichte
afspraken kunnen komen.
Praktisch elk Jaar vernieuwt zich
het ledenbestand en daarmee het
bestuur: slechts de vakbonden
waarvan met name het NVV veel
aandacht aan de kadertraining van
de VVDM (heeft) besteedt hebben
wellicht profijt van het tegen mini-.
Ie kosten (grotendeels in diensttijd)
gevormde vakbondskader.
Voor bewindslieden en legerleiding
is het een slopend simultaanspel te
gen steeds wisselende spelers die bo
vendien maar al te vaak naar be
proefd recept de spelregels naar
eigen believen wijzigen.
Dat minister Vredeling kennelijk
dit spelletje dóór heeft en de VVDM
dwingt tot kleur-bekennen is uiterst
belangrijk en had al veel eerder
moeten gebeuren.
Dat de bewindsman bereid blijft
zaken te doen en hiertoe de hand uit
steekt mag niet verkeerd worden uit
gelegd.
Vredeling heeft als hoogste mili
taire chef "civil-courage" getoond.
Hieraan is anno 1974 dringend be
hoefte!
L Dekker,
Gansstraat 17,
Leiderdorp.
Besparing van
energie
Er wordt de laatste tijd zoveel ge
sproken over energiebesparing.
Wat mij nu zo ergert, is dat daar zo
weinig aan gebeurt, terwijl dat zo
makkelijk kan.
Als het stormt waaien bij mij bo
ven de gordijnen als vlaggetJes.Op
zolder kun je bij mij zo het water in
de dakgoot zien lopen.
Als de zolder eens afgeschoten
zou worden, zou dat minstens .30%
aan energiekosten besparen.
Dit is bij zoveel oude huizen het
geval. Kan daar nu niet eens wat
aan gebeuren, er lopen zoveel bouw
vakkers werkloos rond. Is het moge
lijk, dat de heren die zich bezig hou
den met energiebesparing eens een
kijkje bij mij komen nemen?
D. KAP AAN
Paul Krugerstraat 52a,
Leiden.
Ministers ook
een tachograaf
Het wekt wel bevreemding op, in
Uw veelgelezen blad tot op heden
(donderdag 28—11) geen reactie's
van lezers aan te treffen welke inha
ken op HET nieuws van de laatste
dagen: Moet er een tachograaf in de
auto?
Des te meer wekt dit tot bevreem
ding omdat er in Leiden voor iedere
al of niet vermeende aanslag op het
leven, een Aktiegroep bestaat of i.o.
is, waarom dan geen aktie tegen de
aantasting van de persoonlijke vrij
heid? Zijn we al weer zover dat de
persoonlijke vrijheid ondergeschikt
kan worden gemaakt aan hobby's
van mensen welke in elke auto een
vijand zien of andere primitieve be
grippen najagen?
Op grond van E.G. afspraken is Ne
derland niet verplicht de tachograaf-
meter nu in te voeren, Integendeel,
Nederland wordt weer eens koploper
voor plaatsing in bestaande voertui
gen.
Het is volgens een Duitse vracht
wagenchauffeur met .spionervaring"
mogelijk dat men via de tachograaf
kan vaststellen en verbaliseren een
overtreding, wegens enkele km. te
snel rijden enkele weken eerder ge
pleegd.
De tachograaf is een angstig voor
teken voor de situatie waarin wij te
recht komen wanneer staatssecre
tarissen als de Heer Van Huiten het
voor het zeggen hebben. Over „Zeg
gen" gesproken, wist U dat hij na de
zg. oliecrisis weer mocht spreken?
Met zo'n tachograaf nu, is het mo
gelijk voor een tachograafanahst
vast te stellen of de chauffeur met
een deur klapte en zelfs hoe laat hij
dit deed. Ook de chauffeur zelf wordt
geanaliseerd, zijn karakter en ma
nier van rijden (rustig, angstig, ruw
of „gewoon,")is af te lezen.
Onder welke geestelijke druk zit
aanstonds de vrachtwagenbestuurder
in zijn cabine met het besef een
meesterspion als passagier te hebben?
Kan dit ook niet gaan leiden tot on
gelukken? Is ook de gezinssituatie
wegens langer uitblijven van man
en/of vader in de overweging tot in
voering zo er al overwogen is—,
betrokken? Allemaal vraagtekens,
evenals de „Uitspraak" voor de TV
van de Heer van Huiten: „Het is een
harde aktde waard," is het al niet
„hard" genoeg dat dergelijke mensen
blijkens een eerdere uitspraak er door
him Partij (tje) zijn neergezet?
Wanneer wij op de ingeslagen weg
doorgaan en steeds maar weer dis
criminerende maatregelen bedenken
en nemen het fotograferen van
snelheden vanachter bomen en strui
ken, het blazen in zakjes enz. enz.,
zijn wij niet ver meer van de po
litiestaat af.
Een lichtpuntje is er echter nog
en wel d-it: Wanneer het Nederlandse
volk straks als eis gaat stellen dat al
le ministers verplicht worden een
dergelijk apparaat in hun Jas te dra
gen om te laten registreren of zij
ook steeds bezig zijn zaken voor te
bereiden in het belang van het ge
hele Nederlandse Volk.
Zou men dan weer kapstokken te
kort komen?
H. VAN ECK.
Hoge Rijndijk 3,
Leiden.
Wat ben ik blij
Wat ben ik blij mij een Neder
lander te mogen noemen. Wat ben
ik blij dat er mensen zijn die akties
voorbereiden en doen uitvoeren als
"Geven voor Leven". Ik ben zo zelf
verzekerd dat ik op 28-11 reeds een
succes durfde te voorspellen als nooit
te voren.
En ik ben blij dat zoiets kan gebeu
ren im een land waar menig Journa
list, politiek partijleider e.d. verkla
ren: 'Ik ben de beste", wel niet met
deze woorden maar meer op de ma
nier waarop ze eikaars overtuigingen
de grond in boren.
Het is overweldigend dat al dat
haren trekken verdwijnt als sneeuw
voor de zon, indien we iets gezamen
lijk moéten opbrengen voor de mens
in nood.
Daarom ben ik blij, alsmede dat
ik niet naar het buitenland moet of
wil vertrekken om mijn kapitaal voor
een te grote belasting-heffing te be
houden. Ik ben blij dat de meeeten
van ons het grootste kapitaal "de ge
zondheid van onze Jeugd" in ons
land willen houden en daar graag
een offer voor willen brengen.
C. P. DE GROOT,
Tesselschadestraat 27,
Leiden.
Vervuiling van
milieu en
andere zaken
Het is verheugend te constateren dat
door de anti-Kalkar acties een grote
belangstelling is ontstaan voor de
gevaren welke kerninstallaties kun
nen veroorzaken voor ons leefmilieu.
Het is misschien wel interessant, te
weten hoe het met deze belangstelling
is gesteld in die landen welke men
ook op dit gebied de supermogendhe-
den kan noemen n.l. de V.S. en Rus
land. In de V.S. ls het probleem in
brede kring ter discussie. In de boe
ken van J. R. Taylor vindt men
een massale hoeveelheid informatie
verstrekt door de Amerikaanse over
heid en allerlei instanties, organisa
ties en comité's, welke zich met mate
rie bezig houden.. Deze informaties
zijn dikwijls optimistisch en roos
kleurig van aard en daardoor mislei
dend te noemen. Terecht trekt Taylor
tesamen met integere wetenschaps
mensen daartegen ten strijde met
argumenten, feiten en bewijsmate
riaal. Het is opvallend, dat Rusland
praktisch niet genoemd wordt in zijn
werk. Incidenteel als het gaat om ver
moedens of veronderstellingen. Hij
verontschuldigt zich dan ook, als hij
het heeft in Nachtmerrie van de
Teohnologie over het probleem
van hoeveelheid, verwerking en
opslag van radioactieve afval
stoffen. Ik citeer:
blz. 166: Al deze gegevens zijn Ame
rikaanse geveens. Andere landen
zijn niet zo openharig, voor een to
taal wereldbeeld van het probleem
verdubbele men de Amerikaanse cij
fers.
Uit Rusland dus geen informatie
of cijfers welke aan kritiek bloot
kunnen staan. Men moet zelfs in
twijfel trekken of de Sowjet-burger
weet dat er een probleem bestaat. In
dit verband, werd ik getroffen door
enkele artikelen in de pers, waarin
uitlatingen door officiële Russische
overheidsfunctionarissen werden ge
presenteerd. Dus toch informatie.
Leidsch Dagblad 20 november '74.
In een gesprek op het ministerie
van Volksgezondheid tussen staats
secretaris Hendriks en zijn Russische
ambtgenoot Bornazyan, merkte laatst
genoemde op dat er geen risico's be
staan bij kerninstallaties. In Rus
land staan er reeds velen en 's we
relds grootste kerncentrale staat op
slechts 70 km afstand van Lening
rad. De gevaren van kerninstallatie,
worden naar zijn mening vooral in
Amerika overdreven uit politieke en
economische overwegingen. Hoe wij
deze hersenkronkel moeten interpre
teren laat hij in het midden. Wij
verzinnen het allemaal maar.
Uit de Volkskrant 12 oktober 1974.
Ter gelegenheid van het heuglijke
feit dat Rusland 20 Jaar gebruik
maakt van kernenergie, heeft de
Russische directeur van energieza
ken in Moskou een redevoering ge
houden, waarop hij op een desbetref
fende vraag antwoordde: Ja, radio
actieve straling is wel gevaarlijk,
maar in de S.U. is men pas gestart
met kerncentrales, toen men alle
problemen van gevaar had opge
lost (dus 1954).
Verwerking en opslag van ge
vaarlijke stoffen, vormen geen pro
bleem, zodat hij nu kan stellen dat
kerncentrales in de S.U. minder stra
ling veroorzaken dan steenkoolcen
trales en andere objecten zoals fa
brieken, machines, huizen en zelfs
als mensen. Nu hoort u het ook eens
van hen die het kunnen weten. Daar
geen haarscheurtjes in koelsystemen
of experimenten die kunnen uitmon
den in een fatale kettingreactie. Geen
bordjes, verboden voor zwangere
vrouwen of raambiljetten met ver
minkte kleuters. Niemand uit pro
test bij kaars- en olielamp. Ieder be
taalt trouw de rekening voor zijn ge
bruikte kernenergetische electriciteit.
Waar maken wij ons dan druk over.
En vooral zij, die het nodig vonden
bij de grote Kalkar demonstratie ook
nog een demonstratie vendelzwaaien
met Sowjetemblemen ten beste te
geven, waarna ook nog het commu
nistische heilsteken breeduit op het
TV-venster werd vertoond. Wie van
mening is, dat er relatie bestaat in
de bestrijding van het gevaar en zijn
politieke keus, kan hiermede zijn
voordeel doen. Bij al degenen
die de uitlatingen van Russi
sche functionarissen als gevaar
lijke en misleidende nonsens
beschouwen, slaat de angst om
het hart als zij tevens met mij
tot de conclusie komen dat het alar
meren, mobiliseren en organiseren
van de vrije mening, tezamen met de
hulp van goedwillende wetenschaps
mensen, wel eens het belangrijkste
wapen kan zijn in de strijd voor een
stralingsvrije aarde.
J. HEUZEN
Lage Rijndijk 17C,
Leiden.
