Godard verloochende de
meeste van zijn films
VPRO zendt cyclus van
"n Franse cineast uit
Bijlsma en Blerk:
fijn programma
Dufay bekwaam herdacht
I ...en gisteren i
DUITSE TV
RADIOPROGRAMMA
TV morgen
DINSDAG 26 NOVEMBER 1974
Jean-Luc Godard
De naam Jean-Luc Godard klinkt als een kreet uit het ver
leden. Vijftien jaren betekenen trouwens in de snelstromende
tijd een periode, waarin de generaties zich al gaan splitsen.
I Voor de jongeren van nu is Godard reeds een alinea, hoogstens
een hoofdstukje in de filmhistorie over een man, die even links
en onconventioneel als zij, het toch niet heeft kunnen maken.
Godard is nu 44 en achter dikke, donkere brilleglazen verbergt
zich een verbitterd gezicht. Zijn idealen, die hij deelde met
gelijkgezinden als Truffaut, Chabrol en Rohmer, en neergelegd
in betweterige, fel geformuleerde artikelen in de Cahiers du
Cinema, zijn niet levensvatbaar gebleken. Toen zij de kans kre
gen dat idealisme uit het slop van de theorie te halen, en de
Nouvelle Vague werd geboren in het jaar dat de cinefielen
werden overrompeld door Truffauts "Les 400 Coups", Rennais'
"Hiroshima mon Amour" en Chabrols "Les Cousins", in 1959,
leek niettemin de basis gelegd voor een blijvende vernieuwing
van de Franse film.
Ook de strijdbare Godard, zoon van
een Parijae arts en opgevoed in
Lausanne, mocht hierin zijn aandeel
hebben. Reeds een Jaar later hadden
de jongelui zoveel commerciële
goodwill gekweekt, dat ook Jean-Luc
aan bod kon komen. Met Truffaut
als leverancier van het scenario en
Chabrol als technisch adviseur ging
hij met een budget van amper
400.000 francs aan de slag. Een
maand was hem toegemeten voor
zijn speelfilmdebutant „A bout de
souffle", dat prompt werd begroet ais
een doorbraak in de vastgeroeste
filmkunst. Het was de stijl van die
versimpeling, een zich losmaken van
studio- en camerabeperkingen, een
zich opstellen in het centrum van
de werkelijkheid. Dat betekende
zonder kunstlicht draaien op loca
ties met een al of niet verborgen
handcamera, veel improvisatie, ook
in de dialoog, en directe opnamen
zonder repetities.
„A bout de souffle" (oftewel „Buiten
adem") komt vanavond op de
beeldbuis als start van de aan
Godard gewijde cyclus van de
VPRO, nadait de film al eerder (en
kele jaren geleden) door de NOS
uitgezonden is geweest. „Liefde
zonder uitzicht" luidde indertijd de
Nederlandse titel in het traditionele
Jargon van onze bioscopen, waar het
publiek zeer positief reageerde op
inhoud en vorm. Het verhaal heeft
overigens weinig te betekenen,
ofschoon de diepgravende Godard-
aanhangers onmiddellijk klaar ston
den met symbolische analyses.
Jean-Paul Belmondo speelt een
ontwortelde Jongeman, die zich
groter wil voordoen dan hij is. Met
de verkoop van door hem gestolen
auto's verschaft hij zich het imago
van de levenskunstenaar. Wanneer
hij door de politie gegrepen dreigt
te worden, schiet hij de hem
achtervolgende agent neer. Hij
vlucht naar Parijs, waar hij op de
solidariteit van zijn Amerikaanse
vriendin (Jean Seberg) hoopt te
kunnen vertrouwen. Maar zij levert
hem tenslotte aan de politie uit.
Godards eersteling (na drie korte
films als vingeroefening) bezat alles
om haar schepper tot leider van een
hele filmersgeneratie te maken.
Maar voor de jonge Jean-Luc was
het filmen op zichzelf niet
voldoende. De realiteit, die hij zo
getrouw wilde vastleggen, was die
van een maatschappij in heftige
beroering. Hij voelde zich daar als
fel geënageerd mens ten maiuwste
mee verbonden. Zijn sociale ontwik
keling liep parallel met zijn
„bevrijdende" ideeën over filmkunst.
Wars van conventies en de oude
hiërarchie, stelde Godard zich in de
loop der jaren steeds nadrukkelijker
tegen het establishment op, en hij
was een van de eerste speelfilmma
kers, die Algerije en Vietnam als
politieke begrippen in hun werk
opnamen.
Langzaam maar zeker sneed hij
zichzelf min of meer bewust de pas
af en in zijn stellige verwachting,
dat zijn films ook door de grote
massa gewaardeerd en vooral
begrepen zouden blijven, werd hij
meer en meer beschaamd. Met zijn
eerste vrouw, de Deense actrice
Anna Karina, vierde hij nog enige
triomfen in de commerciële sector,
met haar opvolgster, Anne Wia-
zemsky, een kleindochter van Andre
Malraux, kwam hij reeds op een
politiek terrein, dat velen van hem
vervreemdde. Godard, intens mee
groeiend met een wereldbestel, dat
van dag tot dag veranderde,
verwijderde zich in de tweede helft
van de Jaren zestig snel van wat hij
als zinloze bioscoopfilms beschouw
de. „Le Weekend" zijn laatste Otoch
al vijftiende!) werkstuk, dat in „nor
male" roulatie kwam.
De Parijse rebellie van 1968 was
voor Godard van doorslaggevende
betekenis. In die meidagen was hij
hele etmalen met zijn camera op de
barricaden in de weer, en ging hij
zijn geloof in de filmkunst als
revolutionair wapen belijden, gesti
muleerd door de marxistische
theoreticus Jean-Pierre Gorin. Maar
de beeldtaal, boordevol symboliek,
waarvan Godard zich nu inderdaad
overvloedig ging bedienen, schoot
zijn doel, het bereiken van de grote
massa en de arbeider in het
bijzonder, voorbij. Hij voelde het
gebrek aan weerklank, het werd
hem trouwens voor de voeten
gegooid en ook zijn werk voor kleine
film-collectieven, in fabrieken en
voor actiegroepen schonk hem
tenslotte geen voldoening meer.
Gedesillusioneerd en opstandig rea
geerde hij zijn persoonlijke tegen
slagen af op iedereen, die, pro of
contra, met hem te maken had. Hij
ging zelfs op de vuist met
producenten, die het waagden iets
in zijn films te wijzigen.
Een ernstig ongeluk met zijn
motorfiets, waarbij hij een scheur in
het bekken en een ingedrukte
borstkas opliep, schakelde Godard in
1971 geruime tijd uit. Op zijn
ziekbed kwam hij tot het inzicht,
dat er een weg terug moest zijn en
het Idee voor „Tout va blen" werd
geboren, een speelfilm met Jane
Fonda en Yves Montand, die nog
wel tegen het „actiemodel" aan ligt.
SELECTIE
Het is tevens de laatste film, die de
VPRO in de Godard-cyclus uitzendt,
volgend najaar pas, want de geringe
zendtijd die deze omroep is
toegemeten. staat een grotere
frequentie in de weg. De selectie, die
de VPRO uit het oeuvre van
Godard heeft gemaakt, wijst er op
dat de regisseur zelf hierbij niet
geraadpleegd is, want vrijwel alle
gekozen films zijn door him maker
verloochend, omdat ze in de
bioscoop hebben gedraaid.
Hier volgt het complete lijstje van
de Godard-cyclus, waarvan de
VPRO zelf zegt, „dat hij een
programmathema dekt. dat in dit
VPRO-seizoen ook in andere vormen
aan de orde is: een poging de
balans op te maken van een aantal
na-oorfogse ontwikkelingen in de
maatschappij en hun betekenis voor
het „consolidatie"-tijdperk dat we nu
.schijnen te beleven."
Vanavond: „A bout de souffle" ('60)
7 Januari: „VAvre sa vie" (1962)
18 februari: „Les Caralbdniers" 1963)
1 april: „Le mépris" (1963)
13 mei: „Une femme mariee" (1964)
24 juni: „Deux ou trois choses que
je sais d'elle" (1966)
5 augustus: „Le weekend" (1967)
16 september: „Tout va boen" (1972)
SALT LAKE CITY Wayne Os
mond, een van de Osmond-Brothers,
heeft meegedeeld dat hjj op 13 de
cember trouwt met Kathlytn White,
miss Utah.
Wayne Osmond vertelde dat hij
Kathlyn voor het eerst ontmoette
tijdens een kerkdienst in Januari. "Ze
zong en ze was het mooiste meisje
dat ik ooit gezien had", zed hij.
Het huwelijk zal kerkelijk beves
tigd worden in de Mormonentempel
van Salt Lake City.
Kathlyn White bruin haar,
groene ogen wil haar schoonheids-
titel afstaan. "Ik geef één kroon op,
maar door zijn vrouw te worden zet
ik een grotere op mijn hoofd", zei ze.
Waynes broers Merili en Alan zijn
al getrouwd, zoals ook Vin en Tom,
die niet in de groep zingen.
DINSDAG 26 NOVEMBER
Sesamstrasse. 18.00 (K) Bonner Noti-
Magazin. 19.26 (K) Gene Bradley
11.45 (K en Z/W) Schooltelevisie (9.30
10.00 (K) Sesamstrasse). 18.05 (K)
Thibaud, der weisse Ritter, tv-serie.
18.40 (K) Actualiteiten. 19.20 (K) Ge
ne Bradley In geheimer Mission, tv-
serie). 20.00 (K) Journaal en weer
bericht. 20.16 (K)
gevarieerd program;
Vorhof der Wahrheit, film. 23.20 (K)
Journaal, weerbericht en kommentaar;
Duitsland II
17.00 (K) Journaal. 17.10 (K) Pro
gramma over dieretn, de hond. 17.40
(K) Aktualiteiten en muziek. 18.20 (K
M anner wtrt schaft. tv-serle. 18.55 (K)
Barbapapa. 19.00 (K) Journaal. 19.30
(K) Wo der Wildbach rauscht. Duitse
speelfilm uit 1956. 21.00 (K) Journaal.
21.15 (K) Alcbualltetten. 22.00 (K)
Menschen und Mlckey-Mause. expe
rimenteel. 22.40 (K) Sport. 23.40 (K)
Journaal.
Jean Seberg en Jean-Paul Belmondo tijdens hun gesvrek in een hotelkamer dat in de film "A bout
de souffle" meer dan een half uur in beslag neemt.
LEIDEN Om te beginnen een
rectificatie: Daniël Otten had
zondagochtend zijn oom meege
nomen; zijn vader was er mis
schien ook wel, maar die speelde
op dat moment geen piano. Voor
de zekerheid laat ik u nu maar
in het ongewisse omtrent een al
of niet aanwezige bloedverwant
schap tussen Anner Bijlsma en
Gérard van Blerk om te voorko
men dat iemand hierover zijn
Stem laat 'horerj.
Gisteravond dan het tweede
kamerconcert van K O, voor
de tweede mael samenvallend met
een andere muzikale activiteit in
Leiden, waarbij tevens voor de
tweede maal het begrip "Culturele
Raad" is genoemd (u weet wel,
die gemeentelijke instantie, die
alle kunstevenementen zou moe
ten coördineren). Ook nu weer
koos ik voor de kamermuziekse
rie, om principiële redenen: de
kamermuziek is een van de meest
hoogstaande en subtiele vormen
van kunst, en slaat derhalve niet
- aan bij het grote publiek. Het is
een kunstvorm voor een elite,
waarbij ik uitsluitend doel op een
geestelijke instelling. Om te ko
men tot waardering van de ka
mermuziek is vaak veel inspan
ning van de luisteraar vereist.
Stimulering van het publiek is
dus een noodzaak.
Tot voor kort was dit de doel
stelling van de inmiddels ontbon
den Leidse Kunstkring 'Voor Al
len". Bestuur en leden van deze
vereniging hebben prachtig en
baanbrekend werk verricht, maar
het waren amateurs (in de goede
zin van het woord), en zelfs de
kamermuziek is helaas een "be
drijf" geworden. Nu K O de
taak van de Kunstkring heeft
overgenomen en wil voorzien in
een behoefte, hoe klein dan ook
moge zijn, kan en mag de muziek
kritiek niets anders doen dan dit
initiatief van ganser harte steu
nen en elke poging tot ondermij
ning ervan aan de kaak stellen.
Doublures in de regio zijn moeilijk
te voorkomen; maar het is toch te
gek, dat er tegelijk kamermuziek
te beluisteren valt in ruimten, op
nog geen steenworp afstand van
elkaar...."
Maar nu ter zake. Cellist Anner
Bijlsma, nauwelijks hersteld van
de griep, en pianist Gérard van
Blerk brachten een klein maar
fijn programma. Beethovens so
nate in A was een lust voor het
oor, ondanks de lichte onzeker
heid, die Bijlsma's spel kenmerk
te. De samenwerking tussen de
musici liet niets te wensen over,
de opvatting van Beethoven was
ingetogen en bijzonder fijnzinnig.
Heel anders van karakter was de
sonate op. 119 van Prokowjew. De
spelers waren hier beiden op hun
best; dat zij het moeilijke idioom
van de componist glashelder wis
ten over te brengen is een wel
gemeend compliment waard.
Een wat minder gelukkige keu
ze vond ik de twee andere werken.
Het Grand Duo concertant sur
"Robert le Diable" de Meyerbeer,
naar Chopin bewerkt door Fran-
chomme was nogal bombastisch
en paste niet bij de fijnzinnige
Van Blerk. Daarvoor heb je eer
der een krachtfiguur als Marinus
Flipse nodig, met hijvoorbeeld
Piet Feenstra op de cello: die zou
den de zaal pflait spelen. Het laat
ste werk was een Polonaise de
concert van D. Popper. Mijn col
lega had evenmin als ik ooit van
deze figuur gehoord, maar hoorde
Oostenrijkse eflemen'teni erin. Jam
mer, dat deze niet gewed heeft
om een fles wijn. want ze had
gelijk: Popper was een Oosten
rijkse ceiüüst, die veel virtuozen-
stukjes voor zijn instrument heeft
geschreven. In elk geval had dit
werk met een polonaise nauwe
lijks iets uitstaande, meer een
combinatie van Rococo-varlaties,
Traumerei en Liebestraum, maar
toch wel leuk en goed vertolkt.
Als toegift was er een stukje
van de populaire componist Aren-
ski voor cello en rechterhand
piano. Anner Bijlsma legde hart
en ziel in deze compositie en Gé
rard van Blerkach, sommige
talenten worden nu eenmaal ge
bruikt als leidingwater. "We zou
den hem vaker moeten horen",
zegt men dan. maar het komt er
nooit van. Helaas.
RON HARMS
LEIDEN Onder de
"Vijf Eeuwen Dufay" trad in de
Lakenhal een met Syntagma Mu-
sicum vergelijkbaar ensemble op,
dat de naam Antiqua Delphi
draagt. Morgen is de dag, dat de
Zuidnederlander Dufay 500 Jaar
geleden 9verleed. Hij heeft van
de pauselijke kapel deel uitge
maakt. In Rimini, Chambéry en
Kamerijk vond hij arbeidsvelden,
van waaruit zijn muziekgenie uni
verseel doorstraalde. Zo intens,
vervullend, vernieuwend, dat vijf
eeuwen hem groeten. Dankend
vond elk ervan altijd iets van
zichzelf in Dufay terug.
"Terug". We eren Dufay door
een citaat uit de muziekgeschie
denis "Levende Muziek" van Nor-
bert Loser, in 1933 voor Hitier
naar Nederland gevlucht. Hij ge
bruikt het omgekeerd perspectief,
daalt af van Bartok, Schönberg,
Strawinsky, Pijper naar de 15de
eeuw. In zijn allerlaatste para
graaf staat: 'Het einde van
een lange tocht naar het verle
den. In het schimmenrijk van
Palestrina, Lassus, Sweelinck,
Josquin, Dufay, Macliaud. Genia
le muziek, vol bekoring door een
gevoel van vreemdheid veroor
zaakt, die werkt als een schok of
alsvreemde verschijning langs
ons glijdt, raadselachtig met een
Mona Lisa-achtdge blimlach".
Die schimmige glimlach is in
"De Grote Pers" verschenen en
de schok is wel die van de relati
viteit van de begrippen die wij
hanteren. Zo de moderniteit van
de muziek, als we bedenken hoe
Dufay een groots actuele door
braak was. Maar bouwend, op een
meest alzijdige continuïteit. An
tiqua Delphi blijkt een zeer mo
dern uitziende Jeugd te zijn, die
in 29 toontaferelen in de zo au
thentiek mogelijke en geheel mu
sicologisch gefundeerde uitvoe
ringspraktijk een beeldserie van
en rondom Dufay's scheppings
werk is komen ver-tonen en be-to-
nen. Liturgisch en profaan.
Een kleine twintig kopieën van
oude instrumenten zijn erbij be
trokken geweest, met ook namen
die alleen de liefhebber vin an
tiek muziektoerisme ontmoet: ga-
loubet, rebec, busine, bomhardt,
doucaine. Wel vertrouwd zijn bij
name vedel, (barok) trombone,
gamba, blokfluit en orgelvrienden
kennnen in verband met de regis-
ternamen schalmei, ruispijp,
kromhoorn, dulclaan. Door de
kunstschilders weet men nogal
eens van het twee-octaafsporta-
tiefje met de aangehechte blaas
balg.
Het ensemble illustreerde de in
nige samenhang tussen vocaal en
instrumentaal. Instrumentaal
war ener acht partners. Vocaal,
behalve vier Jongenssopranen, een
volwassen (vrouwen) sopraan, een
concerttenor voor de altligging en
een tenor, die wel als de gewich
tigste partner mag beschouwd
worden. Het programma werd met
voldoende, zo niet grote be
kwaamheid gepresenteerd. Het
programma bevatte een schat aan
wetenschappelijke gegevens.
KEES VERHOEF
NEDERLAND I
18.45 Paul us de Boskabouter (NOS)
18.55 Journaal (NOS)
19.05 Emil, kinderserie (NCRV)
19.30 Tweekamp, kwis voor scholieren (NCRV)
20.00 Journaal (NOS)
20.21 Herkent u deze tijd?, familiekwis (NCRV)
Met medewerking van Letty de Jong, Paul van Vliet
en de Frans Rafall Dancers.
21.15 Mensen en muziek in uw straatje (NCRV)
Medewerking verlenen onder anderen: Ria Valk („Bal
let"), Conny Vandenbos („Wat een dag"), Marie-Cé-
cile Moerdijk (volksliedjes-expert), Ted Brown and
Company („Dardanella"), de Sissies („When I take
my sugar to tea")Lily van der Heide Wijma („Het
vogeltje op Nelly's hoed"), Jasperina de Jong (..Dobbe,
dobbe, dobbe").
22.00 Hier en Nu (NCRV)
22.40 Vroomheid in hout en steen, mini-dokumentaire
(NCRV)
22.55 Den Haag vandaag (NOS)
23.10 Journaal (NOS)
NEDERLAND II
18.45 Paulus de Boskabouter (NOS)
18.55 Journaal (NOS)
19.05 Beertje Colargol (VPRO)
19.15 Culemborg bijvoorbeeld, afl. 2 (VPRO)
19.45 Popeye (VPRO)
20.00 Journaal (NOS)
20.21 Berichten uit de samenleving (VPRO)
20.35 A bout de souffle, speelfilm (VPRO)
Jean-Luc Godard maakte dezé film ln 1959 met in de
hoofdrollen Jean-Paul Belmondo en Jean Seberg.
22.00 Zendtijd van het Simplistisch Verbond (VPRO)
Heer Kooten en Heer Bie zullen hun streven naar
simplisme opnieuw duidelijk proberen te maken.
22.30 Zorgvliet, een Nederlands landschap in afleveringen
(VPRO)
„De vakantie van een filmer" is de titel van de eerste
door Johan van der Keuken gemaakte aflevering van
deze serie.
23.15 Journaal (NOS)
Geen Open het Dorp-toestan
den bij de NCRV op de avond,
dat de op de beeldbuis grondig
voorbereide actde "Geven voor Le
ven" daadwerkelijk begon. Vijf
minuten eerst als waarschuwing
voor de komst van één van de
,300.000 vrijwilligere. Voor het
tweede Journaal een kwartier
tje met Jan van Hillo en Johan
Bodegraven, waarin Amsterdam
met zijn schromelijk tekort aan
collectanten een veeg uit de pan
kreeg. En halverwege de avond
zo'n tragische documentaire over
een ten dode opgeschreven kind
en de manier waarop het door
ouders en verplegend personeel
onder die omstandigheden wordt
opgevangen en begeleid. Het is 't
soort films, dat naast een gevoel
van deernis ook een zekere gene
bij de kijker veroorzaakt, alsof
hij een voyeur b ijeen sterfbed
en de wanhoop van de ouders is.
Maar aan de ene kant heeft de
televisie ons in meer dan twintig
Jaar op dit gebied aanzienlijk
verhard en bovendien wordt op-
settelijk met onze sentimenten
gemanipuleerd, omdat er een
streefbedrag van een slordige
Veertig miljoen voor het Konin
gin Wilhelmina Fonds mee ge-
.noedd is. De korte film van
Henk Mochel droeg daar in elk
geval heel wat meer toe bij dan
ille forums, die we nu alweer
achter de rug hebben en waar
voor we ook ditmaal niet ge
spaard bleven. Een ether-curio
siteit uit de oertijd van de radio,
die ook in dit visuele medium nog
lang niet is uitgestorven en
waarvan we waarschijnlijk ook
wel nooit verlost zullen worden
onder het onuitroeibare motto
"twee (of meer) weten meer dan
één".
De NCRV had er met zijn pro
gramma-opbouw overigens wel
met de pet naar gegooid, al be
doelde Barend Barendse onge-
wijfeld iets anders, toen hij
met zijn hoofddeksel zwaaiend in
"Zo moeder, zo dochter" een
grapje maakte over de NCRV,
die ook met de pet rond ging, dat
door Gerard van den Berg werd
genegeerd alsof dit geen mooie
gelegenheid was even op de ac
tie in te haken. Na het journaal
van acht uur vdel zo'n Kojak-af-
levering met een brute moord en
zijn gebruikelijke hoeveelheid
geweld (zij het dan in geringe
doseringen dan in andere series,
maar daarvoor is hij dan ook
door de NCRV uitgezocht) toch
wel erg uit de toon. En ook zo'n
rumoerige partij micro-voetbafl
ln het Rotterdamse Sportpaleis
lad misschien beter op een an-
lere avond uitgezonden kunnen
worden, want het effect van de
voorafgaande dramatische film
?lng daarmee volkomen verloren
en daarmee bij velen de sponta-
ae bereidheid tot geven, die trou
wens toch al tot vrijdagavond op
de proef wordt gesteld.
Na een Napoleontische nacht
kaars lieten Wibo's Aktua-mede-
werkers hun licht schijnen over
le dingen van deze dagen. Het
gefilmde dagboek van de Jongste
gijzelingsaffaire op de luchtha
ven van Tunis door Ed van Kan
voegde weinig toe aan de al eer
der gebrachte journaal-beelden.
VVD-senator mr. H. van Ried
mocht daarna op een vergade
ring van zijn partij in het Gouds
hotel Centraal voor de camera
een oppositioneel geluid laten
horen over de mogelijk door Den
Uyl uitgelokte uitlevering van
ie twee Palestijnse terroristen.
Een herinnering aan de grootste
oankroof aller tijden, in novem
ber 1944 in Almelo (46 miljoen
gulden voor het Nationaal Steun
fonds, die toch weer in handen
van de nazi's vielen) werd onder
meer nog gevolgd door niet al
te sombere klanken uit KLM1
eringen.
INVALLER.
DINSDAG 26 NOVEMBER
Hilversum I
muziek:
de toon aan. 19.45 Instemmen
len: het gezongen woord ln de litur-
18.00 Nieuws. 18.11 Radiojournaal.
18.21 De gesproken brief. 18.25 (S)
platen. NOS: 19.50 Den
Haag vandaag. KRO: 20.00 Nieuws.
20.05 Overweging. 20.16 (S) Schwet-
zinger Festspiele 1974: klassieke mu
ziek voor pianotrio en blazersensemble.
21.10 (S) Theater: De Slaaf, hoor
spel. 22.30 Pianorecital: klassieke mu
ziek. 23.00 Babel/satlre
23.02 (6) Wachten op middernacht.
(S) Nacht-drle-draal. 2.02 Help:
de werkers in de verzorgende en
feurs. KRO: 6.00-7j00 (S) Scheer je
weg.
WOENSDAG 27 NOVEMBER
Hilversum I
TROS: 7.00 Nieuws. 7.02 (S) Ont-
(7.30 Nieuws. 7.41 Aktua. 8.30
Hilversum H
VARA: 7.00 Nieuws. 7.11 Ochtend
gymnastiek. 7.20 (S) In de Roode
Cirkel: een nieuwsprogramma met ak
tualiteiten en muziek. (8.00-8.11 Nws.)
9.00 (S) Licht orkest met zangeolis-
de dag. 13.28 (S) Een middagje
obuomradio. 16.00 Nieuws. 16.03 (S)
Bloedwljn, hoorspel. 16.45 (S)Tea for
Klein Radiokoor: amusementsconcert.
R.V.U.: 17.35 Meneer, waar moet lk
't nu weer halen?: projekt over poli
tieke. ekonomlsche en sociale vraag-
Hilversum m
Hitmeesters: De Vincent
Nederland I
huisvrouw). 9.00 (S) Wegwezen, met
tips voor trips. 9.30 Van heinde en ver
re: licht muziekprogramma. 10.00 (S)
Voor de kleuters. 10.30 Nieuws. 1033
(S) Sphinx: programma voor de vrouw.
11.45 (S) Café-chantant: liedjes en
muziek uit de goede oude tijd. 12.26
Mededelingen t-b.v. land- en tuinbouw.
1230 Nieuws. 12.41 Aktua. 13.15 (S)
Sport na sport: sportprogramma voor
de Jeugd. 13.45 (S) Fanfaremuziek.
14.15 (S) Route-A: gevarieerd pro
gramma. 15.30 Nieuws. 15.33 (S) Af
ter sesjun: lichte muziek. NCRV 16.00
Hervormde middagdienst. 16.20 (S)
Klanksnoer: klassieke muziek. 17.00
(S) Joost, seriehoorspel (20). Over
heidsvoorlichting: 17.20 Mens en sa
menleving een uitzending van het
Ministerie van C.RM. NCRV:
Nieuws. 17.82 (S) Hier en Nu.
a: Nederlandse Vereniging voor Reva
lidatie. NOS: 20.00 (K) Journaal. PJ».:
20.20 Partij van de Arbeid. NOS: 20.30
(K) Wat zou u doen?, tv-film. 21.35
(K) Kijken naar kinderen. 21.50 (K)
Panoramiek. 2235 (K) Studio Sport.
22.30 Den Haag vandaag. 22.45-22.50
T0LEAC: 18.16 Sportleiding herh.
les b. NOS: 18.46 (K) Paulus de Bos
kabouter. 18.55 (K) Journaal. IKOR:
19.05 (K) Heeft de regen een vader,
documentaire serie (1). IKOR-KRO/
17.30 TELEAC: 22.30-23.15 (K) Computer-
