'Grafin Main
fraaie uitvoering
Cornelius Ryan overleden
Gepeperd gitaarspel
DANIEL OTTEN:
VEELBELOVEND
MAANDAG 25 NOVEMBER 1974
LEIDEN Er was zaterdagavond
veel belangstelling voor de Jubileum-
voorstelling van de Hoofdstad Ope
rette, Grafin Maritza. Het bleek van
dit gezelschap de tot nu toe beste
produktie. Het blijft in de Stadsge
hoorzaal natuurlijk behelpen met de
belichting en de decorwisselingen,
maar des te groter mag de bewonde
ring zijn voor de routine en souplesse,
waarmee de moeilijkheden werden
opgevangen.
Wat niet kon worden opgevangen was
de ongunstige plaatsing van het or
kest vóór het podium, hetgeen in de
melodramatische gedeelten de ver
staanbaarheid van de tekst niet ten
goede kwam. Het orkest heeft onder
John Kapper overigens een zeer goe
de prestatie geleverd. De verschillen
de stemmen waren evenwichtig ver
deeld en er kop worden gesproken
van een grote eenheid. Dit gevoegd
bij het nagenoeg ontbreken van de
ln vorige seizoenen normale mis
grepen en valse intonaties, mogen we
wel zeggen, dat dirigent en orkest een
goed seizoen hebben.
Het grootste slachtoffer van de on
gunstige opstelling was niet een van
de vocalisten, maar de als zigeuner
optredende violist Lazló Pali Jr. Voor
zover hij hoorbaar was, klonk zijn
spel uitstekend. Ik heb trouwens lie
ver een onhoorbare echte violist dan
een zogenaamd viool spelende acteur
op het podium, want dat laatste
wordt onherroepelijk een lachertje
tenzij de man inderdaad vioolles
heeft gehad).
Een groot pluspunt bij deze produk
tie vond ik, dat er zeer weinig ge-
schmiert werd. Onder schmieren ver
sta ik onnodige afwijkingen van de
voorgeschreven zangpartij. Jan Han-
derson (Tassilo) deed het soms, in
Komm, Tzigane, maar overigens over
tuigde hij in alle opzichten. Aad
i Jans was een betrouwbare Berko, en
Au toni Wink voldeed geheel als Po-
pul escu.
Van de vrouwelijke rollen zette Anita
Heins een wat overdreven sullige Lisa
op de planken, maar daarvoor moet
eigenlijk de regisseur, Alexander
Pichler, aan zijn jasje worden ge
trokken. Nog al te vaak vindt men in
de operettewereld de opvatting, dat
iedereen op het toneel idioot moet
zijn, behalve dan misschien de hoofd
rolspelers. In dat opzicht moet Jacco
van Renesse de regisseur een onein
dig plezier hebben bezorgd. Hij bleek
echter een uitstekende stem te heb
ben ontwikkeld, die hij zelfs bij de
dolste capriolen in bedwang had,
voor welke prestatie ik vol bewonde
ring mijn hoofddeksel licht
De titelrol werd niet gezongen door
Lizzi Schöffmann, maar door de Sas-
se nheimse Feia Hulsbergen. Zij ac
teerde uitstekend, maar haar zang
stond zachtjes gezegd nog in de kin
derschoenen. Marga de Boer was
eigenlijk de enige naar wie ik adem
loos heb zitten luisteren. Voor haar
zijn grotere dingen weggelegd dan de
rol van de waarzeggende zigeunerin.
Voorzover ik hieronder kan oordelen:
kostuums en decors waren goed uit
gevoerd. In de Duitse tekst waren
gelukkig weinig Nederlandse grap
jes aangebracht. Kortom, ik begrijp
niet waarom de Hoofdstad Operette
zich onlangs zo druk heeft gemaakt
over die AVRO-uitzending.
RON HARMS
NEW YORK De Amerikaanse
schrijver Cornelius Ryan, schrijver
vain „De langste dag", „De laatste
slag" en ..Een brug te ver" is zater
dagavond in New York op 54-jarige
leeftijd overleden. HU leed aan kan
ker.
Ryan kreeg door zijn boeken over de
Tweede Wereldoorlog grote bekend
heid. „De langste dag", handelend
over de geallieerde invasie in Euro
pa op 6 juni 1944, werd verfilmd.
Ryan was in september nog in ons
land om de herdenking bij te wonen
van de Slag om Arnhem in 1944.
Zijn boek „Een brug te ver" hamdeUt
over deze slag die door de geallieer
den werd verloren.
„De laatste slag" heeft tot onder
werp de ondergang van Berlijn dat
door de Russen in 1945 onder de voet
werd gelopen.
Cornelius Ryan werd in 1920 in Du
blin in heit Verenigd Koninkrijk ge
boren. In 1944 nam hij deel aan de
landing van de geallieerde strijd
krachten in Normamdiië ais oorlogs
correspondent van de Londense Daily
Telegraph. Ook was hy bij de vei
van Berlijn.
In 1947 emigreerde Ryan naar de
Verenigde Staten. Zijn boeken zijn
vertaald in 19 talen en er zyn er
meer dan 16 miljoen van verkocht.
Op de donderdagen 10, 17, 24 en dag.
T entoonstellingen
Sociëteit Burgers (Burgsteeg 2a);
Pen- en penseeltekeningen André van
Buuren (tot 30 november)
i bovendien ook 's-
avonds tussen IP.80 en 21 30 terecht
Koordstudio (Oude Rijn 88): Ex
positie Son Mou en Wilma Nouse (t.
e.m. 90 november).
Leidse bioscopen
LUXOR: „De twee vechtjassen i
kinderafdeling dag.
7 dec. Openingstijden
Leiden 74 leven
Rllksmuseum voor Volkenkunde
Bteenetraat 1 rentoonstelling "Zuid-
Atelier .De Scherf*
Oegstgeest tel
Kort exposeert
60220
rerk
d Helde-
buigen
Galerie rhls Eye. Noordeinde 2a. ex
positie van tekeningen en schilderden
van cursisten Tot 1 dec., openings-
tilden dl en do van 810 uur nam
KUkamuseum van Oudheden (Ra-
28) Werkd 10
q eund 1—6 G
Wtttatraat 40
Wissel epde
Sa
nity", 14 Jaar. dag. 14.00 en 20.00
zondag 14.00, 17.00 en 20.00 uur.
LIDO: „The good, the bad and the
ugly". 18 Jaar. dag. 14.30 en 20.00 uur.
STUDIO: „The paper chase", 14 Jaar,
dag. 14.30, 19.00 en 21.15 uur.
TRIANON: „De vijf van de vierdaagse".
14 jaar. dag. 14.30, 19.00 en 21.15 uur,
zondag 14.15. 16.30. 19.00 en 21.15 uur.
CAMERA: „The great dictator" met
Charlie Chaplin. 14 Jaar, dag. 19.00 en
21.30 uur. ma., dl., do. en vr. 14.30 uur.
Kindermatinee: „Old Shatterhand" wo.
en za. 14.30; zo. 14.00 en 16.15 uur, a.l.
Nachtvoorstelling: „The Chase". 18
jaar. vr. en za. 24.00 uur.
REX: „Stoeipoezen". 18 jaar. dag. 14.30,
17.00 en 21.15 uur.
Nachtvoorstelling: „Het zondige bed",
18 Jaar, vr. en za. 23.30 uur.
Ongevallendienst
ziekenhuizen Leiden
ziekenhuis behalve van dl
r tot woensdag 18.00
buis) en vbd vrijdag
zaterdag 13.00 uur Ell-
15 tot 18.30 uur; 3e klasse:
tot 14.14 uur en v. 18.30 tot 19.30 uur.
Kraamafdeling: dag. van 15 tot 16 uur
en van 18.30 tot 19.30 uur; Kinderaf
deling dag. van 15 tot 18.30 uur.
CCU (hartbewaking). dag. van 14.15
tot 14.45 uur en van 19 tot 19.30 uur.
Tri- intensieve verpleging: dag. van 14 tot
fapei V
£—6-8
maandag
genT—6
Legermuseum Geopend
met vrtldag 9
d Zon- «d fees
10—6 QUI Zoi
mlsch ziekenhuis
dag i '.0* uui tot
Dlacouesaenh uls)
13.00 urn tot zater
saber,n uiekenhula)
Bezoekuren Ziekenhuizen
Mldda
18.46—14.8
Kinderafdeling dage- 18.30 i
's zondags 11—12
eerste klasse: de gehele
Anuaklinlek:
Klasse afdeling van 13.30 tot 15.30 i
Derde klasse
sluitend voor de ouders, alleen op
woensdagavond van 18.80 tot 19.80 uur
ACADEMISCH ZIEKENHUIS
Voor alle patiënten (behalve kinde
ren) z(jn de bezoekuren als volgt:
Elke dag:
15.00—16.00 uur
18.80—20.00 l
le t
volgende
ouders)
Maandag t/m vrijdag:
18.30—18.45 uur
Zaterdag en zondag:
s ernstige patiënten door
lopend bezoek wordt toegestaan, kan
de hoofdverpleegkundige hiervoor spe
ciale kaarten verstrekken
Alphen aan den Rijn
R\1 noord: le
13.30—14.15 en II
13.30—14.15 en 18.30—19.80 u.; Kraam-
afdellng 13.80—14.18 uur, alleen voor
echtgenoten 1920 u.; Kinderafdeling
- in voor oudere 18
oudere zondag 14.00—16.00 i
overige familieleden Kinderen
Expositiezaal gemeentelijke archief- klnderaf(ieiinB
dienst. Boisotkade 2a tentoonstelling
toegang op ds
j-ziekenhuis, klasseafde-
Ungen. Volwassenen dag. v. 11.15 tot
12.00 uur van 14 tto 14.45 uur en van
18.30 tot 19.30 uur Kraamaf deling
Geluidshinder Schiphol
Klachten over geluidshinder van
vliegverkeer van én haar Schiphol
kunnen dag en nacht worden gemeld
bij het Informatiecentrum Geluids
hinder Schiphol (020—175000).
(f)uct ^ïltetnvs
25 november 1974
Honderd jaar geleden stond in
de krant:
Uit Rusland wordt gemeld,
dat het budget voor 1875 ge
reed is en met een aanzienlijk
overschot zal sluiten, zoodat de
gunstige toestand van 's lands
financiën daardoor in het licht
gesteld zal worden. De minister
van openbare werken schenkt
thans vooral zijne aandacht
aan de spoorwegen en ijzerfa
brieken in het zuiden. Men ziet
den aanleg van den Donetz-
spoorweg met zekerheid te
gemoet. Berichten in buiten-
landsche bladen over het ont
dekken eener samenzwering
hebben in St. Petersburg ver
bazing gewekt. Niemand, tot
zelfs in de hoogste kringen kan
nagaan iaat aanleiding tot deze
berichten heeft gegeven. Ner
gens heeft men iets vernomen
van arerstatiën om staatkun
dige redenen.
Vijftig jaar geleden:
De vliegtocht Holland-Indië
is volbracht!! Hedenmorgen
kwam het telegram uit Batavia
dat de F VII met v. d. Hoop,
Van Weerden Poelman en Van
den Broeke daar is geland! Er
zal bij het vernemen van deze
tijding een schok gaan door de
gemoederen van honderd
duizenden landgenooten, die
met de allergrootste interesse,
gedurende vele weken achter
een, de berichten omtrent de
Fokker en zijn koene beman
ning hebben verslonden en
hebben meegeleefd met dat
drietal Hollandsche piloten, die
het aandurfden, gedragen door
de vleugelen der moderne tech
niek, 'n vlucht van 15.899 K.M.
te ondernemen over zeeën, ber
gen en woestijnen. Voor de
zooveelste maal is aangetoond,
'dat de Hollandsche faam op
luchtvaartgebied ten volle is
verdiend. Met een Hollandsch
vliegtuig, door Hollandsche
vliegeniers, met Hollandsche
moed en wilskracht en energie,
is de schijnbaar eindelooze
tocht volbracht (begonnen op
1 October, Redivaardoor niet
alleen een practisch, doch ook
een sportief en moreel succes is
behaald.
PANDA EN DE MEESTER-KR1MPER
8 - 127 Joris Goedbloed trok de half-gezonken roeiboot naar
zich toe en gooide het water er uit.
"Als ge me nu even twintig florijnen geeft, kunt ge hiermee
naar het midden van dit meer varen en een uur lang uw vis
vangen," verklaarde hij, terwijl hij het bootje weer in het water
liet zakken.
"W-weet je wel zeker dat ik hierin niet zal zinken?" vroeg
Panda, terwijl hij twijfelend in het vaartuigje ging zitten. "Er
loopt allemaal water in! In de bodem zit een lek!"
"Een schip is pas in het water in haar element," legde Joris uit.
"Een bovendien kunt ge nu uw visvangst vers houden in dit
scheepke. Ik wens u een goede vaart toe."
Met die woorden stiet hij het bootje af.
"W-wacht eens even!" riep Panda. "Ik heb geen roeiriemen!"
"ei, ei, ei..." sprak Joris. "Dat is een beetje vervelend
Maar ik zal ze even gaan halen. Werp intussen vast uw hengeltje
uit, raad ik u. Misschien vangt ge wel bot!"
De
avonturen
van
Jommeke
Het
geheim
van de
put
Daar moet ik het fijne
van weten. ff
n--rU ~L
"T -U-
POOLSE
BIEFSTUKJES
Snijd 1 stukje kipfilet in
9malle repen en draad het
kippevlees door de molen.
Meng er 250 g biefstuk
taroaar door of runderge
hakt. Smelt 25 g boter en
roer er 25 g bloem door.
giet er dan geleidelijk 1
dl melk bij en blijf steeds
roeren tot een zeer dikke
saus is ontstaan. Roer de
saus door ht vlees- en
kipmengsel en voeg zout
en peper naar smaak toe
en 2 theelepels paprika.
Kneed er 4 ronde koeken
van en wentel deze door
bloem, dan door een los
geroerd ei en tenslotte
door droog, fijn brood
kruim of beschuitkruim.
Bak de koeken in ruim
boter snel aan beide kan
ten goudbruin, 8 min.
Neem ze uit de pan en
houd ze warm. Snipper
een zoetzure augurk en
100 g champignons zo
ftjn mogelijk en meng
augurk en champignon
met een in stukjes ge
sneden hardgekookt ei
en een eetlepel kapper
tjes. Fruit het mengsel 5
min. in de achtergeble
ven braadboter en schep
het over de „biefstukjes".
WINA BORN
FRED BASSET
"ll'/'i»
IM
Blijkbaar ben ik de enige
rtó.dè die duterrier
HEBBEN Je OUDERS ECHT AL EE
CADEAU VOOR JE EINDEXAMEN
UITGEZOCHT?
WAT AARDIG.
WAT l& DAT VOOR
EEN CADEAU?
/GRATIS INLIJVING
BIJ HET
\VEEEMDELINGENLEGIOEN
ALPHEN Er was eens een gita
rist, Alexandre Lagoya. Er was eens
een gitariste, die heette Ida Presti. Ze
veroverden elk de normale concert
podia en dat was twintig Jaar gele
den nog opzienbarend. Dacht men
niet naast de gitaar een landloper
of een knoeipot? Ida en Alexandre
trouwden. Toen betrad een duo gita
ren de podia. Alphen, in een mooi
gevulde "Bron", kreeg er zelfs drie
bjjeen. Maar in de tussengelegen ja
ren zjjn het toch dat echtpaar en
mannen als Alfonso en Diaz, Julian
Bream en Segevia geweest, die de
weg baanden, de gitaar weer in het
culturele klimaat hieven. Leraren en
gitaarbouwers doen de rest. De Am
sterdammer Dick Visser is naar het
Het Nationale Ballet is plotseling
met een z o groot aantal griepge
vallen geconfronteerd dat men heeft
moeten besluiten twee al uitverkoch
te voorstellingen van het Zwanen-
meer af te gelasten. Het betrof de
voorstelling van zaterdagavond in do
Duitse plaats Leverkussen en de op
voering van vanavond in de Stads
schouwburg in Nijmegen.
Op het verdere programma heeft die
griepepidemie vooralsnog weinig
greep, want pas op 19 december aan
staande wordt in het Amsterdamse
Stadsschouwburg de eerstvolgende
voorstelling gegeven: det première
van Romeo en Julia onder choreo
grafie van Rudie van Dantzig.
conservatorium in Madrid geweest en
vormt nu met Theo Krumeich en
Emile Hopman het Trio Dick Visser.
Een driemanschap van broeders in
de kunst.
Denkt u in drie harpen, drie lui
ten, drie cimbalen. Bepaalde moge
lijkheden worden groter: klankvolu
me, orkestreeing, reliëf van hoofd
en nevenstemmen en nog meer. Al
leen is bij drie de keuze voor oor
spronkelijk werk beperkt. Een oplos
sing is zelf componeren en Visser
doet dat. Zijn drie Canciones popu-
lares (in de volkstoon) maakten tus
sen Gragnani (trio, 18de eeuw)Wer-
din (Miniaturen, deze eeuw) en Hin-
demith (Rondo)voorafgaand, en
tussen een Fantasia Gerhard Schu
mann, deze eeuw) en een flamenco,
erna volgend, een concurrerende in
druk. Verleidelijke nummertjes zelfs.
Maar er is niets aan te doen, in
greepjes uit Vivaldi, Bach, Haydn,
Haydn op kleinere gitaren zat de
betere vormkracht, maar daarom nog
niet het meest passende. Na de hele
maal gitaar-eigen stukken van Vis
ser en na de vurig-luchtige show
techniek van de flamenco waren
Bach en Vivaldi uitgewist.
Het ensemble speelde overal goed
sluitend en geacheveerd, prachtig in
de fraseringen, met raffinement in
gepeperd ritme zowel als in droom
en intimiteit. En de timbres bloei
den, omdat de akoestiek ze haar ze
gen gaf.
KEES VERHOEF
De Tsjechoslowaakse dirigent en jarige dirigent is overgebracht naar
componiht Vaclav Smetacek is za- een ziekenhuis voor observatie,
terdagavond tijdens egm concert met Op het ogenblik waarop Smeitaoek
het Symfonieorkest van Praag in instortte dirigeerde hij het lamgza-
Florence in Italië ingestort. De 68- me deel in Gustav Maüilers Tiende
Symfonie.
LEIDEN Jöhan en Daniël Otten
verzorgden gisterochtend in de
Stadsgehoorzaal K. en O/s koffie
concert. In de grote zaal wegens de
grote vleugel, die niet naar de foyer
kan worden overgebracht. Wanneer
is Leitien toe aan een nieuw cuütuur-
pafleis met voldoende parkeergelegen
heid, gemakkelijk toegankelijk voor
minder validen, zonder „koude drup
pel" en zonder dat je de trillingen
van langsdenderende stadsbussen in
je stoel voelt? Deze verzuchting
naar aanleiding van de minder gun
stige akoestiek in de grote zaal. ten
minste voor kamermuziek met wei
nig publiek. Toch was deze oplossing
nog de minst slechte die K. en O.
had gekozen: een mignoovleugea in
de foyer is in theorie erg aardig,
maar het instrument overleeft de
tocht naar boven niet.
Vader en zoon Otten brachten een
programma, dat een uitstekend be
gin en een slecht einde had. Ik doel
hiermee niet op de kwaliteit van de
uitvoering, maar op de composities.
Beethovens sonate in a kreeg een
goede verklanking, maar klonk wat
stijfjes in het voolistische aandeed
Daniël Otten staat echter nog aan
het begin van een veelbelovende car
rière gezien zijn zekerheid van into
natie en zijn evenwichtige streek.
Johan Otten zorgde voor een perf ect
klankeven wicht tussen vlood en piano
waarbij zün affiniteit met de Estonia
opvallend was.
De sonate van Ravel lag veel meer
dan die van Beethoven in het straalt
je van de violist. Het tempo van de
blues leek mij wat aan de snelle
kant, maar overtuigde ten volle. Sa-
tie's Dingen, links en rechts bekeken
(zonder bril) kregen een juiste in
terpre ta/tiet. De ironuische onderti
tels (hypocriet koraal, fuga op de
tast, gespierde fantasie) duiden op
de door Saitie gewenste integratie n
bet dagelijkse leven. Deze composi
ties zijn de enige, waarbij het pu
bliek rustig mag babbelen en de heer
Milikan met het serviesgoed had mo
gen laten rinkelen. Verder behelsde
het optreden van de Ottens wat
kleingoed (Bagatelle van Upolenc.
twee bewerkingen van Falla) en walt
saJanramamitiek. Goed gespeeld, daar
niet van, maar aan mij niet besteed.
RON HARMS
