BOLLENKWEKERS MET MAN
EN MACHT AAN HET WERK
Katwijk kan
niet zonder
dierenasiel
SASSENHEIM
Raad heeft weinig sympathie voor „Tuindorp
Enige asiel in Katwijk sluit: geen
geld, geen ruimte, geen personeel
PAGINA 4
WOENSDAG 6 NOVEMBER 1974
SASSENHEIM De mogelijke
•groeigemeente' Sassenheim zal
niet voor de eerstkomende verga
dering van de Sassenheimse ge
meenteraad op maandag 25 no
vember ter sprake komen. Hoe
wel enkele raadsleden er deze
week bij de hearing over de
Sohipholspoorlijn wél zijdelings
naar verwezen, is de 'Tuinstad',
zoals de uitbreiding door enkelen
reeds wordt genoemd, voor bijna
alle fracties een belangrijk on
derdeel van de op 25 november in
de raad te houden algemene be
schouwingen. Van de vier politie
ke groeperingen in de Sassen
heimse raad zegt alleen de KVP
er vóór de opzienbarende publica
tie in het Leidsch Dagblad 'iets
van te hebben vernomen'. Ook
Progressief Sassenheim heeft
na het bekend worden van de in
de Staten geopperde ideeën met
betrekking tot de groeigemeen
te Sassenheim een aantal infor
maties gekregen.
Jo van Eisen, fractieleider van
de KVP in Sassenheim en tweede
kamerlid voor deze partij, vertel
de dat de 'geruchten rond het
plan Tuindorp voor hem niet he
lemaal onverwacht kwamen. Ik
heb er al eerder iets over verno
men en er zit zeker een grond
van waarheid in. Hoe als fractie
onze houding tegenover ditdenk-
beeld van de Staten is, staat op
dit ogenblik nog niet vast. Daar-
i is), i
i be
slist niet zou juichen.
Verre van positief ook staat de
inmiddels al enige coördinerende
actie ondernomen hebbende frac
tie naar rond- 50.000 inwoners. 'Ik
heb,' zegt mevr. Trudy Henstra-
Hruigom bijvoorbeeld, 'onlangs
nog eens gefietst waar die uit
breiding (tussen Sassenheim en
Voorhout) dam zou moeten ko
men. Onvoorstelbaar dat in die
weilanden een tweede soort Zoe-
termeer uit de grond zou worden
gestampt met louter hoogbouw,
terwijl de afgelopen jaren Sas
senheim en ook Voorhout geluk
kig geen enkel bouwplan meer
kregen goedgekeurd waarin ho
ger dan drie bouwlagen zou wor
den gebouwd.' Progressief Sassen
heim heeft met collega-raadsle
den uit Voorhout gesproken over
een gezamenlijke opstelling en
hoopt voordat de Staten of de
minister met deze 'waanzininige'
ideeën komen, zoveel argumen
ten te hebben aangevoerd, dat de
denkbeelden over de groeige
meente Sassenheim al weer lang
onder de tafel zijn.
Hans Montfoort, fractieleider
van PS deze week tijdens de hea
ring voor de Schipholspoorlyn:
Ik voel er weinig voor nu reeds
op deze zaak in te gaan. Maar
dat we er straks wél op terugko
men, zal een ieder duidelijk zijn.'
BOLLENSTRRF.EK. De bloembollenkwekers en de
bolbloementrekkers keken gisteren met een opgeruimd ge
zicht naar de helder blauwe lucht. „Vandaag gelukkig eens
geen regen. Nu kunnen we tenminste werken op het land.
Er moeten nog heel wat bollen de grond in", zei een kwe
ker, die in de kantine van de Rijnsburgse bloemenveiling
„Flora" haastig zijn kopje koffie leegdronk en zich na het
veilen van de door hem aangevoerde kaschrysanten haastig
huiswaarts spoedde om de kistjes met tulpebollen in de
kuilhoek de plaatsen. Ook op de velden in de streek tussen
Leiden en Haarlem werd koortsachtig gewerkt om het ge
was in de grond te krijgen en met riet af te dekken. In
weken is het niet zo druk geweest op de bollenvelden. De
regen verhinderde dat.
REM-eiland
heet nu
Meetpost
Noordwijk"
DEN HAAG Het voormali
ge REM-eiland op 5 mijl uit de
kust voor Noordwijk heet sinds
deze zomer „Meetpost Noord-
wijk". Rijkswaterstaat heeft
het eiland, dat tien jaar geleden
werd neergezet voor illegale te
levisieuitzendingen. zodanig her
steld en aangepast, dat het
thans nagenoeg geschikt is
voor het doen van metingen in
zee en in de lucht. Dat heeft
Rijkswaterstaat rond de twee
miljoen gulden gekost: vier ton
voor de aankoop van het sterk
verwaarloosde eiland en f 1.6
miljoen voor het opknappen er-
De ingrijpende revisie uitge
voerd door Verolme zou eind
oktober klaar zijn geweest, als
niet het slechte weer het werk
had vertraagd. Zodoende moet
het eiland, dat in de afgelopen
Jaren kaal was geplunderd, nu
nog worden geschilderd in voor
de scheepvaart, duidelijk ziohtba
re rood-witte blokken.
Rijkswaterstaat begint over
enkele maanden met het meten
van waterstanden en golfslag
(deining) in de omgeving van
„Meetpost Noordwijk". In de
loop van volgend jaar komen
daarbij het meten van wind.
zoutgehalte, watertemperatuur
waterkwaliteit, doorzicht (hel
derheid) en slibgehalte.
Het TNO maakt echter als
eerste gebruik van het met een
100 meter hoge mast toegeruste
eiland en meet nu al de lucht-
verontreining ter plaatse. De
meetgegevens worden in de toe
komst radiografisch doorgeseind
aan de vuurtoren in Noordwijk.
Vandaar worden ze telefonisch
doorgegeven aan de controlepost
van Rijkswaterstaat (directie
Noordzee) in Hoek van Holland.
Het meten gebeurt vrijwel au
tomatisch en kan vanaf de wal
worden geregeld. Specifieke me
tingen en meetinstrumenten kun
nen aan boord worden begeleid.
Op het eiland zijn voor dat doel
6 comfortabele hutten ingericht
alsmede een dagverblijf en een
keuken.
Rijkswaterstaat heeft al veel
belangstelling voor de Meetpost
Noordwijk. Zo willen de marine
(hydrografische afdeling)het
KNMI en het TNO er in de toe
komst gebruik van maken.
Mislukte uitbraak Republikeinse
gevangenen in de Maze-gevangenis
bij de Noordierse hoofdstad Belfast
hebben vanochtend vroeg gepoogd
via een tunnel massaal uit te breken.
Twee van de mannen verdwenen
maar de overige zestien konden wor
den gepakt toen zij uit de tunnel kro
pen, buiten de zwaarbewaakte ge
vangenis, die voorheen als interne
ringskamp de naam Long Kesh droeg.
Door
Cees Combee
Of de ongekende langdurige re
genperiode veel schade heeft aange
bracht aan het gewas moet worden
afgewacht. De meningen daarover
zijn verdeeld. De één zegt, dat het
nogal mee zal vallen en de ander
meent, dat het in 1975 bij de oogst
wel te merken zal zijn. Zeker is het,
dat het op de geestgronden langs
Neerlands duinenrij beter zal zijn,
dan bijvoorbeeld in de omgeving van
Valkenburg en Rijnsburg en op die
plaatsen waar de bodem een meer
kleiachtig karakter heeft. In ieder
geval is het wel een feit, dat de regen
bijzonder stagnerend heeft gewerkt
op de arbeid van de tuinders. Er
moeten nog heel wat bollen worden
geplant en kistjes voor de broei in de
kuilhoeken worden geplaatst. Een
paar dagen zonnig weer kan het ge
tij ten gunste van de tuinders doen
keren.
Afwachten
Bolbloemenkweker Willem Bouw
man (vice-voorzitter van "Hora"):
"De kistjes voor de broei heb ik na
genoeg allemaal al in de kuilhoeken
geplaatst, maar ik moet nog heel
wat bollen voor de vermeerdering -
dus voor de bollenkwekerij - plan
ten. Al die regen heeft natuurlijk
geen goed gedaan. We hebben het
weer niet in eigen hand. Afwachten
moeten we dus maar wat het gaat
worden. Dat merken we eerst als we
gaan oogsten".
Bert Kralt, die zijn kwekerij
heeft aan de Oegstgeesterweg en
dus op meer kleiachtige grond, moet
voor zouden we willen wachten
tot er concrete plannen op tafel
komen.' Dat, zo liet de heer Van
Eisen wél doorschemeren, die
plannen de noodzakelijkheid
moesten aantonen van een Tuin
dorp en dat dan nog die plannen
uiterst kritisch zouden worden
bekeken en waarschijnlijk weinig
steun van zijn fractie zouden krij
gen, is een zaak, waarop nu nog
liever niet werd ingegaan.
Ook de Prot. Chr.-fractie komt
tijdens de algemene beschouwin
gen met de denkbeelden over de
groeigemeente op de proppen.
Denkbeelden, waarvan men tot
vorige week niet op de hoogte
was (ondanks het feit dat de met
nog heel wat bollen de grond in wer
ken. Hij kampt, evenals vele andere
kwekers met de moeilijkheid, dat er
voor het kuilen nauwelijks scherp
wit zand is te krijgen. Met ons loopt
hij langs een met riet afgedekte ak
ker, waarin hij enige weken geleden
hyacinten heeft gezet. Onze schoe
nen zakken diep in de doornatte aar
de. Hier en daar haalt hij wat door
en door doorweekt stro weg, woelt
wat in de daaronder gelegen aarde
met zijn hand en de dikke toppen
van de hyacinten worden zichtbaar.
Kralt constateert: "Het valt me
nog alles mee. Op de plaatsen, die ik
nu heb blootgelegd is alles in groei.
Ik ben er nog niet. Achter mijn
kassen moeten nog heel wat bollen
worden gekist. Door de regen ben ik
daar tot nu toe niet aan toegekomen.
Bovendien is het moeilijk aan goed
wit zand te komen. Aan zee kun het
het ook niet halen. Daar zit te veel
zout in. Ik kon wel een partijtje wit
zand kopen, doch dat zat vol schel
pengruis. Ook niet te gebruiken.
Naar mijn mening zullen er nogal
wat klappen vallen door het verloren
gaan van het gewas. Overal is het
beslist niet rooskleurig. Maar wat
kunnen we er aan doen. Afwachten
dus maar en er het beste van hopen.
Jaap Zandbergen van de Rijns
burgse Vliet N.Z.. die een loonbedrijf
heeft en voor vele bollenkwekers in
de Duin- en Bollenstreek en in
Noord-Holland de akkers ploegt en
de bollen plant. "Ik ben nu 51 jaar en
zit van mijn dertiende jaar in dit
vak, maar zo'n langdurige regenpe
riode heb ik bij mijn weten nog nooit
meegemaakt. Er zijn plaatsen te
over waar ik met mijn machines niet
op het land kan komen. Ze zakken
gewoon weg. Half augustus begin
nen we met het planten van de nar
cissen, eind september van de hya-
vinten en half oktober van de tulpen.
We zijn nu bezig met het rooien van
lelies. Vorig Jaar deden we 250 roe
per dag er gaan 700 roe. op een
hectare en nu door de gestage re
gen en de als gevolg daarvan door
en door vochtige grond slechts 75.
Momenteel zijn we bezig met plan
ten. Van de 20.000 roe, waarvoor we
opdracht hebben ontvangen, moeten
er nog zekeT 5000 roe worden bewerkt.
Ik denk dat ik neg 2000 roe hyacin
ten en 3000 roe tulpen moet planten.
Anders zijn we om deze tijd van het
jaar reeds klaar. We doen dat werk
in opdracht van kwekers. Half no
vember moeten we klaar zijn. Dat
voor de gunstige groei van de bollen,
die voor vermeerdering worden ge
plant. Ik zie het er beslist niet inzit
ten. Het is te hopen, dat het nu een
poosje droog blijft. Wanneer er een
ter vorst komt ben je nergens. Als de
hal in de grond zit kunnen we weer
niet uitrichten".
Het is aan Zandbergen een oude
rot in het plantersvak wel te mer
ken. dat hij do zaak heel erg som
ber inziet. Vooral voor de kwekers
in het kleigebied. Wel stelt hij, dat
hij minstens een week droog weer
nodig heeft om overal weer normaal
te kunnen werken. De kwekers laten
het frezen, ploegen en planten door
loonbedrijven doen, omdat ze dan
veel voordeliger uit zijn dan wan
neer ze personeel aannemen om het
met de hand te doen. Bovendien is
dat personeel heel. heel moeilijk ot
helemaal niet te krijgen.
Zandbergen verheelt niet. dat hij
tot en met augustus een heel goed
jaar heeft gemaakt, maar consta
teert dat hij van eind augustus tot
nu toe zeker f 30.000.- aan inkoms
ten minder heeft ontvangen door die
lange regenperiode. Hij zegt: "Ik
heb een nieuwe strodekmachine ge
kocht. Die kost met tractor rond de
f 35 000.-.
Met die machine heb ik tot nu toe
nog geen sigerettepeukje verdiend.
Ik wil beslist niet klagen, want ik
heb een financieel gezond bedrijf.
Geld moet er echter verdiend wor
den. Vanmorgen heb ik zo weer
f 18.000 naar de belastingen en het
G A K. kunnen brengen. Daar vragen
ze niet of het goed of slecht gaat.
De aanslagen moeten op tijd worden
voldaan".
Eén van Zandbergens mede
werkers: Er zijn nog genoeg bolbloe-
menkwekers, die kistjes met bollen in
de grond moeten brengen. Het is ech
ter veel te nat om op het land te
komen. Niet alleen in Rijnsburg en
Valkenburg, maar ook elders in de
Bollenstreek. Vorige week moesten
we in Voorhout vijf hectare peen
rooien. We haalden 35 kisten op een
dag uit. Toen zijn we er noodgedwon
gen mee opgehouden. De machine
zakte tot de assen weg in de grond.
Bij een klant in Noordwijk moeten
we nog 3000 roe bollengrond- met stro
bedekken. We kunnen niet beginnen,
want de bollen zijn nog niet in de
grond. Er is met de machine niet
op het land te komen.
Sombere geluiden dus. Met wat da
gen droog weer kan er nog veel wor
den gered. Vandaar ook, dat de kwe
kers gisteren wat vrolijker keken, dan
ze vele weken lang hebben gedaan
en dat ze met man en macht naar
de velden trokken om op die plaatsen,
waar dat mogelijk was. de tulpebollen
te planten. Er zit al veel in de grond.
Toch dient te worden afgewacht hoe
die bollen zich hebben gehouden met
al dat vocht. Zandbergen had van
een klant uit Lisse gehoord, dat door
de wateroverlast zijn gewas zeker
voor vijftig procent is verdronken.
Dat zou die kweker nu al hebben ge
constateerd. Maar en dat is voor
de kwekers in het gebied rond Rijns-
burg en in de Duin- en Bollenstreek
te hopen valt het bij nader inzien
misschien toch nog wel mee. In ieder
geval staat wel vast, dat de water
overlast en -schade in de oude Bol
lenstreek lang niet zo groot is als
bijvoorbeeld in Zeeland, op de Zuid
hollandse eilanden en in West-Bra
bant. Daar heeft men werkelijk met
een ramp te maken.
KATWIJK De groene deur bied't een ail even
naargeestige indruk als het interieur van de schuur
erachter. Een schuurtje eigenlijk, dat in vroeger
dagen misschien de naam „garage" waardig is ge
weest, maar deze eretitel al lang heeft verspeeld
omdat de knagende tand des tijds ook hier z'n werk
heeft gedaan. Eenmaal binnen ontvouwt zich een
wijds uitzicht. De ruimte van vier bij viereneenhalve
meter is volgestouwd met hokken, kunstig gefabri
ceerd uit een oude wandkast. Een van de kraak af
komstige kachel, de armoedig aandoende geiser en
het veel te kleine aanrecht completeren het geheel.
Zesentwintig katjes loven nog rond in het ten dode opgeschre
ven asiel van de Katwijkse Dierenbescherming. Martin van
Dam (op de foto links), voorzitter van de dierenbescherming
zegt: „We zijn als particulieren met dit asiel begonnen, maar
het was geen haalbare kaart".
Door
Gert-Jan Onvlee
In kort bestek het onderkomen van de
Katwijkse Dierenbescherming tegen
een symbolisch huurbedrag bereidwillig
door de gemeente ter beschikking gesteld
waarin particulieren de laatste jaren
het enige asiel dat de gemeente Katwijk
rijk was hebben gedreven. Met opzet
„was", want sinds één november is dit
noodonderkomen nog slechts officieus in
gebruik en zal, zodra de laatste van de nu
nog gehuisveste zesentwintig katten aan
de man is gebracht, definitief worden ge
sloten
Vriendelijk
Martin van Dam, voorzitter van de
Katwijkse afdeling Dierenbescherming,
blijft vriendelijk als hy mij het pand aan
de Huetingstraat toont. Gezien de heer
sende wantoestand zelfs opvallend vrien
delijk. Zo af en toe eens een onderge
brachte kat aanhalend een van de acht
die door gebrek aan ruimte „kooiloos"
rond moet lopen vertelt hij: „Toen wij
deze ruimte kregen aangeboden waren we
er echt wel blij mee- Tot die tijd, zo'n
dikke drie jaar geleden, moesten alle
beesten nog bij particulieren worden on
dergebracht. Zelf heb ik in mijn schuur
zeventien katten gehad, dus Je begrijpt
dat je dan met alles wat Je krijgt aange
boden blij kunt zijn". De indertijd heer
sende tevredenheid sloeg evenwel al snel
om naar een andere, minder uitgelaten
stemming. „De schuur werd al gauw te
klein, met de financiën werd het steeds
moeilijker en vooral het persoaaeels-pro-
bleem nam met de dag groter vormen
Dat personeels-probleem" dan wel tus
sen aanhalingstekens, want alle mensen
die in de loop der jaren het particuliere
asiel op de wankele benen hïeld offerden
hun vrije tijd pro deo op aan het goede
doel.
Onhoudbaar
Van Dam gaat verder. „Het runnen van
dit asiel leverde steeds meer problemen
op. Enerzijds mensen die toezegden te
helpen, maar het regelmatig moesten la
ten afweten waardoor .mijnheer Van
Dam" of mevrouw Limburg het weer
konden opknappen en anderzijds raakten
we door het asiel als Dierenbescherming
in financiële moeilijkheden door de hoge
kosten die het onderhoud van de dieren
met zich meebracht.
En de vele uren die je zelf in het asiel
stak, kwamen je werk natuurfijk ook ndet
ten goede. Zo heeft mijn werkgever (de
heer v. Dam is bij de Katwijkse politie in
dienst) zich wel eens afgevraagd door
wie i!k nu werd betaald. Door de gemeente
of door de dierenbescherming
Het bleek, kortom, een onhoudbare toe-
sbamd. Van Dam: "We zijn als particu
lieren met dit asiel begonnen, zondier
eigenlijk te weten wat je op je hals haal
de. Nu weten we het wel. Het is een voor
amateurs niet haalbare kaart."
Doorgaan
Toch gingen Van Dam cs (mevrouw
Limiburg, mejuffrouw De Koning en me
vrouw Van der Lende en dochter) door
met het lastig te verwezenlijken karwei.
"De gemeente Katwijk nam in 1973 het
initiatief te komen tot een "echt" asiel",
aldus Van Dam, "en daarom zijn wij ook
toen het eigenlijk niet meer kon, toch
doorgegaan. Om een directe overgang
naar het nieuwe asiel mogelijk te maken."
De plannen voor het nieuw te bouwen
asiel aan de Reigersbergenlaan ondervon
den evenwel grote vertraging. Het be
stuur van de wijkvereniging "Hoornes"
bleek de komst van een dergelijk soort
instelling niet te waarderen. Van Dam:
"In eerste instantie was d'e kritiek van
de wijkvereniging wel te begrijpen. Toen
was het asiel te dicht bij de woonhuizen
geplaatst. Maar nadat dit plan is ver
anderd zijn de bezwaren gewoon niet
meer reëel te noemen.
Commentaar
Naar commentaar gevraagd stelt de
heer De Goey, voorzitter van voornoemde
wijkvereniging in principe niet tegen een
asiel te zijn: "Wij vinden het ook nood
zakelijk dat het er komt. Alleen lijkt ons
de plaats minder goed gekozen. Wij zou
den er liever een kinderboerderij zien
verschijnen. Bovendien zijn er in Katwijk
nog genoeg andere plaatsen waar d'at
as:el zou kunnen worden neergezet."
Hoe de probleemstelling ook mag zijn,
Martin van Dam en de zijnen zien het,
populair gezegd, helemaal niet meer zit
ten. Van Dam: "Als het aan de gemeente
had gelegen was het asied er nu al bijna
geweest. Maar met al dat touwtrekken
over en weer kan het nog wel eens heel
lang duren voordat het nieuwe asiel tot
stand is gekomen. Daarom hebben we
ook besloten er nu een streep onder te
zetten. Je kun niiet eeuwig zo amateuris
tisch blijven doormodderen
Nu het "gemodder" wordt gestaakt, lijtot
de vraag "Wat nu" alleszins gerechtvaar
digd. Een gemeente van zo'n kleine veer
tigduizend inwoners kan eenvoudig niet
zonder asiel.
Ook de heer Van Dam blijkt deze me
ning toegedaan: "We hebben de laatste
drieëneenhalf jaar zonder meer bewezen
dat het asiel in een behoefte voorziet.
Alleen aan katten al hebben we zo'n dlik-
ke hondierdvijftig gevallen gehad die na
verloop van tijd bij een andere eigenaar
weer op hun pootjes tercht zijn gekomen.
En die dieren waren eigenlijk nog be
voordeeld bij de honden, die 's zomers
buiten in het Pantoos zijn ondergebracht
en 's winters gelukkig in Oegstgeest kun
nen worden geplaatst. Dat kan toch ndet.
Daarbij komt nog het recreatieve aspect
van een Katwijks asiel. Op vrijwel alle
campings is het verboden huisdieren te
houden. Als je nu in een folder kunt zet
ten dat honden in de logeerafdelüng van
het asiel kunnen worden geplaatst, zal
je daar echt geen toeristen mee verlae-
Aanklacht
Hoewel de heer Van Dam het niet met
zoveel woorden zegt, betekent het einde
van het particuliere asiel in feite een
aanklacht tegen de Katwijkse "gemeen-
sohap". Een aanklacht tegen het ontbre
ken van een toch zo nuttige instelling
dierenvriend of niet dlie het asiel
toch is.
Vain Dam: "Er moet nu snel een beslis
sing worden genomen Ook al omdat de
dieren uit Rijnsburg en Valkenburg die
regelmatig naar ons werden toegespeeld,
nu vrijwel helemaal zonder vluchtmoge-
lükheden zijn gekomen."
En tot slot het hart van een ware die
renvriend toch weer bloot leggend: "Denk
nu niet dat we een gewand dier aan z'n
lot zullen overtabsn, of dat we onze
dienstverlenende functie als het plaats-
bieden aan logeerhonden (voor zover mo
gelijk zonder asiel) zullen vergeten. Dat
niet. Maar er moet wel zo snel mogelijk
iets gebeuren."
Ja.
