'JEUGDTEMPELS':
ZE BESTAAN NOG
Ludieke
hulp
aan
zoekende
jongeren
DALING IN VERKOOP
VISVERGUNNINGEN
I vis
i sport
Van zweverig geklets
krijg ik n punthoofd
Sportvissen om het
wereldkampioenschap
"vistips;
ZATERDAG 28 SEPTEMBER 1974
H p
I
li
Amsterdam Provo en Kabouter
zijn al jaren dood, Flower Power is
uitgeblust en Roel van Duyn is nu
zelfs al wethouder geworden. Na de
woelige jjairen zestig kwamen we
langzamerhand In rustiger vaarwa
ter.
Wat is er gebeurd met de
Amsterdamse brandpunten van de
roerige jeugdbeweging, zoals Paradi-
so. Fantasio. de Kosmos en de
Melkweg, die werden geboren in de
tijd van barricaden en vlaggestok-
ken vol leuzen?
i.Wij willen vrij zijn", schreeuwden
de rebellerende jongeren in Paradi-
so. „Wij willen elkaar niet
veroordelen, maar liefhebben. We
weigeren deel te nemen aan de
verrotte bestaande cultuur". Zo
ontstond de subculturele tegen
stroom: invloedrijk, bruisend en
geestverruimend.
Als we nu een kijkje nemen in de
Amsterdamse jeugdtempels lijkt het
alsof de beweging is gestrand in
uiterlijkheden: in lang haar, in
kettingen, versleten spijkerbroeken
en oosterse gewaden. Bij een
nauwkeuriger onderzoek komen er
toch nog wel dingen naar voren die
Door
Jannie Bley
wijzen op een verstild voortleven
van de subcultuur in de open
j ongenr encen tr a
In 1967 probeerde de Stichting
Vrijetijdsbesteding Amsterdam een
antwoord te vinden op de vraag wat
er leefde onder de provo's en de
bloemenkinderen. Binnen een half
jaar werd de lege kerk van de
voormalige Vrije Gemeente vlak bij
het Leidseplein herschapen in een
fleurig beschilderd huis: Paradiso,
een vrijplaats waar er van niemand
iets geeist werd, waar iedereen op
zijn eigen wijze naar een nieuwe
manier van leven kon zoeken.
De gemeente Amsterdam en. het
ministerie van CRM waren wel
gevoelig voor die gedachte en
kwamen al snel met wat subsidie
over de brug. Men zag het ludieke
Paradiso ongetwijfeld als een mooie
uitlaatklep voor alles wat borrelde.
Het centrum werd binnen afzienbare
tijd berucht en beroemd in binnen-
en buitenland.
„We zijn duidelijk het proeftuintje
voor heel Europa geweest", zegt een
rijk besnorde Louis Groen, die de
paradijselijke touwtjes al zeven jaar
lang strak in handen heeft. „In het
•begin kregen we vooral veel
bekendheid door onze tolerantie ten
opzichte van het druggebruik. We
weerden de dealers zo veel mogelijk,
maar de bezoekers mochten hier
best hun Joint bouwen. We
probeerden alleen de liohtcriminele
randverschijnselen er uit te snijden".
Maar er werd niet alleen gerookt,
geslikt, gespoten en gesnoven in
Paradiso. Er gebeurde meer: in
samenstelling met Hans Dulfer werd
de Jazz nieuw leven in geblazen. En
ook de popconcerten werden over
stelpend druk bezocht.
Tafeltennis
„Daarnaast zijn we gestart met eeen
workshop. Hier komen, yoga, thea
ter, handenarbeid maar ook bijvoor
beeld tafeltennis aan bod. De laatste
tijd hebben we er zelfs een sociëteit
bij, waar bijvoorbeeld ook geflipperd
kan worden en waar een snackbar
is. Misschien is dit de weg terug...."
overpeinst Louis.
Een lange stilte. DanVoor mijn
part. Ik probeer aan de verlangens
van jonge mensen te voldoen. Het is
een algemene trend. Er zit geen
beweging in de jeugdcultuur. Trou
wens in de hele cultuur niet. Ik
geloof dat de tijd decadenter wordt.
Daarna zal het hopelijk wel weer
beter worden. Het is ook zo
verschrikkelijk moeilijk om iets
origineel en heel te laten. De
maatschappij zuigt de uiterlijke
verschijnselen van het verzet en de
vernieuwing op en verstikt zo de
subcultuur".
Welke mensen komen naar Paradi
so?
Vormingswerk
„Toen we begonnen kwamen er
jongeren tussen de 16 en de 23 jaar.
Nu is de leeftild tot 28 vestegen en
60 procent van de bezoekers zijn
werkende jongeren. Geen mensen
die aan het sparen zijn voor een TV
of een auto, maar Jonge mensen die
zoeken naar alternatieven in hun
bestaan.
Onze nolitiek ls de laatste jaren ook
enigszins gewijzigd. We proberen
naar het cultuurpatroon van deze
laatstgenoemde groep toe te werken
en dan niet altijd alleen maar
vrijblijvend amuseren, maar ook op
een speelse wijze inhaken op actuele
zaken, zoals wonen en salarissen.
Vormingswerk op een Paradiso-ma-
nier dus".
In de kelder van de oude kerk is
een kleine drukkeril. waar actie
groepen terecht kunnen om hun
grieven tegen de kostprijs van
het papier de wereld in te gooien.
Modieus
De nersrieke Groen is steeds op zoek
naar nieuwe mogelijkheden in het
jeugdwerk.
„Al onze ondernemingen zijn
wegwerpartikelen. We doen het en
als het goed is doen we het weg. Je
kunt wel modieus bezig blijven met
een succesformule, maar wij willen
verder.
Volgend jaar krijgen we een
nieuw gebouw: de Doelen. Dat z'al
waarschijnlijk een 24-uurs functie
krijgen. Het is veel groter, beter,
duurder en intensiever, maar ik
weet nog niet of ik mee ga. Ik heb
hier tropenjaren gemaakt" zegt de
Pradiso-directeur, die vroeger hotel
directeur was.
„Mijn grootste probleem is momen
teel de democratisering in de staf.
We zijn niet democratisch opgevoed.
Natuurlijk, we proberen he spelletje
te spelen, maar vaak hebben we niet
genoeg zelfdicipline en is de
zelfwerkzaamheid onvoldoende.
We zijn oneerlijk en proberen onder
afspraken uit te komen. Ik probeer
wel een democraat te worden, maar
dat is erg moeilijk. Je moet
eigenlijk een heel nieuw mens
worden". De meeste stafleden van
Paradiso hebben socale academie
gedaan. Groen is daar n>ite zo
gelukkig mee: 'Ze kamen er als
wereld verbeteraars op en gaan er
ook weer zo af. De realiteit kennen
ze helemaal niet. We verdronken op
een gegeven in de pakken papier en
op elke vergadering kwam er weer
een hoop bij. Dat remde het werk. Ik
heb behoefte aan doe-ers. Van dat
zweverige geklets krijg ik een
punthoofd". Maar Groen erkent
ondanks al zijn bedenkingen „wel
gelukkig" te zijn met de ontwikkelin
gen in .«zijn ludieke huis".
Melkfabriek
Dat er behoefte bleef bestaan aan
wat Groen succes-formules noemt
bewezen een aantal Amsterdamse
studenten, die actief bezig waren
met lichtshows en documentair
actueel theater. Zij huurden een
dikke vier Jaar geleden een oude
melkfabriek aan de Lijnbaansgracht.
Ze waren er een aantal weken,
timmerend en schilderend druk
bezig.
Toen werd het doolhofachtige
gebouw gedurende de zomermaan
den opengegooid onder de kosmische
naam: de Melkweg. Het centrum
werd een groot succes. Iedere avond
hobbelden zo'n 1400 mensen over de
ophaalbrug naar binnen.
De eerste twee Jaar was de oude
melkfabriek een „pop- en lichtge-
bouw". Het neerzitten in een chaos
van licht en geluid bevredigde
echter op den duur niet iedereen.
Velen voelden zich na verloop van
tfjd gedegradeerd tot eenzame
eilanden: gewoon maar een beetje
praten was vrijwel onmogelijk.
Door deze drang naar comminicatie
is het theater in dit centrum steeds
meer naar de voorgrond getreden.
In de workshop wordt hard
geexperimenteerd met toneel en
dans. Zo studeerde de Argentijnse
danseres Graziella Martinez een
half jaar met een aantal Melkweg
bezoekers op de voorstelling White
Dreams, waar ze zelfs mee naar
Tunesië trok.
„Er gebeurt bij ons vrij veel", vertelt
Walterde Boer, een van de
studenten die aan de wieg van de
Melkweg stonden. „Maar te vaak is
het hier duf en passief. Het is erg
moeilijk om de bezoekers echt voor
iets te interesseren. Het lukt lang
niet alle doorbrekers van de
traditionele theatervormen de meute
mee te krijgen, maar als het lukt is
het fantastisch".
„Vooral zomers valt het niet mee
om de boel te activeren en daar
worden we wel eens wat kregelig
van. De buitenlanders die hier
komen willen het liefst een beetje
zitten, muziek luisteren en hun
stickie roken"
Nog steeds wordt er gebroken en
gebouwd in de Melkfabriek. Er is nu
een bioscoopje en een rustigmakende
fonteinzaal en een markt, waar
jonge mensen hun zelfgemaakte
spulletjes aan de man kunnen
brengen. Er is een theehuis en een
restaurant, een bakkerij en een
zeefdrukkerij, waar ook alle affiches
voor de Melkweg worden gemaakt.
In de tuin aan de gracht wordt een
zandbak en een speelplaatsje
gemaakt voor de kinderen die
dagelijks worden opgevangen in een
huiselijk melkwegsfeer.
Dit 'ongeren centrum herbergt
vooral middelbare scholieren, wer
kende Jongeren, drop-outs en nog
steeds een vrij groot aantal
verslaafden. Daarom wordt er vooral
in de zomermaanden nauw samen
gewerkt met Release en het
af kick-centrum Laurier.
In de zelfde tijd als Paradiso
ontstond ook Fantasio aan de Prins
Hendrikkade. Na twee Jaar werd dit
enigszins vastgelopen centrum om
getoverd tot het meditatiecentrum
de Kosmos. Dit betekende een
gigantische omwenteling. De dealers
tn druggebruikers werden buiten de
deur gehouden en er werd plaats
gemaakt voor mensen die andere
ervaringsmogelijkheden op het oog
hadden dan die met behulp van
drugs als LSD, STP en marihuana
uitstaan
De Kosmos had in het begin van
zijn bestaan zeer veel pretenties.
„In Fantasio hadden de mensen
temidden van klank en kleur kennis
gemaakt met een heel andere
ervaring van de werkelijkheid dan
in de normale maatschappij", zegt
Ekart Dissen, een van de Kosmos
medewerKers. „In dit meditatiecen
trum wilden we het zoeken naar die
andere ervaringswereld een eerlijker
vorm geven"
Er kwamen yogalessen, een gezond-
heidsres'aurantje ging draaien in de
vijf Jaar van haar bestaan lijkt de
Kosmos haar steentje te hebben
bijgedragen aan de verstilde, maar
werkelijke veranderingen in de
zoekende mens
„We moeten de dingen die ook in de
mens zitten, maar die in de westerse
cultuur zijn dichtgebrand, nu
eindelij* eens gaan ontwikkelen om
tot een beter mens-zijn en daarmee
tot een andere maatschappij te
komen", ladus Hans Welliner, ee
aan het centrum verbonden yogale-
raar. Oo* zo'n uitspraak bewijst dat
de huidige Amsterdamse openjonge-
rencentra niet willen verzamelen in
uiterlijkheden.
Paradiso- ludiek vormingswerk,
door Jannie Poley
Leider Groen van Paradiso:
de poes deze grote snoekbaars,
Het komende jaar zal er langs
de waterkant en op het water
strenger worden gecontroleerd op
het bezit van de vereiste visver
gunningen. Dat valt af te leiden
uit de toelichting die de minister
van Landbouw en Visserij onlangs
heeft gegeven op de begroting
van zijn ministerie voor 1975.
Gebleken is namelijk dat het aan
tal vergunningen dat het afgelo
pen visseizoen is verkocht een
lichte daling te zien geeft.
Omdat men niet de indruk
heeft dat de belangstelling voor
de sportjvisserij verminderd is
eerder het tegendeel is het geval
mag voorzichtig de conclusie
worden getrokken dat de toch al
grote groep "zwartvissers" het
laatste jaar nog groter geworden
is. Weliswaar is er nog een lichte
stijging geweest in de verkoop
van kleine visakten maar die
woog niet op tegen de daling van
het aantal uitgegeven vsibijdrage-
bewijzen.
En juist die visbijdragebewij-
zen zijn 'n aanwijzing voor de re
creatieve hengelaar: de man die
een paar maal per jaar een hen
geltje uitgooit. Dat het leger der
"zwartvissers" niet onaanzienlijk
is, mag blijken uit een onderzoek
dat het afgelopen Jaar werd inge
steld. Daaruit kwam een aantal
van 250.000 tot 300.000 tevoor
schijn.
Ruim een kwart miljoen hen
gelaars dus, die zonder de ver
eiste papieren een hengeltje uit
gooien. Je kunt je afvragen of de
controle op de visdocumenten wel
streng genoeg is. In gesprekken
met de hengelaar hoor Je nogal
eens dat ze nog in geen Jaren po
litiecontrole hebben gekregen
op hun visstek. En dan wordt de
verleiding natuurlijk wel heel erg
groot om te zeggen: laat ik dit
jaar maar eens overslaan.
Een tweede probleem voor de
Rijkspolitie te water vormen de
zeer drukke zomermaanden. Het
botenbezit stijgt elk jaar met tien
procent en dat betekent elk Jaar
een zwaardere belasting voor de
rijkspolitie te water. Men is dan
vaak al de hele dag druk in touw
met het ordenen van het water
verkeer, zodat de controle van de
visvergunningen er bij in schiet.
Toch zijn het Juist die zomer
maanden waarin de meeste
"zwartvissers" actief zijn.
Want ik geloof niet dat iemand
die in de winterdag wanneer het
koud is in oliepak en met vlspa-
raplu in zijn boot het water op
gaat niet het geld over heeft voor
de noodzakelijke vergunningen.
De enige speciaalzaak voor al uw
HENGEL
SPORTARTIKELEN
DE SPORT
HAARLEMMERSTR. 11, tel. 24020 De ploeg die in Gent zal aantreden: zittend v.l.n.r. A. Ransz,
H. Westheijm en H. Levels, staand vl.n.r. ploegleider F. Beusen,
reserve W. Hermans, J. Wekx en Th. Wolters.
Schuiven met
het gesloten
visseizoen?
Er is in de loop der Jaren al
heel wat te doen geweest over
het gesloten visseizoen. Vele hen
gelaars zien het nut van een der
gelijke "pauze" niet in, terwijl an
deren juist veel prijs stellen op
een onderbreking van een week of
wat. Op het ogenblik wordt er bij
het ministerie van Landbouw en
Visserij gepraat over mogelijk
heden om de gesloten tijd te be
perken. Hoewel de studie nog
niet is afgerond staat wel vast,
dat een volledige opheffing van de
gesloten tijd op onoverkomelijke
bezwaren stuit. Persoonlijk lijkt
me een geschikte oplossing om
de gesloten tijd af te laten han
gen van de weersomstandigheden.
Ik doel daarmee op het verschijn
sel dat de paaitijd van de vis
nauw samenhangt met de tempe
ratuur van het water en de weers
omstandigheden in het voorjaar.
De afgelopen Jaren heeft men
nauwkeurig bekeken wanneer be
paalde vissoorten precies af-
paaien. Aan de hand van deze er
varingen in combinatie met de ge
gevens van de heren van het
KNMI zal men kunnen komen tot
het vaststellen van een van Jaar
tot Jaar variabele gesloten tijd. Is
het voorjaar erg koud dan zal
men het seizoen bijvoorbeeld niet
sluiten op 15 maart maar pas op
15 april. Op die manier zou ook
de openingsdatum verschoven
kunnen worden. Bovendien opent
het de mogelijkheid om rekening
te houden met bepaalde vissoor
ten. De gesloten tijd afstemmen
op paaitijden van vissoorten die
extra bescherming nodig hebben.
Door de grote bezetting van
voorn, blei en brasem in de mees
te wateren zou het accent dan
sterker op de roofvis gelegd kun
nen worden. Met name de snoek-
stand kan zo'n steuntje in de rug
best gebruiken.
Morgen worden op de water-
sportbaan in het Belgische Gent
de wereldkampioenschappen klas
siek hengelen 1974 georgani
seerd door het CIPS een overkoe
pelend orgaan van hengelsport-
organisaties die voluit Confede
ration Internationale de le Peche
sportive heet. Bij deze organisa
tie is voor Nederland de Algeme
ne Hengelaars Bond (AHB) aan
gesloten.
Het is de 21ste maal dat een
Boelee's
hengelsportartikelen
Vist u op snoek met levend
aas, doe dat dan in elk geval met
'n enkele haak. Geef de snoek ook
niet teveel tijd: een snoek die
in de bek gehaakt zit heeft on
eindig grotere overlevingskansen,
dan de snoek die de haak geslikt
heeft. Zet de gevangen snoek
ook direct terug. Ook die grote.
Want dat zijn Juist de "kuitfa-
brieken" in ons viswater. Zij kun
nen zorgen voor de zo noodza
kelijke uitbreiding van onze roof
visstand. En heeft u een record
exemplaar, belt u dan a.u.b. niet
de krant. Het is helemaal geen
verdienste om op een van de pa
gina's te prijken met een exem
plaar dat even later in de vuil
nisbak verdwijnt.
dergelijk hengelfestijn wordt ge
organiseerd en tot dusver zijn de
Belgen steeds goed uit de bus ge
komen. Al vijf maal kwam de
kampioen uit dat land. Wat dat
betreft zijn de Nederlandse suc
cessen bescheiden. Nederland be
haalde slechts één wereldtitel en
dat was in 1969 in het Duitse blad
Oldesloe. Wel zorgde de uit Bee-
selheeft afkomstige Hub Levels in
1972 voor een verrassing door per
soonlijk kampioen te worden in
Tsjechoslowakije.
Aan de morgen te houden kam
pioenschappen nemen in totaal
19 landen deel. De ploeg die Ne
derland vertegenwoordigt is de
vereniging "De Snoekbaars" uit
Tegelen. Naast de oud-wereld
kampioen Hub Levels bestaat het
team uit de wedstrijdvissers J.
Wekx, Th. Wolters en A. Ransz.
Voor diegene die geïnteresseerd
is. in wedstrijd vissen op zee kun
nen we nog melden dat op 2 no
vember het Nederlandse kam
pioenschap kustvissen wordt ge
houden in Halsteren, terwijl drie
weken later, op 23 november dus
vanuit IJmuiden de schepen ver
trekken voor het Nederlands
kampioenschap boothengelen.
ELAN echte visboten.
YAMAHA-
OUTBOARDS.
2 tot 55 pk. 2 Jaar garantie.
Echte service door fabrieks-
monteur.
Boot-Centrum b.v.
