Laatste troetelschijf van Veronica: geruis Jig: kunstaas waar de baars gek op is Goden zwijgen om zes uur. vis sport ZATERDAG 31 AUGUSTUS 1974 Luchtfoto van het REM-eiland dat buiten de territoriale wateren ter hoogte van Noordwijk stond viaar slechts kort kon uitzenden. Het bouwwerk is aangekocht door Rijkswaterstaat voor bebakening. Duizenden mensen bezochten begin april 1973 het gestrande radioschip Veronica in Scheveningen. De eerste bergingspo gingen mislukten, zodat het schip geruime tijd op het strand moest blijven liggen. Het was een gewilde trekpleister voor de fans. Nu is Veronica voorgoed "gestrand". Discjockeys van Radia Caro line namen op 31 augstus 1967 al afscheid van hun piratenzender. Het schip lag bij het eiland Man en moest uit de lucht toen Enge land het verdrag van Straats burg ratificeeerde. Voor de president van de Rotterdamse rechtbank diende 10 maart 1971 een door Radio Vero nica aangespannen kort geding tegen de Zwitserse eigenaars van de piratenzender Radio Noord zee. In de rechtzaal achter de stoel links Bollier en rechts Meisner. de Zwitsers, geheel rechts de raadsman van Veronica mr. Bordewijk, tweede van rechts directeur H. Verwey van Veronica. Nog een paar uur. Radio Veronica ligt op sterven. De tele foniste in de lege Hilversumse studio heeft het moeilijk. De laatste veertien dagen is zij amper overeind gebleven. „Het was geen lolletje meer om hier te zitten. Na de laatste uit zending van ome Frans Nienhuis belden er mensen op die zeiden: „Voor mij heeft het leven geen zin meer". De hele dag door krijg ik huilende mensen aan de telefoon die niet willen geloven dat het echt voorbij is, die actie willen voe ren, die met de meest waanzinnige ideëen komen aandra gen om Veronica te redden van de ondergang. Ik ben er erg triest van geworden. Zelf kan ik me nog steeds niet voor stellen dat het straks echt voorbij is". Om zes uur vanavond treedt de dood in. Een paar uitgetrokken stekkers zullen een einde maken aan het leven van de veertien Jaar oude piratenzender. Op dat moment beginit oer-disc-Jockey Willem van Kooten. eens Veronica's meest populaire babbelaar, op Hilversum III met zijn programma „Joost mag niet eten". Daarvoor zal ome Buil Verwey. directeur van Veronica, zijjj grafrede hebben uitgesproken. Om ringd door zijn drieënzestig trouwe medewerkers aan boord van het zendschip zal het afscheid hem bijzonder zwaar vallen. Omstreeks die/elfde tijd wordt er langszij een krans op de golven geworpen door supporters van de ijshockeyclub „Raak", die in een roerend schrijven aan Veronica en „Radio Noordzee" afscheid heeft genomen van beide piraten. De krans heeft alls opschrift: „Vaarwel". Op 538 klinkt straks dus alleen het geruis van de radio zelf. Absolute stilte na veertien Jaar knetterende reclameboodschappen, Jolige babbels van hartstochtelijk aanbeden disc- Jockeys en een onafgebroken stroom van tienduizenden muziekjes. De goden zwijgen. Hans Mondt, Tineke, Stan Haag, Will Luikinga, Ton COllins. Bart van Leeuwen. Lex Harding. Rob Out en Frans van de Beek. Geen fanmail meer van twaalfjarige meisjes, die ademen bij de gratie van hun idolen. In de vierde Jaargang no. 35 van het blad „Veronica 538", dat de bewogen geschiedenis verhaalt van het Illegale zendstation (de primitie ve start, de eerste TOP 40. de „overal" van artiesten op 1 april 1964, de pijnlijke brandstichting op Radio Noordzee, de politieke verwikkelin gen. de verhuizing van 192 naar 538, de stranding van het zendschip, de acties op het Malieveld en het Binnenhof en tenslotte de beslissing van minister Van Doorn) brengen enkele grammofoonplatenmaat schappijen een laatste groet aan Veronica. Weemoed en commercieel verdriet gaan hier hand in hand. De uitschakeling vsn Radio Veronica en Radio Noordzee zal voor sommige maatschappijen een duidelijke om- zetvermindering ten gevolge hebben. Jarenlang was de TOP 40 de beste promotie van het vaderlandse en internationale hitwezen. Artiesten met niet zo erg veel talent begiftigd kregen toch een kans aan de weg te timmeren en populariteit te verwer ven bij een voornamelijk jeugdig luisterpubliek. Zij profiteerden van het herhalingseffect, het dagelijks meermalen draaien van een pas uitgekomen plaat. Niet voor niets namen de maatschappijen pluggers en plugsters in dienst die met sterke argumenten cn overredingskracht moesten proberen hun plaatje tussen de honderden andere singles te wringen. Andere wegen Het instampen van nieuwe nummers en het verbeten pogen een plaats te veroveren op dc hitlijst behoren tot het verleden. De platenmaatschap pijen zullen andere wegen moeten bewandelen om hun muzikale koopwaar aan de man te brengen. Een en ander zal betekenen dat met het promoten van nieuwe artiesten minder risico's worden genomen. Alleen de meest talentvollen komen aan bod omdat zij de garantie bieden zich lang genoeg te kunnen handhaven om voor hun label lucratief te zijn. Daar vloeit een verschraling van het aanbod uit voort, waarvan met name de platenh&ndel schade zal ondervin den. En Hilversum III dan? In commercieel opzicht is zijn promotie van weinig betekenis. De disc-joc- keys draaien de platen van hun voorkeur. Van enige bundeling in het draaien v«m platen zoals die bij Veronica bestond, is hier geen sprake. Mogelijk zullen de producers nu hun toevlucht zoeken bij AVRO's TOPPOP. maar deze tv-uitzendin- gen sorteren minder effect dan het dag en nacht in de lucht zijn van een radiozender. Ook de Stemra, die jaarlijks gigantische bedragen incas seert aan royalties voor gedraaide platen, zal aanrienlijk minder incasseren. Geen besef Volgens programmaleider Rob Out heeft „het Nederlandse volk niet beseft dat het iadicaal is afgelopen met Veronica' Het heeft tot v«or een paar weken in de veronderstel ling geleefd: „Het zal zo'n vaart niet lopen. Die jongens blijven wel". De medewerkers van het radiostation lieten uiterlijk weinig merken van het onherroepelijk afscheid. Toen wij deze week door de studio liepen, scheen iedereen een vrolijke indruk te maken. De disc-Jockeys, in het verbale contact steunend op kreten als „TE gek", „het einde", „niet te geloven", .ok word niet goed" en „reeds", kon men tijdens de lunch terugvinden bij Oma in de keuken, die zoals altijd de boterhammetjes smeerde voor alle medewerkers aan Veronica. Voor de negen disc-Joc- keys, de technici, de mensen van de discotheek, de administratie en de reclame. Een opgewekte, Jonge ploeg, die aHeen het hoofd wegdraaide toen wij vroegen naar de toekomst. Krampachtig Rob Out: „Er zijn er bij die doodziek worden als ze denken aan het afscheid, die er ook niet tegen zullen .kunnen van boord van het schip te gaan. Je weet dat wij ieder uur hebben omgeroepen: „Nog 53 uur, nog 52. nog 51 enz. Daar ging iëts beangstigends van uit. Wat vroeger nooit gebeurde zag Je de laatste weken. De mensen kwamen 's morgens om zeven uur binnen en om een uur 's nachts gingen ze pas weg. Dat was het krampachtig vasthouden aan het sfeertje, het inzuigen van de laatste uren van Veronica. Dat is ook wel te begrijpen. Mensen die hier veertien Jaar geweest zijn hebben een harde klap gekregen. Een groot deel van hun leven is in deze zender Voor alle medewerkers heeft Veroni ca een afvloeiingsregeling gecreëerd, waarvan de disc-jockeys waarschijn lijk niet lang gebruik zullen maken. Hoewel niemand van hen wil zeggen wat hij in de toekomst gaat doen, bestaat de indruk dat de meeste deejees onder de pannen zijn. Veel moeilijker schijnt het de technici en het administratief personeel aan werk te helpen. Rob Out verheelde niet doodmoe te zijn. Wij spraken met hem tijdens de opnamen van zijn eigen programma. Een brokkelig gesprek, voortdurend onderbroken door blije aankondigingen van zijn kant en razendsnel overleg met de Jongens achter de draaitafels. „Ik slaap zo'n beetje drie uur per nacht. Dait ts natuurlijk veel te weinig. Er moeten namelijk nog zoveel dingen geregeld worden. Als het om zes uur zaterdagavond is afgelopen, ga ik een week slapen. Dat verzeker ik Je. Overigens blijft het schip hier voorlopig liggen. Als Je het naar een haven versleept, wordt het zonder meer gesloopt door souvenirsjagers'. Bitter Op het moment dat wij met Rob Out spraken wist hij nog niet of op de laatste dag ook journalisten aan boord worden genomen. Out: „Ik zie dat niet zo zitten. Ik heb meer dan honderdvijftig aanvragen gekregen, waarvan zelfs een aantal uit het buitenland. Ji weet niet wat er gebeurt met al die mensen als onze Jongens door het dolle heen raken...." Rob Out kan niet nalaten ook nu nog bittere opmerkingen te maken aan het adres van de regering. „Ik ben erg teleurgesteld over het beleid dat zij heeft gevoerd en de manier waarop zij ons heeft behandeld. Via een persbericht, hebben wij moeten vernemen dat wij op 1 september moesten stoppen. Ik begrijp ook niet waarom men ons niet de gelegen- hciki heeft geboden tot 26 september uit te blijven zenden, want dan treedt de wet pas in werking. Zij heeft ook geen enkele rekening gehouden met het feit dat hier in een klap tachtig mensen op straat kwamen te staan. Overigens moet ons bezwaarschrift nog behandeld worden. Tussen haakjes, weet Je nog dat wij met de Veronica Omroep Stichting op de vierde frequentie wilden gaan zitten? Dat kon niet, zei Van Doorn, omdat er zogenaamd geen frequenties meer beschikbaar waren. Wat blijkt nu? Dat er nog veel meer mogelijk is". Laa/tste uren Als u dit leest zendt Veronica de laatste TOP 40 uit, van een tot vier uur. Daarna volgt de Tip-parade tussen vijf en zes uur. Tijdens de TOP 40 worden korte interviewtjes uitgezonden met alle artiesten van de hitlijst. Deze gesprekken zijn vooraf op de band opgenomen. De artiesten zullen verklaren wat zij vinden van het verdwijnen van Veronica. Op Radio Noordzee gaat het programma door tot acht uur 's avonds. Veronica is dan al twee uur dood. Wie op dat moment nog niet gelooft in het onverbiddelijke einde van de over het algemeen als sympathieke vriend geaccepteerde piraat en afstemt op 538, krijgt als enige troetelschijf een zacht geruis te horen. Het geruis van zijn eigen radio. Een licht en soepel spinhengeltje is bijzonder geschikt voor het vissen op baars. Morgen zit de "R" weer in de maand. Vroeger zat ik met angst en beven tegen die eerste sep temberdag aan te kijken, want het betekende dat moeder de fles levertraan tevoorschijn haalde en ons elke avond een lepel van die ongetwijfeld oergezonde maar weinig smakelijke vloeistof in de maag splitste. Tegenwoordig heeft diezelfde septembermaand een heel andere klank, want het bete kent dat voor vele viswateren het officiële startsein wordt gegeven voor het "roofvisseizoen". En wanneer is spreek over roof vis, aan denk ik daarbij beslist niet alleen aan snoek, maar zeker ook aan de snoekbaars en de baars. Over die laatste vissoort vertelde ik u vorige week al iets en beloof de tevens nog te zullen terugko men op het vissen op baars met de werphengel. Laat ik beginnen met iets te vertellen over de werp hengel en de molen. Omdat we voor baars over het algemeen ge bruik maken van lichtere soorten kunstaas moeten we ook bij de keuze van het overige materiaal het gewicht nauwlettend in het oog houden. Niet in de laatste plaats in ver band met het feit, dat we tijdens een dagje baarzen enkele hon derden malen uitwerpen en bin- nendraaien. Met een wat zwaar dere hengel begint dat in de loop van de dag toch bezwaren op te leveren. En het is beslist niet no dig, want er zijn vele lichte werp hengels in de handel. Hoewel ik er geen gewoonte van maak om in mijn wekelijkse visrubriek merknamen te noemen - er zijn zoveel merken waarvan ik niets afweet - beleef ik persoonlijk erg veel visplezier met een ultralicht spinhengeltje van Albatros uit de zogenaamde "conolon-klasse". Zeer soepel en u kunt er elk niet al te zwaar kunstaas een flink eind mee wegzetten. Het is een tweedelig stokje voorzien van een kurken handgreep. Logisch dat we het voor de werpmolen ook moeten zoeken in de lichtere gewichtsklassen. Mer ken die daarvoor in aanmerking komen zijn Crack, de baby Mit chell en de kleinere typen Daiwa- molentjes. Zowel voor de hengel als voor de molen geldt, dat we ons oog gericht moeten houden op de kwaülteiit en pas in de tweede plaats op de prijs. De hengel moet in elk geval voorzien zijn van hardchroom geleideogen en een dito topoog, terwijl bij de molen een slijtvast lijnrol en een goed werkend pickup-mechinisme een voorwaarde is voor succesvol en prettig vissen. Het mag dan zo zijn dat be- paalde merken molentjes een paar tientjes goedkoper zijn, maar na een paar maanden beginnen ze al de eerste slijtage-tekenen te ver tonen. Gevolg is dat het opspoe- len niet meer soepel verloopt. Na tuurlijk kimt u er zelf ook veel aan doen om de levensduur van uw hengel te verlengen. Maak de zaken steeds goed school, berg de molen op een droge plaats op en zet de draaiende onderdelen goed in het vet. Een tube speciaal werpmolenvet kost bij de hengel- sportwlnkeleier niet meer dan een paar dubbeltjes. Loopt de molen Boelee's hengelsporfartikelen ELAN echte visboten. YAMAHA- OUTBOARDS. 2 tot 55 pk. 2 Jaar garantie. Echte service door fabrieks- monteur. Boot-Centrum b.v. toch wat stroef of hapert hij, ga er dan snel mee naar de winkel voordat ook andere onderdelen vernieuwd moeten worden. Tot zover de hengel en de molen. Het is opvallend dat heit vissen met de werphengel op baars in de meeste gevallen gebeurt met een spinnertje. Blijkbaar oefent het ronlddraaiende blaadje op de sportvisser 'n grote aantrekkings kracht uit. Gek eigenlijk, want vissen met de spinner is niet de al lereenvoudigste methode nog af gezien van het feit dat Je Juist met dit soort kunstaas veel last hebt van het hinderlijke "kinken" van uw nylon. Het allersimpelste kunstaas dat zich bij het baarsvlssen aandient is volgens mij de Jig. Ze zijn ver krijgbaar in vele verschillende ge wichten en uitvoeringen, maar het principe is gebaseerd op een stuk je lood in de vorm van een balle tje, blokje of schijfje waarin een haak is gesmolten. Deze haak zit met de steel verborgen in een plukje geitehaar, zodat de Jig in de volksmond ook wel "geitesik" wordt genoemd. Voor het kleinere viswater kunt u het best 'n Jig ge bruiken van 2 3 gr. en voor wat breder en dieper water komen de 5-grams jigs of de nog wat zwaar dere uitvoeringen in aanmerking. Omdat de punt van de haak naar boven is gericht en het pluk je haar de haakpunt enigszins af schermt is het een kunstaassoort dat bij uitstek geschikt is voor water waar de bodem voorzien is van obstakels. De kans om een Jig te verspelen is aanmerkelijk kleiner dan bij andere kunstaas- soorten. Met Jigs kunnen we op verschil lende manieren vissen, maar de meest succesvolle is die waarbij men de Jig op de bodem laat da len en vervolgens met korte ruk jes binnendraait. Een andere ma nier is het regelmatig binnen- draaien, waarbij de Jig Juist iets boven de bodem door het water schuift. Tenslotte kunnen we ook nog "pompend" vissen, waarbij de jig steeds tot ongeveer een halve meter boven de bodem wordt op getild en vervolgens weer terug zakt naar de bodem. Minder geschikt voor de Jig is het ondiepe polderwater. Hier kun nen we beter een klein formaat spinnertje gebruiken, bijvoorbeeld de kleine Mepps of een Ondex. Vraag uw hengelsportwinkelier steeds om onverzwaarde spinners want aan verzwaarde hebt u in Nederland niets. Ze zijn be stemd voor sterk stromend wa ter en dat hebben we in ons land maar bitter weinig. Een veelgemaakte fout bij het spinvissen is het te snel binnen- draaien. Je ziet vaak hengelaars bezig met de spinner ai ze draaien de slinger zo snel rond dat de baars wel over 'n zware buitenboordmo tor mag beschikken om het kunst aas in te halen. Bovendien heeft de spinner bij te snel draaien de neiging om naar het water opper vlak te klimmen. De bovenste wa- tertagen zijn over het algemeen niet die plaatsen waar de baars zich meestal ophoudt afgezien van de warme zomerdagen in ondiep polderwater. Voor de grove baars - en dan denk ik aan exemplaren boven de dertig centimeter - is ook de lepel een zeer aanvaardbaar kunstaas. Niet die grote Heintz-lepels die we voor het snoeken gebruiken. Al ge beurt me nog al eens dat daar een minuscuul baarsje op af vliegt. Maar de wat kleinere uit voeringen. Een misverstand dat in henge laarskringen nogal wijd verbreid is, is de overtuiging dat hoe verder Je het kunstaas weggooit de kans des te groter is dat Je niets vangt. Mis, je kunt beter vijf meter min der ver gooien en het kunst aas op de Juisbe hoogte terugvissen dan een verre worp en hem te snel of te langzaam binnendraaien. Voor baarsvissen in water dat dichtbegroeid is met waterplanten bestaat er sinds enige tijd ook het zogenaamde "krooslepeltje". De lepel is zodanig gevormd dat de haak wordt afgeschermd en de planten nauwelijks de kans krij gen om zich rondom de haak te vlechten. En dan tot slot nog een tip voor de gebruikers van lepels. Dat rijn vrij kostbare kunstaas- soorten en u kimt het verspelen tot een minimum beperken wan neer u het volgende doet: Ver vang het ringetje waarmee de haak met de lepel wordt verbon den door een stukje nylon dat Juist iets minder sterk is dan de lijn die u gebruikt. Komt u on verhoopt vast te zitten dan breekt, wanneer u trekt, dat lusje en ver liest u alleen de haak. In elk geval succes. De enige speciaalzaak voor al uw HENGEL SPORTARTIKELEN DE SPORT HAARLEMMERSTR. 11, tel. 24020

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 17