"ER IS GEEN SPRAKE VAN EEN GELDWEGSMUTERIJ"
'We krijgen
echt geen
zielige
meisjes'
Kijkje in gaarkeuken van
PTT op arken in Leiden
yooeoo
f luba
Andere zijde van de
agrarische medaille
Daarom
zweeg
Boonstra
DONDERDAG 15 AUGUSTUS 1974
Het 'geheimerapport van mr. De Ruijter de Wildt over kwestie ambtswoning
Door
John Kroon
LEID SN Wat is nu drieduizend-
.viërhouderdéén gulden en vijfen
veertig cent? Precies: f 3.401,45. Toe
gegeven: een bedrag waarmee me
nigeen langgekoesterde wensen zou
kunnen vervullen. Maar binnen het
geheel van een gemeentelijke be
groting een nietswaardige som, een
luttel bed'rag, een paar promille.
Wanneer een gemeenteraad als
mening te kermen geeft, dat de ge
meente op een bepaald moment een
dergelijk bedrag ten onrechte heeft
uitgegeven en waar mogelijk dient
terug te vorderen, dan is dat opk
niet om Leiden uit zijn last te ha
len. Dan is er, politiek gezien, spra
ke van een principiële kwestie.
Bovengenoemde f 3.401,45 is de op
telsom van de uitgaven, waarvan een
voornamelijk uit raadsleden bestaan
de commissie van onderzoek vorig
jaar vaststelde, dat ze bij de op-
knapbe'irt van de burgemeesterswo-
ning in 1971 onnodig waren gedaan.
Dezelfde commissie kwam tot de
conslus'e dat er bij de renovatie van
de ambtswoning aan de Witte Singel
ook Kosten werden gemaakt, die
eigenlijk voor rekening van de be
trokken burgemeesters Van der
Willigen en Vis dienden te komen.
De commissie kwam met twee voor
stellen: beide burgemeesters zouden
alsnog een rekening moe-ten krijgetn
en het bestuur, van de Gemeente
lijke Woningstichting die voor het
onderhoud van de ambtswoning
zorgt, de directeur van deze Stich
ting en de wethouders van 1971 zou
den onderling moeten uitmaken wie
verantwoordelijk was voor de on
nodige uitgaven en wie ze zou
moeten betalen. B. en W. waren het
met deze voorstellen niet eens, maar
de meerderheid van de gemeenteraad
wel. En aldus werd besloten. Op 22
oktober 1973.
Dinsdig werd het al in deze
krant gemeld: het college van B.
en W. wil nu, augustus 1974, toch
weer het voorstel doen, om niet bo
vengenoemde betrokkenen, maar de
gemeen-e Leiden voor het bedrag van
f 3.401,45 te laten opdraaien. Een
voorstel, dat tot nu toe nog slechts
in het geheim is besproken. Zoals
ook het rapport van mr. Ph. J. de
Ruijter de Wildt, waarop het colle
ge zijn voorstel grondt, nog niet aan
de openbaarheid is prijsgegeven
Waarom moest de raadsman van de
gemeente een advies uitbrengen?
Wel, oegin mei 1974, ruim vijf
maanden na het bewuste raadsbe
sluit. on'ving mr. De Ruijter de
Wildt van het college van B. en W.
een brief. Daarin o.a. de volgende
zinsned „Wij hebben aan de be
trokkenen, te weten de (oud-wethou
ders mevrouw Den Haan en de he
ren Meuken, Harmsen, Duyverman,
Lijten en Kret, alsmede het be
stuur en de directeur van de Ge-
meente'ijke Woningstichting ver
zocht ons mede te delen of zij zich
voor de bedoelde uitgaven mede ver
antwoordelijk achtten en bereid wa
ren om in onderling overleg een rege
ling te treffen, waardoor het be
drag in de gemeentekas zou worden
gestort. Allen hebben geantwoord
zich niet verantwoordelijk të ach
ten".
Advies
Als „uitvoerders van het besluit
van de raad" verzochten B. en W.
de Ruyter de Wildt vervolgens om
advies, waarbij het huns inziens om
de beantwoording van deze vragen
ging:
of en zo Ja wie van de boven
genoemde betrokkenen (mede) ver
antwoordelijk zijn voor de als on
nodig aangemerkte uitgaven;
indien één of meer van hen ver
antwoordelijk zijn, of dezen voor de
uitgaven aansprakelijk gesteld kun
nen worden en voor welk gedeelte.
Op 1 juni stuurde de Ruijter de
Wildt zijn antwoord. Hij bleek tot
de conil isie gekomen te zijn dat
nooh de wethouders, noch 't bestuur,
noch de directeur van de G.W.S.
aansprakelijk konden zijn en dat de
gemeenta de kosten zou dienen te
vergoeden. De algemene vraag of,
wanneer en in hoeverre wethouders
van een gemeente persoonlijk aan
sprakelijk gesteld kunnen worden
voor handelingen, die zij uitsluitend
als wethouder hebben verricht, laat
hij onbeantwoord, omdat deze vraag
met betrekking tot de kosten van
de ambtswoning „zonder enige twij
fel ontkennend" kan worden be
antwoord. Hij beroept zich daarbij op
een brief van 2 september '65, waar
in het toenmalige G.W.S. opdragen
voor het onderhoud van de burge
meesterswoning te zorgen. Een brief
die aldus mr. de Ruijter de Wildt,
nooit een persoonlijke aansprakelijk
heid van de toenmalige burgemees
ter (Van der Willigen) en de toen
malige wethouders ten gevolge kan
hebben. Omdat zij met de wijze
waarop de opknapbeurt geen enke
le bemoeienis hebben gehad kunnen
ze ook niet aansprakelijk worden
gesteld voor de nodeloos gemaakte
kosten, meent Ruijter de Wildt. Die
uitvoering en die kosten hebben uit
sluitend betrekking op de verhou
ding russen de gemeente als last
gever en het bestuur van de G.W5.
als lasthebber. Opvallend is overigens
dat de raadsman in zijn rapport niet
rept ov.»r de wethouders van 1971.
Geen verzuim
Het bestuur van de G.W.S. zou
evenmin aansprakelijk kunnen wor
den gesteld. „Naar mijn mening is
er geen sprake van niet volvoering
van de last eerder het tegen
deel en zeker niet van kwaad op
zet doch zelfs niet van verzuimen.
Men Kan het bestuur van de G.W.S.
geen verwijt maken dat het voor de
uitvoerng van de gegeven last ge
bruik heeft gemaakt van de dien
sten van de directeur en het ver
dere pe-soneel van de G.W.S. De grief
van de gemeenteraad is dan ook uit
sluitend dat er meer aan de woning
is gedaan dan strikt noodzakelijk
was, waardoor er onnodige kosten
zouden zijn gemaakt, doch men kan
dat m jeilijk beschouwen als een ver
zuim van het bestuur van de GWS"
aldus mr. de Ruijter de Wildt.
"Als sprake zou zijn van een ver
wijtbaar verzuim- hetgeen m i. dus
niet het geval is dan zou dit nog
alleen betekenen, dat de GWS zelf de
kosten zou dienen te dragen en die
niet in rekening kan brengen aan de
gemeente. Het bestuur van de GWS
zou in dat gevaï echter wel kunnen
trachten die kosten te verhalen op de
directeur van de GWS", vervolgt hij.
De directeur echter, zo meent de
raadsman, kan afgezien van zijn
functie als ambtenaar, ook burger-
lijkrechtelijk niet persoonlijk aan
sprakelijk gesteld worden voor het
gebeurde. Ook voor wat hem betreft
is geen sprake van niet ten uitvoer
brengen van de last, kwaad opzet of
verzuim bij het volvoeren van de last.
Het gaat hierbij niet om normale on
derhoudskosten, aldus De Ruijter de
Wildt, maar om "kosten gemaakt bij
het gereed maken van de ambtswo
ning voor nieuwe bewoning. Daar
over kan gemakkelijk verschil van
mening ontstaan: wat de een vol
doende vindt, kan een ander beslist
onvoldoende achten en dan kan men
die ander toch moeilijk een verwijt
maken van ander inzicht, laat 6taan
hem daar voor persoonlijk aanspra
kelijk stellen anders dan wanneer 't
resultaat daarvan om het populair
uit te drukken een door niets gemoti
veerde geldwegsmijteriJ zou zijn ge
weest of eigen voordeel zou hebben op
geleverd. Van dit alles is geen spra
ke". schrijft De Ruijter de Wildt. die
verderop nog constateert: "Echter
zelfs al vindt men de extra werk
zaamheden achteraf bezien overdre
ven en onnodig, dan zijn die hande
lingen niet van dien aard, dat de be
treffende ambtenaar voor de daar
aan verbonden kosten persoonlijk
aansprakelijk zou zijn".
Traineren
Tot zover het rapport, dat officieel
(nog) niet aan de publiciteit is vrij
gegeven. Maar ja. B. en W. hebben
hun nieuwe voorstel gedaan. Het is
duidelijk, dat een deel van de raad
het fel zal bestrijden. "Te vuur en te
zwaard", zegt Herman Amptmeijer
desgevraagd. Het PSP-raadslid hield
zich destijds al intensief bezig met de
kwestie ambtwoning en was lid van
de commissie van onderzoek. Hij
verwijt De Ruijter de Wildt volledig
voorbij te zijn gegaan aan een besluit,
dat al lang door de raad is opgeno
men. Bovendien is hij er verbaasd
over, dat dit rapport zo lang na het
raadsbesluit van oktober '73 op tafel
is gekomen. "Het lijkt erop dat de he
le zaak op het stadhuis is ge
traineerd".
1 sS
Godc fwatl kostnik*
Door
Paul Wolfswinkel
Foto
Jan Holvast
Mej. Schrama van Moederhulp:
Mej. Schrama: „De ouders zijn vaak de slechtste voorlichters".
LEIDEN „Een ongehuwde
moeder is het in deze maatschap
pij nooit erg makkelijk gemaakt.
Niet eens zo heel lang geleden, zo
in het begin van deze eeuw, werd
ze beschouwd als een zondige
vrouw, die uit de maatschappij
moest worden verbannen. Lang
zamerhand kwam daarna de
hulpverlening wel op gang, maar
lange tijd bleef men op veroorde
lende toon spreken over een on
gehuwde vrouw, die een kind ver
wachtte".
Een zin uit de brochure "Zwanger
en alleen", die tot stand kwam met
medewerking van een paar honderd
vrouwen, die in de omstandigheid
verkeerden dat ze ongetrouwd zwan
ger werden.
Een brochure die me in handen
werd gestopt door mej. J. E. Schra
ma, maatschappelijk werkster van 't
Bureau Moederhulp Leiden. Het
•werkgebied omvat de gemeentes Al
kemade, Alphen, Bodegraven, Ha-
zerswoude, Hillegom, Katwijk, Lei
den, Leiderdorp, Leimuiden, Lisse,
Nieuwkoop, Nieuwveen, Noordwijk,
Noordwijkerhout .Oegstgeest, Rijns-
aterwoude. Rijnsburg, Sassenheim,
Ter Aar, Voorhout, Voorschoten,
Warmond, Woubrugge, Zevenhoven
en Zoeterwoude.
Het Bureau Moederhulp krijgt con
stant vragen en problemen te be
handelen over thuis, het werk of de
school; vragen over de bevalling en
de woonruimte als moeder en kind
uit het ziekenhuis terug zijn. Vragen
natuurlijk ook over de voogdij, ali
mentatie, abortus en afstand doen
van het kind.
Het aantal buitenechtelijke kinde
ren, dat in ons land wordt geboren
schommelt rond de 3500. Koploper is
Zuid-Holland: vorig jaar werden er
in deze provincie 953 kinderen bui
tenechtelijk geboren.
Toch daalt het aantal ongehuw
de moeders jaarlijks, volgens mej.
Schrama. De cliënten zijn beter voor
gelicht.
„Pech gehad"
Degenen, die wél komen, kunnen
vaak de voorlichting van de ouders
of het onderwijzend personeel niet
projecteren op de situatie die ze zelf
meemaken.
"De ouders zijn vaak de slechtste
voorlichters. Waarom? Omdat ze
zelf vroeger niet of heel slecht zijn
voorgelicht. De meesten vinden het
stom van zichzelf dat ze zwanger zijn
geworden, dan komt de groep die
zegt: "pech gehad" en er zijn'er ook
wel die zeggen dat ze slecht zijn ge
weest, maar dat aantal is te ver
waarlozen".
Het zijn echt geen zielige en rade
loze meisjes meer die komen'. Het is
het vrijwillig accepteren en het
aan durven geworden".
Uit het jaarverslag van het Bureau
blijkt dat sociaal gezien de meisjes
en Joiige vrouwen uit alle lagen der
bevolking komen. Het is heus niet zo
dat "mindere" milieus de meeste on
gehuwde moeders opleveren.
Bij veel Jongeren is het voor de
ouders erger dan voor de kinderen
zelf. De ouders beseffen het vaak
beter dan de meisjes. Ze zijn vaak
erg Jong en nog teveel kind", zegt
mej. Schrama.
Een gedwongen huwelijk (15.4000,
in 1972) mondt relatief gezien snel
ler uit in een scheiding dan een hu
welijk, dat niet door een baby wordt
bespoedigd. Ongeveer een kwart van
de belanghebbenden, dus ook de ou
ders, is tegen een gedwongen huwe
lijk. Het is ongehuwd moederschap
is geen schande meer; er is een
verschuiving opgetreden.
Over sexuele voorlichting zegt mej.
Schrama: „Er is enorm veel voor
lichting, maar de meeste Jonge kin
deren moeten het hebben van hun
vriendjes en zo. Nog steeds. Want hoe
komt de voorlichting op school of
via deskundigen over? Ze weten na
tuurlijk wel wait er gebeurt als va
der en moeder graag een kind willen
hebben, maar als ze zelf in de po
sitie verkeren dan weten ze het niet
meer. Weet u dat meer dan de helft
bij het eerste sexueel contact geen
voorbehoedmiddelen gebruikt? Er
zijn er ontzettend veel die denken,
dat Je bij het eerste lichamelijke con
tact niet zwanger kan worden. Jon
gens gaan soms zonder condoom
met een meisje naar bed. Ze vinden
het niet prettig en gaan vaak af op
het meisje dat zegt dat ze pil slikt.
Het is levensgevaarlijk dat ze het
meteen geloven. Maar het gebeurt
toch maar. De jeugd denkt wel dat
ze alles weet, maar dat is absoluut
niet zo". Toch wordt er nog discri
minerend gesproken over de onge
huwde moeder. Wat fout is, volgens
mej. Schrama.
„Een weduwe met een kind hoeft
vaak niet te werken: ze heeft een
pensioen. Een ongehuwde moeder
heeft niKS. En vroeger sprak men er
schande van als een gehuwde vrouw
met kinderen, ging werken. On
gehuwde moeders moesten werken,
want anders was er geen eten".
Huisvesting
Huisvestingsproblemen na de be
valling zijn ook talrijk. Jonge moe
ders die werken, laten het kind aan
de grootmoeder over, met als gevolg
dat het kind vaak meer naar de
grootmoeder trekt dan naar de eigen
moeder. Gevolg: snel ruzie over de
vraag wie voor het kind zorgt.
Ons land telt momenteel 32 regio
nale bureau's voor advies en hulp
verlening aan niet-gehuwde moeders,
c.q. alleenstaande ouders. Daarnaast
worden door deze bureaus nog ruim
35 spreekuuradressen verzorgd. De
bureau's hebben per jaar in totaal
met 4 a 5000 niet gehuwde moeders
contact, waarvan ongeveer de helft
voor het eerst is komen binnenwan
delen. Daarnaast zijn er minstens zo
veel contacten met personen uit de
omgevin? van deze meisjes en vrou
wen zoals partners, vader van het
kind, ouders, werkgever, andere hulp
verleners enz.
Er zijn 14 tehuizen die als op
vangcentrum fungeren Y°°r (a.s.) al
leenstaande moeders en/of haar kin
deren. Gezamenlijk bieden ze plaats
aan 215 moeders en 670 kinderen. De
gemiddelde verblijfsduur van de
moeder is drie maanden. De kinde
ren verblijven gemiddeld 7 maanden
in een tehuis. Van de opgenomen
(a.s) moeders is ongeveer 80 procent
minderjarig.
Als gevolg van de huisvestingsnood
bij veel Jonge alleenstaande moeders
en als een overgangsmogelijkheid
naar geheel zelfstandige huisvesting
zijn in een aantal steden woonpro
jecten opgezet, waaronder Leiden.
Het betreft huizen en soms ook flats
waarin een aantal wooneenheden
worden gecreëerd voor alleenstaande
moeder met kind. Zo'n wooneenhedd
wordt dan voor bepaalde tijd en
onder bepaalde condities aan de
moeder verhuurd.
Gebleken is dat de meeste vrou
wen positief denken over het huwe
lijk. De meeste Jonge vrouwen, die
zwanger eijn, denken dat ze in de
toekomst nog wel eens zullen trou
wen. Abortusverzoeken komen dan
ook niet opzienbarend veel voor.
Heel wat vrouwen hebben nog
geen idee hoe de relatie met de va
der zich in de toekomst zal ontwik
kelen. Grote problemen ontstaan als
de vrouwen wel willen trouwen, maar
de man niet. Onzeker is de toestand
als man en vrouw allebei willen
trouwen, maar dit door omstandig
heden nog moet worden uitgesteld.
En onzekerheid is er ook voor de
vrouwen die helemaal niet trouwen
en die hun kind straks zelf gaan ver
zorgen ?n opvoeden. Weten zij wat
hen in de toekomst te wachten
staat? Een vraag die te lezen staat
in „Zwanger en alleen".
Mej. Schrama: „De bestaanswijze
die geleefd moet kunnen worden,
moet goed zijn. Goed".
Bureau Moederhulp Leiden, Hu-
go de Vriesstraat 1, Leiden, telefoon;
25708.
LEIDENTot half oktober heeft
de PTT in het Galgewater twee "sa
mengesmolten" arken liggen, waar
in de (drijvende) tentoonstelling "Op
bezoek bij de PTT" is gehuisvest.
De tenfcoonstelTimg is voorname
lijk bestemd voor scholieren, maar
voor volwassenen is er ook mogelijk
heid de expositie te bezoeken.
Al Jaren blijkt dat er vanuit de
Jeugd grote belangstelling bestaat
voor het doen en laten van de PTT.
In 1948 al begon men met visuele in
formatie. Telkenmale moest de ten
toonstelling worden afgebroken en
opgebouwd. Dat gaf veel moeite en na
27 keer, in 1965. besloot men een mo
biel onderkomen te "organiseren".
In 1969 kwam de ark gereed. Het
voordeel is dat het gevaarte overal
snel kan komen en dat veranderin-
ADVERTENTIE
UNICON B.V.
Gespecialiseerd in
kontaktlenzen
wetenschappelijk instituut
voor kontaktlenzen
I STEENSTRAAT 16 - LEIDEN I
TELEFOON 01710 41166 I
gen even snel kunnen worden aan
gebracht.
In de tentoonstellingsruimte wordt
aan de bezoeker haarfijn uitgelegd
wat er precies gebeurt wanneer je 'n
brief schrijft en die in de bus gooit.
Je vindt i|et een normale zaak als die
zelfde brief de volgende dag op de
plaats van bestemming is, maar wat
er eigenlijk allemaal mee is gebeurd,
weet je nauwelijks of helemaal niet.
Verder is er veel te zien (de visuali-
teit is zeker voor kinderen van de ba-
sischool van groot belang) over tele
foon, televisie, en telegraaf. Wat de
telefoon betreft: de bezoekers wordt
geleerd hoe op te bellen. Dat dit voor
kinderen erg nuttig is, is begrijpelijk,
maar ook ouderen hebben er, blij
kens ervaringen, erg veel behoefte
Ook wordt de kinderen uitgelegd
hoe de postgiro werkt. Ze mogen dan
zelf ook rekeninghouder spelen.
Voor genodigden was er gistermid
dag een bijeenkomst belegd, waar
enkele PTT-functionarissen spraken.
Daaruit viel op te maken dat per 1000
inwoners er 224 postgiro hebben. Lei
den ligt met dat cijfer boven het lan
delijk gemiddelde: 360 per 1000. Ook
werd bekend dat er jaarlijks vanuit
Leiden ruim één miljoen binnenland
se telefoongesprekken worden gevoerd
Er staan 50 telefooncellen, die zeer
binnenkort met een apart kluisje zul
len worden uitgerust, om "geldzoe-
kers" het stelen vrijwel onmogelijk te
maken. Proeven elders in het land
hebben uitgewezen dat zo'n kluisje
zeer voldoet.
Op 3 september wordt de centrale
aan de Cornells Schuytlaan uitge
breid met 2800 nummers, waardoor
de totale capaciteit 8000 nummers
Omdat het artikel, dat de heer E.
E. v. d. Lustgraaf donderdag in uw
krant publiceerde („Boeren slacht
offers of veroorzakers inflatie?") mij
zeer onaangenaam trof, zou ik graag
het vclgende aam hem gericht en
gepubliceerd zien, omdat ik het pu
bliek graag met de andere zijde van
de medaille kennis wil laten maken.
Als eerste grief op de publikatie van
de heer v. d. Lustgraaf wil ik de
vraag stellen: welke bedrijfstak wordt
het tegenwoordig onmogelijk ge
maakt om de door hem gemaakte
kosten door te berekenen? Van agra
rische zijde kon men zaterdag niet
vernemen dat zij him marge ver
hoogd hebben tot 18 pet, zoals de
apothekers dit wel deden.'
Ten tweede daag tk de heer v.d.
Lustgraaf uit om eens 40 melkkoeien
te verzorgen, of 30 a 40 ha akker
land. Tk kan u verzekeren: dit is on
mogelijk! Grotere bedrijven, zoals
Mansholt wil, blijken dan ook be
slist niet gezond te draaien:
of men kan het werk niet bij
benen, er komen onkruidproblemen,
«n men is niet in staat goede op
brengsten te behalen;
of er is een grotere personeels
bezetting en dan is men sneller ge
neigd minder verantwoordelijkheids
gevoel op te brengen, wat de kleinere
bedrijven Juist op de been houdt.
Voorbeeld hiervan zijn de Russische
kolchozen.
Dat Mansholts plannen niet reeël
zijn, blijkt uit het door u gecon-
stanteerdc: „Toch bleek het in de
praktijk van de marathon- land
bouw zittingen in Brussel vaak on
mogelijk de minder doelmatige be
drijven goeddeels uit de markt te
prijzen door op een prijspeil te
stabiliseren, dat slechts aan ef
ficiënte landbouwers een redelijk in
komen garandeerde". Overigens
wordt. Op 27 september wordt het
netnummer van Leiden veranderd
van 01710 in 071. Men hoeft dan min
der cijfers te draaien, hetgeen bete
kent dat het telefoonverkeer vlotter
verloopt.
Op 30 september van dit Jaar wordt
de centrale in Oegstgeest met 900
nummers uitgebieid, hetgeen bete
kent dat de capaciteit op 6300 num
mers komt.
De tentoonstelling is van 19 au-
blijkt hieruit wel met welk een aan
doenlijke zorg de agrariër omringd
wordt!
Tot slot wi> ik opmerken, dat het
voor land- en tuinbouwer een on
begrijpelijke zaak is dat wij in een
wereld, waarin gebieden voorkomen
als dat Sahel-zone, India en noem
maar op, ons een ongeluk moeten
ploeteren om een bestaan te heb-
ven, :erwijl rondom ons ieder
een schijnt te profiteren van alle
voordelen die onze welvaarts
staat biedt!
P. C. Kroon, Akkerbouwer
Huigslo ter dijk 65
Abbenes.
LEZERS SCHRIJVEN
Inhakend op het laatste gedeelte
van het ingezonden stuk van mevr.
T. van Praag uit Warmond in deze
krant van 12 augustus j.l, moet m(j
toch het volgende van het hart. Het
was niet zozeer het aangetrokken
voelen tot de S.S., maar meer het
gedwongen worden door zijn (Duit
se) moeder om in Duitse dienst te
gaan werken. Hij werd als 15-jarige
jongen van de MULO-school ge
haald en kreeg een kantoorbaan op
de vliegbasis in Leeuwarden.
Het mij helaas niet bekend hoe
oud mevrouw Van Praag is, maar
34 Jaar geleden deed een kind wat
zijn ouders eisten. Ook is mij niet
bekend of mevrouw Van Praag kin
deren heeft. Het is alleen te hopen
dat zij nooit iets doen wat ze la
ter op bijna 50-jarige leeftijd moe
ten bezuren.
Misschien was het niet verstandig
dat Boonstra zweeg, maar deed u
nooit iets waar u bij voorkeur niet
over praat?
ex-echtgenote
J. Schuurmans
Wagnerplein 112.
gustus af geopend op maandag, dins
dag, donderdag en vrijdag, 's avonds
vanaf 19.30 uur. Op zaterdag zijn er
twee rondleidingen: om 11 en om 14
Dit geldt voor volwassenen. Scho
lieren hebben overdag de mogelijk
heid kennis te maken met de wereld
van de PTT, him schoolhoofden heb
ben daarover al informatie ontvan
gen.
De toegang is gratis.
ADVERTENTIE
Luba barst weer van de best betalende banen voor
mensen die van aanpakken weten. Mannen en vrouwen
vanaf 18 jaar: we zitten om je te springen I Kom
d s snel, pak dat hoge netto weekloon
vooralle uitzendkrachten
Nieuwe Rijn 35, Leiden telefoon 01710 - 4 03 41
Doni/etühof 10. Alphen aan den Rijn telefoon 01720 -94698
