"Er is bij
LDWS een heel aparte sfeer
Bekooy en Gubler: "Er
moet discipline zijn
en goede begeleiding"
BIJ RANDSTAD SPORT IS
ORGANISATIE BELANGRIJK
ZATERDAG 10 AUGUSTUS 1974
Ger de Roode: "erg sterk met koppen".
Door Bert Paauw
LEIDEN LDWS heeft het de
laatste seizoenen opmerkelijk goed
gedaan. In twee Jaar tijd werd een
plaats in de Afdeling Leiden ver
ruild voor een positie in de derde
klasse KNVB. Eén van de steun
pilaren in ht LDWS-team was 24
jarige Ger de Roode die zeer re
gelmatig doelpunten scoorde en
bovendien met zijn routine hij
speelt al tien jaar in het hoogste
team van LDWS) een waardevol
le aanvoerder bleek.
Het ziet er niet naar uit dat er
spoedig een einde zal komen aan
de vette Jaren voor deze Leidse
club want in de afgelopen maan
den onderging de seleotiegroep 'n
geduchte versterking. Behalve Leo
de Jong, Nico Waasdorp, Ger
Bontje en Hans van der Starp
meldde ook 21-jarige Cees de Roo
de broer van Ger zich als lid
aan. Cees keerde daarmee na een
tweejarig verblijf bij Rooden-
burg ("Ik wilde het hogerop pro
beren, maar ik had het daar niet
naar mijn zin") bij zijn oude club
terug.
De aantrekkingskracht die
LDWS de laatste tijd op diverse
spelers uitoefent heeft hier en
daar nogal wat bevreemding ge
wekt. Ger de Roode"Ik weet dat
er wel eens wordt beweerd dat
LDWS de spelers betaalt. Zulke
praatjes krijg je altajd als een
club er veel nieuwe spelers bij
krijgt. Maar het is onzin want
dan zou ik bij wijze van spreken
al miljonair moeten zijn" .Broer
Cees vult aan: "Een kampioens-
ploeg trekt gewoon spelers aan.
Bovendien is er bij LDWS een
heel gezellige aparte sfeer. Op de
training en tijdens de wedstrij
den gaat het er natuurlijk wel se
rieus aan toe maar daarbuiten
wordt er ook dankzij de suppor
tersclub voor gezorgd dat de sfeer
leuk blijft".
Die prettige sfeer is volgens Ger
ook één van de voornaamste re
denen waarom LDWS de laatste
jaren zo lekker draait al is dat
volgens hem ook te danken aan de
verbeterde organisatie binnen de
vereniging en de goede begelei
ding van het eerste team. Ook 't
feit dat men bij LDWS in tegen
stelling met andere clubs nooit zo
moeilijk heeft gedaan over het
zaalvoetbal speelt bij die prettige
sfeer een roil.
Vrijwel alle seleotiespe-
lers houden zich 's winters op
dinsdagavond met zaalvoetbal
bezig en worden dan op
donderdagavond door trainer
De Wolf op het veld onder han
den genomen. Ondanks hun ent
housiasme voor zaalvoetbal blijft
veldvoetbal voor Ger en Cees de
Roode toch nummer één.
Beiden voelen het meeste voor
een positie in de half linie zodat
wellicht in het nieuwe seizoen het
tandem-De Roode veelvuldig in
die linie in actie zal zijn. Een tan
dem dat ongetwijfeld goed is in
gespeeld want het tweetal kent
elkaar strke en zwakke kanten
Ger over Cees: "Zijn spel
inzicht is goed en ook zijn tech
niek is een sterk punt. Zijn inzet
is altijd erg groot maar dat is
eigenlijk ook gelijk z'n zwakke
punt bij een achterstand. Zijn
mentaliteit is er niet naar om ach
ter te staan. Hij gaat dan bij
voorbeeld veel praten tegen de
scheidsrechter. Ik heb dat ook ge
daan maar tegenwoordig bekijk
ik het wat meer. Maar ja, ik heb
dan ook meer routine en ben ook
wat jaartjes ouders dan Cees".
Cees over Ger: "Ger en ik doen
niet onder wat spelinzicht en in
zet aangaat. Maar Ger is erg sterk
met koppen. Hij heeft al heel wat
fraaie doelpunten gemaakt op de
manier van Beb Bakhuys. Kop
pen is vooral een kwestie van ti
men, weten wanneer je omhoog
moet en waar de bal zal komen.
Ger voelt dat altijd erg goed aan".
Hoopvol blikt het tweetal het
komende seizoen tegemoet. Ger:
"We zijn vergeleken met vorig
Jaar weer sterker geworden en
we hebben 'n geroutineerde ploeg.
Ik geef ons een leuke kans".
Cees: "Ik zou graag betaald
voetbal willen spelen en daarom
hoop ik me dit seizoen bij LDWS
echt in de kijker te spelen".
Cees de R^ode: "Zijn techniek is een sterk punt"
LETDEN De overschrijvingsperiode kent ook bij de
amateurs duidelijke winnaars en verliezers.
Lugdunum is een van de verenigingen, die er duidelijk op
vooruit zijn gegaan. Wel raakte de kikkerpolderclub in Ge
rard Dubbeldeman een uitstekende doelman kwijt die zijn
oude, vertrouwde „stek" bij DOCOS weer opzocht. Daar
tegenover staat echter de komst van Koos van Es, die VTL
de rug toekeerde, en van de „kanaries" Koos Bekooy en
Chris Gubler.
.Kanaries" in de rui, die zich ont
popten tot "kikkers". Zij waren niet
de enigen, die in de selectie van de
club aan de Bosbuizerkade, enkele
hiaten achterlieten. Ondanks het
feit, dat LFC promoveerde naar de
eerste klasse. Terwijl n het afgelo
pen seizoen voor Lugdunum de mo
gelij kheder om te promoveren het
grootst waren er waren vier plaat
sen voor ae eerste klasse te verdelen
—verloor het al snel in het begin
van de competitie de aansluiting met
de koog.-oep. LFC daarentegen ken
de een constantere vorm en wist
aan het einde van de competitie een
inzinking nog Juist te boven te ko
men om daarna het rijk der eerste
klassers oinnen te wandelen. Nor
maal gesproken zou LFC dus meer
aantrekkingskracht moeten hebben.
Door
Piet van Dam
De overschriJ vingsperioae wees ech
ter anders uit. Daarom ook als eerste
vraag aan Koos Bekooy en Chris
Gubler, waarom zij die gedaantever
wisseling van „Kanarie" tot „Kikker"
onderguigen „Die vraag had ik wel
verwacht.' zegt Koos Bekooy, in de
achterkamer van zijn mderlijk huis
aan de Berenstraat. Hij lacht ietwat
onzekei. alsof hij reeds uren nage
dacht heeft over wat hij daar nu
wel op za antwoorden Hij buigt
wat voorover in een sliert van ni-
cotine-oevatterde luchtverontreini
ging en komt tot. de voigende con
clusie: ,lk zag het niet meer zo zit
ten bij LFC. Het was eigenlijk een
ingeving van mijzelf. Ik wilde ook
weer niet te laag gaan voetballen en
vond Lugdunum het geschiktst, om
dat ik daar al veel mensen ken".
Goede vondst, lijkt dienstplichtig
militair Chris Gubler aan de andere
kant van het roakgordijntje te den
ken .„Ik had 't niet meer naar mijn
zin bij LFC: de hele toestand rond
het eerste elftal beviel mij niet meer.
Het afgelopen seizoen is mij tegen
gevallen en ik koos voor Lugdunum,
omdat ik daar al veel mensen ken".
Terwijl een ander vertrokken lid van
LFC zich luttele meters verderop
voor een kleurentelevisie verdiept in
het wel en wee van moeder natuur,
probeert Koos Bekooy zijn keuze iets
te verduidelijken. "Dat Lugdunum
een tweedeklasser is, was voor mij
niet belangrijk. Naast het voetbal
moet Je ook plezier hebben". Maar
waarom liep LFC dan zo"n beetje
leeg? Chris Gubler: "Ja, Teun Hoek
wilde hogerop en ging naar UVS.
Dat zou mijn vereniging, geloof ik,
niet zijn. Nou Ja, ik heb er eigenlijk
geen verklaring voor". Stukje voor
stukje komt echter iets bovendrijven,
dat werkelijk tot de keuze van Lug
dunum heeft kunnen bijdragen. Het
heeft eigenlijk veel weg van het ver
haal van twee teleurgestelde voetbal
lers.
Koos: "Het doel was de eerste vier
te bereiken, maar daarvoor werd erg
veel door de vingers gezien. Op een
gegeven moment werden zelfs en
kele hardlopers uit het derde opge
steld. Je had een te smalle basis,
waardoor de kern erg klein was en
wij spelers uit het tweede moesten
halen.
De gehele entourage rondom het
het eerste elftal was bovendien
erg zwak". Chris: "Bij Lugdunum
heb Je een grotere kern. Er zijn wel te
veel oudere spelers. De sfeer rondom
het eerste elftal lijkt mij in ieder ge
val wél goed". De kern van LFC be
stond uit spelers, die al vanaf de ju
nioren met elkaar waren opgetrok
ken. De band tussen deze spelers
werd steeds losser, wat ook alweer 'n
duidelijke bijdrage was. Bovendien
waren zij engiszins teleurgesteld in
het seniorenvoetbal.
Chris: 'Toen Je bij de junioren
voetbalde, keek je tegen spelers van
het eerste elftal als Wim van der
Linden op. Maar wanneer je een
paar wedstrijden met ze hebt gespeeld
vind je het heel gewoon en ben je er
aan gewend. Wat ontbrak was een
bepaalde belangstelling van boven
af, van het bestuur. Ik vind, dat een
bestuurslid aanwezig moet zijn bij de
tactische besprekingen. Dat zij be-
langstellig tonen voor wat daar ge
beurt. Maar het afgelopen seizoen
hadden ze meer belangstelling voor
de nieuwe kantine. Je liet echter
geen protesten horen, omdat Je in 't
begin altijd wedstrijden won". Koos
Bekooy, de andere militair uit het
gezelschap:
"Bij een voetbalvereniging Is dis
cipline nodig. Wanneer je op de trai
ning vijf sprintjes moest trekken,
dan vond trainer Kovacs het echter
ook best wanneer het er drie werden.
Dat was later bij Neuteboom (inter-
rimtrainer bij LFC, pvd) weer an
ders, want die kende je van de junio
ren. We vertelden tijdens een tacti
sche bespreking ook bijvoorbeeld, hoe
we wensten te spelen. Je moest voor
je zelf hard werken, want van bo
venaf werd het niet gestimuleerd.
Ach, het waren eigenlijk allemaal
kleine dingetjes, die fout waren, maar
het telt wel op".
Lugdunum weet dus bij voorbaat
waar de heren spelers prijs op stel
len.
De kleine dingen: discipline, belang
stelling van de zijde van het bestuur
en een goede begeleiding. Wat zijn
hun verwachtingen van Lugdunum
eigenlijk? Bij LFC speelden zij in 'n
technische ploeg, terwijl Lugdunum 't
vorige seizoen meer harde werkers
telde en weinig echte aanvallers in
de gelederen had. Chris: "Nu Lugdu
num ook versterking heeft gekregen
van Koos van Es en Koos Bekooy,
geloof ilk, dat de voorhoede aar
dig is versterkt. Er zal dus wel aan
vallend gevoetbald worden. Dus niet
dat resultaatvoetbal, zoals in de vori
ge competitie door die versterkte pro
motie/degradatieregeling. Ik b«n
trouwens toch niet z'n voorstander
van behoudend voetbal. Als het gced
gaat. moet Je vrijuit kunnen spelen
en zeker niet verdedigend. Hoewel, in
de tweede klasse win Je nergens met
techniek alleen". Koos Bekooy is
eenzelfde mening toegedaan, ook hij
gelooft in aanvallend voetbal. Daar is
hij door trainer Kovacs ook wel ver
trouwd mee gemaakt, want deze bom
bardeerde hem tot aanvaller. "Ja,
van origine ben ik een aanvallende
middenvelder. Maar op de training
deden we wel eens een spelletje van
één tegen één. Ik had daarbij een
keer Kovacs tegenover mij en ik pas
seerde hem telkens met een paar leu
ke trucs. Toen zei hij: Kosie, ga Jij
zondag maar in de spits staan ha, ha.
Bij Lugdunum verwacht ik ook, dat
we aanvallend gaan voetballen. Con
ditie en inzet zijn in het voetbal van
nu echter het belangrijkste. Een goe
de conditie moet Je dan ook hebben.
Daarom trainen wij in het begin drie
maal per week onder andere in de
duinen. Van resultaatvoetbal ben ik
geen liefhebber. Je speelt tenslotte
ook voor jezelf.
Foto's
Jan Holvast
VOETBAL
VOORSCHOTEN Zelden zal een scheidend voorzitter van
een voetbalvereniging zo voldaan mogen terugkijken op een
voorbije periode, als Gé Schellevis de eerste man van Randstad
Soort. In de vijf jaar dat hij als voorzitter een actief steentje
biidroeg aan het welzijn van de Voorschotense vereniging zag
hij niet alleen het eerste zondag-team van de eerste klasse
afdeling naar de tweede klasse KNVB opklimmen, maar mocht
hi- ook tevreden toezien hoe de Dames "The Lady s" een
rii successen aaneenvlochten en de zaterdag-selectie de sprong
naar de echte voetbalbond ("En nu voorgoed", aldus secretaris
Leo Rodenburg) opnieuw wisten te bewerkstelligen.
Door
Gert-Jan Onvlee
Gevraagd naar de redenen van
deze opzienbarende opgang weet de
heer Schellevis, die z'n positie slechts
„met bloedend hart" overdraagt we
gens drukkere werkzaamheden, dat
er hier duidelijk sprake is van een
comolex van factoren: „We zijn
enige Jaren geleden met een geheel
nieuwe opzet gestart en deze struc
tuursverandering heeft dacht ik wel
een grote invloed gehad op de latere
Bucessen We hebben toen vier sec
ties gevormd. Voor de zondagafde
ling. de zaterdagafdeling. de ■''mes
en de Jeugd werden op zichzelf
staande sectiebesturen in het leven
geroepen, zodat het bestuur zelf z'n
handen meer vrij had om de organi
satorische zaken beter aan te pak
ken, waardoor de voetballeiders Juist
dichter bij de spelers kwamen te
staan. Het bestuur heeft vanaf dat
moment meer kunnen doen voor de
totale entourage van de ver
eniging".
Een tweede belangrijke factor
wordt door de heer Schellevis,
„gesecondeerd" door secretaris Roo-
denburg, gezocht in de aanstelling
van Jan Mak als trainer: „Met Mak
hebben we een bijzonder goede greep
gedaan en ook met onze huidige
oefenmeester Ton Kantebeen ver
loopt alles opperbest. Na Mak, die de
opbouw vakkundig voor z'n rekening
nam, hebben we gezocht naar een
geroutineerde man die de zaak ver
der uit kon bouwen. In Kantebeen
vonden we die man". Behalve de
meer gerichte begeleiding en de
bijzonder fijne steun van het Voor
schotense publiek, wil het leidende
tweetal beslist niet voorbijgaan aan
het vele werk van de Gemeente
Voorschoten: „De samenwerking is
altijd voortreffelijk en we hebben
hier ook wat meer lengte om iets
gedaan te krijgen, kijk alleen maar
naar het nieuwe sportpark „Ade-
geest," waardoor we ons weer ver
der kunnen gaan ontplooien".
Tijdens de opbouw van dat com
plex kwam overigens de goede sfeer
bij de Voorschotense vereniging weer
tot uiting. Er werd op de Bouw
even hard en even enthousiast ge
werkt als op het veld.
Een vierde "factor" wordt door de
voorzitter gevonden in de persoon
van Piet Weduwer, de man die Ja
renlang zelf de voorzittershamer in
bezit had. "Nadat Weduwer er als
voorzitter mee was gestopt, kon hij
zich met alle liefde op het eerste elf
tal werpen. Hij heeft zich daar ont
popt als een drijvende kracht en de
resultaten bleven niet uit". De orga
nisatie van het geheel is, zoals ge
zegd, Juist voor het (hoofd) bestuur
een zaak geworden van grote impor
tantie. Er is dan ook veel aan ge
daan om alles zoveel mogelijk tot in
de puntjes te doen verlopen. Het
tweetal; "We streven naar 'n harmo
niemodel, waarin ieder zoveel moge
lijk inspraak heeft.
Het wil dan w
ger duren voor er
wordt genomen, maar
eniging op zich is het gewoon veel be
ter". Diverse verbeteringen werden
aangebracht: er werd een ordedienst
in 't leven geroepen; de publiciteit
werd beter verzorgd en er werd een
eigen strafcommissie ingesteld. "Dit
alles", aldus Schellevis, "om gewoon
zo correct mogelijk op te treden. De
indruk van een vereniging naar bui-
ten moet goed zijn". Over de ver- |BW |§t r
wachtdng voor het komende seizoen
wil de heer Schellevis komend Jaar f
zitting nemend in de elftalcommissie
van de zaterdagafdeling wel kwijt f M-
„dat er in het begin consoliderend ifSf* li
zal worden gespeeld. Maar omdat 't -H-*..--
verschil tussen tweede en derde klas-
se volgens mij niet zo groot is, lijkt
me, met deze enthousiaste selectde 'n Secretaris Leo Rodenburg van Randstad Sport naast de scheidende voorzitter van deze vereniging,
plaats in de middenmoot wel te rea- Gé Schellevis.
liseren".
