Trouw VAN DE goden handel vaart wel bh as succes U .J de oranje- fewtitia ploeg We zullen ze een poepie laten ruiken", zingt Leo Horn met de Viltjes V) Wat een voetbal al niet aan het rollen kan brengen. Denk niet dat het alleen in Duitsland een dolle boel is. Dat weten we zo langzamerhand wel. Daar mogen directeuren van alle mogelijke bedrijven zich rond onze helden verdringen om de dankbaar heid voor hun goddelijke prestaties in klinkklare munt uit te drukken. Dat heeft niets met commercie te maken, dat is het uitwissen van een wantoestand. Op dit hemels niveau ren je niet achter een bal aan voor het hongerloontje, dat de KNVB bijeen heeft geschraapt. Arme drommels. Het heeft even ge duurd, maar gelukkig komt het daar in München allemaal nog net op tijd op z'n pootjes terecht. Nee, dan heeft het moeder land het eerder en beter begrepen. Wij hebben ons tenminste allang onvoorwaardelijk overgegeven aan het bewind van onze voetballers. Het achterland staat pal. Al wekenlang staat om vier uur, bij het eerste fluitsignaal, het leven stil. Het kleurrijk scherm bericht over Oranje en wat kan er dan belangrijker zijn? Wie nog geen televisie had heeft er begrijpelijkerwijs eentje aange schaft. wie zo stom is om in zijn mooiste levensuren nog anclere ver plichtingen te hebben, verzet zich als een razende. Neem de honkballers, die morgenmiddag moeten knuppe len. De bond heeft de clubs verbo den eerder te beginnen en nu over weegt men serieus maar helemaal niet te spelen. Terecht toch, dan maar allemaal twee punten minder. Tradities Zelfs het smetteloos wit van de in oeroude tradities gemetselde cricke ters wordt beklad door de WK. Ook in deze beschavingsvorm is men be reid de tea koud te laten worden voor de engelen van de sport en dat wil wat zeggen. Zo zie Je maar weer eens waar het voetbal al niet goed voor is. Musea sluiten de deuren, de cul tuur staat buitenspel en zo is het goed. Het vaderland gaat weer voor alles. Oranje is herleefd. Wie zich in Duitsland niet in oranjeshirt met leeuw heeft gehuld, telt niet werke lijk mee. „Wat een prachthandel", schate ren de verkopers voor de stadions, „met de vijftien gulden, die we er voor vragen, zit er al een aardige winst op. Maar we zouden die shirts voor elk bedrag kwijt kunnen. De mensen vragen niet eens naar de prijs. Is de maat goed, dan tikken ze gelijk af". Een ontroerende vaderlandsliefde, die de slimsten onder ons een vette portemonnaie oplevert. Maar daar gaat het helemaal niet om. „Het is gewoon weggeefwerk", kraait een handelaar in supporterswaar op de Rotterdamse Coolsdngel, „fenome naal, ongelofelijk. Ze vliegen de deur uit die shirts. Goed, Je verdient er wat aan, maar het is toch mooi? Reken er maar op dat ik met de hele familie, plus de kleinkinderen, de hort opga. En alles in oranje". Proces Zo is dat. Die shirts zijn overigens op de kop getikt door de behang- selfabriek Goudsmit-Hoff uit Gilze- Rijen, die lang geleden nog brood in het Nederlands elftal zag. Op het laatste moment echter liet de fabriek de KNVB links liggen en daar wordt na de WK nog een proces over ge voerd. Maar de shirts waren er toen al. „Tienduizend", zeggen ze bij Goudsmit-Hoff. „Welnee, vijfender tigduizend", zegt de textielagent, die de oranjehemden in opdracht van de fabriek in Duitsland en België ophaalde, „met een kushandje wa ren ze weg. Wat een handel". Beter, wat een enorme steun voor onze helden. Wat een legioen. We kennen het Wilhelmus weer en we vallen elkaar er zelfs snikkend bij ln de armen. Wie had dat ooit dur ven dromen. En dan die vlaggen, die rood-wit-blauwe zee van ver toon voor het vaderland. Bij de Dokkummer Vlaggencen- trale naaien ze zich te pletter. "Een omzetverhoging van twintig tot vijfentwintig procent", rekenen ze daar vermoeid maar gelukkig voor, "vlaggen van een tientje tot vijfen twintig gulden, afhankelijk van de grootte". Leve de driekleur, die nu pas wer kelijk betekenis krijgt. Maar er is meer dat onze Jongens tot hun won deren inspireert. We kopen platen om de goden ook vokaal te onder steunen. "We zullen ze een poepie laten ruiken", zingt volksmenner Leo Horn met de Viltjes op een speciale WK-langspeelplaat van Dureco en zo is het. En wat te denken van het diep filosofische lied "Het leven van een bal" van Vader Abraham op de zelfde lp. Daar leren we tenminste nog wat van. Onbegrip "Drie weken geleden uitgegeven en al acht- tot tienduizend stuks ver kocht", Jubelt Dureco, waar men be grijpelijk ook veel verwacht van Va der Abraham's nieuwste: "In naam van Oranje, we hebben de cup". Pla tenmaatschappij Bovema laat alleen boogie-woogie-pianist Jaap D?kker "Hup, Holland hup" op de piano rammen. Dat lijkt een duidelijk on begrip over waar het nu werkelijk om gaat, maar dat is niet waar. Niet alleen hebben de Cats, de goud vinken van Bovema, onze Jongens hoogstpersoonlijk in Hiltrup opge zocht om de ondraaglijke spanning even te breken - had Michels zonder hen niet ook machteloos gestaan? - deze platenbaas verzamelt ook de ra dioverslagen van Oranje's unieke prestaties, die straks op een lp wor den uitgebracht. Voorwaar, een his torisch document. Ook Negram weet wat we nodig hebben. De langspeelplaat "Een elf tal plus twee wereldhits" met keien als Rocco Granata en Glen Miller is voor houders van het onbegrepen Oranle-paspoort tegen reductie te koop. In anderhalve maand zijn er al ongeveer zesduizend van de hand gegaan. De opbrengst, met een be scheiden aftrek voor Negram na tuurlijk, gaat naar de KNVB. Nee, over de platenmaatschappijen niets te klagen. Pikt de KNVB, die we eerst voor alles wat lelijk was hebben uitge scholden, maar die het "m nu toch maar flikt, tenminste ook zijn graan tje mee. En omdat we ons vanzelf sprekend met deze strijders voor het vaderland vereenzelvigen, gaan we, ook al kunnen we er geen hout van, allemaal voetballen. We worden lid van een club en dus van de KNVB. "Daar zijn we helemaal niet bang voor", zeggen ze in Zeist, "we zul len een heleboel nieuwe leden krij gen, al zal dat pas tegen het nieu we seizoen blijken". Voor schut Voorlopig kunnen we ons dus al leen maar in voetbalplunje steken, en de spieren vast wat los maken. Dat doen we dan ook van top tot teen en het liefst ln het tenue van onze helden, dus met de drie Adi- das-strepen, die dwars door het wereldkampioenschap heen lopen. Wie zich nog niet in het pak heeft gestoken, moet snel zijn, want de spullen raken op en wie loopt er graag voor schut? 'In voetbalkleding en voetbalschoe nen zetten we op dit moment mil joenen om", zegt W. Swart, direc teur van BorsumlJ Sport in Etten- Leur, de vertegenwoordiger van Adi das in Nederland, "de omzet is met zestig tot zeventig procent gestegen. Extra materiaal hebben we niet voorhanden en ik ben bang, dat de leven. Zo hier en daar wordt het ons teveel en blijft een hart stilstaan wie wenst zich niet zo mooi te mo gen sterven maar verder offeren wij royaal bier, zoute snacks en ni cotine. „Vorig Jaar was dit bij ons de slechtste maand," grinniken ze bij Dam (van de rode ruit) in Hoofddorp „maar chips en diepvriespatat vlie gen de deur uit. Een omzetverhoging van zeker twintig procent". Hoe moet dat gaan als onze helden ons morgen met het opperste geluk hebben bedeeld? Is dank daarvoor wel in waarde uit te drukken? Vlaggende Nederlandse sup porters in de straten van Dort mund en op de tribunes van het Westfalen-stadion. Bij de Dok kummer Vlaggencentrale hebben ze zich te pletter genaaid Begrijpelijk, dat de regering zich daarover kopzorgen maakt. Met hele horden zijn de ministers naar München gereisd om de bezwete we reldveroveraars straks aan het vest te drukken, maar natuurlijk is dat niet genoeg. Wat te doen? Voor elke speler een video-recorder, dachten ze bij CRM. Aardig, een leuk gebaar, maar die krijgen ze al van Philips. Een auto dan, riep CRM gul. Leuke geste, maar die wordt door een Westduitse firma al voor de wereldkampioenen voorgereden. Een lintje dan, ge schenk onder de geschenken, opperde CRM. Misschien, maar dan moeten de reserves, die niet verder dan de he melpoort zijn gekomen, er ook een hebben en wordt dat niet een beetje al te mal? Te klein fabriek in Duitsland de vraag 6traks niet meer kan verwerken. De men sen zullen snel moeten kopen, want ik vrees moeilijkheden. Een Adidas- schoen zal op een gegeven moment even ndet meer in de winkel te krij gen zijn". Hoe is het in vredesnaam moge lijk dat weldenkende mensen deze volslagen normale eenwording met onze helden niet hebben zien aanko men en zich niet bij voorbaat op on ze onvoorwaardelijke trouw aan de goden hebben ingesteld. Terecht zal de volkswoede zich tegen de sport- warenhuizen keren, die straks "uit verkocht" durven verkopen. Een plundering sta voor de deur. "Goede tijden, natuurlijk", roept A. M. J. Beerendonk, directeur van Perry van der Kar B.V. wanhopig, "maar straks zou het wel eens mis kunnen gaan. Een omzetstijging van rond de vijfentwintig procent in am per drie weken, maar dan? We ver kopen voor zestig procent Adidas, maar eens zijn we leeg. Ik heb mijn vuisten al tegen Adidas gebald, maar wat kan ik meer doen?" Verdubbeld Cor de Buy, vertegenwoordiger van Puma in de Benelux, slaat zich ook al voor het hoofd. "Ongelofelijk", zegt hij, "de aflevering van de Jo- han Cruyff-voetbalschoen is verdub beld. Straks is er niet één meer te krijgen". Dat gaat mis, dat is duidelijk. Hoewel, afvalligen, die zich nog niet aan de voetbal hebben onderworpen, kunnen zich nog redden bij sport- huis Centrum. „Verhoogde omzet, hoe bedoelt U?," zegt men daar, „nee, van enige groei kunnen we nauwelijks spreken. Die hele voetbalmarkt ligt toch ze ker stil door de vakanties. Geen toer- nooien, niks. De WK? Ach Ja, daar wordt zoveel aan gekoppeld. Nee, daar geloven wij niet direct in". Een blunder van de eerste orde na tuurlijk, maar daar komen de heren nog wel achter. Voetbalslaven zijn we, geklonken aan het televisiescherm Zonder buis zijn we ver van huis. Lees de advertenties er maar op na. Wie het waagt een vakantie bungalow aan te prijzen zonder kleu rentelevisie gooit zijn geld weg. Res taurants zonder scherm kunnen de kip gerust in de diepvries gooien. Trouwens, wie kijkt er nog zwart wit. God is oranje en zo willen we hem zien ook. Wie de onvergeeflijke fout heeft begaan geen kleurenbuis in huis te halen, wordt hard ge straft. Een televisie huren, slim zijn en onze helden voor een prikkie zien, ho maar, uitverkocht. De engelen dans moet worden betaald en voor lerhalingen hebben we maar al te graag een metershoge stellage op het dak over, zodat we Duitsland en Bel- g.ë die de WK tenminste behoorlijk venslaan, ook kunnen ontvangen. Aanloop „De verkoop van kleurentelevisies is inderdaad flink aangetrokken," zeggen ze bij Philips, „cijfers hebben we nog niet, maar het is wel zeker dat de mensen, die dit Jaar een televi sie wilden kopen, dat nu maar alvast hebben gedaan. Eigenlijk hadden we deze aanloop niet eens verwacht. De Olympische spelen, die toch een veel breder sportpubliek trekken, hadden een goed effect bij ons, maar nu, bij een beperkt iets als voetbal, draaien we niet minder". Een ongehoorde onderschattiing van dit historisch gebeuren, dat we met veel drank, voer en sigaretten be- Ja, dat zijn problemen, waar wij slaven ons gelukkig niet het hoofd over hoeven te breken. WIJ zullen de goden 6lechts een onvergetelijk wel kom bereiden. Eerst breken we Schiphol af en dan een feest zonder einde. Van hogerhand hebben ze een stadion op het oog, maar dat is na tuurlijk veel te klein om ons met z'n miljoenen aan de voeten van onze helden te werpen. Zuidelijk Flevoland is misschien net groot genoeg en dat komt mooi uit, omdat we ons, zoals dat rond sportprestaties behoort, toch gaan bezatten en in die polder valt nog weinig te vernielen. En als Johan Cruyff zich dan verwaardigt tot ons te spreken en hij roept on6, omdat hij zich ook maar verveelt, door enorme batterijen luidsprekers op om de re publiek uit te roepen, nou, dan doen we dat gewoon.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 15