Priem voltooit
de Zeeuwse
wieler-trilogie
Laat mij mijn eigen gang maar
gaan, dan voel ik me het best
Zeven renners geselecteerd voor WK op de weg in Montreal
Keetie in grote
versnelling
naar zesde titel
Zeeuwse Jan Raas amateurkampioen van Nederland:
CIJFERS VAN
HOOGERHEIDE
PAGINA 14
MAANDAG 24 JUNI 1974
SPORT
HOOGERHEIDE De sport-
commissie van de KNWU heeft na
het wegkampioenschap voor
amateurs en na overleg met de
beide bondscoaches Joop Midde-
link en Frans Mahn voorlopig ze
ven amateurs aangewezen, die zul
len uitkomen in de wegwed
strijden bij de wereldkampioen
schappen te Montreal.
De selectie, die mogelijk nog
wordt uitgebreid met een of twee
renners, bestaat uit Jan Aling, Ab
Gevers, Aad van den Hoek, Frits
Schür, Cees van Dongen. Roy
Schuiten en wegkampioen Jan
Raas. De eerste vier van dit ze
vental zullen uitkomen in de ploe
gentijdrit over 100 kilometer. De
definitieve keuze van de zes ren
ners voor de individuele weg
wedstrijd zal later worden ge
maakt.
Voor de wegwedstrijd in Mon
treal zijn ook vier dames geselec
teerd, namelijk Keetie van Oos
ten, Mini Nieuwenhuis. Willy
Kwantes en Bella van der Spie
gel. Ook de voorlopige ploeg
de dames kan worden vergroot.
Na het kampioenschap op de
weg voor amateurs werden tevens
de
i de
bekendgemaakt, die onder leiding
van Herman Krott zullen rijden in
de Ronde van de Toekomst. Die
zeven zijn: Bert Pronk, Cees van
Dongen, Mathieu Dohmen, Adrie
v. Houwelingen, Frits Sohür, Her
man Snoeyink en Theo Smit. Ja
cob Langen is reserve. Wegcoach
Joop Middelink vertelde dat het
wegkampioenschap van zaterdag
niet van overwegende invloed is
geweest op de samenstelling van
deze ploeg. "Alle gekozen renners
waren opgenomen in de voorselec
ties. Het kampioenschap heeft
aangetoond dat de oorspronkelij
ke keus terecht is geweest".
De renners, die zijn aangewe
zen voor de wedstrijden in het we
reldkampioenschap zullen met
uitzondering van Frits Schür die
naar de Ronde van de Toekomst
gaat, iedere week drie dagen in
trainingskampen (Papendal,
Sportcentrum Zeist en Limburg)
verblijven. Voor Roy Schuiten die
ook op de baan start in Montreal
zal een speciaal trainingspro
gramma worden opgesteld door
de beide coaches. Het is te ver
wachten dat trainingskampen voor
enkele renners worden onderbro
ken om hen in de gelegenheid te
stellen aan buitenlandse wedstrij
den deel te nemen.
Bondscoach Joop Middelink ver
telde nog dat de training
een vijftal Jonge renners met het
oog op de Olympische Spelen van
1976 in Canada volgens het opge
stelde plan zal worden voortgezet.
Het vijftal Ferry Pirard, Ad
Dekkers, Adrie van Houwelingen
Jan Ruckert en Jan Spijker, is
na de samenstelling van de ploe
gen voor het wereldkampioen
schap en de Ronde van de Toe
komst niet volledig uit beeld voor
de wegwedstrijden in Montreal.
Middelink: "Ook voor hen geldt,
dat de selectie voor Canada voor
lopig is. Zij hebben ook een kans
een van de open plaatsen in te ne-
De Nederlandse ploeg, die met
ploegleider Henny Schouten naar
de Ronde van Joegoslavië gaat be
staat uit Jim Kruunenberg, Henk
Botterhuis, Aad Tak, Anton van
der Spiegel, Fons van Katwijk,
Arie Versluis en Hans Koot.
HOOGERHEIDE Marian Priem zei niets. Omarmde slechts het hevig transpirerende
hoofd van haar man Cees Priem en drukte haar gezicht tegen hem aan. Terwijl haar tranen
een weg vonden op het getekende gelaat van de overwinnaar, kuste zij hem zachtjes. Een
pakkend menselijk tafereeltje aan het slot van een bijzonder Nederlands kampioenschap.
Een titelgevecht waarbij de
mercie tenslotte de overhand kreeg.
Niets opzienbarends, want zolang
schreeuwende namen de door de
had werkelijk last van m'n been. steld, want dan hadden i
De dokter gaf me twee krampta- andere koers gekregen",
bietten", vertelde Priem over de si
tuatie. Het onderonsje met ploeglei-
^teU£ "er Liebregts en directeur De Vries Gerard Vianen, nadat hl] ogen-
heeft de commercie al een flinke
greep op de profwielersport. Zoals
ook in andere sporten, waar voor
prestaties met bankbiljetten wordt
betaald. Somtijds merkt niemand
iets van afspraken, die sportieve
prestaties een ander verloop kunnen
geven. Slechts als zoiets op een
knullige manier wordt gedaan,
wordt er over aantasting van de
ethiek van de sport gesproken.
Begrijpelijk laat niemand zich
het tweede „gesprek" i
vensgevaarlijke situatie,
motorordonnans George
een le- sahijnlijk weinig moeite had ge-
waarbij daan, om Cees Priem, die een paar
den kilometer voor de finish alleen weg-
Enden en bestuurder Bas Kouwen- sprong te achterhalen. „Ik begrijp
hoven van de weg raakten, zorgde niet waar Cees Bal op doelt. Onze
voor de nodige opwinding bij de afspraak luidde, dat we elkaar niet
volgers. in de wielen zouden rijden. Als we
Met als resultaat, dat Gerard Via- waren ingelopen,
nen na rare manoeuvres weer nor- wegge
trabes uiv O*
schap niet. Niets verplicht hen
verklaring af te leggen. Waarbij in
de vraaggesprekken
tisch andere (sportieve) factoren
kondigde kramp? Vianen. eerst
- een tegenstrijdig antwoord: „Mis- spruR.cn i_»e geroutuie
w». ,^rs<oren Nidl- »itde )aar de
kl d 6 mans over de man, die Nidi den
Hertog voor de tweede plaats ver-
Vooropgesteld: er ls door de drie sioeg: „Vianen, leek mij erg sterk
koplopers, Nldi den Hertog. Cees Als hij een banaan opat. v
Priem en Gerard Vianen ontzettend zeifs netjes z'n handen af",
hard gewerkt. Ook de overige uitrij-
ders kan dat niet worden verweten.
Want de terugkeer naar de Zuid
westhoek van Brabant, met z'n
moeilijke parcours, was niet gemak
kelijk. Dat in de races op het ere-
tricot drie Zeeuwse winnaars
Cees Bal gaf toen
me strijd op. Nadat hij tussen de
wielen de finish had bereikt, be
tichtte hij ploegmakker Vianen van
oneerlijke „spel". De Zeeuw: „Wij
hadden afgesproken, dat bij een
voren kwamen, Keetie van Oosten- minuut voorsprong er niet meer op
Hage by de dames, amateur Jan kop zou worden gereden. Dat deed
dat Bal dan in dat
„Er zaten trouwens allemaal rappe
mannen achter ons. Dan was ik
misschien vijfde geworden en had
niemand over Gerard Vianen ge-
„Mis- sproken". De geroutineerde prof, die
het dan
gestopte Franse Gan moet ontberen,
maar waarvan menigeen weet te
vertellen, dat men niet vreemd
moest opkijken, als hij volgend sei
zoen voor Frisol uitkomt: „Dit
banaan opat, veegde hij kampioenschap scheelt mij wel iets.
Ik denk, dat er een kleine 30.000
gulden voor mij had ingezeten,
zijn eenza- Maar Je moet niet denken, dat Je
met een kampioenstrui direct 'n
Eddy Merckx wordt. Ik blijf Gerard
Vianen in welke trui dan ook".
over de eindstreep: ,Jiier in Hoo-
En Cees Priem, die met dit kam
pioenschap in twee Jaar eindelijk
een grote overwinning wist te beha-
Vianen wel. Ik ben erg teleurge- len, zonder al te veel vreugde: „Er
gens geeft het me wel voldoening,
omdat ik door valpartijen de voor
jaarsklassiekers gewoon als trai-
ningsritten moest rijden. Hoewel,
het was wel zwaar, omdat m'n knie
ook nog niet helemaal in orde is".
Cees Priem, de 23-jarige Zeeuw, die
dit seizoen de Ronde van Gelder
land wist te winnen en zich ook in
ternationaal aandiende met een rit-
zege in de Ronde van Romandië,
dus kampioen van Nederland. Ploeg
leider Piet Liebregts over de ver
meende hulp: „Ik weet zeker, dat
het niet zo is, dat is het allerbe
langrijkste".
HOOGERHEIDE Weer Keetie van
Oosten-Hage. De Zeeuwse, die sinds
1969 het dameswielrennen in Neder
land beheerst, heeft zaterdag in
Hoogerheide haar zesde wegkampi
oenschap in successie behaald. Kee
tie van Oosten, sinds 1966 ook al na
tionaal kampioene achtervolging,
versloeg in de eindsprint Mini Nieu
wenhuis en Willy Kwantes, waarbij
zü opnieuw een opmerkelijk grote
versnelling reed. Ruim een halve mi
nuut na het trio kampioenen de
andere twee veroverden sprinttitels
werd Truus van der Plaat vierde.
Het kampioenschap is weer gemaakt
door Keetie van Oosten, die na het
begin van de tweede ronde weg
sprong met Mini Nieuwenhuis, Willy
Kwantes en haar zus Bella van der
Spiegel, die na pech snel moest af-
haken. Het drietal veroverde een
winst, die uitgroeide tot ruim een
halve minuut. Keetie van Oosten,
noch Willy Kwantes, slaagden er in
de laatste veertig kilometer in weg
te springen uit het kopgroep Je. Mini
Nieuwenhuis, pas drie maanden weer
in training, zette de eindsprint in.
De Amsterdamse, die trouw kopwerk
had gedaan maar nimmer echt aan
viel. slaagde er In Willy Kwantes
achter zich te houden, maar was
niet bestand tegen de macht van de
oude en nieuwe kampioen.
Keetie van Oosten had angst gekend
voor de andere twee. „Zowel Mini ais
Willy", verklaarde zij, .hebben mij
wel eens in de sprint verslagen. Ik
had liever op de Cauberg gereden,
dat is zwaar. Als Je hier op het heu
veltje boven komt, ben je niet zo
moe. Ik slaagde er niet in in de eind
sprint te voorkomen en dan blijf ie
toch een beetje bang ook al had ik
vaak van de anderen gewonnen.
Maar in die sprint kan altijd wat ge
beuren". Het is niet gebeurd, de
rood-wit-blauwe trui was weer voor
Keetie van Oosten. Zij trok haar
veertiende veroverd op weg en
baan met evenveel spontane
vreugde aan als de eerste in 1966.
dat dit drietal ook nog lid van één
club. namelijk T.W.C. Theo Middel
kamp. De taktiek, waarmee de
grootste Nederlandse profgroep Fri
sol het een heel eind bracht, mag
Nidi den Hertog worden toegeschre
ven. Met zeventien man in koers
moést het een kampioen opleveren.
Daarvoor was de overmacht te
groot. En omdat Nidi den Hertog
niet zoals zijn ploegmakkers Cees
Priem, Fedor den Hertog, Piet van
Katwijk, Henk Poppe, Harm Otten-
bros en Albert Huizebosch tot de
beschermde renners behoorde, vloog
de altijd in de schaduw van broer
Fedor levende Nidl er maar direct
in.
Eerst met de eveneens .geprogram
meerde" Wil de Vlam. Wat pas bij
de tweede ontsnapping met Wim de
Waal en Wim Keileners response
opleverde. „Onze taktiek is ge
slaagd", liet ploegleider Piet Lie
bregts toen al weten, omdat het pe
loton al behoorlijk uiteen was gera
feld. „Verschillende kanshebbers
zijn al in de achterhoede verdwe
nen en dat was de volledige opzet".
Onstuimige Nldi den Hertog ging
evenwel door. Ook toen Gerard Via
nen, Jos Schipper, Cees Priem, Cees
Stam, de langs zijn voordeur rij
dende Harm Ottenbros, Albert Hui
zebosch en Jo Vrancken zich bij
het viertal voegden. Reactie kwam
er van Cees Priem, die Nidi in zijn
spoor volgde. Vianen (30; wachtte
even, maar kwam in een korte
maar imponerende rush bij de twee
Frisol-vluchters.
Met nog 120 kilometer voor de wie
len en een snel opgebouwde voor
sprong van 3.15 min. kon er nog
van alles gebeuren. Vooral omdat
Cees Bal de strijd niet opgaf. Lang
durig reed hij op kop van een
nieuw gevormde Jachtgroep, waarin
ook René Pijnen wel iets van de
achterstand wilde wegwerken. Ger-
rie Kneteman kon evenwel geen
steun meer geven en verdween door
een aanlopend achterwiel uit de
strijd.
Langzaam liep toen de voorsprong
van de drie leiders terug. Maar tel
kens als Cees Bal trachtte te de
marreren vloog Fedor den Hertog
achter hem aan. „Balletje" later:
^.Het is onmogelijk om tegen zo'n
overmacht te fietsen. Telkens zaten
ze aan m'n wiel". Desondanks bleef
er met nog veertig kilometer slechts
48 seconden over.
Levensgevaarlijk
Op dat moment leek het kampioen
schap z'n beslissende fase in te
gaan. Wat ook in de kopgroep werd
voorzien. Gedeeltelijk gecamoufleerd
doos kramp van CeesPriem- „Ik
HOOGERHEIDE De kampioen is het liefst thuis. Met toch de zekerheid van een afvaardi
ging in het rood-wit-blauwe tricot naar de wereldkampioenschappen in Montreal stond het
besluit van Jan Raas meteen vast. „Van de week", lichtte hij toe, „heb ik van de KNWU een
uitnodiging gehad voor de Tour de L'Avenir. Maar ik ga er niet heen. Zo'n lange buitenlandse
trip is niks voor mij. Dat is veel te ongeregeld. Laat mij mijn eigen gang gaan; dan voel ik me
het lekkerst. Dan koers ik ook het best".
Door
Henk Kruithof
Een eigen weg. Jan Raas, één van
de talentrijke produkten uit de wie-
lerschool van „Theo Middelkamp",
bewandelt die ai sinds zijn nieuwe-
lingentljd. Want als wellicht de
sterkste van zijn „lichting" verkoos
de gebrilde coureur uit 's-Heerenhoek
de clubtrui boven het sponrosshirt.
Hapte hij pas een Jaar later toe op
de aanbiedingen van Trico-Noble.
„Omdat", riep Raas ooit uit, „ik
niet net als die andere Zeeuwen
ben. Ik wil het eerst eens voor me
zelf proberen. Zonder banden met
een ploeg".
Die eigengereidheid tekent Raas.
Want na twee seizoenen in de stof-
fenéquipe van Frans van Turenhout
is hij, gehuld in het paars van te-
gelhandel Jan van Erp, nog niets
veranderd. Trekt Raas (21 Jaar pas)
nog immer zijn eigen plan. Al heeft
hij wel begrepen, dat er ln de wie
lersport vaak persoonlijke belangen
moeten worden opgeofferd.
„Te vaak", vindt de goedlachse
Zuidbevelander. „Vooral in meer
daagse koersen. Ik heb ook dit sei
zoen steeds weer in dienst van
ploegmakkers moeten rijden. In
Olympia's Ronde van Nederland,
waar ik (na in 1972 al eens een rit
te hebben gewonnen), nu in twee
etappes (Oss en Nijverdal) do
sterkste was, verspeelde ik door
domme pech op weg naar Limburg
kostbare minuten. Weg was mijn
kans op een hoge eindklassering.
Wat moet Je dan? Het enige nutti
ge is dan om Je ln te spannen voor
nog wel goed geplaatste ploegma
ten".
Juist na een wat tegenvallende
Olympia's Ronde wilde Raas zich ln
de Milkrace bewijzen: „In het bui
tenland, want daar had ik me
omdat ik vaak uitnodigingen afsloeg
nog niet zoveel laten zien". Meer
dan een eerste prijs in het berg-
klassement was er evenwel niet
weggelegd. Maar toch zag Raas ln
die bescheiden triomf na zijn suc
cesvolle Jacht op het nationale
kampioenschap een parallel. „Net
als Ben Koken", herinnerde hij zich
feilloos. Precies als de Limburger
die twee jaar in Engeland ook het
beste klom, greep Jan Raas, gero
deerd aan het vertrek, pal daarop
de Nederlandse kampioenstrui.
Al gebeurde dat nu niet in een voor
klimmers zo geëigende entourage als
de Cauberg (Raas later: „Van mij
hadden we ook daar wel mogen
koersen. Ik reed in Limburg flui
tend tegen de lastigste heuvels en
werd er twee Jaar geleden al eens
vijfde in de titelstrijd") het circuit
in Westbrabant was voor de ama
teurs toch lastig genoeg. Zo zwaar
dat na zes van de negentien ronden
(totaal een voor de kampioenschap
pen „monsterafstand" van ruim
tweehonderd kilometer) de slag was
gevallen.
Nooit kwam uit het verslagen veld
nog een groep terug bij Amstel-
ploegleider Herman Krott: „Het
was net een klassieker. Er rijdt een
„waaiertje" weg en de koers is ge
daan".
Achterin gebeurde op het vele „vals
plat" van Hoogerheide en Woens-
drecht immers niets. De klappen
vielen aan het front. Waar al snel
Piet Kuys en omstreeks de hon
derdveertig kilometer ook Harry
van Groezen, Adri van Opdorp,
Henk Lubberding, Ad Dekkers
(kramp) en Ton ter Harmsel moes
ten afhaken. Raas: „Vooral het los
sen van rappe Dekkers (winnaar
van de groene puntentrui in Olym
pia's Tour) verraste W. Ik was er
wei blü mee, want voor hem had ik
de meeste schrik".
Tussen veertien man zou dan de fi
nale worden betwist. Limburger
Matje Dohmen, Kempenaar Cor
Tuit en Jan Raas als „eenlingen",
Bert Broere en Adri Deusing als
Victoria-duo, Cees van Dongen en
Bert Scheunemann als twee Cabal-
lero's, Michelin met Roelof Groen
en Jo de Boer en de Ketting-lquipe
met liefst vijf pionnen: Jan Aling,
Aad van den Hoek, Jan Lenferink.
Frits Schür en Herman Snoeyink.
Jan Raas, de nieuwe kampioen bij de amateurs.
ploegbaas Wiel Lambrichts na de
ontgoochelende finale. „We zouden
individueel rijden. Ieder voor zich.
Dit kampioenschap heeft niets met
ploegen te maken. Ik ben ergens
blij dat het zo is gegaan. Al voeg ik
er meteen aan toe: rijden we
zoals Snoeyink heeft voorgesteld
als équipe dan worden mijn Jongens
één, twee e<n drie".
Nu niet. Want Jan Raas hield alle
uitvallen onder controle. Haalde ze
ker vijftien keer Dohmen, Schür,
Vain Dongen, Lenferink, Snoeyink
en Van den Hoek terug. Om op de
kasseien spurtend de verdiende
triomf te behalen. „Ik dacht en
hoopte dat we nog met een kleiner
groepje zouden toekomen", glunder
de de slimme Zeeuw. „Maar zo kon
het ook. Al moest ik wel nog snel
van het wiel van Snoeyink naar dat
van Van Dongen wippen. En kwam
Dohmen toch wel akelig tekort".
Raas: „Pas wanneer ik in mijn da
gelijkse ritme ben 's morgens
half zeven op, op de fiets naar het
werk (kwaliteitsbewaker bij een fri-
tesfabriek): 's middags van twaalf
uur tot vijf trainen; wassen, eten
en naar bed voel ik me goed.
Dat ongeregelde van een hele och
tend „lummelen" op een buiten
landse trip breekt me op. Ik kom
meestal slechter uit zo'n ronde dan
dat ik er naar toe ging. Maar wan
neer ik straks prof wordt en (als ik
getrouwd ben), voor mijn gezin ga
zorgen, zal ik eraan moeten wen
nen. Dat houdt de specialist, waar
ik onder behandeling ben. me
steeds meer voor Heus: niemand
hoeft zich ongerust te maken. Ook
dat zoekt Jan Raas zelf wel uit".
Keetie van Oosten-Hage: Jm
de sprint kan er altijd wat ge
beuren".
DAMES
1. Keetie van Oosten-Hage (Kloe-I
tinge) de 63,6 km in 1.48,35: 2. Mini!
Nieuwenhuis—Brinkhoff (Amster
dam) z.t.; 3. Willy Kwantes (Zaan
dam) z.t.; 4. Truus van der Plaat
(Geldermalsen) op 33 seconden; 5.
Hennie de Jongh (Apeldoorn) z.t.;
6. Sonja Methorst (Utrecht) z.t; 7.
Theo van Gessel (Drunen) z.t.; 8.
Anne Riemersma (Slappeterp) z.t.;
9. Bella van der Spiegel—Hage (Sint
Maartensdijk) z.t.; 10. Nel Streef
(Nieuwlekkerland) z.t.
AMATEURS
1. Jan Raas ('s Heerenhoek) 201 km
in 4 uur, 56 minuten en 19 seconden;
2. Mathie Dohmen (Born) z.t.; 3.|
Cees van Dongen (Oud Gastel) z.t.;
4. Herman Snoeyink (Denekamp)
z.t.; 5. Jan Aling (Bladel) z.t; 6.[
Jo de Boer (Westergeest) z.t.; 7.
Bert Scheuneman (Veendam) z.t.;
8. Roelof Groen (Giethoorn) z.t.; 9.
Aad van den Hoek (Dirksland) z.t.;
10. Frits Schür (Didam) z.t.; 11. Ariej
Deusing (Halsteren) z.t.; 12. Bert!
Broere (Oudenbosch) z.t.; 13. Janj
Lenferink (Geesteren) z.t.; 14. Corj
Tuit (Valkenswaard) z.t.: 15. Albert
Scheffer (Zelhem) op 5.42 min.
PROFS
L. Cees Priem (Goes) 232 km in 5
uur. 49 minuten en 22 seconden; 2.
Gerard Vianen (Kockengen) op 18j
seconden; 3. Nidi den Hertog (Erme-1
lo) z.t.; 4. Fedor den Hertog (DorJ
drecht) op 1.32 min.; 5. Harm OttenH
bros (Hoogerheide) op 1.40; 6. Piet
van Katwijk (Mill) z.t.; 7. René Pij
nen (Hoogerheide) z.t.; 8. Cees Bal
(Kwadendamme) z.t.; 9. Albert Hui
zebosch (Nijeveen) z.t.; 10. Jan van
Katwijk (Turnhout) op 7.37.
11. Jos Schipper (Baarn), 12. Hennie
Kuiper (Ossendreoht)z.t. als Jan
van Katwijk, 13. Henk Prinsen
(Hank) op 7.49; 14. Wim Kelleners
(Limbrioht) op 12.57; 15. Cees van
der Meijden (Puttershoek) on 13.58.
Voetbal De 48-Jarlge Guy Cf
Defaix is vrijdag officieel benoemd
tot zakelijk leider/directeur van FC
Twente. De nieuwe commerciële I
topman van de Enschedese club, die'
als zodanig mr E. Mulder opvolgt,!
bezit de Franse nationaliteit. Hij is|
in Dordrecht geboren uit Franse1
ouders en is thans nog werkzaam
aks commercieel adjunct-directeur I
in de woningbouwsector. Defaix
hoopt zijn werkzaamheden bij FCi
Twente per 1 september a.s. te kun-l
nen aanvangen.
