estduitse publiek nu al grootste
:genstander voor de 'Mannschaft'
)veral waar ze komen, horen ze het: Stel ons niet teleur"
PAGINA 19
ine vooral ook van het wereldkampioenschap in Mexico
■bleven is: de manier waarop tijdens de training Brazi-
voetballers gillend van plezier de onmogelijkste krom-
jllen achter doelman Felix schoten. Twintig Van Hane-
£n maar schateren als die flodderige Felix naar de ver-
je kant viel, of gewoon maar wanhopig bleef staan.
den alles met een bal en ze schoppen en twee man in 't midden
t ook, op de training. Af om te proberen te onderscheppen,
ook een partijtje, maar dan En ook daarbij steeds weer die dolle
echt spelen. Af en toe pret.
specifieke oefeningen Mario Zagalo liep daar zowat
de bal naar elkaar tussendoor, bedacht soms weer wat
andere activiteiten. Maar bijna
nooit zag je een potje voetballen
met een „strekking", met iets van het
oefenen van een tactisch concept.
En die Brazilianen, met die keeper,
die er eigenlijk niets van kon en
met dat uitbundige plezier in dollen
met een voetbal, die werden achter
elkaar wereldkampioen, zoals ze dat
in '58 en '62 ook waren geworden. En
de voetbalwereld juichte: een
volledige overwinning voor het
aanvallend voetbal. Een zege voor
het spel met durf en initiatief. Een
zege en een zegen voor het
voetbal.
Compleet
Dat is nu vier jaar geleden. Is er
wat veranderd? Wij, in Europa,
vinden met z'n allen van wel. We
hebben een nog weer „nieuwer"
voetbal voor ogen. We denken, dat
door AJax bijvoorbeeld HET
voetbal wordt gespeeld. Niet meer
volgens het principe „als zij er
één maken, dan maken wij er
één meer", maar het complete
voetbal. En achteraf vinden we dat
Brazilië van vier jaar geleden toch
niet compleet genoeg. Je kunt je
bijvoorbeeld in West-Duitsland '74
geen matige keeper permitteren,
maar die Brazilianen lijken daar
niet zo over in te zitten.
Of is dat maar schijn?
Als Mario Zagalo spreekt over de
équipe, die opnieuw de troon moet
gaan beklimmen, dan rept hij in
eerste instantie niet van het
wegvallen van drie enorme steunpi
laren uit de WK-ploeg van Mexico:
Pele, Gerson en Carlos Alberto. Nee,
veeleer legt hij de nadruk op de
mogelijkheden van zijn 25-mans
Door
Fred Racké
selectie, zoals die indertijd door de
„technische commissie" in elkaar is
gestoken. Zagalo dan: „Ik heb ze
allemaal gedurende een zeer behoor
lijke periode in een trainingskamp
gehad. Maar dat is bepaald geen
vakantie geweest, voor niemand. Ik
ben me er van bewust, dat ik een zo
evenwichtig mogelijk elftal moet
samenstellen en dat besef is ook op
de spelers overgebracht. Er zijn
nieuwelingen bij en gevestigde
namen, maar ze hebben allemaal
voor hun plaats moeten knokken.
Dat heeft er toe bijgedragen, dat de
sfeer serieus is geweest. Men wist,
dat men zich ernstig diende in te
spannen want eigenlijk waren alle
plaatsen in het team, op die van
Rivelino en Jairzinho na, nog vrij."
Namen
Zagalo wil dan ook wel namen
noemen. „Een verdediger als Marco
Antonio kan ik zomaar door de
jonge Marinho van Botafogo ver
vangen. Nelinho, ook een zeer jonge
speler, is in staat Carlos Alberto te
vervangen, maar hij kan ook op de
plaats van Zé Maria spelen. We
hebben twee Paulo Cesars, één
van Flamengo dat is de bekende
en één van Porto Alegre. En
die laatste kan gemakkelijk in de
plaats van de eerste op het
middenveld. Zo goed als Ademir de
Guia eigenlijk toch ook Rivelino zou
vervangen."
Allemaal goed en wel, maar
verandert dat wel iets aan het beeld
van het Braziliaanse elftal, zoals dat
iedereen juist ook na de Europese
tournee van vorig jaar voor ogen
staat? Is er iets wezenlijks
veranderd ten opzichte van vier jaar
geleden? Zagalo meent: „Men heeft
een verkeerd idee van Brazilië.
Bijvoorbeeld, dat het zou steunen op
drie, vier vedetten. Dat nu is niet
waar. Dat is ook nooit waar geweest.
Natuurlijk heeft de brille van een
Pele, van een Jairzinho te maken
met onze successen. Maar men
vergeet, dat ook bij vorige
wereldkampioenschappen spelers
stonden te dringen om in de ploeg
te komen. Dat ik toen ook al had
kunnen wisselen zonder veel kwali
teitsverlies. Nu komen die jongeren
écht aan de beurt. Ik ben er niet
bang voor.
En dan onze reis van vorig Jaar.
Men dacht toen, dat we met een
oud elftal langs kwamen, dat het
met ons gedaan begon te raken.
Maar zo was het niet. Vier, vijf
spelers waren toen in slechte
conditie: Rivelino, Paolo Cesar, Edu,
om er maar een paar te noemen.
Dat heeft het beeld vertroebeld en
ik vind dat niet eens zo erg."
Twee keer
Waarna Mario Zagalo zich kan
buigen over de mogelijkheden voor
dit WK. Hij verklaart zich nog
altijd een voorstander van zijn
eigen vonst: het 4—3—3 systeem.
*1 Willi Lippens, spitsspeler van Rot Weiss Essen zegt het met nadruk. De groot-
[enstander van bondscoach Hedmuth Schön en zijn 22 geselecteerden voor het we-
inpoenschap is het Westduitse publiek. Het publiek verwacht wonderen van de
haft, weigert rekening te houden met de mogelijkheid dat een ander onder de
li landen de hoogste eer zal grijpen. Lippens: ,,Nou kan je wel zeggen dat het de taak
tbondscoach is om al te gretig optimisme te smoren, maar dat moet dan wel in het
Igskamp gebeuren straks. Immers, hoe is het nu. Ook Franz Beckenbauer, Gerd
Sepp Maier, brengen hun kinderen wel eens naar school, doen boodschappen
un echtgenotes. En overal waar ze komen horen ze het. ,,Stel ons niet teleur Franz.
>zijn de beste Gerd. We zijn de sterk sten Sepp Dat vreet op den duur toch door.
is Westduitsers in het oefenprogramma minder positief uit de verf zijn gekomen
i geen probleem. Zo is het a/ltijd nog gegaan hier. Slechte oefenwedstrijden, maar
nde prestaties tijdens de diverse wereldtoernooien".
wedstrijden waarvan er elf werden
gewonnen. Verloren werd van
België (03) en Roemenië (01).
Bewij
it de Westduitsers
loverwinnelijk zullen zij
igs nog gesterkt door de
van 50 op het toch
niet zwakke Hongaarse
gebeurde in Dortmund in
stfalenstadion waar Neder-
raks tegen Zweden moet
len. Schön kraaide na afloop
gebleken was dat de
itse basis breed genoeg was
issespelers als Overath en
die niet speelden, te kunnen
Lippens: „Maar het was
riendschappelijke wedstrijd,
i van Schön heeft na de
het Europa Cup toernooi
inden teams uitsluitend nog
ihappelijke interlands ge-
Volgens mij is dat toch een
ip. Andere landen, Nederland
1, de DDR, Joegoslavië
omdat ze zich moesten
en het wedstrijdritme al te
Door
Pim Stoel
Wat waar is. En
dat Bayern München, hofleveran
cier voor het nationale team zich in
Brussel door Atletico danig liet
inpakken in de eerste wedstrijd.
Gerd Muller na afloop van die
teleurstellende match: „We zijn
kampioen van de Bundesliga gewor
den en we zijn ondanks alles aardig
in vorm. Bouw om Bayern
Miinchens kern een nationaal elftal
op en de prestaties kunnen alleen
nog maar beter worden"
Ontmoeting
De meest enerverende ontmoeting
straks in de eerste ronde van het
voetbalgeweld in West-Duitsland is
ongetwijfeld de ontmoeting DDR-
West-Duitsland op zaterdag 22 Juni
in Hamburg. Want de DDR leverde
een Europese kampioen, de FC
Magdeburg die in Rotterdam het
eens zo roemruchte AC Milan
kansloos met 20 klopte. Hoewel
het aanvallende talent Jürgen
Sparwasser het niet met zoveel
woorden zei, liet hij wel doorsche
meren dat zijns inziens trainer
Georg Buschner van het nationale
team bij de samenstelling van de
uiteindelijke selectie ernstig reke
ning zal moeten houden met de
Europese triomf van Magdeburg.
Sparwasser: „Zapf, Hoffmann en
Pommerenke komen so wie so in
aanmerking voor een plaats in de
selectie". En hij zelf? Sparwasser
verlegen lachend: „Ik denk dat ik
het ook net red"
De DDR raasde triomfantelijk door
de voorronden heen ten koste van
Roemenië, Finland en Albanië.
Vorig jaar speelde het team veertien
zen
In het duel tegen West-Duitsland
kan de DDR bewijzen dat de
voetbalsport daar de laatste jaren
technisch en tactisch grote vorde
ringen heeft gemaakt. Of die
vooruitgang genoeg is om het
buurland te kloppen staat overigens
te bezien. West-Duitsland wist door
de jaren heen juist in de
wedstrijden om de wereldkampioen
schappen te vlammen.
Iedere voetbalexpert in West-Duits
land en dat zijn er zoals
gebruikelijk miljoenen herinnert
zich nog het „Wunder von Bern" in
195 toen de Hongaren in de finale
een 20 voorsprong namen waarna
de Westduitsers terugkwamen en via
Rahn tenslotte met 32 de
wereldtitel grepen. In 1966, in
Engeland in de finale tegen de
Ramseyboys moest er bij de stand
22 worden verlengd doelpunt
van Weber in de 90ste minuut en
in de extra tijd knalde Hurst al
spoedig op de lat.
De bal sprong richting doellijn naar
beneden en werd vervolgens door
Weber corner gekopt.De Zwitserse
scheidsrechter Dienst wees niet naar
de hoekvlag maar raadpleegde
daarentegen zijn Russische grens
rechter en wees vervolgens naar het
midden. TV-beelden wezen later uit
dat de bal de doellijn niet was
gepasseerd. Maar de Westduitsers
waren niet meer in staat deze
tegenslag te boven te komen en
verloren tenslotte met 42.
Wraak
De wraak volgde vier jaar later in
de ovenhitte van het Mexicaanse
Leon waar zich opnieuw een wonder
voltrok. Immers Engeland was
aanvankelijk oppermachtig. Bereikte
via Mullery (32ste minuut) en
Peters (50ste minuut) een voor
sprong van 20 en er was geen
sterveling meer die nog een stuiver
gaf voor de kansen van de
Schönformatie. Maar toen in de
69ste minuut zigzagde Beckenbauer
over het hele veld. En waar iedereen
een pass op Gerd Müller verwacht
te daar schoot Beckenbauer hoogst
persoonlijk de bal langs de voor
Banks ingevallen Bonetti. De
vingerwijzing werd door Ramsey
niet als zodanig onderkend. Die
maakte de fout van zijn leven door
de Westduitsers te onderschatten,
na dat tegendoelpunt. Haalde
notabene Bobby Charlton uit het
veld om hem te sparen voor de
halve finale, ruilde hem in voor
Bell. En toen, in de 81ste minuut
was het Uwe Seeler zelf die met een
onmogelijke kopbal op rechts de
gelijkmaker scoorde. In de verlen
ging verloor Engeland de wereld
kroon toen Gerd Müller zich
lossprintte van zijn bewaker en de
eindstand met een onhoudbaar
schot op 32 bepaalde.
Kater
De revanche voor Wembley was er.
Maar de kater volgde. De Westduit
sers bleken zoveel van hun krachten
gevergd te hebben dat zij de
volgende opgave niet aan konden.
Italië kwam in de halve finale in
Mexico-city dankzij Boninsegna al
in de zevende minuut op 10.
Waarop de Italianen zich massaal
terugtrokken en de Westduitsers al
hun energie aanspraken tijdens een
niet aflatende golf van aanvallen.
Maar pas in de 92 ste minuut in
de blessuretijd dus werkte
Schnellinger de bal achter Albertosi.
Weer mqest er worden verlengd. En
al na tyee minuten stond het 21
voor West-Duitsland dankzij Müller.
Waarna de aftakeling begon, de tol
voor de zware inspanningen moest
worden betaald. Burgnich zorgde
voor 2—2, Riva voor 23. Nog
eenmaal vlamde West-Duitsland.
Weer via Müller 33 derhalve.
Grote vreugde. En verslapping van
de concentratie. Riva en Rivera
vonden elkaar in een verblindende
combinatie en de voetballer van het
jaar scoorde de laatste treffer van
deze unieke match 34.
Er zijn nog steeds deskundigen die
volhouden dat wanneer West-Duits
land in de finale was gekomen,
Brazilië geen wereldkampioen zou
zijn geworden. Wat twijfelachtig is
omdat het Braziliaanse team met
Pele, Tostao, Jairzinho en Gerson in
topvorm was. Aan de Westduitsers
om straks in eigen land te bewijzen
dat het nationale team sedert
Mexico zoveel is gegroeid dat die
aanspraken om de wereldtitel in hei
Olympisch Stadion van München
cunnen worden gerealiseerd.
Jairzinho scoort tegen Enge
land, de grote afroezige op de WK
in West Duitsland. Gordon Banks
is kansloos.
Wat dat betreft is er/ dus niets
veranderd.
„En ik kan met drie spitsen in de
voorhoede erg veel. Een lijn met
Edu, Cesar en Jairzinho. Of op de
linksbuitenplaats Rivelino, ol Paulo
Cesar. Of Jairzinho in het centrum
en Valdomiro op rechts. U ziet:
mogelijkheden genoeg. Allemaal
spelers, die kunnen scoren, die
vooruit kunnen voetballen. Over de
ervaring in dit soort toernooien
maak ik me niet bezorgd. Vijf, zes
man bezitten die.
Er is maar één nadeel ten
opzichte van Mexico. Toen kon ik
vertrouwen op één sterspeler per
linie: Carlos Alberto achter, Gerson
in 't midden, Pele voor. Drie man,
die in hun omgeving rust konden
brengen, ervaring konden aandra
gen, de lijn in het spel bepalen. Nu
is de ploeg op dat punt wat
onevenwichtiger. Misschien zijn er
wat spelers bij, die teveel schrikken
als ze te hard worden aangepakt, en
dat wórden ze in zo"n
wereldtoernooi.
Maar ach, het heeft ons nooit aan
goede begeleiding op elk mogelijk
punt ontbroken. Ook nu niet. Het
moet mogelijk zijn om mijn doel te
verwezenlijken. Ik werd twee keer
wereldkampioen als speler, en één
keer als coach. Nu de tweede keer
nog
Gerd MüllerVorm sterk team om een Bayern-kern.
