Over gelijkheid, hypocriet gedrag en culturele „zorg ■EZERS SCHRIJVEN Meningen over Julianawoud J Door C. J. Rotteveel De komplete lichtgewicht jT Compacta van ONDERDAG 25 APRIL 1974 een van zijn luchtige artikelen [parijs heeft Jan Brusse in "El- Ier" de spot gedreven met de on- roeibare nivelleringsdrift van unige Nederlanders. "Nederland lt de Fransen zo eigenwijs, zo avinistisch, zulke domme praat- aakers dat er geen zinnig woord valt te praten", schrijft hij m aanhef. "Frankrijk vindt Neder- bemoeial een kleinduimp- chtige zedenmeester met een D6trijdige politiek: socialistisch in de lange tenen, maar tevens rouwste vriend van het kapitalis me Amerika". russe gaat dan als volgt verder: begrijpen elkaar gewoon niet Ik liep eens met een Neder- ise vriend 's morgens om zes uur Parijs. We kwamen langs een ar die verse warme croissants ocht. Ik kocht er een paar maar vriend weigerde ze te eten om- hij het een sociaal schandaal It dat die bakker al om drie uur Ie nacht aan het werk moet. Ik a aan dat deze vriend 's nachts geen elektriciteit gebruikt en hij in een actiecomité zit dat de itdienst bij de politie wil af- Ifen. •lukkig kan ik nu een voorbeeld ar Frankrijk bij het stre- algemene gelijkheid baan- and werk kan verrichten. De te fleren problemen zijn op de on- undelingstafel gegooid door boeren die in de bergen wo- U denkt misschien: heerlijk in die bergen te mogen werken. lucht, volop ruimte, helder water, geen verkeersopstoppin- Upverse eitjes plus de grote stil- milieubevoorrechte rakkers me- echter te moeten klagen over tnselijke ongelijkheid. Hun land altijd scheef ligt, levert niet de an wat vlakke grond voort- gt. Maar dat is nog niet het ijkste van hun problemen. De ;n uit de kleine bergdorpen opstand te komen omdat aar halverwege tussen hemel en geen vrouwen kunnen vinde"n. i meisje wil meer met hen trou- Die rennen naar beneden zodra an een trouwring beginnen te en. Een aantal boeren uit de se Alpen heeft nu een actieco- opgericht dat de zaken duide- stelt: "Wij eisen dat de regering vrouwen die zich bereid verkla- a onze bergdorpen te gaan wo- ïen flinke premie uitbetaalt", lijkt me een zeer Juiste gedach- let is onrechtvaardig dat er op platteland een overvloed aan ren rondloopt terwijl er boven de 1000 meter niet één meer valt te strikken. Ook hier moet genivelleerd worden. De overvloed van de vlakte afromen ten bate van de nood in de bergen. Een gedeelte van de belas ting uit de vruchtbare vlakte moet omgezet worden in premies die de r de bergen in doen ren in dit kader bestaat helaas meer ongelijkheid. Zelfs in ons land. Een vreselijk lelijke, humorloze droogstop pel heeft echt niet dezelfde kans om een beeldschone vrouw te trouwen als een geestige adonis. Dat is maat schappelijk bekeken hoogst onrecht vaardig. Je kunt er immers zelf niets aan doen dat Je lelijk en droogstoppe lig humorloos ter wereld bent geko men. Daarom moeten er ook stevige premies worden uitgetrokken voor aantrekkelijke- vrouwen die zich schriftelijk bereid verklaren met een lelijke humorloze droogstoppel te Ik realiseer me dat die premies heel hoog moeten zijn Maar ik geloof dat we bij ons streven naar echte gelijk- de raad 'n motie tot steun aan Israël ingediend. Die motie luidde als volgt: "De universiteitsraad van de Univer siteit van Amsterdam, in vergadering bijeen op 15 Janurari 1974, overwegen bijeen op 14 januari 1974 overwegen de dat de bevolking van Israël door oorlogshandelingen zwaar getroffen is, besluit de universitaire gemeen schap op te roepen tot humanitaire steun aan de gehele bevolking van Israël: als een der mogelijkheden, wijst hij hiertoe op de Collectieve Is raël Actie". De strekking van deze motie was duidelijk: de pleitvoerders voor steun aan Noord-Vietnam (een actie die de steun geniet van mr. Cammel- beeck, voorzitter van het College van Bestuur, prof. De Froe, rector mag nificus, en dr. Hardebol, voorzitter van de universiteitsraad) zagen zich geplaatst tegenover de onvermijde lijke consequentie van hun stand punt. Er ontstond dan ook onmiddel lijk grote verwarring in de betrok ken vergadering. „Van alle kanten heid-voor-iedereen niet krenerig mo gen zijn. Want er zullen ook premies moeten komen voor de breedgeschou derde, slanke en toch intelligente boys die in het huwelijk willen treden met door moedertje natuur minder aan trekkelijk gevormde Juffrouwen. Er is namelijk geen enkele reden waarom in een goedgeorganiseerde samenle ving een pientere sexbom meer kans zou moeten hebben om een charman te, perfect uitgebalanceerde echtge noot te vinden dan het wat uitge droogde lachebekje. Met hulp van een doelgericht staats- ingrijpen moeten we de onrechtvaar dige verschillen tussen mooi en lelijk, tussen geestig en stomvervelend tus sen briljant en ongeneeslijk maf de wereld uitwerken". In het weekblad "Accent" doet de Amsterdamse hoogleraar prof. dr. A. Heertje een felle aanval op het dub belzinnige standpunt van leidende figuren en instanties aan de Univer siteit van Amsterdam. "Nu van geen enkele andere zijde de aandacht is gevestigd op de wijze waarop de uni versiteitsraad op 15 Januari een op roep tot humanitaire steun aan Is raël heeft behandeld, kunnen wij niet langer zwijgen", aldus prof. Heertje. Naar aanleiding van de eenzijdige en daadwerkelijke steun die de uni versitaire gemeenschap geeft aan Noord-Vietnam en de Universiteit van Hanoi, én in het licht van de Ok toberoorlog hebben enkele leden van werd aangedrongen op het intrekken van de motie," aldus prof. Heertje. „De meeste leden vreesden openlijk voor htm houding tegenover de Joodse staat en daarmede tegenover de Joden te moeten uitkomen". „De meeste vertegenwoordigers in de universiteitsraad behoren tot de radicale stroming in de Partij van de Arbeid, de PPR of de PSP. In deze kringen wordt de vernietiging van de Joodse staat Israël bepleit. Dat is hun goed recht, maar de voorstanders van deze opvatting komen er slechts schoorvoetend voor uit. Zo ook in de betrokken vergadering van de uni versiteitsraad. Terwijl de heer Wij- ne van de VAWO, de links-radicale fractie in de raad, krachtig het Ha- noi-beleid had gesteund, deelde hij nu mede dat het niet tot de taak van de raad behoort op politieke kwesties in te gaan. Wat politieke aangelegenheden betreft, voelt de fractie zich voldoende vertegenwoor digd in het parlement. Ook de AS VA drong aan op in trekking van de motie. Dit is in zoverre merkwaardig, dat deze studentenvereniging sinds het optre den van Hendriks, de huidige voor zitter van het Palestina-comité, openlijk een koers heeft gevaren die gericht is op de vernietiging van de Joodse staat, d.i. een anti-joodse koers. De AS VA is daarin vrij, zodat het wat vreemd aandeed dat men nu liever geen uitspraak wilde doen. Me vrouw Schreuders zei namens de ASVA, dat men wel solidair wilde zijn met de verdrukten in Vietnam, Chili en Griekenland, maar niet met die in Israël. De heer Lankhorst. de be kende vertegenwoordiger van de PSP. drong eveneens aan on in trekking van de motie. Nijhof, de indiener van de motie, weigerde deze in te trekken en riep uit: „Laat men vóór of tegen stem men, dus met open vizier". Wijne deed nog een vertwijfelde poging z'n fractie voor een publieke ontmaske ring van haar houding Jegens Israël te behoeden. De motie werd ver worpen, daar alleen de drie indieners vóórstemden. De overige 19 leden waren tegen of onthielden zich van stemming. De Froe, die een belang rijke rol speelde in de illegaliteit, zag nu geen aanleiding de zijde van het recht te kiezen. Voor Cammelbeeck en Hardebol spreekt dat bij voorbaat vanzelf," aldus prof. Heertje, die nog een tweede feit ter tafel brengt. "Een groepje links-radicale stu denten is al enkele jaren bezig het onderwijs van professor Daudt (we tenschap der politiek) onmogelijk te maken. Wij wezen reeds eerder op de overeenkomsten tussen het gedrag van rechteradicale stromingen te genover joodse hoogleraren in vroe ger jaren, en het huidige links-radi cale gedragspatroon In deze kwestie is nu door de Tweede Kamer een uiterst belangrijke uitspraak ge- doan. Door De Brauw van DS'70 werd een motie ingediend om een beslis sing omtrent de positie van Daudt op te schorten tot na de publikatie van het rapport van de commissie-Polak. In dat rapport wordt o.m. een uit spraak gedaan omtrent de Juistheid van het door Daudt en zijn medewer kers ingenomen standpunt inzake de verhouding docent-vakgroep. Staatssecretaris Klein, die zich altijd aan de zijde van de antide mocratische studentenstromingen heeft geschaard, verzet zich fel te gen de motie-De Brauw. Hij ziet daarin een afkeuring van zijn beleid. En terecht. Een beleid dat gericht is op het vestigen van de terreur van de politieke ideologie in het veld van onderwijs en wetenschapsbeoefe ning, verdient ook de félste afkeu ring. Zelfs wanneer men beseft dat elke generatie zijn eigen fascisme kent en heeft te bestrijden dan nóg kan met het verzet niet vroeg genoeg worden begonnen. De motie-De Brauw werd aange nomen; het beleid van Klein is afge keurd. Opvallend is daarbij de hou ding van de Partij van de Arbeid. De gehele fractie stemde tegen de mo tie van De Brauw, en gaf daarmede te kennen haar partijgenoot Daudt en diens opvattingen omtrent een n iet-ideologisch bepaald onderwijs als een baksteen te laten vallen. Het moet mij van het hart", aldus prof. Heertje, "dat het mij van Van Thijn die zelf aan den lijve heeft ondervon den waartoe het fascisme van rechte heeft geleid, heeft teleurge steld dat hij geen weerstand heeft ge boden aan dezelfde ontwikkeling van links". Maar ja, er is nog een derde feit, aldus gaat prof. Heertje voort. "Eni ge Jaren geleden mislukte een poging van de Nieuw-Linksers Van der Louw, Lammers en Van Dam om een wegens antisemitisme veroordeeld lid van de Partij van de Arbeid, op een verkiesbare plaats op de lijst voor de gemeenteraad van Amsterdam te doen figureren. De integere tegen krachten waren toen nog te sterk. Afgesproken werd dat de betrokkene wel lid van de partij zou blijven, maar nimmer op een verkiesbare plaats zou worden gezet. Zodoende werden partijgedrag en persoonlijk gedrag gescheiden. Thans heeft de partij van Den Uyl, Duisenberg, Vondeling en Samkal- den echter besloten alle bezwaren te gen het antisemitisme te laten va ren, blijkens het herroepen van het besluit van enige Jaren geleden. D* betrokkene staat nu wél op een ver kiesbare plaats voor de komende gemeenteraadsverkiezingen in Am sterdam. In Amsterdam, waar zove- len zijn weggevoerd, komt straks 'n vertegenwoordiger van de bevolking in de raad, die blijkens zijn nooit openlijk herroepen uitlatingen deze vernietiging van het Joodse volk met zijn woorden heeft gesteund. Of grijpt de partij nog in? Ik be schuldig de Partij van de Arbeid van een onvoorstelbaar verval van mo rele waarden. Voor het morele oor deel over die partij doet het er in 't licht van de geschiedenis weinig toe of men met Dreyfus begint of bij hem eindigt. Essentieel is dat Den Uyl met zijn gezag en zijn houding jegens Israël ontwikkelingen in zijn partij dekt, die na hem ongetwij feld tot de val van mensen als Van Thijn moeten leiden Op grond van de hiervoor vermelde fei ten is de Partij van de Arbeid bijna een partij waarin Joden zich niet meer thuis kunnen voelen. Bijna, want Den Uyl kan evenals WiUy Brandt nog terug". "Bij herhaling krijgt men de in druk, dat het behoud van cultuurmo numenten in allerlei vorm, hier te lande een bijkomstige zaak is", zo schreef ik op 2 augustus van het vo rig Jaar. "Zeer berucht is de kwestie van het uiterst kostbare archief in een van onze Nederlandse steden dat al tientallen jaren is ondergebracht, in een hoogst gevaarlijk gebouw. Nog altijd heeft de overheid geen m Jan Brusse middelen voor nieuwbouw ter be schikking willen stellen. Aangezien er tegenwoordig nogal wat geschif te lieden vrij rondlopen, maak ik op verzoek van de rechtstreeks be trokkenen geen melding van naam en omgeving. Maar dat het om een onvervangbare schat van vele hon derden miljoenen gaat, die op een treurige wijze verwaarloosd wordt, en doorlopend in gevaar verkeert, zegt wel het een en ander over de culturele zorg van "Den Haag". Nu NRC/Handelsblad dezer dagen in een uitvoerig artikel de ellende en schande van het Algemeen Rijks archief in Den Haag beschreven heeft, is er geen reden de naam te verzwijgen. 'De kans op een ramp blijft levensgroot aanwezig", aldus F. G. de Ruiter in bedoeld artikel. "Het woord "ramp" is niet overdre ven. Wat hier aan archiefstukken ligt opgeslagen, benadert in waarde, waarschijnlijk de inboedel van het Rijksmuseum. Al Jaren wordt er ge praat over een nieuwe huisvesting en de toenmalige minister van CRM verklaarde in '71. dat in '73 hoogst waarschijnlijk met de bouw van een nieuw rijksarchief kon worden be gonnen. Nu is het 1974, maar er is nog geen paal in de grond geslagen. "In de gegeven omstandigheden", al dus het genoemde artikel dat geba seerd is op de wanhoopskreten van drie stafmedewerkers, "is het geen wonde rdat menig middelbaar en ho ger geschoold rijksarchiefambtenaar de moed in de schoenen zinkt". En dat geldt niet alleen voor de docu menten van de oude geschiedenis van Nederland, maar ook die van vreemde landen. "Voor belangrijke perioden uit de geschiedenis van Indonesië, India, Ceylon, Japan en Guinee bezit het Rijksarchief veel meer bronnenma teriaal dan die landen zelf. Het ge bouw wordt dan ook frequent bezocht door onderzoekers uit Japan, Maleisië, Ceylon, Afrikaanse en Arabische lan den; mensen die vaak eerst Neder lands leren om de documenten te kunnen ontcijferen". "Sommigen van hen hebben de nei ging in tranen uit te barsten als ze zien hoe het materiaal over hun lan den wordt beheerd Een Austra liër riep verontwaardigd uit: "Hoe durven Jullie zo met óns archief om te springen" Vooral de oude papieren, reeds aangetast deer "inktvraat" en de tand des tijds ra ken door het veelvuldig gebrui ksnel in verval. Menig geschrift is in de loop der Jaren al totaal aan flarden gebla derd". Ja, zo gaat dat in een land waar men de mond vol heeft over andere staten. Nu komen intellectuelen uit "ontwik kelingslanden" óns de les lezen over onze "zorg" voor cultuur-documen ten! De vraag rijst dan ook wat die "C" te betekenen heeft in de naam van het ministerie van Cultuur, Re creatie en Maatschappelijk Werk... Opnemen van brieven in De redactie behoudt zich deze rubriek behoeft niet te daarenboven het recht voor betekenen dat de redactie om bijdragen te weigeren dan het met de inhoud eens is. wel in te korten. t.v viertal Jonge mensen opende maart J.l. met een ingezonden in dit blad een aanval op de ac- het Joods Nationaal Fonds voor de aanleg van het Ju- woud in Israël. Het is hun de- atische recht het met de doel- deze actie oneens te zijn lus geen financiële bijdragen dit woud te leveren. Tot dit behoort ook de mogelijkheid het schrijven van ingezonden en, als de onlust er diep zit. Het loort evenwel tot de democrati- plichten om met open vizier te Omdat genoemde Jonge Bn dit niet hebben gedaan, ik het nodig, dat ik hun identi- hier openbaar maakt. Zy zUn leden van de Palestina Werk- aan de Rijksuniversiteit te m, die zichzelf als plaatselijke ng beschouwt van het landelijk Btina Comité. zij tot deze groepering behoren at deze groepering actie voert de mythe van een democrati- (Arabische) moslim-christely- staat volgens de spelre- het Nationale Handvest de Palestijnse Nationale Raad lenomen in Juli 1968 te Cairo) een democratisch recht, zelfs deze spelregels blijkt, dat men irabische staat beoogt met tot 'ongevaarlijk niveau" geredu- minderheden (o.a. een Jood- inderheid). Maar ik vind het letjes, dat momenteel door pro- sche kringen in Nederland «ar de voorkeur wordt gege- lan het voeren van heimeiyke niet duidelijk naar oorsprong ;erde) propaganda tegen Is- ïoals b.v. ook met het "plan" en c.s. voor de vestiging van in Nederland. het zenden van ingezonden en tegen het Julianawoud aan- dit een landelijk gecoördi- actie onder het mom van itrevendheid en met onder- ing door een paar in elk dag- weer verschillende achterna- ran jonge mensen met toevoe- van hun voornamen om het lelyk en spontaan te laten schy- Het kan waarlijk nauwelijks uldiger worden gespeeld. •aarheid is niet zo on- is niet mijn taak in te gaan kritiek van het viertal op de ^korden van de heren Cohen en Dat laatste kan ik rustig leze heren overlaten. Ook vind nutteloos om mij in een in den stukken-oorlog met deze ade idealisten te begeven, vanwege de in de ingezonden stuk ken van het viertal gedebiteerde onzin. Het moet echter sommigen hunner reeds bekend zijn, dat ik mondelinge en zakelijke discussies in het openbaar met hen zeker niet uit de weg ga. Wel vraag ik mij af of ze de moord- partyen op Joden in 1929 in Hebron, in 1948 in de oude stad van Jeruza lem en elders en meer recentelijk in de laatste dagen in Kiryath She- moneh en eigenlijk ook op zovele andere plaatsen al gedurende tien tallen Jaren (dwz. ook ver vóór de uitroeping van de staat Israël) kun nen rationaliseren vanuit hun vage idealisme. Behoren deze en andere wanda den, zoals vele bloedige vliegtuigka pingen en moordpartijen op bui tenstaanders, misschien ook tot de gezindheid bij de terroristische or ganisaties, die zeggen het "Pales tijnse volk" te vertegenwoordigen? Naar mijn mening zijn deze wan daden eerder manifestaties van fascisme, evenals bepaalde rationa- tisaties en Goebeliaanse verdraai ingen en leugens van sommige van de goedpraters daarvan. In deze categorie hoort naar mijn mening ook veel van de onzin uit de ingezonden stukken van het viertal thuis. Dit viertal heeft natuurlijk al lang weer een of ander maoistisch citaat of een of ander krypto-theolo- gische politicologische kreet klaar. Maar daarop zullen wij dan wel weer een paar dagen moeten wach ten totdat hun volgende ingezonden stuk wordt gepubilceerd. Misschien wordt daarin dan ook opgenomen een defenitie van het Palestijnse volk en een omschryving van de grenzen van de gedroomde demo cratische staat Palestina en verder een gedetailleerde beschrijving van het functioneren van een Arabi sche democratie, b.v. gespiegeld aan de praktijk van de vele Arabische staten, die reeds bestaan, zoals b.v. Irak (Koerdische probleem) en Soe dan (probleem der negers in het Zui den). Intussen zullen bijdragen voor het Julianawoud wel binnenkomen, on danks de venijnige ingezonden stuk jes daartegen, want de beplanting van het door de Arabieren verwaar loosde land, (beplanting overigens alleen in het Israël van vóór 1967) kan niet langer op verwezenlyking wachten. Een werkelijk Arabisch de- mocratisch-socialisme eigenlijk ook niet. Dit laatste zou wellicht een mooi terrein voor actie voor ge noemde idealisten kunnen zijn. Mis schien zouden zij daarbij zelfs ook nog wel bepaalde aspecten van de Israëlische maatschappij als voor beeld aan hun Arabische vrienden kunnen voorhouden, zoals b.v. de moeizame opvang en integratie van ruim 700.000 Joodse vluchtelingen uit grotendeels onontwikkelde Ara bische landen, waar meestal meer dan 707o van de bevolking nog anal fabeet is. B. N. BACHRA Fruinlaan 14 Leiden In uw krant van 11 april gqan de ondertekenaars van het artikel "Ju lianawoud in Israël ongewenst" in dateert van 1920 en het amendement van Februari 1940, maakte de ver koop van land aan Zionisten prak tisch onmogelijk. In plaats van mijn argumenatle te ontzenuwen wordt er gewezen op de "verdrijving van 8.000 pachters" in het Jaar 1920. Het Britse mandaat dateert van 24 april 1920 en werd of ficieel op 24 Juli 1922 van kracht. Wederom een suggestieve wyze van feiten vermelden. Wat moet de le zer 54 Jaar later daar bijdenken. Pachters werden verdreven. Ge beurde dat met geweld? Vielen er slachtoffers? Waren deze mensen plotseling brodeloos? Konden ze op mijn reaktie van 14 maart J.l. Ik heb nergens beweerd dat "al leen de aktiviteiten van het J.N.F. van vóór 1948 van belang waren". Mijn argumentatie heb ik opzette lijk beperkt to de periode vóór 15 mei 1948, omdat ik heb willen aan tonen, dat de vestiging van de Jood se Staat in Palestina, niet de ver drijving van de Palestijnen als voor waarde had. Ik heb dit gedaan door er op te wy- zen dat sinds Palestina als "Joods Nationaal Tehuis' 'was toegewezen, de Palestijnse bevolking van 600.000 tot 1.200.000 was verdubbeld. Ver der heb ik erop gewezen dat de agrarische produktie van de Pa lestijnen was toegenomen, en dat hun economische positie was ver beterd. Deze argumentatie gaat lijnrecht in tegen de indruk die door de on dertekenaars was gewekt dat de Zionistische vestiging alleen door "landroof" mogelijk was. In him anti-zionistische en anti-Is raëlische ijver hebben de anderte kenaars mijn argumentatie niet eens gelezen, anders kunnen ze niet schrijven dat ik heb vergeten te ver melden welke wet de verkoop van land aan Zionisten onmogelijk maakte. Ze moeten mijn ingezon den artikel nog maa/r eens overlezen. De "Land transfer regulation" wet nergens meer te werk gesteld wor den? Als er van verdrijving sprake is, waarom proberen ze de lezers dan niet te informeren wat het uiteinde lijke lot van deze pachters is ge worden? Nee, dat wordt niet nodig geoor deeld. Alleen maar suggesties wek ken van aangedaan onrecht. En uiteindelijk waren Arabische feoda le grootgrondbezitters de oorzaak. Ze waren niet verplicht land te ver kopen. Zionisten konden daar geen enkele invloed op uitoefenen. De verkoop van land vond alleen plaats omdat de Zionisten exorbi- bitante hoge prijzen betaalden, om de Joodse emigranten, uitgebraakt door de Oost-Europese maatschap pij aan een nieuw bestaan te hel pen. Een nieuw bestaan dat minimaal was. Het J.N.F. was geen organi satie van Joodse kapitalisten. Het moest zijn fondsen verkrijgen door inzamelingsakties, waarbij het me rendeel werd opgebracht door de ar me Joden. Want zy hadden belang by een nieuw bestaan. Typerend is dat er geen andere voorbeelden van verdryving wor den gegeven. Hier is sprake van 1 voorbeeld aan het begin van een ont wikkeling, die de Arabische bevol king van Palestina 20 Jaar later een levensniveau had bezorgd dat door geen enkel Arabisch land werd geëvenaard noch benaderd. Dan komt het argument v»n grond bezit door confiscatie verwonen na 15 mei 1948. Bewezen is dat de Zio nistische vestiging en de oprichting van de staat Israël mogelijk is ge weest zonder ve'rd rij ving van de Ara bieren. Ook is bewezen dat de Pa- lestynse Arabieren hun aandeel hebben gehad van de ontwikkeling die Palestina heeft doorgemaakt. De ondertekenaars vergeten maar al te gemakkelijk te vermelden dat on middellijk na de vestiging van de staat Israël, de omringende Arabi sche landen hebben getracht de nieu we staat militair ongedaan te ma ken. Sindsdien vecht Israël nog steeds voor zijn bestaan. In 1948 ontstond het vluchtelin genprobleem. Vele Arabieren heb ben dat gedeelte van Palestina ver iaten, dat Israël door de V.N. was toegewezen. Zij kwamen in het aan de Arabie ren toegewezen gedeelte terecht, dat tijdens en na gevechten door Jorda nië by haar grondgebied is ingehjfd. De Gazastrook kwam onder Egyp tisch beheer. Aldus werd de oprichting van een Palestijnse staat verhinderd, waar voor de extreme Palestijnen Jaren lang zoveel bloedbaden aanrichten. Het is Juist dat de Israëlis zich hebben gevestigd op gebied dat de Arabieren in 1948 hebben verlaten. Maar in het licht van bovengenoem de militaire handelingen doet het naïef aan om hier over landroof te spreken. Waarbij nog aangetekend moet worden dat plm. 700.000 Joden na 1948 uit de Arabische landen zijn gevlucht met achterlating van al hun bezittingen. Een regeling van deze hele proble matiek moet onderdeel zijn van al gehele vredesbesprekingen, die hope lijk komen. Nog een allerlaatste op merking. Tegen het Julianawoud wordt niet geprotesteerd uit eerbied voor onze koningin, dat blykt nergens uit, maar om politieke (lees: anti-zionis tische) redenen. Over de kwestie Israël valt slechts te discussiëren ais bij de onderteke naars de bereidheid bestaat te er kennen dat het Zionisme het stre ven is naar nationale onafhankelijk heid van het Joodse volk. dat hier op evenveel recht heeft als ieder an der volk. S. SPEIJER, Wilhelminalaan 60, Alphen a. d. Rijn. (Discussie geslote» i Fluoridering Door de vele reacties die ik kreeg op enkele ingezonden stukjes in dit dagblad, blykt wel dat er grote be hoefte bestaat aan duidelijke en ob jectieve informatie over drinkwater- fluoridering. Bij de tientallen stoffen die nor maal in zuiver drinkwater voorko men, behoort ook de belangrijke bouwstof fluoride. De samenstelling van zuiver drinkwater kan verschil len van streek tot streek en van land tot land. o.a. afhankelijk van bodemstructuur e.d. Het blijkt dat ook het natuurlijke fluoridegehalte van zuiver drinkwater per streek en per land kan verschil len. Vergelijkt men nu alle fluoride gehaltes van zuiver drinkwater van een groot aantal streken en landen, dan blijkt er bij een bepaald fluori degehalte iets bijzonders! Zit men in een streek of land onder dit bepaal de fluoridegehalte dan blijkt veel en veel meer tandcariës (dit zijn gaatjes in tanden en kiezen) voor te komen. Zit men ver boven dit bepaalde fluoridegehalte dan komt veel en veel minder cariës voor, maar men komt ook leiyke verkleuringen van het tandglazuur tegen. Heeft men in een streek of land wel precies dit bepaal de fluoridegehalte, dan komt veel en veel minder oariës voor en geen le lijke glazuurverkleuringenBoven dien blijken bij dit bepaalde fluoride- gehalte botbrosheid en aderverkal king ook minder voor te komen. Re den om Juist dit bepaalde fluoride- gehakte van zuiver drinkwater opti maal te noemen! Laten we dit fluo ridegehalte daarom 100% Er zijn streken en landen waar dit gehalte bv. 50 pet. is. er zijn er ook waar dit 200 of 300 pet. is. Nederland bevindt zich helaas in een groep van 40 pet. fluoridegehal te. Nu blijkt al een groot aantal Ja ren dat Uw waterleidingbedrijf in staat is om dit fluoridegehalte op het optimale niveau van 100 pet. te bren gen én te houden. Bovendien, en dit is het belangrijkste, blijkt dat er geen verschil is tussen een 100 pet. „natuurlijk" of een 100 pet. „opzet telijk" fluoridegehalte van zuiver drinkwater. Een en ander komt over een met het begrip drinkwaterfluo- ridering. In feite is drlnkwaterfluo- ridering dus een goede zaak. Bij de Nederlandse omstandigheden zal drinkwaterfluoridering betekenen een vermindering van het aantal gaatjes in tanden en kiezen met min stens 65 pet. nog afgezien van de an dere gunstige effecten. Tot voor kort profiteerden reeds 3 miljoen Neder landers van deze sociale maatregel, zoals drinkwaterfluoridering ge noemd kan worden. M. G. WIERINGA (tandarts), Joseph Haydnlaan 8, Leiden. ADVERTENTIE L.EWENSTEIN L. Westerduin, Maarsmansteeg 8, Leiden. TejL 01710 2 06 85

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 19