Wonen in de binnenstad ■EWEST LEIDEN WIJST OTA PT.ANDOF.IiFN AF In Leiden is het goed zitten 'INNENSTAD ONDER DE LOEP Bankenactie: gRpAG 20 APRIL 1974 \aten met Skensen over: *M| fllDEN De binnenstad is discussie, vooral de functie de binnenstad. Ook in Lei gelukkig. Er wordt gespro- over het terugdringen van iuto, het scheppen van gro- trandelgebieden, de functie citycentrum, monumenten, trlei zaken, die daarmee te [jïï ten hebben. oeren van een binnen - dsbeleid is niet gemakkelijk. e kant is er de mening, het hart van de stad leven- moet blijven en geen mu- i mag worden. Aan de an- kant is er verzet tegen de plaats, die de auto in- it, een plaats, die andere ties in gevaar brengt. !o'n functie is het wonen. :er woonde iedere Leide in de binnenstad, binnen -singels. Dat percentage is D geworden in de loop der m. Er heeft een ontvolking its gevonden, die niet verder r™ [gaan, omdat dan het risico l{™ jt is, dat de binnenstad voor in de avonduren een dode i wordt. is een tendens, die erop dat de laatste tijd de be stelling voor wonen in het hart toeneemt. Het is niet I even gemakkelijk, want komt bij het zoeken naar huis binnen de singels al v terecht bij panden, die de monumentenlijst staan, duizend. "Dan mag Sfnlks meer. Je moet precies wat monumentenzorg irijft en er is niet meer huis te wonen in deze alle gemakken voorziene) Dat is een heersende me- a 110' Door Hans Melkert JFoto's Jan Holvast k een tegenovergestel de koopt een oud pand en at daar een fijn woonhuis maken. Monumentenzorg alt al es. Je zit gebakken". goed idee van de niging "Oud-Leiden" om die ingen eens tegenover elkaar lellen (met nog een aantal deze in te brengen forumdiscussie over "Wo- in de binnenstad". Dat rt dinsdagavond a.s. na de rergadering in de Laken- i inleiding van A. P. de rijksdienst voor monumentenzorg met dia's film zal er met bewoners, uurders en architecten ge- ussieerd worden. Leden van d-Leiden" mogen belang- introduceren. as nrafgaand aan dit evene- heb ik met binnenstads- ers gepraat over dit on- ftrp. Drie van hen komen laag in deze rubriek aan 't Praten over wonen in de binnenstad. Met (in alfabetische volgorde) ■fr mevrouw Van Dishoeck, die met echtgenoot en kinderen sir.de enkele jaren een he renhuis bewoont aan de Hooglandse Kerkgracht; "fr Bert Oosterman, als raadslid bekend als minnaar van de binnenstad, die zelf 'n bouw val op het Pieterskerkhof restaureerde en daarmee nog steeds bezig is; lA Marie-Anne Snoek, een alleenstaande jonge vrouw, die middenin de restauratie zit van een flink huis aan de Oude Rijn, waar ze zelf wil wonen en anderen ook die kans wil geven. Waarom wonen in de binnenstad? Mevr. Van Dishoeck: Wij heb ben hiervoor gekozen boven bijvoor beeld wonen in Oegstgeest, omdat dit de meest democratische manier van wonen is. Je woont hier samen met iedereen, je leveranciers, met aso- cialen ook. en je hebt contact met hen. al zou het alleen maar zijn over dat ene bindende: wonen in de bin nenstad. Dat is je woonomgeving met alles erbtf, ook de bruine kroeg, waar je als buurtbewoner gewoon even binnenloopt. En dan de tuin. Het is hier opvallend stil in dat stukje groen en bloemen, tussen mu ren gevangen, terwijl het verkeer op de cityring en de Kaasmarkt (bode- centrum) vlakbij is. Marie-Anne Snoek: Ik zou nooit wennen in een onpersoonlijke flat ln de Merenwijk of zo. Ik heb op ka mers gewoond, vanwaar Je naar de stad ging. Hier ben ik in die stad. De Haarlemmerstraat is mijn buurt winkelcentrum. De bloemenkoopman op de hoek groet me altijd. Kennis sen uit Zuidwest komen even langs als ze op de markt zijn geweest. Ik ben nooit eenzaam. Ik heb geen tuin, maar het Plantsoen en het v. d. Werfpark zijn mijn groen. Zelf heb ik een binnenplaats en krijg ik een dakterrasje. Het uitzicht op het groen rond de Burcht, op de Hoog landse 4cerk, dat vergoedt toch alles? Oosterman: Het is mijn hang naar het verleden. Ik heb me ook in nieuwe huizen altijd omringd met dingen van vroeger. Hier is dat alle maal bij de hand. Dit huis heeft persoonlijkheid. Het gaat verder dan het beton in de nieuwbouw, dat ik als persoonlijke noot alleen een eigen kleurtje kan geven. Hier is een ri cheltje zus, een randje zo. Tja, er is geen tuin voor mijn kinderen. Eigen lijk zou het Pieterskerkhof daarvoor vrij moeten zijn. Het blik moet er af. Is wonen met kinderen in de bin nenstad een probleem? Mevr. Van Dishoeck is "uit de kleine kinderen", maar 2 van overtuigd, dat er op allerlei plek jes toch veel speelgelegenheid is in het centrum. "Daar ze wijst naar de achtermuur van de tuin voetballen altijd jongens. Niet voor niets zijn we in Nederland kam pioen in alles wat met voetbal te maken heeft.Soms komt er een bal over de muur. Die gooien we terug. De jeugd moet kunnen voet ballen, ook in de binnenstad". apart worden bekeken. Marie-Anne Snoek: De aanloop is voor mensen zonder geld te moei lijk. Als je een nieuw huis koopt, krijg je hypotheek en is alles zo voor elkaar. Voor de aankoop van een oud Marie-Anne Snoek heeft geen huis en de prijs daarvan valt in- kinderen, maar vindt, dat speelgelegenheid moet komen. Naar haar mening is te veel plaats opge offerd aan de auto. Ze is daarom blij met elk speelterrein, dat er komt. Bert Oosterman's mening is be- derdaad vaak mee krijg je ook wel geld, maar je moet meteen gaan la ten restaureren. En dat gebeurt op een moment, dat je nog in een ander huur) huis woont, dat ook geld kost. Er zou- beschermende stadsgezichten kend. Hij vindt, dat auto's eigenlijk moeten komen, zodat ook particulie- niet in de binnenstad horen. "Dan is er volop gelegenheid voor recrea tie, ook voor de jeugd". Kernvraag: is het bewonen van een monument in de binnenstad een probleem? Het betrekken van een pand wel, daarover is iedereen het eens. Het kost veel doorzettingsvermogen om alles met de vergunningen voor elkaar te krijgen, zegt Marie-Anne Snoek. Je moet een goede architect nemen, die alle contacten heeft, meent mevr. Van Dishoeck. Toch vindt ze, dat er naar aanleiding van de forumdiscussie een soort, witboek moet komen van wat mensen allemaal moeten doen (en hoe en waar) als ze in een monument wil len gaan wonen. Oosterman gaat verder. Hij denkt aan een vijfjarenplan, dat de ge meente moet uitstippelen met een beleid voor het bewonen van monu menten (en het bewoonbaar maken) door particulieren. De afdeling mo numenten van gemeentewerken, vindt hy daarvoor nu te licht. Hy zegt bij de restauratie financiële steun kunnen krijgen in het kader van renovatie. Dan heb je niet alleen de subsidie voor res tauratie van het monumentale, die neerkomt op twee-derde. Maar je krijgt het wel achteraf. Oosterman: Ik kocht vijf jaar ge leden een bouwval. Het goedkoopste zou zijn geweest: afbreken en op nieuw opbouwen. Maar dat wilde ik niet. Restaureren zou zeker twee ton kosten en die had ik niet. Daar om ben ik zelf begonnen en ik heb er bijna dag en nacht aangewerkt. Dat moet je kunnen, dat moet je ook kunnen opbrengen. Mag er modern comfort in een monument? Mevrouw Van Dishoeck gaat haar bezoeker vóór naar de keuken, die up to date is. Alleen de betegelde schoorsteen boven de plek, waar vroe ger een fornuis stond, moest zo wor den gehandhaafd. Er is nu een leuke hoek met een bank. „De keuken en de badkamer zijn modern en daarmee is het huis uitstekend bewoonbaar". Marie- Anne Snoek wil Juist de tegen het monumentenbe leid van de gemeente te zijn inge gaan. Over de provinciale inspectie is hij erg tevreden. "Er moet meer samenspel komen tussen de verschil lende instanties", vindt hij. Nog een kernvraag: is het kopen en bewoonbaar maken duur? Mevr. Van Dishoeck: De aan- huis oude keuken, - koopprijs valt knocht is, handhaven, maar ze weet ook. dat monumentenzorg niet on redelijk is waar het gaat om com fortabel wonen. „Het huis moet na tuurlijk bewaard blijven. Je moet geen bungalow optrekken achter de historische gevel". Bert Oosterman vindt het volko- juist, dat het monument ook Bij cle foto's Bert Oosterman maakte van een bouwval, met eigen handen een fijn huis (foto bovenme een riant uitzicht op de Pieters kerk. Hij is er al jaren mee bezi< en er nog niet mee klaar. De foto hiernaast toont de keu ken in het huis aan de Oude Rijn waarin Marie-Anne Snoek is gaar wonen. Het huis wordt momenteel verbouwd en de oude keuken is d( enige plek, waar je niet al te vee last van het stof hebt. De radic onder de schouw moet worden ge zien als een tijdelijke maatregel De fotograaf klom op het dak van het huis van de familie Van Dishoeck aan de Hooglandse Kerkgracht om de prachtige bin- nenstadstuin voor het grootste deel vast te leggen. Het is een hof van stilte op een steenworp af stand van de drukke cityring (Hooigracht) niet waar Je terecht komt bij de restauratie. Je moet duidelijk een prijsopgaaf afspreken met de aan nemer voor de "zichtbare" dingen. je weet achter de gevel bewaard moet blij- iets tussenkomt, moet dat veranderen, „Een huis als dit is van vroeger voor de toekomst. Ik mag het poosje gebruiken, mag er voor het wooncomfort redelijke dingen in f voor onderwijsnota ,st®< De Gewestraad Lei- gisteravond weinig moeite formulering van een brief p deputeerde Staten over de no- apdoelen streekplan Zuid Hol- Voorzitter Vis (Leiden ïer kort: „Dit niet, wat iJk is een opdracht voor het •M| gewest Leiden". Met deze pmerking waren echter de le- kselis (Voorschoten) en Det- Zoeterwoude) het niet eens. naast een afwijzing van tropolitaine functie van Den u concrete aanwijzingen'wat het Leiden eigenlijk zou willen, ter Vis meende dat Den Haag tn4Ï?aar zou grinneken omdat f i töge gewest Leiden over eni ge maanden niet meer bestaat. Det- mers (Zoeterwoude) wist echter dat Den Haag wel meer grinnikt, maa ze kunnen dat beter doen dan over iets wat ze niet aanstaat dan over iets dat er helemaal niet is. Voorzitter Vis wist echter niet van wijken en verschoof „daden" naar het toekom stige* nieuwe gewest, zodat G.S. thans een brief krijgen waarin de nota wordt afgewezen omdat uitgegaan wordt van een conurbaan groot ge west Den Haag. De nota Voorzieningenstruktuur voor het Voortgezet Onderwijs in het gewqst Leidèn werd door alle leden als een in het algemeen goed rap port gewaardeerd, hoewel de nota niet geheel volledig genoemd werd. Huisman (Leiden) vroeg om een spoedige bijstelling van de nota om dat geen rekening gehouden is met de HAVO-scholen. Mevrouw Bloem bergen (Voorschoten) zag een leemte in de nota, omdat geen onderzoek plaats gevonden heeft uit welke mi lieus de kinderen komen. Van der Horst (Leiden) constateerde dat het beroepsonderwijs niet aansluit bij de behoeften en het voortgezet onder wijs veelal niet op het basisonderwijs, dat laatste is te constateren uit de grote groei van het avondonderwijs. De stad Leiden heeft over 1970 f 50,- per leerling te veel uitgegeven. Dit bedrag was nodig om het onderwijs op een goed peil te houden. Van de 8.099 leerlingen in 1970 kwamen er 4400 van buiten Leiden, zodat de omliggende gemeenten best wel eens „dankjewel" tot Leiden mogen zeg gen, aldus Van der Horst. Dagelijks Bestuurder Van der Kroft (War mond) deelde de leden mede dat al le schoolbesturen het rapport ont vangen hebben en zodra reakties binnenkomen zullen deze in de on derwijscommissie besproken worden. Ook in de brief van de Kamer van Koophandel wordt gepleit voor scho len boven „De norm," omdat dit noodzakelijk is om het beroepsonder wijs dichter bij huis te halen. He laas kunnen alleen scholen gesticht worden indien deze voldoen aan de rijksnorm en daar is de nota dan ook vanuit gegaan. Een milieu-onderzoek is zeer tijdrovend en te kostbaar. LEIDEN De Federatie Vrou welijke Vrijwillige Hulpverlening, waarbij in Leiden zestien vrou wenverenigingen en -organisaties met een totaal van ongeveer twee duizend leden zijn aangesloten, grijpt de 400-jarige herdenking van Lëidens ontzet aan om actie te voeren. Het ligt in de bedoeling een aan tal banken aan de gemeente aan te bieden, zoals afgebeeld op de fo to. Hoeveel het er worden is uiter aard nog de vraag. De schattin gen lopen tussen drie en vijftien. Vast staat, dat kost. Besloten is een rommelmarkt te houden, waarvoor het Leidato-be- stuur ruimte heeft gereserveerd op de najaarshuishoudshow. Het bestuur heeft voorts het geld voor één bank in het vooruitzicht ge steld. Het comité van de Federa tie, bestaande uit de echtgenote van de burgemeester, mevr. G. L. Vis-Hommes, alsmede mevr. A. C. Hensing-Reyman, en mevr. H. C. Pont-Bemelman (Gerrit Kastein- straat 20, telefoon 31715), hoopt, dat het zaken- en bedrijfsleven 't bank f300 voorbeeld 1 Leidato zal vol gen. De bedoeling is om op de rom melmarkt artikelen te verkopen, die het comité uiteraard gratis ter beschikking denkt te krij gen. Daarom wordt nu reeds in of net na de schoonmaaktijd de aandacht voor deze actie ge vraagd. Aan de Leidse huisvrou wen wordt gevraagd om goed bruikbare zaken die nu ongebruikt in de kast staan, voor verkoop be schikbaar te willen stellen. Ook boeken, mits in goede staat, zijn welkom. Het comité vraagt de artikelen te verpakken in dozen of plastic zakken. Alles is welkom. Men denkt aan sierflessen, kop en scho tels, pannen en ga maar door. Er kan niet genoeg komen en.de zolder van de burgemeesterwoning is groot genoeg om alles tot sep tember te bewaren. Verder wil het comité fruit ver kopen in bakjes. Als fruit wordt toegezegd, willen de dames zelf de bakjes opmaken. Mevr. Pont is be nieuwd welke reactie ze krijgt. Oo wordt nog gewerkt -aan een ac tie, die het mogelijk maakt stek- pianten te verkopen. Op alle ma nieren moet geld bijeen worden bracht. Zo kan men in de stand 'n keuzeplaats voor een bank opge ven, maar dat gaat wel een kwart je of zo kosten. Democratie kost geld, nietwaar? Alle vijf dienstencentra hebben hun medewerking toegezegd, evenals alle club- en buurthui zen in de stad, Daar kan men zijn "wegwerpartikelen" kwijt. De adressen van de dienstencentra zijn: Dijkstraat 2a, Herenstraat 45. Driftstraat 49a, Van Hogen- dorpstraat 36 en Gerecht 10.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 3