AUSTIN ALLEGRO 1500 SPECIAL jj SWOV-Delfl een van ■trotste onderzoeken ter "ereld naar veiligheid ensgevaarlijk OPBLAASBARE ZAK TER VERVANGING VAN DE KRIK COMPLEET MOBIEL HUISJE MET TUINTJE RONDOM RDAG 13 APRIL 1974 pman van British Leyland C^liegen om 20 te zeggen de over de nieuwe Allegro, weken geleden gcïntrodu- volgens hem nu al op weg tseller" te worden. reden om te lachen dus in Mse hoofdkwartier van Bri- land. Het zij ze gegund. Ze 'en moeilijke tijd ach- rug. Zo moeilijk, dat direc- 1 de Kleermaeker boos naar is gereisd en daar stevig ieil op tafel heeft gesla_ 0 kan het niet langer". De Abrikanten waren bereid te En wat meer is: ze waren -ater in de (prijs) wijn 3(tij ren zij hun steun aan de aan- eir; ®ien van Gouda uit op de Ne- automarkt wilde inzetten. 365 15 aanval heeft men nu een ooi 'apen in de hand gekregen lev torm van de Allegro, een J handig wagentje, dat be- ffJ 'ongunstig is geprijsd. Voor Wen kan men de goedkoop ste uitvoering kopen (een tweedeurs met 1100 cc motor). De duurste uit de (opvallend com pleet uitgeruste) serie is de 1500 spe cial. We hebben er een week de be schikking over gehad. Natuurlijk ls zo'n duurder exemplaar veel volle diger en luxueuzer dan zijn goedko pere broeders. Maar de basiscon ceptie is toch gelijk. Hetzelfde kor te model met de sterk afgeknotte achterkant. Persoonlijk vinden wij het niet zo bijster fraai, maar we hebben diverse mensen gesproken, die het wel een aardig model vonden. Over smaak valt niet te twisten, we hebben het al bij herhaling be weerd. Ondanks de geringe buiten afmetin gen toch redelijke ruimte binnenin. Nu is de beenruimte voor de passa giers achterin wel gegaan ten koste van de verstelmogelijkheden van de bestuurdersstoel. Vooral mensen, die met langere benen zijn gezegend zullen moeite hebben de ideale zit te vinden. Voor het overige is de stoel goed verstelbaar. Merkwaardig genoeg vonden wij de zit in de 1500 special niet zo pret tig als in de goedkopere modellen. Door de zachte zitting zakt men een eind weg. Daardoor lijkt het alsof 't stuur vrij hoog is geplaatst. Het heeft zelfs enige tijd geduurd voor wij aan die plaatsing waren gewend. Dat gevoel heeft men in de andere wagens met wat hardere stoelen veel minder. Het interieur is overigens goed af gewerkt. Het dashboard .vrij strak, wat hoekig van uitvoering, maar alle knoppen zijn gemakkelijk te berei ken en de gegevens op de twee ron de klokken in het centrum goed te zien. Een zeer opvallend detail is het vierkante stuur met afgeronde hoe ken. Om het instappen te verge makkelijken en om meer beenruim te voor de bestuurder te creëren, zegt de fabrikant. Ongetwijfeld waar maar toch hebben wij deze vorm van stuur niet als een verbetering ervaren. Het is een gevoelskwestie. We willen proberen het duidelijk te maken. Bij een rond stuur rijdt men in hoofdzaak op het gevoel. Men let niet op de stand van even tuele spaken in dat stuurwiel. Bij 'n vierkant stuur kan men die vorm niet negeren. Onwillekeurig gaan die hoeken "meesturen". Als men snel moet terugdraaien werkt dat zelfs hinderlijk. Er zal wel veel over het voor en tegen worden gepraat. Voor alsnog scharen wij ons bij de tegen standers. De versnellingspook is uitstekend geplaatst. In de 1500 special zit een vijf-versnellingsbak. Dat geeft nog wel eens wat last met het vinden van de juiste versnelling, maar eenmaal gewend is die vijfde versnelling toch wel een prettig bezit. Zij zorgt voor opvallende rust- Bij een toch al niet bijster rumoerige motor een extra luxe. Bovendien geeft het bespa ring aan brandstof, natuurlijk een niet te verwaarlozen factor dezer dagen. Wij kwamen gemiddeld aan één op elf kilometer, lang niet be roerd. Er zit trouwens een prettige motor in deze special. Een kort ritje, dat wij met een goedkopere uitvoering van deze Allegro maakten, liet bij ons een wat lawaaiige indruk ach ter, maar bij de 1500 special is de krachtbron niet alleen pittig en soe pel maar ook redelijk rustig. Wat natuurlijk voor een flink deel op het conto van die vijfde versnelling kan worden geschreven. De vering is uitstekend. De hele serie van de Austin Allegro is voor zien van onafhankelijke hydragasve- ring. "Vier gashouders twee voor en twee achter zorgen in samen werking met vloeistof voor het soe pel opvangen van schokken". Dat deze uit de persdocumentatie over genomen zin geen holle frase inhoudt hebben wij aan den lijve kunnen er varen. Inderdaad worden oneffenhe den in het wegdek op voortreffelijke wijze verwerkt. Slechts de erg diepe kuilen worden naar boven doorge geven. Dat deze goede schokdempende, eigenschappen mede bepalend zijn, voor de wegligging ligt voor de hand. De auto ligt lekker vast en laat zich daarbij licht besturen. De draaicir- kel gaat de tien meter even te bo ven. Het stuur krijgt men in drie ënhalve slag helemaal om. De remmen werkten naar beho ren. Het was niet moeilijk om de Juiste dosering te vinden.Er is sprake van een gescheiden remcir- cuit. Eén van de veiligheidsaspec ten. waarvan men er nog meer in de Allegro zal vinden. We noemen de veiligheidstuurkolom. de kooicon structie en meer van dergelijke de tails. die men vandaag de dag trou wens op het gros van de auto's te genkomt. Door de voorwielaandrij ving was het bij de Allegro ook mo gelijk de benzinetank op de veiligste plaats (tussen de achterwielen» te plaatsen. Als we zo alles bij elkaar optellen, dan komen we inderdaad tot een auto, die wel eens hoge ogen zou kun nen gaan gooien op de Nederlandse markt. De Allegro is maar 15 cm langer, 7 cm breder en 2 cm hoger dan de bekende Glider. We kunnen dus spreken van een compacte mid denklasser. Maar met de binnenaf- metingen is gewoekerd. Redelijk comfort dus binnenin. Jammer, dat de bagageruimte wel vrij klein is ge bleven en niet zo gemakkelijk te benaderen. Er zit een soepele en vrij rustige motor in de wagen. Prettig te besturen. Enfin, de Allegro heeft veel om populair te worden. UNIEKE WERKMETHODE IN EEN N!EUWE VOLVOFABRIEK In de gloednieuwe Volvo-fabriek in Kalmcir wordt op een voor de autofabricage thans unieke manier gewerkt, namelijk zonder een lopende band. We hebben er cd eens over geschreventoen het nog te gebeuVen stond, thans is het zover. De diverse onderdelen der auto's worden aangevoerd op door een computer gedirigeerde wagentjes. Hiermee is onder meer een eind gekomen aan het grote lawaai, dat werken in een autofabriek met zich meebrengt, en dus aan de druk, waaronder vele mensen in zo'n bedrijf moeten werken. Kleine "eenheden" van 12 d 15 man zullen verantwoordelijk zijn voor bepaald werk. Wat men nodig heeft wordt dus automatisch aan- en wat klaar is afgevoerd. Die .eenheden" doen op zich zelf staand werk, hetgeen ook betekent dat het er rustiger en minder gejaagd toegaat. Het bouiven en inrichten van de fabriek heeft bijna 100 miljoen gulden gekost. Een traditionelefabriek zou aanzienlijk goedkoper zijn geweest, maar Volvo hoopt dit weer in te kunnen halen, omdat het verloop in de nieuwe fabriek vermoedelijk veel lager zal zijn dan in andere vestigingen, waar het soms wel 40 procent bedraagt. "Men zal er zich gelukkiger voelen". OUDE BANDEN INVRIEZEN EN TOT PULVER SLAAN Er is een chemicus in de Australische stad Sydney (dr. John Bar nes) die meent, dat hij een oplossing heeft gevonden voor de ver werking van afgedankte autobanden. Hij vriest ze in en slaat ze dan aan stukjes. Barnes heeft zich een tijdlang over het probleem gebogen, want hij zegt, dat die oude autobanden echt een probleem vormen. Als ze worden verbrand is er smerige rookontwikkelingWorden ze begra ven dan verteren ze niet en blijven het milieu bedreigen- Dus heeft lector Barnes van het Technologisch Instituut in zijn woonplaats een techniek ontwikkeld om banden te bevriezen bij een temperatuur van nagenoeg 200 graden Celsius onder nul. "Dan ivordt de band zo breekbaar als glas", zegt Barnes. En dan schijnt het met een speciaal apparaatje niet zo moeilijk de band tot pulver te tim meren.. En dat rubberafval kan je wel weer gebruiken, b.v. voor speelplaatsen, sportveldenfabrieksvloeren en wellicht zelfs als kunst mest. Maar dat zullen de verdere experimenten wel uitwijzen. DAIMLER-BENZ WIL DE PORSCHEFABRIEKEN KOPEN Een bericht, dat golven van emotie in de Westduitse autowereld heeft doen losslaan: Daimler-Benz zou het voornemen koesteren om de fabriek van Porsche te kopen. Het is nauwelijks voorstelbaardat deze naam ztil worden losgekoppeld van Volkswagen. Maar van de andere kant: VW heeft thans alles op de verkoop van de Passat ge zet. Bovendien is onlangs de Scirocco uitgekomen, een leuke niet te grote coupé en staat voor"eind mei 't sedan-model van deze wagen (de Golfop 't programma. Voor al die wagens zijn de verwachtingen hoog gespannen. Datzelfde geldt ook voor de Audi 80. Dus is het eigenlijk niet zo vreemd, dat Porsche zich meer op Daimler-Benz heeft gericht. Sinds kort wordt er al óntwikkelingwerk van Daimler- Benz in Stuttgart verricht. Porsche heeft een jaaromzet van 425 mil joen mark en 4000 arbeidersVolkswagen was de grootste klant, maar in Wolfsburg heeft men thans een eigen ontwikkelingsafdelingBo vendien is Audi een onderdeel van het VW-concern geworden en Audi was in het verleden bijzonder inventief. ZAL FIAT EEN SiAATSONDERNEMING GAAN WORDEN? Is Fiat, de grootste autofabrikant van Italië en de op vijf na groot ste ter wereld, op weg een staatsonderneming te worden9 Volgens Time Magazine bestaat deze mogelijkheid, al dan niet ten dele. De leiders van Fiat, de 53-jarige drGiovanni Agnelli en diens 39-jarige broeder Umberto zijn van oordeel, dat zij als zij zich geheel moeten houden aan de eisen die de staat stelt, zij het bijltje erbij neer moeten gaan gooien. Enkele weken geleden heeft Fiat nieuwe door de staat opgelegde arbeidsovereenkomsten moeten aanvaarden. Fiat zegt dat men de kosten hieruit voortvloeiend eigenlijk niet meer kan opbrengen. De particuliere industrieën, aldus de gebroeders Agnelli, worden zo zwaar belast met sociale en economische problemen, dat zij er nauwelijks nog tegenop kunnen. Giovanni Agnelli: „Het is mogelijk, dat ik mijn fabriek ga leiden als een ambtenaar, maar daar pas ik voor". Hij voegde er aan toe, dat als de regering geen weg vindt om de kosten die de nieuwe arbeidscontracten, met zich meebrengen te compenseren de kans bestaat dat de hele onderneming maar geheel of ten deje staatsbezit moet worden. „ARMOR ALL" - EEN NIEUW REINIGINGS-WASMIDDEL Het is alweer een tijdje terug, dat wij van de Oil Company Dubbel dam BV in Dordrecht een monster van een nieuw produkt toege stuurd kregen. Het was "Armor AlV'genoemd, wat dat dan ook moge betekenen of ivaar dat dan ook op slaat. "Een nieuw reinigings-was- middel". vertelde het bijgaande schrijven. En dat ging dan vooral om plastic, vinyl, rubber en leer. "Onschadelijk, niet giftig en veilig voor alle soorten materiaal", .stond er voor alle zekerheid bij. Wij hebben de twee kleine monsterpakjes geprobeerd en zowaar we kre- aen de vinylbekleding uitstekend schoon. En het leek inderdaad, dat het daarna minder vuil aantrok. Als men erg met het probleem van vuile vinyl, rubber of leer zit, het kan geen kwaad, het eens te pro beren. Of het dé oplossing voor u is zal men zelf moeten uitmaken. De statische elektriciteit, die zo vervelend is, ivas bij ons althans even weg. schoot houden van kinderen rijdende auto is een mis- rg tooral op de voorbank. Maar Here mate ook op de achtcr- ikt Als de moeder in de veilig- rdel zit, kan ze het kind bij lontale botsing onmogelijk Als ze niet vast zat iet kind letterlijk geplet tus- en twintig tot dertig iet lichaamsgewicht (waar- |k een voorzichtige schat man zijn eigen moeder, die naar voren schiet- een van de weinige „harde" ten die deskundigen van de Wetenschappelijk Onder- yerkeersveiligheid (SWOV) lc|en kunnen doen, nadat ze den officieel de opdracht en Waterstaat hebben r een onderzoek naar van jonge kinderen nu in staat dit onder- t te voeren omdat thans de gegevens beschikbaar komen grootscheeps ongevallenon- lr lang heeft men al 22.000 Jukken betrokken auto's en I inzittenden daarvan „ge- Dat betekent, dat zoveel gegevens over de auto's en tenden verzameld werden, gegevens over de omstan- waaronder het ongeluk laatsgevonden. Hoe? Waar? Waartegen? van de Autotechnische in Apeldoorn hebben onder a IW-TNO de auto's jAgegevens komen van talloze jj 91. die daarover werden on- door het Laboratorium chanica en Revalidatie Amsterdamse Vrije Univer- Itig stelt de SWOV dat het 's werelds grootste on- autozitje voor kinde- ,.ipi xxU nog genade vinden J ogen van TNO in Delft: 5 L Jeenay, een Engels pro- Dat desondanks andere oog een goedkeuringszegel verwarrend, maar be- Tegen het opgebrui- oude zegels is niets 1 ij En vroeger dacht TNO, t zeteltjes wel goed wai dels hebben Albert Heijn, torf, Prénatal, Ter Meulen èhkamp Postorders al zit- de handel genomen. Vrij- llemaal van het z.g. buis type Erg mooi glimmend, verkocht. Maar vaak le raar lijk. Veel van deze klappen bij botsingen dub- Lndere worden uit elkaar Waarom ze niet eerder handel werden genomen? die bedrijven nooit op de waren gesteld van ver- de inziohten bij TNO. derzoeken betrekt. Niet alleen omdat het Nederlandse wagenpark een grote variatie van typen en model len auto's omvat, maar vooral om dat men het onderzoek niet beperkt tot één maar meer veiligheidsaspec ten. In oorspronkelijke opzet was het 'n „onderzoek naar voertuigen- eigenschappen met betrekking tot het verminderen van letsel bij on gevallen". De titel is afgekort, maar het doel bleef het zelfde: het bekijken van zo niet alle. dan toch zoveel moge lijk factoren die betrekking hebben op de veiligheid. Niet alleen de botszones van auto's, maar ook de letsels van de inzittenden. Daarbij komen ook inzichten uit de dage lijkse praktijk om de hoek kijken. Bijvoorbeeld: uit een combinatie van de resultaten uit het grote on- gevallenonderzoek met gegevens uit het nieuwe onderzoek naar de be veiliging van jonge kinderen in au to's zou een methode gevonden kunnen worden om kinderen opti maal veilig te vervoeren. Maar als vader of moeder drie kwartier nodig heeft om het kinf veilig te bevestigen, zullen het slechts de geestelijk zeer sterken onder ons zijn, die iedere keer die moeite nemen. Bovendien speelt de prijs van de voorziening een grote rol. Al die variabelen uit het ongeval- lenonderzoek moeten met elkaar in verband worden gebracht en zo komt men tot miljoenen gegevens. In eerste instantie al zoveel dat ze niet op één computerband pasten. De SWOV schat jaren bezig te zijn met de verwerking van deze gege vens. Omdat men op deze manier theo rieën aan de echte praktijk toetst en die laat bekijken door deskundi gen van vele wetenschapsrichtingen moet men na kortere of langere tijd tot duidelijke conclusies komen. De nagebootste werkelijkheid is voor de SWOV niet goed genoeg, maar je kunt nu eenmaal geen mensen opofferen in botsproeven. De poppen of dummies zijn en blij ven namaakmensem en geven geen uitsluitsel over de zogenaamde „hu- man tolerance", de vraag wat he* menselijk lichaam „precies kan hebben". Van kinderen weet men bijvoor beeld dat het hoofd in verhouding tot het lichaam zwaarder is dan bij volwassenen, het skelet weker er het lichaam soepeler. Die gegevens zullen met elkaar in verband moe ten worden gebracht om tot een oordeel te kunnen komen. De SWOV hoopt dat vele andere gege vens over het weerstandsvermogen van auto-inzittenden bij ongevallen naar voren komen. Nu al staat vast dat bij ongelukken heel Jonge kinderen er niet veel slechter afkomen dan volwassenen. Duidelijk is al wel dat oudere men sen er gemiddeld slechter aan toe zijn na een ongeval. Het effect van het gehele on derzoek zal moeten zijn het aange ven van maatregelen die de ver keersveiligheid bevorderen. Kortom, terug naar de harde werkelijkheid. Bij de SWOV in Voorburg leeft men niet in de ivoren toren van de theoretische wetenschap. uitlaatgas van dc auto in staat wel erg handig snufje wil vervangen, is de wagen aan één kant 70 centi-moet daar in Duitsland wel onge- meter van de grond te tillen. De veer 250 gulden voor betalen. Tja, automobilist, die zijn krik door zo'n dat is wel een fiks bedragje voor simpel, maar zo op het oog toch enkel lek bandje. Deze pagina is samengesteld door Koos Post nog foto's van yrouw of kinderen naast. Maar de eigenaar van deze kever heeft het toch wel erg bont gemaakt. Een complete mobiele wo ning met metselwerk, dak en I schoorsteen. Op de achterkant de schoonmaakspullen voor het dage- I lijks onderhoud en zelfs het fleurige tuintje rondom ontbreekt niet. Toch lijkt het ons niet dé oplossing voor het woningtekort

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 21