Portugal vecht al 13 jaar in Afrika IN MACAO IS NOG ALLES MOGELIJK Caetano: wi geven Afrikc nooit op... Afrikaanse provincieseisen onafhankelijkheid r ZATERDAG 13 APRfl LISSABON Al meer dan dertien jaar bestrijdt Portugal nu Afrikaanse guerrillabewegingen in zijn drie overzeese gebieden in Afrika: Angola, Mozambique en Portugees Guinee, gebieden die ver van elkaar verwijderd liggen op het Afrikaanse continent. De guerrillabewegingen eisen volledige onafhankelijkheid op, zoals hun Afrikaanse buur landen kennen, en willen hun landen zelf besturen. Premier Marcello Caetano van Portugal heeft verklaard dat de Afrikaanse gebiedsdelen onder de Portugese vlag moe ten blijven als autonome provincies met een multiraciale structuur. Hij heeft verklaard dat Portugal hiervoor zal blijven strijden, koste wat kost, maar niet iedereen in Por tugal is er echter nog zo zeker van dat de strijd met militai re middelen beslist kan worden. Generaal Antonio De Splnola. die Jaren lang als commandant in Gui nee de strijd tegen de guerrillastrij ders heeft geleid, schrijft in zijn boek .Portugal en de toekomst" dat Portugal met militaire middelen al leen de overzeese gebieden nooit zal kunnen behouden en een politieke regeling bepleit. Het boek heeft mede g^'eid tot een crisis in Portugal en De Spinola is inmiddels als vice-chef- staf van de Portugese strijdkrachten ontslagen. Met De Spinola ls een deel van het Jonge kader van de st-ijdkrachten van mening dat ge streefd moet worden naar een poli tieke oplossing voor de Afrikaanse pr flemen. Angola en Mozambique liggen aan twee zijden van het Afrikaanse vaste land. Angola, aan de westkant, grenst aan de Atlantische oceaan; Mozam bique, aan de oostkant, ligt tegenover Madagascar en grenst aan de Indi sche Oceaan. Portugees Guinee ten slotte ligt in West-Afrika tussen Se negal in het noorden en de republiek Guinee in het zuiden. Het heeft eth- nische banden met de Kaap Verdi- sche eilanden in de Atlantische Oce aan, een strategisch belangrijke eilandengroep enkele honderden ki lometers buiten de kust van Senegal. Zowel Angola als Mozambique zijn rijk aan natuurlijke hulpbronnen. Angola produceert diamant, katoen en ijzererts, en de olieproduktie is er krachtig op gang gekomen. Verder is het een van de grootste koffie-ex- porterende landen. Mozambique heeft rijke voorraden aan kolen, mineralen en edelgesteen ten. Spoedig zal het kunnen beschik ken over de electriciteit van de cen trale aan de Cabora Bassa dam. Het land is een der voornaamste produ centen van Cashew noten. Rijk Zowel Angola als Mozambique ma ken economische hoogtijdagen door, voor een deel tengevolge van de oor log tegen de guerrillabewegingen. In Loeanda, de hoofdstad van Angola, Portugal, het armste en achterlijkste land van Europa bezit het grootste koloniale rijk ter wereld. Het heeft de afgelopen dertien jaar vijfduizend mensenlevens en 18 miljard gulden besteed bij pogingen om dat rijk te behouden. Toch waagd Portugals meest geëerde vechtjas het om een boek te schrijven waarin stond dat een militaire overwinning in Afrika onmoge lijk was. De schrijver (generaal António de Spinola) werd ont slagen, maar de twijfel blijft. Op deze pagina een overzicht van de activiteiten der bevrijdingsbewegingen in Angola, Mozam bique en Guinee-Bissau, de visie van Portugals premier Caetano op de oorlog en de indrukken van een onzer redacteuren na een bezoek aan de vrijwel vergeten Portugese mini-kolonie in Azië, Macao. Het Portugese rijk omvat op het ogenblik nog, behalve het eigenlijke Portugal met de Azoren en Madeira in Afrika: An gola, Mozambique, Portugees Guinee, de Kaap Verdische Eilan den, Principe en Sao Tomé en in Azië Macao en oostelijk Timor. De Portugese bezittingen in India zijn overgedragen aan India. 40 procent is bestemd voor militaire uitgaven. De bevrijdingsbewegingen in de drie "provincies" vallen uiteen in splintergroepen en zijn het vaak on derling niet eens. Zij hebben slechts een groot gemeenschappelijk ideaal: onafhankelijkheid. Verzet tegen de Portugese autoriteit is het middel, om dat ideaal te bereiken. Napalm wordt elke dag een nieuw gebouw op geleverd. In beide gebiedsdelen zijn veel nieuwe scholen, ziekenhuizen, wegen en bruggen gebouwd. Grote ir rigatieprogramma's zijn er verwezen lijkt. Portugees Guinee is de arme tak van de familie. Het land heeft weinig natuurlijke hulpbronnen. Voor Lis sabon ligt het belang van Portugees Guinee voornamelijk in de band met de Kaap Verdische eilanden. Verder redeneert men in Lissabon dat als Portugel in Portugees Guinee zou toegeven dit een slecht voorbeeld zou zijn voor Angola en Mozambique. Guerrilla De ellende voor Portugal in Afrika begon in 1961, toen guerrillagroepe ringen Noord Angola binnentrokken uit het naburige Zaïre - toen nog de Republiek Kongo genaamd. De guer rilla richtte zich tegen het leven en de bezittingen van de Portugese kolo nisten. Spoedig werd dit voorbeeld ge volgd door inheemse vrijheidsstrij ders langs de grenzen van Portugees Guinee en in 1964 werden ook in het noorden van Mozambique de guirril- ders actief. Sindsdien is het oorlog in de Portu gese overzeese gebiedsdelen. Van Portugese zijde wordt de strijd ge voerd door een leger van ongeveer 140.000 man. Veerig procent van hen zijn Afrikanen uit de landen zelf. Ook het officerenkorps telt steeds meer Afrikanen. Er is momenteel een vol ledig Afrikaanse commando eenheid. De oorlogen hebben hun effect niet gemist op de Portugese begroting: De guerrillabewegingen opereren vanuit bases in de buurlanden de onafhankelijke Afrikaanse staten Zaïre, Sambia, Tanzania, Senegal, en de republiek Guinee. Een groot deel van de financiën, de wape is de instructeurs en adviseurs van de guerrillabewegingen komt uit de Sowjet-Unie, China, Cuba en de Oosteuropese communistische lan den. Het is bewezen dat Portugal in Afrika NAVO-wapens en napalm ge bruikt. Angola heeft een bevolking van on geveer 6 miljoen. Een grote meer derheid van de bevolking is zwart, 'n grote minderheid gemengd. Het Por tugese leger in Angola is naar schat ting 60.000 manschappen sterk. Daar bij komen nog een zesduizend man schappen van de speciale politie en de veiligheidsdiensten. De oorlog heeft een land als Gui nee in bepaalde opzichten voordeel gebracht. De militaire situatie heeft de aanleg van wegen, brug gen en goede communicatie syste men noodzakelijk gemaakt. Het so- cdaJe programma van het leger heeft gezorgd voor een groot aantal scho len voor Afrikaanse kinderen en *n goede gezondheidszorg. De gemengde bevolking op de Kaap Verdische eilanden is het gevolg van de traditionele Portugese multi raciale politiek. De Portugese ma rine heeft het heft stevig in handen op de eilanden en guerrilla-activi teiten van betekenis hebben daar voor zover bekend niet plaats gevon den. De Spinola dringt er in zijn boek op aan door politieke, economische en sociale hervormingen de hoofden en de harten van Afrikaanse bevo.king voor Portugal te winnen. Als staats vorm bepleit hij een federatie of een Portugees gemenebest. LISSABON Premier Marcello Caetano beschuldigt de critici van Portugals militaire beleid m Afrika ervan dat zij inner lijke tweedracht zaaien om de staat te ondermijnen en buiten landse belangen te dienen. In een van zijn periodieke "praat jes" voor de televisie zei Cae tano dat een mislukte opstand in het leger in het buitenland was beoordeeld als een teken ruglopende steun voor Portu gals beleid in de Afrikaanse kolonies. Zoals bekend hielden enkele we ken geleden ongeveer 30 offi cieren en 180 manschappen 'n mislukte mars op Lissabon uit protest tegen het ontslag van generaal Antonio Spinola als plaatsverangens stafchef. De generaal had een boek gepubli ceerd ("Portugal en de toe komst") waarin hij eerder pleitte voor een politieke dan voor een militaire oplossing van de nu al 13 Jaar durende oorlogen in Guinee, Angola en Mozambique. Caetano zei dat de "muiters geen rekening hiel den met de politieke manipula tors, hier en elders, die bereid zijn alle gebeurtenissen uit te buiten om de fundering van de staat te ondermijnen. Voor en kele landen en volken die niet weten of begrijpen wat Portu gal in Afrika poogt te doen is de enige oplossing dat Portugal de Afrikaanse staten verlaat" In zijn eerste verwijzing naai Spinola's boek sinds het begin februari werd gepubliceerd zei de Portugese leider dat "de in ternationale pers en onze ge bruikelijke vijanden snel dat gene uit die analyse pikten dat hun doeleinden ondersteunt Maar tegelijkertijd wijzen zij elke oplossing van de hand die niet neerkomt op een onmiddel lijke overgave aan de zoge- n aam de bevrijdingsbewegin gen". Caetano besloot zijn praatje met: "Zolang ik aeze functie vervul zullen de Portu gese overzeese gebieden niet worden overgegeven, daar is geen twijfel aan". Premier Caetano vrijheid Caetano zei dat hij niet over kortgeleden verwarm gebiedsdelen waar "een dozijn bureaucraten lieden" bezig is met het g ten van onderworpen vol "Wij hebben het ovc strekte geb.eden die Portugezen vijf eeuw den werden ontdekt langs de zeekust bevolkt, waaruit de Portugese zich over uitgestrekte or te. of nagenoeg onbevolb bieden in het binnenland breidde". De premier stelde met kle Portugal weigert bieden, waar thans grote 1 gese gemeenschappen vestigd, op te geven. "Pi heeft Angola gemaakt" klaarde hij. "Portugal Mozambique geschapen, ze twee grote provincies-, duizenden families die i ginsolen en technieken beschaving hebben gd plantages en industrieën ben gesticht, aangelegd, rivieren hel temd en moderne stedi MACAO Zelfs op het beste geretoucheerde portret van Voorzitter Mao is de grote wrat op zijn kin duidelijk te zien. Een Nederlander zou zo'n wrat waarschijnlijk laten weghalen, maar Chinezen zijn zeer trots op hun wratten en laten er vaak lange haren uit groeien. De Volksrepubliek China heeft zelf ook zo'n wrat. Ergens aan de onderbuik van het immense rijk ligt, enkele kilometers ten westen van Hong Kong en Canton de piep kleine Portugese kolonie Macao: een vrijwel vergeten stukje kolonialisme dat als 'n wrat schijnbaar ongecontroleerd voortwoekert op een schiereiland van vijftien vierkante kilo meter. Een smalle landtong verbindt de stad met het anti-kapitalistische en zeer preutse China, waar iedereen volgens Westerse bezoekers hard werkt, maar geen winst maakt en of ficieel zelfs niet denkt aan zulke zon dige zaken als geld verdienen, laat 6taan sex, casino's en verdovende mid dien Juist de voornaamste bronnen van inkomsten in Macao. Door Jan van Wieringen In Macao doet men ot China niet bestaat en iedereen leeft er nog pre cies zoals dat in het oude Chinese kei zerrijk gebruikelijk was. De rijken worden steeds rijker; slimme zaken mensen verdienen hopen geld en er ls altijd tijd voor een spelletje Mah jong en een avontuurtje. In Macao is men bepaald niet preuts. Alles kan. alles mag en iedereen heeft on middellijk door wat de vele goklusti ge toeristen uit Hongkong komen doen. Heel Macao staat klaar om aan de dolste wensen te voldoen. Paradijs De toeristen komen meestal slechts een enkele dag. Macao heeft geen eigen vliegveld. Het is alleen bereik baar vanuit Hongkong met overigens uitstekende draagvleugelboten (één uur) of grote veerboten (drie uur). Vooral de Engelsen uit Hongkong komen op him vrije dag graag naar hun Portugese buren, want Casino's en gokken bij de hondenraces is in Hongkong verboden. Verder is Ma- cao vergeleken met het razend druk ke, lawaaiige Hongkong natuurlijk een paradijselijk oord. Er is nauwe lijks verkeer; de kleine straatjes en de pastelkleurige. half overwoekerde huizen geven de stad een Zuideuro pees uiterlijk en wat zakkenrollers en aanslagen betreft is Macao veel minder gevaarlijk dan Hongkong. De verklaring voor die veiligheid moet uiteraard gezocht u-orden m het feit dat de mensen in Macao lang niet zo opeengepakt wonen als in Hongkong. En dan is daar natuur lijk het bewind van de Portugezen, die met talloze Chinese, Angolese en natuurlijk ook Portugese soldaten 't hele stadje dag en nacht bewaken. Het is een van de weinige steden in Azië waar vrouwen 's nachts alleen op straat kunnen lopen en dan niet worden lastig gevallen. De meeste Engelsen komen dus ge woonlijk voor een dag, maar de an dere groep bezoekers bestaat ook uit „dagjesmensen". Dat zijn de niet- Engelse toeristen, die uit Japan of San Francisco via Hongkong naar Europa reizen en een bliksembezoek aan Macao brengen om hun geluk te beproeven in een van de vele Casi no's. In alle reisgidsen wordt een be zoek aan Macao warm aanbevolen, omdat het uniek is in de wereld en de prijzen van horloges, camera's emwat dan ook nog lager zijn dan in die an dere beroemde vrijhavens, Singapore en Hongkong. De Portugezen zijn dol op hun toe risten, omdat zij natuurlijk veel geld inbrengen. Het visum alleen al kost vijftien gulden, wat erg veel is verge leken met de grote steden in de buurt, waar zo'n stempeltje doorgaans gra tis wordt verstrekt. Het wordt de be zoekers aan Macao verder zo gemak kelijk mogelijk gemaakt: de plaatse lijke pataca heeft dezelfde waarde als een Hongkong dollar (zestig cent) en de bankbiljetten uit Hongkong worden overal in Macao vrij geaccep teerd. De hotels zijn vaak erg mooi en vrij goedkoop. Voor een kamer die in Tokio zeker negentig gulden zou kosten vraagt men in Macao niet meer dan twintig. Gok-hotels Maar de toeristen komen niet voor de mooie hotels, al zijn die de tocht naar Macao alleen al meer dan waard, vooral de Pousada Inn en de Regenboog Villa met hun grote bal kons, bloempotten en voortwoekeren de klimplanten. De mensen die dat allemaal al eens gezien hebben gaan baccarat spelen aan een van de groe ne tafels van het drijvende Chinese Casino .Chark Suen' (Piratenschip) of het protserige nieuwe hotel Lisboa. Net als in de ontelbare andere gok- hotels staan hier in verblindend wit- neon-licht hele batterijen gok-auto- maten waar soms - niet te vaak na tuurlijk hele bedragen uit komen rinkelen. Met roltrappen glijden de bezoekers langs enorme verdiepingen vol automatische slot-machines en jack-pots en zalen waar men vanuit zachte, zwart-leren stoelen via knop jes in de armleuning en ingenieuze lichtsystemen voor grof geld bingo kan spelen. Zelfs door de week is het in die gok- pakhuizen ongelooflijk druk. De en kele Duitse, Amerikaanse en Japanse toerist is verre in de minderheid bij de Chinese gokkers. Op de boot van Hongkong naar Macao zijn spe ciale gok-kamers ingericht waar al druk wordt gekaart en de Mahjong stenen driftig klikkend over de ta fels schuiven. Voor de gokautomaten in de casi no's staan vooral veel oude Chinese dametjes die er uit zien of zij hun laatste pataca zojuist hebben uitgege ven, maar volgens de Portugezen hier zijn dit vaak zeer vermogende vrouwen, die ook aan de groene speel tafels enorme bedragen inzetten en verliezen zonder met hun moede ogen te knipperen: de volgende dag zitten zij er weer en verliezen op nieuw. De sfeer in die speelzalen is uiterst merkwaardig. Het lijkt er precies op de geautomatiseerde hebzucht- fa brieken in Las Vegas en dat klopt ook, want de eigenaar van het Lisboa hotel met de vele speelzalen reist re gelmatig naar Amerika om in Las Vegas de nieuwe ontwikkelingen te gaan bestuderen. Het gaat in de ca sino's bijzonder democratisch toe. Men is er niet, zoals in Cannes en Monaco, verplicht om in smoking de betere roulette-zaken te betreden. Over de dikke tapijten en de glim mende vloeren loopt van alles en ver moedelijk zien alleen de ervaren croupiers het verschil tussen een riksja-koelie en een casino-miljonair: aan de kleding is het niet te merken. Trucs De ongedwongen toestand is echter alleen maar schijn. Iedereen kent el- kaars trucs; de geroutineerde meisjes die met een groepje klanten bacca rat spelen taxeren hun gasten met een enkele oogopslag. Door iedere zaal en bij alle ingangen lopen onge- uniformeerde Chinese agenten die bezoekers met tassen argwanend na sluipen om uit te vinden wat zij met zich meedragen; een wapen, instru- len. In de vele restaurants, bars, sau na's en all-night coffee-shops in het gokpaleis Lisboa worden ook al enor me bedragen uitgegeven aan drank en andere zoete zaken die worden aangedragen door uitstekend gedril de Chinese meisjes vaak kinderen van vluchtelingen uit de Chinese Volksrepubliek. Al die zaken zijn 24 uur per dag open en ze worden dan ook vaak ge bruikt om in te slapen (de sauna's) of contacten te leggen voor een ple zierig uitje. Iedereen in Macao weet dat en de serveerstertjes wijzen el kaar giechelend op de avances die de klanten naar elkaar en de dien stertjes maken. Amerikanen zijn vaak dol op Chinese meisjes en in de coffee-shop van het Lisboa hotel is het 's morgens om half zes nog even druk als 's avonds om tien uur: de zaak loopt als een trein. Bezoekers met meer gespecialiseerde wensen prefereren de knappe Portugese sol daten, die ook in het Lisboa zitten te wachten om tegen flinke betaling een nachtje gezellig uit te gaan Of dat nu met een man of een vrouw is doet er niet zo veel toe. als er maar geld op tafel komt. Heroïne Die ontmoetingsplaatsen zitten ook vol met politieagenten niet om dit soort praktijken te voorkomen maar om te zorgen dat alles ordelijk ver loopt. Alleen de serveerstertjes eD de Portugese soldaten zijn echt <ang om openlijk contact te leggen en dat gebeurt dan in de grote hal en de winkelgalerij van het hotel. Het is merkwaardig om te zien hoe er dan stiekem achter een pilaar uit het gezichtsveld van de politiespioanen afspraakjes worden gemaakt waar na men het hotel apart verlaat en een taxi neemt naar een goedkoop Chinees hotel, waar de kamers pe- uur worden verhuurd. Macao is de stad waar alles ge oeurt wat God en Mao hebben verboden. Het is de ideale plaats voor een James Bond verhaal. Vo) gens VN-rapporten werden vanuit de ze stad al voor de tweede wereld oorlog voor zeven miljoen gulden aan heroïne verhandeld. Op het ogenblik zijn van deze handel na tuurlijk geen betrouwbare cijfers te verkrijgen, maar men schat dat het getal nu aanzienlijk hoger moet lig gen. Mensen die zeggen dat zij het weten kunnen noemen Macao de ba sis van wijdvertakte smokkelorgani saties. Anders dan in Hongkong is de handel in verdovende middelen nauwelijks illegaal: iedereen weet er van en het lijkt wel of de hele stad er bij betrokken is. Verschillen de bronnen meldden al Jaren gele den dat de voorzitter van de Kamer van Koophandel in Macao, Ho Yin tevens de leider is van t grootste smokkelsvndicaat in de stad en hij zou daarbij dan ook nog lid zijn van het Volkscongres in Peking. Ma cao is dan volgens de verhalen ver der ook nog de basis voor de spiona- geactiviteiten van de nationalistisch Chinese regering op Taiwan (For mosa). Zelfs als al deze geruchten en ver dachtmakingen stuk voor stuk ver zonnen zijn en Macao niets meer is De stille stad Ma 6 Portugese huizen en Ch woners. Macao maakt rige indruk, maar mt n; zeggen dat zij het toeten houden vol dat de verwei ren en betraliede venster 83 gade zijn waarachter zi st delige transacties word bei doten tussen rijke hand lai ^aken als heroïne. Rui ian het slaperige stadje de veel op lijkt, dan nog blij! Kr merkwaardig oord. Een b 6 c uit het drukke Hongkong, zo' ste Engelse kolonie in Azü m cao, met vierhonderd Jaar Ie Europese kolonie in Azië, up van een onwaarschijnlijke idt de tijd, die nog interessai als men bedenkt dat deze chi den ieder moment kunne fed opgeëist door de bliek. (Zowel Hongkong i zijn min of meer "verhuifl at Europeanen. De positie v r, is erg onzeker; de cona en Hongkong loopt af in 1997) Er is al veel gespeculeer q toekomst van deze tw« t anachronismen. Over het stelt men dat zowel Ho Macao voor Peking te ar zijn om op te geven. Voor d in de communistische leer bestaan van deze restjes 1 p me op de grens ran 4 Volksrepubliek toch ee j j, schoonheidsfout zijn jor wrat op een verder gaaf gei n heeft zyn wrat nooit lad |j^ len, maar niemand kan i jjt( er na de dood van de hd politicus zal gaan gebeuren

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 16