Labinets-
eleid
ras inzet
Dit was
loon naar
prestatie
EZERS SCHRIJVEN
Joods Nat. Fonds
en Juliana woud
NA DE VERKIEZINGEN
Blijf met de paasdagen
nu eens dicht bij huis
Viet-)gepaste
amilienamen
Waar gebeurd...
_d:~'
(ERDAG 11 APRIL 1974
trouw pleitbezorger van het
■leid geweest. We hebben
oige regeringspartij zonder
tot inzet van de verkie-
jemaakt. Het was de hand-
lie Wiegel ons toewierp, die
dankbaar opgeraapt".
K&eleider drs. Ed van
■aat het liefst over zijn hele
is wel een duwtje voor no-
>ver zijn eerste cam-
ersoonlijk te laten praten,
in de voetsporen van Den
51 gaan staan.
„Ik dacht dat ons
eerlijk delen" uitstekend is
men. Die statenverkiezingen
>n graadmeter voor dit ka-
idden we verloren dan was
roor de PvdA geweest
dat zeker voor ons conse-
het parlement gehad,
imst bij de statenverkiezin-
neestal niet om over naar
ichrijven. De interesse moet
groot deel gewekt worden
ndspolitiek. Dat geldt voor-
steden.
:UW
was campagnevoeren niet
oor mij. Jarenlang ben ik
lerder van de PvdA in Am-
iweest en dat is geen si-
fa kreeg ik een beetje de
le rol van een confrontatie
jel. Dat was een uitdaging,
«el een vermaard deba-
er nogal tegenop gezien,
i is me prima bevallen. Het
■essante discussies geweest:
Haarlem. Het was een
en hard debat, vooral ge-
het duidelijk maken van
lillen, maar zonder dat je
der de gordel raalkit".
i
rhijn heeft zich bijzonder
ip dp campagne voorbereid,
ad Socialisme en Democra-
li] zijn visie op de plaats
infessionelen en de opposi-
is het basismateriaal van
gne geworden. Die plaats
heeft nogal een rol ge
le confessionelen kwamen
ot een reactie. Die van De
van Steenkamp liepen
uiteen.
campagne-element voor-
mzien van de VVD is de
md geweest De visie op
en klein bedrijf. Voor
grote en kleine bedrij-
middensband bestaat dus
5d lag de campagne-afslul-
fle Brandpuntuitzending de
avond voor de verkiezingen. .Daar
na hoefde het voor mij niet meer.
Ik had een goede indeling gemaakt
met timing voor nachtrust en ont
spanning om tot en met de verkie
zingsdag fit te kunnen zijn".
Van nature is hij een verlegen
mens. „Ik het» minder moeite met
studio-optreden dan met een volle
zaal, maar zodra ik merk dat erg
veel mensen achter me staan geeft
me dat een enorme kick. Dan ben ik
erdoor. Ook heb ik ervaring met
uitsluitend vijandige zalen. Bij de
vorige verkiezingen was er een
avond voor het Delftse Studenten
Corps waar de vijandigheid en ru
moerigheid van af droop. In h/t
verleden bj de gemeentepolitiek
kende ik het ook met links-vijandi
ge zalen. Ik vind wel dat als ie
mand is uitgesproken er gereageerd
mag worden en een pikante inter
ruptie verlevendigt de sfeer. Maar
het uitloeien door publiek terwijl
iemand spreekt, daar heb ik de
grootste moeitemee. Het verstoren
van vergaderingen vind ik afschu
welijk".
In het V ARA-radioprogramma "In de rooie haan" troffen Hans Wiegel en Ed van Thijn elkaar
enkele weken geleden. Scheidsrechter Joop Ver voort (midden) gaf de beide politici de gele en
de rode kaart en zou aan het slot het debat tussen Wiegel en Van Thijn affluiten.
Ze hadden een paar dingen gemeen
na de verkiezingen, hoewel ze in
Nederland op dit ogenblik eikaars
politieke pendanten zijn. Ed van
Thijn, fractieleider van de grootste
en regeringspartij, PvdA, en Hans
Wiegel de nog Jonge voorman van
ds VVD, de grootste oppositiepartij:
beiden waren ze gelukkig doodmoe.
Beiden hadden gewonnen.
Voor Ed was het de eerste landelij
ke campagne, waarbij hy in de voet
sporen van Joop den Uyl moest tre
den. Zijn winst: 4 zetels. Hetgeen
door zijn tegenstander Hans Wiegel
"een knappe prestatie voor een re
geringspartij" werd genoemd. Wie
gel zag zijn partij groeien van 22
naar 30 zetels, indien dit Kamer
verkiezingen waren geweest. Tijdens
dat laatste verkiezingstoernee heb
ben ze elkander drie keer getroffen:
Objectieve toeschouwer gaven de
twee een gelijke score. Ed van
Thijn heeft een aanvankelijke ach
terstand in slagvaardigheid, die zich
éven openbaarde in de Tweede Ka
mer tijdens zijn eerste debatten, als
fractieleider ingehaald. We lieten de
twee terugkijken.
Opponent
Het was Van Thijn die op de
avond van de ontmoeting met Wie
gel in Haarlem een beroep op de
zaal deed om zijn opponent uit te
laten praten.
Van Thijn gelooft niet dat de cam
pagnes door het wegvallen van en
kele partijen harder zullen worden.
,Wel duidelijker. In de Nederlandse
politiek is het niet de gewoonte om
met modder te slingeren. We ken
nen geen Watergate-affaires. We
zijn een van de meest politieke-fat-
soenlijke landen. Er zijn wel grens
overschrijdingen, maar ik geloof
niet dat ze bij ons zitten".
Fel:,, Maar als de machtigingswet
vergeleken wordt met het Hitlerre-
giem, wat gelukkig maar een heel
enkele keer is gebeurd, als dat de
algemene teneur wordt, stap ik uit
de politiek".
Centenkwestie
Ed betreurt dat de centenkwestie zo
centraal moest worden gesteld. Het
was de zorg voor het kabinet dat
de lagere inkomensgroepen er door
de energiecrisis niet verder op ach
teruit zouden gaan. Ons is aangewre
ven dat de doelstelling van het ka
binet Den Uyl was om de inkomens
boven de 20 000 gulden erop achter
uit te laten gaan. Toen moesten we
wel tegenvuur geven. We hebben
een groot aantal kiezers die boven
die grens zitten. Maar het was
Jammer dat dit themt centraal
moest worden gesteld".
Pasen, de eerste reeks vrije dagen
in 1974. De bollen staan in volle
bloei, wellicht is het ook goed weer.
Nederland zal er dus massaal op
uittrekken. Voeg daarbij nog eens
de vele duizenden Duitsers en
Fransen, die voor hun voorjaarstrip
Nederland kiezen; dan is wel duide
lijk dat het dringen wordt op de
vaderlandse snel- en secundaire we
gen.
Ons eerste advies is daarom ook:
blijf dicht bij huis tijdens die ko
mende feestdagen.
Wandel, fiets of maak een korte
autotocht om daarna te voet verder
te gaan.
Vandaag bespreken we met U Hol
lands Groene Hart; de volgende ge
gevens zyn ontleend aan de wegwij
zers voor Zuid-Holland, ontworpen
door de vroegere provinciale VW-
directeur mr. Woltjer.
Voor verkenning van het groene
hart kunt u bijv. Leiden als uit
gangspunt kiezen. In Leiderdorp is
het al Rijn wat de klok slaat. Let
maar op de namen van de boerderij
en en op hekken. Houd per auto of
fiets de noordzijde van de Oude
Rijn, deze is minder druk en
mooier dan de zuidzijde. Koudekerk
a.d. Rijn bezit een oude Gotische
Kruiskerk, helaas meestal niet op
werkdagen geopend.
Des te meer is Avifauna in Alphen
a.d. Rijn op bezoek ingesteld. Even
ten westen van Koudekerk kunt u
afsteken richting Hazerswoude en
Rietveld, hetland ,waar Dik Trom
„leefde". Bekijk de wipstellingmolen
in de kom van het dorp. Er is zo
veel water in Rietveld, dat de bak
ker en de dokter per boot, aan huis
komen.
Van Boskoop af houdt u de westzij
de van de Gouwe en rijdt u onder
de autoweg Den Haag-Rotterdam-
Goud a door. Opeens bevindt u zich
dan aan een klein rechthoekig plasje
't Weegje geheten.
Van t Weegje naar de Julianasluis
rijdende komt u nu vlakbij Gouda.
Bij de sluis ziet u duidelijk het
merkwaardige niveauverschil van
bijna 10 meter tussen de hoge IJs-
seldijk, de verderop liggende ring
vaart van de Zuidplaspolder daar
beneden en daarachter helemaal in
de diepte de polder zelf en de rus
tige grazende koeien. Holland op zijn
echtst. Vlak voor de Julianasluis
volgt u nu rechts de slingerende
westelijke oever van de Hollandse
IJssel tot u in Moordrecht komt.
Hoeveel vakantieschepen er ook aan
de oever van de Rotte liggen op de
Rottemeren is het nog dikwijls rus
tig. U bereikt ze per auto via Nieu-
w er kerk aan de IJssel en Oud-Ver
laat of vanuit Zevenhuizen. Met de
fiets kunt u de oostelijke oever zelfs
helemaal blijven volgen van zuid
tot noord langs de fraaie Een-
drachtsmolen en de molenviergang,
het mooist te zien van de autoweg
Den Haag-Gouda bij de brug over
de Rotte. Via deze autoweg of via
Moerkapelle rijdt u dan naar het
aardige buurtje De Kruisweg, van
daar langs de Plas van Poot naar
Zoetermeer en vandaar over Wils-
veen naar de molendriegang van
Leidschendam.
Een aardig weggetje voert vandaar
naar Stompwijk. Aan de ene zijde
de huizen en de boerderijen elk met
hun eigen bruggetje of dam, aan de
andere zijde het land, dat meters la
ger ligt. In dat land is de Zoeter-
meerse Meerpolder tot stand geko
men. Een km. daar vandaan is een
kleine veenplas overgebleven met
hoog opstaand riet. De Gelderse
plas en daar vlakbij een verbreding
van de bekoorlijke Weipoortse We
tering, de Noord A. Via Zoeterwou-
de en de Weipoortse Weg komt u
dan weer in Leiderdorp uit. De
Vliet met het sluisje in Leidschen
dam en Allemaaisgeest bewaart u dan
voor een volgende keer.
„Ik had wel gedacht dat we iets
zouden winnen; dat we op 25 zetels
zouden komen als het Kamerverkie
zingen zouden zijn geweest, maar
dit niet. Zeker niet na de kolossale
winst van 1972 (de VVD ging toen
van 16 naar 22 zetels). Ik vind het
wel loon naar prestatie. We heiben
tenslotte de laatste campagne ge
voerd. Op de dag na de verkiezin
gen in Amersfoort zei Bas de Gaay
Fortman (PPR) dat we veel te
vroeg met onze landelijke campagne
waren begonnen. Dat kan een te
rugslag geven. Nee, ik ben dik te
vreden. We hebben zowel een kie-
ze'rswinst als een aanzienlijke ver
sterking van de basis gekregen. We
ziten nu boven de 75.000 leden."
De oude
Hans Wiegel is weer helemaal de
oude. Vorige week woensdag na de
verkiezingsavond was de moeheid
hem duidelijk aan te zien. „Dat
klopt: na de Brandpuntuitzending
van de avond ervoor was het voor
mij over. Jacqueline en ik zijn don
derdag naar Friesland gereisd. We
zouden vrijdagavond samen gaan
eten om de overwinning te vieren,
maar we zijn met een bord eten op
onze schoot zittend bij de open
haard, allebei halverwege de maal
tijd als een blok in slaap gevallen.
Jacqueline heeft diezelfde stress ge
had als ik. Ze is praktisch steeds
mee geweest. Ik vond het ontzet
tend aardig dat Boersma (minister
van Sociale Zaken) me feliciteerde.
Dat was een sportieve gelukwens.
Wat Je voelt na die campag
ne?....Een duidelijk gevoel van op
luchting. Nu moeten we zien dat
we die winsit stabiliseren. We krijgen
nu eerst de gemeenteraadsverkiezin
gen en iin het najaar ga ik weer op
paid."
14 pet. van PvdA
Wiegel is vooral gelukkig over het
feit dat 14% van de VVD-winst af
komstig is van de PvdA. „De KVP
maakte 26% van onze winst uit,
DS'70 10, 11 was afkomstig van
nieuwe kiezers en 8 procent van de
AR. Het is nu zo dat 11 procent
van de gereformeerden ons kiest,
maar aan de winst van de confes
sionelen hebben we minder omdat
de WD die met eigen winst moet
overcompenseren om tot een regeer-
bare meerderheid te komen."
Voor Hans is de winst uit de PvdA-
hoek een duidelijk teken dat de
VVD steeds meer als middenpartij
over begint te komen. "Als je verge
lijkt wat er in de Haagse Schilders
wijk, Moerwijk en Laakkwartier in
'70 en nu bij de Statenverkiezingen
VVD stemde dan is dat aantal
stemmen praktisch verdubbeld."
Het gejoel van tegensitanders maakt
op Wiegel weinig indruk. „Je weet
dat er af en toe een stelletje Komt
om te kunnen blerren. In Haarlem
met het debat met Van Thiin
kwam na afloop een groepje van 20
jongelui naar me toe. Ze vr>cgm
me waarom ik niet de kans kreeg
om uit te praten en Ed wel Ik
vroeg hen: „Hebben Jullie een
idee?" Zo iets werkt zo aver- chts
dat die hele club op de WD ging
stemmen. Tijdens de vorige cam
pagne ontmoette ik Den Uyi in
Groningen. Daar zat een uiterst
sportieve zaal, die voor elke score
van beide kanten juichte. Die ver
kiezingsavond in Amsterdam vorig
Jaar, dat was griezelig: schuimbek
kende, hysterische mensen in de
zaal in Krasnapolsky."
Aardiger
Hans Wiegel heeft na deze verkie
zingen heel wat aardiger reacties
gekregen dan na de vorige. „De
Kamerverkiezingen leverde me woe
dende telefoontjes en scheldbrieven
op. De sfeer is tegenover ons nu
duidelijk aan het verbeteren. Ik neb
ontzettend aardige reacties genad."
Komt dat doordat zijn campagne
gematigder van toon was.?
Hans verbaasd: „Dat heb ik .neer
gehoord maar ik ben het me nele-
maal niet bewust. Wel ben ik ervan
overtuigd dat het langer in de poli-
Je wordt wat ouder, krijgt wat
tiek zijn Je betoog ten goede komt.
meer ervaring en een grotere ver
antwoordelijkheid als leider van de
grootste oppositiepartij. Deze cam
pagne is natuurlijk wel afmattend
geweest. Niet alleen door de langere
duur. maar ik stond ook onder gro
te druk. Er werd zo vaak beweerd
dat de VVD al over haar top heen
was en dat we naar rechts waren
geschoven. Als we niet hadden ge
wonnen, waren de verhalen geko
men: „Zie je wel de oppositie onder
Wiegel deugt niet". Ik heb zeer on
der spanning gestaan."
Tegenstander
Hans Wiegel debatteert graag met
zijn politieke tegenstander Ed -an
Thijn. „Haarlem was bepaald aar
dig. Ed deed het goed" zegt hij
waarderend.
Voor de gemeenteraadsverkiezingen
gaat hij weer op pad. „Ik zie het
niet als een zo absolute graadmeter
als de Statenverkiezingen, maar het
geeft toch altijd wel een indicatie".
Opnemen van brieven in
deze rubriek behoeft niet te
betekenen dat de redactie
het met de inhoud eens is.
De redactie behoudt zich
daarenboven het recht voor
om bijdragen te weigeren dan
wel in te korten.
is bekend, dat in de tijd van
»n de Nederlandse burgers
fot kregen een familienaam
nemen, wanneer ze bot dus
arover nog niet konden be-
Men deed dat ook vóór
zodat menigeen reeds
milienaam - achternaam of
»zat. Als voorbeelden mo-
enen. De Ruyter, Trompt,
t'. Oldenbaroewelt enz.
vervulden de Nederlanders
"Pdracht? De bekende zin
lumor vierden de Amster-
a. bot door vreemde,
meer humoristische namen
nemen als bijv.:
akruier, Visschraper, Au-
toan, Agsteribbe, Viskoper,
[eboren, Vroeg in de Wei,
Zelfde, Schijvenschuurder.
ffustenz.
1st genoemde naam draagt
wel zeer terecht, een dokter
en grote praktijk in Rotter-
De naamgevers dachten er
at hun soms zonder-
familienaam. overging op
teomelingen, die zich daar-
aak weinig verheugden,
mige Nederlanders kozen al
toiliena-am de naam van
Toep. Voorbeelden daarvan
aan in de volgende
man. Tuinman, Trompetter,
oppasser enz. Ook hier geld
reeds bij groep I vermei d-
lat degene, die een naam
&ozen, niet heeft bedacht,
n nakomelingen ook met
to zijn belast. Het maakt
een vreemde indruk als
iemand op zijn visitekaartje heeft
staan: G. Zeeman, landmeter. Of
J. Tuinman, zeeofficier. Of B.
Trompetter, violist. Zo kan het ge
beuren, dat er bijv. in Amsterdam
een Dokter Ziekenoppasser woont.
Weliswaar oefenen een arts en een
ziekenoppasser een soortgelijk be
roep uit, maar in maatschappelijk
opzicht staat nu eenmaal een
ars hoger dan een ziekenoppasser.
Als groep ÜI noemen wij de
enigszins zonderlinge naamcombi
naties, die ontstaan doordat een
gehuwde vrouw de naam van haar
echtgenoot aanneemt, maar óók
haar meisjesnaam noemt. Wan
neer bijv. de heer Kat trouwt met
mejuffrouw Muis, zijn zijde heer
en mevrouw Kat-Muis. De heer en
mevrouw Boom-Stam vormen het
resultaat van het huwelijk tussen
de heer Boom en mejuffrouw
Stam. Omgekeerd kan het ook en
wij maken dan kenns met de heer
en mevrouw Stam-Boom. De neer
Lampe en mejuffrouw Kap ge
ven samen de naam Lampe-Kap.
De heer Kater en mejuffrouw De
Hond schrijven op hun visitekaar
tje: de heer en mevrouw Kater-
de Hond.
Het is niet uitgesloten, dat men
'n familienaam om een of andere
reden niet wenst te dragen. Dan
is het mogelijk om officieel een
andere naam aan te nemen. Het
Rijk doet echter niets voor niets
en men moet dan ook een flinke
duit betalen, wanneer men zijn fa
milienaam officieel voor een an
dere verwisselt.
B. M. NOACH
Op 21 maart is bijna een halve
pagina tekst gewijd aan drie reac
ties op ons ingezonden stukje van 14
maart. Waar gaat het om? Wij, on
dertekenaars van genoemde brief,
achten het ongewenst de 65e verjaar
dag van koningin Juliana luister bij
te zetten met een actie van het Joods
Nationaal Fonds (JNF) die beoogt
in Galilea een Julianabos aan te
leggen als geschenk aan Israël. Ons
voornaamste bezwaar is het karak
ter van een instelling als het JNF,
dat als verlengstuk van de zionis
tische beweging en later van
de staat Israël voor het overgrote
deel door confiscatie (lees: land-
roof) Palestijnse grond in bezit ge
nomen heeft en de aanwezige Pales
tijnse boeren van deze gronden
heeft verwijderd.
Onder de insinuerende titel: "Fei
ten, geen leugens!" presteert de
heer J. Cohen het een halve waar
heid, een hele leugen en twee racis
tische, anti-Arabische anecdotes te
debiteren. Deze laatste laten wij voor
wat ze zijn. Dat Israël op grond van
een VN-besluit gesticht zou zijn is een
leugen. De VN bezit de bevoegdheid
niet staten te stichten. Israël, dat
reeds vóór het uitroepen van de staat
en de hierop volgende Arabisch-Is-
raëlische oorlog zijn grondgebied
met geweld had uitgebreid tot ver
buiten de door de VN voorgestelde
grenzen, is slechts tóegelaten tot de
VN. Toegelaten op een voorwaarde
die sedert 1948 jaarlijks in de alge
mene vergadering opnieuw is aan
genomen in een resolutie: de terug
keer van de Palestijnen. Aan deze
voorwaarde is bij ons weten nog niet
voldaan. De halve waarheid: volgens
Cohen zouden vóór 1948 slechts on
bruikbare moerassen en woestijnen
zijn aangekocht door het JFN. De
héle waarheid is dat tussen 1921 en
1935 ook vele reeds in cultuur ge
brachte gebieden werden verwor
ven bijv. in de vlakten van Esdrae-
lon, rond het meer van Tiberias en
in de omgeving van Haifa, (zie: La
Palestine, Mémento Economique,
Parijs 1948).
Meer gefundeerd en daarom be
langwekkender lijkt het stuk van de
heer S. Speijer. Het is een misvat
ting als hij meent dat de activitei
ten van het JNF alleen vóór 1948 van
belang waren. Het overgrote deel,
van het landeigendom van het JNF
is verkregen door confiscatie na 't
uitroepen van de staat Israël: van
en 1953 zijn er 350 (94,5%!) gesticht
werden door de zionisten tussen 1948
en 1953 zjin er 350 (94,5%!) gesticht
op land van gevluchte of verdreven
Arabieren. Deze confiscatie voltrok
zich op schandelijke wijze. In 1945
stelden de Britten de wetten op de
noodtoestand weer in werking die
zij ook reeds in 1936 gebruikt hadden
om de Arabische opstand te onder
drukken, nu echter om hieronder hun
operaties uit te voeren tegen de
Joodse terroristen van de Irgoen en
de Stern. Door de Gemeenschap van
Joodse Juristen werden deze wet
ten op 2 Juli 1946 tijdens een verga
dering in Tel Aviv scherp veroor
deeld als in strijd met "de funda
mentele rechten van de mens" en
"een ernstig gevaar voor het leven
en de vrijheid van het individu en 't
zonder enige wettelijke kontrole". 't
Zijn deze zelfde Juristen die nu met
deze zelfde wetten het Palestijnse
volk in Israël onderdrukken.
Ook over het landbezit van het
JNF vóór 1948 valt nog wel het een
en ander te zeggen. Helaas vergeet
Speijer te vermelden welke wet vol
gens hem de verkoop van land aan
de zionisten verhinderd heeft. Er
zijn een aantal wetten uit deze tijd,
die tezamen Arabische gronduitbrei-
ding tegengaan en de zionisten Juist
in de kaart spelen. Dat de garan
ties voor de Arabische pachters geen
werkelijke bescherming boden blijkt
uit het volgende: de familie Sur-
suk (een clan van uiterst feodale
grootgrondbezitters die de gehele
vallei van Jezréel in bezig had) heeft
sinds 1910 op grote schaal grond ver
kocht aan de zionisten. Een immen
se transactie in 1920 bracht de ver
drijving met zich mee van ca. 8.000
Arabische pachters (C. Sykes: Cross
Roads to Israël). De zionistische
commissie keerde aan deze 8.000
boeren uit 22 dorpen een half pond
sterling per persoon schadevergoe
ding uit (let wel: aan de pachters:
dagloners ontvingen niets). Daar het
JNF in al dit soort zaken een be
langrijke rol gespeeld heeft en nog
speelt, achten wij het onwaardig dat
deze organisatie de verjaardag van
het Nederlandse staatshoofd mis
bruikt.
MAR GOT HEIJNSBROEK.
FRANS BRONS,
MARGA TEGELAAR,
ANNY VAN WEZEL,
Langebrug 3,
Morgenen dan zal de heer
N. A. van den Toorn, zijn 100e
ingezonden stukje, aangaande de
drinkwaterfluoridering, 't levens
licht laten aanschouwen. Gszien
de grote populariteit die r'eze
volksschrijver bij de lezers ge
niet, heeft zich uit het midden
der abonnée's van dit dagblad
een comité gevormd, dat zich ten
doel stelt de in vroeger tijden ver
schenen 99 andere stukjes aan de
vergetelheid te ontrukken.
Het comité verzoekt de lezers
vriendelijk eens in hun verzame
ling oude kranten te neuzen
teneinde de 99 stukjes bij elkaar
te krijgen. Het comité uil deze
genoemde stukjes bundelen en la
ten uitgeven bij uitgeverij „De
Vurige Toom", Fagelstraat te
Leiden.
Door het gelukkige feit dat het
comité zelf ook een aantal stukjes
bezit, kan het reeds nu een sa
menvatting geven van deze best
seller.
Het toch wel in-droevige ver
haal beginc met 'n vrolijk vent
je, door zijn vriendjes plagend
„Toorntje" genoemd, omdat hij
altijd zo gauw toornig werd, als
hij niet kon schrijven in zijn op-
stelschrift. De bovenmeester had
vaak de grootste moeite om hem
van het schrijven af te houden en
hem ook aan z'n huiswerk te la
ten denken. „Toorntje" werd
„Toorn" en verruilde zijn op
stelschriftje voor dit dagblad
Kort daarna bleek „Toorn" over
gevoelig geworden te zijn voor het
3 letter-woord DWF (zoal.*
iedereen weet Drink WaterFluori
dering: voor gezond gebit).
Zodra „Toorn" deze 3 letters las
kreeg hij stijve vingers en kon hij
zijn kroontjespen niet meer goed
vasthouden.
Hij ging hele gekke ingezonden
stukjes schrijven, steeds maar
weer over dat vieze woord van 3
letters. Er werd heel wat afgela-
chen door zijn behandelende art
sen en tandartsen, die dit lazen
Deze wisten immers allang dat
DWF Juist een heel net woord was
Zij wisten immers dat elke Neder
lander recht heeft op DWF. Zij
wisten ook dat het reeds aanwezi
ge fluoridegehalte in het Neder
landse water, door bepaalde om
standigheden, te laag is. zodat
de weerstand tegen tandcariës er
óók aderverkalking te laag is.
Maar tja. De overgevoeligheid
van „Toorn" voor 't woord Drink
waterfluoridering was niet meer
te stuiten.
Hoe het verder met hem afloopt,
dat zien we morgen wel....
M G. WIERINGA
