roch schoot
uentz tekort
Under plaats voor de auto
LEZERS SCHRIJVEN
Reacties op 'Wat komt
m mijn kraam te pas:
PERSOONSBEWIJZEN
van
Is fluoridering
het drinkwater dwang?
Gevels
en
graven
in de
Pieters
kerk
Bloemen
"Dat had de heer
Ipenburg gedacht'
DERDAG 28 MAART 1974
Opnemen van Brieven ln
deze rubriek behoeft niet te
betekenen dat de redactie
het met de inhoud eens is
De redactie behoudt zich
daarenboven het recht voor
om bijdragen te weigeren dan
wel ln te korten.
1 O"
met stoom of water was het
1" niet van het persoonsbewijs
rwijderen. En toch is het gelukt
"zegel" ongeschonden los te
ffl. Het gebeurde in een drama
entourage in de herfst van
Ik heb persoonlijk een be-
Jen rol in dat drama gespeeld;
erhaal is als volgt:
||spronkelijk werd het persoons-
vervalst door de foto in de
[door te snijden en er de helft
•n andere foto op te plakken,
jhet stempel werd bijgewerkt,
toen de Moffen begonnen de
'druikken te controleren,
de hele foto eruit en dat ging
inwege het "zegel". Dit was
zodanige makelij, dat
het geringste "knoeien" er-
elkaar viel, als Je het maar
inraakte; het was gemaakt
bepaald soort aceton en de
van een andere soort
Dat leek een hopeloos pro-
en, maar ik had een
relatie:
(Zwolle woonde nJ. in die tijd
|joodse chemicus, ir. Herbert
die aceton-specialist was.
|erkte noodgedwongen op een
laboratorium voor de Wehr-
op dat laboratorium zou
kunnen doen met per-
wijzen van reeds ondergedo-
Dit deelde ik mede aan
Melchrior, lid van de groep
a Vrij-Nederland. Het
werd, dat ik voortdurend op
•vals persoonsbewijs op en
king reizen tussen Den Bosch
I ik toen woonde), Amersfoort
tan Ir Bouscher mate-
verschaffen voor zijn proe
informeren naar de
lelijk in de val. "Herbert Je moet
ons helpen". "Jaap, ik heb nu wel
wat anders aan mijn hoofd. Ik heb 't
op dat moffen-laboratorium nu wel
op allerlei manieren geprobeerd met
grote httte en met grote koude en
wat niet al meer. Dat zegel is er
niet ongeschonden af te krijgen!"
"Bedenk eens iets heel wat anders".
"Nou goed dan", zei Herbert Bous
cher, al werkende aan zijn onder-
duikuitrusting, "neem dat flesje ace-
ton, giet het eeg op een schoteltje,
leg het stuk met zegel erin en wacht
af!"
"Herbert, ik geloof dat het zegel
loslaat!!" "Afblijven met Je poten!
Pak dat pincet, neem een hoekje van
het zegel ertussen en trek heel voor
zichtig!" Jawel hoor. ik hield het ze
gel ongeschonden omhoog. "Afblij
ven. totdat het droog is!!". Dat duurt
bij aceton niet lang: het zegel bleef
daarna goed. ook als we het voor
zichtig aanraakten.
Gelukkig met de vondst, maar be
zorgd over de gevaarlijke situatie,
waarin ik me bevond (omdat de Nazi'
elk moment konden komen), wachtte
ik het einde van de "Sperrzeit" af
(vier uur 's morgens). Toen weer,
door de duisternis en de ijskoude re
gen naar het station per trein naar
Amersfoort.
"Wat zie jij er uit, Jaap", riep de
heer Melchrior uit, toen ik eindelijk
bibberend voor zijn deur stpnd. Ik
werd liefderijk "bijgebracht", ver
telde daarna mijn wederwaardighe
den en ik gaf een demonstratie van
zegel-losmaken. Lentz schoot dus uit
eindelijk toch tekort!
PERSONALIA: Ir Bouscher dook
onder, overleefde de ellende en ver
trok na de oorlog naar de Verenigde
Staten, vanwaar hij geregeld zijn
zuster, die nog in Zwolle woont, be
zoekt.
Ondergetekende raakte, doordat de
groep Amersfoort van Vrij-Nederland
werd opgepakt, zijn onderduikadres
kwijt, zwierf vanaf 8 april 1943 door
enige concentratiekampen en werd op
7 mei 1945 in Theresienstadt (bij
Praag) door de Russen bevrijd.
De heer Melchrior werd op wonder
baarlijke wijze door een groep van
Vrij-Nederland uit het concentratie
kamp Vught bevrijd (ik heb dat na
de oorlog van hem gehoord, maar de
ze "roman" is te lang om hier te
worden verteld); hij dook daarna on
der bij de "Woeste Hoeve" en streed
later aan de zijde van onze geallieer
de bondgenoten mede bij de bevrij
ding van Nederland.
DR. J. COHEN
Kloksteeg 21-8
Leiden.'
In vrijwel al zijn, welreeds ontel- behoren de vissen de kruipende die-
PRIJS-
COMPENSATIE
Wij moesten van het kabinet ho
ren via media dat iedere werkne
mer 3 pet. prijscompensatie zal
krijgen.
Nou daar gaat de laagstbetaalde
weer, om nog maar niet te spreken
van het kleinbedrijf.
Tot overmaat van ramp komt de
heer Kok, voorzitter van N.V.V. op
de buis vertellen, nou ja, wij hebben
niet alles gekregen wat wij had
den gevraagd, maar wij zijn tevre
den.
Nu ga ik geloven dat de heer Kok
niet bij de laagstbetaalde is onderge-
deeld, want dan was hij niet tevre
den.
Een klein voorbeeld:
werknemers met een salaris tot
f 15.000,- krijgen f 450,- min. belas
ting werknemers met een salaris
van f 30.000.- krijgen f 900,- daar
moet dan ook de belasting vanaf,
natuurlijk is dit meer als van bo
vengenoemd geval, maar er blijft
altijd meer over dan de f 450,- bruto
die de laagstbetaalde zal krijgen.
Waneer gaat dit kabinet nu eens
echt iets voor aan de laagstbetaal
de doen?
S. V. CORNELISSE
Abr. Crijnssenstr. 20
Leideh.
In uw krant
maart houdt P. Bok in de 'rubriek
„Wetenschap en technologie" een
verhandeling over het gevaar dat
kan bestaan als een regering en
parlement beslissingen moeten ne
men op grond van adviezen van we-
tenschapslieden. Zil zouden wel eens
een verkeerd besluit kunnen nemen
afgaand op een op vooroordelen be
rustende theorie, (zie bijv. Kalkar).
Hij illustreert dat aan de hand van
een artikel over DDT van een Ame
rikaanse professor. Ik ga voorbij aan
het feit dat deze wetenschappelijke
publikatóe volgens mij aan hetze.fde
euvel lijdt als dat waar de prof.
andere verhandelingen van be
schuldigt, nl. bewuste misleiding. De
heer Bok zoekt de oorzaak van zo'n
situatie in de polarisatie, het zwart
wit denken, zoals hij dde term uit
legt. De wetenschap wordt door de
maatschappij gepolariseerd, wordt
gedwongen om te denken in zwart
wit, aldus Bok. Kul natuurlijk.
Neem de kernenergie. Bedrijven
die hun geld hiermee verdienen la
ten door hen betaalde wetenschap
pers hierover slechts „hosan
na" roepen. Onbevooroordeeiden vra
gen zich af: „waarom verzwijgen
ze de problemen van het radioac
tieve afval of een haperende koe
ling.?". Daarna onderzoeken ze we
tenschappelijk deze zaken vanuit een
negatief standpunt en voila: de po
larisatie. Oorzaak hiervan is dus
niet de maatschappij, niet die maat
schappij althans; dat zou een mak
kelijk Smoesje zijn. Maar wel een
maatschappij tot bevordering van de
kernenergie, flüoridering, medicij-
Bij Bok's artikel staat een foto
met een bord „verboden voor zwan
gere vrouwen en kinderen", dat
door een actiegroep bij de kerncen
trale van Borssele is geplaatst. In
het onderschrift staat dat dit een
voorbeeld is van de manier, waarop
actiegroepen apert onjuist weten
schappelijke argumenten hanteren.
„Vele wetenschapsmensen waarschu
wen voor de gevaren van kernener
gie, maar die gevaren zijn voor
zwangere vrouwen niet groter dan
voor anderen," staat er. Hier schiet
hij toch een behoorlijke bok. Na
tuurlijk zijn die gevaren voor zwan
gere vrouwen wèl groter, maar nog
veel groter voor het ongeboren kind
en het op het bord afgebeelde kind.
Deze kwetsbare groepen zijn Juist
zeer gevoelig voor zoiets gevaarlijks
als radioactieve straling. Mensen, die
nog in de groei zijn of anderszins
minder weerstand hebben tegen in
vloeden van buiten, lopen meer kans
leukemie en kanker door radioactivi
teit te krijgen dan gezande vol
groeide mensen. Het bord verkondigt
de waarheid: de kerncentrale van
Borssele is inderdaad verboden voor
zwangere vrouwen en voor perso
nen beneden 18 JaaT. Er mogen zelfs
geen vrouwen als radiologe werken.
Maar dat is omwille van de erfelijk
heid.
Ik moet er niet aan denken als de
wetenschap blunders van het kali
ber Bok zou maken. En wie zegt dat
ze dat niet doen?
REINOUT VAN GULICK
Oude Singel 48
Leiden.
Gevaarlijk
ran zaken. Vele vruchteloze rei- bare, ingezonden stukken schrijft de
i den Toorn dat fluoridering
i het drinkwater dwang is. Denkt groep hoort de mens. De vissen zijn
niet herkend te worden de heer van den Toom, zo vraag ik het meest primitief en de voorouders
lij persoonlijk kent, weet hoe mij af, wel eens na over wat hij zegt van alle andere gewervelden. Vissen
ik ben door mijnL
.lengte van 204 cm),
♦en stormachtige regenavond in
jfst van 1942 arriveerde ik weer
zocht weer eens met klop-
door de pikdonkere nacht
,ar het huis van Ir. Bou-
die helemaal aan het eind van
Ipstrik woonde, en trof hem
1jl hij bezig was in te pak-
onderduiken. Bij zijn moe-
Enschede
m "Werkkamp"
doet? Drinkwater leverende in
stanties hebben zich verbonden om zo
goed mogelijk drinkwater te leveren.
Daarvoor ontdoen zij het water van
aantal ongewenste, soms giftige
leven in zee, waar een vrij hoog
gehalte fluoride voorkomt. Vanaf het
ontstaan van de gewervelde dieren,
en misschien van het ontstaan van t
zelf, ls fluoride een stof ge-
'5
stoffen. Helaas is het niet mogelijk vreest die in het miljeu voorkwam
om selectief te werk te gaan. Vaak En die gebruikt werd. Voor de ge-
zat, naast andere stoffen, ook het wervelde dieren werd fluoride een
aanwezige fluoride uit het water ver- stof die onmisbaar was voor de ont-
dwljnen. En lieden als de heer van wikkeling van het geraamte en va"
den Toorn streven na dat er geen het gebit. Tandwolf cariës
J oproep fluoride aan 't drinkwater mag
hem ge- den toegevoed om daardoor een opti-
moeder had deze oproep, male waterkwaliteit te bereiken. Dat gevolg
enoeg, teruggezonden
niet alleen het gevolg van een tekort
fluoride. Maar ook niet alleen 't
een verkeerd voedingspa-
Herbert verdwijnen. Zouden
nog tot het einde van de
de tijd laten?
fluoride en het doet er weinig toe troon. Ik kan mij niet indenken dat
m wat voor zout als stof onmis- de Neanderthalers, een uitgestorven
baar is
lijk
de mens. en waarschijn- soort mensen, die ca 100.000 jaar ge-
alle gewervelde dieren is feden leefden, net zo'n verkeerde
intussen middernacht ge- een logische gevo gtrekking uit het voeding hadden als wij. Toch
i dus "Sperrzeit" en ik zat volgende. Tot de gewervelde dieren,
un voor moord in Afrika
heeft de behandeling van Wanneer wij kennis nemen van
oting van Buitenlandse Zaken het onbeschrijfelijke leed dat wordt
wikkelingshulp in het Neder- aangericht dan had het voor de hand
Parlement duidelijk gemaakt moeten liggen, dat het Parlement
huidige regering het parle- dan wel niet als één man had op-
ereidwillig kan maken het gestaan om met kracht dit zoge-
ïtwikkelingsbeleid" goed te naamde "humanitaire ontwikke
lingsbeleid" te veroordelen en te be-
werkelijk mogelijk is. dat letten.
Pronk de parlementariërs Zelfs de kerken presteren het met
ertulgen met de arguments- de opbrengst van de collecten via de
de steun aan de zich als "be- Wereldraad van Kerken het uit-
sbeweging" aandiendende ter- moorden en brandschatten van men
den in zuidelljk-Afrika zuiver sen in ZAfrika te financieren. Werd
taire doeleinden beoogt is voorheen Gods woord verkondigd,
erend. Het is in alle opzich- thans wordt de "verlossing" uit de-
oelaatbaar, dat met Neder- ze wereld in praktijk gebracht. Wij
belastinggelden benden in blijven daartegen met kracht protes-
c-Afrika in de gelegenheid teren,
gesteld moorden en brand-
\d hun "bevrijdend" werk te
P. J. G. A. EGO
Voorz. Oud-Strijders Leg.
Berkel en Rodenrijs.
cariës er 'n veel voorkomende ziek
te. Zou het niet kunnen zijn dat die
Neanderthalers, die de pech hadden
te leven in een gebied waar geen of
te weinig fluoride in het water zat,
gevoelig waren voor cariës? Want
fluoride in het drinkwater, en niet
als tabletten of dn keukenzout is
voor de mens en voor andere gewer
velde dieren wellicht een onmisbaar
spore element. Daarom is het ook
nooit mogelijk geweest om schadelij
ke effecten van drinkwater fluoride-
ring aan te tonen. Fluoride is tijdens
de evolutie altijd deel geweest van de
stoffen die de mens tot zich nam.
Het niet fluorideren van het drink
water is een misdaad tegen allen,
die vertrouwen dat er optimaal
drinkwater uit de kraan komt. In een
gebied waar het drinkwater niet vol
doende fluoride bevat zou goed
drinkwater gratis verschaft moeten
worden aan allen die dat wensen.
H. P. NOOTEBOOM
Schoutenstraat 2
Leiderdorp.
mijn
ook
Omdat ik niet achter wil
blijven in de discussie over de
Pieterskerk, volgt hier
suggestie: zowel het
van Oudheden, als de mus
Volkenkunde en Geologie i
De Lakenhal kampen met
ruimtegebrek. Veel plaats inne
mende en niet temperatuur- of
vochtiggevoelige objecten zoals
grafstenen, tempels, beelden, ge
vels en andere soortgelijke mo
numenten kunnen hier een
plaats vinden in een aangepaste
omgeving. De Pieterskerk krijgt
op deze manier een aanvaard
bare functie en de musea krij
gen meer en meer plaats voor
andere voorwerpen die nu niet
tentoongesteld kunnen worden.
HENK J. M. SLOOS
Hoofdstraat 99
Valkenburg (ZH)
niet geheel duidelijk wel
ing de heer H. van Eek in
'zonden artikel van 23 maart
Mijn ingezonden brieven van
19-3-'74 zijn toch niet met
tegenspraak. Het is heel
wat ik wil: een leefbaarder
irin dus een veel bescheide-
is ingeruimd voor de auto.
pel. Dat ik van hondenover-
auto's overstap vindt dood-
CHAU Het Poolse voet-
deelnemer aan t
het wereldkam-
ap, heeft gistermiddag in
met 1—1 gelijkgespeeld,
Westduitse bundesligaclub
Düsseldorf. De Polen na-
minuten voor de rust een
Qg door Szamach, maar de
i maakten zeventien mi-
tijd gelijk door Budde.
trijd werd bijgewoond door
schouwers.
RA RIJEKA Spanje en
hebben zich gisteren ge-
yc de eindronde van het
m het Europees landen-
ïschap voor amateurs. In
wannen de Spanjaarden
van Turkije en in Rijeka
Zuidslavië met dezelfde ctf-
Nederland en West Duits-
iden zich reeds voor de
geplaatst.
gewoon zijn oorzaak in het feit dat
beide dikwijls het trottoir bevuilen.
Zo verkrampt is dat toch niet dacht
ik. En wanneer er dan gesproken
wordt over f 150 boete voor eige
naars van honden die het op de ver
keerde plaats doen, dan gaat me dat
veel meer dan tien keer te ver wan
neer men bedenkt dat een veel meer
De landjes tussen de Waardgracht
en de Langestraat zijn omgeploegd.
Klei- en puinhopen zijn weg. Rom
mel en afval zijn verwijderd. Voor de
snelle uitvoering van deze taak, dan
ken wij B. en W. van Leiden, met
name de heer Gaastra, directeur
van de Plantsoenendienst en zijn
medewerkers.
Wij zijn reeds begonnen met het in
zaaien van plantezaden. Verder zal
de nauuur wel zorgen dat in de zo
mer geur en fleur weer terugkomen
op de landjes. Wij hopen, dat de
overige stadbewoners voortaan hun
afval niet op deze terreinen willen
deponeren, maar meer oog zullen
hebben voor de „Wilde planitenituiin".
Namens alle buurtbewoners
ED. VIJSMA
Groenesteeg 74
Leiden.
overlast bezorgende op het trottoir
geparkeerde auto in het gunstigste
geval een boete van 15 gulden maar
meestal niets krijgt te betalen. Wat
die 500 gulden boete voor fout par
keerders betreft, wil ik hier dui
delijk stellen dat ik de voorkeur geef
aan het verwijderen m.b.v. takelwa
gens, gevolgd door het in rekening
brengen der kosten plus een fikse
boete. Met deze maatregelen waren
we al lang van dat ellendige probleem
af. Dat de ideeën omtrent het feno
meen auto van de heer van Eek en
van ondergetekende mijlenver uit
een liggen is wel duidelijk. Toch zou
ik hem en zijn geestverwanten op
dit terrein een paar willekeurige
vragen willen stellen:
Vindt hij 't, eufemistisch uitgedrukt
ook niet een beetje gek dat een ci
ty-ring (en daarin vooral de Hooi
gracht) de stad letterlijk in twee de
len splijt?
Wat vindt hij van het weghalen van
vele zebra-paden, nu is gebleken dat
de voetganger ook daar niet meer
veilig is voor het gemotoriseerde ge
weld?
Is 't niet merkwaardig dat de
Sitterlaan, ondanks dat de direkt be
trokkenen (bewoners der omgeving);
er en bloc tegen waren toch tot sne -
weg gepromoveerd moest worden?
Idem Gedempte Trekvliet? (nog on
zeker)
Is 't niet krankzinnig dat je op Ho-
gewoerd en grote delen der Bree-
straat achter elkaar moet lopen
wege het geparkeerde blik,
je gezellig met z'n tweeën wil win
kelen?
Hoe staat hij tegenover een miljar-
denverslindende aanleg van een me
tro in Amsterdam, omdat tram en
bus zich niet meer door het gewoel
heen kunnen persen? Kortom, wor
den wij mensen niet overwoekerd
door de auto? Het punt waar de voor
delen van die auto haar nadelen nog
net te boven gingen zijn we immers
al lang voorbij. Is een> iets snellere
autoverbinding ons de zoveelste
stadsdoorbraak of vernietiging van
een fraai natuurgebied zoals de Hor
sten-Duivenvoorde nog waard? Is
de funktie wonen zo langzamerhand
niet ondergeschikt gemaakt aan het
zich verplaatsen. Moeten we die hp-
le vervoersproblematiek nu eens
niet wat efficiënter gaan benade
ren, nu 't toch aan verschillende kan
ten een chaos wordt? Of moeten we
gewoon doorgaan met meer wegen
te bouwen, dus nog grotere delen
van de stad tegen de grond te slaan:
nog meer schaarse natuurgebieden
te vernietigen, nog meer grondstof
fen te verbranden en nog meer vui
ligheid uit te spuwen? Ik hoop en
vertrouw er op, mijn beste mijnheer*
van Eek, dat. ook u dit ontkennend
zult beantwoorden.
H. VAN INGEN
Hooglandsekerkkoorstecg 4
Leiden.
In dit dagblad van 21 maart j.l.
het volgende gelezen in het artikel
„Kritiek op bouwzaken i.v.m. scho
len in „Cronestein": „De directeur
van de huidige lavo/leao school H.
C. van Ipenburg, zei vanmorgen
aan de beslissing van Bouwzaken
niet zo zwaar te tillen. De bouw
van de nieuwe school, (voor 900 leer
lingen) noemde hij wat de ligging
betreft zelfs gunstiger dan in het
Morskwartier".
Ja, dat had de heer Ipenburg ge
dacht; maar hij weet blijkbaar niet
wat hem én zijn leerlingen én
zijn onderwijskrachten wacht in z'n
scholen in Cronestein. Immers, pre
cies ten N.O. van het bedrijf van
Fasson en daar zeer dicht bij ligt
het terrein waarop bedoelde scholen
moeten verrijzen. Dat betekent dat
bij de in de kuststrook meest voor
komende zuidweste winden de
ik mag gerust zeggen beruchte
Fasson-stank rechtstreeks die scho
len zal overspoelen. Wat dit zeggen
wil weten alle bewoners die in de
nabijheid van Fasson wonen: het
zal ergerlijk en irriterend zijn!
Reeds 6 jaren lang heeft Fas
son beloften gedaan en verzekerin
gen gegeven dat aan de zojuist be
schreven onhoudbare toestand een
einde zal komen. Maar tot nu toe
is nog geen enkele van die beloften
gerealiseerd: Fasson verspreidt nu
nog dezelfde stank als 6 Jaar gele
den.
De vraag rijst of er eigenlijk iets
te verbeteren valt aan dergelijke
stukjes milieu-vervui ing.
Ik geef de volgende uitspraak, die
betrekking heeft op luchtvervuiling
in het algemeen: „Technisch zijn
de moeilijkheden best op te lossen.
Financieel ook wel. Het gaat er
maar om welke prijs wij bereid zijn
te betalen voor het comfort van
ons leven. Dat is de kern van de
zaak. Vanuit dat oogpunt moeten we
de vraagstukken aanpakken". Dit
zegt ir. G. J. Kleinhorst van Os,
onderdirecteur van de Technisch-
Fysische dienst van het TNO te
Delft". De conclusie, die hier uit te
trekken valt ligt voor de hand.
Het spijt mij dat ik met het bo
venstaande de heer Van Ipenburg
wellicht een illusie omtrent de toe
komstige plaats van zijn scholen had
ontnomen. Hij trooste zich daarover
met de overweging dat een verloren
illusie een gewonnen realiteit bete
kent.
C. J. COSTER
Ik vind, dat de heer P. Bok een
gevaarlijke voorstelling van zaken
geeft. Tegenover een monolithe blok
van objectieve wetenschapsbeoefe
naars staan in zijn visie actiegroepen
van huis-, tuin- en keukenmensen,
die zeer selectief en suggestief weten
schappelijke publicaties aanhalen.
De werkelijkheid, zoals ik dit de af
gelopen jaren heb ervaren is. dat de
actiegroepen ze f uit veel academici
bestaan en als toevluchtsoord die
nen voor die wetenschapsbeoefe
naars. die zich niet laten inpalmen
door de zware druk die alom op hen
vanwege het bedrijfsleven wordt uit
geoefend. Wij krijgen vaak ook ano
nieme medewerking van weten
schappers uit het bedrijfsleven en
uit overheidsinstellingen, die niet
openlijk kunnen publiceren onder
eigen naam, op gevaar of te worden
ontslagen, of promotiekansen te mis
sen (of geval Turkenburg en Tuinin-
ga van de kernenergie groep van de
Vereniging voor Milieudefensie).
Helaas is h<et zo, dat bijvoorbeeld de
belangwekkende discussie over voor
en tegen van kernenergie er één is
van prachtige-publicaties vanwege de
voorstanders en armoedige stencils
en nota's, uit eigen zak betaald van
een aantal bezorgde tegenstanders.
Natuurlijk werkt de actiegroep soms
zo spelend op publiciteit, dat zulks
ten koste gaat van nuancering waar
van gehoopt wordt dat die volgt op
een openlijke discussie nadien.
De actiegroep heeft buitendien be
staansreden te over, omdat nergens
in ons staatsbestel een regel te vin
den is, die de technologische ontwik
keling controleert, zoals P. Bok zelf
terecht stelt.
Ik zelf heb ook de ervaring, dat al
thans een aantal actiegroepen in
know-how verre voor liggen op het
onderzoek op universiteiten.
Bovendien is de actiegroep als eni
ge in de woestijn, waar ethiek aan
wetenschap wordt gebonden. Wie
schetst mijn angst, toen ik tijdens
colleges van Prof. Goedkoop (Reac
torcentrum Nederland) op het Ka-
merlingh Onnes Lab. te Leiden over
het Kalkarproject, als enige vraag
gesteld, mocht horen, hoe dik een
bepaalde buis moest zijnl Deze apa
thie voor alle andere gevolgen van 't
project, getuigt niet van een hoog ni
veau van wetenschappelijk onderwijs,
maar van gevaarlijke vakidiotie.
Ik hoop, dat u enigszins n.a.v. mijn
reactie de actiegroep en haar vaak
wetenschappelijk werk zult rehabi
literen.
ALFRED VIERLING
Lid van de internationale Rijn-
groep
de werkgroep Kernenergie
de Vereniging Milieudefensie
de Vereniging tot Behoud v. d.
Waddenzee.
Student internationaal milieu
recht aan de Universiteit te Lei
den
Rijnsburgerweg 193
Leiden.
Merkwaardige
voorlichtings
methode
De schriftelijke voorlichting om
trent bepaalde recept-geneesmidde
len die zo nu en dan via de Neder
landse dagbladpers aan de be
volking wordt gegeven, is natuurlijk
"beter" dan het geheel achterwege
blijven van de vereiste voorlichting
over de betreffende gevaarlijke stof
fen. Deze Journalistieke "collectieve"
voorlichting, ontleend aan de des
kundige bronnen, is dus blijkbaar of
ficieel en openlijk wél toegestaan.
Merkwaardig is echter dat bij in-
divuduele medische behandeling de
nuttige en onontbeerlijke schriftelij
ke schriftelijke informaties aan
gaande ieder voorgeschreven ge
neesmiddel door de Arts op last van
de Nederlandse Wetgever aan de pa
tiënt dienen te worden onthouden.
Teneinde uiteraard zo veel moge
lijk onaangename en eventuele on
nodige frustraties (ongevallen!) te
vermijden, zou toch redelijkerwijze
in geval van individuele behandeling
eveneens tijdige mede-verstrekking
van korrekte schriftelijke informaties
aan de gebruiker omtrent de voor- en
nadelen van het toegediende genees
middel zeer raadzaam zijn.
De noodzaak van de bedoel
de schriftelijke informaties ten be
hoeve van het individu klemt daar
om uiteindelijk des te meer, omdat
de heden ten dage door de Arts en de
Apotheker steeds meer naar voren
gebrachte tendens als zouden patiën
ten zelf voor het gebruik der vele ge
vaarlijke medicijnen verantwoorde
lijk of mede-verantwoordelijk zijn,
in principe geheel onjuist moet wor
den geacht.
Want immers op grond van de be
staande Nederlandse medische Wet
geving is namelijk in eerste instan
tie uitsluitend de arts voor het zon
der meer voorschrijven en voor het
anoniem en zonder meer doen leveren
van de gebruikelijke geneesmidde
len en dus ook voor de mogelijke
schadelijke gevolgen daarvan
verantwoordelijk. En derhalve
krachtens de wet niet de patiënt.
K. R. OOSTERHUIS
Van Dijckstraat 14
Den Haag.
