Blokkeren van Waterweg: niet voor
reders, maar voor werkgelegenheid"
Zeehos-longpatienten bang voor de toekomst
1
Matthias
showt
Sluitingsprocedure
versneld door over
lijden van longarts
Kapitale Walanka5 vrijdag te water
DONDERDAG 21 MAART «74 I
Scheveningen -„Het ligt niet op de
weg van de werknemers de vloot te
laten opstomen naar de Waterweg
en daar het schip neer te leggen.
Maar als er geen subsidie op de olie
komt gaat de visserij ter ziele. En
dan is de visserman bereid te zeg
gen „we zijn toch naar de gallemi-
ze. nu moet het maar gebeuren". Zo
denkt Jaap Kon ng. voorzitter van
de Bedrijfsorganisatie van Zeeva
renden over de crisissituatie.
En zijn rechterhand, kaderlid Leen
de Best zegt: „We zullen het niet
doen voor de reders, maar voor de
werkgelegenheid van de visserslui.
Ja, als het erop aankomt zullen we
de jongens adviseren om mee te
doen".
De B.V.Z. is een organisatie, waar
ter dege reken ng mee moet worden
gehouden. Niet alleen door haar
omvang (90 procent van de beman
ningen van Scheveningen, 75 van
die van Vlaardingen en 45 van die
uit Katwijk, kleine kottereigenaren,
lossers, pakkers, kuipers, visverwer-
kers) maar ook door haar activiteit.
„Wij zijn al in november begonnen
met de minister te wijzen op de
onhoudbare toestand door het stij
gen van de olieprijzen. Niet dat ik
volledig achter de reders sta: het
Bibliotheek
Rijnsburg dicht
RIJNSBURG Omdat de biblio
theek van de Rijnsburgse boek- en
kantoorboekhandel niet m eer ren
deert zal de bibliotheek, waarin drie
en een halfduizend voornamelijk
oude boeken, per 31 maart worden
gesloten. "We hadden er geen ruimte
meer voor en we moesten een hulp
aantrekken om het opnieuw op te zet
ten," vertelde de directie. "Omdat er
een nieuwe openbare bibliotheek is
hebben we besloten deze te sluiten.
HAZERSWOUDE Luchtmacht
adjudant D. J. Plaizier uit Hazers-
woude is tijdens de kampioenschap
pen van de schermbond van onder
officieren 3e geworden op het elek
trisch degen. Bij door het ministerie
van Defensie georganiseerde wed
strijden werd Plaizier eerste op flo
ret en op degen.
ZOETERWOUDE De KPJ-
afdeling Zoeteroude heeft voor vrij
dag in het Don Boscohuis een bingo-
en variété avond gepland. Zondag
avond wordt door de Katholieke
Plattelands Jongeren in hetzelfde
gebouw een instuif georganiseerd
en volgende week dinsdag kunnen
de leden van het Katholiek Vrou
wengilde in het Don Boscohuis te
recht om bingo te spelen. Aanvang
20.00 uur.
eerste wat die zeggen is „de olie
wordt zo duur, er moet loonsverla
ging komen". Daar zullen we ons
tot het uiterste tegen verzetten,
zegt Koning.
„Het ligt eigenlijk niet op de weg
van onze organisatie om bij de mi
nister te pleiten voor een lagere
olieprijs. Maar voor velen is het al
te laat, omdat de reders niet op
tijd aan de bel hebben getrokken".
Dat vindt Leen de Best.
WARMOND Vrijdag en zater
dag zullen zo'n 125 werkende leden
van Matthias een muziek- en show
programma verzorgen. Om 8 uur zal
de harmonie het programma openen
met een concert, dat zal bestaan uit
een klassiek en een populair gedeel
te. Na de pauze vindt er de premie-
re plaats van het za&lopfreden van
de jeugdmajorettes. Ook zal de
drumband zijn opwachting maken.
GESLAAGDE
MIDDEN
STANDSSHOW
LEIDERDORP "Er is kennelijk be
hoefte aan een dergelijk evenement
in Leiderdorp", zeg maar dat we ze
ker 8000 bezoekers gehad hebben tij
dens deze show", voorzitter Minnee
van de Leiderdorpse Middenstands-
vereniging zit uit te puffen in de vol
le kantine van het verpleegtehuis
'Leythenrode'. Hij is zeer tevreden
over de belangstelling die de mid
denstandsshow in 'Leythenrode' trekt.
Raadslid Reugenbrink, tevens voor
zitter van de actiecommissie van
Lionsclub heeft al z'n loten verkocht
en nu kan er een hartewens van T^ey-
thenrode' in vervulling gaan: film-
projectieapparatuur. Vanavond circa
halftien, het is de laatste avond van
deze "mini-Leddato', worden de prijs-
bekend gemaakt.
Tegen laadbak
LEIDEN Een 19-jarige Leidenaar
is gistermiddag met zijn brommer
op de Boommarkt tegen de laadbak
van een stilstaande vrachtwagen ge
reden. Hij kreeg een kaakfractuur en
moest door de EHD naar het Aca
demisch Ziekenhuis worden overge
bracht.
De vakbondsbestuurders weten, dat
er kleine eigenaren zijn die al voor
meer dan een miljoen in de schuld
zitten en er nooit meer uit zullen
komen.
„Weet je dat door zo'n grote hek
trawler acht ton olie per dag gaat?
Die was eind 1972 nog een dubbel
tje per liter, nu 28 komma-zoveel.
Ik weet dat er grote reders zijn, die
zeggen als ze eigenlijk de Noord in
moeten stomen „blijf maar op het
walletje zitten". De loggers gaan nu
ook azen op de tongetjes, de spoe
ling voor de kotters wordt steeds
dunner", protesteert Koning.
De prijzen van de vis in de winkels
vliegen omhoog. Dat is een lacher
tje. weet de insider.
,De klant betaalt een daalder voor
een gebakken visje. „Ja, mevrouw,
de olie is zo duur". Maar de tong
doet zes, zeven gulden, dat deed-ie
tien jaar geleden ook, de prijs kel
dert".
Wie dan ook het slachtoffer gaat
worden van de dure stookolie - (op
een prijs van een cent of achttien,
dus met een dubbeltje subsidie, zou
men kunnen blijven draaien) - de
werknemers in de visserij mogen
dat niet zijn. De loononderhande
lingen zijn opgeschort in afwach
ting van een subsidieaccoord met de
regering. Maar loonsverlaging neemt
de B.V.Z. nooit.
„Die jongens aan boord werken
tachtig, negentig uur en langer. En
dat onder de zwaarste omstandighe
den. De mensen aan de wal maken
zich met hun veertig uur druk om
een hartinfarct. Een visser houdt
het niet tot 65 jaar. Hij is net als
een profvoetballer aan slijtage on
derhevig", zegt De Best, „veertig,
vijftig jaar en hij is uitgeschakeld".
Een goed betaalde visser verdient
dertigduizend gulden. Een mooi
loon, zo te zien. In uren omgere
kend komt hij echter net aan het
minimum. Als daar geen verande
ring in komt zien de bestuurders
het gebeuren dat er geen jeugd
meer naar zee wil. „Wie zal zijn
kind naar een bedrijf sturen waar
het onder zulke omstandigheden
tachtig uur moet werken?" vragen
Koning en De Best.
Een loonsverlaging omwille van de
olieprijs? Dat is het laatste dat
wordt genomen.
Maar als om het behoud van de
visserman de actie op scherp moet
komen zullen de vissers naar de
Waterweg stomen. „Als het visserij
bedrijf onder moet gaan zullen (wij
er een goede punt achter zetten,
zodat ze nooit kunnen zeggen: dc
vissers hebben op het fatale mo
ment verstek laten gaan".
En om de zaak eens en voorgoed
duidelijk te stellen waarschuwt
voorzitter Koning: „Ze moeten één
ding niet vergeten: het zijn geen
vissers meer van Kniertje „Hier heb
Je twaalf gulden en een pannetje
aardappelen en ga nu maar naar
zee toe". Het zijn vissers die kun
nen denken".
DE KAAG Vrijdagmiddag zal een gigantisch motor
jacht te water worden gelaten. Het jacht "Walanka" veertig
meter lang en ruim acht meter breed, werd gebouwd bij
scheepsbouwer Jan van Lent op het Kaageiland. De toekom
stige eigenaar van het schip heeft er zo'n slordige 4,5 miljoen
gulden voor over.
Jan van Lent vindt het niet nodig de naam van die toekom
stige eigenaar bekend te maken. Wel wil hij kwijt dat het een
Engelse bankier is, die het jacht icil gebruiken als "privé-
ontvangstsalon" voor zijn belangrijke relaties.
Het staat al vast dat het vrijdagmiddag op De Kaag een
ontmoeting zal worden van vele hooggeplaatste personen,
vooral uit het buitenland. Na de doop zal de officiële ont
vangst van ongeveer tachtig VIP's plaatsvinden in 't Kompas.
Normaal worden zulke recepties na een tewaterlating gehou
den bij Tante Kee, het café-restaurant schuin tegenover de
werf. Tante Kee vindt het gelukkig geen probleem, want haar
behuizing was voor tachtig man toch te klein geweest.
Het grote jacht van de onbekende Engelsman is voorzien
van de meest luxe accessoires. Het is voorzien van twee 700
PK motoren, die met elkaar een snelheid kunnen geven van
ruim vijftien mijl per uur.
Er zijn drie dekken" met voor op het zonnedek de stuur
hut. En voor het geval dat de zeven koppen tellende beman
ning even wil uitrusten, is er een zg. "automatische piloot".
De hutten zijn zeer modern van inrichting. Er is een hut
voor de eigenaar en drie dubbele hutten voor gasten. Allen
voorzien van een ruime badkamerair-conditioningkoud en
warm stromend water, een hifi-radioinstallatie en een tele-
Op het tioeede dek bevinden zich onder meer de lounge
en de eetkamer en een gelegenheid waar de Engelse bankier
zijn conferenties kan voeren met zakenrelaties.
Ook voor de bemanning is gezorgd. De kapitein, machinist
en kok hebben een eigen hut, en de anderen moeten hun ver
blijf met z'n tweeën delen. De keuken is verder nog voorzien
van een installatie om van zeewater drinkwater te maken.
De bewoners van het Kaageiland zullen zich vrijdagmiddag
wel wat moeien aanpassen. De tewaterlating zal de toegangs
weg naar de pont gedurende enige tijd stremmen.
(Foto Jan Holvast)
KATWIJK „We moeten niet van acties spreken. Dat
kunnen deze patiënten niet. Het zijn protesten, die ze aan
hun familie kunnen overbrengen. En die moeten dan weer
proberen het verder naar buiten te brengen", zegt de Am
sterdammer Teekamp. Zijn vrouw is één van de patiënten
van de longafdeling van het Rotterdamsch Zeehospitium,
de afdeling die per 1 juni zal worden gesloten.
Door
Willem Chr. Nijeboer
Foto
Jaap van Duijn
Na het bekend worden van de slui
ting van de longafdeling van het Hos,
is onder de patiënten van het Zee
hospitium grote onzekerheid ont
staan. Niet alleen onder de patiën
ten van de longafdeling, maar ook
onder de andere verpleegden. Dat
laatste vindt zijn oorzaak in het feit
dat sommige kranten hebben gepu
bliceerd dat het hele Zeehospitium
gaat sluiten. Dat laatste is niet Juist.
Gisteren bereikte het Leidsch Dag
blad het verzoek een aantal bezoe
ken af te leggen aan patiënten van
de longafdeling. Gistermiddag is dat
gebeurd. Een ware angstpsychose,
heerst er onder de patiënten van
de longafdeling. Mensen, het meren
deel behept met een verminderde rek
in de longen, die menen dat hun ze
kerheid in aanvallen van ernstige
ademnood zal gaan wegvallen. Ze
zien het om zich heen. Er vertrek
ken wel patiënten, maar er komen
er niet meer bij. Wie weggaat, komt
niet meer terug.
De patiënten, waarvan er sommigen
buiten het zeehos mogen komen voor
*n wandelingetje, zijn een handteke
ningenactie begonnen. Niet alleen
onder de medepatienten. maar ook
onder de Katwijkse bevolking.
"Katwijk is één van de gezondste
gedeelten van Nederland". zegt
Teekamp na afloop van het bezoek,
dat hij zijn vrouw heeft gebracht, 'n
bezoek waarvoor hy regelmatig van
uit Amsterdam naar Katwijk komt.
"Dat wordt door geen longarts be
streden. Er zijn bier mensen die vijf,
zes zeven, soms twintig keer hierop
terugvallen. Patiënten waarvoor je,
wanneer ze hier binnen worden ge
bracht, geen cent meer geeft. Na
veertien dagen zie Je ze vaak al weer
lopen. En als ze dan ontslagen wor
den hebben ze tenminste in hun ach
terhoofd dat ze terug kunnen komen
in de kliniek. Dat is belangrijk voor
een patient die, wanneer hij in be
nauwdheid verkeert, niet in paniek
behoeft te raken. Want een paniek
is het hoor, als Je helemaal blauw
wordt omdat Je geen lucht kunt krij
gen. Laten ze nou eens met feiten ko
men. Nu doen allerlei geruchten de
ronde. Ze zeggen dat ze hier huizen
willen bouwen en een hotel. Daar ge
ven ze bij de directie geen antwoord
op. Ze nemen geen patiënten meer
aan. En waar afgaat en niet bykomt,
dat gaat achteruit".
Onder de patiënten bestaat de in
druk dat ze vervroegd naar huis wor
den gestuurd. "Alle andere ïongkli-
nieken zijn overbezet. Maar ai was
er een voldoende aantal of zelfs te
veel, dan nog moeten ze die tn Kat
wijk niet sluiten, omdat Katwijk één
van de gezondste delen van Neder
land is.
Patiënten van de longafdeling zijn een handtekeningenactie begonnen. Niet alleen onder de mede
patiënten, maar ook onder de Katwijkse bevolking.
Er zijn ook veel longpatiënten die
niet tegen boslucht kunnen. Waar
moeten die nou blijven? De kans
is groot dat ze naar een zieicen-
huis moeten. En dat doet mijn vrouw
nooit meer".
Daar is ze naar zijn zeggen eens
via het dodenkamertje naar de re
creatiezaal gereden. Daar had een
aantal patiënten t.v. zitten kijken en
daar mocht gerookt worden. „En dat
voor een longpatiënt".
Onbegrijpelijk is het ook voor de
patiënten dat er vorige Jaar nog ver
bouwd is in de longafdeling van het
Hos. „Voor duizenden guldens". On
begrijpelijk is ook voor veel patiën
ten dat de assistente van de on langs
plotseling overleden longarts, de
vrouwelijke arts De Rooye, zich niet
kan specialiseren in longziekten. Op
de mannenafdeling is de angst veel
groter dan op de damesafdeling. Een
personeelslid heeft, naar het zeggen
van één van de mannelijke patiënten,
gezegd: „Wie zich als een oproer
kraaier gedaagt laten we hier val
len". Daarom willen de heren wel
praten, maar op het beding dat hun
naam in de krant niet zal worden
genoemd.
„Ze gooien het er allemaal op dat
ze geen longarts kunnen krijgen.
Maar voor een tweejarig contract
krijg Je natuurlijk niemand. Voor
Amsterdammers, maar ook voor de
Katwijkers was dit een bekwame
uitkomst. Als we benauwd worden
rijden ze Je met zuurstof in de auto
naar hier. Dat was eigenlijk het
mooiste wat er is. En er was hier
altijd een plaatsje. Deze kliniek is
uniek in Nederland. We kunnen de
rust vinden en de vrijheid. Dat is de
halve genezing. Ze hebben nu al een
ton strop aan ons per maand. Je
kunt merken dat de bedden moed
willig worden leeggehouden. In
Amsterdam stikken de ziekenhui
zen. Als ze een seintje geven aan
Amsterdam, zit het vandaag nog vol.
Je voelt van alle kanten dat Je op
de hak worden genomen. Het is hier
een adres om je verlichting te ge
ven. Dat kunnen ze in een zieken
huis nooit. Je bent ook geen bed-
vatiënt, want Je kimt Je vrij bewe
gen. Maar als je het te pakken krijgt,
dan krijg Je direct een spuit. In een
ziekenhuis geven ze je een beker wa
ter". Een van de patiënten heeft gis
termorgen op de man af aan dokter
De Rooye gevraagd: „Nou moeten
we zeker allemaal kapot gaan
Eén van de verpleegsters, die eerst
vertelt dat directeur-geneesheer Dill-
mann de pers inlicht, wil nog wel
kwijt dat zij het ook niet ziet zit
ten. „Voor een ziekenhuis zijn deze
mensen niet interessant". Dat is te
verklaren uit het feit dat het meren
deel van de patiënten niet kan her
stellen. De betrokken patiënten we
ten dat ook. Het gaat erom ze ver
lichting te geven wanneer ze in
ademnood komen.
„Toen ik huisarts was in Amster
dam en ik ging weg, had je het
zelfde," zegt directeur-geneesheer E.
B. M. Dillmann over de angst onder
de patiënten. „Ze voelen zich be
dreigd omdat ze hier een toevluchts-
haven hadden. Maar in Amsterdam
en in de regio Leiden (waar het
merendeel van de longpatiënten
woont) is voldoende ruimte om deze
patiënten op te vangen". Dat de di
rectie, zoals wordt verteld, geen com
mentaar zou geven ontkent dokter
Dillmann. „Iedereen die iets wil we
ten kan hier terecht. Ik zeg dat we
alles hebben gedaan om een long
arts aan te trekken. Er is één vaka-
ture voor een longarts in het Elisa-
bethziekenhuis en twee in het Aca
demisch Ziekenhuis van Leiden. Op
diverse plaatsen wordt aan longart
sen getrokken. Het Rotterdamsch
Zeehospitium kon de functie die het
vervult op den duur toch niet meer
waarmaken, met één longarts. In
de medische wereld spreken we van
dieptekennis. En die gaat zo ver dat
de specialist moet kunnen terugval
len op een compleet specialisatie -
team. Hij heeft de backing nodig van
andere specialisten. Het is ook niet
voor niets dat in medische kringen
wordt geroepen om medische contro
le. Als je met één longarts zit heb
Je geen continuïteit in de zorg.
Daarvoor heb je er minstens twee
nodig. De hospitale zorg van de
longafdeling van het Zeehospitium
was ons inziens niet zo goed, maar
die is historisch zo gegroeid, voor een
deel ook door de persoonlijke ambitie
van de longarts, die dit een vorm
van zorg was die hem op het lijf was
geschreven".
Er is langer geleden al, een uit
gebreid onderzoek ingesteld door een
commissie van deskundigen naar de
functie van het Rotterdamsch Zee
hospitium. „Die commissie zag het
ook niet zo zitten voor de lange toe
komst. We waren dan ook beag 1
bestaande functie af te bouwen. 1
het kader daarvan is ook die opkE^
beurt vorig jaar gedaan op l
vijf de jaarsbasis. Het overlijden v
longarts Sj. Vos heeft dat proö
sterk versneld. Nu nemen twee Hm:
lemse longartsen waar. Dat is
geen ideale situatie. Totdat we 1
ker wisten dat we niet een andi
longarts konden krijgen hebben
nog patiënten aangenomen. In
verre de longarts dat toen nog h
gedaan weet ik niet. Dat is zijn Q
dische verantwoordelijkheid waar I
niet in kan treden".
„Op geld wordt hier zekei niet!»
keken. Anders hadden we de kltnfe
wel abrupt gesloten. Nu verliezen»
al een ton per maand op de locs
kliniek, straks, wanneer er nc
patiënten weg zijn zal dat 1
naar twee ton. Dat drukt op de rat
Momenteel worden twee tot vier 1»
tiënten per week ontslagen. Dat
minder dan vroeger. Toen hadden*
zeven ontslagen per week gemlddid
Alles is voorbereid.
En dat over die oproerkraaiers.
hebben tegen de mensen ge
het niet de bedoeling is de patienta
voor het eigen karretje te spanna
Als dat in lagere regionen gebeurt.
Ja, ik heb de mensen natuurlijk ntf
de hele dag in m'n zak zitten."
"De mensen moeten de integrf»
van de besluitvorming. Ik ben ervan
overtuigd dat het een goede oplossin!
is. Natuurlijk zien de patiënten dr
huidige situatie ais ideaal. Maaro»
houten barakken zijn 's zomers vf
te warm. Maar dat bagatelliseren*
Maar voordat de ziekenhuisbed^
worden gesloten, moeten er eerst ie
dere voorzieningen zijn."
Voor het personeel zijn de si*
lopen maanden al vakatures vri]f*
houden in de andere delen 1
bedrijf. Het merendeel zal Kunr,fl
blijven. Voor een klein aantal,
stuk of vier, vijf, is een afvloeiing
regeling van kracht, die we met
vakbonden zijn overeengekomen.
In Amsterdam is een PvdA-o-
budsteam ingeschakeld om de
blematiek te onderzoeken,
wordt er door die organistatie conttf
gezocht met de Rijksinspectie voff*
Volksgezondheid. Ook het Katwijk
gemeentebestuur is door het ombufy
team benaderd in de persoon f
PvdA-wethouder H. Haasnoot
