UYL NOOIT „VADER DREES
HEATH VERLOOR HET VERKIEZINGSSPEL
1/
'heorie en praktijk
adriessen over de minister-president:
11
ERS SCHRIJVEN
een miljoen gulden aan priizen
!e„r?en..Voor/ 1' als u meedoet aan d® puzzel Akfie Natuur in deze krant:
een Kodak pocket instamatic 100 camera, t.w v 91 -
2 MAART 1974
PAGINA 15
et
j Edward Heath heeft dan
pel verloren. De geschie-
fealde zich vlekkeloos. In
iedereen er van overtuigd
labour zou zijn, dat de
[eringspartij zou worden,
waren de Conservatieven,
•t einde van de rit de
flessen uit de koelers
len. Dit keer leek er ech-
ïisverstand over te kun-
Alle opiniepeilingen
dag op vrijdag op dramatische wij- eerder groter geworden. Als recht- tannië als natie Het plan van
ze duidelijk geworden.
geaarde Brit had Heath kunnen Heath was gebaseerd op economi-
Vas>thoudend
weten wat historici en sociologen al
jarenlang beweerden: wie met de
vaikbonden op wil schieten moet
hen voor vol aanzien en hen niet
Wat men ook van Edward Heath behandelen als leveranciers aan de
mag zeggen, één ding kan men hem achterdeur.
niet ontzeggen en dat is zijn vast- j-,
houdendheid. Hoe zwaar de stormen r alen
van het noodlot ook tegen de fraai- jn zekere zin kan het falen van de
geschilderde deur van Downing Conservatieve regering tragisch
Street 10 beukten. Heath verscheen bijna vier Jaar conservatief be-
steeds in vol ornaat om het volk
mee te delen dat het zich geen zor
gen hoefde te maken. Toen de rode
liurmans cijfers van de Britse handelsblans
een vuurrode kleur kregen, oleef
Heath zeggen dat de groei van de
nationale economie nog altijd ruim
i een Conservatieve winst 3,5 procent per jaar was. Toen de
zestig zetels. Een enkele mijnwerkers begin november met
peiling hield het op hun overwerkacties begonnen vond
tegenstelling tot in 1970 Heath het ineens nodig de nationa-
wind is de ingekankerde klassehaat
worden genoemd voor Groot-Brit
ten één voorspelling die
kanshebber aanwees,
van de verkiezingen be-
gst waarschi j nil j k dat Ed-
i, het leiderschap van de
•ve partij zal moeten op-'
n tegenstanders in de
van de partij zullen
kans schoon zien van
[te komen, maar nog meer
iidee omtrent het betere
Ivan morgen, dat moest
j via een dirigistische, om
~^;gen socialistische politiek.
Itionaire omwenteling voor
vatieve partij, die echter
noeilijkheden binnen de
ift veroorzaakt, dan men
an een traditionele partij
le noodtoestand af te kondigen.
Maar ook dit gebaar moest, volgens
de Conservatieve regeringsleider,
eerder worden uitgelegd als een
voorzorgsmaatregel. Het was boven
dien de vijfde keer in tweeëneen
half jaar dat Robert Carr, de mi
nister van Binnenlandse Zaken, naar
Buckinham Palace was gereden om
koningin Elizabeth II te vragen de
„State of Emergency" af te kondi
gen. Dat het de langste noodtoe
stand zou worden, sinds de Tweede
Wereldoorlog, viel toen nog niet te
bevroeden.
Als er één duidelijke reden mag
worden aangevoerd voor het falen
van het beleid van de Conservatie
ven in het algemeen en Edward
ries zou verwachten. Maar Heath in het bijzender is het het
omdat de leider van de ontbreken van het vermogen ge-
leve partij in dit opzicht weest het vertrouwen van de vak-
Itig is. Tenzij het succes bonden te winnen, die zich als „bij
zers hem de rug toekeert instinct" tegen de economische
in de nacht van donder- plannen van de Tories verzetten. In
sche logica en niet in de eerste
plaats op partij-ideologische motie
ven. Als goed econoom wist Heath
de achterban van zijn partij er van
te overtuigen dat het land maar op
één manier weer welvarend kon
worden. Het pond-sterling laten
zweven, de binnenlandse industrie
moderniseren en uitbreiden, de ex
porten vergroten en de miljarden
die daarvoor nodig waren verkrijgen
door middel van een gigantisch
voor iedereen verplicht spa ar plan in
de vorm van bevriezing van de lo
nen. Op papier een uitstekend plan.
De uitwerking resulteerde echter in
een chaos.
Het zijn niet alleen de vakbonden
geweest die met hun wantrouwen
ten aanzien van de partij van de
bazen de zaak op zijn 'kop hebben
gezet, hoewel zij een belangrijk
aandeel hebben gehad. Met de
260.000 mijnwerkers lag het duide
lijk anders. Hun acties noodzaakten
de Conservatieve regering relatief
duurdere olie te gebruiken in plaats
van de goedkope steenkool, waar
door de handelcijfers onnodig slecht
werden beinvloed. Belangrijker voor
het mislukken van het expansie-be-
leid waren echter de stijging van
de wereldprijzen, waardoor in Enge
land, evenals in andere Europese
landen, de voedselprijzen als raket
ten omhoog schoten.
Het heeft echter heel lang geduurd
voordat het Britse volk op grote
schaal door begon te krijgen, dat
het werkelijk mis was met hun
land en een oplossing dit keer niet
zo gemakkelijk was te verkrijgen.
Ernstig
Het was niet Edward Heath, die
zich toen als een vader tot het
Britse volk richtte, om te vertellen
hoe ernstig de situatie was. En toen
hij het wel deed, gaf hij de mijn
werkers de volle schuld. Het is we
liswaar een feit dat 260.000 Britse
kompels meer loonsverhoging vroe
gen dan wettelijk was toegestaan,
maar aan de andere kant heeft de
regering-Heath ook nooit werkelijk
pogingen ondernomen het geschil
bij te leggen. Het conflict met de
mijnwerkers werd tenslotte een
schoolvoorbeeld van het voeren van
een confrontatie-politiek. Hoewel er
bij moet worden gezegd dat sommi
ge extreem-linkse en communisti
sche elementen er geen twijfel over
hadden laten bestaan, wat hun
werkelijke bedoelingen van de acties
waren: het omver gooien van de
conservatieve regering. Aanleiding
voor Edward Heath om te stellen
dat hij onmogelijk toe kon geven,
omdat hij zich niet kon laten chan
teren.
Onder het motto: „wie regeert En
geland, de regering of de vakbon
den?" besloot Heath tenslotte de
verkiezingen uit te schrijven, ervan
overtuigd, dat het Britse volk met
een nog grotere meerderheid dan
1970 achter de Conservatieve partij
zou gaan staan. Hij vergiste zich en
met hem velen, zoals de opiniepei
lers, de kranten en de financiële
experts op de Londense effecten
beurs en de valutamarkt. Terwijl
Groot-Brittannië duidelijk aan de
rand van de afgrond stond, bleef de
koers van het pond-sterling bij
voorbeeld stabiel. Vrijwel van het
begin af aan waren alle opiniepei
lingen in het voordeel van de To
ries. De hoofdartikelen in de grote
Britse dagbladen lachten om de La-
bour-leiders en in het bijzonder om
Harold Wilson, die zich tijdens de
verkiezingscampagnes van woede
vaak niet kon beheersen. Iedereen,
maar dan ook iedereen, tipte de
stoere taai-sprekende, immer in
correct blauw kostuum gehulde, Ed
ward Heath. De „Sunday Express"
vroeg doodernstig aan zijn lezers of
ze werkelijk van plan waren Harold
Wilson, de „sprekende pop" van de
vakbonden, in Downing Street 10
toe te laten? De „Daily Mail", ly
risch geworden over een televisie
uitzending van de premier, maakte
het helemaal bont. Het blad
schreef: Kies Heath en vergeet
Wilson.
Tijdens de verkiezingscampagne,
waarin Heath optrad als de presi
dent van de Verenigde Staten, sta
pelde het slechte nieuws zich op.
De desastreuze handelscijfers, de
ontdekking dat er bij de berekening
van de mijnwerkerssalarissen een
rekenfout was gemaakt (die de
noodzaak van de driedaagse werk
week, alsmede de hele verkiezingen,
op losse schroeven zette), de be
kendmaking van de prijsstijgingen
gedurende het Conservatieve be
wind, de publikaties van de ver
schillende gigantische winsten van
de grote Britse banken, als gevolg
van de hoge hypotheekrentes en
tenslotte de Judas-streek van de
conservatief Enoch Powell om de
Britse kiezers in het openbaar te
adviseren Labour te stemmen.
Wegwuiven
Heath wuifde alles weg. Het zou al
lemaal goed komen, als Groot-Brit
tannië eerst maar een nieuwe ster
ke regering zou hebben, een conser
vatieve dan wel te verstaan.
Op het andere front streed Wilson
dapper voort. Volgens de Londense
„Times" maakte hij lang zo'n sterke
indruk niet als zijn politieke tegen
stander, die volgens het blad ver
trouwen inboezemde, bijna net zo
veel als Churchill in zijn tijd. Het
deed Heath goed. Nergens in zijn
omgeving was een afcrmlichtje in
de vorm van ook maar één opinie
peiling, dat hem waarschuwde voor
een mogelijk minder rooskleurige
toekomst. Het waarschuwende ge
luid dat Harold Wilson overal in
het land liet horen, was voor Ted
Heath niet relevant.
Tot op het laatste moment bleef de
verkiezingssfeer van een naderende
zege als een magisch waas op de
conservatieve leider hangen. Toen
er berichten op het Londense
hoofdkwartier van de Tories bin
nenkwamen dat zelfs de Britse
hoofdstad „over was gegaan" in
handen van de Conservatieven, brak
een voorbarige feestvreugde los. Er
was op dat moment nog niemand
die ook maar één ingevuld stemfor-
mulier had gezien.
De grote schok kwam reeds aan het
begin van de avond, toen de com
puters op grond van resultaten
voorspelden dat de meerderheid van
de Conservatieven wel eens kleiner
kon zijn, dan algemeen werd aan
genomen. De genadeklap viel pas
om twee uur 's nachts. Wat er ook
verder nog zou gebeuren, de Tories
zouden het niet meer halen, zeiden
de computers. Op dat moment
wachtte Edward Heath op het re
sultaat van zijn eigen kiesdistrict
Svdcup. Hij werd met een overwel
digende meerderheid gekozen. Mil
joenen Britten zagen daarna hoe
hij eenzaam van het podium in het
verkiezingslokaal stapte. De 46e mi
nister-president van Groot-Brittan
nië maakte de moeilijkste uren van
zijn politiek leven door.
de" Andriessen zei onlangs op zijn tachtigste ver-
dat de KVP-fractie in de Tweede Kamer vroeger
jjker te leiden was dan tegenwoordig. Hij heeft van
(eegemaakt hoe Romme er als fractieleider destijds
■I onder had bij zijn volgelingen.
coalitie met Den Uyl".
Liever „vader Drees" dus bij de
KVP. Bij de PvdA is dat anders,
lessens zoon Frans (45) leidt sinds 1971 deze fractie Daar is eea ontluistering jan het
feitje uitgedund tot 27 man in vergelijking met Romme's
ji de KVP vijftig vertegenwoordigers in de groene bank-
j 's Lands Vergaderzaal had.
zich overal mee bemoeit. Ook men
sen in de KVP die geen hekel heb
ben aan een coalitie met de socia
listen, hebben bezwaren tegen een Van Thijn herinnert aan het Bis-
menwerking meer betwistte dan ten
tijde van de polarisatie ooit is ge
beurd".
i
r
lessen over zijn fractie:
liet of het vandaag moei-
an vroeger. Het is in elk
gróót probleem een één-
ijven. Ik heb niet het ge-
ik belangengroepen zit te
Ik houd geen aparte be-
met groepjes fractiele-
proberen het als fractie
«orden. Datlukt aardig, al
wel eens lang. Ik vind
werk een van de leukste
mijn baan".
zegt, dat hij nog nooit
ortefeuille heeft gezwaaid,
is hij niet bereid geweest
kabinetsformatie een
over te brengen. „Het
so belangrijk. Ik weet niet
waar het over ging". An-
eeft het gevoel: „Ze wil-
t kwijt".
zal nooit „vader Drees"
.ltijd „oom Joop" blijven".
Stiek van voorzitter Frans
van de KVP-Tweede-
ctie een sleutelfiguur
standkomng van het hui-
inet onder leiding van
M. den Uyl.
werkt de kenschets uit.
polariseert ondanks zich
zelf. Is dominant. Wil dat misschien
ook zijn, wekt de indruk, dat hij
rooms-rode verleden aan de gang.
Ed van Thijn, fractievoorzitter van
de PvdA in de Tweede Kamer in
een recent artikel (1): „Het para
doxale doet zich voor dat men el-
kaars bestaansgrond tijdens die sa-
ADVERTENTIE
Een goede voorbereiding op het Paasfeest vindt U in het bijwonen
van de door RECTOR Drs. A. VREEBURG te houden
LIJDENSMEDITATIES
LEIDEN: Zondag 's avonds te 19.00 uur in de kerk van de
H. Lodewyk, Steenschuur 19.
Deze meditaties worden omlijst met Gregoriaanse
zang en solistische medewerking.
NOORDWIJK: Dinsdag 's avonds te 19.00 uur in de kerk van Maria
AAN ZEE: ter Zee, Nieuwe Zeeweg 75.
Deze meditaties worden besloten met een kort lof.
DEN HAAG: Zondag 's middags te 16.00 uur inde Kerk van het
Onbevlekt Hart van Maria (Marlot).
Deze meditaties worden gevolgd door een half uur
aanbidding.
of de VASTENCONFERENTIES
te houden te
LISSE: woensdag 's avonds tijdens de avondmis van 19.00
uur inde Kerk van de H. H. Engelbewaarders,
Heerenweg 459.
schoppelijk Mandement van 1954,
dat het de katholieke kiezers ver
bood hun stem uit te brengen op
een niet-katholieke partij als de
PvdA. En aan de strategie van de
toenmalige KVP-fractieleider Rom
me, die in 1953 een van de belang
rijkste beweegredenen voor samen
werking van KVP en PvdA noemt
het gevaar dat een PvdA zonder re
geringsverantwoordelijkheid zou ra
dicaliseren hetgeen „het communis
me in de kaart zou spelen".
Andriessen over de situatie nu:
„Romme's strategie heeft bij het
gedogen van het kabinet-Den Uyl
meegespeeld. Maar de zaken liggen
wel anders. De PvdA is nu de
grootste partij en de partij wès al
geradicaliseerd. Er moet nu een
proces op gang komen, dat de men
sen er vertrouwd mee raken, dat er
met de PvdA toch in gematigde
voortvarendheid te regeren valt".
De huidige KVP-fractieleider oor
deelt ook: „Dit land heeft geen be
hoefte aan een geweldige radicale
aanpak".
Staat het voorbestaan van dit kabi
net van „spreiding van inkomen,
kennis en macht" op het spel bij de
statenverkiezingen van 27 maart?
A.: „Ik verwacht geen wereldschok
kende verschuivingen. De positie
van het kabinet is niet rechtstreeks
in het geding. De uitslag kan wel
invloed op het beleid hebben".
U heeft nadrukkelijk gewaar
schuwd: De KVP kan ook niet
meeregeren, z'n handen aftrekken
van het kabinet.
democratisering van de ondernemin
gen". Met stemverheffing: „Het
moet niet zo gaan als in Rotter
dam, waar men op eigen houtje een
sociaal statuur heeft doorgedrukt".
Een meerderheid in de Eerste Ka
mer heeft de selectieve investerings
regeling gestemd.
A.: „Jammer. Ik maak er geen ge
heim van, dat ik graag had gezien,
dat een groter deel van de fractie
vóór had gestemd. Regeling van
particuliere investeringen kan nodig
zijn".
Programmatisch zijn er weinig ver
schillen tussen PvdA en KVP. Toch
weerstanden.
A.: „Er zijn accentverschillen. Die
bepalen de sfeer. Het doordrukken
van de verhoging van de vermo
gensbelasting was een dieptepunt.
De onderwijsfilosofie van het kabi
net moeten we niet. Er is ook wel
wat onrust bij de KVP-kiezers. Po
larisatie blijven we afwijzen".
Is de polarisatie al niet afgevlakt?
A.: Tussen de Christen-Democraten
en de PvdA zéker, al zegt PvdA-
voorzitter Van der Louw dat hij er
mee doorgaat. Hier op het Binnen
hof is er niet veel meer van te
merken. Met de VVD is het an
jers".
Het tweede-kamerlid H. J. L. Von-
hoff heeft de WD gewaarschuwd
voor goedkope successen door heel
duidelijk te spelen o het behouden
de deel van de confessionele groe
peringen of de voormalige aanhang
van de Boerenpartij. (2).
A.: „Vonhoff geeft mij gelijk. Ik
heb beweerd, dat de WD polari
seert. afdrijft in conservatieve rich
ting".
„De strijd om het midden"
(Vonhoff) heeft ook van Thijn zich
A.: „Die waarschuwing was bedoeld we maatregelen toch weer hetzelfde We moeten elkaar toch trachten te eemeld- Hii Poogt de PvdA van
voor de verkiezingscampagne. Ik wil nastreven" —mi.. «f
voorkomen, dat de PvdA op de fel In ajn verhaal signaleert
polariserende toer gaat. Dingen be- Thijn weerstanden tegen het kabi- PvdA af en toe eens wat gunnen.
vinden. Ik pas daarbij niet het haar eenzijdige werknemersbeeld af
Van oude recept van Romme toe: de ta helpen door het op te nemen
voor kleine zelfstandigen en boeren.
„Inkomensherverdeling en sociale ze-
wat lui denken is? Niet?
n vreemd want één of an-
tsgeleerde heeft een paar
Deze overweging zou u niet zo ge
makkelijk laten gelden als de boete
hier was gesteld op tenminste
net Den Uyl. Maatschappelijk: „Ei- Ik heb heel bewust gewild dat de
gen belang is sterker dan gemeen-
KVP moeten elkaar niet te zeer schapsgevoel". Economisch: „Greep ging dragen. Uit democratisch oog
punt is het aangewenst, dat zo'n
grote party permanent in de opposi
tie zit. Wij zijn dus bereid aan
Politiek: „De weerstanden in oon-
gelden als zij wisten dat er op deze ten geweest voor de val van een fessionele kring zijn soms groter
fel bestrijden".
In '58 en '66 zijn slechte staten -
laren dezelfde overwegingen laten verkiezingen voor de PvdA aanzet-
verwijten maken, elkaar niet al te op de particuliere investeringen en
inbreuk op de vrije ondernemings
gewijze productie zijn noodzakelijk"
PvdA regeringverantwoordelijkheid kerheid zijn geen beleidsdoeleinden
die zich exclusief richten op de
werknemers".
A.: „Wij nemen het al generaties
lang op voor de kleine middenstan
ders en boeren. Het lijkt mij, dat
hun belangen bij ons veiliger zijn
leden uitgemaakt dat U en honderd gulden met intrekking rij
bewijs.
Van de eerste autoloze zondag
werd een curieus verhaald verteld.
ieraan bezondigen. Bewijs:
ran mening dat de rechters
ld véél te slap optreden te-
overtreders. Nu zeggen wij
Eomaar, in het wilde weg,
sondanks weet genoemde
Ȏrde dat ons denkproces de motivering: Nu ben ik mijn au-
Iemand, die zonder vergunning reed in dit land weinig risicoWant:
levenslang kabinet in het najaar dan men strikt
A.: „Ik weet niet of dat historisch mag verwachten".
Zo kunnen we nog een tijdje door- gezien helemaal Juist is. Het ging wil de KVP ongelijke machtsver-
gaan en het komt altijd op hetzelf- toen in elk geval om andere kabi-
de neer: als wetsovertreder loop je netten. De statenverkiezingen wor-
delijke maatschappelijke hervormin-
gen mee te werken".
programmatisch En inbreuk op de vrije onderne- dan blJ de Pvd^' ?ie PartlJ hee^
die groepen altijd verwaarloosd.
Niet ontkend kan worden, dat hun
meer moet kanaliseren, bv als het wantrouwen tegen dit kabinet groot
gaat om het milieu. Maar in essen-
den nu gehouden om andere kabi-' dien: er moet niet een centralisti- tie de vrije ondernemingsgewijze
rukkingen dan het hippe rij worden er wel zoveel verzach- gaan over belevenissen van agenten
gaat bij hem niet aan, om tende omstandigheden aangevoerd mogen dan wat gekleurd zijm maar
j dat hij het niet ziet zitten
wij het niet kunnen ma-
dergelijke. Nee, hij noemt niet een verschrikking dat dergelij-
De politie kampt met een alar- netten. De statenverkiezingen wor- sche macht van de overheid voor in produktie afvallen, daar zeg ik
merend tekort aan personeel. Ken- den nu gehouden minder dan een
nelijk voelen vele jonge kerels zich jaar na het optreden van het kabi-
niet geroepen om een slap beleid te net. De tijd is te kort om een reëel pak. De discussie die ik daarover tasten. Ik kan me heel goed voor-
verdedigen, de verhalen die er rond oordeel te geven. Het beleid is nog met Den Uyl ben begonnen is nog stellen, dat de leiding van de over-
ongevormd. Bovendien heeft het voor de grondverf blijven steken, heid gemist kan worden bij de
kabinet met nogal wat tegenslag te
(1) Ed van Thijn, Het kabinet-Den
Uyl en de Bierkaai? In Socialisme
en Democratie van februari 1974.
(2) H. J. L. Vonhoff. De strijd om
het midden. In Liberaal Reveil van
februari 1974.
snken, 't komt op hetzelfde
ir het klinkt op het eerste
el intellectuelen
ier en in de mond lijkt het
naai wel aardig maar nu
jk.
ad is vol en u zoekt naar
eerplaats voor de auto. In
lede zet u de auto maar er
na deze overweging: er be-
forse kans dat ik niet ge-
rd en dan heb ik mazzel,
wel gesnipt dan kost me dat
vijftien gulden en dat ri-
k dus wel lopen. Deze over-
>u u niet laten gelden als
hier was gesteld op ten-
iderd gulden!
is leeg en u denkt haast
U rijdt dertig kilome-
d na de volgende overwe-
ik zie ze als symptomatisch voor 'n
wankel beleid.
Door dit grote tekort aan per-
ke gedachten bestaansrecht hebben soneel wordt de kans op betrapping
gekregen'
Als ik een avondje ga stappen
dan neem ik altijd deze dolk mee
maken gehad".
Maar dit kabinet wil spreiding van
inkomen, kennis, macht...
A-: „Ja, maar dat is een kreet waar
wat al teveel mee wordt geschermd.
Wat men ermee wil is niet vastge-
ADVERTENTIE
steeds kleiner, zeker
"kleinere" gevallen betreft.
Wordt men gegrepen dan ts de ]egtj Er enkele vage afspraken,
want Je weet tegenwoordig maar zorg waarmee men omringd wordt, De discussie over de grote zaken
nooit met al die ongure figuren. Al- dusdanig groot en de bestraffing moet nog beginnen Bijvoorbeeld
dus een Jongeman die met diezelfde dusdanig licht, dat men niet de in- ovcr inkomensbeleid.grondpolitiek.
deze overweging ook hebben laten
gelden als hij wist dat er op het dra
gen van wapens (in welke vorm dan
ook) een onvoorwaardelijke gevan- niet met zorg omringd en voor
Als welwillend burger loop Je in
dit land alle mogelijke risico's. Want En de machtigingswet dan?
als slachtoffer wordt men bepaald A.: „Met name de KVP heeft het
genisstraf van tenminste vijf Jaren lichamelijke, geestelijke en finan-
de kabinet nadrukkelijk op zijn plaats
:-tond?
Als één van de zwaarste mis
drijven zal elk weldenkend mens
aanmerken de handel in verslaven
de, gevaarlijke middelen. De eJen
de, die hieruit voortvloeit is zo weer
zinwekkend dat de doodstraf hier-
ciële schade zet geen rechtsgeleerde
zich in. Volgens de in het begin ge-
gezet. Géén socialistische stokpaard
jes. Overigens wel jammer, dat die
wet is verkocht als „oliewet". Dat is
noemde rechtsgeleerde zal dit wel *n f0Ut geweest. Nu de crisissfeer voor-
Ikans dat ik gesnipt word is voor (Turkije) bij slechts weinigen
p dus kan ik voordeel heb- op bezwaren stuit. In Nederland
rd ik wel gesnipt dan kost schijnt deze handel te worden be-
typisch staaltje van lui denken zijn.
Als zijn actief denkend brein een
gemeenschap blijft bevorderen die
meer en meer wordt gekeenmerkt
door onveiligheid, dan staat ons nog
wat te wachten
'hoogstens negentig gulden
flsico kan ik nog wel lopen.
schouwd als het smokkelen van een
partijtje boter. Zouden deze hande
bij is, is het veel moeilijker het pu
bliek ervan te overtuigen, dat die
wet nodig is".
Moet de wet worden ingetrokken?
A.: „Dat zou niet logisch zijn. Ver-
W. A. F. G. KOOISTRA, geet niet, dan ben Je de loonpauze
Castorstraat 142, kwijt en Je prijsbeleid. Je kunt niet
Alphen a.d. Rijn. die wet intrekken en dan via nieu-
voor 1.-
Een kado van KODAK Nederland BV, Odijk.
