Proberen zo te spelen dat het overkomt in de kerk Een dierbaar stukje historie in Hooi Aanval op klaverjasrecord RAADSLID VOGELAAR OVEt HORECASLUITING "Burgemeester onderworpen aan Noordwijkse mafia Peter Zwart, nieuwe organist vanKatwijks Triumfatorkerk Confessionelen willen STREEK WOENSDAG 21 NOVEMBER 1973 HOOGMADE Met een ,,Ik ben benieuwd of hij wil starten," neemt brandweercommandant Van Rijn plaats achter het stuur van de oude rode Ford. Gierend en hoes tend komt de brandweerwagen krakend i-n beweging, lang zaam en onzeker. Zijn beste tijd is duidelijk al heel lang voorbij. „Tweedehands gekocht," schreeuwt Van Rijn boven het oorverdovend geraas van de motor uit, „vlak na de oorlog!" Vanzelfsprekend bedoelt Van Rijn de tweede wereldoorlog, maar dan nog Met de hele brandweermacht van Hoog- made, een vergrijsde groep mannen, wordt de oude auto straks voorgoed afgedankt. Onbruikbaar, versleten. Morgenavond zal de gemeenteraad van Woubrugge defini tief beslissen over het lot van de Hoogmadese brandbriga- de. Niemand twijfelt eraan hoe die uitslag zal luiden: de wagen van de brandweer is oud en onbetrouwbaar, de mannen zijn ouder en niet „bij de tijd genoeg. Met de beslissing van de raad zal een gewaardeerd stuk folklore wor den afgesneden. Want al zijn de "V brandweerlieden van Hoogmade wel- licht ouderwets, al is het corps naar 1 de nu geldende maatstaven niet be- S kwaam genoeg, zij houden van het werk. De plaatselijke commandant over het verder acht manschappen tellen- -■ v de peloton, Van Rijn, heeft zich 31 1 Bill I f~T -)aar lans aan de brandweer eewiJd V-/ Twintig jaar daarvan bekleedde hij zijn huidige functie. VRIJSPRAAK DEN HAAG Een koopman uit Leiden was door de Haagse politie rechter veroordeeld tot f 100 boete, omdat hij van iemand een aantal koperen kannen had gekocht, wel ke van diefstal afkomstig blieken te zyn. De waarde van de kannen zou plnl. f 3500 zijn, doch de koopman had er f 400 voor betaald. Hij wist niet dat het hier min of meer antieke distilleerkannen betrof. Het gerechtshof heeft uitspraak gedaan en verdachte van het ten- laste gelegde vrijgesproken. SASSENHEIM Vier jonge mannen willen een aanval doen op het wereldduurrecord klaver jassen, dat thans staat op 36 uur en 12 minuten. Het zijn Huub Luyk (21) en Hans Wijntjes (19) uit Sassenheim, Johan Verloop (19 Katwijk en Kees Daatselaar uit Amsterdam. Vrijdagochten 30 november om 2 uur willen zij in Sassen heim beginnen en proberen 42 uur vol te houden, dus tot: terdagavond 1 december uur. Sponsor is de plas voetbalvereniging Ter Leede. Het huidige record werd 27 oi ber gevestigd en staat op 1 van vier Haarlemmers: N. Cü ne, J. van den Bergh, J. Hor man en W. Remme. NOORDWIJK De Gemeenteraad was het per saldo niet met pro. chr. raadslid Wim de Witt eens, maar zijn argumentatie kwam bij de ob jectieve tribune het allerbeste over. De Witt had in het verleden vooral ten aanzien van de zomer veelal een van zijn fractievoorzitter Vogelaar afwijkend standpunt over de sluiting van de horecagelegenhe den ingenomen. Met de verlenging van 't sluitingsuur (tot 1 uur) in de winter heeft hij veel meer moeite. Eén artikel in het Leidsch Dag blad waarin de horeca Noordwijk stelde dat in de zomer wel langer opengebleven mocht worden ten be hoeve van de toeristen en in de win ter de echte Noordwij kers dus gedis crimineerd werden, was voor de Witt de be'roemde druppel geweest. Hij durfde daarnaast te erkennen dat hij zich vergist had in de „erg rare dingen" die er toch gebeurden. Dat op de schouders van de politie af wentelen vond de Witt een erg ge makkelijke zaak en hij wilde dat de gemeenteraad gewoon hulp ver leende aan de politie. Dus: dicht en dat leek bijzonder genuanceerd ge dacht. Van die „erg rare dingen" gaf raadslid Vogelaar, die vorige week za terdag op eigen houtje een onderzoek had ingesteld, een ooggetuige ver slag: „Eén uur moest iedereen dicht zijn, maar de Oesterbar was nog volop in bedrijf. Om kwart over één reden vier knetterende bromfietsen, met heren die pas uit die bar waren gekomen een parade door de Van Speykstraat: Vier keer op en neer. Even later kwamen vier mansperso nen uit die bar en urineerden te gen de gevel van het huis van de fa milie Barnhoorn aan de overkant". Waarop Schaafsma: „Er zijn ook geen openbare toiletten in de buurt". Op het trottoir stonden auto's ge parkeerd die niet waren bekeurd. De paren (met meisjes van 15 jaar) ver dwenen in do sloppen om het hunne te doen", aldus Vogelaar. Overtuigend was het to i Daarna bereed de prot.-chr. ffi leider weer zyn stokpaardje j hearing over deze zaak, w: burgemeester is afgegaan nooit iemand is afgegaan, bttj beloftes over controle ge nooit zijn nagekomen. Hij heeft onderworpen aan de Noc mafia, de horeca". En constaterend: "Vele Nod aan Zeeërs erkennen de bud ter nog wel als zodanig nil hebben de term burgervader afgeschaft. Hij is bezig in d van het dorp zijn image te zen". Burgemeester mr. J. M. nike werd er warm noch kom Zijn antwoord was overigens aan zijn kenschetsing van een van één van de bewoners vat Emmaweg: "Humeurig en 1 zakelijk". De KVP steunde het beleid mr. Bonnike (in verband met autoloze zondag de horeca té een uur langer open). Ondan» overlast van de bewoners, tegen het verzoek van de horec* dat uur ook door de week te ft VVD (voorlopig tot januari' Gemeentebelang gingen bleek later voor die laatste fd tegendeel. Die aanvraag om door de f verlenging ook door te zetten voor PPR'er Schelvis de drup? hij was tegen, evenals .de 1 (Bedijn: "Ze schrijven in de dat het ene uurtje geen soelaas1 dan dat maar niet") eu de Benschop ("De horeca schreeu* moord en brand nu ze in de getast worden, maar de den worden dat al jaren") Die stemming verraste burgö ter Bonnike. "Ik had niet ze>v^ positie verwacht, daarom ben gelukkig met het voorstel Set ma (voorlopig tot januari)- man waren tenslotte tegen, onder mevrouw van Nes en de eerste keer dat zij niet nrê voorzitter Van Riemsdijk de jonkheer keek dan ook té "Ach, het is doodzonde," zegt hij, "hoewel ik inzie dat er weinig alter natieven zijn. Jammer, maar waar. Woubrugge heeft een goede brand weer en een goede uitrusting. Nie mand vindt het nog nodig dat wij ons eigen dorp blijven verdedigen. De jongeren hier hebben veelal werk in Leiden of weer ergens anders. Om bij onze brandweer te kunnen komen moet je werkzaam zijn in de woon plaats, dat is een eerste vereiste. De mensen moeten dag en nacht be schikbaar zijn, en dat vind je haast niet meer. Zo Jammer.." Hobby Na al die jaren is de brandweer een belangrijk deel geworden van het le ven van Van Rijn en dat van zijn mannen. Ondanks de uiterst antieke Door Elisabeth Tolenaar Foto Wim Dijkman KATWIJK ,,Het is belangrijk dat je zo speelt dat het overkomt. Dat geldt ook voor de kerkdienst. Dat is iets, daar blijf ik naar zoeken". Dat zegt Peter Zwart (28), de nieuwbenoemde organist van de Katwijkse Triumfator kerk in de vacature van Jan Welmers. Zondagmiddag maakt hij op het orgel van de Triumfatorkerk zijn debuut voor de gemeente. Behalve kerkorganist is Peter Zwart ook muziekleraar aan de beide Mavo's in Katwijk en aan de Leidse streekmuziekschool aan het Rapenburg. Door Willem Chr. Nijeboer Foto Jan Holvast In 1966 is de uit Koog aan de Zaar: f afkomstige en uit 'n bekend organis tengeslacht stammende Zwart naar Katwijk gekomen. Eerst is hij toen organist geweest in Rynsburg, la ter in Wassenaar en nu in Katwijk. De voornaamste reden waarom hil heeft gehapt naar de baan die vrij kwam toen Welmers wegging was wel het orgel: „Het is een goed orgel een mooi Instrument. Het is een or gel met veel mogelijkheden en een erg fijne klank, een fijn mannelijk orgel zou Je kunnen zeggen. Er zit power in. Het is krachtg en ruim geïntoneerd. Hoe moet ik het zeg gen. het is meer een gevoel". Bundelen Hij is gaan solliciteren op advies van Jan Welmers, bij wie hij mo menteel aan het Utrechtse conserva torium improvisatie studeert als spe- calisatie na zijn algemene conserva- toriumoplelding. Welmers had onder de gemeenteleden de reputatie een uitmuntend concertorganist te zijn, maar niet zo'n begeleider. Zwart ziet die tegenstelling niet zo: "Tij dens een concert kun Je dingen doen ciie Je zelf helemaal fijn vindt. In de kerkdienst is het Je taak de gemeen tezang te bundelen en te begeleiden. Het zyn gewoon twee verschillende dingen. Je moet als organist gewoon proberen het alle twee te kunnen". Of Peter Zwart net als zijn voor ganger en leermeester Welmers ook eocerten zal gaan verzorgen in de Triumfatorkerk weet hij nog niet. ''Er is een stichting Pro Organo en die gaat daarover. Je moet met con certen altijd afwachten of Je wordt utgenodlgd. En als Je dan zelf con certen gaat organiseren zou Je orga nisaties doorkruisen". De muzikale voorkeuren van de nieuwe Triumfatorkerkorganist la ten zich moeilijk omschrijven. "In de eerste plaats improvisatie. Daar uit Je Je in. Dat is tets van Je zelf En dan in de tweede plaats interpre taties van stukken. Bach is gewoon de voorkeur van iedere organist. WêM die heeft ernom veel voor orgel uitrusting bleven ti] er plezier in hebben. "Andere mensen hebben een zeil boot, of ze houden van lezen. Onze hobby is de brandweer. Die sfeer van mannen onder elkaar, die kameraad schap en dan alle gemeenschappelij ke herinneringen." Want die herinneringen zijn tal rijk. Het hele gezin pleegt mee te le ven met het het wel en wee van de brandwacht, zodat men - waar dan ook - nooit om een gesprek verlegen zit. Urenlange verhalen over de held haftigheden èn de kapitale blunders houden de herinnering levendig. Dat moet ook wel, want de brandweer is al bijna een legende, een stukje on misbare geschiedenis van het dorp. In al die jaren heeft Van Rijn veel genoegen beleeft aan zijn nevenfunc tie. Naast het werk in zijn boerenbe drijf, waar zes blaffende honden huis en goed bewaken, test hij iedere week of de brandweerwagen nog in orde is. "Hij rijdt nog, maar daar is alles mee gezegd. De brandweerinspectie heeft het volledige materieel afge keurd en vernieuwing kost een klein vermogen. Vandaar dat de beslissing in ons nadeel zal vallen." Het "museumstuk", werkelijk een lust voor het oog, zal naar alle waar schijnlijkheid nooit meer echt van stal komen. Of er zou zich voor 1 ja nuari, de "sluitingsdatum" van de Hoogmadese brandweer, nog even een grote brand moeten voordoen. De laatste grote brand was overi gens ook alweer een paar jaar gele den. Een woonhuis stond in vuur en vlam. Toen de brandweer arriveerde, Van Rijn vertelt het met een toch wat spijtige lach, bleek de spuit niet te werken. "Er zat een houtje in de pomp," zegt Van Rijn ondanks zich zelf grinnekend. "Verschrikkelyk. Wat een wonder dat iedereen alle vertrou wen in ons is verloren...." Als de brandweer straks definitiel wordt opgeheven, zal de afdeling van Woubrugge alles overnemen. Het werk en ook de twee Jongste brand weerlieden van Hoogmade, die zo'n jaar of dertig zijn. "Die hebben nog de moed om zich te gaan bijscholen en mee te gaan doen aan wedstrijden en oefeningen. Wij, oudjes, doen dat niet meer. Ik zie me trouwens met die oude kar al naar een wedstrijd gaan, dat zou een enorm lachnummer worden. Nee, auto en wijzelf hebben afgedaan dat moeten we maar accepteren, was een prachtige tijd en die is v| bij." De brandweer van Hoogmade na de jaarwisseling echt e worden, een sterk verhaal. Zegt Rijn: "Onze brandweer is baar stukje historie..." geschreven. Veel barokmuziek were! er toen voor orgel geschreven. Daar na is het achteruit gegaan en werd er vry weinig meer geschreven". Gek vak Peter Zwart zegt zelf niet noemens waardig te componeren. "Zet maar gerust nee. Iedereen, iedere musicus, schryft voor zichzelf wel eens een stukje. Maar het antwoord moet dus nee luiden". „Organist is eigenlyk een gek vak. Je wordt opgeleid voor organist. Voor uitvoerend kunstenaar. Maar ook voor lesgeven. Dat komt erbij, want Je moet ook leven". Peter Zwart ziet het werk niet als een noodzakelijk kwaad. „Ik werk met groepen. En als ik dan thuiskom en voor me zelf ga improviseren sta ik er veel frisser tegenover. De man die alleen orgellessen geeft zegt gauw: nou geloof ik het wel. Tk kruip er niet meer achter". „Ik ben organist geworden, ook omdat ik er thuis mee ben gecon fronteerd. Er lopen genoeg muzikale postbodes rond. Maar die zijn er DEN HAAG De partijtoppen van KVP, ARP en CHU, verenigd in het Christen-Democratisch Ap pèl, willen bij de volgende Tweede- Kamerverkiezingen uitkomen met één christen-democratische kandi datenlijst. In een ontwerp-uitspraak heeft het CDA deze gedachte voor gelegd aan de bestuursorganen van de drie partijen. Op 15 december zal er tijdens gescheiden party by een komsten over worden beslist. In de ontwerp-uitspraak staat on der meer over de drie fracties in 't parlement van KVP, ARP en CHU "dat een groeiende eenheid van op treden van wezenlijke betekenis is". Op het ogenblik voert de CHU-frac- tie oppositie tegen het kabinet-Den Uyl. De fracties van KVP en ARP houden het kabinet op de been. Peter Zwart: „Ik keek wel een beetje beduusd dat dominee Pijlman mijn debuut zondagmiddag tijdens de kerkdienst aankondigde". (Foto Jan Holvast) toen ze Jong waren niet mee gecon fronteerd. Het zit in ieder mens. Iets willen meedelen. Daar heeft iedereen Restaureren Het zich uiten is iets waar Zwart zich op de beide Mavo's waar hij les geeft ook mee bezighoudt. „Je begint waar ze op de kleuterschoo' zijn geëindigd, alleen biedt Je het anders aan, want op de lagere schoo' wordt er niets aan gedaan. Tot nu toe heeft de maatschappij gezegd: we moeten mensen hebben waar we wat aan hebben. Daardoor zijn de creatieve vakken een beetje de komt dat pas een beetje. Katwijk is een vrij grote plaats, maar er is geen muziekschool. Dat kun je merken. Er zijn maar weinig kinderen die behoorlijk een instru- voor de schilderkunst, zie je dat de taal voor anderen heel moeilijk is te volgen. Want kunst is toch een vorm van taal. Dat probleem geldt vooral in de moderne kunst. Daarom is het cverkomt. Dat is het probleem menteel. De scheppende kunstenaar komt heel moeilijk over". Zwart over zyn muzikale ambities: „Het is niet zo dat ik 1 grotere plaatsen anders. Op de kleu terschool uit een kind zich in liedjes hij beweegt op muziek. Dan komen ze op school en dan is het netjes zit ten. Dan zijn ineens rekenen en taal belangrijk. Wat ik probeer is iets te status wil bereiken. Dat helemaal restaureren door zingen en bewegen op muziek. Je bouwt ergens op een kerkhof. Je begint te sleutelen aan de meest noodzakelijke dingen. Voor muziekgeschiedenis zou je ze iedere dag een uur moeten hebben". Wij zijn dagelijks met dit vak be- zig. Maar omdat die ontwikkeling bi hoek in geveegd. De laatste tijd anderen is stopgezet, dat geldt ook niet. Je wilt eruit halen zit. Dat je muzikaal alles kunt zeg gen zoals Jij dat wil. En als je goed bent komt dat er zelf wel uit. Op een gegeven moment werk Je naai het plafond. Als je dat bereikt hebt zie Je wel hoe hoog dat is. Dat kan hoger liggen of lager dan van ande ren. Ik zie het wel".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 4