Kei LEIDOOI VOOR VAN DER STOEL I VIP «zers schrijven rverkaveling Noord nodig 'KAMERTJESZONDE' dn n WIJ GAAN ONDER ALLE PRIJZEN DOOR REACTIE VAN ROTTEVEEL \k Politieke verhoudingen en economische macht Niet boos Lj 16 NOVEMBER 1973 PAGINA 13 stijgende verbazing, en ide ergernis heb ik het artikel pjalc Nederland zit rekening de zak" gelezen. Van mijn jtotteveel had ik eerlijk ge- Iets anders verwacht, dan jnuanceerd aansluiten bij de itatoren, die Van der lezen. Een rij, die wordt Jerd door de AVRO en de Te en boze bui heb ik het st een dag laten liggen, wil ik er zo min mo- eémotioneerd toch wel wat '.f ij het begin te beginnende iïl( meer leidende "progressie- Ie aanhalingstekens van Rot- r kennelijk op, dat ze heel erg progressief zijn, die leven) hebben ook wel oog achter het ijzeren gor- Kurt. Mag ik ook iets cite- dit geval dan de Haagse 3 november Jl. waarin W. lï ma Ingaat op de kritiek die Amerikaanse leiders wordt ge- Rusland met rust ;S moet de Sowjet-Unie dui- iorden gemaakt" zo merkt op, "dat als zij binnens- (f «in haar invloedssfeer niet ert, zij de hele Europese ^conferentie op losse iet. De vraag is wie dat en. Op conservatieve regi- ft niet te worden gehoopt, slecht geplaatst om wie Ltlop het berispelijke van zijn te wijzen. Pompidou heeft >re optiek dan de oliemaat- u, die vinden dat Sacha- gaat of brieven aan hun ouders schrijven om die op meer begrip voor 't Ara- indpunt inzake Israël te proef op de som zal il-democraten moeten wor- i opletten, want één van de meer leidende „progressie- ;t de aandacht van Brugs- het siert Max van der hij daarbij het spits heeft idoor de Geneefse conferen- de Europese veiligheid te [en dat Europese veiligheid illusoir is, zolang er geen vrije uit wisseling van mensen en ideeën ge garandeerd wordt en zolang de Brezjnev-doctrine de Sowjet-Unie 'n vrijbrief geeft om bij socialistische buurlanden in te breken. Hij heeft zich met dat standpunt de reputatie van "maximalisme" verworven, hoe wel het hier eigenlijk om hele norma le minimum-condities gaat". Ziedaar een bewijs, dat linkse kri tiek zich ook weieens kan bezighou den met andere onderwerpen dan die welke Rotteveel opsomt: Zuid- Af rika, Rhodesië, Angola enz. Zelf roert hij dit optreden van Van der Stoel ook nog even aan. Eigenlijk natuurlijk een ondergraven van zijn stelling, dat wij aan "selectieve ver ontwaardiging" doen. "Hij moest zo nodig", schrijft Rotteveel. Maar hij vindt Nederlanders niet geschikt voor "het subtiele spel tussen beide su- permogendheden". Nee, zegt hij, dat "had de onervaren Van der Stoel natuurlijk veel beter aan de ge wiekste Amerikaanse, Britse en Franse diplomaten kunnen overla ten". Natuurlijk, dat zijn landen die met diplomatiek overleg vreselijk veel ervaring hebben. En op veel succes kunnen terug kijken: we hoeven alleen maar even aan München 1938 te denken. Rotteveel stelt, dat er geen twijfel aan is of de amateur die thans het ministerie van Buitenlandse Zaken beheerst draagt de verantwoording voor de olie-boycot. Natuurlijk, zo haast hij zich te zeggen, mogelijk zouden we ook onder Luns of Schmelzer met een boycot zijn op gescheept. Enkele zinnen later ont kracht hij deze opmerking zelf. Hij constateert, dat een andere minister het wel eens beter had kunnen doen. "Diplomatie is een uiterst moeilijke bezigheid en elke onvoorzichtige uitspraak of handeling kan ten na dele uitvallen van de dertien miljoen kwetsbare lieden op een klein stuk- Je deltagrond in West-Europa". Zelfs Luns of Schmelzer hadden de boy cot misschien niet kunnen afwenden, gaat Rotteveel onverdroten door, maar de huidige onzekere functiona ris zeker niet. Een leraar mag ook nog even zeggen wat hij over Van der Stoel denkt en dan wordt hij door Rotteveel definitief afgedaan, als een brokkenpiloot. Mag ik even teruggrijpen naar 1967? Toen was het Israël dat aan viel in tegenstelling met de laat ste oorlog waarbij Israël het slacht offer werd van een laffe aanval van twee kanten tegelijk. Maar goed, 1967. Wat zei Luns toen, op 25 mei om precies te zijn: "De Nederland se regering meent, dat de Veilig heidsraad met spoed moet ingrij pen om te voorkomen dat Israël de dupe wordt van een Egyptisch op treden dat volstrekt in strijd is met de regels van het volkenrecht". In zijn verklaring had hij het vercfer ook nog herhaaldelijk over Egypte als "de agressor" en noemde hij de mentaliteit van dat land agressief. Dat waren de woorden van onze su per-diplomaat. Is dat het gebruik van het floret, volgens Rotteveel nodig in de diplomatie? En wat zei onze minister-president P. de Jong toen? "Israël ziet zich omsingeld door de vijandige over macht van de Arabische landen". De Jong was aanvoerdertje van een confessioneel-liberaal kabinet. Weer even terug naar het verhaal van Rotteveel. Volgens hem heeft Van de Stoel in een "klasje van de Arabische ambassadeurs de orde niet kunnen handhaven, met alle rampzalige gevolgen vandien voor onze nationale economie". Maar wat heeft hij dan wel gezegd in dat klasje? Dat laat Rotteveel maar even in het midden. Mag ik even 't gehéugen van de lezers opfrissen? Van der Stoel heeft uitgelegd, dat het beleid van Nederland was ge baseerd op resolutie 242 van de Ver enigde Naties uit 1967. Hij heeft ver teld, dat de pro-Israëlische stemming een gevolg is van schuldgevoelens, van het Nederlandse volk. Die zijn overgebleven uit de Tweede We reldoorlog, toen Nederland bijna zon der een vinger uit te steken de Jo den liet wegvoeren. (Ik vind het daarom zeer kwalijk om te spreken over het "Jodenparadijs" Neder land van vlak voor de Tweede We reldoorlog) Van der Stoel heeft uitgelegd, dat Nederland niet anti-Arabisch is. Als de betrouwbare bronnen mogen ge loven die de Volkskrant citeert heeft hij ook gezegd: "Wij zoeken uw vriendschap en wij hebben besef, voor uw moeilijke positie". Dat is wel wat anders dan Luns, die on langs een Arabische boycot tegen de NAVO als een oorlogsdaad bestem pelde. Zeker weer een voorbeeld, van de voorzichtigheid die volgens Rotteveel zo broodnodig is voor een diplomaat. En nu beleefden we dan een mas sale aanval op Van der Stoel. Een aanval, die pas begon op het moment dat de olieboycot werd afgekondigd. En zich het eerst manifesteerde in het moeten laten staan van de ge motoriseerde heilige koe op zonda gen. In de aanval gaan allerlei figu ren voorop die we rechtschapen noe men. Zoals de onvolprezen mr G. B. J. Hiltermann, die zich nu zo druk maakt over kamerlid Relus ter Beek. Ik zal dus wel oppassen om iets ten kwade te zeggen van de AVRO-commentator. Maar mag ik er wel even op wijzen dat hij de Volkskrant in 1967 van anti-semitis- me beschuldigde toen deze genuan ceerd over het conflict in het Midden Oosten schreef? Allerlei mensen verheugen zich nu over de verklaring van de negen van de EG. Van der Stoel heeft ge kozen voor "Realpolitik". Hij heeft een verstandige daad gepleegd, na zijn getuigenispolitiek en meer van die opmerkingen. Maar die getuige nispolitiek bestond uit niet meer dan te verklaren dat Egypte en Syrië 't initiatief hadden genomen tot de militaire activiteiten enverder 'n her haling van de beleidslijnen van de regering uit 1967. CHU-fractievoorzitter Kruisinga merkte toen in de Kamer op, dat de sympathie van zijn fractie uit ging naar Israël, dat de wapens moest opnemen om zijn zelfstandig heid te verdedigen. En nu durft hij te beweren, dat Van der Stoel maar eens Luns moet vragen hoe Je zulk soort zaken moet oplossen. Een nau welijks christelijke en zeker geen historische opmerking. Ook Hans Wiegel vertoont een dergelijke hou ding, na eerder te hebben gezegd, dat zijn fractie het geheel eens was met het beleid dat de Nederlandse regering voerde. Natuurlijk scharen zich ook Telegraaf, Algemeen Dag blad, Accent, Elsevier en TROS in deze rij. De EG-verklaring draagt 'n duide lijk pro-Arabisch karakter om maar alle zeilen bij te zetten in het stre ven de olieleveranties te redden. Met aandrang van Frankrijk (dat altijd heeft gezegd dat één buiten landse politiek niet mogelijk was. voor een verenigd Europa, maar dat voor oliebelangen snel loslaat). En van Engeland, dat altijd al bang is geweest. Was minister Bevin van Buitenlandse Zaken in 1948 niet te gen een Israëlische staat omdat hij al vreesde voor het Arabische oliewa pen? Of de verklaring bij de Ara- biren zal helpen is afwachten maar er is toch een lichtpuntje: de Rus sen weten nu dat als het moet West- Europa één kan zijn. Zoals gebruikelijk komt ook Zuid- Afrika nog om de hoek kijken. Eerst meldt Rotteveel, dat Baltha zar Vorster net als Max van der Stoel tot degenen behoort die in "n kwaad blaadje staan bij de olie sjeiks, later zegt hij weer dat Zuid- Afrika ervoor heeft gezorgd onaf hankelijk te blijven. "En din pas kan Je wat doen!" roept hij opgeto gen uit. En toch staat Vorster in een kwaad blaadje bij de oliesjeiks. Het verschil tussen Zuid-Afrika en Neder land ontgaat me dan ook even. De militaire band tussen Zuid-Afrika en Israël laat ik dan maar rusten. Stel je voor, dat Nederland ook zo'n band had gehad, dan zaten we nu misschien al zeven jaar zander olie. Ik heb het idee, dat dit verhaal vol doende is om aan te tonen, dat al die mensen die zich nu zo afzetten te gen Van der Stoel daar nauwelijks enig recht toe hebben. Een ruim ge deelte van ons boteroverschot heb ben zij zichzelf op het hoofd gesta peld. Tot slot een opmerikng over Zuid- Afrika. "Een land dat voor zich zelf zorgt" zegt Rotteveel. Dat zal wel betekenen dat het volgens hem in tegenstelling tot Nederland wel "in eigen huis en voor eigen deur wenst te vegen". Je kan daarbij natuurlijk ook gewoon het kleed even optillen en het stof dat Je niet wil zien er onder vegen. Bijvoorbeeld dominee C. F. Beyers Naudé, directeur van het Christelijk Instituut in Zuid- Afrika. wiens paspoort werd inge trokken omdat hij naar Nederland wilde komen. Als Je de deur goed dicht houdt, komt niemand wat over Je vuil te weten. PLETTER TAFFIJN Heslingahuis 41, Almelo. Nog wat emotioneel na zijn over gang van WD naar PvdA neemt collega Taffijn zijn nieuwe partijge noot Van der Stoel uitvoerig In be scherming. Ik zal kort zijn met mijn antwoord, omdat ik meen op 8 no vember duidelijk genoeg te zijn ge weest. Daarom alleen deze korte no tities. 1. De "zeer kwalijke" uitdrukking. "Jodenparadijs" is afkomstig van mijn toenmalige Joodse lerares Zweeds, mevrouw Rosa Meier, die idank zij haar Zweedse paspoort in 1941 nog tijdig naar Zweden ontko men) zich in 1938 en 1939 ver heugde over de tóen nog veilige po sitie van de Joden in Nederland. 2. Hoe haalt Taf fijn het in zijn hoofd over "de Israëlische aanval van 1967" te spreken? Die oorlog begon niet op het ogenblik, dat de Israëli sche vliegtuigen opstegen om de Egyptische luchtmacht te vernieti gen, maar éérder, toen de Straat van Tiran voor Israëlische schepen was afgegrendeld en Nassers troepen de Israëlische in- en uitvoer naar en van de Israëlische havenstad Eilat blokkeerden. Nasser was zich terde ge bewust van de gevolgen van deze afgrendeling, want Radio-Cairo rien vóór het uitbreken van de oorlog om: "De Israëlische vlag zal niet langer in de Golf van Akaba wapperen Wij staan nu aan de vooravond van een oorlog met Israël". 3. Onbegrijpelijk zijn de citaten uit verklaringen anno 1967 van Luns en premier De Jong. Duidelijk is ge bleken. dat wat toen gezegd kon worden, nu niet mogelijk was. Van een bekwame minister mag ver wacht worden, dat hij dat verschil ten volle begrijpt en tevoren had inge zien. dat de verhoudingen ditmaal volkomen anders lagen. En als Luns "onlangs een Arabische boycot te gen de NAVO als een oorlogsdaad bestempelde", dan wist hij wat hij deed: hij sprak namens een machti ge organisatie, die in staat is een vuist te maken. 4. Wie géén vuist kan maken en dat gold en geldt voor Nederland op dit ogenblik moet op de kleine steentjes blijven lopen. Dat is bijzon der onaangenaam, ja, kwetst zelfs 't rechtsgevoel van het Nederlandse volk, dat natuurlijk niet gediend is. van Arabische chantage. Maar het. schijnt sommigen nog altijd niet dui delijk te zijn, dat er nu eenmaal machtsverhoudingen in de wereld zijn. En niet alleen tussen de volken, maar ook in het alledaagse leven. Hoe vaak gebeurt het niet. dat iemand, al staat hij of zij volkomen in zijn recht, een toontje lager zingt omdat de andere partij een in vloedrijk familielid, de naaste buur man of zelfs een onmisbare leve rancier is. Om nare gevolgen te voorkomen, laat men zijn "recht" varen. Zo iets is buitengewoon on prettig, maar soms onvermijdelijk. Het schijnt collega Taffijn en an deren met hem nog niet te zijn opgevallen, dat niemand volstrekt onafhankelijk is. Pas als Je dat wèi, of althans in hoge mate bent, "dan pas kun je wat doen Nee, ik heb dat niet "opgetogen" uitgeroepen maar uitsluitend uit begrip voor de werkelijkheid. Maar werkelijkheids zin is tegenwoordig zo iets als een vies woord. Liever geeft men zich over aan "maximalistdsche" kreten en dito eisen. Maar o wee, als iemand dan zegt: zou Je niet liever eerst eens de rekening van je "onaf hankelijkheid" betalen? Dan Is men niet thuis. Enfin, die rekening zit dan onderin de zak. C. J. ROTTEVEEL Opnemen van brieven in De redactie behoudt zich deze rubriek behoeft niet te daarenboven het recht voor betekenen dat de redactie om bijdragen te weigeren dan het met de inhoud eens is. wel in te korten. eii Jet het bestuur Leuw miging Roodenburg K Roodenburg een uit- Tan akkommodatie moet Ikkomitee "Plan Noord" nu een ondoordacht besluit. Daar- eerste schrijven duide- over wordt het wijkkomitée geheel we4roren bracht, is het wijk- niet ingelicht. Dit besluit houdt in, dat er een vierde voetbalveld zal worden aange legd, zodanig, dat de speelweide een onding wordt. Dit besluit houdt in, dat 'w|et wijkkomitee heeft dan door het zó te doen, er een duidelijke oplossingen gezocht, die claim komt te liggen op de rest van de speelweide. Het wijkkomitee "Plan Noord" vraagt zich af, of dit soms de 'lan Noord" is echter een MOTIVATIE is (die men niet open- unr1 n alleen het behartigen baar wil hebben), die men aan Roo- lu factie in de wijk. denburg onthoudt. En dit besluit wordt gebaseerd op een gemeenteraadsbesluit van 1969, grond is vrijgekomen toen de zaken heel anders lagen. Dit 'fen van het "Spoor- besluit van de gemeenteraad is ook bept de mogelijkheid dat niet door gedeputeerde staten geho noreerd. En dit "bestemmingsveran- deringsbesluit" heeft, naar het weten van het wijkkomitee, nooit vooraf ter inzage gelegen. Om deze redenen vindt het wijkko- f2« wij'kko- mitee "pian Noord" een nader over leg met alle betrokkenen, noodzakelijk voor er een spade de grond in gaat. poortje moest toen nog indien dit snel gebeurt en hierbij de P'°eD\- zekerheid verkregen wordt, dat de tornt hierop neer: Breng andere functies in de wijk ook aan rondom de^ voormalig e jjun trekken komen, hoeft het vierde veld voor Roodenburg niet in gevaar te komen. Het is zelfs mogelijk, dat er dan voor het sportcomplex meer in :tie in de wijk. fiomltee is dan ook ge- het feit, dat er sinds zaken mogelijk rst niet mogelijk waren, wijkfuncties te scha- Sinds enige jaren heb ik het ge noegen lezer van uw blad te zijn. Het viel mij af en toe nogal eens op dat u van uw grondbeginselen af week, met name het beginsel van de politieke onafhankelijkheid van uw blad. Een beginsel dat naar mijn idee nogal eens uitging naar de po litieke mening van bepaalde groepen binnen onze samenleving. De periodiek verschijnende artike len van de heer C. J. Rotteveel ga ven bij mij echter wel de doorslag. Deze heer is volgens mij een duide lijke representant, van het lauwe, onduidelijke politieke handelen, in ons goede vaderland. In zijn betoog in het nummer van 8 De bezetting van de Pelikaan straat was een zacht conflict. De be zetters wilden niet meer dan een de monstratie: binnen 24 uur hebben mogelijkheid voor de SHWJ om van bestaande subsidieregelingen ge bruik te maken zou dan zijn 't ver werven van panden in buurten waar hiermede in één groot verdeel die op- diverse functies. Hierbij enkele functie inge- worden, tenzij een func- Jtele dienst meer heeft, ad gebruikte het wijkko- •herverkaveiing". ivericavelingsplan" zou- iport- 2e: Voormalige ver- Voormalige rol- me^, blijft 4e: Speelweide en meer over. Dierenhokken ten zui- tyoorbaan. 6e: Schooltui nen bij de dr. v. Voort- Volfcstuinenlkom - toarte Pad-grond. 10e: de Willem de Zwijger- toesla zijn kunnen dan vergroot/ worden. Naar 't in- het wijkkomitee "Plan ?en dergelijk bereikt wor- Wrtpark een vierde veld Me komt voor een volle- fcommodatie op het snij- ofd vi tijken (Plan Noord, Kooi waarin 1, ng woont. Het wijkkomitee "Plan Noord" heeft tot deze scherpe stellingname besloten, daar het weet, dat er op korte termijn nog meer van deze za ken in de wijk spelen. Als „Plan Noord" nu niet tegen de- gang van zaken stelling zou ne- geen enkele garantie meer over, dat er over van alles en nog wat wordt beslist, zonder in spraak uit de wijk (en dit geldt voor iedere wijk). Het vrijblijvend luisteren naar plannen en ideeën uit een wijk door funktionele raden, diensten en in stellingen en gemeente, om Je er bij de besluitvorming niets van aan te trekken, is de beste methode om de betrokkenheid van de bevolking voorgoed de das om te doen. Namens wijkkomité „Plan Noord". J. VERVOORN. Instemming zij de kamers weer ontruimd, netter rehabilitatie of renovatie plaats gaat vinden. Zo zouden misschien pakhuis- jes van de sloop gered kunnen wor den, die te klein zijn om voor 'n ge zin van twee personen te worden verbouwd. Daarnaast zou de SHWJ eigenaars van panden die daar ruimte voor hebben op zolder of bij verheling bijv. kunnen aanbie den bij woningverbetering een ex tra-kamer in te richten voor 'n wer kende Jongere (met was- en kookge legenheid dus). De SHWJ zou in dat geval de extra-kosten voor haar re kening nemen, die de eigenaar ir dweide kan opgeschoven gen de uitbreiding van sportpark 'richting van de •aardoor hij onder een 693 ie controle" komt. volkstuinen, die nu Nnen naar de Vliet, een andere plek aan tuinenkomplex aange- Noord" ten koste van de enige speelweide in deze omgeving. De kin deren in deze buurt hebben toch al weinig ruimte om veilig te spelen. Wanneer komt er in Leiden-Noord nu eens een modem, verwarmd zwembad met speelweide? Olie-boy- a De tuinders kunnen cot of niet, ik denk dat talloze ouders blij- 's- zondags graag him auto voor de deur laten staan, als zij in hun eigen ^liefhebberij van partl- buurt met hun kinderen kunnen zwemmen, spelen en zonnebaden. ttftel HP gec 'fen een betere i 11 het geheel krijgen. wijkkomité "Plan twee Jaar, zowel mon- ;lijk hierover met de gedachte wisselt, valt J. G. KOKKEDEE-MONTANUS, Pieter Bothstraat 21, Leiden. dan zij die hadden aangetroffen. Ieder kan hu weten hoe scheef de verhoudingen gegroeid zijn tussen de voor hen en voor studenten beschik bare kamers, zowel in aantal als in huurprijs. Ieder kan nu ook weten, dat de werkende Jongeren daar niet in willen berusten. Wij evenmin; van harde conflicten kan alleen de stad Leiden de verliezer zijn. Wat nu? Een flink stuk verantwoordelijkheid ligt bij het gemeentebestuur, dat dit superpakhuis voor meer dan 500 studenten de toch al door verkrot ting en verpakhuizing bedreigde Ma- redorpers boven het hoofd liet groeien. Als wij ons goed herinneren heeft maar één raadslid tegen het gebouw geprotesteerd. Deze enormi teit zou voor de gemeenteraad re den genoeg moeten zijn voortaan als eis van eenvoudige rechtvaardig heid en leefbaarheid te stellen, dat voor werkende Jongeren naar ver houding evenveel voor hen betaal bare kamers ter beschikking komen als er al voor studenten zijn. Om te beginnen zou aan verdere uitbrei ding van gesubsidiëerde studenten kamers geen verdere medewerking moeten worden verleend wanneer niet tegelijkertijd een zelfde aantal voor werkende Jongeren wordt (om) gebouwd of ingericht. De zwaarste taak ligt hier natuur lijk voor de stichtingen Studenten huisvesting Leiden en Huisvesting Werkende Jongeren. Er is al voor gesteld een derde, overkoepelende, stichting op te richten. Beter lijkt 't te streven naar één stichting Huis vesting Studenten en Werkende Jon geren, waarin Je voor eikaars pro blemen de ogen niet kan sluiten. Een dergelijke fusie is geen eenvou dige, vlug af te werken zaak. Wij moeten intussen blijven zoeken, naar ook andere middelen om de nood te verlichten. De werkende jongeren verlangen zelf, met een gezond gevoel voor verhoudingen, "geen woonbunkers, maar normale fatsoenlijke kamers verspreid tus sen de normale woningbouw". Een Sinds plm 16 jaar ben ik abonnée van uw blad. Meestal merkt de redactie natuurlijk weinig van haar lezers, als ze boos zijn schrijven ze een stuk- de Je. Bij mij is nu het omgekeerde het kamer krijgt. In die tijd wordt de geval. kamer aan een werkende Jongere Ik ben erg gesteld op uw blad en spe- verhuurd tegen een door de SHWJ ciaal waardeer ik de beschouwingen vast te stellen huur. van uw medewerker, de heer C. J. Het is zeker geen gemakkelijke op- Rotteveel, lossing die wij voorstellen, maar Die vind ik wel zó goed! Zowel zijn moeilijke problemen zijn niet altijd gedachtengang als de woordkeus simpel op te lossen. Laat niemand vind ik uitstekend. Het laatste stuk aarzelen denkbeelden in te brengen las ik in het nummer van 8 Nov. '73. voor het gesprek dat er komen moet. Mijn officiële adres is in Oegstgeest, Ook de werkende jongeren zijn onze maar ik zit veel op de Veluwe, mid- toekomst. den in een dennenbos waar uw blad M. A. SNOEK-KONING met zorg gelezen wordt. Oude Rijn 40 Met vriendelijke groeten. P. A. EMANUEL MEVR. C. CROIN-DIJKSTRA Meijerskade 11 Adm. de Ruyterlaan 5 Leiden. Oegstgeest Telefoon 49345 (4 lijnen) HOEK Nieuwe Beestenmarkt - Leiden Neem de aanbiedingen van onze collega's mee KOELKASTEN, VRIESKISTEN met kortingen tot 50%. Uitsluitend bekende merken. november komt m.i. een duidelijke opportunistische tendens naar vo ren. Hij verwijt de heer Van der Stoel een ondiplomatieke houding t. o.v. de buitenlandse politieke strub belingen. met name inzake 't Mid- den-Oosten-conflict, een gevaarlijke houding volgens de heer Rotteveel. Misschien heeft hij gelijk. Wanneer de heer Rotteveel gelijk heeft toont dit des te meer aan hoe de politieke verhoudingen, politieke macht enz. bepaald worden door de economische verhoudingen (denk aan de olieboycot). Dit inzicht kan mi. verhelderend werken op b.v. de poli tieke verhoudingen binnen Neder land (denk aan de beroemde 200 van Mertens) Ook wat betreft zijn houding t.o.v. de situatie in Chili vind ik hem sterk gekleurd of mocht dit niet het ge val zijn een tikkeltje onnozel. Mocht dit laatste het geval zijn dan vraag ik mij af of hij dan geen enkel in zicht heeft in de geschiedenis: Heeft hij nog nooit gehoord van het Duitsland en het Italië van voor de oorlog waar ook heren waren met mooie uniformen, glimmende laar zen en hoge petten die wei even or de op zaken zouden stellen, een ver molmde democratie aan de kant zetten en linkse agitators 't zwij gen oplegden tot het meerdere heil, van het Duitse en Italiaanse volk. De daden die deze heren op hun geweten hebben zijn bij ieder be kend. toch verdedigt de heer Rotte veel soortgelijke mensen. Maar dat is nog niet het enige. In feite verde digt hij ook de ideeën waarvan zij uitgaan, namelijk te denken dat zij het recht hebben een wettige demo cratisch-verkozen regering, met bruut geweld omver te werpen en 't alleen maar te hebben over uiterst linkse agitators. Het verleden van Ailendes schoonzoon aanhalen (een voorbeeld dat ik trouwens in twijfel trek) vind ik daarom bijzonder un fair. Uit de hele opvatting van de heer Rotteveel blijkt wat voor kloof er gaapt of althans zou moeten gapen tussen de algemeen geldende opvat tingen en het politieke spel. De zaak is immers duidelijk. De uitspraken van v. d. Stoel in zake het Midden- Oosten-conflict verklankten duide lijk de mening van het overgrote deel van het Nederlandse volk. Een klein lichtpuntje in de vertroebelde verhouding tussen de regering, het parlement en het volk en een kleine overbrugging tU6sen wat de rege ring doet en het volk of een groot deel daarvan wil. Maar nee, zegt de heer Rotteveel, als Je een hand niet bijten kan kus hem dan, ook al zal het halve Ne derlandse volk Je dat kwalijk nemen. Wanneer de olieboycot niet was ge komen en v. d. Stoel inderdaad "de hand van de Arabieren gekust had had de heer Rotteveel hem waar schijnlijk uitgemaakt voor een link se extremist en niet een domme Jon gen die geen verstand heeft van di plomatie. Erg Inconsequent, meneer Rotteveel W. A. v. GERVEN Steger hoe k7, Noord wijk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 13