or zwak Nederland zit kening onderin de zak BEGEER ;istberaden wil van UB volstrekte autonomie NA DE OLIEBOYCOT.. Iers schrijven Door C. J. Rotteveel Bterband^ bandenservice GEWENSTE BESPARING? STOP KALKAR JAG 8 NOVEMBER 1973 rtikelen te dezer plaatse heeft gevolgd, weet dat gewaarschuwd heb ;e agitatie van allerlei nodig tekeer moeten lisstanden elders in de ities, maar al te vaak ling van min of meer -essieven" en "evan- jen", golden dan altijd reeks landen: Zuid- [esië, Angola, Mozambi- iand, Turkije, Portugal, ■lijk Amerika en laat- Brazilië en Chili. Dit lorbijzien van wat zich ;ren en bamiboe-gordij- Die "selectieve veront- ;ft ons, terecht, inter - slechte naam bezorgd, want zo'n bestraffend een volk, dat op veler - eens in eigen huis en iur wenst te vegen, is irritant. ongeluksprofeet uit te ik mij beperkt tot het !an dat schoolmeester- BU herhaling schrapte die mijn vader mij de rekening zit on- en de identieke ver- lice finem" oftewel "let Dat "einde" is er nu, een harde Arabische lieden, die altijd ge- tegen landen die niets doen, hebben ons volk .rgd van de Arabieren, liet zo gemakkelijk "ne- federland hun (althans ling) heeft aangedaan, onderuit de zak, ligt is verschrikkelijk hoog. hebben ons je zou "per procuratie" voor in op wie bepaalde he ggen hadden ,ap verkocht, die mis- doodschop is voor onze ite en inspanning opge- mie. wijfel aan, dat ons volk heeft aan de amateur, t ministerie van Buiten- beheert. Nu behoeft 3 vertellen, dat wij mo tder Luns of Schmelzer fycot zouden zijn opge- centrum van s buitengewoon Jor Arabische chantage. |het allerminst ondenk- ikou een rol op de ach tergrond speelt en de Arabische we reld gebruikt als fa?ade voor eigen doeleinden. Ter vermijding van elk misverstand verwijs is naar mijn ar tikelen "De wereld in vogelvlucht" van de drie laatste zaterdagen, waar in ik duidelijk omscheven heb dat 1. mijn sympathie naar Israël uitgaat, maar niet op vage gevoelsgronden doch op basis van van zakelijke over wegingen; 2. de «vrees gerechtvaardigd is, dat zich in de Arabische politiek sterke Sowjetrussische invloeden doen gelden. Betekent dit dan niet, dat de olie boycot ons in elk geval zou hebben getroffen, ongeacht de figuur van de huidige minister van Buitenlandse Zaken? Het antwoord moet m.i. ontkennend luiden. Diplo matie is een uiterst moeilijke bezig heid en elke onvoorzichtige uitspraak of handeling kan ten nadele uitvallen van de dertien miljoen kwetsbare lie den op een klein stukje deltagrond in West-Europa. Misschien zouden óók Luns en Schmelzer dit gevaar niet hebben kunnen keren, maar, helaas, de huidige functionaris maakt de on zekere indruk van iemand, die niet tegen uitzonderlijke moeilijkheden is opgewassen. De beste (dis) kwalifica tie die mij dezer dagen ter ore kwam uit de morfd van een zeer er varen docent aan een Haarlems ly ceum was deze: "Toen ik die Van der Stoel op de tv zag, was mijn ogenblikkelijke indruk: dat is het prototype van een leraar die geen or de kan houden". Nu, dat klopt wel. In de eerste plaats heeft hij geen afstand kunnen houden van de ultra-linkse groepe ring, die agitatie in zijn partij be drijft en hem, tegenover de in Den Haag verzamelde Nederlandse am bassadeurs, tot de onzinnige uit spraak bracht, dat de buitenlandse politiek voortaan mede bepaald zou worden door de denkbeelden, die in de kring van die extremistische par tijvleugel leven. Ook ten aanzien van het uitermate subtiele probleem van het Midden-Oosten heeft de heer Van der Stoel zioh dermate onvoor zichtig^ opgesteld, dat hij ook in het klasje** van de Arabische ambassa deurs de orde niet heeft kunnen handhaven, met alle rampzalige ge volgen vanJditen voor onize nationale economie. Het schijnt deze functionaris nog lang niet duidelijk te zijn, hoe voor zichtig hij, als vertegenwoordiger van een uiterst kwetsbaar land, in inter nationale kring dient op te treden. Dat is nu eenmaal de taak van een diplomaat. Wie dat huichelachtig, of dubbelzinnig of niet-recht-door zee vindt, mag dat gerust doen, als hij dan maar zo verstandig is verre van de diplomatie te blijven. En wie systematisch anderen voor het hoofd stoot en er in slaagt ruzie te krijgen met Zuid-Afrika, Portugal, Grieken land, Brazilië, Chili, de "negen van Europa en de Arabieren, dient ten spoedigste een andere functie te zoe ken, waarin hij zijn ongenuanceerde zendingsdrift kan botvieren. Als je een hand niet bijten kunt, kus haar dan, zo luidt een Oosterse wijsheid, waarmee de leidinggevende figuur op het Haagse "Plein" blijk baar nogal moeite heeft. In zijn na- iviteit heeft hij gemeend van zijn hart geen moordkuil te moeten ma ken. Nu is dat op zichzelf geen kwa lijke eigenschap, eerder het tegendeel. post op het westelijk halfrond". "Een ander voorbeeld", aldus gaat dit blad voort, "van Van der Stoels erbarmelijk beleid: om de pure de mocraat uit te hangen poogde hij, in zijn waan, de Russen te kunnen ver ontrusten door de eis op de conferen tie over Europese veiligheid en ont wikkeling, dat ZÜ (de Russen) de concessie moesten doen "vrije uitwis seling van mensen, ideeën en infor maties tussen Oost en West toe te staan". Op zichzelf een nobel stre ven. maar tegenover het gesloten Sowjetblok volstrekt onhaalbaar. Het subtiele spel tussen beide supermo- gendheden had de onervaren Van der Stoel natuurlijk veel beter aan de ge wiekste Amerikaanse, Britse en Fran se diplomaten kunnen overlaten, maar hij móest zo nodigHet gevolg is geweest, dat de Sowjet-Unie ter af straffing van de Nederlandse kikker die zo luid brulde, de Arabische Liga heeft opgejut vóór alles ons kwets- Maar bemoei Je dan niet met de di plomatie, waarin nu eenmaal niet de sabel maar de floret gehanteerd pleegt te worden. Van Napoleon is de uitspraak, dat het hart van een staatsman in zijn hoofd moet zitten. Nog weer anders gezegd om nog maals mijn vader te citeren het gaat om de zegen van God en de gunst van de mensen". Aan die zegen van God heeft de heer Van der Stoel mo gelijk geen behoefte, maar hij zou, in zijn kwaliteit van vertegenwoordi ger van dertien miljoen Nederlanders, eens kunnen beginnen met het zoe ken van de gunst van de mensen In zijn afkeer van het nieuwe be wind in Chili karakteriseerde hij dat land als fascistisch en gebood onze ambassadeur aldaar allerlei Zuid- ameirikaanse agitators ten onrech te als slachtoffers tvan het gene- raalsbewind aangeduid in onze ambassade als vluchtelingen op te nemen. Tot hen behoort, aldus de Haagse "Nieuwsbrief" van mr. L. van Heijningen, Allende's schoonzoon en persoonlijke lijfwacht Luis Fernandez Onia, tevoren hoofd van de geheime politie van Fidel Castro op Cuba en Verantwoordelijk voor de massale executies op de communistische voor- bare landje te boycotten. Het hele boycotplan is namelijk blijkens een onthulling in de "Weekly Review3' van het Britse blad 'Intelligence Di gest" in Moskou en Bagdad uit gebroed". Tot zover dit citaat. Laat nu niemand, met mijn boven genoemde 'Vogelvluchten' in de hand mij voor de voeten werpen, dat ik geen recht van spreken heb omdat ik toch ook de zijde van Israël meen de te moeten kiezen. Dat deed ik na melijk als Journalist. Had ik de func tie van minister van Buitenlandse Zaken geambieerd, dan had ik mij aanzienlijk voorzichter uitgedrukt en, eenmaal benoemd, zou het mijn taak zijn geweest mij zó diplomatiek op te stellen, dat Nederland, zelfs al zou den het Kremlin en de Arabieren kwaad hebben gewild, althans niet door mijn uitspraken en gedragingen in de knel zou zijn geraakt. Wie zo graag zijn particuliere inzichten wil uitdragen, moet Zevendedags-adven- tist, verkoper van encyclopedieën of pater-provinciaal van de Jezuïeten worden. Begrijp me goed: dat zijn alle drie respectabele bezigheden, maar alleen voor hen, die volstrekt overtuigd zijn van de superieure kwa liteit van wat ze aan de man willen brengen. In de diplomatieke dienst spelen andere factoren een rol. Daar moet gerekend worden met interna tionale krachtsverhoudingen, terwijl (merkwaardige paradox!) tegelijker tijd met nauwelijks verborgen enthou siasme de belangen van het eigen land en volk verdedigd moeten wor den. Wie dus zo broodnodig zijn ethische inzichten wil ventileren, kan nogaJl wat brokken maken. Als de Neder landse bevolking die brokken voor lief neemt en met vreugde vaststelt, dat de andere partijen onaangename te genmaatregelen nemen, dan zit er voor degenen, die er anders over den ken, niets anders op dan te emigre ren. Wie het leuk vindt door een brokkenpiloot aan de grond te wor den gezet, worde dat plezier gaarne gegund. Maar dan ook geen enkele klacht alstublieft!!! Met blijdschap dient de misère te worden aanvaard Overigens ontbreekt de komische, of liever ironische noot allerminst in de situatie waarin we ons thans be vinden. Want Van der Stoel loopt arm in arm met zijn gezworen kame raden president Nixon van Amerika en premier Vorster van Zuid-Afrika, die immers alle drie bij de oliesjeiks in een kwaad blaadje staan. Wie had dat ooit kunnen denken: Richard, Max en Balthazar gezamenlijk op het straf bankjeMaar helaas, dit is slechts een amusant detail. Want de werkelijkheid is bepaald minder ple zant. omdat de man, die mot een groot deel van de wereld overhoop ligt, straks op een treurige manier bakzeil zal moeten halen. Dat trieste proces is trouwens al begonnen. Nu zijn wij plotseling niet meer "pro-Is- raël" en alleen maar voor de vrede. Maar maak dat de Arabieren eens wijs. Al even dapper zijn de vakbon den uit de hoek gekomen, die bij het uitbreken van de oorlog een sympa thie-telegram aan Israël verzonden, maar nu een commissie moeten heb- benoemd om uit te leggen, dat dit geen sympathie-betuiging voor de staat Israël betekende. Uit het bovenstaande volgt zonder meer, dat Israël geen enkele baat heeft bij dat aanvankelijke papieren vriendschapsbetoon. Nederland zal straks veel en veel dieper voor de Arabieren moeten buigen dan het ge val zou zy'n geweest als onze buiten landse betrekkingen door een vakman zouden zijn geleid. Wij hebben vrijwel niets gedaan om dat kleine land daadwèrkelijk bij te springen. Het bleef bij woorden, die juist de ver keerde uitweiiking hadden. Dan heeft Zuid-Afrika zich wel van een andere kant doen kennen. Geen wonder eigenlijk, want in dat "ra cistische" land wonen, naar verhou ding van de bevolking, driemaal zo veel Joden als in het "Jodenparadijs" Nederland van vlak voor de Tweede Wereldoorlog. Daar kijkt u van op! Nu, de cijfers spreken voor zichzelf: toentertijd ruim honderdduizend Jo den op negen miljoen Nederlanders, ginds eenzelfde getal Joden op een blanke bevolking van drie miljoen. Die Joodse bevolkingsgroep, krach tig gesteund door zowel "Boeren" als "Britten", heeft voor zeer ruime steun aan Israël gezorgd. Bovendien bestaat er een nauwe militaire sa menwerking tussen het land van Vos- ster en dat van mevrouw Melr en mi nister Eban (laatstgenoemde is in Zuid-Afrika geboren). Israël levert Zuid-Afrika zijn lichte automatische vuurwapenen in ruil voor Zuidafri- kaansre raketsystemen en onderdelen voor vliegtuigen. Maar ja, wat wil men? Zuid-Afrika, door allen belaagd, heeft ervoor ge zorgd onafhankelijk te zijn. En dan JOS V. EYNDE Een van de twee voorzitters van de Belgische socialistische partij, beklaagde zich kort gele den, in een commentaar op de Nederlandse protesten tegen eventuele vestiging van een Bel- gisch-Iraanse olie-raffinaderij bij Ternaaien, over "de Hollandse toon van superioriteit, bevoogding en vooral bedreiging"„Die zou den wij toch maar liever achter wege gelaten zien", aldus de Bel gische socialist. Dat was dan de zoveelste klacht in het buitenland over de hinderlijke Nederlandse bemoeizucht. pas kun Je wat doen! Geen mooie praatjes en fraaie telegrammen, maar feitelijke steun. Ziedaar het verschil tussen een land, dat voor zichzelf zorgt, en het onze, dat door een lang durig wanbeleid (want de vorige re geringen gaan allerminst vrij uit) en een opgeblazen buitenlandse politiek- zomier-achtergrond in een volstrekt afhankelijke positie is geraakt. De rekening zit onderin de zak Opnemen van brieven in De redactie behoudt zich deze rubriek behoeft niet te daarenboven het recht voor betekenen dat de redactie om bijdragen te weigeren dan het met de inhoud eens is. wel in te korten. loj L50 mij gerichte Stukje van J. Obbema, Vondehaaai dient te worden be de persoonlijke aanval rverteerde jezuïeteaaleer- V1 arige verhaal stijf staat Ce voorbehouden. Wat is p lokratisch land maak ik mijn recht op vrije me ns >m scherp te protesteren agmde, algemene maat- latsseoretaris Klein met ot de bibliotheken van •dten en hogescholen in Daarbij gebruik ik in Mi een hele pagina zegge Hkie maal de situatie in lustratie van de moge- de voorstellen van de ris tot autoritaire wille- htsimisbruik kunnen Iet- doet dan de heer Obbe- ■j&it de hele zaak om, zo- p komt te staan. bbema is wel zo handig, algemeen roerend met Hij „is het misschien met Sierksma eens", Jn collegae niet „mond- mogen warden.. Mis- dat kan dus ook mis- >rdeu. Geschoolde Jezu- hun geestelijk voorbe- slag om de arm voor en. Maar we zijn er nog j»i aanzien van de Leidse heer Obbema het ont- mij eens. „Is er dan le UB? Ik zal de laatste te ontkennen. Het ru- steeds weer ontstaat jjjielike taal". Dat schreef heb ik dan toch Omdat de oude zakken staf van de n de heer Obbema dus de snelle veranderingen niet kunnen bijfietsen, omdat die staf het in het algemeen zo verschrikkelijk druk gekiregeen heeft, omdat de huis vesting zo allerbelabberdst is en omdat ik mijn oren maar naar één kant open zet, aldus de heer Obbema. Over de huisvesting heb ik niet ge schreven. Die is allerbelabberdst, ook de klanten ondervinden daar de na delen van, maar ik kan er evenmin iets aandoen als de heer Obbema. Over hiet drukke leven van de we tenschappelijke staf heb ik evenmin iets gezegd. Dat doet niet ter zake en de heer Obbema moet er niet over zeuren. Wij hebben het allemaal druk. Det dokter, die van de ene pa tiënt naar de andere vliegt, de wer kende Jongere, die door de lopende band wordt opgejaagd, de vrachtwa genchauffeur die op tijd moet rijden, de fabrieksdirecteur die ook al ge leefd wordt, de hoogleraar die een zware taak van onderzoek en onder wijs heeft en daarbij ook nog eens een laboratorium of een kliniek met patiënten moet runnen, de midden stander, die het hoofd niet of nauwe lijks boven water kan houden ze hebben het allemaal druk. Dat is de prijs, die we moeten betalen voor onze maatschappijstructuur en voor de welvaart, die we nog steeds heb ben. Ook bibliotheekambtenaren heb ben het druk, maar er zijn beroerder baantjes. De heer Obbema doet me denken aan literaire en theologische studenten, die over drukte klagen en niet weten, hoe medische, biologische en andere studenten moeten Jachten en ploeteren. En die gefrustreerde oudere collegae? Onzin, de oudjes doen het in dit vak nog best, als ze de kans krijgen tenminste. Nee, de heer Obbema leidt de aan dacht af. Eerst laat hij de hoofdzaak weg en dan bagatelliseert hij de si tuatie aan de Leidse UB, met name ADVERTENTIE Rijn Amersfoort Amsterdam Apeldoorn Arnhem Bergen op Zoom Drachten Ede chedé Gorinchem 's Gravcnhage Groningen Helmond Kampen Lelden Meppel I Naar den Nijmegen Roosendaal Stadskanaal Terneuzen Tilburg Vlaardingen iterwoudseweg 7, bij Herenstraat/5-mei-Laan,,tel. 01710 - 43590. Prinses Margrietlaan 12, nabij Avifauna, tel. Ó1720 - 9 28 44. door te zeggen, dat ik maar van één zyde informatie zou krijgen. Hij ver wijt mij in feite kwaadaardige roddel en dat is dom van hem. Immers als hij de waarheid wil weten, kam hij die krijgen: de waarheid, de hele waarheid en niets dan de waarheid. Toen in een recent verleden aan de UB een daad van autoritaire wille keur en ernstig menselijk onrecht ge dreigde te worden, heeft op een llge decaan mij als wetenschappelijk hoofdmedewerker officieel gemach tigd, om in die zaak namens hem te spreken en te handelen, omdat ik als enige van de aanwezigen een Jaren lange bibliotheekervaring had. Uit dien hoofde heb ik mij toen geïnfor meerd en vervolgens tot volle tevre denheid van de faJkulteit gehandeld. Dat ik bij mijn informaties niet de heer Obbema heb betrokken, vond aanvankelijk zijn oorzaak in het feit, dat hij niet rechtstreeks bij de zaak betrokken was misschien is hij wel zo tevreden over de situatie, omdat hij helemaal van niets weet later in het feit, dat hij mij niet de aangewe zen persoon leek en lijkt te zijn. Niet temin was, zoals gezegd, mijn fakul- teit volledig tevereden over de aard en het resultaat van die mij opgedra gen bemoeienis. Bij die informaties is me onder meer gebleken, dat leven aan de UB van papieren en formulieren aan elkaar hangt. Soms kreeg ik de in druk, dat het wachten alleen nog is op een prikklok en een formulier, waarop toestemming wordt gegeven om naar de WC te gaan. Bij alle mij weer de klacht, dat met betrekking tot die formulieren niet gehandeld wordt volgens het beginsel „gelijke monniken, gelijke kappen". Als regel matig en vaak dagelijks bezoeker van de UB heb ik sterk de indruk gekre gen, dat de heer Obbema bij deze ongelijke bedeling bepaald niet een van de misdeelden is, integendeel. Ik betwijfel daarom, of de heer Obbema overkomt wat de wetenschappelijk medewerker voor theologie van de UB aan het Rapenburg overkomt deze kan voor een bezoek aan een verga dering van de Vakgroep van Theolo gische Bibliothecarissen geen vergoe ding van zijn reiskosten krijgen. Zeer geachte heer Obbema, wat is nu eigenlijk bij de beesten af, als U het zo nodig vindt om die uitdrukking te gebruiken. Wat, o wat? Er is meer, maar dat kan ik tot mijn spijt noch de heer Obbema, noch die hoofdredacteur en de redacteuren van deze krant, die in dit viswater hun hengels al vaker uitgeworpen hebben, zeggen. Sleohts éénmaal heb Ik de genoemde opdracht en dat mandaat gèhad. Als de heer Obbema meer wil of moet weten, dan dient hij zich te wenden tot zijn collegae van de wetenschappelijke staf. En die zullen neem ik aan alleen iets willen openbaar maken, als dat pas send is én als zij er zeker van zijn, dat het hun nilet de nek zal breken. Dat het hun niet de nek zal bre ken Kijkt U eens, meneer Obbe ma, dat is niet in de laatste plaats de beweegreden achter mijn artikel geweest voorzover dat Leiden betreft. Op dat punt kan en durf ik mijn mond opendoen. Ik heb -„4045 mit- gemacht" en heb nog steeds een hekel aan dictatoren, hun handlangers en dienaartjes haat ik zelfs. En ik weet, zie boven, dat iemand op de UB zan der goede gronden de nek gebroken kan wordien. Als U zich tot Leiden wilt beperken, meneer Obbema, dan kan dat. En dan moet U niet de aan dacht afleiden met insinuaties aan mijn adres, met Jammerklachten over de huisvesting en met afgewaaid gepraat, zoals ze dat in Friesland noemen, over de witte muizen in Bert Haanstra's laatste film. Dat praatje voor de vaak over die witte muizen maakt mij alleen duidelijk, dat U niets, maar dan ook niets van oeco- iogie en ethologie weet. De heer Obbema zou er beter aan doen, als hij ter zake kwam en geen leugens insinueerde. De lijst van pun ten, die volgens de staf verbeterd moeten worden, ken ik niet, maar ik neem er goede nota van, dat er zo'n lijst bestaat, wat me overigens aller minst vefbaast. Maar of het nu wel of niet op de lijst staat, er bestaat wel degelijk op de Leidse UB een officieus gebod, om contacten met de faculteiten zoveel mogelijk te vermij den. En er bestaat dus een daarbij passend verbod. De heer Obbema heeft een enorme domheid begaan door dat te ontkennen. Vrijwel alle faculteiten kennen de vastberaden wil van de UB tot vrijwel volstrekte autonomie, een autonomie, die funest is voor de twee-eenheid van universi teit en universiteitsbibliotheek. En tenslotte, ik heb de woorden „een ware terreur" en „het rumoer" niet in de mond genomen. Die terminolo gie is afkomstig van mijn geachte opponent. Zouden het misschien Fehlleistungen kunnen zijn? PROF. DR. F. SIERKSMA, Mariënpoelstraat 2, Leiden. Het tekort aan energie zal ons een hoop last bezorgen .daarvan is iedereen langzamerhand wel overtuigd. De welvaart wordt iets minder, benzine komt misschien op de bon, maar uiteindelijk zul len we een oplossing vinden om de energiecrisis zonder al te veel kleerscheuren te overleven. Iets anders wordt het met een eventuele voedselboycot. Stél het geval 't is een dwaze veronder stelling wellicht, maar het zou kunnen dat de miljarden men sen in de derde wereld geen hon ger meer willen lijden en dat zij hun palmolie, copra, bananen, rijst, rietsuiker, cacao en nog twintig andere levensmiddelen niet meer naar de rijke landen exporteren maar zélf gaan consu meren: wat dan? Die mogelijkheid is niet helemaal denkbeeldig. De Arabische oliedollars zullen straks toch érgens voor moeten worden gebruikt. Over tien Jaar (of eerder) zijn de wereldvoedselvoorraden zo ver geslonken dat wij gedwongen Wor den te leven van wat wij zelf ver bouwen. De voedselvoorraden da len al Jaren gestadig, de wereldbe volking groeit even gestadig met 150.000 mensen per dag. Als niet dagelijks 18.000 van de honger stierven, was die groei nog groter. Taxeert u eens, hoeveel perso nen redelijk gevoed kunnen wor den met de eigen Nederlandse voedselproduktie. Hebt u uw schatting gedaan? Lees dan ver der. Twee jaar geleden is in een Engels rappport "Blauwdruk voor Overleving" (uitgave Raad voor Milieudefensie-1972) uitgerekend hoeveel inwoners Nederland zélf kan voeden bij een levensstan daard op het niveau van 1971: 5 miljoen Ik schrijf dit niet om paniek te zaaien, maar alleen om de abso lute noodzaak te onderstrepen, dat regering en volk eindelijk eens een begin maken met maatregelen te gen overbevolking. Zelfs als wij er in slagen binnen 'n paar jaar de bevolking constant te houden op 13,5 miljoen, zal het nog moeilijk genoeg worden om straks alle monden te voeden. Uit puur eigen belang dienen wij daarom geboor tebeperking met alle middelen te propageren. Dr. A. WEILAND, Witte de Withlaan 21, Oegstgeest. De eerste autoloze zondag zit er op. Was dit nu inderdaad de ge wenste besparing? Ik betwijfel het. Deze dag deed Je terugden ken aan mei 1940 ,boewel nu geen tanks maar grote Mercedessen, die over een vrije baan snelheden van zo'n 160 km per uur ontwikkelden. Dan die 100.000 autobussen, die gewoon reden, met alleen tijdens de bezoekuren van de ziekenhui zen een behoorlijke bezetting. De rest van de dag kwamen twaalf bussen per uur het Leidse stad huis voorbij, maar ze hadden bij elkaar niet eens een bezetting om één bus te vullen. Dus kon min stens de helft op stal blijven. Verder: voor degenen met een goed gevulde portemonnee was verplaatsing geen enkel probleem. Waarom ook geen beperkte- taxi dienst? En dan alleen ten behoeve van bejaarden en met een straal van vijf kilometer? Brommers wa ren er in overvloed, met een paar liter op zaterdag in voorraad ge haald. Ik zou dan ook willen plei ten voor "gelijke monniken, ge lijke kappen". J. S. TIEROLF, Botermarkt 19a, Leiden. ADVERTENTIE Zui?er gond is echt en onvervangbaar! (en heus wel te betalen) Juwelier BEGEER, VAN KEMPEN VOS Hoogstraat 6 - Leiden Elke inwoner van Nederland is ver plicht om 'mee te betalen aan de snelkweek reactor, dde wordt gebouwd even over de grens in het plaatsje Kalkar. Hij moet 37o van zijn elek triciteitsverbruik extra betalen voor een onverantwoorde en daardoor on aanvaardbare vorm van energiewin ning. Er zijn voldoende andere mogelijk heden maar deze worden nog steeds niet ten volle benut. De grote be drijven zien niet voldoende winst. Nu zit de regering met handen en voe ten gebonden aan de snelkweekme- thode en wij moeten betalen! Laat u goed over deze snelkweek informeren. Eenmaal goed geïnfor meerd zult u zeker de 3% weigeren. Voor verdere informatie: Wereldwin kel, elke vrijdag Baljuwhuis, Voor straat 12a. P. DE ZWART, Aktiekomitee Stop Kalkar, Maduroweg 3, Voorschoten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 13