KLANDESTIENE GRAVERS „ROVEN" ZEELAND LEEG Uurghers: uitstervend clubje op Ceylon 1)114 RDAG 3 NOVEMBER 1973 Een -puntgaaf Romeins uiterspoor: voldoende bewijs oor een Romeinse weg? RDENBURG Bij de opgravingen in Aardenburg het op historische schatten rondveste plaatsje in Zeeuws-Vlaanderen is kort geleden een Romeinse weg blootge- eml. Een vondst, die men niet had verwacht. Bij het afsteken van een sleuf in het profiel het zoveelste onderzoekingsgebied stuitte men op een Romeinse verharding. En daar- er die Romeinse weg. A. Trimpe Burger, archeoloog bij de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemon- :oek, is er bijna zeker van: laat zeggen voor 95 procent. Vooral sinds Marien Kegel, van zijn helpers, ter plekke een puntgaaf Romeins ruiterspoor opspitte. Nieuw bewijs- B i naast ander materiaal als dakpannen met militaire stempels. „We hebben bij die weg geen enkel middeleeuws scherfje aangetroffen. Maar het kan nog altijd, dat die weg angelegd met gevonden materiaal van de Romeinen". twijfel van de wetenschapper, e die weg weghalen ga ik er met opliggen: ik wil elk stro de vastgrijpen om zeker te be- n dat die weg Romeins is". dat is nu het verschil tussen pakkundige archeoloog en de het wilde weg schatgraven gaat. Van het soort heeft Zeeland er maar Trimpe Burger. Van het twee- slirst het er. Ir. Trimpe heeft de inii ;t der Domeinen en de Rijks te water te hulp geroepen deze klandestiene gelukszoe zij verpesten het werk van zijn collega's van nu en renljje vakkundig opgraaft benader Je gegevens kritisch. Ieder pot- daterend t vindt en iedere laag is date- het potje. Dat is iets geil dan domweg spitten naar pot 5 50.0 ijksdienst voor Oudheidkundig nonderzoek -hoofdzetel Amers- heeft te weinig mensen om nan bodemvondsten in het bij te houden. Ze komt alleen noodopgravingen: daar bouwactiviteiten, verkavelingen fegenaanleg dreigen de sporen 15.0 let ver eden voor de toekomst mietigen. Die mogelijke vind- hebben voorrang, hoewel cheologen vaak liever thema- zouden werken aan een belang- Ibject, dat nog niet direct door wordt bedreigd, in het land zijn amateurs landestien aan het graven ïrknoeien daarmee ons later zoek", treurt de heer Trimpe, Door Anton Pfeiffer „het mag niet, maar wij noch de monumentenwet heeft mensen om voor politieagent te spelen". Verboden Die Monumentenwet zegt zo onge veer dat het aan particulieren is verboden om naar oudheidkundige vondsten te graven en dat iedere vondst van oudheidkundig belang moet worden gemeld. Vooral met dat laatste wordt gemakkelijk de hand gelicht. „Neem een bouwterrein. De aanne mers kennen die verplichting tot aangifte, maar ze zijn natuurlijk Lrng. dat hun werk gaat stagneren. Het ligt ook echt moeilijk voor die mensen: zij hebben een heel werk schema opgebouwd. Volgens de wet mogen wij zo'n werk laten stilleg gen als we de schade maar vergoe den". Maar de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek is even arm aan mensen als aan geld. Le laatste jaren worden oude bodem schatten erg goed betaald. Een ge wone tegel brengt honderd gulden op, een tinnen kan of bord duizend. En voor een ordinair Jacoba-kanne- tje maak je in België altijd een honderdje of drie. Daarom zijn er de laatste tijd steeds meer gravers uit louter winstbejag gekomen. In Zeeland geldt dit euvel heel sterk. Op de Oosterscheldedijk, de zand banken bij het Gat van Lodijke en vooral langs het Verdronken Land van Reimerswaal zijn ze niet weg ce slaan. De verhalen over de werk kampen van amateurgravers aldaar I ILOMBO De geschiedenis leert dat Ceylon het Sri Lan- ran vandaag, van 1658 tot 1796 een Nederlandse kolonie De overblijfselen daarvan zijn bijna twee eeuwen later op het eiland in de Indische Oceaan terug te vinden. Ne- andse forten getuigen er van de krijgshaftigheid van de inigde Oostindische Compagnie, protestantse kerken van [elovigheid van onze verre voorvaderen en een kaarsrecht al van het vaderlands vernuft op het gebied van water- een. ukken uit een roemrijk ver- ie eeuwen doorstaan. Of de Door s echter, een exclusief nazaten van de Nederlandse Daan Overhoff alen op Sri Lanka nog lang eertje van die goede oude tijd kunnen bewaren is zeer de zegenrijke gebruiken van Hollandse voorvaderen" zoals haar doel wordt ghers, nog net meer dan omschreven, „het behartigen van moreel, intelectueel en sociaal wel zijn van Hollandse nazaten in Cey- daarvoor zijn teveel Ion, het bevorderen van een gevoel toeren met inlandse meisjes of er gekomen Engelse deernen haven van een n wd. Maar de huidskleur is sen de gezinnen" het wapen van de Het duidelijk enthousiasme, waar mee dat doel wordt nagestreefd heeft de Burghers echter tot een Eendracht, die Macht hoogst merkwaardige, geïsoleerde gemeenschap in een sterk nation a- ciëteit van de brave Burghers listisoh denkend land gemaakt. Sri nog duidelijk de koloniale Lanka is uitgekeken op een brokje De heren Van Cuylenberg, historie, dat zich vrijwel uitsluitend Loos, Koch en Schokiman, nog feestend manifesteert, maar eens een paar te hoe- De Burghers zonderen zich niet al- ezen tussen bruine muren in leen in huidskleur en gewoonten, tóe boeken over de heldenda- maar ook in taal (Engels tegenover de eerste takken van de Singalees) en godsdienst (katholiek en niet meer in het Engels les ge il. of gereformeerd tegenover het geven, waardoor de opvoeding van ij daarmee klaar dan wacht Boeddhisme) duidelijk af. Dat is Burgher-kinderen onmogelijk is ge- „snooker" Sri Lanka zat en onder leiding van worden, eerste minister, mevrouw Bandara- •artij onvervalste et biljart, waarbij de bedien- score noteren en „his mas- Irink" aandragen. De dames en zich aan de bridgetafel naike, wordt dit excentrieke clubje Steeds i gediscrimineerd. 'aarbij hij hen met sadistisch ge- nog amper 10.000 noegen de nagels uit liet trekken en over. de wonden met hete was liet over- Wat overblijft zijn de geschiedenis- gieten. boeken, waarin de Hollanders Cey- Aan de andere kant staan wij be- vooral Jongere Burg- Ion op de Portugezen veroverden, kend als goede bestuurderen. Wij hers vluchten dan ook weg van Sri het land op him beurt weer brachten op Ceylon bijvoorbeeld het Wie het Nederlands bloed nog Lanka,. Zij 'emigreren vrijwel alle- aan de Engelsen moesten afstaan. Romeins vaderlandse recht, dat nu fheel wordt omlijst door met door de aderen vloeit wordt op Sri maal naar Australië, Die bestuurlijke gaven van de Ne derlanders deden het goed bij onze opvolgers, de Britse kolonialisten. Zij zagen in de Hollandse Burghers vlijtige en gezagsgetrouwe mensen, die prompt de beste baantjes in het overheidsapparaat kregen aangebo den. Sinds de onafhankelijkheid van Cejlon in 1948 is aan die status ge knaagd. Onder het bewind van me vrouw Bandaranaike wordt die po sitie nu volledig ondergraven. Jonge Burghers nemen de benen. De ou deren zouden hen graag volgen, maar in de financiële politiek van Sri Lanka mogen zij het eiland al leen verlaten met achterlating van al hun bezittingen. Dat zijn de aandelen in thee- en rubberplantages, erfenis voor vele generaties. Daar afstand van ie doen. platzak een vreemde wereld binnen te stappen, dat gaat de ou dere Burghers te ver. Bovendien Is Sri Lanka mooi en het klimaat is er lekker. Dus blijven ze maar han gen, de biljartkeu in de ene. het glas in de andere hand. Het zal hun tijd wel duren. Het enige, waar zij zich nog over kun nen opwinden is de stamboom van de familie. Alleen zij. die in de di recte lijn van de VOC of andere Nederlanders afstammen kunnen lid worden van de Burgher Unie. Dat zi)n er nog maar een kleine hon derdvijftig. De overige Burghers Nederlandse fortificaties funTl: als zlJn pr!Js plus oer-Hollandse vuurtoren in buitengewoon l d worden Galle. Dit bolwerk zal het langer -Maar daar heb Ik geen trek in" uithouden op Sri Lanka dan de zegt 6611 Burgher. hoteleigenaar In Burghers. een dorp boven Colombo ...mijn va der mocht geen lid vrorden omdat zijn huidskleur te donker was. Dan ter zoals wij die kennen, inclusief hoeft het voor mij ook niet meer. aanklager en verdediging. Hij oor- De Burgher Unie Isoleert zichzelf. Egberts gestopte pijpen, lan- Lanka uit leidinggevende posities nu al Even vriendelijk zijn we op Ceylon nog langs vrijwel de hele kust van deelt over echtscheiding of erfenis. Het ls een aflopende zaak" In ge- i "7" Sri Lanka wordt gehanteerd. Vooral over diefstal of moord. Het enige drag en gedachtengang wordt daar dertigduizend Burghers een lang niet altijd geweest. Wij grote glazen bier. geweerd. De Jonge generatie Burg- voortvarend bestaan hebben opge- volgden de katholieken en staken het personenrecht is er gelijk aan Unie houdt zich op die hers komt er niet behoorlijk bouwd. Op Sri Lanka sterft de nog hun kerken in brand. Met vrijwel dagelijks bezig met aan de slag. Bovendien wordt op de levende Nederlandse geschiedenis in gouverneur Petrus Vuyst vond het Wie op Sri Lanka men moet cel, die uitkijkt op de rechtszaal, rechtzaal Alle verdachten voor die dag wach- herleven en bewaren van scholen alleen nog in het Singalees recordtempo uit: waren er drie Jaar aardig gevangenen te martelen, binnenloopt treft er de kantonrech- ten er achter de Jralies op hun lot. op de sociëteit dagelijks van ge tuigd. Het leven staat niet stil. ook niet voor een lid van de Burgher Unie. Marien Kegel (die van het Romeinse ruiterspoor) is er eigen lijk een. Tuinder van beroep, maar hij graaft al veertig Jaar, helpt in lus-vaste dienst bij de opgravingen. ,.RiJ heeft een enorme kennis van het materiaal. De munten kent hij otk heel goed: beter dan ik", zegt ir. Trimpe. Jn zijn strijd tegen de klandestiene golddigers heeft de provinciale ar cheoloog -(functie die Trimpe er bij heeft gekregen)- de beheerder van de Rijksdomeinen en het bestuur van de provincie gealarmeerd. Er moeten borden worden geplaatst, vindt hij. „Niet met „Verboden toegang", want ze mogen hier gerust recreatie bedrijven. Wel met „Beschermd ter rein, verboden te graven". En dan moeten de domeinen maar toezicht houden. En de Rijkspolitie, die let ook op de mosselpercelen". Er is een moeilijkheid: gelden de bepalingen van de monumentenwet ook voor de buitendijkse gronden? Onlangs heeft een promovendus in Mjn proefschrift gesteld dat in deze gevallen niet de monumentenwet, maar de wet op de strandvonderij van toepassing is. Het blijft Trimpe om het even, als er maar iets ge- Leurt. Ontfutselen „Het gaat mij er niet om die men- son zo'n potje te ontfutselen. Het is de bedoeling die grote vernielingen tegen te gaan. Bijna altijd mogen ze hun vondsten houden. Als het erg belangrijk is dan vraag je ze of ze het willen laten aankopen door een museum of willen schenken. Dan werk Je op hun gemoed. De helft van de waarde is in elk geval voor de vinder". Ais de Oosterschelde straks wordt aigesloten ligt het Land van Rei merswaal voor goed onder water. Weidt de Schelde niet gedicht dan Llijft het twee uur per dag boven kernen. Voor ir. Trimpe Burger is het in belde gevallen een onbegon nen taak om daarginds met zware graafmachines en al aan het werk to gaan. Hij blijft daarom werken oij Aardenburg: goedkoper en met zeker hetzelfde resultaat. „Maar misschien ontwikkelen de machines zich in de toekomst zo, uat er daar over vijfhonderd Jaar aog iets gebeuren kan. En dan mag uat land niet zijn leeggeroofd". Een kleine kans. voorwaar. Maar Burger calculeert hem in. Daarom ook gaat hij met zijn neus boven op het werk aan die pas ontdekte weg liggen: wie weet is het toch cn wetenschapsman als Trimpe géén Romeinse! 2'«jn aan het bekend worden van deze laatste vindplaatsen niet vreemd. „Dat land valt twee tot <trie uur per dag bloot. In die twee uur komen ze met speedbootjes van Antwerpen en voor je het weet zijn er twintig man aan het graven", zo ls de ervaring van ir. Trimpe Bur ger, „en dan steken ze ook nog over vsn de camping aan de vaste wal". Hij maakt wel onderscheid tussen de schatgravers, verdeeld ze in twee groepen. Sport „Je hebt er die het al Jaren doen voor de sport. Ze melden hun vond sten en stellen ons in staat die over ie nemen of aan te kopen. Maar ook dan blijft het vernielen van de sporen een kwalijke zaak. De ande ren zijn de echte rovers, mensen waar je nooit wat van hoort", liTrimpe kent ze bij name en hteft met sommigen ook een goed rontact. Zoals de man van de zil- verfabriek op Tholen, verwoed ama teur, met wie op voet van redelijk heid is te praten. Maar er is ook uie jongeman in Sluis, die een hele kloostertuin heeft weggespit, zeker voor tienduizend gulden oudheid kundige vondsten. Trimpe Burger geen potje ontfutselen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 21