t is weer
voorbij,
)ie mooie
i0mer...
haar op de
5randewijns-
;racht
schijnt
)e zon...
„Er is meer ondergrond nodig"
Binnen
stad
onder
de loep
NS-Minitrips
naar het
buitenland
Oud-directrice "Rijn en Vlietover inas-opleiding
Al een gesprek gehad met
uw verzekeringsadviseur?
Uw gezin is het waard
•ennia verzekeringen
—voor een vertrouwd houvast
KLOKKEN
Friese Staart en Stoeltjes,
Zaanse en Sallanders. Echte
antieke Franse en Comtoise
klokken.
Uw specialist met vak-service
v. d. WATER
Haarlemmerstraat 181, Leiden
LEIDEN 't Is weer voorbij, die mooie zomer De nostal
gie van Gerard Cox klopt niet voor de Brandewijnsgracht,
want daar schijnt figuurlijk nog steeds de zon. De bewoners
hebben hun grauwe straatje veranderd. Het is nog niet af, maar
vóór de volgende zomer hopen ze hun "gezamenlijk buiten"
helemaal af te hebben. En die zomer begint zowat in mei
Brajndewynsgracbt. Zes huisjes
uit de vorige eeuw aan een vrij
brede, op een schutting doodlopend
straatje. Het trottoir van de Lange-
gracht loopt door om aan te geven,
dat het straatje niet is om in te
rijden.
Door
Hans Melkert
Dat is sinds kort. De gemeente
heeft het vroegere grachtje het
werd ver vóór de Langegracht ge
dempt herstraat. De oude bestra
ting is gehandhaafd, maar er zijn
ludöeke elementen aan toegevoegd:
bloemenperkjes, een bak voor plan
ten, een zandbank, paaltjes. De auto
is uit de straat gebannen, al moest
de doorgang naar het bedrijf ach
ter de schutting openblijven (voor
noodgevallen).
De bewoners zorgen er niet alleen
voor, dat er bomen en ander groen
in de perken komen, maar frissen
ook de wanden van het intieme
"binnenpleintje" op. De zes gezin
nen meest jonge mensen haken
enthousiast in op de straatverbete
ring die de gemeente heeft toe
gepast. Als zodanig is de straat
een voorbeeld. Grauwe straatjes
blijven grijs als er alleen wat aan
de straat gebeurt.
De Brandewijngrachters hebben
Sikkens ingeschakeld. De verffa-
briek heeft een plan gemaakt voor
de straat en dat is gedeeltelijk uit
gevoerd met verf voor inkoops
prijs door de bewoners zelf. Alle
grauwe muren hebben ze behandeld
en stralenid wit geverfd. De deuren
en kozijnen worden donkerbruin,
evenals de schutting achterin, die
als speels effect een oranje bal op
de deur krijgt.
Op de ene foto zijn bewoners
aan het verven, tussen de zandbak,
waarin de kinderen spelen, en de
perkjes, waarom de ouderen zitten.
Na die lange, koude winter.Op de
andere foto ter vergelijking de vroe
gere situatie. Inderdaad, een voor
beeld.
2 dagen Brussel «Af 66-
3 dagen Hamburg v.afll4.-
4 dagen Gotenburg »jl f 105.-
4 dagen londen ïj. f 128.-
5 dagen Parijs va f150.-
Alle informatie in de brochure
„Toeren met NS" op het
station.
voordelig uit met NS
7ATERDAG 20 OKTOBER 1973
LEIDEN Het zwartboek voor de
opleiding van hmchtingisassisteaiite
(inias) heeft na zijn verschijning vo
rige week maandag verschillende re
acties losgemaakt. Eén van die reac
ties luidde zo: „Ik sta voor tachtig
procent achter dat zwartboek. Maar
ik vind wel dat de meisjes ook zelf
iets aan de gebreken in de opleiding
kunnen doen".
Door
Wim Wirtz
Foto
Jan Holvast
Die reactie was afkomstig van me
juffrouw A. J. van Nienes, oud-di
rectrice van het bejaardentehuis
„Rijn en Vliet" en tien jaar lang be
trokken bij de stage-opleidimg van
de inas. Bijna twee weken later: „Er
moet in de inas-opleiding meer on
dergrond komen en wat meer moti
vering. Inas' betekent op het ogen
blik helemaal niets. Het is een ver
schrikkelijke kolder".
Mejuffrouw Van Nienes Is een dui
delijk tegenstander van de huidige
onderwijsstructuur in de opleiding tot
inrichtingsassistente. Evenals het
zwartboek, dat vorige week aan mi
nister Van Kemenade werd aange
boden, signaleert zij manco's In de
aansluiibingsmogelijkheden voor inas-
sers op bijvoorbeeld een opleiding tot
verpleegkundige en ziet zij dat de
inas-opleiding voor wat betreft de
huishoudelijke sector te weinig op de
vaktechnische eisen is afgestemd.
Toch blijft er tegenover de tachtig
procent solidariteit van mejuffrouw
Van Nienes met het zwartboek
„Ik ben toch zo blü dat ze nu ein
delijk zelf eens wakker zijn gewor
den" altijd nog zo'n slordige twin
tig procent staan. Wat doen we
daarmee? Mejuffrouw Van Nienes:
,Ik heb in dat zwartboek eigenlijk ge
mist dat de meisjes zelf over de op
leiding meedenken. Ze moeten bij
voorbeeld goed beseffen dat de eisen
voor een verpleegkundigenopleiding
zwaarder zijn geworden. De verple
ging wordt speciali9tischer, denkt u
maar eens aan de intensieve care.
In de verpleging wordt ook steeds
meer van de verpleegkundigen ver
wacht dat ze over allerlei dingen
kunnen meepraten. Daarom zal een
inas die de verpleging in wil over
meer ondergrond moeten beschikken.
Ze zal moeten beseffen dat ze ten
minste havo zal moeten hebben om
die opleiding te kunnen doen".
De mogelijkheid voor inassers om
na, hun opleiding aansluiting te zoe
ken bij de opleiding tot verpleegkun
dige is bij de wet geregeld. Mejuf
frouw Van Nienes: „Dat weet i'k
wel. En daar ben ik het ook helemaal
niet mee eens. De wet zal daarom
ook moeten worden aangepast".
Mejuffrouw Van Nienes is geen
onderwijsdeskundige. Ze zegt dan ook
niet te weten hoe de volgens haar
zo noodzakelijke ondergrond in de
inas-opleiding moeten worden inge
bouwd.
Als de aansluitingsmogelijkheid op
de verpleegkundigenopleoding echter
wegvalt, blijft er voor de inassers een
beperkt aantal alternatieven over.
Mejuffrouw Van Nienes: „Behalve
dat de opleiding een treedje is naar
het beroep van zieken verzorgster, be
jaardenverzorgster en andere verzor
gende beroepen, richt zij zich ook op
de huishoudelijke sector".
„In inrichtingen is de huishoude
lijke sector vaak een achtergebleven
gebied. En dat speelt bij meisjes die
de inas-opleiding volgen vaak ook
een rol wanneer ze besluiten om de
verpleging in te gaan. Nu is mijn
bezwaar tegen de huishoudschool da*
daar de inas te weinig wordt gepro
pageerd als een opleiding voor een
beroep zoals dat van de huishoud
kundige".
„De huishoudelijke sector is niet
zomaar iets. Als huishoudkundige
moet Je inzicht hebben in de essen
tie van het huishoudelijke werk. Je
moet bekend zijn met de voedings
leer, met dieten, je moet warenken
nis hebben en weten hoe de groot-
apparatuur werkt. Daarbü vind ik
dat meisjes die de huishoudelijke sec
tor kiezen ook met sociale wetten op
de hoogte moeten zijn, zodat ze zich
bewust worden van hun eigen positie
in de maatschappij".
Volgens mejuffrouw Van Nienes
het zal inmiddels duidelijk zijn
moet er meer aandacht worden be
steed aan het huishoudelijke aspect
van de inas-opleiding. Ze weet niet
hoe wat dat betreft de situatie in
het ziekenhuis „De status van de
po gaat veruit boven de status van
de pan" moet worden verbeterd.
Maar wel heeft ze duidelijke ideeën
als het er om gaat van de inas-op
leiding een meer gerichte opleiding
te maken die geschoolde huishoud
kundigen kan leveren.
Mejuffrouw Van Nienes denkt in
verband met de verbetering van de
opleidinng aan de toekomstige mid
denschool. Vragen over de toekom
stige bestemming vad de huishoud
school want wat moet daar dan
mee gebeuren? wenst ze liever niet
te beantwoorden. Wel zegt ze: „De
motivering is vaak verkeerd. Als de
meisjes niet weten wat ze later moe
ten gaan doen, dan zeggen ze vaak:
kan gaan we naar de huishoudschool.
En dat is natuurlijk zonde".
