>©ster- ehelde Opeift of dicht (DAG 20 OKTOBER 1973 EXTRA PAGINA 13 Bedrijvigheid in de werkha- ven Schelphoek, waar de zink- stukken worden gemaakt. Teveel bedrijvigheid naar de mening van het actiecomité dat tegen de af sluiting van de Oosterschelde is. Reportage Th om O link Drtge l aan mensen van het Delta Instituut voor Hydrobiologisch Onderzoek in Yerseke: "Kunt u een grove besomming geven van de dieren en planten, die zullen ver dwijnen als de Oosterschelde wordt afgeslotten? Wanneer dus een zoetwaterbekken zal ontstaan?" Antwoord: "Om een veelheid van namen te vermijden kunnen we rustig stel len, dat al het huidige leven in het zoute water zal verdwijnen. Van de vissen zullen alleen de stekelbaars en de paling zich kunnen handhaven. Van het plantaardige leven zal even eens vrijwel niets overblijven. Misschien 1 procent van de wiersoorten, die bekend zijn. Voor de vogels is het zo, dat in elk geval de grote aantallen zullen worden gedecimeerd. Daar voor in de plaats komen dan grotere concentraties zoetwatervogels, zoals eenden en ganzen. Van het plantenleven op de scheiding van land en water is minder te zeggen. We kunnen slechts afwachten". Triest maar waar! Hoe in Zeeland zelf wordt gedacht over de sluiting van de zeearm is niet met zekerheid te zeggen. Er zijn wat onderzoekingen gedaan onder meer door het Politiek Centrum van de Utrechtse universiteit en het NIPO. Volgens een opinine-onderzoek van het centrum wil slechts 22 procent van de Zeeuwen, dat de arm inderdaad wordt afgesneden. Bepaald anders is de uitslag van een NIPO-onderzoek. Van de ondervraagden had 73 procent een mening en van hen zei 55 procent Nee tegen sluiting en 45 procent Ja. Verdere uitsplitsing van de cijfers leert dat naarmate de leeftijd van de ondervraagden klom de weerstand te gen openhouden toenam. In de leeftijdsgroep tussen 18 en 24 jaar is de verhouding tus sen voor (afsluiting) en tegen: 48 tegen 52. Bij de 65 plussers ligt dat op 60 tegen 40. Politiek gezien zijn de meeste "dichthouders" bij de ARP te vinden. (69 om 31 procent) en is het kleinste verschil te vinden bij de PPR (54 om 46). [AND Nog is de toe- open, stuwt de onvoorstel- assa zout water de Ooster- binnen en trekt zich te- [ooèaraiate het sluitstuk van iral ter wereld bezongen rerken gestalte krijgt, de golven der emotie. 5'p idoor de Oosterschelde: ja :rt over die golven heen ziet niet meer da n een horizon. De hoeveelheid lin dit spel van het „gelijk" or vijfennegentig van de mensen dermate on- ar, dat het standpunt in ak voor onze toekomst schamel wordt omkleed, ïaafwerders laten we zeggen Waterstaat Dienst Del en de barricadebouwers rel itn wel over de vereiste ge- Die dan weer leiden tot te- lestelde conclusies, niemand bestrijdt de waar de schone Oosterschelde en i erkent het verlies, dat door wordt geleden, olariserend houden we twee over. Verschelde is van grote maar moet vanwege de vei- dicht. Het milieu, hoe waar- W 'K moet op de tweede plaats wijkmogelijkheden - bij versterking van de be dijken - bieden niet genoeg meer en vragen woordelijk veel tijd. moet prefereren, afslui p—geen bittere noodzaak. Er 5 datieven, die de veiligheid gevaar brengen. Als de Oos- le dicht gaat, betekent dat het verlies van een uniek erleven. Wie kent de geva- daardoor worden opgeroe- itige is een doorslaggevende ■.geschiedenis" van. het con fer het licjt legt, wordt tel- getroffen door de korte k, al bij het aannemen Delta Wet in '57 roerden mstanders. Een in die da- «loze zaak, want de angst herhaling van de ramp uit '53 was alles en allen over leer nog dan het doden de het feit, dat zoiets kon gebeuren de angst herhaling aan. !d: er klinken stemmen in die van een verre toe pten. het stil is gebleven, be- feit, dat een voorgaand jjfect in de Delta Werken - van de Grevelingen - Mnder begeleiding van het ontevredenen werd vol IgHil jfsigS - - Het hef eiland Stevin 73 bezig met de bouw van pylonen die de kabelbaan in het stroomgat de Hammer moeten schragen, waarlangs straks de cementblokken in de gaten worden gedeponeerd. de laatste Jaren sterk gegroeid. Vooral dankzij de niet aflatende kreten om hulp en begrip van de „milieu-pioniers". Het besef dringt dieper door en uit stekend uitgeruste verzetshaarden als de Landelijke Vereniging tot Behoud van de Waddenzee en de actie voerende groepen in het Zeeuwse land kunnen op niveau pa reren. De Oosterschelde stijgt ver boven haar eigen belangrijkheid uit in de huidige tweespalt. De beslissing is van grote betekenis voor de toe komst van ons land. Of, zoals W. L. Brugsma het zei op een bijeenkomst van de SOS(Co mité Samenwerking Oosterschelde): „De Oosterschelde kan worden be schouwd als een toetssteen om na te gaan of het de regering Den Uyl ernst is met het milieubeleid". Rapport Naar aanleiding van de Ooster schelde Nota, die duidelijk wees op ai sluiting en door de tegenstanders werd gekwalificeerd als politiek zoethoudertje drongen de samen stellers aan op een commissie. Die is er gekomen, zevén wijze mannen; een deskundige op het ge bied van de waterbouwkunde, een econoom, een deskundige op het ge bied van de milieuhygiëne, een bio loog, een deskundige op het gebied van de visserij en een planoloog. Het geheel onder leiding van „een voorzitter met grote bestuurlijke er varing en met vertrouwen in brede lagen van de bevolking". DaJt werd ex-Commissaris der Ko ningin mr. J. Klaasesz. Een groep mannen, die ook vertrou wen genoot van de verontrusten. Begin augustus werd de commissie geïnstalleerd en de duur van het onderzoek kon op zes maanden worden gesteld. Volgens recente uitlatingen van de voorzitter mag in Januari een inte rim-rapport worden verwacht. Op het moment dat de commissie van wijze mannen aan het werk toog, trad bepaald geen status quo in. De werkzaamheden aan de dam door de Oosterschelde gaan gewoon door en de Dienst Delta-werken be richt trouw van haar vordéringen met het miljardenproject. Gevoed door beriohten van dagelijks in de omgeving van de bouwplaatsen ver kerende vissers gingen bovendien noodsignalen de lucht in, als zou den de werkzaamheden worden ver sneld. Ir. Ferguson, hoofdingenieur van de dienst sprak dat krachtig tegen. Hij beriep zich op „het gebruik maken van kansen". En zei, het incorrect te vinden de commisssie Klaasesz door werkversnelling in de wielen te rijden. Voorzitter A. L. S. Lockefeer van de Vereniging Zeeuwse Visserijbelan- gen, een man, die in de kwestie Oosterschelde vaak en hard aan de bel trok. kon meedelen, te heoben gehoord „Dat er dag en nacht waan zinnig nard wordt gewerkt". De kamerleden Roels (PvdA) en Jansen (PPR) haakten in. Mr. J. Klaasesz zelf ontkende een conflict tussen minister Westerterp en de commissie, onderstreepte ver der plezierig te werken met diens ministerie en de Deltadienst". Nog een stem, die van actieman ir. J Loeff: „Over „Of er inderdaad wordt versneld is amper te zeggen. Er zijn wat verklaringen, maar wat daarvan de waarde is? Men is nu bezig met een project-onderdeel (de pylonen, die de kabelbaan moeten schragen, waarlangs straks de im mense cementblokken in de gaten worden gedeponeerd), dat werd aanbesteed. Dat dan de aannemers vaart achter het zaakje zetten om dat het nog goed weer is, lijkt mij logisch". Samenvattend: de meesten zouden een tempoverlaging willen, anderen complete stilstand, totdat de com missie haar bevindingen heeft uit gesproken, en maar enkelen verden ken rijkswaterstaat van opschroeven van het tempo. Richtlijnen Omtrent de vele plannen, die als alternatief zijn opgevoerd voor tota le afsluiting zijn de tegenstanders van die sluiting het onderling ook niet eens. Kwam de werkgroep „Mondiaal Al ternatief" uit Z andvoort bij voor beeld met een plan om in de dam- voet installaties aan te brengen, die via het getij deverschil electriciteit zouden kunnen opwekken, de aktie- groep Oosterschelde verwierp dit „alternatief" vrijwel onmiddellijk. Mede gesteund door professor Kor- ringa, lid van de commissie onder Flaasesz, stelde de aktiegroep: .Elk pseudo-getij in het Ooster- sibeldemilieu betekent achteruit gang". Ook Belgische waterbouwkundigen kwamen met gelijke voorstellen. En weer was het commentaar: „Wij willen een open Oosterschelde". Wie nu probeert in de toekomst te kijken en te voorspellen wat uitein delijk de keuze zal zijn, zou een richtlijn kunnen halen uit de woor- ctn van mr. Klaasesz: „Er zijn momenteel geen gegevens, die er op wijzen dat de Oosterschelde open blijft". Maar dat was een uitspraak, die al weer enige tijd geleden werd ge daan en de commissie is nog altijd in het stadium van inzamelen en verwerken van gegevens, die vaak door derden worden versterkt. De „sluiters" en „openhouders" zoals zij werden genoemd, wachten op een antwoord. Met dien verstan de, dat de sluiting rustig dooryaat. Naar het zich laat aanzien, en nu maken we zelf een keuze, zal de dam er komen, en zal pas na de voltooiing worden gezocht naar „corrigerende" wijzigingen. In de discussies wordt vaak verge ten, dat een groot deel van de Zeeuwen pal voor de sluiting is. Regelrecht terug te voeren naar de c'uistere dagen van '53 is de angst voor het wassende water. Ir. Loeff: Toen er een bijeenkomst werd ge houden in de grote kerk van Goes, waar maar liefst zes uitermate des kundigen hun visie gaven op de V westie Oosterschelde, kwam niet één I'd van GS of Provinciale Staten opaagen. Voor hun staat het al vast en zij zijn geen deskundigen, maar repre sentanten van de bevolking, die door de veelheid van argumenten het zicht is ontnomen. Status Aan de andere kant staan de be zorgden, de openhouders, de be schermers van een kostelijk milieu, dat slechts onderdeel is van ons to tale leefklimaat. Zij hebben groot gelijk, want wie verder kijkt dan de enkele vierkan te kilometers die hem zijn toegeme ten, ontdekt tot zijn ontzetting, dat enorme gevaren 'dreigen. Die, hoe verschrikkelijk dat ook klinkt, in geen vergelijk staan tot de ruim 1700 doden van '53. Gevaren, waarbij het niet gaat of de steltloper verdwijnt, de pijlstaar trog of een roodwiervariant. Niet om een half miljard meer voor de ophoging van 265 kilometer zeedijk. Die komt tot de ontdekking dat het gaat om Ons Verdere Bestaan. Zonder te reppen over status van t>e< rokken ingenieurs, over groot- heidsdromen van kleine bestuurde- ren, over departementale begrotin gen, kan men stellen, dat het gaat om „Een hele wereld waar het le ven goed is". We staan op de kering van een tij. En je kunt alleen maar hopen, dat iedereen in deze strijd dat inziet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 13