gnew toch afgetreden „aar Egypte
Golf van sympathie voor
Israel is uitgebleven
Russen brengen
Militaire balans is
verkeerd beoordeeld
\roordeeld in Baltimore
■gensbelastingontduiking' wapens Over
Defensie-deskundigen over Midden-Oosten:
„Generaal is
een prima
vuilnisman"
Wilde tonelen in
VN-vergadering
Waar blijft Kissinger toch?
Mi
Een op twintig
VS-artsen heeft
sexuele relatie
met patient
DAG 11 OKTOBER 1973
NGTON Vice-president Spiro Agnew is afgetreden,
rechtbank in Baltimore bekende hij schuldig te zijn
stingontduiking. Hechter Walter Hoffman veroordeelde
een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee tot vijf
i met een proeftijd van drie jaar, en een maximum
ui 25.000 gulden. President Nixon heeft contact opge-
net de leiders van de Republikeinse en Democratische
over de benoeming van een opvolger.
van Justitie, dat er volgens hem op
uit was om hem als een „trofee" ju
ridisch te kruisigen om de incompe
tentie van de officier van Justitie in
de Watergate-affaire te verhullen.
telde president Nixon al
nd om elf uur (Neder-
in een gesprek onder
>p de hoogte van zijn be
de officiële bekend -
pas gistermiddag
rice-president zijn aftre- Opzien
ndigde in brieven aan de
ran Buitenlandse Zaken,
en aan president Nixon
BUITENLAND
Nixon antwoordde in
waarin hij zei Agnews be-
ipecteren. Hij prees Ag-
djn bijdrage aan de rege-
Nixon liet ook doorsche-
het aftreden onvermijde-
De president schreef dat
den van een langdurig
Ie rechtbanken inderdaad
lews aftreden gingen drie
ral waarin intensief tus-
Ivocaten en het ministerie
werd onderhandeld. Het
gaf Agnew de keus om op
i van de aanklacht ver
orden, of om op een punt
lldig te pleiten en veroor-
rorden. Deze manier van
jacheren is een bekende
jegepaste procedure in de
se rechtspraak,
jn aftredingsbrieven wa
nden, verscheen Agnew
chter in Baltimore. Rech-
m liet hem tot drie keer
gen dat hij zijn beslissing
g te pleiten op het punt
ngontduiking vrijwillig en
ing had genomen. Minis-
titie Richardson, ook in de
ianwezig, zei dat het mi-
over sluitende bewijzen
lat Agnew steekpennin-
ngenomen en zich söhuMig
ikt aan afpersing, maar
belang van het lainid ha'd
hem ook op die punten
liljoen
re bekend geworden ge-
uidelijk geworden dat vi-
t Agnew tot en met de
leden Jaar inderdaad gro-
geld in ontvangst bleef
aannemers die zijn gun-
n voor het verwerven van
ale contracten voor de
wegen en bruggen. Ge
it dat de vice-president
bijna 250.000 gulden per
ontvangst heeft genomen,
en werden bezorgd in zijn
n Washington, en zelfs in
lor in het Witte Huis. Met
ussenpersonen, die voor
eld bij de aannemers in-
ignew blijkbaar afgespro-
J 50 pet van de steekpen-
nde te krijgen, terwijl de
de andere functionarissen
ou worden. In een ander
n hij met een aannemer
it hij 5 pet zou krijgen
lerale contract dat de bou-
zlj Agnews bemiddeling
wezen.
n hield Agnew ook giste-
1 dat hij zich niet schuldig
ikt aan „illegale handelin-
doelt daarmee vermoede-
n visie dat „politieke gif-
steekpeniniitngen, hoewel
een wijd verbreid gebruik
Amerikaanse politiek,
de Amerikaanse grondwet
resident nu een opvolger
lew benoemen en diens
goedkeuring overleggen
igres. Zowel het Huis van
Igden als de Senaat die-
noeming met een eenvou-
derheid van stemmen te
en,
niddellijk nadat het afitre-
Ignew bekend werd, circu-
Witte-Huiskringen de na-
drie mogelijke kandidaten
vacature: de voormalige
m Kentucky John Sherman
lenator Barry Goldwater,
ormalige gouverneur van
j üa William Scranton, die
lf een gooi deed naar het
tap.
de drie zal moeilijkheden
it de bekrachtiging van
5, dat zich alleen zal ver
sleer president Nixon van
ïheid gebruik zou maken
olitiek actieve kandidaat te
die in 1976 mee zou kun-
naar het presidentschap.
Agnews advocaten kregen toestem
ming van rechter Hoffmann n Balti
more om functionarissen van het
ministerie van Justitie en Journalis-
tm onder ede te verhoren - een ge
rechtelijke beslissing die in Juridi
sche kringen veel opzien baarde. De
betrokken dag- en weekbladen na
men echter een gemeenschappelijk
front in, en kondigden aan dat hun
tl slaggevers onder geen beding de
hunnen zouden noemen van wie zij
ir lichtingen over Agnews aanklacht
hadden gekregen.
Wat Agenw er tenslotte toe bewo
gen heeft om het aanbod van minis
ter Richardson aan te nemen, ter
wijl hij dat nog maar enkele weken
geieden verontwaardigd van de hand
wees, was onduidelijk. Wel is be-
lend dat het Witte Huisin het groot
ste geheim senator Goldwater (een
grote supporter van Agnew) inzage
heeft gegeven van de aanklacht te
gen Agnew. Vermoedelijk heeft
Goldwater hem ervan overtuigd dat
voider strijden geen zin had.
Onpeilbaar, zo kort na Agnews af
treden, was de vraag in hoeverre de
positie van president Nixon erdoor is
aangetast, of misschien versterkt.
Hen algemene reactie scheen te zijn
dat nu Agnew heeft moeten aftreden
ever een aanklacht die niet met de
Watergate-affaire te maken had,
Spiro Agnew, de Amerikaanse vice-president, die gisteren zijn
junctie neerlegde. De rechtbank in Baltimore veroordeelde
hem tot een boete van 25.000 gulden wegens „belastingont
duiking".
het ondenkbaar is dat de president,
die alles met Watergate te maken
had, vrijuit zou kunnen gaan. Het
zijn vermoedelijk de conservatie
ven die zich bij dit argument kunnen
aansluiten.
WASHINGTON Functionaris
sen van het Pentagon hebben be
richten bevestigd dat de Sowjet-Unie
een massale luchtbrug naar Syrië en
Egypte heeft opgezet om deze landen
van wapens te voorzien. Volgens het
Pentagon gaat het om „vele tonnen"
militaire bevoorradingen, maar het
had nog geen inlichtingen dat de
Arabieren ook van nieuwe straalja
gers werden voorzien ter vervanging
van de in de afgelopen dagen geleden
luchtmachtverliezen.
Tegelijkertijd gaf Pentagon-zegs-
man Friedheim „geen commentaar"
op berichten dat ook de Verenigde
Staten nieuw oorlogsmaterieel naar
Israël vloog. Senator Kennedy heeft
echter verklaard dat wanneer de
Arabische landen door de Russen be
voorraad zouden worden, de Ver
enigde Staten voor Israël hetzelfde
zou doen, op een „één-op-één"-basis
dat wil zeggen: voor iedere ton
oorlogsmaterieel voor de Arabieren,
krijgt Israël ook een ton.
De eerste berichten over steun van
de Sowjet-Unie en de Verenigde Sta
ten aan de strijdende partijen in het
Midden-Oosten doken gisteren op in
de Veiligheidsraad, toen de Russische
ambassadeur bij de Verenigde Naties
Jacob Malik verklaarde dat Moskou
inlichtingen had dat Amerikaanse
vrijwilligers zich als piloten beschik
baar stelden bij de Israëlische lucht
macht, en dat Washington besloten
had Israël 30 Phantom-straaljagers
te leveren.
De Amerikaanse VN-ambassadeur,
ScaM, aanwezig in de Veiligheids
raad toen Malik dit meiddie, maakte
echter geen gebruik van zijn recht
van repliek om op Maliks beschuldi
ging te reageren. In het geval van
vrijwilligers voor de Israëlische
luchtmacht moet, indien het bericht
Juist is, aangenomen worden dat het
niet gaat om een van regeringswege
geïnspireerde actie, maar om een
particulier initiatief. Israël heeft zich
er echter altijd op laten voorstaan
dat het zijn eigen boontjes kan dop
pen, en maakte daarom ook in de
oorlog van 1967 geen gebruik van de
vrijwilligers die zich toen aanmeld
den.
De Russische luchtbrug levert tal
rijke politieke voetangels en klem
men op. In de eerste plaats wordt in
Washington bestudeerd in hoeverre
deze directe hulpactie inbreuk maakt
op de op 29 mei door president Nixon
en partijleider Brezjnew getekende
overeenkomst, waarin beide landen
de afspraak maakten buiten conflic
ten te blijven die 'tot een confrontatie
tussen de twee mogendheden zou
kunnen leiden. Deze overeenkomst
werd speciaal met het oog op het
Midden-Oosten opgesteld.
Hoewel de luchtbrug in Washing
ton ernstig wordt opgevat zijn er te
kenen dat de Russische operatie nog
niet wordt gezien als een directe in
terventie in de strijd in het Midden-
Oosten. Dat punt komt, zo is de me
ning van analisten, wanneer Moskou
zou besluiten ook nieuwe straaljagers
te leveren. De opmerking van ambas
sadeur Malik in de Veiligheidsraad
over Amerikaanse vdiegtuigleveran-
ties aan Israël zou er op duiden, dat
de Russen in principe ook bereid zyn
vliegtuigen te leveren.
Als motivering voor de Russische
luchtbrug zien deskundigen hier dat
Moskou verrast is over de paraat
heid van de Syrischeen Egyptische
strijdkrachten en de manier waarop
zij er in geslaagd zijn om tegenstand
te bieden. Hoewel ook Moskou ervan
overtuigd zou zijn dat de strijd uit
eindelijk in het voordeel van Israël
zal uitvallen, zien de Russen er een
belangrijk politiek voordeel voor de
Arabieren in om hen in staat te
stellen zo lang mogelijk tegenstand
te bieden.
Dit politieke voordeel zou, zo is de
redenering in Washington over Mos-
kou's motiveringen, na de strijd voor
het eerst kunnen leiden tot een ver
sterkte Arabische positie en een
doorbraak kunnen opleveren in de
vastgelopen pogingen om een oplos
sing voor het probleem van het Mid
den-Oosten te vinden.
LONDEN Defensie-deskundigen
in Londen hebben vamdlaag verklaard
dab de militaire balans in het Mid
den-Oosten tussen Arabieren en Is
raëliërs in ernstige -mate verkeerd is
beoordeeld. De gevechten in de Sinai'
en de hoogvlakte van Golan zijn voor
de meeste experts een grote verras
sing gebleken.
de Russen schijnen veel meer wa
pens aan Egypte en Syrië te heb
ben verstrekt dan algemeen werid
aangenomen;
de wapens waren beter en moder
ner dan algemeen verwacht werd;
die SAM-roketben bleken veel do
delijker voor de Israëlische lucht
macht dan de Israëliërs zelf had
den gedacht ondanks huh eigen
ervaring bij eerdere gelegenheden;
de training van de Arabische mi
litairen bleek een onverwacht
doelmatige, gevechtskracht te heb
ben opgeleverd;
de Arabieren beheersen een aantal
van de ingewikkelde technische
problemen van de moderne wa
pens, waaronder het bedienen van
SAM-raketten in verband met ra
dar, elektronische apparatuur en
verbindingen.
pogen nog er achter te komen of
Russische experts die Egyptenaren en
Syriërs hielpen by de voorbereiding,
het organiseren en achter de scher
men leiden van een invasie-macht
met alle ingewikkelde problemen die
daaraan verbonden zijn.
De SAM-raketten hebben volgens
de deskundigen bovenal een belang
rijke rol gespeeld tyj het wijzigen van
de militaire machtsverhouding In het
Midden-Oosten ten gunste van de
Arabieren. Stationair of mobM ble
ken zij een belangrijke factor dn de
strijd tegen de Israëlische luchtmacht
waarop Israël steunde en nog ver
trouwt.
Volgens de hutdige aanwijzingen
schijnt het grootste deel van de Ara
bische luchtmachten thans nog in
tact te zijn, een factor van mogelijk
grote betekenis, aldus de deskun
digen.
TEL AVIV (AP) De gene
raal is dan wel te oud om voor
Israël te vechten, toch weet hij
zijn land te dienen: door het op
halen van huisvuil.
De stramme, martiale figuur
die gisteren achter het stuur
van een vuilniswagen werd ge
signaleerd, was niemand minder
dan de 67-jarige generaal-ma
joor B. D. Barnea, de voormali
ge militaire attaché in Moskou.
Het geval Barnea is typerend
voor de inzet van honderden
oudere Israëliërs die zich als
vrijwilliger hebben gemeld ter
vervanging van de Jonge man
nen die dienst doen aan het
front. Zonder mannen als Bar
nea zou Tel Aviv omkomen
in zijn vuil.
Na Barnea's eerste rit ver
klaarde zijn chef op de afdeling
civiele nooddiensten: „De gene
raal is een prima vuilnisman".
onfhet
5,
in e verwachten dat president
K it nu een conflict met het
*41 vermijden, zoals des
hij twee kandidaten voor
jerechtshof benoemde die
een langdurig debat door
'a, res werden afgewezen. Om
J is het onwaarschijnlijk dat
gouverneur Nelson Rocke-
York, en de voorma-
IJl inieur van Texas en late-
er van financien John Con-
5 worden benoemd,
aftreden baarde groot op-
ashington. Nog maar twee
leden zei hij in een agres-
i-!hl Los Ageles dat hij zelfs
ftreden wanneer hij officl-
at van beschuldiging werd
*iJ begon toen met een
j; JPs offensief tegen de
kkages" in het ministerie
NEW YORK In de Algemene
Vergadering van de Verenigde Naties
heeft zich gisteravond een incident
zonder weerga voorgedaan. Toen de
Chileense minister van Buitenlandse
Zalken, admiraal Huenta, antwoordde
op een interventie van zijn Cubaanse
ambtgenoot, Roa, stoof de Cubaanse
delegatie aangevoerd door de minister
naar het spreekgestoelte om de Chi
leen het spreken te beletten.
De voorzitter, Benites, schorste on
middellijk de vergadering nadat hij
zijn verontwaardiging had geuit. De
Cubaanse minister had beledigingen
jegens Huerta geuit en had gedreigd
hem te zullen doden.Volgens oog
getuigen zou een van de leden van
de Cubaanse delegatie zelfs een re
volver getrokken hebben. Wachten
van de V.N. kwamen tussenbeide om
de Chileense minister te beschermen.
Naar aanleiding van het incident
heeft voorzitter Benites gedreigd af
te treden. Na de schorsing kwamen
de twee opponenten hem echter hun
respect betuigen waarop het incident
werd gesloten en de vergadering werd
hervat.
Peking en AUende De Chinese
regering heeft de Chileense ambassa
deur in Peking die pro-Allendie is,
meegedeeld dot zij hem niet langer
als ambassadeur erkent. De ambas
sadeur, Armando Urdbe, diie vorige
week bekendmaakte dat hij zou aan
blijven in weerwil van het militaire
bewind in Chili, wend op het minis
terie van Buitenlandse Zaken in Pe
king ontboden, waar hij hoorde dat
hij niet langer erkend werd.
Gift voor Israël In een bank in
Tel Aviv kwam gisterochtend een
Amerikaanse toerist binnen. Hij vroeg
om een onderhoud met de directeur
en overhandigde deze een chequé van
300.000 dollar, "als steun aan de Is
raëlische oorlogsinspanning". Daarop
verdween de toerist zonder zijn iden
titeit bekend te maken.
Direct na de zesdaagse oorlog
van 1967 lagen de Arabische lan
den verslagen terneer. Verbijste
ring en verbittering overheersten.
De buitenwereld had enige hoop,
dat de Arabieren bereid zouden
zijn tot een gesprek met Israël,
zodat er eindelijk een afdoende
vredesregeling zou kunnen ko
men. Spoedig evenwel herstelden
de Arabieren hun moreel. Zij
hielden een conferentie waarop
zij elkander moed inspraken en
blijk gaven van versterkte on
verzoenlijkheid jegens Israël.
Door
drs. W. van
Lookeren Campagne
Deze mentaliteit werd sterk
v.akkerd door de Sowjet-Unie, die
onmiddellijk de verslagen Arabische
landen, vooral Egypte, van nieuwe
wapens voorzag. De bedoeling hier
van was mogelijk, dat de Russen
hopmaal geen -permanente vrede
wensten in het Midden-Oosten,
maar te gelegener tijd hervatting
van de oorlog in de hoop, dat de
41 abler en dan zouden winnen en de
Sowjet-Unie via hen een soort op
pergezag over het Midden-Oosten
zcu verkrijgen; een droom die al
Jaien bestond.
De Russische adviseurs die naar
Egypte en Syrië waren gegaan
maakten zich aldaar echter niet erg
populair en vorig Jaar Juli besloot
het Egyptische staatshoofd Sadat
nen uit te wijzen. Syrië volgde later
dit voorbeeld. Niettemin hebben de
Russen aan de Arabieren heel wat
oorlogstechnieken weten bij te
brengen. De vroegere Arabische on
beholpenheid is totaal verdwenen
en ten onrechte meenden de Israë
liërs, dat die ook nu weer zou optre
den.
De Sowjet-Unie was uiteraard gepi
keerd over de uitwijzing. Z\j wei
gerde speciaal aan de Egyptenaren
hei; gevraagde, modernste wapenma-
teriaal te verstrekken, maar deed
dit toch meer om hen te weerhou
den van drieste avonturen dan uit
misnoegen. Tot een echte breuk
tussen Russen enerzijds en Syriërs
en Egyptenaren anderzijds is het
nooit gekomen.
frf,: Onverholen
Het uitbreken van de nieuwe strijd
komt de Russen aan de ene kant
ciigelegen, maar aan de nadere
kant zijn zij verheugd, speciaal nu
de Arabieren kans maken op enig
succes, althans op het voorkomen
van een totale Israëlische zege. En
vooral nu Amerika zich terughou
dend toont is de morele steun van
de Sowjet-Unie aan de Arabieren
v eer onverholen. In de Verenigde
Naties moeten de Russen thans ook
oi bieden tegen communistisch Chi
na dat zes jaar geleden nog geen
zitting in de VN had.
Hier komt nog iets bij. De propa
ganda van de Arabieren, voorheen
eig weinig succesrijk, heeft resulta
ten geboekt. Er is in het westen
niet alleen meer begrip gekomen
voor him standpunt, maar ook ts
het, speciaal in linkse kringen,
thans en voque openlijk pro-Ara
bisch te zijn. Fouten van Israëlische
zijde en onverzoenlijkheid van die
kant hebben hiertoe bijgedragen en
oe drieste houding, die vooral de
Israëlische opperbevelhebber gene
raal Elazar maandag aan den dag
legde toen hij zei, dat de grenzen
van de veroveringen van 1967 niet
meer telden, heeft deze pro-Arabi-
Ethe gevoelens slechts aangewak
kerd.
Het ls trouwens opvallend dat de
qoIt van sympathie in het Westen
voer Israël, die zo kenmerkend was
voor de Junidagen van 1967, thans
is. uitgebleven. De Arabieren zijn
daarbij zo verstandig geweest niet
meer, zoals vroeger te spreken over
„het drijven van de zionisten in
zee" en „een horizon van vuur",
maar slechts over herovering van
üe bezette gebieden.
Het Westen weet kennelijk niet
goed raad met de ontwikkelingen.
Sterk is de vrees voor „de olie als
wapen", hoewel deze mogelijkheid
niets nieuws is, doch alleen de laat
st» tijd versterkt naar voren is ge
biecht. Daarbij is het de vraag of
de grote olielanden van het Mid
den-Oosten, die niet direct of nau-
WASHINGTON Een op de
twintig artsen in de Verenigde Sta
ten heeft geslachtsverkeer met zijn
patiënt. Dertien procent te betrok
ken bij bepaalde vormen van ero
tische relatie met patiënten. Dat
staat in het Amerikaanse tijd
schrift voor psychiatrie, dat een
landelijk onderzoek heeft gedaan.
Van de ondervraagde psychiaters,
verloskundigen, vrouwenartsen,
chirurgen en internisten veroor
deelde 87 procent erotisch gedrag
met patiënten. Zij vinden dat het
de relatie arts-patiënt schaadt, niet
te vergoelijken is, professionele zelf
moord betekent of erop wijst
dat de arts psychopatisch is. Niet
temin verklaarde 74 procent van
de artsen dat niet-erotisch gedrag
zoals liefkozen en kussen te billij
ken zou kunnen zijn als het erom
gaat de patiënt te troosten of op
zijn gemak te stellen.
wflijks in strijd met Israël zijn ge
wikkeld, wat dit betreft ooit ver
enigd zullen optreden en of zij dan
economisch overwegingen onderge-
s<" hikt zullen maken aan politiek.
Vooral Amerika maakt thans een
wat schichtige indruk en te erg
bang zowel Arabieren als Russen te
nJsnoegen. Het gebruiken van de
.hot line" tussen Washington en
Moskou heeft niets uitgehaald. Van
de kampioen der ontspanningspoli-
tiek, Kissinger, merkt men vrij wei
nig en president Nixon vond het
Loodzakelijk te verklaren dat zijn
minister thans heus hard aan het
werk is.
Pr ankrijk acht het raadzaam zijn
empathie voor de Arabische zaak
niet te zeer naar voren te brengen
en de andere middelgrote Westelijke
landen houden zich vrijwel koest.
Ii tussen biedt de strijd weinig uit
zicht. Te vrezen valt dat het een
felle, maar langgerekte oorlog zal
worden, die op den duur zal dood-
Lloeden en waarin, net als in Viet
nam. geen van beide partijen een
complete overwinning zal behalen.
De Veiligheidsraad is volstrekt on
machtig en levert slechts droeve
\ertoningen op, zoals het weglopen
\an de Russische gedelegeerde Ma
lik. Onder deze omstandigheden zijn
passiviteit en afwachten aan Weste
rn ke kant verwerpelijk. Sociaal voor
Amerika zal een moedige, actieve
benadering van het probleem nood
zakelijk zijTT
