o best groeien Vis de bij ziek ,s willen de lugurken niet ffflPAG 22 SEPTEMBER 1973 EXTRA PAGINA 19 Nog altijd zijn het de bloemen én de bijen, die vooraan figureren in het eeuwenoude ver haal over jong leven in het rijk van Moeder Natuur. De nooit opdrogende werklust van de honingbij heeft haar tot een symbool gemaakt, dat zeker zo oud is dat verhaal. (Wie bijvoorbeeld de voortreffelijke wandtekeningen van de Egyptenaren beziet, komt veelvuldig de nijvere bij tegen) Nu woont er in Limburg een man, die niet alleen bijen houdt, maar ook erg veel afweet van hun leven en werken. Een leven dat eigenlijk alleen maar werken is, en dat ook voor de grootste kenner deels schuilgaat in de nevelen van het onbekende. Deze Limburger Fons Even uit Roermond vindt dat het tijd wordt, dat de honing bij loon naar werken krijgt. Zonder de honingbij, zou u bij voorbeeld het smakelijke au gurkje bij uw maaltijd moeten missen. En zou de appel niet te betalen zijn. Verdrijving van indringers "Voordat we praten over onze plan nen wil ik graag duidelijk maken, dat de bijen een bijzonder belang rijke plaats innemen in de natuur. Het ecologisch nut, als ik dat zo mag noemen, is niet te onderschat ten. Als het slecht gaat met de honingbij, heeft dat verstrekkende gevolgen". Nu zijn het inderdaad moeilijke tij den voor die imkers in ons land. Dat zijn er nog altijd zo'n tien dui zend. Grotendeels houders van eén of twee kastjes. Maar er zijn 'jok mensen als Fons Even, die achttien kasten heeft. Wie praat over bijen moet in kanjers van cij fers leren denken. In die achttien kasten leven acht tien bijenvolken, die elk rond de Door Thom Olink bijenpotentieel weer te kunnen aan vullen. De ziekte waarover ik sprak heeft vooral in onze streken toege slagen en wij moeten ge zonde vol ken uit bij voorbeeld het noorden van ons land halen. Dat kost geld. Simpel zult u zeggen, vraag dan meer geld van de augurkentelers. Dat zou best kunnen als alle imkers één front zouden maken. Maar helaas er is geen volkje dat onderling zo hard steekt als de im kers." Een trieste uitspraak, die waarheid bevat, want als wij later praten met collega's en bestuurderen over het plan van Fons Even stuiten we cp scepsis en stilte. Nu kent het wereldje van de imkers al die problemen en ruzietjes, die zo kenmerkend zijn voor het Neder landse verenigingsleven. "Ik zal miet vervelen met alle voor geschiedenissen, maar ik weet dat er wrevel bestaat. Ik weet ook, dat ik wel eens een fout heb gemaakt. Met de politiek van de verenigingen wij ik niets meer te maken hebben. Ik weet echter wel, dat ik zeker ben van mijn ideeën omtrent een hoop zaken. Als men bij voorbeeld •n Wagenlngen „Het Bijenhuis" niet zo enthousiast spreekt als het over zijn plan gaat moet worden be dacht dat wij in Limburg met de problemen zitten. Ik heb het bedacht maar daarbij moet ook onmiddellijk de naam van L. G. M. Hensels worden genoemd. Hij is assistent van de rijksbijen- teèltconsulent. Het komt hierop neer: maak een pot voor iedereen. Het geld moet komen uit opcenten, die worden geheven op het bestoven produkt. Door de veiling. Bij voor beeld een honderdste of tweehon derdste procent. De veertig gulden, die de "verhuur ders" van de bijenvolken nu per drie weken krijgen van de telers slaan nergens op. Wij hopen dat we *10 tot 50.000 gulden bijeenkrijgen. Kt dromen van een ton". De gesprekken over dit plan zijn in volle gang. Agenda In het bestuur van het overkoepe lende orgaan van de Limburgse vei lingen is het plan even punt op de agenda geweest. „Het komt voor elkaar, daar ben ik -.an overtuigd, maar u kunt nauwe lijks beseffen welke moeilijkheden daarvoor overwonnen moeten wor den. Wij zijn een moeilijk volkje." Ook de rijksbijenteeltconsulent is Fons Even heeft de cijfers klaar liggen als we hem in Roermond op zoeken. "Om te bewijzen,, dat het hier niet gaat om onbelangrijke za- Augurken worden geteeld buiten of binnen de kas. Half februari wor den ze uitgepoot en van half maart tot half september is de teelt. On der glas is het areaal ongeveer 300 hectare. Buiten de kas plus minus 1000. Voor de teelt onder glas zijn 9 tol 10.000 volken nodig van elk 20 tot 25.000 bijen. De produktie waarde van onder glas geteelde augurken bedroeg vo rig jaar 32.000.000 gulden! Voor de natuuraugurken (buiten) was dat 23.000.000 omdat de kilo-opbrengst beduidend minder is. De meeste augurken worden naar Duitsland geëxporteerd. Negentig procent. Italië en Roemenië zijn felle concurrenten en als hier de augurkenteelt tijdelijk ineen zou zakken, kan Nederland haar positie in Duitsland wel vergeten. Die si tuatie dreigt als de bijenstand niet snel weer gezond wordt. Ik ken een imker, die leefde van zijn bijen. Hij had tachtig volken. Nu nog vijftien. Anderen hebben hun veertig volke ren compleet verloren. Het woord catastrofe is gevallen. Ten rechte." Misschien ontstaat de indruk dat alleen de augurken van belang zijn. Beslist niet waar! Fons Even „Het wordt tijd dat de honingbij loon naar werken krijgt" de voorlichting waren te vinden en nu nog drie. De consulent en twee assistenten, die hun gezondheid opofferen omdat ze willen doen wat niemand alleen kan. Overduidelijk Appels Fons Even: "Er zijn proeven geno men. waaruit is gebleken dat de kwaliteit van appels sterk wordt verbeterd als de bestuiving plaats vindt door bijen. En de 40.000 ton appels, die vorig Jaar 200 miljoen gulden opleverden zijn voor de na tionale economie van belang .Even als de zoete kersen, de sla en noem maar op. Tellingen hebben bewezen dat bij bloemen en fruit voor, 30 procent door de honingbij worde bestoven en voor tien procent door andere insecten. Misschien zegt dit de mensen iets: ais er geen bijen waren om de ap pelbloesems te bestuiven zou een kilo appels negen hele guldens kos- Wat veel imkers nu hoog zit, is dat de moeilijke situatie van het ogen blik weliswaar door sommigen wordt herkend, maar dat werkelijke bij stand uitblijft. "Misschien is het grootste probleem binnen de bijenteelt in Nederland wel, dat er veel te weinig voorlich ting is. Natuurlijk, in Den Haag klinkt het oude lied van te weinig geld. maar het is toch belachelijk, dat er enkele jaren geleden nog 70.000 exemplaren tellen. Op 't mo ment, dat wij met Fons Even in zijn met bloemen omgeven „bijenstal" stonden te praten over dat fascine rend leven, waren we „omringd" door ruim één en een kwart miljoen bijen! .Er zijn veel bijenvolken afgestor ven in de afgelopen tijden. Ik kan niet precies zijn, maar er waren ongeveer 80 a 100.000 volken. In winter en voorjaar is zeker 40 pro cent daarvan verdwenen.' Grote schuldige is een ernstige z.efcte, die Nosema heet. Complete volken kwijnen weg, de koningin legt geen eitjes meer en de anders zo actieve samenleving zakt krach teloos ineen. Bedenkingen '"t Is een chronische ziekte, waarte gen in Duitsland wel een amti-bio- tisch preparaat wordt geleverd. Maar ik heb sterke bedenkingen te gen anti biotica, omdat het toedie- i.en kennis vereist. Veel bijenhou ders bezitten die niet." Donkere tijden dus voor de imkers. Donkere tijden dus voor de augur- ktntelers, de kersentelers, de appel telers, en de perentelers. "Er zijn niet veel mensen buiten onze krin gen, die beseffen dat je een bijen volk nodig hebt om augurken te kunnen telen. Honingbijen zorgen voor de kruisbestuiving. Voor mooi en gezond fruit heb Je bijen nodig. Ik heb een voorbeeld, dat u zal aanspreken: Jaren geleden zagen fruittelers op een van de Zeeuwse eilanden het nut van de bijen niet in. Ze wilden de bijenhouders die hun volken beschikbaar stelden, af schepen met een hondefooi. De ru zie liep hoog op en de imkers beslo ten hun volken van het betreffende eiland te verwijderen. Het Jaar daarop was het de fruittelers duide lijk: ze kwamen beleefd vragen om de terugkeer van de bijen en zeiden voortaan goed te zullen betalen." Fons Even - een van de duizena bijenhouders in Limbing, maar in heel ons land bekend als een veel weter heeft nu een plan ontworpen, om de schade en het bijenleed te verzachten. Geld "We moeten geld hebben om het Ponte Die Fortpflanzung Broed *&&&- De koningin houdt zich uitsluitend bezig met het broed. Zij verlaat de korf slechts éénmaal, begeleid door de mannetjes. De eerste die haar benadertbevrucht haar. Als zij weer in de korf is teruggekeerd, legt zij een ei op de bodem van elke cel. De mannetjes of darren schijnen alleen te dienen om de koningin te bevruchten. Hun leven is dan ook van zeer korte duur; zij worden uit de korf verdreven of door de werksters vernietigd. Het economisch en ecologisch nut van de honingbij is overduidelijk, er zijn vele. vele miljoenen mee ge moeid. Mag er in Den Haag dan ie mand zijn, die luistert en voor ons pleit. Goede landbouw is afhanke lijk van financiën, dat weet ik. Maar van zeven naar drie man..." Fons Even is een vraagbaak voor veel beginners en collega's. Van 's morgens vroeg tot diep in de avond onderhoudt hij contacten met ie dereen, die maar iets met bijen heeft te maken. Hij is vice-voorzit- ter van de Bond van Bijenhouders L.L.T.B., propagandist in de breed ste zin, bestuurslid van het Land bouwschap afdeling bijenteelt, be stuurslid van de bedrijfsraad voor de bijenhouderij in Nederland en bestuurslid van de Proefbijenstand "Ambrosiushoeve" in Hilvarenbeek. Een onderneming, die voor zeven tig procent door het rijk en voor de overige dertig door de imkers wordt gefinancieerd). In verband met zijn gezondheid heeft de Limburger aj vele taken moeten neerleggen. Zijn visie wordt, zoals al eerder ge zegd niet altijd gedeeld. "Zeventig procent van het Nose- n.a-probleem kan worden geweten aan een gebrek aan voorlichting". Dat is weer zo'n stelling, waar Fons Even de volle honderd procent voor instaat, maar die links en rechts schouderophalen en woede heeft veroorzaakt. „In goed overleg zou er zoveel zijn te doen. Al bij de her kenning, later bij de bestrijding. Maar de meeste bijenhouders weten niet hoe ze moeten jeageren. Er zou ook verantwoorde aanplant van laatbloeiende drachtplan ten kunnen komen, teneinde in moeilijke tijden stuifmeel voor de bijen te hebben. De slechte voorlichting is schuld van veel dingen. In heel Noord-Ne- uerland is niet één betaalde kracht te vinden. Daar moet men maar op eigen houtje uitzoeken wat er aan de hand is. De twee mensen in het zuiden en zuidwesten zijn totaal overbelast." Het geroep om hulp van de (Lim burgse) bijenhouders mist tot nu toe elk antwoord. Contact Even en ook anderen hebben wel contact gehad met het ministerie van landbouw, waaronder de bijen teelt valt, maar daar heft men de aanden ten hemel: geen geld. ..Ik hoef het niet zwarter voor te stellen dan het is, zegt Fons Even opgewonden, "maar nog een of twee van zulke jaren en iedereen zal de schade voelen". "Het gaat hier niet om een hobby, cr.e in de knel dreigt te komen. Het bestaan van de bijen is voor onze samenleving van groot belang. Toch a. teruggedrongen door oprukkende industrie, bespuiting, verbranding en verakkering van zijn natuurlijk ge bied. krijgt de bij nu door ziekte harde klappen. Er zijn angstaanja gende cijfers over het teruglopen van het aantal wilde insecten. Nu is de honingbij het enige In sect, dat in cultuur kan worden ge houden. Dat"bestuurd" kan mee hel- Den bij bestuiven. Is het dan zo aat de zwaar gedupeerde bijenhou ders steun willen?" Als Fons Even en zijn mensen ge lijk krijgen zal over enkele weken het plan voor die "extra-pot" ge stalte hebben gekregen. Extra-geld uit opcenten op de bestoven pro ducten. "Dat betekent nieuwe bijenvolken uit andere streken: gezond maken tan de bijenstand in Limburg, die ernstig heeft geleden." Eindelijk krijgt de nijvere bij loon naar werken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 19