LANG LEVE HET JEUGDSENTIMENT Dinah Shore Raken de Stones toch vermoeid? Earring Moontan een geweldige plaat THE DETROIT EMERALDS Gamond IAN MATTHEWS ZOCHT EN VOND George Duke stortte zich weer op de jazz Betere hitwerk van Paul Mauriat Concert van Nieuwjaars dag nu thuis JSD-BAND 5ve weer elkaar PERDAG 20 SEPTEMBER 1973 EXTRA* vraagde Without You, een plaat waarvoor je vroeger graag f 3,60 had neergeteld om de single te kopen als Je het geld maar gehad had. Dat is mijns inziens een van de grote krachten achter de her- persingen: de tieners van vroeger met hun knaak zakgeld zijn nu koopkrachtige twenners gewor den die zich graag in het nostalgi sche werk storten. Zoals het (romantische werk van Tillotson: zijn eigen composi ties It keeps right on a hurtin' en Dreamy Eyes, of Hank Locklins Send me the pillow en niet te ver geten John D. Loudermilks Talk back trembling lips. Minder romantisch, maar onge veer uit dezelfde tijd is het werk van The Righteous Brothers. Amerikaanse Jongens die nadat de rock and roll over haar hoogte punt heen was de zogenaamde ey „blue-eyed-soul" Introduceer den. Hun You've lost that lovely feelin' was ook 'n gegarandeerde nummer 1 en daarna volgden nog Unchained Melody en het nieuw leven ingeblazen Ebbtide. Op de deze week verschenen Su- perstarshine-elpee staan ze vrij wel allemaal naast Harry Belafom- te's Island in the Sun en Wilson Picketts In the Midnight hour. En als we over millionsellers praten moeten we zeker Ricky Nelson noemen. Ricky is overigens tiu Rick geworden. Maar zijn hits zijn nog uit het "Rlcky-tijdperk". Wie kent niet zijn onverbiddelij ke topper Hello Mary Lou, door vele artiesten gecoverd, maar nooit geevenaard. Evenmin als Travelling man die met I'm in love again, Honeycomb en My Babe doen herinneren aan de tijd dat Radio Veronica nog in het studiootje aan de Hilversumse Zeedijk zat en moest stoppen met opnemen wanneer er in het aan grenzende smederijtje op 't aam beeld werd gebeukt. Een heerlij ke bezigheid, dat rondwentelen in het Jeugdsentiment, vooral als op de achtergrond de sterren van toen weerklinken. B.v.L. voor stuk zangers die met de pick- up-naald in je geheugen gegrift staan platen die je met wee moed doen terugdenken aan die zondagavonden, dat je met rode oortjes lag te luisteren naar de Engelse top twintig, die via Ra dio Luxemburg door Barry Aldiss werd gepresenteerd. De tijd dat Tuney Tunes nog op haar laatste benen liep en Guus Jansen Jr. zijn Nederlandse top vijf presenteerde. Het komt alle maal weer bij Je boven wanneer weer zijn "Poetry in motion", zingt. Een ijzersterke hit die niet uit de Engelse top twintig was weg te slaan. Of neem eens het nog altijd ge- ,De Haagse Golden Earring is de laatste jaren zeer vaak in het buitenland te vinden. Ergens na tuurlijk Jammer, maar aan de an dere kant begrijpelijk, omdat een concert in Amerika of Engeland, nu eenmaal veel harde valuta op levert. De groep is waarschijn lijk de beste ambassadeur van de Nederlandse muziek, die we ooit hebben gehad. Vooral nadat de stijl een paar Jaar geleden veran derde heeft de Golden Earring erg veel gedaan om de "nederpop" in het buitenland die naam te doen krijgen, die onze muziek nu heeft. De elpee "Eight Miles High", vormde de feitelijke inleiding tot dat grote succes, dat onlangs een nieuwe impuls kreeg met "Moon tan", een elpee waarvan inmid dels Rader Love zich muurvast in de top van de Nederlandse hit lijsten heeft gewrikt. Rader Love is zonder meer het beste nummer van deze plaat, al moet ik daaraan wel direct toe voegen, dat de overige vijf num mers zeker een dikke voldoende halen. In Rader Love komt voor al het uitstekende slagwerk van Cesar naar voren. Alle nummers zijn ook nu weer geschreven door George Kooymans en Barry Hay, terwijl zij bij "Are You Re ceiving Me" en "Suzy Lunacy", werden bijgestaan door Fenton. Samenvattend: een geweldi ge plaat, die iedereen, die de ne derpop een warm hart toedraagt, gewoon moet hebben. J.v.d.N. Mills Brothers samen met Count Basie op cle plaat The Mills Brothers and Count Ba sie, "The Board of Directors - An nual Rport", DOT HJD 225. Zowel The Mills Brothers als Count Basie maken al jaren lang muziek, die op grote hoogte staat. De zang van de brothers is voor vele- kwartetten 'n voorbeeld ge weest en is dat nog, op 't gebied van 't big-bang-werk zijn er maar weinigen die met Basie kunnen wedijveren. Een aantal Jaren gele den heeft men deze twee 'giganten' bij elkaar gebracth voor een al bum op het DOT-label, „The Board of Directors". Dit is de neerslag van een tweede treffen in de studio, waarbij vooral de nadruk kwam te liggen op de "his torische hits' van The Mills Bro thers', aangevuld met drie andere nummers. Het hitwerk omvat o. m. de nummers "You never miss the water", "Glow worm", "Sun ny" en "I'll be around". Aange vuld met de muziek van Basie die zoals gebruikelijk weer zo uit voerig mogelijk solisten aan het werk laat is dit 'n plaat met heerlijke muziek. Jammer dat het by elkaar nog geen half uur duurt Aan deze muziek pagina werkten mee: Bert van Dommelen Jan van dter Nat Ruud Paauw Bram van Leeuwen (layout) Pieter Taf fijn (eindredactie) The Detroit Emeralds West bound 6309101. Enkele maanden geleden beteken de de single Feel The Need In Me voor Abe Tilmon, zijn broer Ivory en James Mitchell, beter bekend als The Detroit Emeralds 'n over stapje naar Europa. Merkwaardig genoeg deed deze plaat het in de Verenigde Staten niet zo gewel dig. Daar was het de vijfde (maar kleinste) single van de groep die zich op hun nieuwste L.P. vooral bezig houdt met moderne soul, zonder echter tot geweldige hoog te te groeien. J.vAN. Dinah Shore met orkest o.l.v. Peter Matz, "Songs For Someti me Losers", Project 3 PR 50118 SD f 21. Project 3 zoekt het vooral in "oudjes". Nu moet daarbij wor den aangetekend, dat de platen die van deze maatschappij, waar van Enoch Light de grote baas is. ook wat laat in Nederland ko men. Tenslotte dateren deze op namen al weer van een Jaar of zes geleden. Maar goed, toen telde Dinah Shore ook al vijftig lentes. Desondanks beschikt ze nog steeds over een uitzonderlijk goede stem, die haar in 1940 met "Yes My Darling Daughter" we reldfaam opleverde. Voor de op namen "-Qrden gemaakt, bedong ze wel, dat het niet een verzame ling hits uit het verleden zou mo gen worden. Het werd dan ook heel anders. Samen met arrangeur-orkestlei der Peter Matz werd een selectie gemaakt, die Dinah Shore laat horen in eigentijds nummers als Days Of Wine And Roses van Henri Mancini en Trans And Boats and Planes van Burt Ba- charach. Ze doet dat fraai en vooral voor de Jongeren onder ons, die waarschijnlijk nooit anders over de nu zeer rijke Dinah heb ben gehoord dan uit gesprekken van hun ouders, is dit zeer aan- belevenwaardige muziek. Ten slotte hoef Je echte songliefheb bers uit de Jaren vijftig een der gelijke aanbeveling niet mee te geven.p.T. Travelling Days JSD Band - Cube records 2326 026 (Polydor). De tweede elpee van de JSD band is mij duidelijk meegeval len. In vergelijkng met de eerste is Travelling Days stukken beter De JSD band laat zich moeilijk in een bepaald hokje stoppen. Even lijkt Travelling Days de kant van de country pop op te gaan (Fishin' Blues en Sarah Ja ne), maar daarmee wordt al -n het volgende nummer, de titel song, afgerekend. In Gallway Ra ces en Dowie Dens Of Yarrow hoor Je weer wat middeleeuwse tonen uit 't Schotse Hooggeberg te. In Engeland en Amerika heeft de muziek van groepen als de J.S. D. band al veel bewonderaars. In Nederland echter wil het helaas nog niet lukken. J.v.d.N. johnny Tillotson Metro Re- ijrds 2356 110; The Righteous Brothers Superstarshine-serie j,27 Metro Records 2356 024; jifk Nelson Stars of the Six- Q jg- United Artists 5 C 050 94593 Het jeugdsentiment tiert nog al- jjd welig in de platenbusines. ïerug in de tijd, nostalgie, revi- flashback, goud van oud of we ze ook mogen noemen. Ze ZLmen allemaal weer aan bod. week waren het vooral de zestiger jaren die via een vJinetal re-releases aan bod kwa- t "Goat's head soup" The Ro ling Stones Roling Stones Re cords COC 59101 Aan de vooravond van hét con cert in Nederland is hij versche nen: de langverwachte "echite", nieuwe Rolling Stones-LP, na een flink aantal herpersingen en live-platen met oud werk. Het heeft een hele tijd geduurd voor dat de Stones met deze plaat op de proppen kwamen. Daardoor al kreeg je de indruk dat de hel den Jagger-Richards zo langza merhand wat vermoeid raken. Die indruk wordt nog versterkt, door wat de LP "Goats head soup" te bieden blijkt te hebben. Natuurlijk de geoliede rookmachi ne die Rolling Stones heet, draait weer voortreffelijk, met een Mick Taylor in een zeer prominente rol. Technisch gezien hebben de Stones de zaakjes weer goed voor elkaar. Wat op "Goat's head soup" ech ter opvalt, is de nogal wisselende kwaliteit van de nummers. Hele mooie, goede stukken muziek worden afgewisseld met composi ties die toch eigenlijk onder 't ni veau van Jagger en Richard zijn. En van deze laatste soort zijn er toch nog wel zoveel, dat de goe de nummers er wat mij betreft niet tegenop wegen. "Goat's head soup" is naar mijn idee een nog al middelmatige Stonesplaat. (Dat Is natuurlijk niet helemaal het zelfde als "een middelmati ge plaat"; een enorm aantal groe pen zal het hier gedemonstreerde peil waarschijnlijk nooit berei ken). De mooiste nummers die de nieuwe Stones-LP naar mijn idee bevat zijn "100 years ago" (met hulp van Billy Preston op clavi- net) en "Winter", waarop Nicky Hopkins piano speelt. Heel be hoorlijk voor het doen van de Stones zijn ook het pompende "Star star", het gevoelige "An- gie" en "Silver train", een stam per volgens goede Stones-tradi- tie. Bepaald niet gelukkig ben ik ech ter met "Coming down again" (dat ondanks mooi gitaarspel van Mick Taylor en een fijne piano intro van Nicky Hopkins), "Can you hear the music" en vooral: "Doo doo doo doo doo". Met na me op deze nummers lijkt de gou den Stones-periode, die nu al vier popgeneraties lang duurt, aan 't aflopen te zijn. Ik ben benieuwd, naar de volgende LP van 's we relds beste rockgroep". Zetten de Stones daarop de dalende lijn voort, of zullen ze zich herstellen? B.v.D. Ian Matthews eens zanger/ gitarist bij The Fairport Conven tion is nu een van 's werelds meest getalenteerde zangers. Na dat hij uit The Fairport Conven- George Duke, "The Inner Sour ce", MPS/BASF 29 20912—1 (dub- bel-elpee), prijs f 29,-. Tot januari 1971 speelde Geor ge Duke bij Frank Zappa en The Mothers of Invention, een perio de, waarin hij nooit de Jazz kon vergeten. Toen er dan ook een ge legenheid was zich hier weer vol ledig in te storten, greep hij die met beide handen aan en werd pianist in het kwintet van Can- nonball Adderley. Hij kreeg daar in ook de opdracht te componeren en te arrangeren, een gedeelte van die muziek is terug te vin den op deze twee platen. Hij wordt daarin in de erste plaats bijgestaan door bassist John Heard en drummer Dick Berk, terwijl er in een aantal nummers ook nog andere instrumentalisten aan bod komen. De muziek van Duke is wat tweeslachtig. Hij bespeelt aller hande toestanden met toetsenbor den en daarbij nog trombone, en brengt het ene nummer een "nor maal" muziekje ten gehore zoals je dat als achtergrond-muziek in een Jazzolub zou kunnen verwach ten en dan weer vooral op de elektrische piano is hij bezig, heel nieuwe dingen te verrichten. Zoals in Love Reburn, een bijna 7% minuten durend stuk, waarin om de haverklap een akkoorden wissel plaatsvindt. Vooral dan is Duke voor mij een heel grote, 'n man die van grote invloed kan zijn op wat zich in de komende Jaren op de "jazz-scene" gaat af spelen. Nog een informatie over deze dubbel-elpee: hij is samengesteld uit opnamen die oorspronkelijk waren bedoeld voor 2 afzonder lijke albums. Zo zijn er opna men uit april 1971 en uit decem ber van hetzelfde Jaar. Eigen lijk in herroeping van wat ik hier voor schreef, valt het me op dat er in de opnamen van die tweede sessie alweer wat meer monoto nie is te bespeuren. Hopelijk is dat tijdelijk geweest. P.T. tion was gestapt richtte hij Sout hern Comfort op, maar ook dat bevredigde hem niet helemaal. De laatste mogelijkheid was de so lo-tour en na zijn eerste elpee "Flainsong" was he<t al duidelijk: Ian Matthews was op weg om 'n hele grote te gaan worden. Zijn i tweede soloalbum Valley Hi, dat onlangs door Negram op de Ne derlandse platenmarkt werd ge bracht, heeft dat vermoeden nog eens versterkt. Op Valley Hi heefc Ian Matthews ondermeer de hulp ingeroepen van ex-Monkee, Michael Nesmith, die behalve dat hij gitaar speelt ook de plaat heeft geproduceerd en Byron Ber- line, de violist/zanger van Coun try Gazette. Ian's muziek her bergt verschillende stijlen. Er zit veel country en folk in .rnaar ook kenmerken van de Engelse balla de uit de Middeleeuwen. Ian Matthews zegt zelf over zijn muziek, dat hij nu eindelijk dat heeft gevonden dat hij een paar Jaar heeft gezocht.J.v.d.N. "The Strauss Family" dub bel elpee composities van Jo- hann sr. Johan jr., Eduard en Jo sef uitgevoerd door The Lon don Symphony Orchestra Poly dor 2668 012. Tegelijk met de tv-serie 'The Strauss Family" heeft Polydor 'n dubbel elpee met dezelfde titel ge lanceerd, waarop de meest bril jante nummers (22 in getal) van de heren Strauss te horen zijn. Bijna alle composities zijn uiterst sfeervol bewerkt door Cyril Orna- del; zij krijgen van The London Symphony Orchestra een zwieri ge, stylvolle uitvoering, die door Weense orkesten nauwelijks kan worden overtroffen. Een greep uit het geheel: Radetzki March, Wie ner Blut, Pizzicato Polka, Ge- schichten aus dem Wiener Wald, Pepetuum Mobile, Tritsch, Tratsch, Polka, Ouverture Zi geunerbaron en het kan niet missen An der schonen blauen Donau. Forever and ever - Le grand or chestra de Paul Mauriat - Philips 6332 160 - f 21,-. Zoals Duitsland zijn James Last heeft, zoals België Raymond Le- fevre heeft en zoals de V.S. z'n Percy Faith heeft, zo heeft Frankrijk orkestleider Paul Mau riat. Een begenadigd arrangeur, componist en dirigent, die op ge zette tijden verrast met ragfijne arrangementen. Paul Mauriat ge bruikt daarvoor steeds het "bete re hitwerk" of neemt een forse duik in het verleden. Zijn muzikale interpretaties vallen vooral op door prachtig strijkerswerk, de romantische pi anobegeleiding en het gebruik van harpen en spinetten. Op de nieu we langspeler van Mauriat staat ondermeer een knap arrange ment van de grote hit van Demis Roussos: Forever and ever. Het is een compositie van een ze kere mijnheer Vlavianos, die we nogmaals tegenkomen als geeste lijke vader van Le peintre des etoiles, een knap stuk muziek uit de Franse televisie-serie Le Jeune Fabre. Bekender is "Fais com- me L'oieau" en "Brooklyn by the sea" van Le lac-majeur-man Mort Shuman. Als "ouwetje" is ditmaal 't 21ste concerto van Mo zart van stal gehaald, en na te zijn afgestoft, van een moderner ritme voorzien. Tenslotte nog een compositie van de baas zelf11 etait une fois. Al met al een elpee, die het voor al bij de liefhebbers van roman tische achtergrondmuziek uitste kend zal doen. B.vi. Ook al is er door de Jaren heen ontzettend veel van de even mu zikale als turbulente familie Strauss uitgebracht, deze twee schijven vormen toch wel een ijzersterk geheel. De bezitter van dit album hoeft op Nieuwjaarsdag in elk geval niet schielijk het bed uit te rennen om het befaamde Weense tv-uur met Willy Boskof- sky te beluisteren, want hij heeft het belangrijkste al in huis. R.P. Five featuring Kauffeld, "Back Toge- 16-25301-5, prijs: Jaar geleden werd palamond Five (Cees Slinger, Harry Verbeke, Dick en Johnny Engels van de Amster- Sheherazade. Dat Jaar of vier. Vier Ja- ook radio en tv aan- aan deze groep, warmbloedige mu- Aan die optredens, eind, doordat de leden (vooral in de studio's omroepen) kregen, gelukkige gedach- organisatoren van het in Laren was de oud- The Diamond Five te eens met elkaar te spe- leverde fijne muziek op, een plaat van BASF. werd ook zangeres weer eens naar geroepen. wijze ontstond een plaat van het horen, is. De muziek is die van de Five uit is dat van dit bestaat voor een flink composities. Daarbij trompettist Cees Smal hij tekende voor stukken. Greet- als ze zich niet aan het z.g. populair - is altijd al één van ge- dit album komt ze bij- tot haar recht. Met hese stem zingt ze drie voor mij stuk voor stuk zijn. Vooral in het slot- "The Beat Goes On", de pan uit. Een zin solo van Schols op de dan de zang van Greet- olimax in magnifieke Mts muziek van het hele dan weer terugglijdend eenzame tom-tom van Prima-de-luxe, kopen! P.T.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 11