ilmfestival bij Cineclub
een gravel voor gras (5)
Vragen aan drs. Leijten
ZERS SCHRIJVEN
I
rg van
;erpatiënten
Wadding
ER IS VEEL
CENSUUR
'Arnhem' blijkt voor de
filmers niet belangrijk
genoeg voor een bezoek
Vragen aan
drs. Leijten(2)
Met Dunlop Aquajets
onder uw auto,
vertellen alleen uw
nwis
dat
tiegent.
sterbandJO
ts-bandenservice
ruitenwissers
G 7 SEPTEMBER 1973
Van vandaag tot en met
ber 1973 houdt Cinéclub-
filmfestival met films die
aid zijn op het alternatie-
tival in Arnhem 1973 (30
5 september) en het film-
an Rotterdam 1972. Alle
m worden gedraaid in de
an het Kreatief Sentrum,
66, Leiden. De toegang
illing is twee gulden,
de films zullen op de vol-
gedraaid worden:
september om 21.15 uur:
Requiem für einen Jung-
König" van Hans Jürgen
1972 - West-Duitsland.
[f uur lang blijft men zich
aan extreme kunstmatig-
sn - ironisch geciteerde -
structuren. Ludwig n
ier) poseert, smacht,
zie, declamert, grapt en
echte Wagner-decors. Hij
Wodan, Paroival ,Tris-
en Iwan de Verschrikke-
i persoon: een narcistische
en een ziener die nacht-
it. De film balanceert tus-
te, prentenboek. 'Gesamt-
en 4711-reclame, tussen
>p en politiek: een werk
eldzame overdaad en fri
er inteleotueel, uiterst ge
en absoluut onmogelijk.
tember 24.00 uur: "Theo-
ls - oder wie maai ehem Hof
van Hans-Jürgen Syber-
(DBR)
ig Ludwig werkelijk was:
ikt uit. Wat gebeurde er in
de Jundinghütte? Wie was de man
met het zwarte masker? De ware
geschiedenis van Ralph, de lieveling
van de koning. Een verslag uit de tijd
van de Beierse monarchie.
9 september 21.15 uur: "Vent
a'est" van Jean-Luc Godard en Jean
Pierre Gorin. 1971 (Italië).
Haar het schijnt kwam het idee voor
Oostenwind van Godard en Daniël
Cohn-Bendit, waarbij de laatste
weer werd geïnspireerd door de film
"Le gran silence" van Sergio Co-
buccl. Oostenwind vertoont de trek
ken van de western, veranderd in
een filmisch onderzoek dat de invloed
van een genre op filmproductie aan
toont. Vanuit de western als klassiek
onderdeel van de Hollywood-produk-
tie zijn in Oostenwind wel de helden
van het genre gebleven, maar volle
dig losgemaakt uit hun traditionele
inhoud. De Indiaan en de soldaat
fungeren uitsluitend als tekens in een
politiek verhaal, dat imperialisme
en kolonialisme als onderwerp heeft
en dat alles toetst aan de praktijk
van filmmaken.
10 september 21.15 uur: "A nous
dieux, Fram.ce" van Desiré Ecaré
(1970 (Ivooricust) Duits ondertiteld.
11 september 21.15 uur: "Emi-
taï" van Ousmane Sembene - 1972
iSenegal) Engels ondertiteld.
In Emitaï is de voertaal Wolof, de
voertaal in Senegal. De film speelt
zich af in het zuiden van Senegal,
woongebied van de Diolastam, te
gen het einde van de tweede wereld
oorlog. Afrikanen worden nog steeds
geprest dienst te nemen in het Fran
se leger. In het dorp verschijnt een
detachement soldaten met de op
dracht zoveel mogelijk rijst te be
machtigen, de voedselvoorraad van
de Diola's om de winter door te ko
men. De vrouwen verbergen de rijst,
de mannen trekken het bos in om
de goden te raadplegen. Het stam
hoofd besluit de soldaten aan te val
len wat mislukt. Een aantal mannen
sneuvelt en het stamhoofd wordt ge
wond. De soldaten gijzelen de vrou
wen, tot zij vertellen waar de rijst is.
De gewonde leider wordt terugge
bracht naar het bos, waar hij sterft
vervloekt door de goden die zijn on
afhankelijk optreden niet kunnen
goedkeuren. Tijdens de daarop vol
gende ceremonie komen de soldaten
tussenbeide en stellen een ultima
tum. De vrouwen weigeren nog
steeds iets te zeggen. Dan wordt be
kend dat de oorlog is afgelopen; in
Frankrijk komt De Gaulle aan de
macht. De koloniale oorlog gaat
verder.
12 september 21.15 uur: „The tra
gic diary of Zero the fool" van Mor-
ley Markson 1970 (Canada)
Een psychodrama met een hoog
realiteitsgehalte, opgenomen door de
cameraploeg van een psychiatrisch
instituut, met patiënten als "ac
teurs". Twee mannen en een vrouw
zijn op zoek naar mogelijkheden
van de verschillende relaties die ze
met elkaar kunnen aangaan. Pene
lope, haar minnaar en haar Gek zijn
marionetten die door publiek en de
regisseur worden bespeeld, maar te
gelijk scheppen zij hun eigen absur
de drama. Aanvankelijk spelen ze
rollen die zijn gebaseerd op figuren
uit de Tarot, maar naarmate de
film vordert, worden hun personages
geladen met emoties, terwijl de grens
tussen spel en werkelijkheid steeds
vager wordt.
13 september 21.15 uur: „Dear Ire
ne" van Christian Braad-Thomsen
1972 (Denemarken) Engels on
dertiteld.
Het grondthema van de film be
staat uit de reeds meerdere jaren
bestaande relatie tussen Ebbe en
Irene. Het is geen al te gelukkige
relatie: Irene is getrouwd met Klaus
omdat deze haar zwanger heeft ge
maakt en hoewel ze erg veel om
Ebbe geeft, gaat ze niet zo ver dat
ze Klaus om hem verlaat. Seksueel
wordt ze door geen van beiden be
vredigd, hetgeen aanleiding wordt tot
regelmatige verhoudingen met ande
re mannen en vrouwen. Tijdens een
ontmoeting tussen Irene en haar
Zweedse vriendin vertelt deze over
haar gelukkige liefde en stelt dat 't
om gelukkig te worden noodzakelijk
is een keuze te maken.
14 september 21.15 uur: „Etc. etc.
etc." van Cobra One, een filmcollec
tief 1972 (Engeland).
Bedoeld als seksuele voorlichtings
film voor 14-15-jarigen maar in En
geland slechts goedgekeurd voor vol
wassenen vanwege de "moderne
vormgeving waar de problematiek in
werd gegoten". De inhoud komt neer
op een uiterst losse documentaire,
over de seksuele verhouding tussen
twee teenagers <Mick en Marion
resp. 14 en 15 jaar oud), die aange
vuld wordt met het commentaar van
vele bezoekers. Opmerkelijk is nog,
dat Mick en Marion zich volkomen
gewend hebben aan de aanwezig
heid van kamera, microfoon en de
daarbij behorende personen, zodat zij
zich bijzonder natuurlijk gedragen.
15 september 21.15 uur: "Le sou-
rire vertical" van Robert Lapoujade
(Frankrijk).
16 september 21.15 uur: "De koe"
van Darius Mehrjui 1968 (Perzië)
De koe is een bron van voedsel en
haar dood i seen ramp, niet alleen
voor Hassan maar ook voor het dorp.
Het dorp is een microkosmos
men heeft de dorpelingen en
de vreemden, de Boeloeri's. Het is
echter belangrijk te beseffen dat niet
de Boeloeri's op zichzelf een bedrei
ging voor het dorp, maar de angst
van de dorpelingen voor de vreem
den veel sterker is en deze angst hen
ongelukkig maakt en de kracht te
rebelleren wegneemt. Het zijn niet
de vreemdelingen die de koe doden,
maar de dorpelingen zelf die hun
eigen bron van voedsel wegnemen.
Door hun onwetendheid. De eenwor
ding van persoon en voowerp maakt
deel uit van de filosofie van de mys
tiek in Iran. Wanneer Hassan koe
wordt is de enige tot wie hij het
woord richt Hassan hij is de koe
en de eigenaar van de koe; door de
belichting van deze scene heeft de
regisseur het religieuze aspect willen
benadrukken.
)N Het spreekt vanzelf
de la Parra's "Frank en
wel even volhoudt in
len bepaald knappe film
landse bodem, die wellicht
mtal mensen weerstanden
laar die wel zeer boeiend
spel van vooral Wileke
elrooy.
grote teleurstelling blijkt
ar recreatiepark Roomburg
rerp van discussie en pres-
rden. Dit is voor mij een
jjke zaak. Het Roomburg-
ilechts 3 Va hectare groot is,
inziens onder geen beding
d worden. In de toekomst
dat het een oase is tus-
sfalteringen in, ml. de Ka
nerzij ds en de Sitterlaan-
nlaan anderzijds. Een ieder,
atig het park bezoekt, on-
aar nog de rust die heden
uist zo brood nodig is.
genoeg blijkt, dat somrni-
begrip hebben voor het
Hogewoerd brengt voor de jeugd
ditmaal een verhaal uit noordelijke
landen: "Niels Hochersons wonder-
spannende woensdag-, zaterdag- of
Haagse
bioscopen
Nachtfilms
REX "Kamermeisjes voor mr.
P." heet de film die REX deze week
voor de bloot-beluste kijker in de
nachtvoorstelling draait. Het zal
duidelijk zijn dat mr. P. van de ka
mermeisjes meer krijgt aangereikt
dan een glaasje water
A Het theater aan de CAMERA "Adieu, rami".
APOLLO: „Frank en Eva", dag. 12.15,
14.30, 19 en 21 u.; za. en zo. 12.15,
14.30, 16.45. 19 en 21.15 u. 18 Jr.
ASTA: „What?" dag. 14.30, 19 en
21.30 u; zo. 13.30. 16, 19 en 21.30 u.
18 jr.
BIJOU: „Lady Caroline Lamb", dag.
14, 19 en 21.30 u.; zo. 14, 16.15, 19 en
21.30 u. 14 jr.
CAMERA: „Last tango in Paris", dag.
14 en 20.15 u.
CINEAC: „50 laar Disney teken
films", dag. 9.15, 11. 13.30 en 15.45 u.;
zo. vanaf 11.15 u. a.l. „De vreemdeling
zonder naam", dag. 19.30 en 21.30 u.
18 jr.
CORSO: „Goldflnger", dag. 14.15. 19
en 21.30 u.; zo. 13.45, 16.15, 19 en 21.30
u. 14 Jr.
DU MIDI: „Porgy and Bess", dag.
20.15 u. 14 jr. „Pinocchlo" zo. 12.45 en
15 u. a.l. „Dik Trom en zijn dorpsge
noten", za. en zo. 14 u. a.l.
EURO CINEMA: ..Die knotgekke ke
rels in hun vliegende kratten", dag. 14
en 20 u.; za., zo. en wo. 16 en 20 u.
a.l.
FLORA: ..Love in sex and life", dag.
14, 19 en 21.15 u. zo. 14. 16.30. 19 en
21.15 u. 18 jr.
KRITERION: „Les choses de la vie",
dag. 15. 19 en 21.30 u. 14 jr.; „The
damned", vr. en za. 24 u. 18 Jr.
METROPOLE-TUSCHINSKI: „Spar-
tacus", dag. 14 en 19.15 u. 14 jr.
ODEON: „Dolle liefdesavonturen van
drie apothekersdochters", dag. 14, 18.45
en 21.15 u.; zo. 13.45, 16.15, 18.45 en
21.15 u. 18 jr.
OLYMPIA„Tora! Tora! Tora!". dag.
14 en 20 u. 18 jr.
PASSAGE: „Een slippertje met allu
re", dag. 14.30. 19 en 21.30 u.: za. en
zo. 13.30, 16, 19 en 21.30 u. 14 jr.
REX: „La grande bouffe", dag. 10.30,
13.30, 16, 19 en 21.30 u.; zo. vanaf
13.30 u. 18 Jr.
STUDIO DE LUXE: „De hel van
Duinkerken", dag. 14.30. 19 en 21.30 u.;
zo. 13.30, 16. 19 en 21.30 u. 14 jr.
STUDIO 2000: „De nacht van de
generaals", dag. 20 u. 14 jr.
DE UITKIJK: „Les Zozoz". dag.
14.30, 19.15 en 21.30 u.; zo. 13.45. 16,
19.15 en 21.30 u. 14 Jr.
In verband met het feit dat
de meeste bioscopen pas van
daag hun nieuwe films voor het
eerst draaiden zult u tot mor
gen moeten wachten op de re
censies. Het ontbreken op deze
pagina betekent dus niet dat u
ze helemaal niet krijgt. Morgen
zullen ze duidelijk herkenbaar
op een van de andere pagina's
staan.
inleiding van het inter-
dr. A. G. Audier te Oegst-
nummer van 25 augus-
let kankercentrum van dr.
)uitsland moge ik het vol-
erken.
de kop „Nazorgklinieken"
iteüd dat de Duitsers de
dergeilijke klinieken heb-
uit te werken en daarbij
teun krijgen van de zie-
D aar aan wordt toege-
vraag, waarom dit in Ne
et kan.
bij iedere goede kliniek in
blijft elke kankerpatiënt
Bling, ook na de eerste the-
is een vorm van nazorg
inisch (dus zonder opne-
let ziekenhuis) plaatsvindt,
n klachten zijn. Komen er
hten, dan woerden de pa-
wiieuw klinisch behandeld,
verband kan bovendien
irmeld, dat in het Acade-
ikenhuis Leiden zelfs twee
afdelingen voor aparte na-
kamkerpabiënten bestaan.
VAN SCHOUWENBURG,
fd voorlichting Universitair
lisch Centrum.
ik het vaktechnisch ge-
ens ben met de opmerkin-
de heer De Geus inzake
Wadding maakt, omdat ik
en reeds drie keer geschil-
moet. ik hem tegenspreken
ft dat het ndet altijd zo ge-
nut van zo'n groenstrook. Wethouder
Kret zegt, wel "begrip te hebben voor
de bezwaren", doch dat hij geen an
dere plaats ziet voor de aanleg van
enige tennisbanen. Ook blijkt uit zijn
redenering betreffende de uitbreiding
van tennisvelden dat het financiële
aspect ©en belangrijke rol speelt. Te
vens zouden de tennisbanen aldaar
even optimaal gebruikt worden als de
speelweiden, volgens deze wethouder.
Een ieder die regelmatig het openbare
park bezoekt, weet dat dit volledig
onjuist is. Met uitzondering van de
vakanties krijgt men daar het vol
gende beeld te zien:
's morgens
Tennisbanen2 13 banen in gebruik.
Openbaar Park: tientallen wande
laars. Waaronder: hondenbezitters,
bejaarden, scholieren, die daar tevens
sport beoefenen.
's middags (luchtijd)
Tennisbanen: onbezet.
Openbaar Park: scholieren, leerkrach
ten (voor het nuttigen van de boter
ham).
Tennisbanen: 2 13 banen in gebruik.
Openbaar Park: sportbeoefenende
scholieren, en moeders met kinderen.
's avonds
Tennispark: enige banen in gebruik.
Openbaar Park: wandelaars en trim
mers.
week-ends
Tennispark: nagenoeg alle banen in
gebruik, doch niet gedurende alle
uren.
Openbaar Parksportbeoefenaars,
padvinders, en anderen, die in het
park willen verpozen.
Er zijn mijns inziens de volgende
alternatieven.
1) Indien de sportstichting, dus de ge
meente, haar medewerking zou ver
lenen en het. handbalveld, gelegen
tussen de tennisvelden en de hockey
velden, ter beschikking zou stellen
voor de uitbreiding van het tennis
park, dan zou de openbare recreatie
niet in het geding zijn. Het handbal
veld kan dan aan de Lorentzkade
achter de Vredeskerk worden aange
legd in plaats van het basketbalveld
dat slechts gebruikt wordt door bal
dadige jeugd en door anderen die
daar tegels weghalen of vuil en afval
willen deponeren.
2) Achter het tennispark 'De Leidsche
Hout' zou één sportveld kunnen wor
den opgeofferd, zodat men daar een
tennispark kan creëren met 10 12
banen. Dit zou centraal liggen voor
geheel Leiden en niet ten koste gaan
van de vrije recreatie.
3) De enthousiaste tennissers zouden
de gemeente Leiden f218.000,- kun-
Opnemen van brieven in
deze rubriek behoeft niet te
betekenen dat de redactie
het met de inhoud eens is.
De redactie behoudt zich
daarenboven het recht voor
om bijdragen te weigeren dan
wel in te korten.
Volgens de heer Rotteveel (donder
dag 16 augustus) is censuur in het
Westen een vrijwel onbekend ver
schijnsel. Ik vrees echter, dat er veel
censuur wordt uitgeoefend, een ge
beuren dat veelal verborgen zal blij
ven en daardoor de naam van „vrij
wel onbekend" heeft. Slechts spec
taculaire gevallen komen aan het
licht, zoals bijv. in de sportwereld,
een staat in de staat waar vrijwel
geen plaats is voor afwijkende me
ningen.
Uit eigen ervaring kan ik verklaren
als duik Journalist vrijwel geen duik-
artikel geplaatst te kunnen krijgen,
omdat ik niet aan leiband wil lopen
van de Nederlandse Onderwater
sport Bond en de redacties alleen ar
tikelen conform de N.O.B.-opvattin
gen wensen te plaatsen. Dat ervaar
ik als een vorm van dictatuur, cen
suur en broodroof.
Het in de handel zijnde boek "King
Kong" van Willem Frederik Her
mans geeft in het aanhangsel "Ge
volgd door wat Nederland niet op de
televisie mocht zien" een voorbeeld
van censuur, uitgeoefend door de zo
zeer bekende prof. dr. L. de Jong en
direct door hem toegewijde bewonde
raars
Tenslotte wil ik de h.eer Rotteveel
erop wijzen ,dat een schrijver, die be
paalde kritische denkbeelden onder
de aandacht van zijn medeburgers
wil brengen, niets maar dan ook he
lemaal niets kan doen als hij geen
uitgever kan vinden en hij geen geld
heeft om zelf die denkbeelden te la
ten drukken en verspreiden. Ik her
inner maar even aan mijn vijftig ar
tikelen met kritiek op dr. L. de Jong,
die ik heb genoemd in mijn stukje
"Dr. L. de Jong: 'n heilige koe?", in
uw blad van 1 Juni 1972.
Hoe moet ik die uitgegeven krijgen?
Bij pogingen een paar van die arti
kelen geplaatst te krijgen stuitte ik
op afwijzingen als: past niet in ons
fonds, te gespecialiseerd, en op on
wil kriti'ek op De Jong te publiceren,
waarbij zich verschijnselen voordeden
die verdacht veel op preventive cen
suur leken.
Overigens heeft dr. De Jong eens
beweerd (De Telegraaf van 18 okto
ber 1969) kritiek als een integraal
onderdeel van zijn werk te beschou
wen en van die kritiek een uitvoerig
overzicht op te nemen in het slot
deel van zijn werk. Ik besluit daar
om mijn stuk met een vraag aan het
bestuur van het Rijkinstituut voor
Oorlogsdocumentatie of ?ij mijn naar
schatting vijftig artikelen ongecen
sureerd en tegen betaling van een
behoorlijk honorarium in het slot
deel van De Jongs werk willen opne
men. Tenzij de heer Rotteveel als
uitgever of sponsor gaat optreden....
FRED VOS
Haarlemmerstraat 301
Leiden
Twee jaar geleden begon -producer Joe Boyd met de eerste
voorbereidingen van een film over het in 1970 gestorven pop
idool Jimi Hendrix. Joe, die o.m. promotor was van 'The Incre
dible String Band' en 'Fairport Convention' en ook de eerste
hit-single van Pink Floyd ('Arnold Layne') produceerde, begon
samen met John Head en Gary Weis aan een immense
opdracht.
In de eerste plaats moesten allerlei oude en minder oude film
opnamen, video-tapes, foto's, etc. worden opgespoord. Daarnaast
wilde men een aantal interviews maken met familie, kennissen
en collega's van Jimi, alsmede met topsterren als Peter Town-
shend (van The Who), Eric Clapton, Mick Jagger, Little Richard
en vele anderen.
Dat alles bij elkaar resulteerde in een ruim anderhalf uur
durende kleurenfilm, die deze maand in Nederlandse première
gaat in het Kriterion theater te Amsterdam, onder de titel: 'Jimi
Hendrix'.
De produktie van de film begon in maart 1972. Joe Boyd: „We
interviewden ruim 50 mensen. We praatten met letterlijk ieder
een die maar iets van enig belang kon vertellen. Uit al die ge
sprekken destilleerden wij een kort en bondige reeks kernach
tige uitspraken, die in de uiteindelijke film werden verwerkt.
Maar ons belangrijkste uitgangspunt bleef toch wel de muziek
van Jimi Hendrix".
nen besparen door hun sport in de
omliggende gemeenten te bedrijven.
R. SCHOUTEN
Moddermanstraat 102
Leiden
Ik zou de heer Leijten een paar
vragen willen stellen naar aanleiding
van zijn ingezonden stuk in deze
krant van zaterdag. Wat is nu pre
cies het verschil tussen de subsidie
die u heeft gekregen toen u uw huis
kocht, en de subsidie die op een
woningwetwoning rust? Is het naief
van mij om te denken dat die sub
sidie die u hebt gekregen ook van
de belastinggelden afkomstig is?
Verder wilde ik weten, hoe u aan
de wetenschap komt dat die men
sen met een hoog inkomen niet door
willen stromen? Heeft u hen dat
wel eens gevraagd?
Misschien kan ik u een beetje op
weg helpen: de meeste mensen wil
len niet in een flat wonen, U toch
ook niet? Maar u kon kiezen en
nam een eengezinswoning. Heeft u
de woningruiladvertenties wel eens
gelezen? Daar staat in veel gevallen
ook bij: "Hoge huur geen bezwaar".
Zouden mensen zo'n advertentie
plaatsen als er voldoende eenge
zinswoningen waren? In de Meren-
wijk worden nu de eerste eengezins
woningen gebouwd, en er is nu al
meer vraag naar dan er aanbod is.
Dus moet u maar niet zo klakke
loos schrijven, dat er mensen zijn,
die parasiteren van de belastinggel
den.
Ik heb u ook nog een gewetens
vraag te stellen: stel dat uw huis op
dit moment 80.000 gulden waard is.
Uw inkomen is echter zodanig ge
stegen dat u een huis kunt kopen,
van 150.000 gulden, gaat u dan
blijmoedig uw huis uit, ondanks het
feit dat u best naar uw zin woont,
en het huis plezierig hebt ingericht?
U wilt misschien toch gaan om uw
minder draagkrachtige medemens
te helpen, die toevallig net een huis
van 80.000 gulden kan kopen. Maar
u moet wel naar een flat. Doet u
dat dan? Ik denk dat u dan ook
blijft zitten waar u zit, en er een
tweede huis bijneemt.
Mevr. S. VAN NOORT-PIKET
Van der Duynstraat 11,
Leiden.
Het artikel van drs. Leijten in
uw blad van 1-9-1973 vraagt mi
wel om enkele aanvullende opmer
kingen. In de eerste plaats meen ik
uit publicaties in de pers begrepen
te hebben dat de aftrekbaarheid niet
volledig zal worden afgeschaft, en
dat men ook niet van plan is diege
nen die op grond van de huidige re
geling verplichtingen hebben aange
gaan in moeilijkheden te brengen.
Tot het geven van een oordeel over
de economische wenselijkheid om 't
lenen van geld te stimuleren door
het geven van fiscale tegemoetko
mingen acht ik mij niet bevoegd.
Wel doet het mij vreemd aan dat
naarmate het inkomen stijgt de. te
gemoetkoming ook stijgt. Bij een
echtpaar zonder kinderen en een in
komen van f 25.000,-- per Jaar neemt
de fiscus 39% van de rente voor zijn
rekening, bij een inkomen van
f 50.000,-- 58% en bij een inkomen
van f 100.000,- 69%. Kennelijk stond
de fiscus in het verleden met de
heer Leijten op het standpunt, dat
alleen voor de midden- en hogere
groepen bezitsvorming bevorderd
dient te worden. Het lijkt mij zeer
terecht dat de huidige regering dit
gegeven eens toetst aan de wense
lijkheid.
Verder ben ik het met de heer
Leijten eens dat het onjuist is als
men met een hoog inkomen een
huis bewoont waarvan de huur d.
m.v. subsidie kunstmatig te laag
wordt gehouden, t.o.v. dat inkomen.
In ieder geval zou men dan mi. de
volledige huur moeten betalen. Om
echter alleen deze huurders profi
teurs te noemen, en niet b.v. diege
nen die hun hypotheek grotendeels
laten financieren door de fiscus en
daarmee b.v. een huis met rijkssub
sidie kopen, gaat mij wel watver.
sidie kopen, gaat mij wel wat ver.
Verder dient te worden opgemerkt
dat de huurder voor de in zijn huur
verdisconteerde rente geen tegemoet
koming ontvangt van de fiscus.
N. J. van Gessel,
Raaphorst 15,
Leiderdorp.
Joseph Mankiewics is de enige be
langrijke regisseur gebleven, die in
hoogst eigen persoon kwam, boeiende
smaakmaker voor zijn „Sleuth".
Sterren, die eens loslippig een ge
heimzinnige laadje willen open
schuiven, ziet men helemaal niet.
Er zijn wel spaarzaam een paar
mindere regiegoden komen opda
gen. Marco Ferreri, Yves
Boisset en Francois Truffaut heb
ben het inmiddels af laten weten,
mannen, die stuk voor stuk films
bijdragen, waar een boeiende
boom over is op te zetten.
Nederland is blijkbaar niet be
langrijk genoet om ze tot een
tripje te verleiden.
In het hoofdprogramma tijdens
het weekeinde waren films te zien die
in de volgende maanden op ruime toe
loop mogen rekenen. In de eerste
plaats de in meer dan èèn opzicht
gerucht makende „La grande
bouffe" van Ferreri, de zwarte hu
morist, die Philippe, Marcello, Ugo
en Michel zich te barsten laat
eten. Alleen de corpulente Andrea
overleeft de Bourgondische zwelg
partij. Het Arnhemse publiek kon
na ruim twee uur geen boe of bah
meer zeggen, en anders dan in
Cannes, waren er dan ook geen
klanken van dien aard te horen.
Niet dat het Arnhemse publiek
zich overigens onbetuigd laat. Het
Nederlands journaal haalde het
Dam-gebeuren van 1948 nog eens
op. De troonswisseling was al dui
delijk in de hoek van de histori
sche pathetiek terecht gekomen en
dat leverde een kollektief gegie
chel op. En er was toch bepaald
geen alternatief publiek present,
dat zat immers in het jongerencen
trum aan het andere eind van
singel zich te verlustigen aan een
gans ander repertoire. Al vraag je
je soms af welk ander repertoire?
In de grote bioscoop zijn het twee
steeds duidelijke rollen, die met
elkaar in bed kroelen, bij de he
melbestormers blijken het alterna
tieve krachten, die er het spijker
pak voor uitdoen. Veel verschil
geeft dat au fond niet.
De discussie in Arnhem spitsen
zich in deze dagen toe op de
haalbaarheid van filmhuizen. Of
die instituten voldoende armslag
krijgen en of er een bevredigende
toeloop voor te vinden zal ziln.
Het bioscoopbedrijf zwijgt daarbij
in alle talen, maar met wat door
prikken in die richting heeft men
niet de indruk dat „het bedrilf"
blij is met de recente ontwikkelin
gen. Enige kortzichtigheid is daar
niet vreemd aan.
Sam Peckinpah verschafte All
MacGraw de kans te bewijzen, dat
zij sinds „Love story" nog bestaat.
Aan de zijde van haar echtgenoot
Steve McQueen loonde In „The
getaway" de misdaad dan eens
èèn keer. Ook „The heartbreak
kid" van Elaine May is zulke leu
ke vrouwelijke observatie op een
jong huwelijk, dat het de moeite
waard is er nog uitvoerig op terug
te komen.
PIET RUIVENKAMP
ADVERTENTIE
II tussen weg
Verder merkt u er
hoegenaamd niets
van. Geen
slipneigingen, geen
aquaplaning. Dunlop was de eerste
die dat gevaar (een glijbaan van water
tussen wegdek en band) vaststelde...
en er wat aan deed.
Resultaat: de Aquajet.
en wegspuit Zodat u toch
_i_ op een droog wegdek rijdt.
CJCiL Veilig! En sportief: die lage, brede
li'lïlH Aquajet ziet er geweldig uit onder
Mak II1 /ii uw auto. En wij monteren 'm met
gepaste precisie.
Ieder z'n vak.
Banden is h<»» onze-
Middelburg Naarden Nijmegen Roosendaal Stadskanaal Terneuzen Tilburg Vlaard
Leiden, Zoetenvoudseweg 7, bij Herenstraat/5-mei-Laan,. tel. 01710 - 43590.
Alphen a/d Rijn, Prinses Margrietlaan 12, nabij Avifauna, tel. 01720 - 92844.
