Noordwijk-trainer Eelman
wil tussen spelers staan
ANTON MARIJT: „SPITSEN MOET IK KAPOT PRATEN"
}uick Boys
tond te
ng stil
Ter Leede wil
nu een seizoen
zonder zorgen
SPORT EXTRA
7DERDAG 30 AUGUSTUS 1973
PAGINA 11
HAARLEM/NOORDWIJK „In
het begin was het bloed, zweet en
tranen voor me. Nou ja, tranen.
Laat ik zeggen zwoegen. Ik had
zeven weken in de zon gelegen
en was na iedere training kapot
Ik hoefde niets te eten en ging
meteen naar bed als ik thuis
kwam. Ik kon nauwelijks de trap
opkomen. Zo stijf was ik". Tijdens
die inwerkperiode vorig seizoen
moet Anton Marijt (nu 25 Jaar)
zich afgevraagd hebben of Haar
lem inderdaad voor hem een
springplank zou worden naar gro
tere clubs, zoals hij gezegd had
toen hij Noord wijk verliet. Toch
zou Marijt maar een half jaar no
dig hebben om aan te tonen
waarom hij bij Noordwij k zo
vaak een hoofdrol had opgeeist.
„Je bent eerst een beetje bleu,
maar als je een paar keer tikken
hebt gekregen op de training be
gin je zelf ook uit de delen. Ik
ben op de eerste plaats een ka
raktervoetballer. Als nu mijn
wenkbrauwen op mijn tenen han
gen en we moeten nog een keer
sprinten dan ga ik weer. Zoiets
wil een trainer zien". Met die in-
Door
Jan Preenen
stelling ontgroeide Anton Marijt,
wiens voornaam in de Spaarne-
stad gemakshalve tot Ton werd
afgekort, al snel 't sterke b-team
van Haarlem. Omgeturnd tot
voorstopper maakte hij na drie
maanden zijn debuut tegen AZ
'67. „Ik kreeg nogal wat kritiek,
omdat ik De Jager van AZ zoveel
ruimtedekking had gegeven. Ik
was dat als ausputzer bij Noord-
wijk altijd gewend geweest". Nog
drie maanden zou Marijt dan ook
nog een pendeldienst onderhou
den tussen tweede en eerste elf
tal. Halverwege het vorige seizoen
brak hij, zich bewust van eigen
kracht, maar nog niet vertrouwd
met de dubieuze hulpmiddelen, die
een betaalde speler tot zijn vaste
bagage is gaan rekenen, door. „Ik
heb moeten leren dat je als voor-
stopper een spits helemaal kapot
moet praten. Dat hij koste wat
kost moet worden uitgeschakeld".
Tegen FC Twente waren de rol
len nog precies andersom. .Ach
terberg kwam er in voor Jeuring
en het eerste wat' hij zei was.
Anton Marijt
„Jij bent ook maar een amateur
tje, wat doe Je hier eigenlijk?".
Mij deed het niets. Achterberg
had helemaal niets in te brengen.
Plotseling werd het teveel voor
hem. Bij een kopduel gaf hij me
een keiharde stoot in mijn maag.
Daar ging Marijt. Een minuut
plat. Zoiets zal ik niet doen. Dat
afkraken van iemand had ik ook
nooi/t gedaan, maar je moet wel. Je
neemt het over van anderen. Het
is niet echt schelden, maar
meer in de trant van „Joh, dat
sprintje verlies je toch of wat ben
Je voor een kneus? Ben Je uit
de klei getrokken? Je hebt er te
genstanders bij die raken geen bal
meer. Dick Beek van Den Bosch
was helemaal de kluts kwijt". An
ton Marijt, een van de zes full-
profs bij Haarlem, toont met de
opmerking ,ik geloof wel dat ze
bij Haarlem gek op me zijn. Hu
ghes ziet graag dat Je niet opziet
tegen grote namen" overduide
lijk aan dat hij op t punt zelfver
trouwen bij Haarlem „gearriveerd
is. Bewust van eigen kunnen het
hij zich op de transferlij st plaat
sen. ofschoon hij getekend had
voor twee Jaar. „Ik vond dat ik
recht had op meer geld. Het eerste
Jaar had ik me waargemaakt, in
het tweede Jaar wilde ik daarvoor
de beloning. Viermaal heb ik met
het bestuur gesproken. Hughes
kwam er bij, maar ieder gesprek
liep vast. Ik hoorde ook niets van
Coerver van Feyenoord en van
Standard Luik, die volgens trai
ner Brand inmiddels verbonden
aan AZ-jp) belangstelling voor me
hadden. Ik ben toch gebleven, al
was het pas begin Juli dat Haar
lem en ik elkaar vonden. Ik heb
wel de zekerheid gehad dat wan
neer ik een jaar bijteken een spe
ciale clausule aan mijn contract
wordt toègevoegd, waardoor het
mogelijk wordt dat wanneer gro
te clubs mij benaderen ik weg
kan. Ik wil namelijk nog hoger
op, ook al heb ik het best naar
mijn zin bij Haarlem".
Trainer Eelman onder wie An
ton Marijt in Haarlem-b een half
seizoen voetbalde, beaamt dat de
Noordwijker volop mogelijkheden
heeft: „In het begin heeft hij het
echt wel moeilijk gehad, maar
daarna heeft hij zich ontwikkeld
tot een van de beste spelers bij
Haarlem"
NOORD WIJK/HAARLEM ,,Wij hadden drie jaar stil
gestaan. Toen Eelman kwam gingen we vooruit. Hij brengt
je iets bij. Hij is iemand, van wie je iets aanneemt", laat
Noordwijks vleugelverdediger Hans Westgeest zich en
thousiast uit over zijn nieuwe trainer. ,,Een fijne vent. Ie
mand, die je over de moeilijkheden heen helpt. Hij kan
wel eens goed te keer gaan, maar dat neem je van hem",
vult Anton Marijt de bloemlezing van loftuitingen aan.
John Eelman maakt tijdens het gesprek onbewust (ge
vraagd is wat voor type trainer hij is) duidelijk waaraan
hij die glorieuze entree bij Noordwijk onder meer te dan
ken heeft.
trek van de Engelsman Bill Thomp-
gewoon afremmen." Er 6011 al de alg^h^,e,_}ei?inB _fe^-
hard getramd als bij °p verzoek
Noordwijk-trainer John Eelman: Er wordt zeker zo hard ge-
raind als bij Haarlem.
(Foto Jan Holvast)
„Ik sta tussen de spelers. Het
hangt van hen af of dat zo blijft.
Als ze van die situatie geen misbruik
maken behoeft er niets te verande
ren. Mijn eerste indrukken zijn in
ieder geval positief. Zoals deze jon
gens te keer gaan tijdens de training:
Je moet ze
wordt zeker
Haarlem". Bij zijn oude werkge
ver leverde die inzet tweemaal een
kampioenschap van Nederland bij de
ijeugd op; het afgelopen seizoen
bracht Eelman het b-team bij de
beste reserve-elftallen van Neder
land. Toch nam Bairy Hughes de
plaats in van Joop Brand als hoofd
trainer en niet Eelman. Hij zou er
trouwens ook niets voor gevoeld heb
ben om voor de tweede maal het
eerste elftal van Haarlem onder zijn
hoede te krijgen. In het.seizoen '1970/
'71 had hij na het voortijdige ver-
Door
Jan Preenen
Eelman werd
het eind van die competitie Joop
Brand van DWS aangetrokken. „In
dat half Jaar heb ik veel geleerd
en heb ik vooral het betrekkelijke
van voetbal gezien. Ik heb toen ge
zegd, ik laat mijn toekomst niet af
hangen van een bal op de paal of
op de lat. Ik wilde zekerheid. Die
had ik in het betaalde voetbal waar
sommige clubs twee of drie maan
den achter zijn met het uitkeren van
salarissen, niet. Ik wil daarmee niet
zeggen dat het betaalde voetbal in
Nederland niet verantwoord zou
zijn. Het zou alleen gesubsidieerd
moeten worden. Elk vooraanstaand
toneelgezelschap krijgt tonnen sub
sidie. Op Iedere plaats in de Schouw
burg zit subsidie. Het is gewoon dis
criminatie dat een voetbalsupporter
zulke hoge prijzen voor een wed
strijd moet betalen".
Veiliger
Om zijn toekomst veiliger te stel
len stapte de nu 29-Jarige Haarlem-
r
mar, die als sportleraar is verbon
den aan de lagere technische school
in Hillegom, over naar het ama
teurvoetbal. Bij toeval werd het
Noordwijk. In maart belde hij secre
taris Spaanderman op met de vraag
of Noordwijk een oefenduel zou kun
nen spelen tegen Haarlem-b. Het
antwoord was negatief.
Wel vernam Eelman dat Noordwijk
nog niet beslist had over de opvol
ging van Hanrie v. d. Horst. In die
vacature was toen snel voorzien. Eel
man verbond zich voor één Jaar
(„Dat doe ik in principe altijd") aan
Noordwijk en maakte zijn debuut in
het beslissingsduel tegen RBC. Een
fantastische start, bekroond met het
kampioenschap van Nederland. Maar
al maakte Eelman na afloop met de
spelers op een aanhangwagen de
triomftocht door de badplaats, ver
antwoordelijk voor het grote succes
voelde hij zich nauwelijks. „Ik heb
wel veranderingen aangebracht door
vooral de voorhoedespelers meer te
laten bewegen en te laten storen
maar Je kan niet in één wedstrijd
het gezicht van een elftal compleet
veranderen. Na een half Jaar pas kun
Je zeggen dat Je Je stempel op een
elftal hebt gedrukt. Belangrijk voor
het succes is het aandeel van Arie
Duyndam geweest. Een trainer met
mogelijkheden. Hij heeft er voor ge
zorgd dat de sfeer verbeterde. Op
mijn advies heeft hij de trainerscur
sus voortgezet. Zelf wlide hij stoppen.
Eelman, die ook oefenmeester is van
zondagamateur Ripperda, zette zich
aan de verdere opleiding van Noord
wijk. Want hoewel hij al direct werd
geconfronteerd met de sterkste ama
teurs van Nederland, ontdekte hij fei
len genoeg.
Blij toe
„Ik ben blij toe. Wat zou ik anders
hier nog moeten doen? Het ver
schil met het betaalde voetbal is dat
de profs steeds weten wat hen te
doen staat als er balverlies is. Zij stel
len zich in dienst van het elftal. In
het amateurvoetbal willen spelers op
de voorgrond treden Het tegelijk aan
vallen en verdedigen zie je nauwe
lijks. Niet dat topamateurs en profs
elkaar veel ontlopen. Hoeveel ver
enigingen zijn er niet die alleen in
naam profclub zijn? Noordwijk zou
ik willen vergelijken met Haarlem-
b. Een leuk team, dat ik graag nog
eens naar Noordwijk had willen ha
len, maar het spreekt hier niet aan.
Wel wil ik, nu we kunstlicht hebben,
in het seizoen zelf tegen betaalde
clubs gaan spelen".
Eelman, die vóór het seizoen niet
achter het spelen van de oefenpartij
tegen Ajax stond („Ik had liever rus
tig opgebouwd. Vooral ook omdat
Strikwerda, de sportarts, de trainers
heeft verweten dat we de ongeoefen
de spieren al te zwaar belasten") zal
ook te maken krijgen met het zaal
voetbal. .Daar sta ik bijzonder posi
tief tegenover. Zolang de training en
de wedstrijdinstelling er maar niet
onder te lijden krijgen. Door dat
zaalvoetbal kunnen de spelers hun
technische capaciteiten vergroten en
bovendien is het een extra training".
[-bestuurslid Jeroen den Hollander over Katwijkse malaise:
TWIJK In de historie van Quick Boys zullen maar wei.
eizoenen aan te wijzen zijn die zo onbevredigend verliepen
competitie jaar 1972-73. Halverwege de rit bevond Quick
zich tot zijn verbijstering in de rijen van de degradatie-
didaten een situatie die de Katwijkers nog niet eerder
de hand hadden gehad. Het was niet verwonderlijk dat
er die omstandigheden trainer Leo Halkes het 't hardst te
luren kreeg. Zo gaat dat nou eenmaal. De irritatie tussen
1 en een groot deel van het bestuur groeide zienderogen en
loeilijkte de werksfeer.
het water Quick Boys bij-
tot de lippen kwam, greep Hal
aar wat men een paardemiddel
tinnen noemen. Hij vroeg twee
animeerde soldaten wederom
de wapenen te komen: Leo
graaff (terzijde geschoven door
raalvoetbalactiviteiten) en de
ituk te krijgen veteraan Floor
)uyn. Het tweetal gaf het mo
rtaal ontredderde Quick Boys de
graat die nodig was om het
•klasserschap te kunnen redden.
d Paauw
Halkes (door de meeste spe-
eroemd vanwege zijn moderne
igsaanpak, al vonden sommi-
wel te breedsprakig) waren
kringen dat seizoen dusdanig
geweest dat hij, teleurgesteld,
ltslag indiende.
fcatste acte van dit weinig ple-
bedrijf leek bij de Jaarverga-
van Quick Boys te spelen, toe
ffslid Jeroen den Hollan-
(adviseur van de trainers en
laatst begeleider van het eers
tal) zich niet meer herkiesbaar
Officieel wegens drukke werk
zaamheden. Maar die reden wordt
wel meer opgegeven als er andere mo
tieven moeten worden verborgen.
Het vertrek van Jeroen den Hol
lander (zelf 12 jaar speler van het
eerste, waarvan 6 jaar aanvoerder) is
stellig een verlies. Want hij had niet
alleen ervaring en inzicht in de voet
ballerij, hij kon ook uitstekend met
sportmensen omgaan. In zijn woning
aan de Parklaan zegt Den Hollan
der (32) dat de ware reden van zijn
vertrek toch echt de drukke werk
zaamheden zijn. En daarmee basita.
Verder terug
Wel is hij bereid in het algemeen
iets te zeggen over de malaise, zoals
die vorig seizoen bij Quick Boys naa
de oppervlakte welde: Om de ware
oorzaken daarvan op te sporen, moet
je niet alleen naar vorig Jaar kij
ken, maar moet Je Jaren teruggaan.
In de begintijd van het zaterdag
voetbal speelde Quick Boys een toon
aangevende rol op talrijke gebieden:
accommodatie, spelerstalent, spelaan
pak; we waren de eerste zaterdag-
club met een full-time-trainer. Er
werd steeds scherp gelet op wat voor
de toekomst noodzakelijk was. De
successen waren groot en de leden
raakten daar aan gewend. Quick Boys
moest aan de top staan en als het
Jeroen den Hollander: "Technisch bekwame jongens, maar ze missen iets.
niet kampioen werd dan mankeerde
er wat aan. Zo lag het allemaal. De
laatste jaren is de groei en de ont
wikkeling van het zaterdagvoetbal
enorm geweest. En er kwam een tijd
dat Quick Boys niet meer met aller
lei dingen voorop hep. Het ging aan
sluitingen missen en teren op ver
worvenheden van het verleden. Pas
een paar Jaar geleden werd een pro
fessioneel geschoolde jeugdtrainer
aangesteld, terwijl de Quick Boys
junioren toch al Jaren geleden re
gionaal speelden. Met de constatering
dat er naast een trainer een bege
leider voor het eerste elftal nodig is,
kwam men ook later dan andere
clubs. Zo is er meer op te noemen
('kleedkameraccommodatie voor de
Jeugd is onvoldoende, maar de ge
meente beseft dat kennelijk niet).
Aan de top meedraaien wil niet al
leen zeggen een goeie trainer aan
stellen, -dat vereist een kwaliteitsaan-
pak over alle linies".
Bezit Quick Boys op dit moment
voldoende talent?
Den Hollander: „Spelers met aan
leg, talent zijn er voldoende maar
in him persoon ontbreekt nog te
veel om een goeie voetballer te kun
nen zijn. Het is 1
zet, concentratie, mentaliteit. Neem
nu eens een Jan v. d. Plas en
een Sistu Pan. Technisch bekwame
jongens. Maar ze missen iets. Ze heb
ben er van gedroomd beroepsvoetbal
ler te worden, ze kunnen het alleen
niet opbrengen alles voor hun sport
over te hebben. Negentig minuten
lang zouden ze moeten vlammen, al
les uit de kast halen. Maar als ik
ze van het veld zie komen dam denk
ik wel eens: zouden ze eigenlijk we
ten wat vermoeidheid is? Spelers als
Jan en Sistu, zo zijn er meer. Voor
dit soort problematiek moet een op
lossing worden gevonden, anders
gaat het talent verloren zonderdat
het tot rijpheid is gekomen".
Er is wel gezegd dat de leden
vergadering van Quick Boys zich te
veel macht aanmeet, wat niet bevor
derlijk is voor de rust in een vereni
ging. De manier waarop de leden in
de wintervergadering geprobeerd
hebben Halkes weg te stemmen geeft
in dat opzicht inderdaad te denken.
De Hollander: „Vergaderingen als
vroeger, toen alles zo onder de ha
mer doorging, zijn er niet meer. Ge-
(Foto Jan Holvast)
lukkig maar. Dat de leden meeden
ken is heel goed maar er zijn
grenzen. Die werden duidelijk over
schreden hl die kwestie met Halkes.
Zulk soort zaken zijn uitdrukkelijk
voorbehouden aan het bestuur. Je
kunt leden moeilijk weigeren in de
rondvraag him oordeel over de trai
ner te zeggen, al kun Je Je afvragen
of ze in dit opzicht oordeelsbevoegd
zijn. Maar er had zeker geen massale
peiling mogen plaatsvinden. Ook
geen geheime. En als de leiding van
de vergadering krachtig was opgetre
den dan zou dat ook stellig niet zijn
gebeurd. Een ledenvergadering mag
best haar invloed laten gelden, maar
dan op die terreinen en langs die ka
nalen die daarvoor bestemd zijn".
Wat verwacht hij voor het ko
mend seizoen?
De Hollander: „Ik ben niet pes
simistisch. Trainer Van der Kuil be
gint in elk geval meteen met een be
geleider van het eerste elftal naast
zich. Zo hoort het ook. Een trainer,
al is het nog zo*n goede, kan niet
alles tegelijk doen. Het werkklimaat
lijkt me ook verbeterd. Dat is maar
goed ook, want er zal hard moeten
worden aangepakt".
SASSENHEIM In de drie sei
zoenen, dat de zaterdag eerste klasse
nu heeft gedraaid, is er geen ver
eniging geweest, die steeds opnieuw
zo nauw bij de degradatiestrijd was
betrokken als het Sassenheimse Ter
Leede. Eerst onder oefenmeester
Tjerk Hoogeveen redde de formatie
zich via een beslissingsduel tegen t
Kinderdijkse De Zwerven en het sei
zoen daarna via een imponerende
eindsprint uit een „hopeloze" positie
en het afgelopen seizoen onder trai
ner Cees Duindam kreeg het Sas
senheimse team het eerste-klasser
schap weer in de schoot geworpen
toen het Goudse Jodan Boys het vol
ledig liet afweten tegen o.a. het reeds
gedegradeerde DOTO. „We hebben",
zegt voorzitter Wim van Biezen, „de
redding het afgelopen Jaar eigenlijk
niet aan onszelf te danken gehad"
Ter Leede kan zo schijnt het in
middels niet degraderen. Met het
Katwijkse Quick Boys zijn de Sas
senheimse roodgelen ondanks vele
magere Jaren de enige formatie die
onafgebroken uit is gekomen in de
hoogste zaterdagklasse sinds de in
voering van de tweede klasse. De
ploeg heeft de laatste Jaren met de
degradatiestrijd leren leven. Maar, én
dat staat voorop, niet van ganser har
te. „Het wordt tijd", aldus opnieuw
voorzitter Van Biezen, oudere broer
van middenvelder Dick, „dat we ons
eens uit die degradatiezone werken
Het afgelopen seizoen had ik dat
reeds verwacht. Vóór de competitie
vond ik een plaats in de bovenste
helft van de ranglijst zeker moge
lijk moest zijn. Het had er ook in
kunnen zitten. Want de verschillen
tussen de clubs waren echt niet zo
groot".
Strubbelingen
De moeilijkheden waarmee Ter
Leede het afgelopen seizoen kampte
zijn gevoeglijk bekend. Intern verliep
niet alles naar wens, er kwamen ook
steeds meer strubbelingen met de té
prestatiegerichte trainer Cees Duin
dam en daarbij liepen de Sassen
heimse spelers opmerkelijk veel tegen
scheidsrechterlijke waarschuwingen
(en dus ook schorsingen) op. Ter
Leede heeft met dat „verleden" afge
rekend. Het heeft daarbij ook meer
spelers zien vertrekken dan komen.
Uit de eerste elftalgroep verdwenen
verdediger Cees van der Zwart, mid
denvelder Cor Vreugdenhil en de aan
vallers Nanne Sluymer en Piet
Knetsch. Van der Zwart en Knetsch
wegens verhuizing; Vreugdenhil en
Sluymer wegens de interne spannin
gen. Speltechnisch van de laatsten
ongetwijfeld een verlies. Maar ook in
zijn totaliteit? ,De sfeer", zegt nieuw
benoemde trainer Harry van der
Horst, ,4s tot nog toe goed. Ik heb
van de moeilijkheden van het eind
van vorig seizoen niets gemerkt. Dat
is verleden tijd. Ik ben blanco begon
nen. Alle seleotiespelers hebben in de
oefenwedstrijden enkele kansen ge
kregen. Het is zoeken naar een zo
evenwichtig mogelijk team. Ik wil in
ieder geval van het zwaar verde
digende spel af. Wél meer organisa
tie in de verdediging. De terugkeer
van Piet de Bruin (vorig Jaar brak
hij zijn scheenbeen, red.l is daarbij
een belangrijk punt. Het streven is
ook naar een evenwichtig midden
veld. Met aanvallende impulsen. Van
achter uit bouwen we op. Ik dacht
zeker dat er mogelijkheden waren"
.Harry van der Horst kort voor
dat hij bij Ter Leede tekende sprak
hij dat een vijfde, zesde plaats voor
Ter Leéde op dit ogenblik hetzelfde
als een kampioenschap kon betekenen
na alle magere Jaren ziet moge
lijkheden. Daarbij daadwerkelijk ge
steund door een bestuur, dat meer
dan anderen weet. dat betere pres
taties voor het Ter Leede van nu al
leen maar positief kunnen werken
ou alle fronten. Verduidelijkt Van
Biezen: „Goede prestaties werken in
Je hele vereniging door. Dat hebben
we nodig. Mede ook in verband met
de bouw van onze nieuwe accommo
datie. We moeten daarvoor de no
dige. niet onaanzienlijke financiële
verplichtingen aangaan en een goed
draaiend eerste elftal kan daarbil van
niet onbelangrijke steun zijn. En
dan: als bestuur willen we nu ook
wel eens graag een Jaar zonder voort
durende degradatiespanurngen. Even
als de spelers zelf trouwens".
