)romen en werkelijkheid,
miversiteiten en tuinen
paanse kerk en
taat zoeken
pnieuw contact
leer
bla
EL
a formatie nieuwe regering
Prof. Hans Kueng
wil rechtvaardig
en eerlijk proces
[DAG 13 JULI 1973
vermoedelijk wel elke rege-
leeft ook de ploeg van premier
[jyl ontdekt, dat het verwer-
hooggestemde ver
ingen niet zo eenvoudig is als
De werkelijkheid blijkt
>ens een rem op het ver
kijken van papieren idealen,
moet men dat nu noemen: kie-
]rog of begrip voor de reald-
In „Elseviers Magazine"
Bart Adèr uit Krimpen aan
Jssèl een ingezonden stuk,
hij het op eerstgenoemde
catie houdt; in het jongste
het toch zeke r «liet
maandblad „Burger-
versóheen een hoofdartikel,
de titel „werkelijkheidszin",
beide hieronder volgen eerst
jezonden stuk uit Elsevier,
verwijt van de heer Wiegel,
"linkse drie" kiezersbedrog
gepleegd, is Juist. Dit kan
gebaseerd op meer feiten dan
de kabinetsformatie. In Grie-
d wordt door een rechtse mi-
dictatuur de koning afgezet.
Griekenlandhatende minister
Stoel, van wie enorme pro-
verwacht zouden worden,
De regering die voor de ver
en afschaffing van het cölle-
propageerde, kan dat nu
brengt het slechts tot vijf-
d gulden terug, waarbij nog
el duister en schier onuitvoer-
lan wordt bekendgemaakt be
de de betaling van studiekos
ter. Minister Gruyters laat
dat hij vanaf het moment
het ministerie betrad, de wet
at, want vóór de verkiezingen
Ij fel tegen boortorens bij
nu hij minister is,
lij dit wettelijk wel toestaan,
hij eraan voorbijgaat dat 'n
wetsvoorstellen kan doen.
It hier een verrechtsing van
agressieve beleid op? Geens-
>e regering weet heel slinks,
nkse ideeën te propageren,
die afgelopen Jaar de col-
n niet hebben betaald,
niet gepakt worden. Lees:
e niet pakken. Een tweede
ild In het kader van de link-,
laganda is de kwestie "Vero-
Een kwestie waarbij maar
x>rbij gegaan wordit aan de
van een meerderheid van
lerlandse volk. De regering
en enkel goed argument ge
in de zender uit de ether te
Minister Van Doorn van de
eft zenatuurlijk wel: Vero-
populairder dan Hilversum
>p de KRO uitzendt".
■echt" schrijft, min of meer
etzelfde onderwerp, het vol-
"Het valt in een aantal mi-
van het nieuwe kabinet te
dat zij, na alle hooggestem-
pachtingen, nu reeds zo veel
werkelijkheidszin ge-
nister Van der Stoel voelt er
na de afzetting van
Constantijn onze ambassa-
met ijuit Griekenland terug te
Er komen geen spectaculai-
0 B
Zo:
30Rf
Zeer
>P de
re veranderingen in het beleid ten
aanzien van Griekenland. "Als ik
moet kiezen tussen spectaculaire
stappen of stappen die de buitenwe
reld minder aanspreken, dan kies ik
het laatste". Minister Vredeltng ver
zekerde te Brussel zijn collegae-mi
nisters van Buitenlandse Zaken dat
de nieuwe Nederlandse regering geen
plannen heeft de Nederlandse de
fensie-inspanning plotseling af te
breken. Minister van Financiën, dr.
Duisenberg, heeft in de verkie
zingscampagne van zijn partij, de
PvdA, aan het opschroeven van de
verwachtingen niet meegedaan. Vol
gens een interview in "Trouw" zei
hij: "Ik heb geen gouden bergen
beloofd en wanneer iemand dat wel
deed, heb ik altijd gezegd: neem het
met een even grote berg zout".
Iets verder verklaarde de minis
ter: iedereen zal er zo langzamer
hand wel van doordrongen zijn dat
je de dingen slechts langzamerhand
kunt veranderen. Een ander beleid
is niet met een vloek en een zucht
uit de grond te stampen. Dr. Dui
senberg verwacht dat bij zijn ver
trek wel niet over zijn beleid ge
juicht zal worden. Als het lukken
mocht een stukje ongelijkheid terug
te dringen zal het kabinet naar hij
aanneemt niet een veel tevredener
Nederland achterlaten. En toen
warme bakker Schaefer wel eens
even flink de huiseigenaren zou aan
pakken, haastte minister Gruyters
zich te verklaren dat het allemaal
zo'n vaart niet zou lopen.
Over deze verstandige taal verheu
gen wij ons; hoe meer werkelijk
heidszin de regering toont des te
beter. Voor al degenen die zich heb
ben laten wijs maken of zich heb
ben ingebeeld "een droom heb
ben" is ook zo'n heerlijke term in
dit verband dat het kabinet-Den
Uyl het gelaat van Nederland wel
eens even vernieuwen zou, moeten de
hierboven aangehaalde uitspraken,
een ontgoocheling en teleurstelling
zijn. Het zal óns niet verwonderen,
wanneer zich situaties voordoen
waarin het kabinet-Den Uyl meer
moeilijkheden zal hebben met de
linkervleugel van de PvdA, en de
PPR vooral niet te vergeten, dan
met de oppositie. De tijd zal het wel
leren, met name in september als
na de schone beloften en het weid
se perspectief van de regeringsver
klaring de vervelende vraag "wie
zal dat betalen" aan de orde komt".
In een hoofdartikel heeft "Else
vier" (Magazine) zich geërgerd aan
verklaringen van minister Pronk,
die na een uitlating over de be
vordering van polarisatie in eigen
land "nu ook flink wat herrie wil
gaan schoppen met andere landen".
„De bewindsman wil in zijn begro
ting voor 1974 geld uittrekken om
vrijheidsoorlogen in Portugese kolo
niën te steunen. Wij willen hierbij
nadrukkelijk stellen dat er in deze
wereld helaas nog kolonialisme wordt
bedreven, zowel door kapitalistische
als door communistische landen.
Dat Nederland onderdrukte mede
mensen op tal van terreinen more
le steun verleent, valt alleen maar
toe te juichen. Maar het getuigt van
onwijs beleid als een minister een
persoonlijke oorlogsverklaring af
geeft teti aanzien van een ander
NAVO-land. In dit verband kan de
heer Pronk evengoed gelden be
schikbaar gaan stellen voor onder
drukte vrijheidslievende Polen Tsje
chen, Oostduitsers, Bulgaren en Rus
sische Joden.
Wij vinden het gebaar van minister
Pronk eenzijdig. Voorts dringt zich
de vraag naar voren of de heer
Pronk iets begrijpt van internatio
nale politiek. Hij heeft de kous trou
wens al op de kop gekregen bij de
beheersraad van het United Nations
Development Program. Niet
alleen stuitte het initiatief van de
Nederlandse minister op grote weer
stand bij de andere EEG-landen,
maar ook veel Afrikaanse landen
hadden tal van bezwaren, o.a. uit
angst voor het feit dat een paar rij
ke donorlanden hun ontwikkelings
hulp zullen opschorten als de Neder
landse minister zijn zin krijgt.
ten van de docenten
voor de theorie en praktijk relevan
te deel van him vakgebied. De waar
de van de einddiploma's hangt ten
nauwste samen met de wijze waar
op hoogleraren en leden van de we
tenschappelijke staf zich van deze
taak kwijten. Deze deskundigheid,
komt steeds meer in botsing met
de eis van de studenten over het ni
veau van de studie te beslissen bij
meerderheid van stemmen in comi
tés waarin zij zelf door hun aantal
de meerderheid hebben.
Deze vorm van representatieve de
mocratie wint het altijd van de des
kundigheid. Kwailiteit legt het nu
eenmaal op korte termijn altijd af
tegen kwantiteit. Een van de fraaie
illustraties daarvan, die de maat
schappij overigens heel veel geld
kosten, wordt gevormd door de si
tuatie aan de zgn. zevende faculteit
van de Universiteit in Amsterdam.
De belangrijkste man voor de we
tenschap van de politiek is daar pro
fessor dr. H. Daudt, die onlangs in
het nieuws kwam door zijn strijd
tegen de afvlakking van het niveau
van onderwijs en wetenschapsbe-
Door C. J. Rotteveel
Heel naïef zegt minister Pronk dat
een aanvraag van bevrijdingsbewe
gingen om financiële hulp voor het
kopen van wapens door Nederland
ongetwijfeld van de hand zal wor
den gewezen. Wat denkt Pronk nu
eigenlijk wel? Dat men het geld zal
besteden voor een baby-uitzet?"
In het weekblad "Accent" toont
prof. dr. A. Heertje, hoogleraar in
de staatsuishoudkunde aan de uni
versiteit van Amsterdam, zioh be
zorgd over de crisis bij het weten
schappelijk onderwijs. Onder de ti
tel "Het niveau van de universitei
ten staat op het spel", schrijft hij
"Er bestaat allerwegen het gevoel
dat het nu aan de universiteiten
wel weer rustig is, dat de orde is
hersteld en dat onderwijs en weten
schap weer centraal staan in de ac
tiviteiten van de instellingen voor
hoger onderwijs. Spectaculaire be
zettingen blijven uit, de politie be
hoeft nauwelijks meer op te treden
en Regtien de geestelijke vader,
van de 'bezetting van het Maagden
huis in Amsterdam heeft in Gro
ningen een door hemzelf getekende
doctoraalbul in ontvangst genomen,
waarna hij zichzelf als medewerker
heeft aangesteld.
Toch bedriegt de schijn in hoge
mate. In plaats van de omgewonden
en stormachtige is de stille en gelei
delijke revolutie gekomen. De strijd
tussen democratie en deskundig
heid is allerwegen in volle gang.
Nemen wij het voorbeeld van de ei
sen voor de uiteenlopende examens
en tentamens in de verschillende
vakken. Deze eisen werden tot voor
kort vooral gebaseerd op de inzich-
oefening. Het ging hem er onder
meer om dat zijn handtekening zou
staan onder de doctoraalbullen,
waarin werd verklaard dat men was
geëxamineerd in de politicologie, en
dat het niveau werd gegarandeerd.
Studenten, die deze voor de exi
stentie van de universiteit essentiële
uitgangspunten niet willen eerbiedi
gen, konden zich in de steun verheu
gen van de voorzitter van het Colle
ge van Bestuur mr. Cammelbeeck,
en de rector prof. dr. A. de Froe.
Voor vele hoogleraren kwam deze
steun van "hun" rector De Froe on
verwacht en het is dan ook te hopen
dat De Froe, die steeds als schaduw-
voorzitter van de ASVA heeft geope
reerd, zijn plaats thans aan iemand
anders afstaat. Ondanks de steun
van Cammelbeeck en De Froe heb
ben de studenten tegen Daudt toch
de strijd verloren. Daudts weten
schappelijke integriteit kwam onge
schonden uit de strijd.
Wat gebeurde er echter? De lector
in de politicologie dr. Van der Land,
die in wetenschappelijk opzicht altijd
bij Daudt ten achter is gebleven,
zag kans het met de studenten op 'n
akkoordje te gooien en een verlicht
programma politieke wetenschap
pen aan te bieden. Er is nauwelijks
historisch besef nodig om dit ver
schijnsel in een breder kader te
plaatsen. De grote massa van stu
denten mijdt Daudt,'volgt Van der
Land en krijgt van hem een verkla
ring van goed politiek gedrag. Tot
zover kunnen de studenten het zich
niet mooier wensen. Op minimale
voorwaarden en met een minimale
inspanning krijgen zij een papier.
En het zou ook allemaal goed af
lopen als de universiteit nog steeds
in hetzelfde maatschappelijk isole
ment verkeerde, waartegen de stu
denten zich Juist zo hébben gekeerd.
Juist de studenten hebben door hun
acties de kanalen tussen universiteit
en maatschappij gegraven. Zij drei
gen nu zelf in deze kuilen te vallen,
want de door Van der Land c.s. op
geleide studenten hebben wèl een di
ploma maar krijgen geen toegang
tot maatschappelijke functies. Even
min als Regtien in Groningen zijn
de afgestudeerde politicologen van
Van der Land in Amsterdam plaats
baar. Terwijl de enkele door Daudt
opgeleide beoefenaren van weten
schap hun plaats in de maatschap
pij vinden, verdwijnen de vele stu
denten van Van der Land na hun
studie in de ww. Het werkloosheids
cijfer in Amsterdam wordt in toene
mende mate door deze groep ge
kleurd. Het is dezelfde groep, die
schreeuwt om studieloon en om voor
zieningen uit de algemene middelen
en doe zodoende de mogelijkheden
tot ontplooiing van de werkelijk
zwakken in onze samenleving blok
keert.
Van der Land zelf gaat bepaald
niet gebukt onder het feit dat zijn
studenten een beroep op de sociale
voorzieningen en de werkloosheids
uitkeringen doen. Het past in zijn
visie op een socialistische samenle
ving waarin allen die niet willen
werken, worden gevoed en gekleed
door de paar die dat wèl willen. Om
deze reden bepleit Van der Land ook
een recht op inkomen in plaats van
een recht op arbeid. Over plichten
wordt in deze visie natuurlijk niet
gesproken en het spreekt vanzelf,
dat Van der Land bij studenten voor
lopig populairder is dan Daudt.
Voorlopig, want op den duur wint
niet alleen de integriteit van Daudt
maar ook zijn pogingen de studen
ten voor te bereiden op een samen
leving die hun werkelijk wacht, zo
dat zij geen beroep behoeven te
doen op de ww.
Het geval Daudt-Van der Land" al
dus prof. Heertje "staat in ons land
niet op zichzelf. Soortgelijke ver
schijnselen doen zich aan vrijwel
alle universiteiten voor. Het zou
zeer nuttig zijn indien daarvan eens
een inventarisatie werd gemaakt
bijv. op initiatief van de heer Ke-
menade de minister van Onderwijs.
Hij is zelf ook zeer goed op de
hoogte van de betrokken gevallen
en weet ook dat het wettelijk kader
een zodanige wijziging behoeft dat
kwaliteit en creativiteit weer de
voornaamste elementen van het uni
versitaire gebeuren worden".
Eén van de mode-verschijnselen,
van deze tijd is het bevorderen van
de verwildering van de natuur zo
als die gepropageerd wordt door de
Heeretnveense tekenleraar-tuinman
Le Roy. Zo heeft de gemeente
Oegstgeest het nodig gevonden een
rozenplantsoen aan de Louise de Co-
lignylaan te vervangen door een
vooralsnog zeer armetierige Le
Roy-plantage. Het zal wel aan mijn
ondeskundigheid op dit terrein lig
gen. dat ik nog altijd het wezenlijke
verschil niet zie tussen zo'n verwil
derde gaarde en een heempark, zo
als Leiden er een heeft. Volgens een
deskundige als ik lieg, lieg ik in
commissie is het enige verschil
dat in Heerenveen aanzienlijk meer
personeel voor de verwilderde tuin
beschikbaar is dan voor het Heem
park in Leiden. Hoe dit zij, "in de
ze tijd van wilde milieupaniek, doet
zo'n kreet verwildering van de na
tuur) het best aardig, maar het is
natuurlijk Je reinste flauwe kul" al
dus G. Th. Coster uit Zeist in een in
gezonden stuk in "Accent". "Zoals
trouwens de hele heer Le Roy een
zwaar overschat verschijnsel is. Ik
laat in het midden wie zich aan
die overschatting schuldig maakt: de
heer Le Roy zelf, zijn bewonderaars
of beiden.
De heer Le Roy, aldus gaat G. Th.
Coster verder, „heeft ontdekt dat je
best aardige stukjes tuin of park
kunt krijgen als je de boel wat
laat verwilderen. Die ontdekking (al
is het niet voor de eerste keer) is
zijn verdienste. Maar hij en/of zijn
bewonderaars moeten daar geen
milieu/filosofische rim-ram omheen
gaan knutselen. Dat werkt zo enorm
irritant dat ik uit pure dwarsheid
in staat zou zijn al mijn heesters
in de vorm van een kip te knippen.
Na ze tevoren met een sterk be
strijdingsmiddel ontdaan te hebben
van die rotluis. Volgens de heer Le
Roy moeten we met onze handen
van de natuur afblijven omdat de na
tuur best in staat is zich zonder on
ze hulp te ordenen. Dat schijnt de
wijsgerige kern van zijn tuinmans
wijsheid te zijn. Vergeet het maar.
Of liever: de natuur is inderdaad
best in staat voor zichzelf te zorgen
maar het vervelende is dat zij
daarbij geen enkele rekening houdt
met de mens zoals hij nu eenmaal
Prof. dr. A. Heertje: "Het ni
veau van de universiteiten staat
op het spel".
is. Honderden miljoenen mensen
zijn in de loop der tijden van hon
ger en dorst omgekomen omdat de
natuur zijn gang kon gaan zonder
dat de mens ingreep. De bestrijding
van honger kon en kan alleen plaats
vinden wanneer de mens in de na
tuur ingrijpt. Trouwens de hele ge
schiedenis van de mensheid bestaat
uit haar ingrijpen in de natuur. Zon
der die ingreep had de mens zich
nooit kunnen verheffen boven de
chaos en de anarchie van de na
tuur. «Er zijn er die dat achteraf
betreuren maar dat is een ander
onderwerp)
En om maar wat dichter bij huis
te blijven: volgens de heer Le Roy
mogen we de luis die van onze plan
ten en heesters kwijnende en on
smakelijke misbaksels maakt niet
met een of ander middel bestrijden.
De natuur zelf zal immers wel met
die luis afrekenen? Wat doet de heer
Le Roy als hij een rotte kies of een
ontstoken blindedarm heeft? Laat
hij dat ook door de natuur opknap
pen?
Wat de heer Le Roy in werkelijk
heid doet, is demonstreren dat de
mens een zó verregaande macht
over de natuur heeft gekregen dat
hij zich kan permitteren hier en
daar een stukje beheerste verwilde
ring te gedogen (om dat woord
maar eens in dit verband te ge
bruiken). Dat is misschien een
vorm van hoogmoed maar alia: we
houden er wat aardige tuinen en
parken aan over. Dat is mag ik
even? de schone bloem die de ver
beelding van de heer Le Roy heeft
opgeleverd; de rest moeten we er
maar zo vlug mogelijk onderschof
felen. Onkruid".
RID Kerk en staat schijnen in Spanje op het punt van hervatting van hun over
staan. Het gesprek tussen deze beide machten is al maandenlang vrijwel op dood
Kardinaal Enrique, aartsbisschop van Madrid en voorzitter van het Spaanse col-
'an bisschoppen, heeft op de dag van de formatie van de nieuwe regering meteen
rief geschreven aan de nieuwe premier Carrero en al even prompt antwoord van
[ekregen.
les Kaufmann
aantal Jaren zeer stroef degens het noodzaak
kritische oordeel dat sommige prela- kelijkheid
ten over het regime hebben. De laat
ste maanden waren de zaken geheel beide machten
vastgelopen. ontvangen op het aartsbisschoppe
In Januari JI. heeft het bisschop- lijk paleis in Madrid, dat onder lei-
de kardinaal pencollege een verklaring over kerk ding van kardinaal Enrique het
politieke gemeenschap aangeno
waarin de bisschoppen aan-
het con
cordaat van 1953 tussen Madrid er
op wederzijdse
ngeving
iten uitlekken dat de kardi-
die brief van 11 Juni
Carrero duidelijk heeft ge- dringen op herziening
dat hij tot praten bereid
liraal Carrero Blanco heeft het Vaticaan
ïgaande" en „met instem-
op dit aanbod gereageerd,
Den erbij,
altaar in kerk
afhankelijk van troon
een geest van oprechte
king. Het (vorige) kabinet heeft er
dezelfde inhoud zijn met volstrekt stilzwijgen op gerea-
kardinaal en verschillende
„wederzijdse onafhan-
kerk en staat" en van
„oprechte samenwerking" tussen de
is dan ook gunstig
toonaangevende middelpunt
Spaanse kerkelijke leven is gewor
den. In wezen komt dit neer op aan
vaarding van de conclusies van de
bisschoppelijke verklaring
(e hoogwaardigheidsbekleders
de nieuwe minister
ltenlandse Zaken Laureano Vaticaan
todo en de nieuw
stitie Ruiz (onder
aken vallen). Ook zij hebben,
de entourage
de politieke gemeenschap,
zegt men in de omgeving van de
kerkvorst.
De samenstelling van de nieuwe
regering wordt als een hoopvol teken
In welingelichte kringen beweert opgevat door degenen die, samen
en dat de betrekkingen tussen het met de kardinaal, de Spaanse r.k.
Madrid extra gespan- kerk geleidelijk en zonder schokken
minister nen zijn geraakt tijdens het laatste los willen maken van de staat. Men
;- bezoek van de toenmalige minister is vooral blij dat verschillende mi-
Carrero Blanco,
Madrid zonder meer een nieuwe bis
schop aan, wiens aanwijzing in het
staatsblad aangekondigd werd waar
na de paus de benoeming maar te
bevestigen had.
Deze regeling, bevestigd in het
concordaat van 1851 tussen Pius IX
en Isabella II, is via een tussentijdse
beperkte overeenkomst van 1941 en
het concordaat van 1953 vervangen
door een procedure van wat minder
absolute Spaanse invloed: het
Spaanse staatshoofd maakt in ver
trouwelijk overleg met de pauselijke
gezant een voordracht van zes op.
De paus kiest er drie namen uit en
het Spaanse staatshoofd kiest uit die
drie.
Buitenlandse Zaken Gregorio nisters schijnen te vinden dat de pi
„an hii V-XlOtC IIlClC.ll l
istemmend geantwoord,
che prelaten
rekkingen tussen kerk
de kardi- Lopez Bravo aan de paus,
J.l. De heilige vader, zegt men, was
niet bepaald gecharmeerd van de
kritiek die de minister op bepaalde
Spaanse bisschoppen had.
De verklaring van de nieuwe
Januari staat zijn recht van voordracht bij
en, was bisschopsbenoeming moet opgeven,
lan de Dit recht is een overblijfsel van
;er belangrijk oud machtsmid-
m de Spaanse staat: vroeger
het Spaanse staatshoofd
iger zo innig, zijn al een Spaanse regering benadrukt de overleg met de pauselijke gezant in
Ook deze procedure volgens het
concordaat van 1953 geeft de Spaan
se staat nog zeer grote macht over
de benoeming van nieuwe bisschop
pen. Spanje moet natuurlijk wel zor
gen dat er kandidaten by zijn die
BERN Professor Hans Kueng,
de Zwitserse theoloog die, aldus het
Vatikaan, het risico loopt zich bui
ten de Rooms Katholieke Kerk te
plaatsen, heeft duidelijk gemaakt,
dat hij nog steeds bereid is naar
Rome te gaan om daar zijn inzich
ten te verdedigen, maar dat hij
staat op een "rechtvaardig en eerlijk
proces".
Het Vatikaan en Kueng verschillen
diepgaand van mening over zulke za
ken als de onfeilbaarheid van de
kerk en de onfeilbaarheid van de
paus.
In een vraaggesprek met de Zwit
serse radio heeft pater Kueng ge
zegd dat hij nooit een uitnodiging
heeft afgewezen om naar Rome te
komen, zoals door Vatikaanse func
tionarissen is beweerd. Hij voegde
hieraan toe dat hij echter wel "eer
volle voorwaarden" verlangde.
Hiertoe behoorden aldus Kueng,
inzage in de Vatikaanse dossiers in
zijn zaak, vrije keuze van een raads
man, een overzicht van de moge
voor het Vaticaan enigszins aan
vaardbaar zijn, anders loopt de pau
selijke keuze van drie vast, maar
maar Spanje heeft het eerste en het
laatste woord en kan dus elke onge
wenste kandidaat tegenhouden.
De nieuwe minister van Buiten
landse Zaken schijnt de impasse
graag te willen doorbreken. In de
omgeving van de kardinaal wacht
men met spanning af welke prakti
sche vorm die „bereidheid tot pra
ten" van het nieuwe kabinet gaat
krijgen. Er zijn weer vijf vacante
bisschopsplaatsen te vervullen (Ge-
rona, Cadiz, Teruel, Avila en Zamo-
ra). Methode en tempo bij de vijf
benoemingen kunnen een eerste be
wijs leveren van de „good-will" van
de Spaanse staat, zegt de omgeving
van de kardinaal.
lijkheden van beroep, kortom "een
rechtvaardig en eerlijk proces".
"Wat iedere misdadiger in de be
schaafde wereld kan eisen", aldus
de theoloog, zou een katholieke
theoloog ook mogen verlangen".
Kueng gaf toe dat het Vatikaan en
de Duitse bisschoppen waarschijnlijk
hun druk op hem zouden ver
zwaren. De Duitse bisschoppen, zo
zei hij, zouden echter zeker meer
geïnteresseerd zijn in "positieve op
heldering dan in disciplinaire maat
regelen".
Kueng zei dat hij te gelegener tijd
op de verklaring die het Vatikaan
over de onfeilbaarheid heeft uitge
geven zal antwoorden. Deze verkla
ring was voornamelijk gericht tegen
de standpunten die Kueng in zijn
twee Jaar geleden werk "onfeilbaar
heid? Een onderzoek" naar voren
heeft gebracht.
Kueng liet duidelijk blijken dat hij
geen haast zou maken met zijn ant
woord.
Beroepingswerk
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Scharnegoutum, toe
zegging: J. Jeltema, kandidaat te
Groningen; beroepen te Katwijk aan
den Rijn: E. K. Teygeler te Marken;
beroepen te Noordeloos: G. de Greef,
kandidaat te Tricht.
Aangenomen naar Hattum C. A.,
toezeggingM. den Dekker, kandidaat
te Utrecht; aangenomen naar Den
Haag-Loosduinen als predikant bij
zondere werkzaamheden (leraar gods
dienst aan het Groen van Prinsterer-
college aldaar)D. Bode. kandidaat
te Den Haag.
Bedankt voor Vlaardingen. Wijk
Holy-Noord, toezegging: H. Jonger-
den te VeenendaaL
Nieuw verzoek
om eerherstel
prof. Schilder
Vier gereformeerde predikan
ten hebben in een verzoekschrift
aan de generale synode van
Haarlem Limiteren gevraagd
om eerherstel van de Kamper
hoogleraar dr. K. Schilder, die
in 1944 als zodanig werd afge
zet, en diens toenmalige emeri
tus-collega dr. S. Greijdanus te
gen wie ook maatregelen zijn
genomen.
De verzoekers waren ten tij
de van het conflict dat tot de
vrijmaking van een deel der Ge
reformeerde Kerken leidde, al
dan niet opgeschoten Jongens, 't
Zijn ds. J. Schelhaas (47) te
Delft-Abtswoude, ds. C. van Gin-
kel (36) te Putten, ds. Akker
man (44) te Kampen en ds. A.
D. van den Heuvel (37) te Ens
In de Noordoostpolder.
Zij achten de algemene schuld
belijdenis die de gereformeerde
snyode in 1967 deed voor het
"synodale" aandeel in de breuk,
onvoldoende en wensen eerher
stel en opheffing van de maat
regelen. De hele "kwestie 1944
moet niet langer een schand
vlek in onze kerkgeschiedenis
blijven vormen".
Geref. Kerken (vrijgemaakt)
Beroepen te Soest, in combinatie
met Baarn: C. J. de Ruyter. kandi-
daat te Rotterdam.
Chr. Geref. Kerken
Geref. Gemeenten
Oud-geref. Gemeenten in Ned.
