NIEKE SOLO VAN TWEE UUR
a
Van Wijhe: bij de gratie van Fedor?
"ZEGE ZATERDAGMIDDAGCOUREUR OP SEMI-PROFS"
ederlands kampioen Joop Zoetemelk: Ik heb zelden zo goed gereden
n i»u<
DAG 25 JUNI 1973
PAGINA 11
SPORT SPORT SPORT SPORT H SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT
issementen
da
Ikenburg
iionals (187,5 km)
Zoetemelk (Germigny l'Eve-
187,5 km in 4.36.06; 2. Ben
ni *rs (Zaandam) op 7.20; 3. Ger-
Sarstens (Prinsenbeek zt; 4.
Prinsen (Hank op 8.41; 5. Wim
rs (Limbricht zt; 6. Henny
(Oldenzaal) zt; 7. Tino Tabak
ld) op 10.49; 8. Theo v. d.
(Valkenburg) op 11.22; 9. Jan
Wijk (Turnhout op 12.02; 10.
Mem (Goes) zt; 11. Jo Vranc-
"Oosteren) zt. Op één ronde: 12.
(rekels (Sittard); 13. Jos v. d.
(Helmond)14. Harry Beurs-
(Belfeld)15. Gerard Vianen
®gen)
i (165 km)
es van Wijhe (Kerkkdorp Gld)
2. Fedor den Hertog (Ermelo)
sec; 3. Gerrie Kneteman (Am-
I op 2.09; 4. Toine van den
(IJzendijke) zt; 5. Wil van
frt (Tilburg) op 6.37; 6. Cor
(Treebeek) zt; 7. Frits
(Sappemeer) zt; 8. Hans Koot
hoven) zt; 9. Ad Tak (Oud Gas-
7.45; 10. Piet.van Kollenburg
«1) op 8.18; 11. Albert Scheffer
op 8.44; 12. Jan Lange
fade) zt; 13. Henk Spits (Baar-
14 Gerrie Stnicoiaas ('s Gra-
d) zt; 15. André Gevers
fodel) zt.
(52,5 km)
van OostenHage (Kloe-
1 130.35; 2. Willy Kwantes
dam) op 1.13; 3. T. v. d. Plaat
wmalsen) op 4.03; 4. Henny de
h (Apeldoorn) 4.22; 5. Gré Don-
Krommenie) zt; 6. Anne Rie-
fa (Slappeterp) op 4.29; 7. Ti-
popma (Huins) zt; 8. Karin Vos
Erdam) zt; 9. Bella Hage (Den
!l z.t.; 10. Ineke v. Homoet (Al-
ïdam) op 4.31.
VALKENBURG Wat is er nog toe te voegen aan de mededeling, dat Joop Zoetemelk
met overmacht het Nederlands kampioenschap bij de professionals won? De vaststelling,
dat de solomsh waarmee hij in negentig kilometer de schamele resten van het vaderland
se, professionele peloton vér van zich af schoof, dat die rush vrijwel uniek mag worden
genoemd, zéker in de laatste dertig jaar, dat mag er nog bij.
kwam echt macht tekort om Joop
Zoetemelk te volgen. Allemaal een
gevolg van de penicilinnekuur, die
ik heb moeten volgen, toen ik met op het moment, dat Zoetemelk het
En verder dient men zich te buigen
over het Tourgebeuren, dat aan
staande zaterdag losbarst. En de rol
van Joop Zoetemelk in de ronde
van Frankrijk. Zo goed als vorig
jaar, zo was ook nu Zoetemelk op
de Cauberg in een glanzende vorm.
Ook toen ging hij, leunend op een
Door
Fred Racké
nog volmaakt ongeroutineerd
wat het ploegenwerk betreft aa
start komt. Een andere zaak i
imponerende prestatie op de Val-
kenburgse heuvel, met erg veel goe
de moed naar de Tour.
Toen echter was er 3lechts een
vleugje hoop, dat er heel mis
schien iets te doen zou zijn aan
de te verwachten overmacht van
Merckx, meer niet. Nu ligt dat alle
maal heel anders en Joop Zoete
melk ging er na afloop van zijn
kampioensrit dan ook gretig op in.
„Er zijn", zo sprak hij onvervaard, ereplaatsen noteerden,
„wel degelijk kansen. Ik wil niet
zeggen, dat ik dé favoriet ben, dat Ben^ Janbroers, die
zou te veel tekort doen aan de kan
sen van Ocana, Thévenet en zo zijn
er nog wel een paar. Maar het is
;o, dat ik nog maar zelden
voorhoofdsholte-ontsteking uit
de ronde van Italië terugkwam. Die
kuur laat zijn sporen na. Ik kom
wel weer terug in vorm, maar het
gaat niet snel genoeg. Op deze ma
nier wordt de Tour toch een pro
bleem, hoe graag de bazen ook wil
len dat ik meerijd. Trouwens:
Spanje en Italië achter elkaar, dat
lijkt me wel genoeg zo. Ik zal eens
een dag of twee recupereren en met
de- bazen praten. Misschien, dat ik
dan toch....".
Wellicht dat Karstens dan toch aan
de start komt als een Nederlandse
vertegenwoordiger in het Tourpelo
ton, waarnaar ikan worden uitgeke
ken. Vooralsnog kan men dat niet
maar de mannen van Canada
Dry-Gazelle. Die dan wel
was slechts „administratieve glorie".
minuten
twintig seconden na de fi
nish van Joop Zoetemelk „de
Karst" in de sprint om het zilver
bedwong, legde de zwakte van zijn
goed heb gereden. Ik heb nog weer Pl°e8 onomwonden bloot. „Natuur-
meer macht gekregen, ik ben nog
meer volgroeid. En wat mijn tegen
standers betreft: in de Dauphiné
Libéré reed Ocana formidabel, maar
de Midi Libre ging het met hem zi*n
lijk, Joop was de sterkste, daar kun
je niets aan toe of af doen .Maar
hij pakt natuurlijk wél zeve
ten op zijn taichitervolgers,
dan ook nog
tijd vond worden zijn tegenstanders
te testen, een volggroep van elf
man voor de opgave stond hem te
counteren, en dat er van de elf
maar liefst vijf het shirt van Cana
da Dry droegen. Waarbij dan nog
eens drie (Krekels, Spetgens, Kelle-
ners), die een „thuiswedstrijd" re
den op him „eigen" Cauberg én een
manneke als Wim Prinsen, dat ééns
als een veelbelovend klimmertje
werd aangemerkt. De vijf (Jan-
broers voltooide het kwintet) konden
niets terugdoen, zelfs niet met
hulp van Bennie Kuiper en Gerben
Karstens, die er ook bij waren en
die even ongaarne Zoetemelk had
den zien vertrekken. Nogmaals, men
kan en mag aan déze prestatie van
reeks Zoetemelk (een imposante vlucht
van bijna honderd kilometer, ont
staan uit eindelijk het intiatief
op het Juiste moment en geen mo
ment in gevaar geweest) niet al te
veel afdoen. Zoetemelk heeft zéker
niet alleen gewonnen "bij gebrek
aan tegenstand1" maar de stand
van zaken in het Nederlandse prof
korps moet na dit strijdverloop toch
wel als „somber" worden betiteld.
Zoetemelk: „dat is natuurlijk mijn
zaak niet. Ik woon en werk in
Frankrijk. Maar het is daar
Aangemoedigd door zijn Franse echtgenote Frangoise, die in augustus haar eerste kind verwacht,
gaat Joop Zoetemelk op weg naar zijn overwinning.
die ton Oosten -Hage is in
iburg voor de vijfde maal in
ve kompioene van Nedcr-
worden. Dat zij in het
Nederlandse wielrensters
hijd niet haar gelijke heeft
du>' \en bewees Keetie van Oos-
de voorlaatste ronde, toen
langer het gezelschap van
jarige Willy Kwantes duldde
111 de zesde beklimming van de
J v v orgoed afstand nam
jonge Zaanse. „Ik had
tien wel eerder kunnen weg-
van Willy, maar dat is zo
>Mig. Vorig jaar heb ik ook
ig alleen gereden", onder-
lc te de 23-jarige Zeeuwse na
haar superioriteit, die door
Kwantes werd erkend: „Ik
let ik in dit kampioenschap
kon worden. Keetie ver-
onmogelijk. Zij is de
f'Jte". Willy Kwantes was met
!r£*i)an Oosten al in de eerste
zeven ronden ontsnapt aan
van 34 dames, dat vier
'.en achterstand had op de
mie en drie minuten op
Kwantes.
dacht ik alweer wat minder.
Voor Thévenet geldt ongeveer het
zelfde".
Misschien
Waarmee men zich na dit Cau-
berg-kampioenschap op slag alweer
midden in de prognoses voor het
aanstaande evenement bevond. En
er nauwelijks meer werd teruggekeken
op de titelstrijd. Hoogstens nog
doot. Gerben Karstens, maar ook dat
gebeurde in het kader van de ko
mende Tour: „Je hebt gezien, dat
het me veel moeite kostte om me
enigszins vooraan te handhaven. Ik
twee. Achter Joop gebeurde gewoon- tuurlijk wel even anders dan hier,
weg niks, er zat geen snelheid in,
er werd niet goed overgenomen,
geen tempo gereden".
Somber
Janbroers had gelijk. Wie de „ere
plaatsen" (slechts tien renners wer
den niet op een ronde achterstand
gereden) van de Vissersformatie op
telt. komt tot een respectabel getal.
Maar dat mag dan ook wel, als
twaalf van de 43 vertrekkers tot die
ploeg behoren, als er nog maar één
formatie van redelijke allure (Fri-
sol) meedoet en als die ploeg dan
óók wat het koersen betreft. Het
zijn niet zulke eenvoudige crite
riums als hier. Er moet daar ge
werkt worden. De parkoersen zijn
ernaar. Vorige week reed ik in de
Polymultipliée dat is minstens
zo'n zware wedstrijd als dit Neder
landse kampioenschap. Toen ik
daar goed koerste, wist ik, dat ik
het hier op de Cauberg ook zou
kunnen maken".
Te lang
Zoetemelk ging ongeveer half koers
weg uit een groep van twaalf, die
zich tussen de zestigste en de ze
ventigste kilometer had gevormd. In
de voorgaande ronden was voorna
melijk Henndie Kuiper actief geweest.
Karstens: „dat was zo afgesproken.
Hij moest zo veel mogelijk Joop
testen, zodat 'ie flink moest geven.
Als hij dan beslissend zou weg
springen zouden we wellicht alle twee
of minstens ik meekunnen. Maar hij
ging met zo veel macht weg, dat er
geen volgen aan was". Hetgeen door
Janbroers werd bevestigd: „Alleen
Karstens en ik konden nog achter
hem aan, maar ook Gerben was on
zeker. We wachtten toch te lang.
Maar ik weet niet of we wel bij
Joop hadden kunnen blijven". Zoe
temelk op zijn beurt: "Die aanvallen
van Kuiper en een paar Canada
Dry-mannen hadden me weinig ge
daan. Beurskens, Duyndam en De
Vlam vooral kwamen er al knap
door te zitten. Bovendien reden er
veel te veel mannen voor zichzelf.
Ik ging bij die beklimming in de
twaalfde ronde aan kop en versnel
de even om te kijken wat er zou
gebeuren. Er gebeurde niets. Ik
meteen los en ik kón zó maar door
gaan. In mijn eigen tempo en dat
is erg voordelig op zo'n circuit met
steeds terugkerende beklimmingen".
Hetgeen betekende, dat de verza
melde menigte zich uitsluitend kon
gaan bezighouden met het ruim
twee uur toejuichen van Joop Zoe
temelk én het constateren, dat die
ronde na ronde zonder zich extra
in te spannen onbereikbaar werd.
Het was tenslotte eigenlijk alleen
maar aardig voor die mensen om bij
te houden wie er nog niet op zeven
en een halve kilometer achterstand
waren gezet door de man, die er
niet met kop en schouders, maar
met een heel lichaam bovenuit stak.
VALKENBURG Het oordeel van Joop Middelink was mild.
„Ik ben blij vóór die Van Wijhe. Hij was hier vandaag de sterk
ste. Niemand kan zeggen dat „dolle Dries" de kampioenstrui
niet verdiende. Vanuit het vertrek heeft hij geattaqueerd.
Steeds is hij erbij geweest. Om in de finale tenslotte handig
te profiteren. Echt: Dries van Wijhe heeft laten zien wat hij
kan. Dat was ik wist het allang erg veel. Normaal zou
ik als bondscoach dan ook blij mét zo'n titelhouder moeten
zijn. Maar ja, Van Wijhe is nu eenmaal niet serieus genoeg.
Daarom betwijfel ik of deze dag in Valkenburg de amateur
wielersport wel een dienst heeft bewezen."
Waarmee Middelink het eerste
vraagteken plaatste na een boeiend
maar toch eigenlijk weinig verhef
fend nationaal wegkampioenschap.
Een als altijd drukbezochte titel
strijd op de gevreesde Cauberg,
waarbij Neerlands betere liefhebbers
tweeëntwintig maal tegen de verra
derlijke „bult" opmoesten. Teveel?
„Zonder twijfel" oordeelden de
mannen die zich via het klassieke
„waaierwerk" hadden geplaatst voor
het betwisten van de trui. „Dit is
geen eerlijke zaak. Hier zijn de
echte klimspecialisten absoluut be
voordeeld. Voor jongens, die afgaand
op hun „grote" uitslagen en hun
resultaten in het „kermiswerk" veel
meer aanspraak op de titel kunnen
maken, is er geen beginnen aan."
Excuses waarmee onder andere
Minneboo, Stander, De Groot,
Kuijs, Schuiten en Westrus hun
vroege opgave omkleedden. Waar
achter zich later ook andere vedet
ten zouden verschuilen. Een uitleg
die evenwel niet volledig was te ac
cepteren. In buitenlandse etappe
koersen gerodeerde geselecteerden
als Aad van der Hoek, Cees van
Dongen, Henk Poppe en Milkrace-
winnaar Piet van Katwijk konden
immers vorig jaar wel „omhoog".
Slaagden er in het verleden al zo
vaak in zich in de heuvels te on
derscheiden.
Smalle top
Maar halfkoers stapten Middelinks
kandidaten voor wereldkampioen
schappen en Tour de l'Avenir sim-
peltjes „uit". Gaven zij toe aan het
knagende gevoel dat alle inspanning
toch vergeefs was. Dat zij de slag
hadden gemist.
Vraagtekens rond de „kernploeg"
dus? De wegcoach schudde later
het hoofd maar weer eens. „Geen
moraal", stelde hij bikkelhard vast.
„Een mentaliteit die ze straks nog
eens opbreekt. Want ze denken dat
ze er allemaal al zo'n beetje zijn.
Wel, laat ik het dan maar eens
hardop zeggen: wij Nederlanders
overschatten ons amateurcorps. Na
tuurlijk er zijn leuke successen,
maar nationaal is de top afge
roomd; wordt de bovenlaag steeds
smaller".
Waarvan de oorzaak Middelink
ging daar niet op in misschien
wel is dat er van die „betere" ren
ners roch ook wel vreselijk vee1,
wordt gevraagd. Dat zij zich in de
klassiekers en internationale etap
pewedstrijden al vroeg in het .sei
zoen „kapot" rijden. Dat er tijdens
zo'n Nederlands kampioenschap bij
die (toch wel) favorieten wan
neer ze eenmaal op achterstand
zi nj gereden echt geen ambitie
meer is.
Enthousiasme dat Dries van Wijhe
bijvoorbeeld wel had. Met Frits
Schür loerend op eindelijk een
acceptabele uitslag John Corne-
lissen en eerstejaarsamateur Alex
Bongers rammelde hij al in de eer
ste beklimming aan het lange lint
(139 vertrekkers). Wat meteen al
tot een zo zou later duidelijk
worden blijvende afscheiding
leidde. Toine van de Bunder, aan
gevuurd door de honderden „pet
ten", Gerrie netemann en nog
twee debutanten, Brabanders Ad
Tak (21) en Johnny Konings
(18) haakten aan. Waarna meteen
Fedor den Hertog het gevaar zag.
Van de getipte namen gingen alleen
Alimg en Dohmen mee. Jan Raas
moest alles geven in een geslaagde
jacht, maar het tempo lag zo hoog
dat Aling, Cornelissen en zelfs de op
kracht klauterende Limburgse lieve
ling Matje Dohmen „eraf" moesten.
Den Hertog een paar keer hard
bergop was gedemarreerd had nie
mand hem kunnen houden. Die an
dere drie zaten er finaal doorheen."
„Niet waar", wist Fedor. „Ik heb
geprobeerd. Steeds weer wipten
„Kneet" en Van de Bunder mee. Ik
werd er kregel van. Daarom heb te
gen Dries gezegd dat hij eens moest
gaan. En dat lukte."
Zuinig
De nieuwe kampioen bij de amateurs, „Dolle" Dries van Wijhe
uit het Gelderse Kerkdorp, op de schouders van zijn supporters.
Vraagteken
Ook thuisrijders als Geilenkirchen,
Ceulen, Langen en Boersma hadden
in die fase (en daarna) moeite om
zich tussen de voorsten te handha
ven. Ophieuw een vraagteken? Was
het voordeel van de klimmers dan
toch niet zo groot? Of had Den
Hertog gelijk met zijn bitsige: „Het
talent in Limburg is eenvoudig niet
tot hij dat verzamelde groepje
klauteraars weer rond zich had.
Ceulen kwam met Wil van Helvoirt
als eerste. Johan van der Meer
volgde in gezelschap van Peer
Maas, Henny Peels, Jos Schipper en
Henk Smits, waarna Dohmen (ter
wijl Wim de Waal in solo zijn sup
porters bevredigde met een „vervoe
ging" van Van de Bunder en Raas)
met Boersma en Fedors broer Nidi
Tientallen anderen volgden dat
slechte voorbeeld. Ook Piet van
Katwijk. „Wat had het immers nog
voor nut?", vroeg de rossige et-
ting-coureur zich af. „Fedor was
toch niet meer terug te halen".
Een stelling die in de finale op
drie minuten afstand Boersma,
Van Helvoirt. Schür en De Waal
nog wel wilden betwijfelen, maar
die Den Hertog toch compleet be
den Hertog alsnog aan het front vestigde. Broer Nidi was toen ge-
neerstreek.
Om van dichtbij Den Hertog op
nieuw vernietigend te zien uithalen.
Knetemann reageerde meteen. Van
de Bunder, Nidi den Hertog en Van
Wijhe volgden. De slag was geval
len. Raas stapte ontgoocheld (nog
geen minuut achter de leiders) af.
lost ver naar acnteren gestuurd.
„Maar", zag Middelink in de eerste
volgwagen, „de twee overgebleven
IJsselstreekrijders, Van Wijhe en
Fedor, waren het knap eens. Zonder
overdrijven mag ik dan ook zeggen
dat Dries van Wijhe zijn titel aan
Fedor heeft te danken. Wanneer
Woorden waaraan opnieuw twijfels
kleefden. Al erkenden ook Van de
Bunder en Knetemann dat Fedor
dolle Dries had gesteund. Amstels
beste klimmer (na Olympia's Ronde
de fiets twee weken in de stelling
gezet)„Ik was bang voor een her
haling van vorig jaar. Ik wilde niet
weer in de laatste ronden bezwij
ken. Nadat ik Fedor had teruggeno
men kreeg ik last van kramp.
Daarna heb ik erg zuinig gereden.
Met Van de Bunder sprak ik af dat
we om beurten achter Fedor en
Dries zouden aangaan. Maar Van
de Bunder sloeg de laatste keer
over. Al geef ik toe dat Van Wijhe
zeker geen kampioen was geworden
wanneer ik wat minder verdedigend
had gekoerst."
En het sluwe Zeeuwse baasje:
„Kneet" zat finaal kapot. Hij kon
echt niet meer. Maar die Fedor
heeft de boel geflikt."
Toch bleef die aarzeling. Waarom
zou Den Hertog zo maar een kam
pioenschap afgeven? Clubliefde? „Ik
ken Dries Van Wijhe al lang. Ik
g-un die jongen best de titel. Een
vereniging betekent voor mij erg
veel", verzuchtte mysterieuze Fedor.
Maar.in de voorlaatste klim
sprong hij toch wel vreselijk hard
weg bij zijn twee andere concurren
ten. Maakte hij, verbeten koersend,
nog een minuut goed op dolle Dries.
„Waarom?", vroeg het volk zich af,
„waarom liet Den Hertog Van Wij
he dan eerst anderhalve minuut
gaan?' Had hij zichzelf dan toen
wat overschat? Of had hij er ge
woon plezier in de kampioen te
kunnen kiezen? Eenvoudig, terwijl
de anderen machteloos moesten toe
zien, uitmaken of hij zelf de trui
zou pakken of een vriend die eer
zou gunnen?
Speelde Fedor den Hertog, die met
een nationale titel zijn marktwaar
de in de criteria nauwelijks kon op
voeren, een spelletje' Zijn ploeglei
der, Frisols Piet Liebregts, vond van
wel. Desondanks bleven woord en
daad van de ook al 27-Jarige, sinds
de Milkrace besnorde Olympia's
Tourwinnaar, in schril contrast.
Op de vraag of Fedor een cadeau
weggaf kwam geen antwoord.
Slechts de feiten resteerden. De
triomf van een ongesponsorde zon
derling op de fiets. Of, zoals Am-
stel-ploegbaas Herman Krobt, mees
muilde: „De overwinning van een
zaterdagmiddagcoureur op de verza
melde se mi-profs
Henk Kruithof
Yerbeeck verrast
Merckx in sprint
DEN HAAG Niet alleen in Ne
derland, ook elders in Europa zijn dit
weekeinde de natlbnale wegkam-
pioenschappen gehouden. In België
verraste Frans Verbeeck door in de
eindsprint Eddy Merckx te verslaan.
In Frankrijk zegevierde Bernard
Thetfenet door na een solo van tach
tig kilometer met drie minuten voor
sprong op het door 50.000 toeschou
wers omringde circuit Cadoudal-Plu-
melac te arriveren. Tweede werd Re-
gis Ovoin Het Italiaanse kampioen
schap was verbonden aan de weg
wedstrijd "De drie valleien van Vare-
se". Hier won Paolini na 257 km in
de eüidsprint van een groepje van 8
man. In Barcelona werd Perurena
Spaans kampioen door in de sprint
met gering verschil Mar tos te klop
pen. Voor de zesde achtereenvolgen
de maal werd Joaquim Agostinho
kampioen van Portugal. In Zwitser
land namen slechts 9 renners deel
aan het kampioenschap, dat gewon
nen werd door Josef Fuchs. Brits
wegkampioen werd Brian Jolly voor
Lesley West.
Autosport De „duizend kilometer
van Oostenrijk", meetellend voor het
wereldkampioenschap merken, is ge
wonnen door de Franse coureurs
Henri Pescalarolo en Gerard Larous-
se met een Matra Simca.
Motorsport De derde kam
pioenscross, die zondag op het circuit
de Vennebult in Varseveld is gehou
den, werd een overwinning voor Mat
ty Ghielen uit Gelden Panningen.
De Yamaha-rijder besliste een span
nend duel met Johnny Vink na een
finale van 20 minuten en twee ron
den met drie seconden voorsprong ln
zijn voordeel.
