„EO VEILIGHEIDSKEURING IS DE
BESTE VAKANTIE-INVESTERING..."
HOE WILLEM OVER
DE PYRENEEEN TROK
RAPPORT
WAGEN
TWEE
WAGEN
RAPPORT
VIER
RAPPORT
WAGEN
EEN
RAPPORT
WAGEN
DRIE
JRDAG
16 JUNI 1973
"Aan zo'n enkel gaatje moet u niet zo zwaar tillen. (Foto Jan Holvast)
Achteraf is Willem B. (36 jaar, bouwvakker en vader
van drie kinderen) de. eerste die zal toegeven dat ze hem
knap hebben getild. Maar daar koopt Willem weinig voor.
Hij had die kennis liever een paar weken eerder gehad toen
hij in die tochtige straat onder dat Ford je lag.
Zijn vrouw had de advertentie het eerste gelezen:
Part. biedt te koop aan zijn prima Ford Cortina '66. Leuke
vakantie wagen, 850.-. Tel. na zes uur.
"Willem", had Annie gezegd, "dat lijkt me wel wat voor
ons. Zou je niet eens bellen?"
En Willem belde. De vakantie na
derde en het vervoer moest nog ge
regeld worden. Aan vliegen hoef
de Willem niet te denken. Veel te
duur, vooral met drie van die Jon
gens. „Nee, zo'n Fordje van ach ten-
eenhalve meier, daar kan je Je
nauwelijks een buil aan vallen",
redeneerde Willem.
Het was koud toen Willem die
avond onder de wagen kroop, maar
dat was geen punt. Hij keek onder
de motorkap, trapte eens tegen de
banden en rukte aan de wielen.
Willen concludeerde dat het een
leuk wagentje was, goed in de lak,
een paar knappe bandjes en een
motor die liep zoals het hoort.
Willem griepte nog wat over
de scheur in de bekleding en de
diepe kras op de kofferdeksel. Dat
scheelde meteen vijf tientjes en
de koop werd gesloten. Fluitend
gooide Willem zijn fiets in de ach
terbak en knorde tevreden naar
huis.
Zaterdags vertrokken ze. Alles zat
in de wagen, tent, slaapzakken,
butagasstelletje, pannen. Annie
had het nog gecontroleerd. Het
Fordje was wel vol, maar ach, met
een beetje schipperen konden de
kinderen nog wel op de achter
bank, vond Willem. Zo groot waren
ze nou weer niet.
Om kwart over acht 's morgens
maakte Willem contact. Onmid-
delijk sloeg de motor aan. Rijden
maar. Richting Parijs. Donders,
wat liep dat wagentje tof. Geen
centje pijn.
Willem kon wel zingen, maar
omdat Annie daar een hekel aan
had hield hij het maar op fluiten.
De kinderen waren door het dolle
heen. Vrolijk drumden ze mee op
de pannen die op de vloer van de
Cortina stonden.
Alles ging voortreffelijk. Rotter
dam, Breda, Antwerpen, Brussel,
Parijseen klein hotel in Ne
mours was het eindpunt van de
eerste dag. Stijf, maar in opperbes
te stemming doken de vakantie
gangers in het vreemde bed.
Ook de volgende morgen liep de
Cortina zoals Willem het noemde
„als de gesmeerde bliksem". Goed.
boven de honderd had Willem
handen en voeten nodig om zijn
automobiel op het asfalt te hou
den, maar dat lag, veronderstelde
hij, aan de zware belading. Annie
moest en zou haar hele garderobe
meezeulen.
Bij Perpignan ging het mis.
Kleine Willem moest nodig. Wil
lem reed een parkeerplaats op,
trok de wagen op de handrem en
kleine Willem kon doen wat hij
moest doen.
Van de gelegenheid werd gebruik
gemaakt om de kadetjes te nutti
gen die in de plastic zakjes zo lek
ker vers waren gebleven. En toen
zag Willem de radiator lekken.
Met een krachtterm sprong hij op
en gooide de motorkap omhoog.
Het wateroppervlak was in de ra
diator niet meer te zien. De re
serveband, ja Willem was niet ach
terlijk, werd uit de koffer gehaald.
De Cortina deed het weer, dat
wil zeggen, Je zag geen water meer
druppelen. De reis ging verder. De
weg was goed en de contouren van
de Pyreneeën tekenden zich reeds
tegen de heldere hemel af, toen die
doffe klap kwam.
Willem schoof met zijn zwaar
beladen Ford naar de rand van
de weg en daar bleef het wagentje
staan.
Net een aangeschoten eend. De
vooras was gebroken. Willems ge
tier was niet van de lucht. Bartje
begon te huilen en Annie stond
met open mond naar de ravage
onder de wagen te kijken. Uit een
niet nader te verklaren lek drupte
de olie gestaag op het warme as
falt.
Het drama verziekte meteen alle
vakantiegenoegens. Het gezinnetje
verkocht de wagen voor
een handvol francs aan de dorps
sloper, kampeerde terwille van de
kinderen een goeie week op een
boerderij en moest toen, de finan
ciën zouden door de treinreis toch
al bar slinken, de aftocht blazen.
Willem is nog wel terug gegaan
naar de verkoper van de wagen,
maar die wist niet meer te melden
dan:
„Tja, kijk eens, Je hebt hem mo
gen bekijken. Van mij had Je 'm
nog mogen laten keuren ook. Het
was een leuk wagentje".
En daar kon Willem het mee
doen. De rest van de vakantie
bracht hij door dicht bij huis. Op
het strand.
Volgend Jaar gaan we wel naar de
Costa Brava, stond voor Willem
vast. Maar dan niet met een leuk
vakanbiewagentje.
MERK:
BOUWJAAR:
KILOMETERSTAND
UITERLIJK:
VRAAGPRIJS:
WERKELIJKE WAARDE:
CONCLUSIE EIGENAAR:
CONCLUSIE ANWB-MAN
BIJ AANHOUDING POLITIE:
„In principe is de leek, ook al
heeft hij verstand van auto's, niet
capabel om te bepalen of een wa
gen betrouwbaar is. Dat kun je
rustig vergeten, tenzij hij een
specialistische opleiding heeft ge
had in het automobielvak. Er
zijn echter mensen, hun aantal
is niet gering en je blijft ze te
gen komen, die menen dat een
ANWB-keuring iets voor de buur
man of de bakker van de hoek
is. Voor hen is dat flauwekul, ze
zijn toch niet achterlijk?"
Dat zegt de heer D. E. Griever
(43) chef van de technische voor
lichting van de ANWB. Uit hoofde
van zijn beroep ervaart ANWB
Een doorgeroeste carrosserie: een kwalijk teken -man Griever regelmatig hoeveel
(Foto Jan Holvast) ..de kenner" van auto's weet.
Hij zegt: „Het zijn mensen die
met de beste bedoelingen van
huis gaan. Ze hebben de krant
nageplozen en menen een leuk
wagentje gevonden te hebben. Ze
weten dat Tante Anne is getild en
dat neef Jan zich knollen voor ci
troenen liet verkopen. Maar mij
maken ze niets wijs, menen ze. Zo
dra de wagen echter in zicht komt
vindt er een psychologische ver
andering plaats waarover ik een
boek zou kunnen schrijven. Ze
worden boterzacht en de geslepen
straathandelaar weet na twee tel
len welk vlees hij in de kuip
heeft.
Zo'n koper, die kwasi-deskun-
dige, geniet vaak een zekere faam
in de buurt of in zijn familie. Je
moet Pietje meenemen, heet het
dan. Piet heeft veretand van au
to's. Maar al te vaak komen wij
hier bij de ANWB die Pietjes te
gen".
Per jaar worden er krap een mil
joen tweedehands wagens omge
zet in Nederland. Dat is tweemaal
zoveel als de verkopen in de
„nieuwbouwsector".
Van dat bijna-miljoen ziet de
ANWB er 100.000 voor een veilig
heidskeuring of aankoopkeuring
verschijnen. De rest, zou je den
ken, is gekocht bij bonafide be
drijven. Dat werpt dan wel de
vraag of hoe de leek er achter
kan komen welke zaken bonafi
de zijn. Er zijn bv scharrelaars
die hun handel slijten via een in
gehuurd adres van een particu
lier.
Griever: "Daar is niet achter
te komen. Het enige advies dat
Je de mensen kunt geven is:
Laat je niet in met de straathan
del. Maar als we het hebben over
een "leuke vakantieauto" van on
der de duizend gulden is het na
tuurlijk wel de vraag in hoever
re er sprake kan zijn van be
trouwbaarheid. Als vuistregel
moet men er van uit gaan dat
er onder de 1500 gulden niets zin
nigs te koop is.
Ondanks hetTisico, ondanks alle
adviezen zullen er altijd wel men
sen blijven die een gok wagen.
Wat heeft de ANBW hen te zeg
gen?
Griever: "Laat die mensen in
godsnaam een veiligheidskeuring
aanvragen. Dat kost drie tien
tjes en daar kun je geen risico
voor nemen. Weigert een verkoper
een keuring, "al die onzin da's
nergens goed voor", dan ls dat
meteen al een thermometer
voor de conditie van zijn koop
waar. Laten die mensen goed be
seffen wat hen te wachten staat,
laten ze kritisch nadenken, hun
hersens gebruiken. Het geld van
een veiligheids- of techni
sche keuring is nooit weggegooid
geld. Het leven van Je gezin moet
je toch wel dertig gulden waard
zijn? Heus. een veiligheidskeu
ring is de beste vakantie-inves
tering die men kan doen".
[JAAR:
IETERSTAND
[LIJK:
HSCH:
OPRIJS:
ELIJKE WAARDE:
AJSIE EIGENAAR:
USIE ANWB-MAN:
23
INHOUDING POLITIE:
Ieder jaar komen ze terug, de
mensen die voor een prik vakantie
willen vieren. Noodgedwongen of
zuinigheid, dat laten we in het
midden. Maar al te vaak houdt
de Rijkspolitie hen aan. In wrak-
kigge en levensgevaarlijke auto
mobielen die de naam nauwelijks
nog waard z(jn. „Het is", zo meldt
de Rijkspolitie, „krankzinnig als
je ziet wat we soms van de weg
halen".
Niet alle tweedehandsauto's zijn
wrakken. Integendeel, maar al vaak
zijn ze in prima conditie. Dat wil
zeggen, de buitenkant. Wat er on
der en in de auto aan de hand is,
daarvoor moet je van goeie huizen
komen wil je dat beoordelen.
Nu, aan de vooravond van de
grote vakantieklap zijn er weer re
gelmatig advertenties te zien waar
bij de opmerking „leuke vakan
tieauto" is gezet. Advertenties dus
die suggereren dat je juist met
dat wagentje een verre trip kunt
ondernemen.
Om te zien wat er zoal te koop
is gingen Henk Ruigrok en Leo
Burgwal, samen met een deskun
dige technicus van de ANWB, op
pad. Zij kropen op en onder de
koopjes, maakten proefritjes en
schreven een rapport van elke
auto. Kopen deden zij niets.
Waarom niet, dat kunt u in de
ze reportage lezen.
De rapporten werden „op straat"
gemaakt. Dat wil zeggen dat er
geen grondige keuring met appa
ratuur is gepleegd. De ANWB-
man die de wagens testte deed dit
op het oog en het gehoor een
en ander gestoeld op vele jaren
vakmanschap Er is niet expliciet
gezocht naar verdachte wagens.
Met opzet zijn de „beruchte"
adressen van handelaars buiten
beschouwing gelaten. Op de gok
werden vier particuliere adres
sen bezocht waarbij als enige
maatstaf gold dat er in de ad
vertentie de opmerking „goede va
kantieauto" moest staan. Een der
gelijke aanduiding immers doet
veronderstellen dat Je met zo'n
auto een nogal verre trip kunt on
dernemen.
Aan alle verkopers werd ge
vraagd of zij dachten dat wij met
het wagentje naar Spanje zou
den kunnen. Alle vier beantwoor
den deze vraag bevestigend. Slechts
in een geval zou een dergelijk
plan ook uitgevoerd kunnen wor
den.
MERK:
BOUWJAAR:
KILOMETERSTAND
UITERLIJK:
MOTORISCH:
VRAAGPRIJS:
WERKELIJKE WAARDE:
CONCLUSIE EIGENAAR:
CONCLUSIE ANWB-MAN:
BIJ AANHOUDING POLITIE:
Ford Taunus 17m
1965
85.000
Plaatwerk rondom nogal roestig, aan
een kant op bepaalde plaatsen doorge
roest, portieren aan onderkant met
gaten. Uitlaat lekt en rammelt. Stuur-
speling, goede remmen. Banden rede
lijk, linker voorschokbreker buiten
werking, rechter matig. Chauffeurs-
portier kan alleen van binnenzijde ge
opend worden.
Motor loopt niet lekker, houdt in. Ver
moedelijk lekke kleppen. Versnellings-
baklager maakt vreemd geluid.
f 850,-
f 550,- a f 600,-
Uitstekende vakantieauto waar je nog
lang plezier van hebt.
Een duidelijk verwaarloosde auto met
x-benen die mogelijk bruikbaar is als
hij eerst behoorlijk wordt nagekeken
en gerepareerd.
Hoeft niet van de weg maar zal zeker
naar garage moeten.
Cortina 1500 de Luxe
1966
60.000
Bijzonder goed geconserveerde wagen.
Prima in de lak, uitmuntend onder
houden. Slechts op beruchte Cortina-
plaats (voor de voordeuren) wat kleine
roestplekjes. Vijf gloednieuwe banden,
nieuwe radio (nog in de doos), nieuwe
klokken, nieuw startslot.
Loopt bijzonder soepel, schakelt uitste
kend, remt perfect. Bodem is klokgaaf.
bedrading vernieuwd,
f 700,-
Gezien de vernieuwingen waarschijn
lijk meer.
Best wagentje.
Onwaarschijnlijk gave auto, de enige
wagen van de vier die men blindelings
zou kunnen kopen. De man heeft hem
door de garage laten onderhouden
(vervangen onderdelen lagen in kof
ferbak) en als men hem even correct
blijft onderhouden is dit een auto
waarvan men nog Jaren plezier kan
hebben.
Geen problemen, waarschijnlijk een
complimentje.
Ford Taunus 12m
1965
81.000
Slordig bij gepleisterd, slordig en met
de hand geschilderd. Nieuwe uitlaat,
verzwaarde veren.
Distributie gaat tekeer, benzinepomp
lekt, rammelt hier en daar, lekt olie,
sturing redelijk, banden in behoorlijke
staat, kruiskoppeling mogelijk defect.
f600,- ("maar daar valt over te pra
ten").
Hooguit f 300,-.
Het is geen nieuwe wagen maar voor
zijn leeftijd in £este staat. Als je niet
harder dan honderd rijdt kun je er
makkelijk mee naar Spanje.
Deze wagen is niet zonder risico, het
is af te raden om hem te kopen en
zeker om er mee naar Spanje te gaan.
Het motortje is duidelijk verdacht.
Het is nog maar de vraag of de 12m er
zonder kleerscheuren vanaf komt.
Hillman
1962
80.000 (ruilmotor 3 jaar oud)
Vies autootje met roestplekken waar
je op sommige plaatsen je duim door
het "staal" kunt drukken.
Ruimte op de stuurkogel, speling in
voorwielen (lagers?), schokbrekers
slecht, achterveren doorgezakt, vreem
de nokasgeluiden, coverbanden, matig
profiel, lekke uitlaat, zijbalken door
geroest bodem hier en daar doorge
roest.
f250.- ("Maar daar kan echt niets
meer vanaf")
f 100.- a f 150,- en dan is het goed
betaald.
Een prima wagentje voor een arbeider
die weinig geld heeft. Je kunt er mak
kelijk mee naar Spanje en ook al is
het niet nieuw, je komt door elke keu
ring.
Slechte wagen, waarschijnlijk levens
gevaarlijk. De voorbanden zijn nog
bruikbaar, de rest is goed voor de
sloop.
Onherroepelijk van de weg.
.0 fcSCH:
CPRIJS
llJKE WAARDE:
l"SIE EIGENAAR:
lUSIE ANWB-MAN:
Houding politie:
