visite-
Haffner
TOOTS
OP Z,N
BEST
Mozarts
kaartje:
Eerste volledige opname Benvenuto Cellini
Olivia Newton
John krijgt
mager zesje
Stevens
Donovan
en Cohen:
top drie
Vuurvaste
hits van
Rosemary
Ciooney
„CLAIR" VAN PERCY FAITH
Henny Vonk: graag
gezien en gehoord
VRIJDAG 1 JUNI 1973
EXTRA
"Flo and Eddie" Mark Vol
man en Howard Eaylan Repri
se REP 44 234 (MS 2141) War
ner Bros.
Niet alleen uiterlijk lijken
Mark Volman en Howard Kaylan,
alias "The florescent Leech and
Eddie" alias Flo and Eddy, erg
veel op Stan Laurel en Olivier
Hardy. De muziek die zij op hun
laatste LP, "Flo and Eddy" ma
ken, is vaak niets anders dan re
gelrechte slapstick, knotsgekke
nummers die door Howard en
Kaylan verbluffend knap worden
gepresenteerd. Het absolute top
punt van kolder in de pop is hun
"Carlos and the buil", het trieste
verhaal van een groot stierenvech-
Olivia Newton John Polydor
2310 219 f 21,-.
Blijkens de hoes is Olivia New
ton John een zeer aantrekkelijke
verschijning. Wie echter met be
hulp van de diamant haar stem
geluid uit de groeven tevoorschijn
haalt krijgt toch wel een lichte te
leurstelling te verwerken. Bijvoor
beeld met het liedje „Angel in the
morning", een werkje dat muzi
kaal goed in elkaar zit, maar dat
Olivia Newton John niet op de
juiste waarde heeft weten te
schatten. Vooral in de hogere re
gisters gaat er nog al eens iets mis
Haar stem blijkt dan duidelijk te
zwak. Gelukkig herstelt de knappe
i Olivia zich iets in de volgende
nummers bijvoorbeeld met „If we
only have love" een compositie
waaraan onder meer door Jacques
Brei en Nort Shuman (u weet wel
van Le lac majeur") is gewerkt.
Ook de twee oomposities van
George Harrison ,3ehind that
locked door" en „What is life" ko
men wel aardig uit de verf, maar
over het geheel genomen is het
toch niet meer dan een mager
zesje waard.
B.vL.
"Clair" Percy Faith CBS
S 65468 f 21.-.
Percy Faith en zijn orkest slagen
er steeds weer in elpees vol te spe
len met verrukkelijke achter
grondmuziek. Goede arrangemen
ten van muziek, die dankzij de hit
parade, de film of de musical be
kend geworden is. Als titelsong
ditmaal het grote succes van Gil
bert O'Sullivan "Clair". Verder,
treft u op deze plaat de melodie
ter. Te dol om los te lopen.
Daarnaast blijken Howard en
Volman eens te meer in de tijd
dat zij nog bij hem speelde liet
Zappa hen soms dergelijk werk
doen zeer knappe parodisten
van allerlei soorten pop. "An
other popstars life" biedt daarvan
een fraai voorbeeld. Hoe nauwkeu
rig de beide heren een bepaalde
„sound" kunnen imiteren wordt
duidelijk aan de hand van "After
glow of your love", eens een hitje
van de Small Faces. Een puntgave
vertolking, alleen wèl opgeluis
terd door wat kleine instrumenta
le pesterijtjes van Kaylan op de
gitaar.
Volman en Kaylan leveren, het
dus in moderne termen vertaald
een dummy van wat Mozart zoal
vermocht. Vandaar de speelse af
wisseling. Echte bruidsmuziek
voor Elisabeth, dochter van de
gefortuneerde Salzburger-burge-
meester Haffner, waarvan het
stuk zijn naam ontleende. Veel-
betekend dus, want naar de toen
nog in ere bloeiende mannelijke
superioriteit zou de suite eigen
lijk Spath-serenade hebben moe
ten heten naar de bruidegom. Ik
draaide de plaat op een warme
avond, gezeten voor de geopende
tuindeuren. En zie, ik waande
mij even die burgemeester Haff
ner en kom, dacht ik, waarom zou
ik hem ook niet nog een symfo
nie laten schrijven?
H.M.
Zen is uit
as herrezen
Zen Again Zen Ariola
86756 XT Prijs: f 16,90.
De Nederlandse groep Zen is al
bijna in het vergeetboek geraakt.
Na wat denkwerk zullen velen zich
de musical Hair herinneren en de
muziek van Zen daarbij. Voor die
muziek moeten we echter terug
naar 1968-1969. Daarna heeft Zen
niets meer van zich laten horen.
Slechts weinigen wisten dat de
groep nog bestond. En dan is daar
opeens een nieuwe elpee van de
ze zesmansformatde. En niet zo
maar een, nee, het is een plaat ge
worden met werkelijk voortreffe
lijke muziek. Eigenlijk zitten er in
deze plaat totaal geen zwakke
plekken en dat kan maar van wei
nig langspelers worden geezgd.
Het zou mij niet verbazen wan
neer uit deze plaat een paar sin
gles getrokken worden. Beste
nummers: Silver Lining; Lily
Toots (met Lost Suede Shoes, twee
heerlijke rook and roll nummers).
The Knight, met erg fijn fluitspel
en het in de opnamestudio's ge-
improviseerde Freer's Boogie.
J.v.d.N.
"Ben" aan afkomstig van de ge
lijknamige film. Meer filmwerk,
met het liefdesthema uit Lady
sings the blues, "Dueling banjos"
uit Deliverance" en het thema
uit de film „Shaft". Het meeste
indruk maakte op mij het arran
gement het nummer "Nights in
white satin", dat enkele Jaren ge
leden wekenlang aan de top van
de hitparade stond.
B.VL.
zal zo langzamerhand duidelijk
zijn, prestaties op deze plaat die
het beluisteren meer dan waard
zijn. Zij worden daarbij gesteund
door roemruchte mensen als
Aynsley Dunbar (eens drummer
bij Zappa), Jim Pons (die bij de
zelfde baas diende op bas), Ga
ry Rowles, voormalig gitarist van
"Love" en John Herron op piano
en orgel. Het is mede aan deze mu
sici te danken dat "de dikke en de
dunne" een plaat hebben gemaakt
die eenzelfde verkoop verdient
als hun allereerste platen bij de
Turtles, de groep die in de gou
den dagen van de pop, zo rond
1965 hit na hit scoorde.
BVD
Aan deze muziekpagina
werkten mee:
Bert van Dommelen
Han Mulder
Ron Harms
Jan van der Nat
Ruud Paauw
Eindredactie
Pie ter Taf fijn
Layout
Bram van Leeuwen
Jean "Toots" Thielemans,
"Toots in Holland", Philips
6343213, f 12,90; „Spotlight on
Toots Thielemans", Polydor
2484055, f 13,90.
Jean "Toots" Thielemans ver
kreeg zijn eerste bekendheid als
gitarist. Tijdens de oorlogsjaren,
had de Belg (die vele contacten
onderhield met Django Rein-
hardt) zich op dat instrument be
kwaamd en na de oorlog kon hij
direct aan het werk. In die eerste
na-oorlogse Jaren nam muziek 'n
bijzonder belangrijke plaats in t
leven in veel anders was er
tenslotte niet te koop. "Proeven,
van zijn bekwaamdheid" op gitaar
legt Thielemans op de Polydor-
Berlioz: Benvenuto Cellini, o.l.
v. Colin Davis. Philips 6707019, 4
LP's, f 99,60.
De eerste volledige opname van
Hector Berlioz' opéra- comique
Benvenuto Cellini is onlangs uit
gekomen in de Philips-reeks van
Berlioz-werken. Traditiegetrouw
zwaait ook hier Colin Davis de di
rigentenscepter op onnavolgbare
wijze over de merendeels Franse
solisten, het koor van „Covent
Garden" en het BBC-Symphonie
Orchestra.
Het libretto van Léon de Wally
en Auguste Barbier is ontleend
aan de autobiografie van Cellini,
Cat Stevens View from the
top Deram SD 3005 f 29,-
(dubbel-elpee)Leonard Cohen
Live Songs CBS S 65224
f 21,- en Donovan Cosmio
Wheels Epic 65450 f 21,-.
Cat Stevens. Donovan en Leo
nard Cohen zijn drie zangers, die
veel van elkaar weg hebben. Alle
drie zonder meer van grote klasse
en omdat er een zekere band tus
sen deze drie bestaat, door ons
gecombineerd.
View from the top van Cat
Stevens is een erg fijne plaat (of
eigenlijk platen, want het is een
dubbelalbum) met heerlijke rusti
ge muziek. Allerbeste nummers
van deze plaat zijn Love Them All,
It Is Supa (Dupa) Life, Humming
Bird en dan natuurlijk de ver
schillende hits van Cat Stevens:
Blackness Of The Night, I've
Found A Love en I'm Gonna Get
Me A Gun.
Cosmic Wheels van Donovan
zal voor hen, die zioh de „oude"
Donovan herinneren een enorme
tegenvaller zijn. Slechts een en
kele keer vinden we Donovan, de
man met de fijne stem en het
knappe gitaarwerk terug. De eer
ste maal is dat bij het vierde num
mer op de eerste kant (Maria Ma
genta). Daarvoor veel ongewone
geluiden, als trompet en allerlei
electronische geluidjes. De tweede
kant is beter, maar geweldig is het
allemaal nog niet.
0 Leonard Cohen heeft een plaat
vol gespeeld met oude nummers.
Deze zijn opgenomen op ddv. con
certen in Londen, Brussel, Parijs,
Berlijn en Wight. Geen nieuws
voor hen, die Cohen al wat langer
kennen. Maar wel een heerlijke
plaat, voor degenen, die eens ken
nis willen maken, met één van
de allergrootste zangers, een man
die onze eigen Boudewijn de Groot
tot voorbeeld heeft gediend. Een
van de fijnste nummers, naast de
grote hit „You Know Whi I Am"
is het ruim dertien minuten du
rende Please Don't Pass me By.
JvdN
plaat af. Samen met een niet na
der genoemd orkest speelt hij o.m.
Satin Doll van Duke Ellington
en Honeysuckle Rose van de le
gendarische Fats Waller. Maar
ook eigen composities: Le Trot
toir en Flirt. Prima gitaarspel,
keurig, beheerst, technisch be
gaafd. Maar voor mij is Thiele
mans toch pas Thielemans, als
hij mondharmonica speelt. Voor
al zijn spel deed mij onlangs
schrijven dat ik de muziek van
Turks Fruit nog beter vond.dan
de film zelf. Op de mondharmoni
ca is Toots te horen op de elpee
van Philips. Samen met het or
kest van Bert Paige (een vriend
van Toots en ook een Belg) speelt
hij twaalf nummers. Sterk varië-
die ontstaan is tussen 1558 en 1566
Wie het werk van de Florentijnse
meestergoudsmid en schavuit gele
zen heeft, zal zich niet verbazen,
dat Berlioz hierdoor geïnspireerd
werd tot het verwerken van enkel
episoden uit Cellini's leven in een
komische opera. De première in
1838 was een eclatante mislukking
Veertien Jaar later had de opera,
grondig gewijzigd, veel succes in
Duitsland, waarvoor Liszt zich
enorm heeft ingespannen. Meer
bewerkingen volgden, tot het uit
eindelijk resultaat, dat overigens
niet veel meer verschilde van de
oorspronkelijke versie, geaccep
teerd werd in Frankrijk.
Henny Vonk e.a.. "Banten",
BASF 16—25184—5, f 16,90.
BASF, één van de nieuwere la
bels in platen-Nederland, brengt
nogal eens wat muziek op de
markt, die niet voor het gemid
delde grote publiek is bedoeld. Be
wijs daarvan is o.m. de jaarlijkse
produktie in samenwerking met
de Beroepsvereniging Improvise
rende Musici en nu weer een plaat
van de groep met Henny Vonk.
Verder daarin Ernst Reijseger
(cello), Rob van den Broeck (pia
no en Fender Rhodes piano). Ar
nold Dooyeweerd (bas) en Jurre
Haanstra met zijn uitgebreide
slagwerk-winkel.
rend van stemming. Wat triest,
zoals in La Mamma van Charles
Aznavour. Maar dan weer veel
luchtiger, bijvoorbeeld in Sunny
Goodge Street van Donovan. En
zuiver Jazzy in de Midnight Blues
van Thielemans zelf. Duidelijk
wordt wel, waarom de Belg in
Amerika nu één van de favoriete
musici is, die samenspeelde met
Benny Goodman in zijn sextet en
ook deel uitmaakte van het kwar
tet van pianist George Shearing.
Zijn spel lijkt soms nonchalant,
simpeltjes een nummertje weg
blazen. Maar in ieder geval is het
verdraaid fijn, van de eerste tot
de laatste noot puur muzikaal
plezier.
P.T.
De op deze platen gepresenteer
de vorm is de originele partituut,
met een scheutje Duitse versie er
door. De uitvoering is van dien
aard, dat iedere Berlioz- en iede
re operaliefhebbers dit album niet
mag laten schieten. Zonder uit
zondering leveren de solisten top
prestaties Nicolai Gedda, Jules
Bastin, Robert Massard, Roger
Soyer, Christiane Eda-Pierre en
Jane Berbié, stuk voor stuk stem
men van wereldformaat. Vocaal
ondankbaar is de rol van de her
bergier, die met geknepen en be
nepen stem moet worden gezon
gen; Hugues Cuenod maakte hier
van een kostelijke interpretatie.
Henny Vonk (die eigenlijk Henny
Tjong Ayong heet) toonde in haar
jeugd, die zij na de immigratie
vanuit Paramaribo in Amsterdam
doorbracht, niet zoveel belang
stelling voor de muziek. Dat ze in
1964 ging zingen in het combo van
neef Wim Essed was dan eigen
lijk ook maar een grapje. Een
grapje, dat echter verdragen
de gevolgen had. Bij de jazz-mln-
nende progressieven in ons land
is ze nu een graag geziene en ge
hoorde vrouw, ze komt dan ook in
vrijwel alle Jazzclubs. Ze had al
optredens voor radio en tv en
maakte eerder de elpee Vonk's
First. Ook als dichteres geniet
ze grote bekendheid: voor haar
bundel "Puinruimen" kreeg ze in
1965 de Herman van Kuilenburg-
prijs.
Samen met de groep Banten (ge
noemd naar een dorp op Java),
levert de zang van Henny Vonk
zeer geëngageerde muziek op. die
waarschijnlijk maar een heel
klein deel van het Nederlandse
publiek zal bereiken. Dat is Jam
mer, want uitgaand van de mys
terieuze drumgeluiden van Haan
stra interdaad, de zoon van de
filmer wordt er gewerkt aan
de doorbreking van traditionele
muziek-gebruiken. En dat is ze
ker de moeite waard.
P.T.
Live at Montreux: Luba, Louiss,
Engel Group, Pierre Cardin Stee
132; Phil Woods ans his Euro
pean Rhytm Machine, Pierre
Cardin Stec 131.
Van de mode naar de grammo
foonplatenindustrie bleek voor
oouturier Pierre Cardin een klein
stapje. En als hij het blijft doen
zoals bij de twee platen die ik
hoorde dan heb ik er in het ge
heel geen bezwaar tegen. Aan de
vele elpees die er zijn uitgebracht
van 't Jazzfestival dat vorig Jaar
in het Zwitserse Montreux werd
gehouden, voegde hij er nog een
paar toe.
Daar is dan eerst de groep van
Bernard Lubat. die zelf een heel
regiment toestanden voor zijn re
kening neemt: drums, percussion
piano, elektrische piano en stem
Lubat is een drummer die zijn
weetje weet, hij won ooit ook eens
de slagwerk-prijs op het Partj6e
conservatorium. Verder de ras
musicus Eddy Louiss uit Marti
nique op orgel en electrische
piano. Virtuoos. geraffineerd.
Soms schijnbaar kinderlijk een-
Het koor van The Royal Oper»
House. Covent Garden, blijkt he
laas soms wat moeite te hebben
met de Franse taal, die bij Ber
lioz klinkt als een ware waterval
De wat grove zang is in dezi
ooera echter zeker verdedigbaar
Het symfonie-orkest van de BBC
vind ik niet zo overtuigend. Ber-
lios vergt een uiterste precisie, dit
dit orkest niet kon opbrengen, het
geen een overigens weinig sto
rend schoonheidsfoutje van de
opname is. De geluidskwaliteit, is
uitstekend.
R.GJi.
„The Best of Rosemary Cioo
ney" „Botch-A-Me" CBS
S 53243 f 10,-.
t Rosemary Chooney's grote sue
cessen vielen in de periode 1950-
1960. Het wart. losse, springerige
„Botch-A-Me" maakte haar we
reldberoemd, zoals iedère recht
geaarde middendertiger nog heel
goed weet. Maar Rosemary laad
meer pijlen op haar boog: „Hey
There", „This ole house", ..Come
on-a my house" en ...Mambo Ita-
liano" deden haar faam een in
komsten) nog verder toenemen.
Al haar successen zijn nu in net
kader van het als een rukwind
over ons heentrekkende jeugd
sentiment gebundeld op een l
Bij het beluisteren daarvan rea-
liceer Je Je veel meer dan vroe
ger dat de hierboven genoemde
songs Rosemary Cloony maak
ten en niet andersom. Want die
stem, die voordracht van haar
was toch eigenlijk iets van de
middelmaat: niet zo zuiver,
meestal luidruchtig, uitdruk
kingsloos. en zonder swing.
Vooral dat laatste is nu, na zo
veel Jaar, wel heel opvallend. Ro
semary Ciooney redde het toh
omdat ze een aantal vuurvaste
hits in handen kreeg. Met
„Botch- A- Me en „This ole
house" e. a. kon Je eenvoudig
ndet de vernieling ingaan. R.P
Billy Eckstein
tvarm aanbevolen
Billy Eckstein's greatest hits
Met begeleiding van o.a. Woo
dy Herman, Lester Young, Geor
ge Shearing MGM 2353 071
(Mono).
Het opnieuw uitbrengen op een
LP van Billy Eckstein is een
heel goeie daad van MGM, een
der labels van Polydor. Eckstein
bezorgt Je met zijn diepe, don
kerbruine, krokante stemgeluid
onmiddellijk een warm, opge
wekt gevoel in borst- en maag
streek en dat is niet gering. Te
midden van alle gekken en ma
niakken, die zo nodig op de plaat
moeten, vergeet Je wel eens wat
echt zingen is in de wereld van
de lichte muziek. Eckstein herin
nert Je daar weer haarscherp
aan. Het is een genoegen, wrat
héét, een verademing iemand
weer eens te horen zingen om
het zingen, zonder effectjagerij.
zonder maniertjes. Een greep uit
zijn repertoire: ..Everything I
Have is yours". ..How high the
moon". .Love me or leave me".
„Tenderly", .Laura". In totaal
14 nummers, zorgvuldig, geselec
teerd. Een plaat die even warm
wordt aanbevolen als Billy Eck
stein zingt. R.p.
voudig, maar toch alles behalve
kinderwerk. Dan nog twee men
sen op elektrische instrumenten:
Claude Engel (gitaar) en Mare
Bertaux (bas). Samen spelen zij
vier composities (twee van Enge)
en twee van Lubat) die muziek
opleveren boven de middelmaat
en vaak met solistische hoog
standjes van de eerste orde.
Op de andere elpee het grillige
talent Phil Woods op altsax. Voor
mij af en toe aanleunend tegen
"nep", op de momenten dat Je de
indruk krijgt dat hij alleen maar
blaast om vreemde effecten te
verkrijgen, meer niet Maar toch
meestal progressieve muziek van
deze wat onbehouwen optredend*
artiest van zeer aanvaardbaar ge
halte. Zijn Europese ritme-m»
chine wordt gevormd door Gordon
Beck op piano. Daniel Humab
(drums) en bassist Ron Mattew-
90n. Op de hoes een merkwaardi
ge vergissing Volgens de verde
ling van de titels wil men de ene
kant van de plaat bijna 34 mi
nuten lang laten zijn en de
ander 14'i.P.T
Wolfgang Amadeus Mozart, Se
renade no, 7 in D-groot, de "Haff
ner", KV 250, gespeeld door de
Berliner Philarmoniker, dirigent:
Karl Böhm, solo viool Thomas
Brandis. (Deutsche Grammofoon
2530 290) f 24.90.
Feestelijke muziek, feestelijk
gespeeld door het meestal stati
ger opererende Berlijnse orkest.
De Haffner-serenade gold ooit
voor de toen 20-Jarige Wolfgang
Amadeus als een visitekaartje in
de betere kringen. Toondichters
in die tijd waren aangewezen op
dat particuliere mecenaat; CRM
bestond nog niet. De serenade is
