„Neerlands holevert
vakwerk ook op de plaat
Shirley
Sassey
.Kaz Lux beter dan in Yoorburg
SERIE VOL JEUGDSENTIMENT
JACQUES BRELS
OUDE SUCCESSEN
Jazzmuziek op hoog
niveau:Reunion blues
WERELDREIS
VAN KURT
EDELHAGEN
Les Humphries
Vicky Leanclros
zingt haar hits
in het Grieks
jDONDERDAG 26 APRIL 1973
EXTRA
PAGINA 21
Weerzien in Panama Bram
Vermeulen en Freek de Jonge
("Neerlands hoop") Imperial,
(dubbelelpee 5c 188—24796/97).
Het heeft weinig zin cxm op deze
plaats nog eens de loftrompet te
steken voor het duo Freek de Jon
ge en Bram Vermeulen. Recen
senten hebben na afloop van de
vele tientallen optredens "in den
lande" steeds weer gezocht naar
nieuwe superlatieven om deze
nieuwe cabaretfenomenen te
prijzen.
Wie van hun talent niet over
tuigd is, zal dat in de toekomst
waarschijnlijk ook nooit meer ra
ken.
De vraag is alleen: wat maakt
dat de humor van deze twee uit
het Amsterdamse studentenleven
ontsproten entertainers zo aan
slaat? Wie er de eerste beoorde
lingen van "Neerlands hoop" nog
eens op na leest, ziet ze afgebeeld
als een stelletje Jeugdsentimenta-
listen, die binnen afzienbare tijd
wel aan het einde van hun latijn
zijn.
Geen overeenkomsten met "er
kende grootheden" als een Kan,
Hermans of Sonneveld, maar jon
gens, die op een nog braakliggend
terrein de Juiste cabarettoets heb
ben weten te vinden. De voorspel
lers van de kortstondige carrière
hebben ongelijk gehad. Na de wat
aarzelende start in Amsterdam,
zijn ze nu bezig aan een al
vier seizoenen durende succes-
tocht langs uitverkochte zalen.
Om met Freek de Jonge te
spreken: "Je zou er een
hapklare brok van in je keel krij
gen". Die door applaus omgeven
rit is de afgëlopen jaren ook steeds
fonografisch begeleid. Vandaar
dat de nieuwe dubbel-elpee die nu
gloednieuw ligt te zijn al 4 voor
gangers kende. Niet minder dan
1 uur en 46 minuten zaaloptreden
(opgenomen in het Haagse Dili-
gentia) werd in de groeven samen
geperst en is een tastbaar bewijs
van het vakwerk dat op de bühne
wordt afgeleverd.
Het duo komt ook op de pflaat
goed over met uitzondering van de
conference "Dit is het spel" wat
duidelijk de "visuele touoh"
Maar verder is het een aaneen
schakeling van vaak in onbehol
pen stijl gebracht maar vak
kundig getimed amusemen
Dat varieert van kettingen woord
grapjes, zinswendingen en "opstel-
achtig" taalgebruik in conferences
als "De Fietstocht" "Een onge
luk zit in een klein hoekje" en
Corso 19451973, vofcale nonsens
voor twee beitelharde stemmen,
met een virtuoos gehanteerd elec-
tronisch orgel in "Maria Dolores"
"Juanita Sambabal" "De ballade
ran Jan Lui" en "Ik ben zo
bang", harde satire en venijnige
spot in "Dutch hope for Vietnam"
"Fazant met zuurkool" pretentie
loze kolder in de "Soldaten pot
pourri" en "Whisky" en navran
te. weergaloos knappe teksten al3
"Elsje in Hopsy Topsy land" en
het lied over de debiele Jongen
"Kijk daar is Kees". Kortom,
een verzameling ^acts". die het
beluisteren keer op keer tot een
belevenis maken, ook al door de
overstapjes van humor naar
ernst.
Nog een slotopmerking voor de
platenproducer: misschien is er
volgend maal bij de persing iets
be versieren om de verschillende
conferences en liedjes visueel van
elkaar te scheiden. Het voorkomt
een eindeloos gezoek naar een be
paald onderdeel uit het program
ma. Maar misschien was dat dit
maal gezien de lange speelduur
niet mogelijk.
En nu maar rustig afwachten tot
rond de jaarwisseling de nieuwe
toernee "Neerlands Hoop Ex
press" van start gaat. B.v.L.
-Broadway Bassey's Way"
lodieën uit tal van musicals
irley Bassey 5 C 050 05148
Columbia.
bekend: Shirley Bassey
i stemvolume waar gla-
van gaan rinkelen en dijken
schudden. Als ooit het feno-
ii microfoon ons nog eens ont-
om wat voor reden dan ook,
hoeft Shirley Bassey daar be-
ild geen uur van wakker te lig-
want zij komt „met blote
over geweldige afstanden
Daarmee is haar kracht
igegeven. En min of meer ook
zwakte. Want zodra zij met
stem iets anders dan kracht
toon moet spreiden, als zij er
emotie, van bewogenheid,
melancholie in dient te leggen
verdwijnt ze in mist en ne-
n. Die kant van de lichte mu-
zoekt ze ook meestal niet op
een verstandig besluit. In
aadway Bassey's Way" is er
ïéén lied (Who can I turn fo?
meer vraagt dan een gloedvol
igeluid en daarin valt ze di-
door de mand. Voor het overi
beeft Shirley Bassy die liede-
uit Broadway's musical-ar-
geplukt die haar het best
„People" en „Don't rain
my parade" uit Funny Girl,
>uld have danced all night"
My Fair Lady, „Something
lerful" uit The King and I,
ever I would leave you" uit
b e.a. En in die liedjes,
de stem tot aan de hori-
kan reiken, geeft ze iedereen
honderd procent waar voor
Md.
R.P.
„I'm the worst partner I
know" -- Kazimierz Lux EMI-
Harvest 5C056. 24 778 -- Bovema.
Kazimierz Lux had zich wel een
plezieriger terugtocht in de pop
wereld kunnen denken. Als laat
ste man voor de Who mocht hij
het toneel van de Voorburgse
Vliegermolen tijdens het popgala
beklimmen. Een zeer ondank
baar karwei, voor een publiek
dat al twee dagen pop van super
klasse had kunnen horen, en dat
eigenlijk alleen nog maar op
Townsend c.s. zat te wachten. De
ellende voor Kaz werd nog verer
gerd door een onwillige geluidsin
stallatie. "Klinkt het een beetje",
vroeg de vroegere zanger van
Brainbox de zaal op een gegeven
moment, "want hier klinkt het
helemaal niet".
Al bij al een droef eerste optre
den na lange tijd voor de eens be
jubelde zanger. Dat Kaz het be
ter kan, blijkt uit zijn plaat "I'm
the worst partner I know". Lux
wordt gesteund door een stel
goeie muzikanten: Jan Akker
man, Dick Parry, Joe Jammer,
Pete Wingfield en Bruce Row
land.
Een paar van
Kaz in Voorburg bracht, blijken
nu best aardig te zijn. „M-aybelle"
bijvoorbeeld is een heel behoor
lijke compositie van Lux, en doet
het op de plaat goed. "Joanna"
idem dito.
Helaas maakt Kaz Lux een
beetje teveel, gebruik van de
"kopstem", waardoor een aantal
liedjes er nogal iel en geforceerd
uitkomt. Het bederft de totaal-in
druk van dit zeer aanvaardbare
album een beetje.
BVD
Jacques Brei, „Ne me quitte p«s"
e.a., Barclay 80470, f 16,90:
Wij in Nederland kennen Brei
vooral als de vertolker van het
Vlaamse lied. Op deze (vorig Jaar
Juli opgenomen) elpee brengt hij
al die bekende chansons echter
in het Frans. De intentie ervan
verandert niet, daar staalt Brei wel
borg voor. Maar toch Het doet
Je dan weer goed om hem twee
of drie keer te horen zingen M'n
Vlaanderenland, m'n Vlaanderen-
land.
Als Je de chansons van Brei
hoort, spijt het je toch wel dat
hij niet meer optreedt in theaters.
En dat er eigenlijk zo weinig nieu
we dingen van hem uitkomen. Ook
op deze elpee (met goede muziek
van pianist Gerard Jouannest en
het orkest van Francois Rau-
bert) allemaal bekende dingen.
Zoals Marieke (die op de hoes met
grote leters als Mareike wordt aan
gekondigd), Les Biches en Ne me
quitte pas. Maar omdat alles, zo
als gezegd, in het Frans wordt
gezongen is het toch nog een beet
je nieuw. Misschien ben ik een
chauvinist, maar het moet me
toch van het hart dat ik het lie
ver in het Vlaams hoor.
P.T.
Aan deze muziekpagina
werkten mee
Bert van Dommelen
Jan van der Nat
Han Mulder
Ruud Paauw
Jan Preenen
Pieter Taf fijn
Eindredactie en
layout:
Bram van Leeuwen
Oscar Peterson, Ray Brown,
Milt Jackson en Louis Hayes.
"Reunion Blues" MPS 21 209083
f21,-.
Peterson (zie foto rechts) Jack
son en Brown behoren tot de "es
tablishment" van de jazz. Dat be
tekent, dat ze spelen in het con
ventionele frame, dat van hen geen
verrassingen zijn te verwachten,
wat betreft bezetting e.d. Maar
aan de andere kant betekent het
ook, dat er geen onplezierige ver
rassingen komen, dat er altijd: mu
ziek ten gehore wordt gebracht,
van een hoog muzikaal niveau. Zo
ook op deze elpee, die in juli 1971
werd opgenomen in de BASF-stu-
dio in Villingen.
Het is verrassend te horen hoe
dit kwartet "Satisfaction" van de
Rolling Stones heeft getransfor
meerd tot een waarachtig jazzy
stuk. Een heel scherp luisteraar
zal het misschien nog herkennen,
maar als alle scherpe kantjes er
af zijn, zoals in deze uitvoering,
dan wordt het voor mij toch heel
wat prettiger. Heerlijk om naar
te luisteren is ook "Someday My
Prince Will Come". Ach eigen
lijk is deze hele plaat meer dan
de moeite waard om te beluisteren.
P.T.
EdelhagenParade Kurt
Edelhagen und seinem grossen
Olympia Orchester Polydor
Stereo 2371 364.
Velen zullen zich de openmg van
de Olympische Spelen in München
herinneren. De muziek daarbij
werd verzorgd door Kurt Edelha
gen en z'n orkest, dat hierdoor po
pulair zou worden bij miljoenen
televisiekijkers. Dat orkest kwam
onlangs met een nieuwe langspe-
ler. Het is een muzikale wereld
reis, die begint in Duitsland.
Daarna steekt Edelhagen over,
naar Midden en Zuid Amerika <A
Banda, Brasil en La Bamba) om
via het Engelse "It's a long way
to Tipperary" naar het verre Oos
ten te gaan: Kyoto Gardens (Ja
pan), Chinese Flavor en Aio Ahe
(Hawaii).
De tweede kant begint in de
Sow jet-Unie met ZJivago en de
Kozakken Patrouille. Daarna Eu
ropa in Vogelvlucht: Paris Canail
le, O solo Mio, The Pipe Major,
Valencia, Ungarische Tanze Böh-
mische Polka, Wien bleibt Wien
en Frau Strinima. Tot slot steekt
Edelhagen de Atlantische Oceaan
over naar de Verenigde Staten:
Down bij The Riverside. Yellow
Rose of Texas en Johan Brown's
Body. Kortom een plaat, die in de
discotheek van de liefhebber van
orkestmuziek beslist niet mag ont
breken.
J.v.d.N.
AMSTERDAM:
Concertgebouw: 28 apr. 20.15 uur Utrechts Symfonie Orkest oJ.v.
Anton Kersjes, 29 apr. 20.15 uur Menuhin Festival Orchestra oi.v.
Yehudi Menuhin (tevens solist op de riool)30 apr. 20.15 uur Am-
sterd. Pliilh. Orkest oi.v. Felix de Nobel, sol. Agues Giebel, sopraan;
28 apr. 20 uur Shell Singers, sol. Henny May, sopraan.
Stadsschouwburg: 27, 28 apr. 20.15 uur Amsterdams Toneel met
King Lear, 29 apr. 14 uur Amsterdams Toneel met King Lear, 30
apr. 20.15 uur Toneelgroep Theater met Moeder Courage.
Klein Bellevue: t.ero. 30 apr. 20.30 uur Kabaret Honoloeloe met
„Gieren op 'n eiland" (niet op ma.)
Mickery theater: t.em. 29 apr. 20.30 uur Amsterdams Amateur
toneel Festival.
RAI-gebouw: 29 apr. t.e.m. 2 mei Internationale dames-confectie-
vakbeurs.
DEN HAAG:
Kon. Schouwburg: 27 apr. 20.15 uur „De drie zusters": 28 apr.
20.15 uur, 29 apr. 14 uur Geschichten aus dem Wienerwald, 29 apr.
20.15 uur De misantroop: 30 apr. 20.15 uur Polonaise.
Diligentia: 27 apr. 20.15 uur Joseph Zwilich, viool. Michael Isador,
piano, 28 apr. 20 uur Haags Instrumentaal Jeugdensemble.
Theater In de Steeg: 27, 28 apr. 21 uur Cabaret Salvo met „Car
toon".
Houtrust: 30 apr. 20.15 uur Koninginne-concert o.l.v. Anton Kers
jes, solist Willem Brons, piano.
ROTTERDAM:
De Doelen: 29 apr. 14.30 uur Rotterd. Philharmonisch Orkest oJ.v.
Jean Fournet, 30 apr. 20.15 uur Pierre Cochereau, orgel, Roger Del-
motte, trompet; 27 apr. 20.15 uur Accordeonvereniging Scala; 28
apr. 9. 17 en 20 uur Internationaal Gaudeamus Concours.
Rotterdamse Schouwburg: 27, 28 apr. 20.15 uur Rotterdams To
neel met George Dandin; 30 apr. 20.15 uur Rotterdams Toneel met
„Op blote voeten in het park".
Hof plein-theater: t.em. 29 apr. 20.15 i
„Op blote voeten in het park".
De Groote Schouwburg: 27 apr. 20 uur Mignon.
Piccolo-theater: t.e.m. 28 apr. 20.15 uur Groep „De Appel" met
Peer Gynt, 29 apr. 14.15 uur Kindertheater Wiedus met Wiedus en
wereldwaggelaars.
Riviera-hal: t.em. 4 mei 918 uur Paasshow, planten, kleine die
ren en bloemen.
Theater De Lantaren: 27 apr. 20.30 uur Rotterdams Danscentrum;
27 apr. 24 uur Stampconcert door Theo Loevendie.
Theater In den Twijfelaar: 29 apr. 15 uur Folk- en Jazzconcert.
Rotterdams Toneel met
Sound '73 Les Humphries Sin
gers and Orchestra Decoa SLK
17000—P.
Voor wile de Les Humphries Sin
gers a'lleen maar kenit van grote
hits als "To my f athers House",
"Going down Jordan" en "Mama
Loo" is deze in Duitsland opgeno
men plaat een aardige kennisma
king met de andere kant van de
groep. Het is een verzamel-elpee
van deels eigen nummers, deels
hits van het begin van dit jaar.
Les Humphries heeft gekozen,
voor een medley, verkorte uitga
ven dus. Vandaar ook dat er maar
liefst 24 nummers op deze plaat
staan, die geen van allen langer
d'an een minuut en 45 seconden
duren. Om een greep uit de collec
tie te doen: Ela—Ela; Popcorn;
Slade's Mama we're all crazie
now; Clair van Gilbert O'Sullivan
Wig Warn Bam van The Sweet
Elected (Alice Cooper); Sylvia's
Mother en Mouldy Old Dough.
Opvallend is dat de overgangen
tussen de verschillende nummers
erg goed is.
JvdN
Bij Negram verscheen dezer dagen een serie van acht
platen met voor een deel „goud van oud" en voor
een deel popmuziek. De serie Atlantic en Warner
Bros Masters bevat een aantal live-opnamen en
een aantal verzamelplaten, die wij kort willen bespre
ken.
KING CURTIS at Small's Paradise Pretentie
loze, maar muzikaal alerte rock van tenor-saxofonist
King Curtis tijdens een zaal-optreden in een club in
de Newyorkse negerwijk Harlem. Beste nummer: ,Road
Runner", waarin Curtis zich ontpopt als een vaardig
soulzanger. Uiterst commerciële werkjes als The sha
dow of your smile nemen we maar op de koop toe.
King Curtis werd in 1971 bij rellen in Harlem dood-
RAY CHARLES at Newport Deze opname uit
1958 is de oer Ray Charles, voordat hij de geëffende
weg van de Country en Western opgang. Charles op
z'n best en het is daarom extra Jammer dat achteraf
kennelijk een stereo-effect is „ingedubd". Er is niets
tegen stereo natuurlijk, maar dan moet het niet lijken
alsof de musici stuk voor stuk door midden zijn ge
sneden en hun ene helft uit de box bij het raam
klinkt en de andere helft uit die pak weg bij het
wandmeubel.
BUFFALO SPRINGFIELD De eerste lp van de
legendarische Buffalo Springfield is in deze serie niet
vergeten. Gelukkig maar, want de puike muziek uit de
eerste dagen van deze groep was de laatste tijd moeilijk
te krijgen. Eén kanttekening: af en toe klinkt de mu
ziek wat „blikkerig", maar verder is het een geweldige
plaait.
DELANEY AND BONNY WITH ERIC CLAPTON
Het live-optreden van Delamey and Bonny met Eric
Clapton is ook opnieuw uitgebracht. De clan rond dit
echtpaar heeft naast Clapton nog een aantal groot
heden als Leon Russell en „Delta-Lady" Rita Coolidge
bevat. Maar natuurlijk steelt Clapton de show met
verbluffend gitaarwerk, dat de knappe gospel-soul-
rock van Delaney and Bonny goed ondersteunt.
A TRIBUTE TOT CLYDE MCPHATTER Clyde
McPhartfter met zijn groep The Drifter een van de
grondleggers van de Rythm and Blues is na zijn mili
taire dienst op de solo-toer gegaan. Van die periode
een verzameling in deze serie met als beste nummers:
„Treasure of Love", „White Christmas" en „Such a
Night".
IKE AND TINA TURNER Het koningskoppel
van de soul-muziek ontbreekt al evenmin in deze reeks.
Ike and Tina hebben er lang over gedaan, eer z? zich
in de „picture" hadden gezongen en vooral gedanst.
Want de act de dit paar bij een optreden verzorgt is
nog altijd het meest spectaculaire. Enkele nummers:
„Good times", „You are my Sunshine" en „I can't stop
loving you".
THE EVERLY BROTHERS Een aardige om
trekkende beweging van de platenmaatschappij om de
oude longplayer van The Everly's getiteld „Roots", die
kennelijk niet zo snel de weg naar de consument vond
nu in deze serie te stoppen. Maar de nieuwe hoes en
de lagere prijs kunnen niet vergulden dat het hier gaat
om minder geslaagd werk van de broertjes Don en
Phil..
THE COASTERS Als Je Je op dit ogenblik nog
kunt herinneren welke cijfercombinatie moest worden
ingedrukt om een bepaald stukje muziek uit de Juke
box in het cafeetje op de hoek te krijgen moet de
muzikale prestatie wel een onuitwisbare indruk hebben
gemaakt. Dat deed „Charlie Brown" nu samen met 13
andere nummers van The Coasters in een elpee ge
perst. Jeugdsentiment van de bovenste plank.
My favourite songs in greek-
Vicky Lean dros Philips.
Vicky Leandro:. mag dan de
beleefdheidsvormen niet al te
zeer in acht nemen en in hitland
het stempel „moeilijk hanteer
baar" opgeplakt hebben gekre
gen. haar "Après toi", waarmee
de Luxemburgse Griekse vorig
Jaar in Edinburgh het songfesti
val won is terecht de springplank
geworden, naar een glanzende
carrière. Lijken vele zangers en
zangeressen zich over de vaak
onbenullige tekst die zij krijgen
voorgezet zo te generen dat zij
de meeste woorden in on
verstaanbare klanken omzet
ten, Vicky Leandros valt op door
een uitstekende articulatie. Ge
voegd aan haar volle stemgeluid
doet zij bij vlagen denken aan
Mireille Matthieu, al zou het te
ver voeren haar exclusiviteit te
betwisten. Het is daarom extra
Jammer dat Philips nagelaten
heeft, de volledige teksten van
de twaalf liedjes af te druk
ken, waardoor de muzieklief
hebber een spoedcursusje Grieks
wordt onthouden.
We moeten ons nu tevreden stel
len met de gegevens dat b.v.
(Hey) Joe McKenzie op deze
Griekse elpee (weer) is veran
derd in (Ei) Kazanoba en dat
Après toi is herleid tot Mono esi.
Nummers, die Vicky in haar moe
dertaal zo mogelijk nog beter tot
hun recht laat komen dan in het
Duits en het Frans. Maar al ls
deze langspeler van verrukkelij
ke kwaliteit, de markt lijkt, al
thans in West-Europa, met de
huidige topsongs van Vicky ver
zadigd.
