NOG NOOIT
IAALDEN WE
INALE ZO
1AKKELIJK"
"WAT IS HAGELKAAS EN WAT IS PINDASLAGT
Anders dan andere
terk Ajax krijgt ovatie van Real-supporters
ZWARE STRAF
©ERDAG 26 APRIL 1973
MADRID Ik was nog niet in
Madrid gearriveerd toen Ajax een
persconferentie hield, die slechts
matig door Spaanse persbroeders
bezocht werd, hoewel die Jongens
toch enkele sportdagbladen moe
ten vullen ter grootte van onze
sportweekbladen. De vragen die zü
stelden (zo werd mij verteld) wa
ren ook weinig in aantal en niet
diepgravend.
Eerste vraag: „Waarom heeft
Ajax een eigen kok meegenomen?"
Antwoord van Jaap van Praag:
„Omdat men in Spanje nu een-
Door
Nico Scheepmaker
maal geen pindakaas en hagelslag
kent." De tweede Spaanse vraag:
„Wat is hagelkaas en wat is pin
daslag?" Dat werd hun zo goed
mogelijk uitgelegd. Ze vonden het
geloof ik niet het grootste gemis
in Spanje. Een feit is, dat ik, rond-
in enkele Madrileense
culinaire speciaalzaken geen ha
gelslag of pindakaas heb kunnen
vinden. Evenmin trouwens als in
het menu van de AJacieden dat
het sportdagblad „As" publiceerde.
Daarin is als ontbijt sprake van
toast met Jam en Hollandse boter,
rauwe ham, en twee zacht gekook
te eieren: dus de hemel mag we
ten wanneer de Ajacieden hun
hagelslag en pindakaas tot zich
nemen. Misschien dat dr. Rolink
ze daarmee vlak voor de wedstrijd
injecteert.
Woensdagmiddag 12.00 uur be
leefden wij, buitenlandse Journa
listen, het bekende verpleegsters
effect van de Droste-cacaobus. In
het Santiago Bernabeu-stadion
van Real Madrid werd het woord
tot ons gericht door Don Santiago
Bernabeu, die in het Spaans-talige
soort Frans dat door Nederlanders
zo slecht verstaan wordt, vertelde
dat hij in vrijwel alle talen van de
wereld „dank u" kan zeggen in
clusief het Chinees. Op zichzelf is
dat Droste-effect geen novum:
Stalin heeft in Stalingrad ook wel
eens het woord gevoerd en in Ne
derland wordt Maup Caransa
dikwijls in het Caransa-hotel ge
signaleerd, terwijl Kootje van
broodje menigmaal in Broodje
van Kootje een broodje zou heb
ben gesmeerd. Toch lijkt het me
aan totalitaire staten voorbehou
den om zulke publieke gelegen
heden als steden en stadions te
vernoemen naar een autoriteit die
nog in leven is. Hoewel
Die bijeenkomst voor de pers
vond plaats in de trofeeënkamer.
Op dranken en hapjes werd daar
bij niet bezuinigd. De duizenden
trofeeën (door Jaloerse lieden wel
eens als een uitdragerij van ver
zilverde wansmaak beschouwd)
zijn allemaal voorzien van een
opgeplakt nummertje. Helaas
bleek de corresponderende cata
logus nog niet gereed. De trofeeën
van de eerste tien jaar zijn nu
gecatalogiseerd, de rest moet nog
gebeuren. De pronkstukken van de
collectie zijn ongetwijfeld de vier
bekers che Real Madrid in het
Carranza-toernooi in Cadiz won.
Ze zijn van zilver, ter grootte van
die dwergen die vroeger aan het
Spaanse hof de koning vermaak
ten, en even wanstaltig en potsier
lijk, vol tierelantijnen, versierselen
en uitwassen. Overdadig. Protse
rig. Dus net goed. Want wat is het
beroepsvoetbal in de allerhoogste
regionen anders dan protserig:
een uitwas vol overdaad en tiere
lantijnen? Zulke bekers horen
evenzeer bij het topvoetbal als bi
zarre, wanstaltige hoeden bij de
Newyorkse „Easter-parade". Een
eenvoudige, strakke beker mis
staat in de prijzenkamer van Real
Madrid net zo zeer als een alpino
petje op de Easter-parade. Type
rend was, dat er ook klokken in
de prijzenkast stonden waarvan er
drie ook exact liepen, waaronder
de Zaanse klok die Ajax in 1967
geschonken heeft.
Woensdagmiddag heb ik ook
even langs, op en over het veld
gelopen. Het begrip „grasmat"
heb ik nooit eerder zo letterlijk
vertolkt gezien als in het Berna
beu-stadion. Het gras dat om
zoomd wordt door een gele klei
grond, lijkt als een dunne gras
mat op die kleigrond te liggen. Je
had het idee dat je het gras zo,
beginnend bij de hoekvlag, zou
kunnen oprollen als een tapijt.
Opmerkelijk is verder het schijn
bare gebrek aan veiligheidsmaat
regelen. De toeschouwers (bij elk
aar kunnen het er 125.000 zijn; het
is alsof je een vol Olympisch Sta
dion uitstort in de ook al stamp
volle Feyenoord-kuip) zitten of
staan direct rond het veld, met als
enige hindernis een laag hekje. De
tweede, onneembare hindernis is
nochtans de Guardia Civil, die
rondom het veld in mansgaten of
op een soort melkkrukjes de
Spaanse reputatie van gezag en
orde weten hoog te houden. Eén
ding bevreemdde me daarbij. Die
krukjes zitten met een ketting en
een hangslotje vast aan het hek
werk. Het zal niet vaak gebeuren
dat de beveiliging (ketting plus
hangslot) duurder is dan het be
veiligde (het gammele krukje).
Ik weet niet of het u op de tele
visie is opgevallen, maar Philips
nam in het Bernabeu-stadion een
totalitaire positie in. Alle reclame
was exclusief van Philips. De 56
luidsprekers die op de grond rond
het veld stonden, droegen ook met
duidelijk zichtbare letters de naam
Philips. Zelfs op de kooi waardoor
de spelers die avond het veld op
zouden stappen, lag 's middags al
een wapenschild van Philips als
„eyecatcher" voor de camera's.
Alle persplaatsen waren voorzien
van lampjes, ik heb even gekeken
of die ook van Philips waren,
maar dat bleek wat mijn lampje
betreft niet het geval. Ik denk dat
alle reclame van Philip» was, en
alle lampen van de concurrent
waren: een mooie taakverdeling.
Het was een half uur voor het
begin al duidelijk dat niet Schil-
cher er bij de aftrap bij zou zijn,
maar Arnold Mühren. Het was mij
nooit opgevallen, maai- de Amster
damse AJax-expert Frits B. ver
telde me dat Stuy altijd wordt
„ingetrapt" door Cruijff en Kei
zer, en door de reserves. Welnu,
Cruijff stond Stuy warm te schie
ten samen met Swart, Kleton
enSchilcher, terwijl Arnold
Mühren op het middenveld bezig
was. Een half uur later bleek het
te kloppen.
Een aantal Journalisten was in
hetzelfde vliegtuig met Ajax mee
gereisd. Een van hen liep achter
Ruud Krol, toen Henk Groot die
al in Spanje was waar hij Es-
pagnol—Real Madrid had bestu
deerd, de AJacieden tegemoet liep.
Het eerste wat Krol vroeg was:
..Hoe heeft Amancio gespeeld?"
Amancio zou immers zijn directe
tegenstander zijn. „Hij is gebles
seerd uitgevallen", zei Henk Groot.
„Aan welk been?" vroeg Krol on
middellijk. Dat leek me een gerede
aanleiding Amancio's verrichtin
gen nauwlettend te volgen. Zou
hij het einde halen, nu Ruudje
wist waar de achüleshiel van zijn
enkel zat? Hij haalde het einde
niet, maar dat was meer te wij
ten aan zijn eigen falen dan aan
enige blessure die Krol hem zou
hebben toegebracht. Daar is al
thans tijdens de wedstrijd niets
van gebleken.
-*• riawlA T?
)RID Er is een poosje terug beweerd dat het huidige Ajax vermoeidheidsver-
ïselen vertoont. Er is eveneens gesteld dat de ploeg, gewend geraakt door die impo-
keten van successen, niet meer zo agressief is, zo gretig. Er is ook gezegd dat Ajax
op tactisch gebied de thuiswedstrijd tegen Real Madrid werd dan als voorbeeld
men vergaloppeerde. En bovendien voegde men er aan toe, dat Johan Cruijff de
niet meer is en dat hij dat waarschijnlijk ook nooit meer zal worden. Werkelijk,
allemaal beweerd. En heus nog niet zo lang geleden.
ravond beschaamde Ajax negentig minuten lang evenwel al diegenen die in dit slo-
e seizoen hun vertrouwen in de Kovacs-formatie dreigden te gaan verliezen. Een gre-
igressief, tactisch zeer sterk draaiend Ajax overklaste Real Madrid dusdanig, dat de
rinistische Madrileense aanhang, die het duel schreeuwend en krijsend was gestart, er
stil van werd om tenslotte de Amsterdammers, die in Johan Cruijff hun uitblinker
en, bij hun gang naar de kleedkamers te overladen met applaus. Een ovatie voor de
ipartij in het Bernabeu-stadion! Het is in de geschiedenis van de Spaanse topploeg
n of nooit voorgevallen. Maar het applaus was terecht. Dat zeer zeker.
Ruud Krol flinksverliest en dat gebeurde maar heel weinig een kopduel van Tourino.
krampachtig verdedigde, zocht Ajax
naar openingen en vond ze ook.
Gerrie Mühren: Ze hadden geen
antwoord op ons spel. Als we in de
breedte op balbezit speelden en dan
ineens een lange dieptepass gaven,
zagen ze het niet meer zitten".
Ajax kreeg kansen maar verzilverde
ze niet. Deels door pech (die fraaie
actie van Arie Haan had best mo
gen worden beloond)deels door
onnauwkeurig richten, zoals bijvoor
beeld Johnny Rep na zeventien mi
nuten uit vrije positie deed. Zijn
gehaaste diagonale schuiver ging
daardoor voorlangs het doel.
Weinig
'reugde bij Ajax. Van links
\oelman)
afraad over AJax-Real Madrid
fceniijk uiterst kort zijn. Ajax
vanaf het begin geraffi-
balbezit: hield, zoals dat
het veld groot door steeds
i langs de zijlijn te posteren;
het technisch mindere Real
3 terug, waarna de Madri-
equipe niet in staat bleek om
3S te wurmen uit de krachtige
rdamse houdgreep.
naar rechts Schilcher (res.), doelman Stuy, Krol en Wever (res.
Vente
at het middenveld een Ajax-
was, kreeg de Munoz-elf
moment de kans om in zijn
spel te komen: om pressie-
1 te gaan spelen; om Ajax
druk te zetten, waardoor die
verlossende goal zou kunnen
Nee. Ajax dicteerde koeltjes,
toch echt berekenend, het spel
lakte eigenlijk maar één fout:
van een handvol kansen er
ééntle te benutten,
die ene treffer van Ge'rrie
n was dan ook ruimschoots
nde om glorieus de finale van
's belangrijkste toernooi bin-
stappen.
se
»u het ook niet reëel zijn om
Max met zo weinig zinnen af
en. want wat komt er alie-
niet voor kijken voor Je een
rijd zo in handen krijgt als
'gisteravond. Natuurlijk, aller-
klasse. Maar ook een grote
brutaliteit. En ook dét had de
iandse topelf gisteravond.
In feite al voor de wedstrijd toon
den Stefan Kovacs, Henk Groot en
de spelers die wat over de te volgen
tactiek te zeggen hebben, grote lef.
Door niet Heinz Schilcher zoals
algemeen was verwacht op te
stellen maar Arnold Mühren, de
meer aanvallend ingestelde broer
van Gerrie. Uit de samenstelling
van de ploeg bleek dus dat Ajax
wilde aanvallen, wilde winnen.
Het professionele Ajax, dat bij de
warming-up op het hoofdveld van
het volle Bernabeu-stadion de helse
fluitconcerten die van de tribunes
afdaalden glimlachend, schouderop
halend, had ontvangen, dat Ajax
ging niet uit de startblokken om de
schriele 2—1 van Amsterdam te
verdedigen, maar om de voorsprong
te vergroten! Een riskante bedoe
ning? Voor vrijwel elk elftal in Eu
ropa zou het zelfs een gewisse zelf
moord hebben betekend. Maar niet
voor dit zelfbewuste Ajax.
Johan Oruyff na afloop: „We zijn
er van uitgegaan dat wij sterker
waren, dus dat wij ook in staat
moesten zijn om het spel te maken.
En Real speelde ons daarbij gewel
dig in de kaart. Want toen wij be
gonnen met op balbezit te spelen,
trokken die Spanjaarden zich met
een angstig terug. Dus kónden wij
komen; konden wij spelen zoals wij
het wilden".
Stefan Kqvacs: "Ik koos Arnold
Mühren in plaats van Schilcher
omdat ik onze achterhoede en het
middenveld zoveel mogelijk in takt
wilde laten".
Arnold Mühren zelf, die een prima
partij vertolkte; „ik vond het echt
logisch dat ik voor Keizer werd op
gesteld. Je hebt ia zo'n wedstrijd
immers een linkerspits nodig. Want
stel dat Je vlug met 1—0 achter
komt en je hebt maar twee spitsen.
Nou, dan ga Je mooi in het schip."
Real kroop dus in zijn schulp toen
Ajax op de offensieve toer ging.
Het excuus van Real-trainer Miguel
Munoz: „toen Ajax opdrong was
het voor otns te riskant om te pro
beren het offensief over te nemen.
Want stel dat het mislukte en Ajax
had snel gedoelpunt, wel, dan wa
ren wij in feiite op slag kansloos
geworden".
Fanatiek
Ajax dus meteen in de aanvail. En
wel op een vrij fanatieke manier.
Johnny Rep van alle Amster
damse sterren overigens degene die
het minst schitterde overdreef
daarbij evenwel spoedig een beetje
door bij Real doelman Garcia na
te trappen. Prompt hield de Belgi
sche arbiter Vitel Loraux, die veel
beter leidde dan men bij Ajax van
tevoren had verwacht, de 21-Jarige
Amsterdammer de gele kaart voor
de ogen.
Johnny Rep: „Natuurlijk, die reac
tie van me was stom. Maar Ja, die
keeper sprong met twee benen
vooruit naar mijn enkels. En daar
op reageerde ik te snel en te fana
tiek".
En daarna grinnikend: „maar Ja,
van zo'n gele kaart raak ik niet
meer onder de indruk. Ik ben ze in
de Nederlandse oompetitie al ge
wend. Maar het was gelukkig mijn
eerste in een Europa-Cupwedstrijd,
dus zal ik in de finale wel mogen
meedoen"
Terwijl Real, met een nogal hard
handige Benito aan het hoofd, vrij
En wat deed Real in het eerste be
drijf aanvallend? in feite bitter
weinig. Want als het een keertje
over de middenlijn wist te geraken,
strandde het op de machtige laatste
linie van Ajax. Krol hield de overi
gens zeer balvaardige Amancio goed
in bedwang en Suurbier was sneller
dan Aquilar. Aquilar: „voor het
Real-publiek doe ik het trouwens
zelden goed, want ze blijven me nog
altijd vergelijken met Gento. Een
hopeloze vergelijking voor mij".
In het centrum van de AJax-defen-
sie was Horst Blankenburg de grote
man. De ijzige kalme Duitser gaf
Pirri geen schijn van kans. Miguel
Munoz: „maar we misten toch San-
tillana wel heel erg".
Hoe weinig Real overigens voor rust
in de aanval was, onderstreepte de
houding van Heinz Stuy. Eenzaam
liep hij rondjes in zijn verlaten
strafschopgebied. Alsof FC Den
Bosch in De Meer op bezoek was...
In de tweede helft kreeg Ajax ten
slotte na vijf minuten de beloning
voor zijn overwicht. Nadat een
magnifieke actie van Ruud Krol
langs de zijlijn aanvankelijk geen
rendement dreigde op te leveren,
kwam de bal voor de voeten van
technicus Gerrie Mühren. De ex-
Volendammer schoot meteen in. Via
een Spaans been belandde de bal
daarna achter de wanhopig
graaiende Garcia Remon. Welke
Spanjaard de bal van richting had
veranderd?
De na afloop verlegen lachende
Mühren: „dat weet ik werkelijk
niet". Het bleek Benito te zijn.
Stil
Ajax met 10 voor. Het Spaanse
legioen werd er zo stil van dat de
paar duizend Nederlanders de zil
vervloot het Bernabeu-stadion bin
nen konden laten drijven. Begeleid
door 't vaderlandse krijgsgezang ging
Ajax door. Ruim tien minuten lang
voerden de Amsterdammers een
show op, die op een artistiek volko
men verantwoord peil stond.
Toch vond de Munoz-formatie
daarna nog heel even de inspiratie
om er een offensief Je uit te persen.
Met de welwillende medewerking
van het mild geworden Ajax overi
gens. Want de Nederlandse ster
ren-equipe bood de Madrilenen
vriendelijk de gelegenheid om even
bij Heinz Stuy langs te komen.
Waarom ook niet? Ze moesten im
mers drie doelpunten maken, wilden
ze de eindstrijd in BelgTado halen?
Een onmogelijke opgave dus.
Real kwam en Heinz Stuy kreeg
werk, dat hem goed af ging. Het
grootste probleem ontstond toen
scheidsrechter Loraux op een gege
ven moment niet in de gaten had
dat de Amsterdamse buitenspel val
was dichtgeklapt. Zijn grensrechter
trouwens ook niet. Daardoor ver
soheen Grande ineens „illegaal" vrij
voor Heinz Stuy, die evenwel met
een bliksemreactie redde.
De doelman: „Grande maakte een
schijnbeweging om de bal laag
langs me heen te spelen, waarna
hij ineens hoog inschoot. Maar ik
begreep zijn bedoeling en daardoor
kon ik redden." Nog één kansje was
er voor ReaJl weggelegd. Bij een
scherp genomen corner van Aquilar
sloeg Heinz Stuy mis zijn enige
fout uit de wedstrijd maar toen
was Zocco ook zo vriendelijk om de
bal voorbij te laten gaan.
Aan de andere kant kreeg doelman
Garcia daarna heel wat meer be
narde situaties te verwerken. Vooral
als Johan Cruijff aan de bal was.
Zo manoeuvreerde de jarige Ajacied
met een uitgekookt passje Arnold
Mühren in een magnifieke schietpo
sitie. Maar de inzet van de 21-Jari-
ge Mühren (Gerrie is 27) werd door
Garcio Remon fraai gekeerd. Zoals de
Spaanse doelman ook vakwerk afle
verde bij een hard. van dichtbij af
gevuurd schot van captain Cruijff.
Al een kwartier voor tijd verlieten
duizenden diep en diep teleurgestelr
de Spanjaarden de tribunes. De elf
van Munoz geloofden ook al lang
niet meer in een positief resultaat,
maar zij waren wel verplicht om de
negentig minuten vol te maken.
Van harte ging dat overigens niet.
Gerrie Mübren: „hun conditie was
namelijk niet al te best. Maar het
was ergens ook wel onze schuld dat
ze zo moe waren. We hebben ze erg
veel laten lopen".
En zo kwam het dat het ln die pe
riode erg speelse Ajax freewheelend
naar de eindstrijd van de Europa
Cup kon toeren. Johan Neeskens:
„en zo gemakkelijk als nu hebben
we de finale nog nóóit bereikt."
Heinz Stuy: „oh, hebben we daarin
Juventus? Nou Ja, wat maakt het
eigenlijk uit? We zijn voor niemand
meer bang".
Het is zo. Ajax hoeft voor geen en
kel elftal bang te zijn. Angst laat
men over aan de tegenpartij. In dit
verband zou Juventus er beslist ver
standig aan doen om vóór de
tweekamp in Belgrado de telerecor-
ding van Real—Ajax in het trai
ningskamp niet te laten afdraaien.
De Italianen zouden misschien té
erg kunnen schrikken...
FRANKFURT <DPA> De Ne
derlandse beroepsvoetballer Heinx
van Haaren (32), vroeger spelen<
voor Sohalke '04 West-Du itsland
en nu voor Racing Strassburg
iFrankrijk), is gisteren door de
sportrechtbank van de Westduit^
Voetbalbond zwaar gestraft. Hij
raakte zijn licensle kwijt, werd met
onmiddellijke ingang voor twee Jaar
geschorst en moet een boete betalen
van 2300 mark. Het vonnis was con
form de eis.
De rechtbank bevond Van Haaren
schuldig aan het aannemen van het
geld (2300 mark), om met zijn olub,
Schalke '04, te verliezen van .\nni-
nia Bielefeld op 17 april 1971. De
beklaagde ontkende categorisch elke
schuld. Hij gaat in hoger beroep.
ADVERTENTIE
E<t Laurens Cwtfnenla)
