„Eigenlijk had
ik er beter
een solo van
kunnen maken
ijbrands bewees zijn
lijke in Nederland
og niet te hebben
IERCKX: TOCH
PUT NA ZEGE
I OWE
XASSIEKER...
J
UVS - JOS
Zoetemelk
wint in
Ploerdut
Quick B.
boekt
Tulpen
Cup-zege
hAG 24 APRIL 1973
SPORT
SPORT
SPORT
Frans Verbeeck kon het
maar moeilijk verkroppen dat
hij in de scherpe eindsprint
(foto links onder) door
Merckx verslagen was. Zelfs
na het raadplegen van de fi-
nishfoto (links) was hij moei
lijk van zijn nederlaag te
overtuigen.
JLDOORN In <le laatste
van de strijd om het persoon-
\lamkampioenschap van Neder -
heeft Ton Sijbrands een einde
akt aan alle twijfels over een
iyke tweekamp om de titel met
Wiersma. De wereldkampioen
g in een geweldige party Jan
'liter. Het betekende zijn vijfde
rlandse kampioenschap,
na kwam niet verder dan
teling van de punten met zijn
genoot Frank Drost en daar-
beëindigde Ton Sijbrands dit
Nederlandse titeltoernooi
jaren nog met twee pimten
prong op zijn grootste rivaal.
bewees, ten overvloede, ook
«Ierland zijn gelijke niet te heb-
Hermelink werd derde dank
si overwinning op Evert Bron
die een vertwijfelde poging
nog een plaats op de ranglijst
Igen. Hermeitak zal met Sij-
is en Wiersma het Europese
fcenschap voor landenploegen
n, dat in juli te Artisei (ItaLië)
t gehouden.
de vierde plaats eindigden Gor-
De Jong en De Ruiter, die ta
sarrage zullen moeten uitmaken
echtstreeks toegang krijgt tot de
onde van het volgendie toernooi
iet nationale kampioenschap.
Islagen:
rtiende en laatste ronde: Bron-
Hermelink 0—2; Prinsen
Ün 0—2; Tielrooy Visser 1—1;
der Sluis Toet 20; Drost
Rna 11Sijbrands De Ruiter
Varkevisser De Jong 11.
idstand:
Sijbrands 23 pnt; 2. Wiersma 21;
rmelink 16; 4. Gordijn, De Jong
•e Ruiter 15; 7. Bronstring en
evisser 13; 9. Drost en Van der
11; 11. Tielrooy en Toet 8; 13.
en 7; 14. Visser 6.
n tegen een
N HAAG Harm Wiersma gaat
24 april tot 4 mei een rondreis
Nederland maken. Onder het
tien tegen een speelt hij in
periode een aantal klokseances
de acht tientallen, die het
*e seizoen in de ereklasse van de
Petitie uitkomen. Het pryzen-
hiervoor is beschikbaar gesteld
de fabrikant van de jumbo-
1 donderdag 26 april zullen in het
r te Den Haag Ton
'«ids en Andris Andreiko het
fact tekenen voor hun strijd om
wereldtitel in oktober 1973. Als
er voor deze wedstrijd zal de
Raymond Picard optreden,
de technische hogeschool Twen-
'eglnt 1 mei het tiende nationale
kampioenschap voor studenten.
Uilen eerst voorwedstrijden wor-
gespeeld door de 24 deelnemers
,JP 5 mei de finale begint.
Ton Sijbrands: vijfde Nederlandse damtitel.
Het toernooi om het jeugdkam
pioenschap is ook na de laatste ronde
nog niet beslist. Zowel Jansen 16
Jaar) als Clerc «15 jaar) behaalden
12 punten. Zij zullen een beslissings
match spelen.
Uitslagen van de negende en laat
ste ronde: Van der Borst Jansen
02; Brouwers Cederhout 20;
Goedhart Clerc 0—2; Winter
Van Aalten 1—1; Ruygrok Van
Harten 02.
Eindstand: 1. Jansen en Clerc 12
pnt; 3. Winter en Brouwers 11; 5.
Van Harten, Van Aalten en Goed
hart 9; 8. Van der Borst 7; 9. Ceder
hout 6; 10. Ruygrok 4.
Zilveren Molentoernooi
HEDENAVOND 8 uur n.m.
Terrein Boshuizerkade.
BRUSSEL Nadat Eddy Merckx de "zaken" in dubbel op
zicht zondagavond in zijn Kraainemse villa nog eens goed had
geanalyseerd, kon hij maandagmorgen niet anders dan met
enige spijt terugkijken op LuikBastenakenLuik. Spijt, on
danks een overwinning? „Ja, toch. Want bij nader inzien had ik
er toch eigenlijk wel een solorit van kunnen maken. Dan was er
in Rocourt ook niet dat gedoe met Verbeeck geweest". Maar
een solovlucht vanaf het moment dat Merckx zich eventjes had
losgemaakt van de achtervolgende meute op de sterke stij
gingen rond Stavelot en Francorchamps die zou toch zo'n
70 a 75 kilometer hebben moeten duren? „Jawel", zei Merckx,
„dat is inderdaad niet gering. Maar nu ik alles nog eens rustig
overdenk, kom ik nog meer dan gisteren tot de overtuiging, dat
de mannen, die weer kwamen aansluiten, eigenlijk niet veel
meer konden. Ik zou redelijk gemakkelijk hebben kunnen weg
blijven".
Zestien rijders koersten in de laat
ste vijftig kilometers van Belgiës
oudste klassieker voorop. „Maar
daarvan'" wist Eddy Merckx. „wa
ren alleen Pintens en Poulidor bij
machte meer te doen dan alleen
maar meerijden. Zou ik hebben
doorgezet, dan toch zouden die twee
Door
Fred Racké
moedlijk uit de greep van de ande
ren zijn geraakt. Bovendien waren
Vic van Schil en Willy In 't Ven
ook mee die hadden mij goed
kunnen helpen". Zoals ze dat nu
ook deden in de laatste kilometers,
op de tergende klim naar het sta
dion van Rocourt.
Als Luik na 220 kilometers koersen
door de toch wel machtig mooie
Ardennen is bereikt, dan nóg is de
vernietigende rush over de heuvels
van waarlijk „bergachtige" allure
niet ten einde. Dóór en óm de
grauwe industriestad tellen nog de
kasseien en de klims het draaien
en keren en het op en af, zoals de
renners dat zeggen van Herstal
en Vottem en weer terug in Luik.
Totdat dan ook nog geklauterd
moet worden, drie vier kilometer
lang, naar het grijze, wat vervallen
stadion. In die „finale" dan speel
den de Moltenis het spel voorbeeldig.
Steekspel
De zestien hadden elkaar sinds Spa
al meer dan eens met demarrages
geteisterd en telkens als ze zich na
het steekspel weer wilden oprichten
om evenuit te blazen, dan was daar
Merckx. Om met plaagstoten, tem
poverhogingen, schijndemarrages en
het „wegsturen" van zijn knechts
steeds maar weer de krachten aan
te tasten. Dat alles miste zijn effect
niet. Met nog vier kilometer te
gaan monsterde de Meester de hem
omringende tegenstrevers. Om te
ontdekken, dat achter de pogingen
van Van Springel om weg te gera
ken geen échte kracht meer school.
Om te zien, dat Luis Ocana de
laatste krachten bezig was te ver
bruiken. Dat Joop Zoetemelk beden
kelijk vaak tussen de laatste wielen
reed, dat Frans Verbeeck en Walter
Godefroot tooh zo verschrikkelijk
graag dat kleine beetje energie voor
de sprint wilden bewaren dat
kleine beetje, dat er nog was. Dat
Régis Ovion en Leif Mortensen en
Bernard Thévenet niet meer leken
te bezitten, zo goed als ook de
schuddende hoofden van Wim
Schepers en Tony Houbrechts en
tenslotte ook van de Spaanse reve
latie Lopez Carill steeds dieper tus
sen de schouders zakten.
Teveel
„Het was duidelijk", analyseerde
Merckx later, „dat het voor die ma
nen in de afgelopen veertien dagen
allemaal teveel was geweest. De
ronde van Vlaanderen en Gent
Wevelgem en dan de ronde van
België en meteen daarop Parijs—
Roubaix. Dan nog eens de Waalse
Pijl en dat alles in storm en regen
en kou. Ze waren mee voorop, maar
ze zaten er allemaal door. Het
scherpe was er af". Een Eddy
Merckx ontwikkelde zijn tactische
meesterstuk. Ploegmakker Vic van
Schil speelde daarin de hoofdrol.
Hij was het, die in de laatste kilo
meters tot aan de wielerbaan tel
kens maar weer het tempo bepaal
de. op kop van de groep sleurde,
met Merckx pal aan het wiel en de
rest daar hijgend achter. Bijkans
afmat nog vóór het sprintgevecht
op de wielerbaan kon aanvangen,
stuurde het groepje, dat er toen
nog maar dertien telde, het wegge
tje achterom het stadion op. Daar,
achter de tribunes, ontstaat dan al
toos het gevecht om de beste posi
ties bij het oprijden van de baan.
Maar ditmaal misten er al zoveel
de kracht daarvoor. En kon Eddy
Merckx het werk van Van Schil
overnemen.
Analyse
De analyse van de sprint, die de
super-vedette „normaal" verloren
zou moeten hebben, tegen een Go-
defroot en een Verbeeck. Een sprint,
die nog tot geharrewar aanleiding
af, achteraf, en raadpleging van de
finishfoto, met alle opgewondenheid
van dien. Niet van de kant van
Merckx. Hij vertelt: „Verbeeck
stuurde als eerste de piste op. Ik
vond me verplicht om op kop hard
door te gaan, toen hij in de eerste
bocht even omhoog ging en door
gang verleende. Ik heb vrij hard
door gereden, met de mannen aan
mijn wiel. Om ze tooh tijdiens die
laatste rondie ook nog flink af te mat
ten, zodat ze moeiten zouden hebben
om tot een goede aanzet te ko
men. Nochihans hield ik zelf
toch nog wat reserves over. Wel,
toen de aanval van Frans dan
kwam, kon ik ze vrij gemakkellijk
afslaan. Er was alleen de kwestie
van de twee strepen. Ik spurtte
naar de goede streep toe. Ik won
daar ook, met zo'n tien centimeter
minstens. Toen Verbeeck nog door-
spurtte naar die oude, vage lijn, die
daar verderop lag, reageerde ik
meteen. Ik duwde nog door, en ik
meen, dat ik ook op die tweede
streep zelfs nog winnaar was".
Risico
Een vrij eenvoudig verhaal, over
het van kop af winnen van een
sprint. Een verhaal, dat verhult,
hoe barsitsen vol kracht én zelfver
trouwen Eddy Merckx zelfs ook in
de laatste kilometers kan optreden,
stads hij in Wevelgem het tweege
vecht met Verbeeck als een gerouti
neerde wegsprinter in zijn voordeel
besliste. „Er was", geeft hij later
toe, „natuurlijk het risico, dat ik
nog varrast kon worden, al was
het gering. De meeste renners
nogmaals: ik schakel Pintens en
Poulidor uit reden de laatste
twintig kilometer op de punt van
het zadel, ze gaven het laatste wat
ze nog hadden. En ik die noch
tans niet ta een supervorm verkeer
de had dan ook nog het voor-
De uitslag van Luik—Bastenaken-
Luik is: 1. Merckx (Bel) 236 kilome
ter in 6 uur 13 minuten en 55 secon
den, 2. Verbeeck (Bel), 3. Godefroot
(Bel) 4. Poulidor (Fra), 5. Ovion
(Fra), 6. Thevenet (Fra), 7. Morten
sen (Den), 8. Pintens (Bel), 9. Zoete
melk (Ned), 10. Van Schil (Bel), 11.
Van Springel (Bel), 12 Houbrechts
(Bel), 13. Ocana (Spa); op 30 secon
den: 14. Schepers (Ned). Verder 23.
Koken (Ned), 39. Janbroers (Ned).
De wedstrijd werd voltooid door 63
renners.
deel. dat ki nu eens twee ploeg
maats ook nog mee vooraan had Ik
kon het zó wel gokken. Maar ach
teraf had ik. om élk risico te ver
mijden, die lange solo kunnen rij
den.
Theater
Frans Verbeeck. opgewonden geba
rend met de allure van een over
winnaar, „nam" in eerste instantie
zijn verlies zoals het hoort: „het
schijnt er niet van te mogen ko
men, een klassieke zege voor mij.
Voor dit seizoen is het ook al weer
gedaan. Maar och, van zo'n iemand
te verliezen, dat is toch geen
schande. Men kan niet meer ver
richten dan men in zich heeft
en moet ik ontevreden zijn met een
reeks klassiekers waarin een zesde
plaats de minste was?". Waarna hij
dan toch weer de finishfoto ging
raadplegen, om daaruit dan weer op
te maken, dat hij tóch had gewonnen.
Merckx: „Dat viel mij nu tegen,
van Frans. Hij leggt zich bij het
verlies neer, en gaat dan toch weer
misbaar maken, daar bij dat appa
raat. Dat theater was nu toch niet
nodig meer geweest".
Anders stelde het Bernard Théve
net, koersend in de richting van de
Tour en stilaan in betere vorm ra
kend: „Er is geen twijfel. Deze
sprint leverde de ware winnaar op.
Merckx was voluit de sterkste, niet
alleen in de klims toen we nog
konden aansluiten, maar ook toen
we met die groep vooruit waren.
Hij bepaalde het tempo, hij neutra
liseerde de vluchtpogingen. Hij re
geerde en wat me opviel: zijn
maats waren er ditmaal óók. Men
zegt, dat Merckx een matige ploeg
om zich heen heeft. Wel die mannen
komen dan zeker wat later ta vorm.
Want nu waren ze er wel degelijk. En
dan vait er tegen Merckx helemaal
niet te ryden
Tekenen, die ook Merckx verheug
den: „Ja, het gaat met de ploeg al
maar beter. Wellicht kan ik er in
de ronde van Spanje op rekenen.
Daar gaat het tegen Ocana. Wel,
hij heeft hier zijn nummertje opge
voerd. Hij koerste niet slecht, maar
moest op een gegeven moment toch
lossen. Met krampen. Hij kwam
weer bij en weet Je wat ik toen
zag? Hij haalde een speld te voor
schijn en begon zich er mee te ste
ken! Tot bloedens toe zeg. om die
krampen weg te krijgen! Dat lukte
kennelijk, maar Je moet er toch
maar het voor hebben.
Lef, dat niet werd beloond. Zo goed
als in Luik-Bastenaken-Luik de
durf van zes wanhopigen, die vanaf
de start, tot aan het keerpunt in
Bastogne voorop holden (uiteraard)
niet werd beloond. Ze werden kort
na de honderste kilometer bijge-
beend en toen was het wachten op
de échte koers. Nadat Merckx de
eerste grote helling met honderd
meter voorsprong had overwinnen
en nadien besloot toch maar op de
(geringe) „rest" te wachten was er
slechts zijn „regeren" over de wed
strijd, die hij voor de derde maal
achtereen en voor de vierde maal
in totaal won. Dat heeft nog nie
mand in de 81-jarige geschiedenis
van de race gepresteerd.
LORIENT Joop Zoetemelk
heeft gisteren in de Franse plaats
Ploerdut (Morbihan) een internatio
naal wielercriterium voor profs ge
wonnen. Hij lege de 121 kilometer af
in 2 uur, 50 minuten en 20 seconden.
Zoetemelk had een voorsprong van
35 seconden op de als tweede arrive
rende Fransman Raymond Delisle.
Cyrille Guimard (Fr.) eindigde op 55
seconden als derde. Danguillaume
(Fr.) werd op 1.25 vierde en Catieau
(Fr.) volgde op anderhalve minuut
als vyfde. Tino Tabak ging als veer
tiende over de streep.
ASSEN Gerrie van Gerwen uit
de Brabantse plaats Nueland heeft
zaterdag de amateurronde van Dren
te gewonnen. Hy legde de 156 km af
in 3 uur 47 minuten en 26 seconden.
De uitslag is:
1. Gerrie van Gerwen (Nueland) de
156 km in 3.47.26, 2. Piet v. d. Kruijs
(Helmond) z.t., 3. Henk Prinsen
(Hank) z.t., 4. Arie Hassink (Neede)
z.t., 5. Fons van Katwijk (Mill) op 61
seconden, 6. Barend Huveneers (Am
sterdam) z.t., 7. Albert Hulsebosch
(Nyeveen) z.t., 8. Wil van Helvoirt
(Tilburg) z.t., 9. Jo de Boer (Wes
tergeest) z.t., 10. Ton v. d. Spiegel
(Voorburg) z.t.
BRUNSWIJK Ger Kneteman
heeft dit weekeinde in West Duits
land twee overwinningen in wegwed
strijden behaald. De Amsterdamse
Amstel-ryder won zaterdag in Wen-
deburg een wedstrijd over 100 kilo
meter in 2 uur 25 minuten en 26 se
conden. Zondag werd Knetemann in
Brunswijk eerste in een wedstrijd
over 102 kilometer in 2.28.35.
In Berlyn zegevierde Peter Franken
<Ned.) voor 10.000 toeschouwers in
de 115 kilometer lange „Rund in
Kreuzberg". Franken, die 3 uur 11
minuten en 38 seconden nodig had,
lag 41 seconden voor op de plaatse
lijke favoriet Lindow.
TIELT Toine van den Bunder
heeft zaterdag in de Belgische plaats
Roeselaere een internationale ama
teurwielerronde gewonnen. Hij legde
de 70 km af in 1 uur en 44 minuten.
Tweede werd de Belg Eddy Ron-
quetti op 1.15. De Nederlander Anton
Damen eindigde als tiende.
De Rus Gorelov heeft de 21e edi
tie van het Circuit de la Sarthe op
zijn naam gebracht. Hij had in het
eindklassement een voorsprong van
22 seconden op de Pool Szurkowski.
De Nederlander Jan Aling eindigde
op de zesde plaats.
Wielrennen De Nederlander
Cees Priem heeft tweede paasdag
een internationale wielerwegwedstrijd
voor amateurs in Eernegem gewon
nen. Hij legde de 130 km af in 3 uur
5 min.
Tennis De Nederlands—Fran
se combinatie Betty StöveFrancoi-
se Durr heeft gisteravond in Jack
sonville in de finale van een inter
nationaal tennistoernooi met 76
57 64 verloren van het Ameri
kaanse dubbel Rosemary Casals
Billie Jean King. Margaret Court
bracht het enkelspel op haar naam.
De Australische won met 57, 63,
61 van Rosemary Casals.
KATWIJK Quick Boys en
Rynsburgse Boys hebben zaterdag
in Katwijk in het kader van het
Tulpen Cup-toernooi een zeer aan
trekkelijk duel gespeeld. De Kat-
wijkers wonnen na veel spanning
met 32, maar halverwege de
tweede helft stonden de Rijnsbur
gers nog met 02 voor. Nico
Zwaan, na goed voorbereidend
werk van Anne Ouwersloot, Kees
W es tra en Paul us Zwaan en Anne
Ouwersloot «met een fraaie lob)
waren verantwoordelijk voor de
0—2 stand.
In de slotfase zette Quick Boys
het Rijnsburgse doel onder grote
druk hetgeen uiteindelijk in doel
punten van Leo Pluimgraaf, Jan
v. d. Plas en Lourens Mouter re
sulteerde. De stemming ta het
veld was in de laatste wedstrijd
fase erg geprikkeld, hetgeen voor
al te wijten was aan het matige
fluiten van de Valkenburgse ar
biter Ouwersloot.
Het Tulpen Cup-toernooi wordt
zaterdag vervolgd met het duel
NoordwijkKatwijk. Ter Leede,
dat vorige week van Quick Boys
verloor, doet verder aan dit toer
nooi niet meer mee. De Sassen-
heimers zetten zichzelf zaterdag
buitenspel door niet op te komen
dagen by Noordwyk. Overigens
had de Ter Leede-lending al eer
der laten weten geen representa
tief elftal op de been te kunnen
brengen, maar de andere deelne
mende clubs aan het toernooi
hielden aan de vooraf gemaakte
afspraak ('Het toernooi zo snel
mogelijk afwerken op de vrije za
terdagen') vast. Zodat Ter Leede
zaterdag 'roemloos' van het toneel
verdween.
