Deze kinderen verkreukelen
onder bijzonder onderwijs"
itterlaan en Burggravenlaan geen racebaan
Lezers schrijven
WONEN IN LEIDEN
iVog lang niet aan de beurt
■r»S' 1
J
)EN John staat een beetje gramstorig voor meneer Goddijn. „Ik kom even vertel
et ik eruit gestuurd ben en dat ik het daar niet mee eens ben. Ik verschoof alleen
huk en toen werd ik eruit geslingerd". Goddijn: „Ik vermoed, dat je wel een beetje
sjotten jennen, want je wordt er niet zomaar uitgestuurd, maar laten we de zaak in de
uitzoeken".
zit de Franse lerares met zes ondeugend kijkende leerlingen rondom de tafel,
j: „Ik geef toe dat ik wel eens vervelend ben, maar vandaag was dat niet zo". De le-
„Ach joh, je zit erbij of het je niet interesseert en daardoor verstoor je de les. Als
iedereen mee wil doen kan ik geen les geven". Goddijn, het hoofd van de school,
ikt John de belofte dat hij zich rustig zal houden en de vrede is voorlopig weer ge-
'<T .d".
flAG 16 APRIL 1973
'\choolhoofd Goddijn van de VBO-LOMschool:
ADVERTENTIE
TORENHOGE
GOUDPRIJZEN
zijn onze sieraden nog
betaalbaar. Door het toepas
sen van de laagste marges.
Onze schoonheid van een col
lectie. blüft daardoor bereik
baar voor iedereen.
Sedert meer als 35 jaar het
betrouwbare juweliers adres,
met de voordeligste prijzen.
En de beste vak-service, door
onze eigen ateliers.
Uw Juwelier
v. d. Water
Haarlemmerstraat 181
de gang zegt het schoolhoofd: met vakleerkrachten heb
jtjjd wat meer moeilijkheden dan met de vaste leraren. Het
wel of de jongens voelen dat ze daar wat meer kunnen
uien en dan zullen ze het niet laten. Het kunnen echt don-
lagsdAtenen. zijn. En dan is dit een klas met zés leerlingen. De
mg wi de klassen flink vergroten. Begrijp je wat voor
mp dat voor deze jonge mensen kan betekenen? Deze be
lying, die nu door staatssecretaris Schelfhout zal worden
gevoerd, gaat over twintig VBO-LOM-scholen in heel Ne-
l Het zal hem misschien de salarissen van twintig leer-
jiten minder kosten. En het gevolg voor de leerlingen is
ernstig. Ik zal je uitleggen waarom.
VBO-LOM-school (voortgezet betekent natuurlijk wel, dat je in één
gewoon onderwijs voor kinde- klas bijvoorbeeld acht kinderen met
ét leer- en opvoedingsmoeilijk- acht specifieke moeilijkheden zitten
J is een vervolg op de lagere die elk hun eigen benadering behoe-
■sehool. De leerlingen die van ven.
iool komen (er zijn er drie in Ik ben deze school drie jaar ge
gaan gewoonlijk naar ITO, leden begonnen. Ik was toen nog
hoofd van de lagere LOM-school en
ik bleef steeds met een aantal kin-
Tlne r deren zitten die gewoon nergens naar
toe konden. In gewone scholen zou
den ze verdrinken. Drie jaar geleden
begon ik met een klasje van elf leer
lingen. Dit jaar zijn er al vijf klas-
LHAO. Een aantal van de leer- sen en rik vermoed, dat we het ko-
F| is daar qua intelligentie niet mende jaar zeven of acht klassen
it voor. Die kunnen best het nodig zullen hebben.
■diploma halen maar er is één
niet in die hui-
leerfabrie ken. Ze hebben pro-
bjj het leren en zolang ze op
goed worden opgevangen zijn
r mfcn verdere moelykheden. Ge-
dat echter niet, en dat kan op
Hki' ewone school niet, dan komen
kinderen verkreukeld in de Kritisch
'totj chappij. De problemen die ze
zyn op zichzelf helemaal niet
listig. Ze zijn bijvoorbeeld lees-
kimnen slecht onthouden, of twaalf tot zeventien jaar opbloeien i
van de leerlingen dat ze kritisch zijn
Tegenover zichzelf, tegenover hun
klasgenootjes en net zo goed tegen
over ons. Velegen kinderen zie je
brutaal worden en dat doet me goed.
Het is de enige kans om je te hand
haven in de maatschappij: kritisch
zijn.
Wat betreft de toelating tot de
school: iedere leerling moet op drie
punten worden bekekenpedago-
gisch-didactisch, psychologisch en op
zijn specifieke storingen. Als hij op
alle punten geen afwijkingen heeft
kunnen we hem (of haar) niet opne
men. Dan kan hij net zo goed naar
een gewone school gaan.
Inspanning
Een blik in één van de klassen in het schoolgebouw Zuidsingel.
iny Vink
Deze school aan de Zuidsingel heeft
een streekfunctie. Het is de enige in
de'verre omtrek en we hebben leer
lingen uit de hele streek, van Alphen
en Boskoop tot Noordwük en Kat
wijk".
aan epileptie. Sommigen heb-
eld( sychische problemen.
de school. Kinderen die met enorme
angstcomplexen rondliepen en die
ze goed worden opgevangen en onder behandeling van een psychia-
te bewegen met hun pro- ter stonden bleken met behulp van
leraar en klasgenootjes een heel stuk
weerbaarder geworden te zijn.
Goddijn: „We eisen min of meer
zodat het in feite geen pro-
meer is, kunnen ze zich later
laven in de maatschappij. Dat
Het lesgeven aan déze opgroeiende
jongeren vergt enorm veel inspan
ning. Een leerkracht die niet genoeg
idealisme en accepteringsvermoen
bezit, zal het nooit redden. Ik heb
hetzelf altijd met enorm veel plezier
gedaan en ik ga straks echte met te
genzin met pensioen. De resultaten
die je hier kunt boeken zijn echt ge
weldig. Daarom doet het me ook zeer,
dat ze die klassedeler willen opvoe
ren. Die was eerst acht (per klas) en
dat wil Schelfhout nu verhogen naar
tien a twaalf. En echt, zo kun je
nauwelijks werken. Goed werken be
doel ik.
Je voorkomt door onze manier van
lesgeven dat een aantal mensen ver
kreukeld in de maatschappij terecht
komt. Maai* de basisgedachte die
achter de plannen van Schelfhout
zit, is, dat hij bijzondere scholen een
vorm van discriminiatie vindt. Hij
gaat ervan uit, dat het publiek
denkt: buitengewoon onderwijs is
voor debielen dus we moeten die kin
deren daarvoor behoeden. Nou, het
zijn heel normale kinderen en dat
weten ze zelf ook wel. Alleen moeten
ze goed begeleid worden en dat kan
nu eenmaal niet bij dat massale on
derwijs"
(Foto Jan Holvast)
LEIDEN De kleine meid is
juist terug uit het ziekenhuis.
Haar moeder, mevrouw Springer
uit de Paul Krugerstraat, is er
nog steeds bibberig van. ,En dat
dat nou juist mij moet overko
men. Ik zet de chloor en alle ge
vaarlijke dingen altijd zo hoog
weg. Ik heb tegen die man van
huisvesting gezegd: er moet zeker
nog iets ergers gebeuren voor we
eens een fatsoenlijk huis krijgen.
Hij zed: mevrouw, u hoeft er
\*x>rlopig niet op te rekenen, u
bent nog lang niet aan de beurt".
Het huisje in de Paul Kruger
straat is een tweekamerkwonink-
je. Eén kamer is door een glazen
wand in tweeën gedeeld, zodat de
twee meisjes, één van zeven en
één van twee, een eigen kamertje
hebben. Nu is het ouderlijk bed al
eens door de vloei' gezakt en uit
het gat dat daardoor is ontstaan
zijn vele muizen gekropen, die ook
op de kinderbedjes ronddarren.
Ten einde raad heeft vader
Springer muizenücorrels in het gat
gestrooid en het gat goed afge
dekt. De kleine meid zag toch
kans erin te kruipen en van die
paarse korrels te snoepen. Toen
haar moeder haar in de gaten
kreeg, met al die paarse verf op
haar snoetje, heeft ze haar direct
laten overgeven Maar de maag
moest, in het ziekenhuis, toch nog
twee keer worden leeggepompt.
Mevrouw Springer: „Ik weet
het ook niet meer hoor. Het is
hier enorm vochtig. Overal zitten
vochtzwammen. Met de oudste
hebben we geen last. Maar de
kleinste slaapt vrijwel nooit. Ze
huilt maar 's nacht en ik loop
met haar op en neer. Dan is m'n
man weer wakker en de buren
ook.
Ik heb een medische verklaring
en een urgentaeverklaring. Zij
heeft bronchitis en ze moet eigen
lijk alleen slapen. Het komt er nu
op neer, dat ik met m'n twee kin
deren in het grote bed slaap en
m'n man in het bed van de oud
ste. Dat is toch geen huwelijk zo?
Ik wil graag dat m'n kinderen
behoorlijk opgroeien, maar er is
voor ons al geen ruimte u-at voor
toekomst kan ik ze bieden?"
RONNY VINK
Verzet tegen
Galgewater brug
LEIDETi In een brief aan de
gemeenteraad hebben de werkgroep
milieubeheer van de Leidse univer
siteit en de werkgroep binnenstad
zich verzet tegen de voorgenomen
bouw van de Galgewaterbrug als ver
binding tussen de gedempte Trek-
vliet en de Morssingel.
De briefschrijvers vragen zich af
hoeveel oude huizen gerenoveerd zou
den kunnen worden wanneer het mil
joenenoffer, dat Leiden de komende
jaren ondoordacht en wellicht onge
wild aan de auto zal brengen, zou
worden besteed aan een zinvol stads
herstel. De manier om hieraan in
houd te geven zou volgens hen zijn,
dat Gemeentewerken opdracht zou
krijgen om een plan uit te werken,
dat het openbaar vervoer, het fiets
en voetgangersverkeer bevordert en
het autoverkeer naar en binnen de
stad selectief beperkt.
BERAAD O VER
VEEMARKT-
KALENDER
DEN HAAG LEIDEN Een Leid
se delegatie, bestaande uit wethouder
Lijten van economische zaken en
twee ambtenaren van het stadhuis
heeft vanmiddag deelgenomen aan
het beraad over de veemarkt-kalen
der. De directeur-genoeraal voor de
voedselvoorziening hield dit beraad
op het ministerie van Landbouw met
vertegenwoordigers van steden, die
een belangrijke veemarkt hebben.
Het probleem is de sluiting van de
Rotterdamse veemarkt. Leiden heeft
aan gedrongen op het momopolie by
de overneming van deze functie,
waartegen andere steden (Gouda,
Utrecht en Den Bosch) zich hebben
verzet.
Mede op grond van deze niet open
bare vergadering, waarin ook de
veehandel vertegenwoordigd was. zal
het ministerie van Landbouw de mi
nister van Binnenlandse Zaken advi
seren over de veemarktkalender.
klonk als muziek in de oren te
dat de oudercommissies van de
en kleuterscholen voor open
en bijzonder onderwijs in de
ring van De Sitterlaan aan de
aiteraad een schrijven hebben
it, waarin zij pleiten het door-
1 verkeer op bovengenoemde we-
weren Maar niet alleen de
fr(roep milieubeheer aan de uni-
ie Leiden stelt zich achter de
van deze gezamenlijke ouder-
ya dssies, doch ook de pastores van
jjjg rondom De Sitterlaan en
Qt( pavenlaan zijn het met de be-
lk n eens, gezien de gevaren, die
M(j. (ring van het plan met zich
tengt. (Waar blijft de reactie
ie medici uit deze omgeving?)
bekend, gaat het om de
leti -itructie van de rijbaan van De
rlaan, gevolgd mogelijk later ook
de Burggravenlaan, die ver
houdt met het creëren van een
Ier van de Sumatrastraat,
de Lammenschansweg. Dit is
ffl alleen te verwezenlijken door 't
in van de nodige panden,
>an de Lage Rijndijk, Utrecht-
d en Hoge Rijndijk en het
heid aanvaardbare oplossing gezocht
het auto- en vrachtverkeer tot een
minimum te beperken en het aantal
ongelukken op de weg liefst tot nul
te reduceren. Doch nu zou men door
de geplande doorbraak Juist deze za
ken gaan stimuleren.
Hoe meer er van deze verkeersaders
in de stad komen, hoe groter chaos
van verkeersborden en verkeerslich
ten en hoe meer het racen in de
hand wordt gewerkt. Als het zo door
gaat met het aanleggen van dergelij
ke wegen, wordt het op den duur een
gekkenhuis en Leiden niet meer
woon- en leefbaar. Moet de rust en
veiligheid van de mens dan maar
opgeofferd worden aan het verkeer?
Heeft dit proiriteit boven het wel-
zyn en de woon- en leefbaarheid van
de Leidse ingezetenen?
Opnemen van brieven in
deze rubriek behoeft niet te
betekenen dat de redactie
het met de inhoud eens is.
De redactie behoudt zich
daarenboven het recht voor
om bijdragen te weigeren dan
wel in te korten.
'•a van twee bruggen, één over
«Ja bij de Lage Rijndijk en één
Rijn bij de Catharinastraat
*atse Jaagpad, met de nodige
Plichten bij de resp. kruisin-
fflar.
is voor iedereen duidelijk, dat,
verkeersader gerealiseerd zou
de intensiviteit van het ver-
^erroepelijk zal toenemen en
de dag, maar, vanwe-
s vrachtverkeer ook 's nachts
"Ie chtrust).
tóts dus het doorgaand verkeer
"to, zou luist het tegenoverge-
Irierdoor worden bereikt en het
v»n Trojc worden binnenge-
•De actie hiertegen door bo
omde groepen is mij dan ook
ar ik hoop van alle bewoners,
deze, in het plan opgenomen
itovtder wonen, uit het hart ge
il
^ege wordt het probleem be-
tol en naar een voor de mens
Onlangs is er, in verband met deze
doorbraak, ook geattendeerd op de
belangrijkheid van de z.g. "uitvalswe
gen", ten b^ioeve van de brandweer,
die haar kazerne krijgt in de Waard.
Misschien zou hiervoor een oplos
sing in deze richting gevonden kun
nen -'•orden, dat er in Zuidwest en in
Morskwartier een dépendance van de
brandweer komt. Vandaar uit kan in
deze wijken snelle en effectieve hulp
geboden worden. Schiet de hulp te
kort, dan kan het materleöl aange
vuld worden van uit het "moederge
bouw" in de Waard.
Kosten te groot voor het uitvoeren
van dit denkbeeld. Welke enorme
bedragen zullen er mee gemoeid
ziin met het realiseren van deze ver
keersweg? (onteigening woningen,
bruggen bouwen, verkeerslichten)
Mogelijk kunnen de gelden voor in
vestering van dépendances gefinan
cierd worden van de rente van het to
tale miljoenenproject.
Het spreekwoord zegt: "Leringen
wekken, voorbeelden strekken". Mag
ik n.a.v. dit spreekwoord wijzen op
het plan, opgesteld door Stad en
Landschap in R'dam dat er van uit
gaat, dat het snelverkeer helemaal
uit Middelburgs binnenstad wordt ge
weerd.
En dit is toch een stad in een re
creatiegebied, die 's zomers duizen
den en nog eens duizenden toerist
trekt uit binnen- en buitenland.
Het is geenszins mijn bedoeling in
breuk te maken op de gang van za
ken van de protesterende partijen,
neen, ik kan de pogingen van hen
daartoe slechts toejuichen.
Mijn wens is dat er een samenbun
deling komt van de protesterende
partijen om in gemeenschappelijk
verband op te trekken, teneinde meer
kracht bij te zetten in de pogingen
tegen het verwezenlijken van het on
derhavige plan, in casu de doorbraak
van Sumatrastraat naar Lammen
schansweg. Kunnen we b.v. niet ko
men tot het verzamelen van hand
tekeningen van alle bewoners, die
langs de betreffende route wonen en
deze als petitionnement indienen bij
het college van B. en W. en/of de ge
meenteraad?
Gaat men terug in de geschiedenis
van Leiden, dan werden in het begin
van deze eeuw door de toen aan het
bewind zijnde bestuurscolleges be
paalde slopingen en doorbraken op
dat moment van groot belang geacht
maar die nu vaak betreurd worden,
omdat ze achtera/ gezien niet nodig
waren. Ik wijs terloops op 't interes
sante artikel van J. A. Groen Jr., in
het tijdschrift "Nederlands Hostoriën
inzake het verdwijnen van de comfor
tabele, geen luchtvervullende tram:
"Gedane zaken nemen geen keer, en
achteraf vaststellen van het feit dat
"de Blauwe Tram" beter had kun
nen blijven brengt ons wel vaak terug
in onze herinnering, maar niet meer
op de weg. Maar al te vaak denken
wij op onze steeds voller wordende
hoofdwegen aan de verkeersdeskun-
digen van toen, die het zo goed wisten
en hun zinnen ten opzichte van de
autobus doordreven. Hadden zij maar
vrije trambanen bewerkstelligd waar
langs het openbaar vervoer zich on
afhankelijk en snel kon voortbewe
gen, dan waren we nu èn in de toe
komst voor veelheden aan wachttij
den improduktiviteit en ergernis ge
spaard gebleven".
Blijkens een folder, die onlangs in
de brievenbussen van de woningen in
de stad terecht kwam, moeten er zo
nodig busbanen komen voor uitbrei
ding van het openbaar vervoer. Het
is niet te hopen, dat onze "vroede va
deren" in de greep verzeild zijn ge
raakt van de "verkeerswegenrage".
A. HOLLEBEEK
Buggravenlaan 196
Leiden.
Kleuters
in de kou
Hoe dikwijls wordt niet de kreet
gehoord dat er zo weinig voor de be
jaarden wordt gedaan en dat zij al
tijd maar thuis zitten. Daarom zou
ik me kunnen voorstellen, dat zij
vertederd zouden zijn als speciaal
voor hen zo'n honderd kleuters en
kele liedjes komen zingen.
Maar niets minder is waar. De
kinderen van de Nutskleuterschool
"Skippy" aan de Thorbeckestraat
stonden in de zaterdag "kou". Het
"publiek", dat voor hen kwam op
draven, was bedroevend. De -oudjes
die een plaatsje hadden gezocht in
de ontspanningsruimte van het
Dienstencentrum aan de Kwartel
straat, waren op twee handen te
tellen
Toen de drumband met daarach
ter de kinderen voor de flatjes van
het Dienstencentrum liep, werd er
slechts hier en daar een deur ge
opend en keken enkele bejaarden
over de galerij wat dit "kabaal" te
betekenen had. Daarna verdween
het merendeel snel naar binnen.
En zo proberen jeugd, samen met
leidsters en ouders, het de ouderen
in de samenleving zo aangenaam
mogelijk te maken. Waarschijnlijk
wordt het niet op prijs gesteld. Ei
genlijk kan dit bevestigend worden
beantwoord want de opkomst was
een duidelijk antwoord.
Wat voor werk hebben de leidsters
niet verzet voor alles in kannen en
kruiken was. Zij hebben hun
uiterste best gedaan om de kinde
ren van een prachtige en kleurige
"palmpasenstok" te voorzien (hon
derd stuks!) en dat voor hooguit
twaalf mensen. De leidsters moeten
zich zonder meer gefrusteerd heb
ben gevoeld. Dagelijks zit het Dien
stencentrum stampvol. Was het nu
dan zo veel moeite geweest om ook
eens wat belangstelling voor de al
lerkleinsten te tonen?
Als ouder van één van de kleuters
ben ik geneigd zijn te zeggen: "Mijn
kind mag nooit meer ergens aan mee
doen, dat voor de bejaarden wordt
georganiseerd, want zij stellen er
toch geen prijs op". Uitgezonderd
dan die enkeling, die wel de moeite
nam de jeugd te begroeten. Maar
ik dacht, dat het voor de leidsters,
die bovendien nog een aardigheidje
overhandigden, een goede leer voor
de volgende keer is geweest.
J. P. WESTERLAKEN.
Talingstraat 16,
Alphen aan den Rijn.
I erdraaide
informatie
In uw blad van 7 april plaatste u
een heel aandoenlijk verhaaltje over
een Hongaarse Zuidafrikaan en een
zwart meisje, die in Zuid-Afrika
geen verkering mochten hebben en
daarom naar Franeker in Friesland
zijn uitgeweken. Ik wil niet ontken
nen, dat het wel waar zou kunnen
zijn, maar er zijn toch twee dingen
die mij aan de geloofwaardigheid er
van doen twijfelen. In de eerste
plaats wordt het meisje als een Swa-
hili beschreven. In Zuid-Afrika ko
men echter helemaal geen Swahilis
voor! De Swahili-stam komt wel in
Kenia en Tanzanië voor, ongeveer
3.000 kilometer van Zuid-Afrika ver
wijderd. In de tweede plaats heet zij.
volgens uw bericht, Sofia Absalon.
De naam Absalon komt onder de
zwarten in Zuid-Afrika echter geheel
en al niet voor. Trouwens, het is
niet eens een Afrikaanse naam.
Dit soort berichtgeving over Zuid-
Afrika is een typisch voorbeeld van
de verdraaide en soms zelfs onware
informatie, die over dit land ver
spreid wordt. Het komt mij voor, dat
men al te vaak berichten over
neemt zonder de geloofwaardigheid
ervan na te gaan. Waarom? Omdat
sommige mensen er vast van over
tuigd zijn, dat Zuid-Affrika een hel
van onrecht en discriminatie is, en
zo naïef zijn, dat zij alles gewoon
klakkeloos geloven wat over Zuid-
Afrika beweerd wordt. Met zulke
lieden valt gewoonlijk niet te rede
neren. Nederland dient zijn reputa
tie van nuchterheid en verdraag
zaamheid hoog te houden en niet al
leen de waarheid van negatieve be
richten te onderzoeken, maar ook po
sitief nieuws over Zuid-Afrika te
verspreiden.
W. L. SCHOLTE
Dorpsstraat 53
Oegstgeest
A. T. V. D. MARK
Muldersstraat 35
Leiden
(Discussie gesloten redactie)
Papieren vrede
De heer v. d. Velde maakt my, in
zyn stukje van 11 apr. J.I., het ver
wijt van rechtlijnig denken en on
voorzichtige, ondoordachte uitlatin
gen. Wel, ik dacht dat wij elkaar op
dit gebied dan wel de hand kunnen
geven. Zo schrijft hij dat duizen
den Amerikaanse militairen in Viet
nam zijn „binnengesmokkeld". Hoe
veel militairen zijn er dan wel „bin
nengesmokkeld". Hoeveel militairen
zijn er dan wel „binnengesmokkeld"
van landen die Noord-Vietam steu
nen? Even later schrijft hij over de
beruchte tijgerkooien in Zuid-Viet-
nam. Waarschijnlijk weet hij zelf
ook wel welke landen hier als voor
beeld voor hebben gestaan en nog
staan. Dan, vervolgt de heer v. d.
Velde, dat het in Zuid-Vietnam geen
democratie is maar een dictatuur.
Beweert hij hiermee dat het in het
noorden wel een democratie is en
geen dictatuur? Welk alternatief is er
dan eigenlijk nog voor de Vietname-
zen? Want de heer v. d. Velde kan
mij "iet wijsmaken dat de Zuidviet-
namese bevolking op het communis
me zit te wachten. Als, volgens de
heer v. d. Velde, het commühisme in
Zuid-Vietnam niet doof het noorden
wordt opgedrongen, waarom vechten
de Zuidvietnamezen hier dan tegen?
Als de bevolking van Vietnam het
communisme werkelijk zou willen,
zou er niemand er tegen vechten en
zou de regering-Thieu allang niet
meer bestaan en zelfs geen leger
hebben. Ook niet met Amerikaanse
steun. Waarschijnlijk is geen van bei
de systemen in Vietnam erg fris. En
het zou dan ook beter zijn als de
bevolking, van zowel Noord- als
Zuid-Vietnam, hierover zelf kon be
slissen. En hierom ging het mij in
het stukje van 10 apr. J.l. Duizenden
hebben gedemonstreerd tegen de oor
log en voor vrede in Vietnam. Maar
niet voor een werkelijke vrede.
Strijd in de
- Tuinstadwijk
Het bestuur van woningbouwver
eniging Tuinstadswijk is geschrok
ken van eigen moed". Het Lcids
Huurderscomité, sectie Tuinstadswijk,
is het oneens met het bestuur van
de woningbouwvereniging die de
huurharmonisatie heeft afgewezen.
Het comité is verder gegaan met
de strijd om de bewoners er op te
wijzen dat ze naast plichten ook
rechten hebben. Het comité weet
zich gesteund door de bewoners, die
naast morele steun ook een maan
delijkse vrijwillige bijdragen betalen.
Het bestuur en de raad van com
missarissen weigeren een onderzoek
in te stellen naar (ook door be
stuurleden toegegeven) malversa
ties bij in het verleden uitgevoerde
werken. Op verzoek van het comité
en de bewoners zal de gemeentelij
ke accountendienst een onderzoek
instellen naar de Juistheid van deze
klachten. Maar waarom weigerde het
bestuur een dergelijk onderzoek als
er niets te verbergen is?
Het bestuur-heeft bij monde van
de secretaris toegegeven dat er 10
Jaar lang bij de duplexwoningen te
veel huur is gevraagd, maar waar
om dan niet die huren terugge
draaid in plaats van bevriezen?
Wij als bewoners willen open
baarheid van de bestuursvergade
ringen, omdat:
De raad van commissarissen niet
functioneert (uitspraak niet van
ons)
Het bestuur te vaak zonder visie
werkt als verlengstuk van gemeente
en minister;
In deze tijd van inspraak zelfs
de veel belangrijker raadscommis
sies, universiteitsraad en vele ande
re vergaderingen openbaar zijn;
De woningbouwvereniging een
organisatie voor en door de leden is.
Huurderscomité Tuinstadswijk,
aangesloten bij het Leids Huur
ders Comité,
W VAN ERKEL.
Acaciastraat 7,
Leidea.
