t OUT LEIDDE POLITIE AAR DOLLARSTAPEL OEGSTGEESTS HUIS el is goed voor acht moppen per dag idvoortse strandstoelmoord voor rechtbank Li 13 APRIL 1973 Vervolg van pagina 1 OEGSTGEEST De drie politie-officieren, die zich de laatste maanden hebben beziggehou den met wat als 'de valse-dollarzaak Oegstgeest' de criminele geschiedenis zal ingaan, weten op dit moment niet zeker of de hele organisatie is opgerold. Stafofficier recherchezaken J. v. d. Ban van het district Den Haag van de rijkspolitie, inspecteur K. Sietsma van de centrale recher che van de Amsterdamse politie, en hoofdinspec teur E. Hubregtsen, korpschef van de politie in Temeuzen, hebben er wel goede hoop op. Sietsma is er zeker van, dat geen valse dollarbiljetten uit de Oegstgeester drukkerij op de Nederlandse markt zijn terecht geko men. De speciale dienst van Interpol in Parijs onderzoekt of 10, 20, 50 en 100 dollarbiljetten van deze makelij internationaal al in om loop zijn. Dit onderzoek zal zeker tot eind volgende week duren. Internationaal gezien is de in Oegstgeest opgerolde drukkerij niet van grote betekenis. Sietsma: „Wij zijn er bijzonder trots op, maar stel deze zes miljoen dollar eens tegenover de jaarlijkse produktie van 12 miljard, die in de Verenigde Staten wordt ontdekt. Daar worden 80 tot 90 drukkerijen ontdekt". Van der Ban stoelt zijn mening, |n gevangenis dat waarschijnlijk nog geen biljetten s in omloop zijn gebracht, op de we tenschap, dat de zaak in Oegstgeest in een beslissend stadium was geko men. Al wekenlang observeerde de politie het keurige witte pand op de hoek van de Warmonderweg en De Kempenaerstraat, een pension, dat in de buurt als "een duiventil" be kend staat. Er kwamen vaak nieu we bewoners, veelal studenten. In de verkiezingstijd viel het pand in Oegstgeest op door reclame voor de PSP.Vroeger is er een hotel in geweest. In een tussenkamer ontdekte de politie deze drukpers (foto onder). In een andere kamer stond bij de kachel een snij machine (foto boven). De pensionhouder, die dit bedrijf samen met zijn moeder dreef, be moeide zich nauwelijks met de buurt. Hij staat bekend als "een beetje exentriek". Sommigen herin neren zich, dat de zoon van de vroe ger in de Kempenaerstraat gevestig de fietsenmaker inmiddels overle den op grote motoren reed. Ze we ten. dat hij geen vaste baan had. ne politiemensen maken de balans op. Hoofdinspecteur Hubregtsen uit Temeuzen noteert bord in het politiebureau van Oegstgeest de initialen van de gearresteerden. In het midden Mie-stafofficier v. d. Ban en de Amsterdamse inspecteur Sietsma. (Foto Jan Holvast) Hij heeft enige tijd in de gevange nis doorg-eibradht. De politie wil niet zeggen waarvoor, maar buurt bewoners weten, dat het is geweest voor een poging tot doodslag van zijn vrouw, van wie hij nu gescheiden is, althans gescheiden leeft. In de gevangenis ontmoette de pensionhouder de Amsterdammer en de Rotterdammer, die "zaten" voor het vervalsen van cheques. Uitvoe- rle speurwerk leerde, dat de drie een hecht contact met elkaar had den. De Amsterdamse recherche kwam op het spoor door oplettend heid van personeel van een Amster damse papiergroothandel. Daar op de Keizersgracht haalde 'n man een vel papier. In de auto ging hij zitten meten hoeveel dollarbil- letten erop pasten.Via foto's, kwam de Amsterdamse politie er achter. dat de man Willem B. was, die leefde van een uitkering van so ciale zaken. Het spoor leidde naar de Rotter dammer v. d. P., die de politie het technisch brein noemt van de or ganisatie. Hij is vroeger typograaf geweest. En verder naar Temeuzen via een bekende van de Amsterdamse poli tie. die werd aangehouden met dui zend dollar, die hij in bewaring zei te hebben van de 38-jarige E.H.C. uit Temeuzen, die enkele jaren ge leden een drukkerijtje in Kerkrade had, waar hij honderd guldenbiljet ten maakte. Van Temeuzen ging ook een spoor naar Kloosterzande. waar het drie tal uit Oegstgeest contact had met de 35-Jarige slager M.E., die giste ren thuis werd gearresteerd. Knopen in gordijn Het hoofdspoor leidde toch naar Oegstgeest, naar het witte huis te genover de Leidse Hout. De politie ontdekte, dat er een uitkijk was. Achter het zolderraam zat dagen achtereen een Marokkaan, die ken nelijk tekens gaf door knopen in de gordijnen te leggen. Dan was de kust vrij voor de drukkers. De Marokkaan werd gisteren eveneens aangehou den. De dollarbiljetten zijn gedrukt op een volgens insiders "eenvoudig pers- Je". Er is papier voor gebruikt dat niet afkomstig is van de Amster damse groothandel, waar één van de leden van de organisatie zijn ka pitale fout maakte. Deskundigen, van de Haarlemse drukkerij En schede, waar het Nederlandse bank papier vandaan komt, noemen het "goede falsificaties". A£2£gRTENTIE Bi Bordeelexploitant hens (42) stierf met twee rug op 21 april vorig hy nietsvermoedend zat een ligstoel van een aan de Zuiderboulevard maar het glas whisky van Jaap durfde leeg te drinken met de woor den: „Jij laat Je wijf toch ook afpik ken, dus waarom Je whisky niet". Jaap J. was als een geslagen hond afgedropen. „Agressief is 'ie niet," concludeert de verdediger. Moppen weoaar is de mooie play- (35), die als souteneur de kost kwam, totdat zijn ftige bron van inkomsten Maertens van hem werd öjn inkomsten verloor de mooie prostitiée Nel ingerichte flat, een jen en, niet in de laat- ö]n reputatie In de onder- Amsterdam en Zandvoort. .Haarlemse rechtbank, ^nde playboy ontluisterd terzake van moord, laat ^t mr. dr. L. P van der ^Juffrouw horen, die moet in de kroeg iemand zo I totuei J ^Ae: öJn i Officier van Justitie mr. Möger brengt als getuige echter de Am sterdamse journalist Louis Polak voor, die na de moord in een zondags blad onthullingen deed over een ge sprek dat hij vóórdien met Jaap J. had gehad in het Spaanse vakantie oord Torremolinos. "Maertens heeft mijn meisje af gepikt. En ze was goed voor acht moppen per dag", zei Jaap J. bij die gelegenheid. En hij voegde er aan toe: "Hij gaat er aan, hoe dan ook. Dit pik ik niet!" "Wat is een mop?", vraagt de president. "Honderd gulden", zegt de jour nalist, "dat heb ik zelf ook pas later gehoord". Advicaat: „Tegen mij hebt u ge zegd dat u het helemaal niet serieus nam. Kunt u zich alles nog wel goed herinneren? Ik heb hier een foto die bij die gelegenheid werd genomen. U staat er straalbezopen op". Polak: "Het was vakantie. Ik was dronken, Ja, en ik nam het ook inder daad op als bluf. Maar ik herinner me best wat hij heeft gezegd. Na de moord kwam het allemaal weer bij me boven". Rechter: "Was u zo dronken dat u moest worden weggedragen?" "Zeker niet. Dat zou trouwens moeilijk kunnen", zegt de zeer dik ke getuige. De menigte op de stamp volle tribune schatert. Jaap J. lacht niet mee. Vooral niet als garagehouder Rob Jansen ge tuigt dat Jaap een week voor de moord aan hem een pistool te leen heeft gevraagd. Als elke rechtgeaar de souteneur had Jaap natuurlijk zelf ook wel een schietijzer. Maar dat lag onbereikbaar voor hem in de flat van Nel. "Alleen voor de show. Om zijn image weer op te bouwen", bena drukt Rob Jansen. Nee, Jaap had niets gezegd over moeilijkheden met Henk Maertens. Wel was hij na en kele dagen nog een keer teruggeko men... om patronen voor het wapen te halen. Ooggetuige Zuster H. J. M. Suidman, een 25- Jarige verpleegster, is ooggetuige van de moord geweest. Zij zat te zon nen in een strandstoel schuin achter Henk Maertens, toen zij Jaap J. zag aankomen. "Ik kwam daar vaak en ik kende de situatie. Daarom vond ik het ai griezelig. Jaap leek ook niet in zijn gewone doen. Anders maakte hij al tijd grapjes. Maar nu zei hij niets. Hij keek vreemd. Hij had ongeveer twintig minuten achter Maertens ge zeten, toen IhiJ opstond. Hij had een pistool in zijn hand en ik zag hem schieten". "Hoe ging dat? Sprong hij op en vloog hij op Henk af?" "Nee, het ging heel rustig. Hij deed een stap naar voren, richtte op Henks rug en schoot, twee keer. Ik dacht eerst nog even aan een grap je. Het is zoiets geks. Ik kon niet geloven dat 't écht gebeurde". Zo ongelovig was zuster Suidman geweest dat zij op het lijk van Maer tens nog geruime tijd kunstmatige ademhaling had toegepast, totdat een gemeente-arts officieel de dood con stateerde. Doodvonnis Jaap J. en Henk Maertens waren begonnen als vrienden en compag nons. Samen huurden zij een riant pand aan de Amsterdamse Spui straat, dat zij inrichtten als bordeel. Het gebeurde terwijl Jaap J. op za kenreis was naar Kopenhagen, om sexfilms in te kopen, dat Henk Maertens zjjn doodvonnis tekende, door het aan te leggen met Nel P., de prostituée met wie Jaap al vier jaar samenwoonde. Toen mooie Jaap terugkwam stond hij zonder een rooie cent op straat. Doodde hij uit wraak? Advocaat mr. Van der Does laat niets na om deze voor de hand liggende veronderstel ling te torpederen. Hij brengt als ge tuige een barkeeper voor het hekje om aan te tonen dat Henk Maertens een gevaarlijke baas was, die kort voor z(jn dood zelf nog iemand heeft bedreigd met een pistool. Pooier De advocaat heeft zelfs de Am sterdamse huisarts Johan Groothuis gedagvaard, auteur van het boek ,JHfet menselijk tekort van de pooi er". Tot diens pa/tiëntem in de warme buurt van Amsterdam hoorde ook Jaap J., die door de dokter wordt ge kenschetst als een vriendelijke, ge zellige en niet-agressieve figuur. De meeste pooiers hebben ten on rechte de reputatie zeer agressief te zijn, meent de arts. Hun agressie bestaat echter voornamelijk in de haat-liefde-verhouding met hun prostituée. De getuigenis van dokter Groothuis krijgt een soort boeme rang-effect tijdens een discussie met de oudste rechter. „Zijn pooiers profiteurs of niet?" „Niet van meet af aan. Zij glijden er langzaam dn". „Zij worden dus profiteurs". „Ja". „En als hun bron van inkomsten wordt afgenomen, worden zij dan wraaklustig?" ..Als het plotseling gebeurt en het is him enige inkomstenbron... Ja dan kunnen ze wraaklustig worden én bang". „Want dan stort hun wereld in een". „Ja". Dan is eindelijk het woord aan Jaap J. zelf. „U ziet de verhouding van een souteneur verkeerd zitten," roept hij tot de rechtbank. „Ik lééfde toch met die vrouw! Ik zag haar als mijn levenspartner!" President: „Het komt nu eenmaal meer voor dat een vrouw zich van haar man afkeert. Dat is geen reden een pistool te grijpen en iemand in zijn rug te schieten die achterover in de zon ligt". Jaap J.: „Hij lachte me uit. Ik was totaal de kluts kwijt". President: „We moeten uitgaan van de feiten. En het is een feit dat u dagen tevoren een pistool leende. Dit was geen orime passionel van iemand die spontaan reageert als hij een an dere man met zijn vrouw ziet!" Jaap J. betoogt dat hij het pistool alleen maar heeft geleend uit angst nadat hij had gehoord dat Henk Maertens was gewapend. „Dan had u kunnen zeggen: Maer tens, sta op en haal ook een pistool, dan zullen we 't uitschieten. Maar niet hem in de rug schieten terwijl hij niets vermoedde." besluit de pre sident. De zitting wordt geschorst tot 10 mei. Want advocaat mr. Van der Does wil beslist ook de niet versche nen Nel P. als getuige horen. De of ficier blijkt bereid haar door de po litie te laten zoeken. Of zij zich zal laten vinden is de vraag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 9