„Verkoop van vliegtuigen is beslist geen vetpot" f44. „Onnodige infecties kosten per jaar 85 miljoen gulden" Directeur Hellinga van Schreiner en Co: Wat kost vliegen? 8 Dagen kriskras door Nederland Nieuw beroep in ziekenhuis: hygieniste 'Live it up' Grappig jazz-ballet van Marjolein Brier ZATERDAG 24 MAART Op de Nederlandse markt voor kleine privé- en zakenvlsegitui- gen opereren een stuk of vier be drijven. Het grootste daarvan is Scbreiner en Co. in Soheveniirigen. De overige zijin èènnuans-zaken, die even-als Schreiner vertegenwoordiger zijn voor meestal Amerikaanse vl"> 7 tuigfabrieken. Zit er in ons land een dik belegde boterham in htf verkopen van vliegtuigen? „Alleen maar vliegtuigen Is geen lonende business," zegt de heer Hellinga, directeur van de Scheve- ningse handelmaatschappij Schrei ner en Co. „Wij verkopen vliegtui gen. omdat op die manier interes sante contacten worden gelegd voor het leveren van andere artikelen. Dat is voornamelijk communicatie apparatuur voor vliegmachines." Vliegtuigen passen gewoon in het totale pakket, dat Schreiner levert". Door Jan Kees Kokke Dat zegt de heer Hellinga met na druk. als we met hem praten in het onopvallende kantoorpand van 6chreiner aan de Schevemngse bou levard. „Op de verkoop van een vliegtuig maken we gemiddeld een brutowinst van acht procent. Daar gaan na tuurlijk verschillende kosten af. En bovendien moet Je over een appa raat beschikken om na de verkoop nog service te kunnen verlenen". De heer Hellinga verkoopt per Jaar zo'n twaalf toestelletjes. Dat wil zeggen nieuwe vliegtuigen, want de tweedehands markt is aanzienlijk groter. Wie kan zich in ons land nu per mitteren om een vliegtuig te kopen? Helling, „Iemand, die bdj ons serieus over het kopen van een vliegtuig komt praten, is meestal een zaken man, die aardigheid heeft in het zelf besturen van een vliegtuig. Als hij zijn liefhebberij kan combineren met zijn zaken, dan ziet zo iemand vaak wel wat in de aanschaf van een eigen vliegtuig". „Het zijn over het algemeen tech nisch zeer goed onderlegde perso nen, die duidelijk weten, waarover zij praten. Heel anders dan bijvoor beeld de koper van een auito". Hellinga: „Het aantal potentiële klanten is echter veel groter. Vaak blijkt echter de hebzucht of de zucht naar prestige veel groter dan de financiële draagkracht. Het komt vrij vaak voor dat de woon niet overzien, ginnen. Als ze dan met handgeld over de brug moeten komen, dan blijken ze vaak opeens niet meer thuis te geven". In Nederland zijn ongeveer drie honderd bezitters van een privé- of zakenvliegüuigje. Een stuk of dertig bedrijven in ons land beschikken over een vliegtuig, dat voornameflijk zakelijk wordt gebruikt, die over een vliegbrevet beschikt. Het enige Nederlandse bedrijf, dat een eigen luchtvaartmaatschappij heeft, is Philips in Eindhoven met een stuk of zes vliegtuigen, die via een eigen reisbureau worden geëx ploiteerd. Unilever maakt meestal De kosten van het vliegen zijn afhankelijk van het aantal uren, dat men per jaar vliegt. Als voorbeeld nemen we een Piper Cherokee 140, een éénmotorig vliegtuigje, met ruimt* voor maximaal 4 personen. De aanschafkosten van dit toe- stel bedragen 50.000 gulden. Vaste kosten per jaar: Variabele kosten per Afschrijving Verzekering Stalling Renteverlies Benzine Olie Onderhoud Onderdelen Bij het volgende aantal vlieguren per jaar zijn per vlieguur dus als volgt: Aantal vlieguren per jaar: 201) 300 Vaste kosten: 53 32 Variabele kosten: 43 43 Kosrten per uur: 96 75 ƒ18 1 20 3 600 uui 16 gH 43 59 git De heer Hellinga, direc teur van Schreiner en Co. in Scheveningen verkoopt per jaar zo'n twaalf vlieg tuigen. gebruik van cha/it ervfhegtuigen Shell heeft in London drie straal vliegtuigen staan voor hot vervoer van topfunctionarissen. verder maakt ook Shell veel gebruikt van charters. Schreiner zelf exploiteerde tot voor enige Jaren geleden ook zelf een luchtvaartmaatschappij, Schreiner Airways. Phs. van Ommeren iln Rotterdam nam het maatschappijtje over en liquideerde het kort daarna. Schreiner bestaat nu in feite uit twee zustermaatschappijen; de han delmaatschappij Schreiner en Co. en Schreiner Air Transport. Dit laatste bedrijf heeft afdelingen in Perzië, Indonesië en Nigerië, waar helicopters contractwerk verrichten. Bovendien exploiteert Schreiner Air Transport de Nationele Luchtvaart School op het vliegveld Zestienho- De belangstelling voor het halen van een vliegbrevet neemt flink toe. Hellinga: „Het zelf besturen van een vliegtuig is voor de gewone man een stuk aantrekkelijker ge worden. De prijs van het zelf-vlie- gen is namelijk sinds de oorlog be- per geworden, omdat de welstand trekkelijk stabiel gebleven. Zelf- steeg". vliegen is eigenlijk relatief goedko- In 1955 waren er nog slechts 450 privé -vliegtuigen in ons land. Tien jaar later waren helt er plotseling 520. En nu zijn er al 1600 bezitters van 'n vliegbrevet. Dat is dus bij na één vlieger op de 8000 inwoners, zo rekent de heer Hellinga ons „Er zijn voldoende redenen om aan te nemen dat het er spoedig nog veel meer zullen zijn. In Amerika is al èèn vlieger per 900 inwoners. Ook in Frankrijk, waar de vliegclubs voor veertig procent door de staat worden gesubsidieerd, zijn veel meer privé-piloten dan in ons land". De heer Hellinga ziet echter een dergelijke diohtheid van vliegers en privèvli eg-tuigen ais elders, voor ons land niet weggelegd. "Het slechte weer in Nederland speelt daarin een belangrijke rol. Bovendien zijn de afstanden in Nederland niet zo groot en is ons land erg dichtbe volkt". De kosten van het vliegen met een eigen toestel hangen sterk af van het aantal uren dat per jaar met de machine wordt gevlogen. Hoe meer uren het toestel in de lucht is, des te goedkoper is het vliegen, zoals bijgaande tabel Iaat zien. Het huren van een vliegtuig kan fia bepaalde gevallen goedkoper zijn dan het gebruik maken van de lijn diensten, vooral als men met meer dere personen vliegt. De huur per vlieguur varieert van 70 tot 125 gul den. Privé- en zakenvfllegers kunnen in Nederland gebruik maken van zo'n t Wie 8 dagen lang veel in ons land wil reizen, is het voordeligst uit met een 8-daags kriskras-abonne ment. Kinderen A 4 t/m 9jj V half gelip En als extra plussen: recht op 't kopen van voordelige koppeling kaartjes voor bijna alle >P°* NS-vakantiedagtochtèa voordelig uitmet NS ier Helaas zie bacteriën niet wandelen. Anders zou je ze kunnen aanwijzen. Wat zuster Van Velzen in het Haagse Westeinde ziekenhuis doet, is dan ook zuiver speurwerk. Als hygieniste of misschien moet je haar infectiezuster noemen, is het haar taak infectiebronnen op te sporen en te onderzoeken. Boeiend, maar ook lange-tenen werk. Want wie laat zichzelf of z'n werk graag inspecteren op hygiëne? En als blijkt dat er bijvoorbeeld te weinig toiletten zijn of douches. Welke maatregelen krui nen er dan genomen worden? Het gaat immers om de hygiëne. En die begint volgens de zestigjarige ex-verpleegster Van Velzen "al bij de buitendeur door een goede stofwering". In het ziekenhuis van Sluiskil pro beert men het aantal postoperatieve wondinfectaies (wonden die na ope raties geïnfecteerd zijn) terug te brengen door een betere hygiëne op de operatietafel. Het gaat om het gebruik van geplastificeerde lakens, waarmee operataepatiënten worden afgedekt. Wegwerplakens, waarmee mein de patiënt zo kan afdekken, dat bloed en vocht niet tot hem kunnen doordringen. Daardoor ver mindert de kans op infecties, zegt Door Madeleine Roumen die commissies in het verleden vol doende mogelijkheden hadden ge had om goed te functioneren. De infectiezuster is er niet alleen om achter de bacteriën aan te hollen. Zij moet ook adviezen géven en de naleving van de voorschriften in het ziekenhuis controleren. Zij kan opdrachten krijgen van de infectie- de medische afdeling van Mölnlyoke commissie. LEIDEN Aan choreografieën die In 'n kastje blijven liggen heb je niet veel ze moeten worden gedanst. Maar of Je er veel aan hebt als ze gedanst worden is weer wat anders, en het is een dilemma dat onoplos baar schijnt. De choreografieën die CRM opdraagt te maken worden jaarlijks in een officiële voorstelling gepresenteerd, en dat zijn nooit in drukwekkende dansmanifestatles. Misschien is de oplossing, die de Rotterdamse Kunststichting biedt in De Lantaren wel de meest aantrek kelijke het is natuurlijk wei een openbare voorstelling, maar de sfeer is intiem, er kan eens iets misgaan, en als er iets misgaat is het geen doodwond. En als er iets goeds te zien is, is er genoeg „publiciteit" aanwezig om dat de menigte kon te doen. Dat goede was donderdagavond op de tweede choreografieavond, te zien bij de Jonge danseres Odile van Kossem, die opmerkelijk goed en aantrekkelijk een even goede en aantrekkelijke choreografie danste van Helene Themans: „Miniatuur" op muziek van Anton von Webertn. Een stuk voor viool en piano van de verbrokkelde Webern-struktuur, die Helene Themans met veel ge voel voor de muzikale lijnen in be weging had overgezet: opgelost in kileine, verbrokkelde onderdelen .maar waarin toch die struktuur te rug was te vinden. En heel beheerst gedans, koel, beheerst en met veel humor: een danserresje met toe komst, en een intelligente choreo grafe. Aardig ook een JazzballetJe van de dansgroep van Marjolein Brier „Live it up", een choreografie van Marjolein Brier zelf. Heel levendig, het woord zegt het al, met een leu ke aankleding, grappige bewegingen en ensembles, en met geen andere pretentie dan de vlotte beweging. Dat soort dingen doet Marjolein Brier goed; als ze op de diepzinnige toer gaat wordt het een vaak sier lijke, maar geheel vrijblijvende aangelegenheid, zoals nu „Valerie" op muziek van Elton John, een ro mantische pas de deux. Echte span ning ontbreekt, en Pieteraella Spruytenburg en Albert van Nier op deden hun best, maar konden de zaak technisch niet aantrekkelijker maken. Dan de Noord Nederlandse Dans groep: „Poem for Movement" van Paul Versteeg is te waarderen, „Va riaties" van Wand-a Grendel, een CRM-opdracbt, is een stuntelige choreografie. Tenslotte danste „Fred Benjamin Dance Incorporated,, wat showballetjes. Jaap Joppe (Nederland) in Amstelveen. Volgens het rapport van de Ge zondheidsraad .Richtlijnen ter pre ventie en bestrijding van ziekenhuis infecties" kosten dergelijke onnodi- eigenlijk met ge infecties per Jaar 85 miljoen gul- contact op met TNO den, omdat de patiënten langer in het ziekenhuis moeten blijven. Dit bedrag zou aanzienlijk kunnen Zuster Van Velzen: „Als ik door het ziekenhuis loop denk ik bijvoor beeld: langs welke weg in het huis gaat het afval. Of: wat gebeurt er Ik neem daar ma ken ze dan een rapportje van wat ze in de wasserij met die was doen. Ik ga na wat er met de eetwagen- den teruggebracht door de hygiëni- tjes gebeurt en of ze wel regelmatig sche omstandigheden in de Neder landse ziekenhuizen optimaal te verbeteren. Hygiëniste in het ziekenhuis is een nieuw beroep. Nederland heeft nog maar dertig van zulke inspectie mensen. De meeste van hen komen uit de verpleging en werken in een ziekenhuis. Het is overigens de be doeling dat in de toekomst ook in andere huizen hygiënisten gaan schoongehouden worden. Dat zijn dingen die ik dagelijks doe. Je moet Je namelijk niet alleen blind staren op de verpleegster die haar handen niet wast." „In elk ziekenhuis zou een hygiënis te moeten werken. Dan kun je ook samenwerken. Want je leert van el kaar en Je voorkomt dan dat meer dere mensen in verschillende zie kenhuizen aan bijvoorbeeld een sy steem zitten te dokteren. Toen ik werken. Voorlopig wordt de club hier de voorraad desinfecterende hygiënisten pas in maart offi cieel en moet een opleiding voor dat beroep nog helemaal van de grond komen. Wat de infectiezuster nu doet is haar gezond verstand ge bruiken en de praktische ervaring uit het ziekenhuis. MeJ. Van Velzen, die 32 Jaar in de verpleging heeft gewerkt, waarvan vijftien Jaar in het Westeinde zie kenhuis, doet niets zonder overleg met de infectiecommissie van het ziekenhuis. Maar het beroep hygië niste zou noodt ontstaan zijn, als middelen onderzocht, kwam ik tot de ontdekking dat er een te grote variatie was. Dat komt omdat ieder hoofd van een afdeling weer een andere voorkeur heeft. Kijk, in zo'n geval kun Je kosten besparen". Het terrein van de hygiëne is voor haar niet nieuw. Zij is hoofd ge weest van de centrale sterilisatie in het ziekenhuis. Toen zij zestig Jaar was geworden en uit de verpleging wilde stappen, kwam de directie met het voorstel voor de nieuwe baan. Nu werkt mej. Van Velzen halve dagen. „Ik wal het wel goed op poten zetten", zegt ze. En „ik hoop dat de andere Haagse zieken huizen ook een hygiëniste aantrek ken. want dat zou goed zijn voor het onderling overleg." Hygiëniste Van Velzen komt op haar speurtocht door het ziekenhuis op plekken waar niet veel mensen komen. Ze inspecteert de nooduit gang nauwkeurig en als daar rom mel ligt zorgt ze ervoor dat die wordt weggehaald. Ze kijkt er wel voor uit dat ze niet als een soort politieman wordt gezien. Ze voert geen schrikbewind. Ze gaat niet zo ver dat ze collega's met baarden op ongedierte inspecteert. Maar zuster Van Velzen heeft wel een neus voor vuiltjes (gekregen). „Er wordt wel eens gevraagd, waar bemoeit dat mens zich mee. Maar als je de zaak voorzichtig benadert en op een prettige manier medewerking pro beert te krijgen, dan kom je ook tot resultaten. Als ik nu door het ziekenhuis loop zijn er al mensen die me dingen aanwijzen. Je moet de mensen gewoon leren om met Je mee te denken. Ik kom nog uit het tijdperk van de strenge regels. Maar dat valt nu wel mee. Heit is een leuk vak eh ik heb veel vrij heid. Het is niet zo dat mijn advies of opmerking doorslaggevend is in een bepaalde situatie. Als hygiënis te mag Je geen dwingende maatre gelen opleggen. Misschien verandert dat nog wel in de toekomst." De ziekenhuishygiëndste heeft zelden Ziekenhuishygiëniste Van Velzen je moet je blindstaren op de verplet rsi die haar handen niet U.i contact met patiënten. Haar wel om er op te leggen dat de tiënt in een schone omgeving Dat de reservebedden zo stó mogelijk staan opgeslagen. D®1 serviesgoed brandschoon is er niet met eten wordt gekofl r ei Lukt het dat elk ziekenhuis eD pleeghuis in de toekomst een it tie-zusber of broeder heeft, weet wordt er dan ook eens ged aan een kracht die de sterU kan doorbreken met een beet)« zelligheid. Gezellig en tocli 1 nisch.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 14