„Ja, ik ben het familietype Jicent |gh hdelijk K I lis IR. WILLEM VAN GOGH: 17 MAART 1973 PAGINA 17 j. bo, GT°J i Trim )k| 3o1 !ad. 5*0, Olyrt; m. r- 20 p. 'gstge -raatwq tie in open I tel. 9 3 k.st. yleerd, inekap 934 (01 1710-41 It 1.2 >P pric ii''-- I Leldi Fiat 11 St. vet levr. j U. Ha: rd 4 il- it 850 )torEu n 166 200 I.|É ltendijl 1. 121& IV lbw l ultst. ivr. Oc 'orus, Vincent van Gogh is eindelijk thuis. De tijdens zijn leven zo gekwelde, geïsoleerde en genegeerde schilder chjj verkocht nooit wat) krijgt 83 jaar na zijn dood als eerste Neder landse kunstenaar een eigen rijks museum. Het Vincent van Gogh- museum. Het staat in Amsterdam naast het Stedelijk Museum. Van buiten ziet het er uit als een modern godshuis. Een kerk van beton, staal en glas. Kosten ruim elf miljoen gulden, een fractie van wat er in komt te han gen. Zaterdag 2 juni zal het in bij zijn van koningin Juliana officieel worden geopend. In mei zal er al worden proefgedraaid. Wij werden er deze week rondgeleid door Vincents oom ir. Vincent Wil lem van Gogh (83) aan wie de we reld te danken heeft dat de be roemde collectie Theo van Gogh (.200 schilderijen, 400 tekeningen en 70 schilderijen van tijdgenoten)als geheel behouden blijft. Ir. van Gogh stond de collectie in perma nent bruikleen af aan het rijk dat daarvoor dn ruil het Van Gogh-mu seum bouwde en gaat exploiteren. Buitenlanders (Amerikanen voorop) staan er ail voor in de rij, boekten reeds op speciale Van Gogh-char tervluchten. Het müseum belooft een toeristische trekpleister van de eerste orde te worden. Een bussen-museum. Als Vincent, de armoedzaaier, de officiële opening van wat al zijn „mausoleum" is genoemd, zou kun nen meemaken, zou hij vermoede lijk gillend op de loop slaan. In zijn brieven aan broer Theo stak hij meer dan eens de draak met musea die gebouwd worden voor kunstenaars die een moeilijk leven gehad hebben. Toch gelooft ir. Van Gogh niet dat neef Vincent zich op 2 juni in z'n graf zal omdraaien. „Hrj voorspelde immers óók dat de mensen later van hem zouden spreken". Ook waar het de veiligheid betreft is het Vincent van Goghmuseum up to date. Alle moderne middelen om kunstschatten tegen diefstal en be schadiging te beschermen zijn aan gewend. Niettemin zou de beveiliging van het splinternieuwe museum, waar in mei voor honderden miljoen guldens wordt opgehangen, beter kunnen, meent ir. Van Gogh. Hoe dan?. „Je kunt nog zulke dure middelen gebruiken, maar een afdoende be veiliging staat of valt met het in zetten van voldoende personeel. Dat is ook in het Van Gogh-museum het probleem. We zouden meer sup poosten moeten hebben. Je vraagt je af hoe ze die verantwoording op het ministerie durven nemen Dyckl 31.01H :e<J Of V J ERDAM In het nog akelig lege Vincent van Gogh- i in Amsterdam het gebouw is klaar, maar de doeken lingen van de meester hangen op het ogenblik nog op ositie in Bern staan we toch al oog in oog met een :ent echte Van Gogh. Met Vincents 83-jarige, nog opval- se oom, ir. Vincent Willem van Gogh, voorzitter van de die dit museum mogelijk maakte. Hij lijkt inderdaad dop Vincent. „Ja, ik ben het familietype". Ju ngenieur", zoals ook museum-directeur Emil Rudolf i2) hem aanspreekt, neemt zelf het initiatief. „Wat wou we dupliceringen gaan maken? Nee, dat zijn we niet Zijn bejaarde lach stuitert tegen de kale muren waar- ïden spijkers die straks de Van Gogh-miljoenen zullen tg geslagen moeten worden. gebouw, hè? Elf miljoen gulden heeft het gekost. Dat is dg, vindt u niet? Zeker wanneer men in aanmerking t hier binnenkort komt te hangen. Niet dat dat nou zo Ljjk is. Je zegt toch ook niet wat de Nachtwacht waard is. Ie is nul, waarde heeft iets als je iets verkoopt. En ver- S uilen we alleen reprodukties. U kunt het maar beter niet aarde hebben van de werken die we hier gaan expo- at schrikt de mensen af en het daagt anderen juist weer iets in een museum hangt dan spreek je alleen van de die je er voor voelt". gebouw? Wijlen architect die overleed vóór zijn rerp tot een definite! worden uitgewerkt, zou r L?ifunen hebben met wat zijn Van Tricht er tenslotte ak heeft: een 'clean' za- iuw. Een modern museum, uiten eerderaan een kerk Door Kees Haak bevr. Leldeü Austtt Vraag? derijen in het vier verdie- gebouw bieden aan- ïéér ruimte dan men bui- bevroeden. „Een gebouw oespas", constateert direc- |er die zo'n drie maanden jpenstelling nagenoeg opge- dt door problemen („Trek- •c.'s wel door?") die weinig roet Van Gogh te maken c; de zalen waarin de sdhilde- iiji leningen en brieven uit de lectie Theo van Gogh zul- en ondergebracht, is er ook oor wisselende tentoonstel- ran tijdgenoten) en voor zelfwerkzaamheid togh hangt erg aan die af- Tje expressie" waarvoor op ie grond een flinke lap li- fferd gelegd. „Hier kunnen ro naar hartelust knoeien onder deskundige lei- het Vincent van Gogh- zo'n doe-het-zelf'-afdeling het aan het bezoek deur en zijn vrouw Ja- brachten aan een mp- San Francisco. „We ver- od een afdeling waar i volwassenen een stilleven schilderen. Mijn vrouw onmiddellijk ook proberen K klaar was zei ze: nu Jij. ik. op 68-jarige leeftijd •te tekening gemaakt". ®>gh die nooit werd opge- Misschien gebeurt dat nog ■kent bleef tijdens zijn le- roiskend. Van Gogh sindsdien méér rust had. als ik niets an- '°en had. dan zou ik erg ^n voor mijn plezier. Na tossen de bedrijven door wel eens ets, maar sinds "Wen van mijr vrouw heb andere dingen aan mijn Md. ik kom er niet toe", taaks weer. na 2 Juni, als ook eigen creatieve hoek open gaat. Ir. van Gogh is de zoon van Vin cents broer Theo, de kunsthande laar die goede zaken deed maar niet met de doeken van de hem zo toegewijde Vincent. Vincent (zelfmoord) en Theo stier ven beiden in 1890. het Jaar waarin Theo's zoon Vincent Willem werd geboren Vincent Willem groeide op tussen de schilderijen, maar ging werktuigbouw studeren. Als raadge vend ingenieur stortte zich hij in eerste instantie in de bedrijfsorga- nisate („ik was wat Je noemt een pionier op dat gebied"); later ont wikkelde hij zich tot projectleider in industriële sferen. Behalve die anderhalve tekening die hij als 65- plusser maakte, verraadt zijn werk zame leven geen artistieke aspira ties. Van onschatbare kunstwaarde is ui- Gogh-verzameling bijeen te houden. Hoe is dat precies gegaan? „Op een goeie dag is het rijk bij mij gekomen. Ze deden me het voorstel om alles onder te brengen ter aard wel zijn instemming met in een stidhting en dan zouden zij het rijksvoorstel om de Theo van een museum bouwen en het exploi teren. Als ik nee had zouden mijn drie kinderen bij mijn overlijden succesierechten hebben moeten betalen en dan was de col lectie in drieën verdeeld, dan zou de boel dus verspreid zijn". Zijn carrière als raadgevend inge nieur werd door de bejaarde Van Gogh tijdens de bouw van het mu seum niet verloochend. Zijn benoe ming tot lid van de adviescommissie van rijksgebouwendienst maakte het 'm praktisch mogelijk zich met de uitwerking van het bouwplan te be moeien. Hij heeft van die mogelijk heid druk gebruik gemaakt. De eer der genoemde linoleumvloer is daar slechts één resultaat van. Heeft een van zijn kinderen een 'artistieke inslag'? „Dat heeft ieder mens, maar u be doelt natuurlijk of ze er wat mee doen. M'n dochter is op de kunst nijverheidsschool geweest, keramiste is ze, maar nu ze vier kinderen heeft, is daar geen tijd meer voor. Mijn zoons sloegen net als ik een heel andere richting in. de een stu deerde af in politieke wetenschap pen en is werkzaam op het ministe rie van Binnenlandse Zaken, de an der is elektro-technisch ingenieur te Rotterdam", Er bestaat voor Vincent van Gogh een nog steeds toenemende belang stelling. Heeft ir. Van Gogh daar een verklaring voor? „Tja, hij slaat nu eenmaal aan bij het publiek. Daarnaast heb ik daar aan zelf natuurlijk ook het nodige bijgedragen. Sinds 1930 is de Van Gogh-collectie altijd in het Stedelijk te zien geweest Vooral in het toe ristenseizoen was dat een grote trek pleister. Direct na de oorlog zijn we in de wintermaanden de boer op gegaan met Van Gogh, we begon nen in Stockholm, waar al direct enonne belangstelling was, daarna zo'n twintig tentoonstellingen in Europa en Amerika. Al die buiten landse Van Gogh-exposities hebben de belangstelling voor Vincent van dan Gogh een enorme duw gegeven. Daarvan gaat dit Van Gogh-mu seum nu profiteren. Ik heb gehoord dat er al zoveel buitenlandse aan vragen voor groepsbezoeken zijn, dat er al een wachtlijst moest wor den aangelegd". .5 li zon si Jankt. daar deJ tb Vóór zijn benoeming tot direc teur van het Vincent van Gogh museum was Emil Meijer hoofd van de educatieve dienst van het Rijksmuseum Amsterdam. Hoe staat hij tegenover Vincent van Gogh? "Ik heb geen favoriete schilder. Toevallig was mijn eerste kennis making met kunst wel een schil derij van Van Gogh, dat wil zeg gen een reproduktie die op de la gere school hing. Als directeur van dit museum houd ik mij angstval lig van Van Gogh verwijderd. Ik vind dat een museumdirecteur objectief moet blijven tegenover de kunstenaar die hij voert. An ders krijg Je die bezetenheid van "ik heb de beste kunstenaar". Ik vind dat Je Juist als directeur een beetje met de ogen van het pu bliek moet kijken". Andere uit spraken van Emil Meijer: "Het is niet zoals wel eens gezegd is dat men ter ere van Van Gogh een museum is gaan bouwen. Nee, dit museum is er gekomen omdat het de enige mogelijkheid was, om de collectie Van Gogh bijeen te houden. Als Je dan zo'n museum bouwt, heb Je de taak om de col lectie aan zoveel mogelijk men sen te laten zien", "Dat hier een beeld van Van Gogh voor de deur staat, is toe val. Van mij mogen ze het van daag nog weghalen. Zet het ergens anders neer, bij het concertge bouw bijvoorbeeld, dan heeft het nog de functie dat het mensen, die wandelen vertelt diat vlak in de buurt een Van Gogh-museum is. Nu het hier staat, accentueert het Juist die heldenverering die ik verafschuw. Dit is géén Van Gogh mausoleum". "Dit is ook een studiemuseum. Behalve het Van Gogh-archief, krijgen we hier ook de Tral- baut-documentatie over Van Gogh. Tralbaut verzamelde alles over Vincent, tot sigarebandjes, en stropdassen toe. Maar ook be langrijke documenten". "De wisselende tentoonstellingen die we gaan inrichten zullen in bepaald stramien met Van Gogh- verband houden. Waar ik mijzelf erg veel van voorstel is een expo sitie van een aantal tekenaars uit de tijd van Van Gogh. Daarnaast zijn er al vrij vast omlijnde plan nen voor een tentoonstelling van Jean Francois Milet, die zo door Vincent bewonderd werd". "We streven geen concentratie van alle Van Goghs na, de Van Goghs die in Kröller-Müller han gen zullen daar gewoon blijven hangen. Zou je de Van Goghs dóar weghalen, dan zou je de moderne kunstcollectie van Kröl ler-Müller verminken. Zowel zij als wij hebben een eigen functie. We bijten elkaar niet". "Alleen het rijksmuseum trekt al een miljoen bezoekers per Jaar. Daar moeten wij ook op rekenen. De Amerikanen hingen twee Jaar geleden al aan de telefoon. Wan neer gaan jullie nu eindelijk eens open, we willen groepsbezoeken organiseren". "Of we in de komende jaren nog aankopen zullen doen? Werk van tijdgenoten van Vincent bijvoor beeld? Ach, als daar geld voor is. waarom niet. Maar voorlopig zie ik dat nog niet zo. Een aan koopfonds zal het moeten hebben van de baten uit de verkoop van reprodukties". Dat kan heel leuk oplopen. Kijk maar eens een middagje op de verkoopafdeling van het Kröller- Müller!" Ir. van Gogh kreeg in '53 een ere doctoraat voor de uitgave van de door hem verzamelde brieven van Vincent van Gogh. Binnenkort komt de tweede herdruk uit. Van Gog li ke nner dr. Jan Hulsker voegt daar een eveneens uit Vincents brieven aan Theo samengesteld boek, ,Van Gogh door Van Gogh", aan toe. Als geen ander is ir. Van Gogh in de gelegenheid gewees om via de brieven door te dringen tot de ware Vincent. Heeft hij de indruk dat hij weet wie Vincent was? „Ja, ik geloof van wel. Ik heb me erg in hem verdiept, ook al omdat ik door mijn werk altijd veel be langstelling voor mensen heb gehad. Nou zijn kunstenaars prachtige fi guren. Als ik museumdirecteuren wil plagen dan zeg ik altijd: „Jullie musea zijn niets anders dan psy chologische laboratoria, want uit al die schilderijen kun Je afleiden wat voor kerels ze gemaakt hebben". Wat er allemaal over Vincent van Gogh is geschreven door deskundi gen en semi-deskundigen, moet de witte haren van de ingenieur wel eens te berge hebben doen rijzen? „Ja, alle literatuur over Vincent is gebaseerd op die brieven. Daar komt alles vandaan. Later zijn er wel geweest die zelf onderzoekingen hebben gedaan, maar wat men dan allemaal gepubliceerd heeft dat klopt niet altijd, soms wel, meestal niet. Niettemin moet men todh er kennen dat ook daardoor Vincent van Gogh populair is geworden". Ir. Van Gogh en moet het Vincent van Gogh een van de beste musea van deze tijd Kent hij er een dat nog beter is? „Jazeker, het museum van Le Ha vre, uitstekend. In ons museum hebben we dezelfde flexabiliteit na gestreefd die ze daar hebben, maar verkeerd gebruiken. Ze hebben de ruimte daar kapot gemaakt door er allemaal schotten neer te zetten, waardoor ze toch weer een heleboel kleine kamertjes creëerden. Maar kwa grondplan en dagverlichting is Le Havre het beste. Tot een paar Jaar geleden vind ik het Stedelijk in Amsterdam een van de beste musea en ook nu nog is het erg goed". Hoe zou Vincent als hij nog leefde tegenover dit Vincent van Gogh- museum aankijken? „Hij zou er wellicht moeite mee hebben. Maar dat heb ik niet. Trouwens, wat wil men? Ons doel is zijn werk te laten zien. De men sen vragen er om. Vincent geeft hen iets, wat dan ook". Als we na een rondgang langs de gaanderijen (de „de muren hebben we grijs gehouden, daar komt zijn werk het beste op uit") weer terug zijn bij de entree die straks wel eens te klein zou kunnen blijken, geeft de ingenieur toe dat hij die laatste vraag ook zichzelf wel eens heeft gesteld. „Als Vincent nu rond zou lopen als armoedzaaier, dat zou niet bij elkaar passen. Maar tets anders is: ik geloof wel dat wij misschien het einde van het be staan van beroepskunstenaars mee maken. Er is geen schilder die van zijn kunst kan bestaan, uitzonderin gen als Picasso natuurlijk daargela ten, voor de rest doen ze er alle maal wat bij De een geeft les. Je ander heeft een baantje" Of ze zitten in de 'contraprestatie' Want kreperen zoals Vincent deed, hoeft vandaag aan de dag niet meer. Zelfs niet wanneer Je kunste naar bent.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 17