een koppelverkoop op de
ansels en de katheders
ndamentele feiten
her Oost-Europa
„Filosofie'.
arm en naakt
Zaterdag
retour
Doe,,
verstandig.
ZERS SCHRIJVEN
enkele reis
plus een piek
TBC ONDERZOEK
DAG 15 FEBRUARI 1973
PAGINA U
der tijden heeft de
in Nederland binnen
n het karakter opgedrukt
hbs met ordeproblemen",
geruchtmakende zinsnede
jagbrief, die prof. dr. J.
onlangs deed toekomen
lestuur van de Utrechtse
Deze hoogleraar in de
ntropologie (voordien van
gouverneur van Ndeuw-
n zijn laatste werkzame
een paar dingen afmaken
ahinderd te worden door
li en pesterijen van stu-
al het nutteloos vergade-
arbij hoort". Om die reden
augustus het bijltje er
die bittere uitspraak van
jaal niet wat overdreven?
rt hij niet met zijn aan-
n ,.de" universiteiten van
Het antwoord luidt: ja
omdat grote delen van
sitaire onderwijs in ons
een toonbeeld zijn van
ie, de zafken lopen er vrij
negatieve gevolgen
emocratisering" zijn be-
h óók: nee! Want prof.
staat allerminst alleen
nklacht.
n de Amsterdamse hoog-
politicologie prof. dr. H.
rijf van zijn wetenschap-
kerkers eind vorig jaar
opgeschort „na drie
ebatten, collegeverstorin-
bezettingen, ver-
igen en bestuurlijke mani-
de Amsterdamse
prof. mr. A. D. Belinfanite,
toeilijk van conservatisme
ken, is eervol ontslag ver-
ewoon hoogleraar in het
lef recht en het staats-
gezondheidsredenen",
lveisitaire kringen en ook
iten wordt aangenomen,
zoals NRC Handelsblad
eerde „als een teleur -
niet meer verder wilde
rersiteit".
Itvoerig artikel in laatst-
ad vroeg prof. Van Baal
jijden af. of het in Utrecht
in andere sociale facul-
conclusie is te optdmis-
veel jongere collega aan
telt van Nijmegen ligt al
I met een hartinfarct in
uis, naar vrij algemeen
lenomen als gevolg van
op het instituut voor
tropologie aldaar*. In Am-
eft men in deze studie-
propaedeutisch examen
praktisch afgeschaft, ondanks het
verzet van de hoogleraar Kobben.
Een gewaardeerd hoofdmedewerker
vluchtte weg naar het Tropen-Insti
tuut. Dezer dagen nam de lector me
vrouw Vreedede Stuers haar ont
slag om .gezondheidsredenen".
Deze en dergelijke feiten wijzen
dus niet op toevallige moeilijkheden
van persoonlijke aard, maar veeleer
op „universitair verval", zoals prof.
Van Baal het omschreef. „Het revo
lutionair programma van de rebellen
van vier jaar geleden wordt resoluut
uitgevoerd: breek eerst de universi
teiten af, dan volgt de maatschappij
vanzelf". En dat gebeurt dan door
het scheppen van een sfeer van ter
reur, waardoor het mogelijk was dat
het Instituut van prof. Van Baal
maandenlang bezet werd door „stu
denten" van het soort, dat al lang
geen kans meer ziet ooit het kandi-
daartsexamen te halen. De bezetters
„verletten weinig of niets, zijn vast
beraden him revolutionaire ideologie
door te zetten en bezitten in hoge
opdringende revolutie, met alle ver
schillen in methoden en doeleinden
toen. Toen net als nu: een vastbera
den minderheid, die door gestage
druk overal infiltreert. „Natuurlijk
zijn de nu in Nederland gebruikte
middelen tot intimidatie subtieler
dan die van Hitier en zijn kornuiten.
Toch zijn ze effectief genoeg op
plaatsen, waarop zij zich richt. Daar
toe behoren in de eerste plaats de
sociale faculteiten, als zodanig de
meest weerloze tegen dit opdringen
der revolutie.
Al wat revolutionair denkt, gaat
sociale wetenschappen studeren, al
dus nog steeds prof. Van Baal. Men
vergist zich echter als men meent,
dat het daar alleen is. Ook de publi
citeitsmedia zijn in hoge mate geïn
filtreerd door partijgangers (en voor
al fellow-travellers en sympathisan
ten) van de sociale revolutie. Tal van
programma's hebben een politieke
kleur, die veel feller is dan van de
gemiddelde kijker of luisteraar. Nog
sterker spreekt de parallel met de
Door C. J. Rotteveel
mate de „democratische vaardighe
den", die de gemiddelde student als
terrein* ervaart en ontwijkt, omdat
hij, door niemand gesteund, de dupe
niet wil worden".
Dit laatste is belangrijk. De vraag
rijst namelijk of de andere studenten
dan niets doen? „Zij zijn immers de
gedupeerden", aldus prof. Van Baal.
„Tentamens en examens, ook die
welke lang tevoren waren afgespro
ken, kunnen niet worden afgenomen,
scripties worden niet besproken, col
leges worden niet gegeven en de bi
bliotheek is op slot Veront
waardigde vaders bellen op, verzeke
rend dat hun zoon zich afzijdig hield.
Dan zeg ik: dat had hij juist niet
moeten doen Op de op 22
januari gehouden „plenaire" verga
dering werd het voorstel tot ophef
fing van de bezetting afgestemd met
61 tegen 38 stemmen. Uit het totaal
blijkt, dat er 140 studenten afwezig
waren op deze vergadering, de zwij
gende meredertieid. Waarom? „Ik
heb een fysieke afkeer te overwinnen
om met die bezetters te praten", ver
zekert mij een ouderejaars".
Prof. Van Baal plaatst tenslotte
bepaalde ontwikkelingen in een rui
mer verband en trekt dan een ver
gelijking tussen de weerloosheid van
onze democratie vandaag en die van
de Duitse rond 1930 tegen een zich
oude Duitse republiek uit de toestan
den in het leger, het machtapparaat
der regering als de nood aan de man
komt. Het is juist dan onbetrouw
baar, in Duitsland rond 1930 omdat
de officieren onbetrouwbaar waren,
hier vandaag omdat de manschappen
het zijn. Onze regering van vandaag
maakt het intussen nog veel erger
dan de Duitse toen. Wij hébben niet
eens een regering, wel een aantal
partijen die op onheilige wijze aan
het touwtrekken zajn om de macht.
Het grote publiek intussen reageert
hier precies als daar toen. Het wacht
maar af in het vertrouwen, dat door
wat toegeven, wat plooien en begrip
tonen, de wagen wel weer in het
rechte spoor zal komen. Prof Van
Baal is echter van mening, dat er
geen enkele grond is voor dat geloof,
omdat ook het onderwijs op de mid
delbare school is geïnfecteerd. „Velen
zullen mij willen toegeven, dat
wanneer er niets aan gedaan wordt
verscheidene sociale faculteiten
binnen enkele jaren alle wetenschap
pelijke waard verloren zullen hebben.
Maar men blijft alsnog geloven, dat
de wal het schip wel keren zal en
men in dit opzicht enig vertrouwen
en veel begrip moet tonen".
„Ik heb dat vertrouwen niet en
weiger dus dat begrip. De wal is aan
gevreten door ijverige, vastberaden
ratten, die zich verzekerd houden
dat alles kapot moet, maar nog nim
mer duidelijk hebben gemaakt, wat
er na de voltooide vernieling komen
moet. Ik heb er op gewezen, dat
velen voor die ratten beducht zijn.
Beducht ben ik ook, maar niet voor
de ratten. Wel voor de morele on
macht van het Nederlandse volk tot
terugkeer tot althans die elementaire
discipline, zonder welke samenleving
noch moraliteit mogelijk is".
Tot zover enkele punten uit de
uiteenzetting van prof. Van Baal,
een uiteenzetting, die aan duidelijk
heid weinig te wensen overlaat. Dat
zijn mening over de onmacht aller
minst overdreven is, blijkt uit de be
handeling, die zijn Amsterdamse col
lega Daudt ten deel ls gevallen. Prof.
Daudt en de vijf medewerkers, die
met hem in staking waren gegaan
(uit verzet tegen een studieprogram
ma van de subfaculteitsraad, waarin
naar hun mening aan het hoofdvak
politicologie binnen de doctoraal
studie te weinig recht werd gedaan)
ontvingen namelijk een brief van het
universiteitsbestuur, waarin zij ge
sommeerd werden hun werk te her
vatten, hetgeen intussen onder pro
test is geschied.
Hoe vreemd dit dienstbevel wel is
blijkt uit de verontwaardigde reactie
van de Amsterdamse hoogleraar prof.
dr. A. Heertje in een open brief aan
rector magnificus prof. De Froe.
„Opnieuw zijn", aldus prof. Heertje
(hoogleraar staatshuishoudkunde")
„elementaire waarden als vrijheid
van meningsuiting, rechtvaardigheid
en redelijkheid in het geding". Hij
dringt erop aan, niet een situatie te
scheppen, „die voor velen in de uni
versitaire gemeenschap herinnerin
gen oproept aan tijden waarin fy
sieke en geestelijke terreur sterker
waren dan het recht". In het week
blad „Accent" heeft prof. Heertje er
in een artikel nog op gewezen, dat
de sommatiebrief is geschreven door
.hetzelfde college, dat de bezettin
gen van studenten, waardoor het on
derwijs wordt gestaakt, niet afwijst".
Met andere woorden: hier is, tegen
over studenten enerzijds en prof.
Daudt en zijn medewerkers ander
zijds, weer eens met twee maten ge
meten.
Tussen haakjes: van die vijf mede
werkers van prof. Daudt is er intus
sen één vertrokken: drs. U. Rosen
thal heeft ontslag gevraagd in ver
band met het aanvaarden van een
functie aan de Ned. Eeconomische
Hogeschool in Rotterdam. En dat is
dan het zoveelste symptoom van wat
prof. Heertje in „Accent" als volgt
omschreef,Het gaat in tal van sec
toren al lang niet meer om de kwa
liteit van het onderwijs en het niveau
van het wetenschappelijk onderzoek.
Vele bekwame krachten zijn reeds
vertrokken of staan op het punt dit
te doen".
Tot zover enkele verontrustende
feiten uit de jongste geschiedenis
van het universitair onderwijs in be
paalde vakken en in bepaalde ste
den. De moeilijkheid is aldus een
ironische opmerking van de schrijver
Robert Ardrey in een recent gesprek
met het blad „To the Point" dat
sommige sociologen zich een nieuwe
wereld dromen. En als die nieuwe
wereld niet „werkt" dromen zij van
nieuwe mensen, die leven moeten in
hun niet-functionerende wereld.
Vreemd genoeg, aldus Ardrey. ..zijn
het de oudere geleerden, die bereid
zijn zich open te stellen voor nieuwe
wetenschappelijke ontdekkingen, ter
wijl juist de jongeren steeds dogma
tischer worden".
Die dogmatiek vertoont een zeer
eenzijdig karakter, gericht als ze is
op geforceerde .maatschappijveran
dering". Terecht zegt prof. Heertje,
dat „de vrijheid van meningsuiting,
de onbelemmerde universitaire dis
cussie, het zuiver wetenschappelijke
debat en het onbevangen onderwijs
worden bedreigd door een kleine
groep van fanatici, wier oogmerk niet
alleen het behalen van het diploma
op minimale voorwaarden is. doch
ook het ondergeschikt maken van de
wetenschap en de universiteit aan
een bepaalde politieke ideologie".
Hoe vreemd is eigenlijk die hou
ding van de politieke doordrammers.
Men gilt om „vrijheid" (die overi
gens, om de dichter Jacques Perk te
citeren, .luistert naar de wetten") en
wil onder geen beding klakkeloos het
inzicht van anderen aanvaarden.
Prachtig! Maar men vergeet dan wel
heel systematisch de stelregel: wat
gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat
ook aan een ander niet. Mij dunkt
en daarmee breid ik dit punt wat
verder uit dat hier de reden ligt
waarom de kei-ken steeds leger wor
den en bepaalde delen van het hoger
onderwijs naar de ondergang snellen.
Op menige kansel kunnen dominee
en pastoor het maar niet laten de
verkondiging van het evangelie aan
te vullen met de politieke inzichten,
die zijzelf op grond van dat evan
gelie (of een zeer beperkt deel daar
van) menen te moeten huldigen.
Iets dergelijks ziet men in de uni
versitaire wereld: daar geldt voor
sommigen de leus, dat de wetenschap
altijd betekenis heeft voor de samen-
Prof. dr. H. Daudt
leving. Akkoord, maar mag ik alstu
blieft mijn eigen conclusies
trekken en wilt u voor den donder zo
vriendelijk zijn mij niet aan uw kle
verige handje mee te nemen! Vol
wassen toehoorders onder kansel en
katheder kunnen hun eigen ge
volgtrekkingen maken uit evangelie
verkondiging en wetenschappelijke
uiteenzetting. Zij bedanken er fees
telijk voor, voor-gekauwde en met
politieke ketchup overdekte conclusies
voorgeschoteld te krijgen.
Maar hier ligt m.L de diepste kern
van deze botsing tussen vele gemeen
teleden en bepaalde kerkelijke voor
gangers enerzijds, en wetenschappe
lijke „voorgangers" en politiek-ge-
dx*iide studenten anderzijds: de niet
te temmen minachting van bepaalde
lieden voor het eigen inzicht van an
deren. Men schreeuwt om „vrijheid",
wég met het paternalisme, de gees
telijke bevoogding. Maai* dat pater
nalisme, dat zelfs de kleuterschool
uitgeschopt wordt, komt via de ach
terdeur ran kansels en, als bepaalde
studenten hun zin krijgen, via de ka
theders weer terug.
Het wordt hoog tijd, dat de .zwij
gende meerderheid" die verzetslieden
als de Utrechtse en Amsterdamse
hoogleraren in de kou laat staan of
zich in het beste geval beperkt tot
passieve tegenstand, eindelijk in op
stand komt. Het is al eens eerder ge
zegd: tegenover de angry young
men", de boze jongelieden, dienen de
angry old men", de boze oude man
nen, revolutionair op te staan, om
dat zij er meer dan genoeg van heb
ben als intellectueel-impotente snot
jongens te worden behandeld. Bij
zo'n revolutie hoort een slagzin. Wel
nu, die staat boven dit artikel: geen
koppelverkoop op kansel en katheder.
ADVERTENTIE
ngezonden stuk, geplaatst
van 29 januari J.l. schrijft
ju der Waals onder meer
ik er even op attende-
Jprelië, de Baltische staten,
i en Bessarabië tot 1918
behoorden, maar hun na
ag werden ontnomen. Na
Inning, in 1945, hebben zij
weer bij de Sowjet-
|fd. Dit kan men moeilijk
iperialisme noemen. Sinds
westerse „beschaafde"
schillende malen Rusland
Hen
bijzonder vind ik de laat-
I. Zelfs na een diep-
erzoek kon ik er niet ach-
welke Westerse be
nacht Rusland is binnen-
de heer Van der
slechts bij bena-
gebruiken en eigenlijk aan
d.w.z. aan de Eerste We-
dan wil ik wel mijn ver-
uitspreken over de vereen-
üstorische visie, waarmee
eldoorlog te lijf gaat!
.nee, dat Rusland in 1914
L ië, hetwelk toendertijd aan
behoorde, bezet had en tot
aTannenberg ook een aan-
van Oost-Pruisen, kan
mi a's een onbelangrijk de-
L r worden, dat blijkbaar op
ieuwe grootse historische
verstoren.
itste geciteerde zin is het
in de humoristische
3ÏL
sfeer getrokken. De voorafgaande
zinnen wekken geheel andere gevoe
lens. In zijn befaamde declaratie van
november 1917 heeft Lenin aan alle
volkeren van Rusland het zelfbe
schikkingsrecht, inhoudend het recht
om het Russische Rijk te verlaten
met grote plechtigheid toegezegd. De
tekst van de verklaring staat de heer
V. d. Waals ter beschikking. Dat de
ze declaratie, zoals ook de hele natio
nale politiek van Lenin, een met
voorbedachte rade verkondigde leugen
was, acht de heer V. d. Waals mis
schien onbelangrijk. Zeker is echter,
dat de volkeren van Rusland, tot wie
de declaratie gericht was, deze au sé-
rieux mochten nemen.
'Hiermee zou eigenlijk mijn op
merking afgesloten kunnen worden.
Misschien interesseert het de heer V.
d. Waals evenwel, dat Finland het
welk tot 1815 door Zweden werd be
heerd, bij gelegenheid van het Ween-
se Congres als een lap biefstuk aan
Rusland werd toegeworpen, om dan
onder de naam van „Grootvorsten-
dom Finland" als deel van het Rus
sische Rijk voort te bestaan. Ik vraag
mij af, of dit iets is dat met de
term „ordinair imperialisme" geken
schetst kan worden nog geheel af
gezien van de gedeeltelijk succesvolle
pogingen om, in strijd met de decla
ratie van Lenin, Finlands positie als
onafhankelijk staat aan te tasten.
Ingewikkelder is de geschiedenis
van de drie Baltische staten, die door
de Russen reeds vroeger onder de voet
gelopen en verkracht werden. Alle
drie staten zijn echter nationale eth-
nische eenheden gebleven, en dat zij
van Lenins declaratie gebruik maak
ten, hun zelfstandigheid met wapens
moesten veroveren maar dan door
Rusland in 1940, toen Europa met
andere zaken bezig was, op de meest
afschuwelijke wijze vertrapt werden
(met deportatie van circa 200.000
mensen) is voor de heer v. d. Waals
blijkbaar ook geen ordinair imperia
lisme.
Bessarabië werd inderdaad in 1918
door de Roemenen van de Russen af
gepakt. Maar opnieuw vergeet de heer
V. d. Waals dat Bessarabië, welk volk
Roemeens spreekt en tot het noorde
lijke Roemeense vorstendom heeft
behoord, in 1812 door de Russen be
zet werd, en dat de bevolking tot op
heden haar Roemeens- ethnische ka
rakter niet verloren heeft.
Voor de toekomst zou ik de heer V.
d. Waals willen adviseren vóór hij
een brief instuurt, een encyclopedie
in te kijken. Winkler Prins, Encyclo
paedia Britannica en Larousse bij
voorbeeld zijn zeker betrouwbare
bronnen ten aanzien van fundamen
tele feiten. Ook mijn Instituut, het
Documentatiebureau van Oost-Euro-
Tijdelijk
Iets nieuws van NS:
een zaterdagretour!
Een retourtje voor de
enkele-reisprijs plus
een gulden.
Een tijdelijk aanbod
op de zaterdagen in
maart en april.
Profiteer ervan.
voordelig uit met NS
pees Recht, houdt zich bezig met de
verspreiding van kennis. Telkens als
de heer V. d. Waals een historisch
gegeven betreffende Oost-Europa no
dig heeft, moet hij maar zonder aar
zelen opbellen.
PROF. DR. Z. SZIRMAI,
Warmonderweg 37,
Leiden.
Budo Bond en
v. d. Kar fonds
Het doet een beetje vreemd aan
dat de B.B.N. zich het vuur uit de
sloffen loopt om ex-wereld- en
Olympisch kampioen Anton Geesink
veroordeeld te krijgen omdat hij in
een interview zeer oneerbiedig
weliswaar gesproken heeft over
een wanbeleid van de bond.
Tegelijkertijd kan men in dit dag
blad lezen dat de bond niet eens de
moeite heeft genomen om te reage
ren op de aanbieding van het Van
der Karfonds.
Als de bond kwaad wordt wanneer
men haar beticht van een wanbeleid,
hoe moet Je zo een beleid dan noe
men zonder vervolgd te worden?. Zo
lang de Budobond alleen nog maar
de tijd schijnt te hebben voor het
vullen van de potten ulevellen en
tum-tum met onnozele akkefietjes
gaat het er sterk op lijken dat Anton
Geesink de plank nog niet eens zo
ver heeft mis geslagen.
LEO DE VRIES,
Uiterstegracht 136,
Leiden.
ADVERTENTIE
Sommige
charmante diW-n
J^VroeS5r4n
cr nog steeds.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
In diiit blad van maandag las ik een
artikel over het tbc-onderzoek, dat
op 6 maart gaat beginnen. In het ar
tikel las ik een toelichting, die werd
gegeven door R. Bazuin, directeur
G.G.en G.D. en dr. D. Ruiter, direc
teur van het Consultatiebureau voor
t.bc-bestrijdinig, namens het Leids
Comité van Bevolkingsonderzoek.
Uit deze toelichting citeer ik: Door
geregeld onderzoeken op lagere scho
len en bij het voortgezet onderwijs is
vast komen te staan, dat het percen
tage mensen beneden de dertig jaar
dat besmet is, uiterst laag ligt. Daar
om zal het onderzoek dit keer uit
sluitend gericht zijn op mensen van
dertig en ouder".
Hiertegenover citeer ik een bericht
uit het „Vrije Volk" van dinsdag:
Tussen 1965 en 1971 zijn er in Ne
derland 42 tbc-explosies geweest.
Daarbij werden 1080 mensen besmet.
Van hen waren er 948 jonger dan
30 jaar.
Deze cijfers geeft de arts M. A.
Baas in het blad van de Koninklijke
Nederlandse Centrale Vereniging tot
bestrijding van tuberculose."
Het is duidelijk, dat een van beide
fout zit. Dr. Bazuin en dr. Ruiten
zeggen ouder dan 30 jaar zeer laag
percentage en dr. Baas, ook een des
kundige, zegt dat 88% van de be
smetting onder de 30-Jarige leeftijd
ligt.
Geachte redactie, is het mogelijk
dat de 2 Leidse artsen een commen
taar kunnen leveren op deze grote
verschillen van inzichten en cijfers?
Sumatrastraat 22A - Leiden.
C. BAART,
Voorzitter van het Leids
Onderling Ziekenfonds.
Neem Davitamon 10.
Davitamon 10
bevat 10 vitamines.
Precies die
vitamines die u
juist nu broodnodig
hebt.
Davitamon 10.
Het meest
gebruikt
Vorige week citeerde ik te de
zer plaatse met instemming een
ingezonden stuk van E. G. van
Heusden in NRC Handelsblad
tegen het lukraak gebruik van
het woord „filosofie". Dat komt
namelijk veelvuldig voor in de
betekenis van mening, uitgangs
punt, standpunt, basis, en der
gelijke begrippen die niets met
wijsbegeerte uitstaande hebben.
Prof. dr. C. F. P. Stutterhedm,
oud-hoogleraar in de Nederland
se taalkunde in Leiden was zo
vriendelijk mijn aandacht te
vestigen op een artikel van zyn
hand, dat hij reeds in 1966 in
„Forum der Letteren" over het
zelfde onderwerp schreef. „Een
Jaar of zes geleden heeft een
minister die zijn mond voorbij
had gepraat", aldus prof. Stut-
terheim in bedoeld artikel, „zich
verontschuldigd met de opmer
king, dat dat allemaal maar wat
filosofie was geweest. Het ging
toen met de filosofie blijkbaar
al niet goed. Sindsdien is haar
toestand er niet beter op gewor
den. De N.R.C. van 21 september
1965 vermeldt: „Zowel professor
Zijlstra als professor Witteveen
waren blij dat minister Vonde
ling de belangrijke grondslag
voor een begroting, die der
„ruimtefilosofie" dat ds het in
acht nemen van de ruimte die
door het nationale inkomen aan
het budget wordt gelaten
heeft gehandhaafd". Ik wil daar
ook wel biy om zyn. Maar biy-
fcens zijn „Philosophie der Raum
-Zeit-Lehre" verstaat Raichen-
bach onder „ruimte-filosofie"
(naar het mij wil voorkomen,
niet geheel ten onrechte) iets
anders.
Het „Algemeen Dagblad" heeft
in dezelfde week van dezelfde
maand van hetzelfde Jaar ons
arme woord met de volgende
taaluiting een flinke klap ver
kocht:
„Pikant zijn de filosofieën in de
de Troonrede over de perso
nenauto". Nu is er maar één
zin in de Troonrede waarin „per
sonenauto" voorkomt, nl. „De
Regering zal voorstellen o.a. de
belastingen op alcoholische
dranken, tabak, personenauto's
en minerale oliën te verhogen".
Van Dale geeft als een der be
tekenissen van „pikant" op: „de
zinnen prikkelend". Dit zal hier
wel niet de bedoeling zijn. Maar
ik kan me toch nog eerder in
denken, dat de zinnen van het
.Algemeen Dagblad" door die zin
geprikkeld worden dan dat die
zin een meervoudige filosofie
behelst. De „filosofie van de
Morris" is er trouwens ook maar
één.
Het woord „wysbegeerte" is nog
niet door een dergelijke -»nzin
aangerand. Daarom raad ik de fi
losofen aan, in het vervolg niet
de filosofie maar de wijsbegeerte
te beoefenen".
Tot zover prof. Stutterheim,
die dus reeds zeven Jaar geleden
de aandacht vestigde op 'n taal-
woekering, die helaas steeds ver
der om zich heen grijpt. Terecht
voorzag hij destijds zijn artlke'
"an het opschrift ..Povern e nu-
da vad, filosofla", hetgeen, voor
zover mijn beperkte kennis van
het Italiaans reikt, betekent:
„Gij gaat arm en naakt, filo
sofie".
C. J. ROTTEVEEL
