ijftien jaar geleden
erongelukte '1 elftal
&n Manchester United
GRENOBLE: RAMP
VOOR SCHAA TSEN
APPIE
HAPPIE
3 O
^HUM-TEXAS
%iises in
*jk ci/Zee
Muhammed Ali:
"Ik sla Bugner in
zevende ronde K.O.
Wmy
at op
af
Jaarvergadering
van „Unicum"
ROODENBURG (.V.V.
apg
RDAG 3 FEBRUARI 1973
IeRDAM Zes februari
(ïsdag 15 jaar geleden. Na
jsenlanding in München
p spelers van Manchester
-eer in het vliegtuig voor
ruk naar Manchester,
gezang in de cabine. De
!up wedstrijd tegen Rode
;rado was in een 3-3 ge-
;eëindigd en door de 2-1
inning had men zich
4 voor de halve finale van
Tpa Cup voor landskam-
-0, De Mancunians waren
gti de Europa Cup te gaan
'en wilden bewijzen, dat
ïDd wel terdege het beste
eind van de wereld was.
an Woerden
j het „fasten seat belts -
gpng"-sein, waar je altijd
J kriebels van krijgt, was
uitstekend. Het ge-
echter plotseling ver
boor een oorverdovende
t vliegtuig was tijdens het
"legen een berg gevlogen
Ie brandend neer. Van de
l"fen aan boord, leefden er
loven wonder toch nog 23'
Het elftal van Manchester United, gefotografeerd op 7 februari 1958.
21
de koude nacht van de
kjpari 1958. stierven zeven
beste Britse voetballers:
blman, Pegg, Bent, Taylor,
Jwhelman. Verder kwamen
"limen vele Britse sportjour-
pm, w.o. Frank Swift; de
ilverdediger, die Engeland
t gehad, de secretaris, de
n de assistent-coach van
ir United. Onder de over-
waren Jacky Blanchflower,
lolett. Morgans, Scanion,
fces, Ray Wood en Bobby
allen min of meer ernstig
De toestand van manager
jby, Duncan Edwards en
jry was kritiek. Busby lag
I in een ijzeren long, zwe-
leven en dood, wat ge-
is afgelopen. Duncan
vocht voor zijn leven,
Jrf helaas op 21 februari
[iemand, die de plaats kon
!jn linksback Roger Byrne,
pjde beste verdedigers van
De waarde van Tommy
Tailor, die in krantenkoppen verge
leken werd met de grote Tommy
Lawton, bleek pas toen hij er niet
meer was. Duncan Edwards, links
half van het Engelse elftal en on
danks zijn 21 Jaar, door zijn vrien
den „big Dunc" enoemd, scheen op
weg om de grootste voetballer van
Engeland te worden.
Aankopen
Een grote slag voor het Engelse
voetbal, met jhet wereldkampioen
schap in Zweden voor de deur. Ook
voor Manchester United braken
moeilijke Jaren aan. Manager Busby
zette zich echter met nieuwe ener
gie aan de opbouw van een nieuw
elftal. Er moest zwaar in de beurs
worden getast om het elftal weer
op internationaal peil te krijgen.
Albert Quixall kwam voor 45.000
pond van Sheffield Wednesday (een
record-transfer in 1959), Maurice
Setters voor 30.000 pond van West
Bromwich Albion (1960), later weer
Denis Law voor 115.000 pond van
Torino (1962), Pat Crerand voor
50.000 pond van Celtic.
In het seizoen 1962/1963 begon de
victorie. In de competitie liep het
nog niet zo erg. maar in de Engelse;
cup speelden de mannen van Bus
by zich in de finale en op 25 mei
1963 was het weer een grote dag
voor de sympatieke manager. „Zijn"
jongens wonnen in een schitterende
finale tegen Leicester City. de zo
fel begeerde Cup.
Wat een vreugde moet dat ook ge
weest zijn voor Bobby Charlton. In
1957 had hij reeds als „broekie" zijn
cup-winnaars-medaille gemist en
ook in het rampjaar 1958, toen de
United toch nog de Cup-finale had
bereikt, moest hij genoegen nemen
met een verliezers-medaille. Maar
op 23 mei 1963 was Ihet voor de
prachtige voetballer Bobby Charlton
met recht, driemaal is scheepsrecht.
Het werden weer glorieuze Jaren
voor de jongens uit Manchester. De
spelers werden op handen gedragen
door de fans.
In 1965 werd het kampioenschap
behaald, hetgeen zich in 1967 her
haalde. Toch duurde het tot 1968,
dat Manchester United bereikte,
waar het team uit het rampjaar
1958 al recht op (had, nl. het win
nen van de Europa Cup voor lands
kampioenen. Een schitterend mo
ment, voor de „good old" Matt Bus
by. In 1945 als manager in dienst
getreden bij de Mancunians, had
hij reeds vijfmaal een landskam
pioenschap meegemaakt en twee
maal de FA-Cup gewonnen. Drie
maal had hij een geheel nieuw elf
tal bijeen gebracht. Het winnen van
de Europa Cup was toch wel een
persoonlijke triomf voor het vak
manschap van Busby.
Ondanks de geweldige successen en
de enorme populariteit van Man
chester United over de gehele we
reld, gaan de gedachten in deze da
gen,' al weer vijftien Jaar geleden,
naar de vreselijke vliegramp bij
München, waarbij acht jonge sport
mensen en dertien anderen het le
ven lieten.
td ADVERTENTIE
fl
9 a.s. 2.30 uur n.m.
taan de Oegstgeesterweg.
AN ZEE In Wijk aan
-Vee afgebroken partijen uit-
,De partij tussen Szabo en
lit de 13e ronde eindigde in
enals de partij tussen Zui-
lEnklaar uit de 14e ronde.
|jov en Tal 9 punten, 3/4.
h Wasjoekov 8%, 5. Hort 8,
Ribli en Ljubojevic
Szabo, Enklaar en Najdorf
Langeweg en Zuidema 6,
jr 5, 15. Ree 4%. 16. Har-
V)
'AD Het Nederlandse
°j>.Stormy" met de 72-Jarige
izeel aan boord heeft de
in de Kaapstad-Riorace
Volgens de berekeningen
•mputer is het Nederlandse
isch onbereikbaar gewor-
de tegenstanders, van wie
:rikaan Jakaranda nog
ide is, met ongeveer 120
irstand op de Stormy. De
(Zuid West-Afrika) vaart
De computer bere
dens dat de Stormy, indien
wijze verder zeilt mor-
)d om even na negen uur
k zal
LAS VEGAS De vroegere we
reldkampioen der zwaargewichtbok
sers, Muhammad Ali, is weer eens
aan het voorspellen geslagen. Na z'n
eerste training in Las Vegas ver
klaarde hij dat hij de Europese kam
pioen Joe Bugner (GB) op 14 fe
bruari in de zevende ronde knock
out zal slaan. „En daar komen dan
LEIDEN As. dinsdag 6 februari
(aanvang 20.00 uur) houdt tennis
vereniging „Unicum" haar jaarlijkse
algemene ledenvergadering in res
taurant „Minerva" in de Vrouwen-
steeg.
Er zal o.a. teruggeblikt worden op
1972, het derde lustrumjaar van de
ze vereniging.
Naast informatie over medische
sportkeuringen en ballotage komt
verder de gebruikelijke bestuurs
verkiezing aan de orde. Het huidige
bestuur, dat zeven personen telt, stelt
aan hun leden voor naast dit basis-
bestuur een dagelijks bestuur te for
meren. Kandidaten daarvoor zijn Lo
de wijk Kallenberg (voorzitter) Wall
Nagel (vice-voorzitter) en Riny
Maas (penningmeester).
IJshockey HYS Veronica 538
heeft gisteravond in Den Haag voor
de Coupe Nationale Nederlanden
met 82 gewonnen van Skol Den
Bosch. De tussenstanden waren 21,
00, 61. In Tilburg won Tilburg
Trappers met 166 van Smoke
Eaters. Voor de Coupe Internationale
speelde Nijmegen met 3—3 gelijk
tegen Brussel IHSC.
tien jumbojets vol Engelsen naar
kijken," aldus Ali, de vroegere Cas-
sius Clay, die zijn titel in 1971 ver
loor aan de inmiddels door George
Foreman onttroonde Joe Frazier.
Ali liet overigens terloops weten
ook voor Foreman niet bang te zijn:
„Joe Frazier verloor van hem, om
dat hij te lang niets heeft gedaan.
Frazier heeft in de afgelopen twee
jaar maar acht ronden gebokst, ik
wel 80. Foreman doet me niets,
want ik ben twee keer zo snel als hij.
Hij raakt me waarschijnlijk niet
één keer".
ADVERTENTIE
Zondag a.s. 2.30 uur
de competitiewedstrijd
Sportpark Noord.
Muhammed Alialias Cas-
sius Clay.
„Grenoble, grandioos succes
vooir Oranje", zette schaats-
expert Rien Bal boven zijn
stuk in het Parool van afgelopen
maandag. Zonder te willen be
weren dat die uitspraak in strijd
is met de waarheid, wil ik daar
toch tegenover stellen dat die
successenreeks in Grenoble een
ramp zal betekenen voor de Ne
derlandse schaatssport, dus voor
de schaatssport in het algemeen.
U herinnert zich de uitslag: 1.
Claeson, 2. Van Helden, 3. Kui
pers, 4. Derksen, 5. Kleine, 6. v.
Dijk. Daarna kwamen nog een
Zweed, een Noor, een Rus, nog
een Rus, een Noor, een Zweed,
een Noor. een Pool. een (de)
Zwitser, en als zestiende de ge
diskwalificeerde Noor Sten Sten-
sen, die beter lot had verdiend.
Door
Nico Scheepmaker
Wat zien we dus? Vijf Neder
landers bij de eerste zes. Alleen
de Zweed Claeson moesten zij la
ten doorgaan. En Claeson is weer
degene die in het puntenklasse
ment van de wereldranglijst-he
ren drie Nederlanders moet la
ten voorgaan: 1. Schenk, 2. Ver
kerk, 3. Bols. Er is dus sprake
van een waanzinnige suprema
tie van de Nederlanders, ook nu
onze „azen" door het profschaat-
sen uit ons oranje-midden
zijn weggerukt. Weliswaar zijn
Claeson (nummer vier op de we
reldranglijst) en Stens en (num
mer vijf op deze lijst) de na
tuurlijke opvolgers geworden van
Schenk, Verkerk en Bols in het
amateurschaatsen, maar het lag
allerminst voor de hand dat er
meteen weer vijf Nederlanders
op hun hielen zouden zitten.
Met name lag het geenszins
voor de hand dat de Russen, die
geen enkele tol aan het profes
sionalisme hoefden te betalen,
opnieuw zouden falen. Weet u
bijvoorbeeld hoeveel Russen nog
boven Hans van Helden staan
op de laatst gepubliceerde we
reldranglijst? Veertien stuks
goed, daar zitten een paar oudjes
tussen die inmiddels uitgereden
rijn, maar toch ook veel Russen,
die nog actief zijn.
Het zou een zegen voor de in
ternationale schaatssport zijn
geweest als de Russen de hege
monie hadden heroverd, en be
halve Claeson en Stensen nog
een of twee Noren en een of
twee Zweden zich tussen de Ne
derlanders hadden genesteld
Wij Nederlandse spporters,
de laatste Jaren overvoerd met
kampioenschappen, records en
medailles, hadden in de over
gangsfase heus wel een paar
jaartjes willen „afzien". Onze
interesse zou wat geluwd zijn,
dank zij dat vliegwiel van onze
successen, waarop wij nog een
tijdje hadden kunnen door
draaien.
De Russen hebben echter al
Jarenlang niets meer om zich
over te verheugen. De laatste
keer dat een Rus een wereldre
cord verbeterde was in 1970:
Muratov op de 500 meter. Op de
1500 meter was GrisJin de laat
ste, in 1956. Op de 3000 meter
Antson in 1964. Op de 5000 me
ter Sjilkov in 1955. En op de
10.000 meter heeft nog nooit een
Rus een wereldrecord verbe
terd.
De laatste Russische wereld
kampioen was Kositsjkin in
1962, de laatste Europese kam
pioen MatusevitsJ in 1965. Toch
kan de Sowjet-Unie sinds de
Tweede Wereldoorlog op 6 we
reldkampioenen bogen, even
veel als Nederland. De SowJet-
Unie leverde na de oorlog acht
Europese kampioenen af, tegen
Nederland slechts vijf. Met an
dere woorden: het Russische
schaatsen bij de heren verkeert
in een zelfde staat van verval
als indertijd het Romeinse Kei
zerrijk. Dat is voor het schaat
senrijden een ramp, omdat
Rusland qua inwonertal en qua
vriesweer de grootste mogend
heid is van de „grote vier" die
de schaatssport beheersen: Ne
derland, Noorwegen, Zweden en
de Sowjet-Unie.
Neergang
Nou ja, zult u zeggen, maar
dat overkomt elk land wel eens,
dat het een periode van neer
gang beleeft in een sport. Ne
derland heeft na de oorlog ook
vijftien jaar op een wereldkam
pioen in de persoon van Henk
van der Grift moeten wachten,
-n daar zijn we toch ook niet
sikkeneurig van geworden dat
is waar. Maar bij ons bewoog
het schaatsen zich in een op
gaande lijn.
Bovendien is onze schaatside-
ologie niet geparenteerd aan
een staatsideologie. In de inter
nationale Spectator van 22 ja
nuari staat een interessant ar
tikel van drs. Martin van den
Heuvel (oud-correspondent van
het Parool in Moskou, bezig
aan een proefschrift over de
sport in de Sowjet-Unie) over
de houding van de Sowjet-Unie
tegenover de Olympische Win
terspelen, die men in 1980
graag naar Moskou wil halen.
De citaten, die hij geeft, be
vestigden nog eens zwart-op-
wit wat we altijd al wisten of
vermoeden over het heilig ver
bond dat in de USSR tussen
sport en politiek gesloten is.
Voor het vertrek van de Rus-
Valeri Borsov
sische ploeg naar München,
verklaarde de sprinter Borzov
(die later de 100 en 200 meter
zou winnen)"We zullen alles
doen om de roem van de vroe
gere sporthelden en van het
vaderland waardig te zijn".
Daarna knielde hij en kuste
het vaandel van de Russische
Olympische ploeg.
Op 20 augustus 1972, enkele
dagen voor de opening van de
Spelen, meldde het blad Sow-
Jet Sport: "Het is al een goede
traditie geworden dat onze
sportlieden, alvorens af te rei
zen en het Olympische strijd
toneel te betreden, het Rode
Plein en het Mausoleum van
v.i. Lenin bezoeken en kransen
en bloemen leggen op het graf
van de onbekende soldaat.
Hen wacht een zware beproe
ving, een strijd die een enor
me morele en psychische in
spanning vraagt. En aan de
vooravond van de Olympiade
putten zij kracht bij de plaat
sen die ieder Sow jet-mens dier
baar zijn".
De Sowjet-pers benadrukt
dat het na alle zorg van het
vaderland en aandacht van
het Sowjet-volk zou zijn slech
te resultaten te boeken, en be
vat opwekkingen als: "volhar
den en winnen dat is voor Jul
lie de opdracht van het vader
land en opdrachten moeten,
zoals bekend, uitgevoerd wor
den". En het blad Leninse
Komsomol schreef aan de
Olympische deelnemers: "U zult
het Olympisch Stadion binnen
gaan met het rode vaandel
van het land der SowJets. Da»
vaandel staat in de gloed van
het eeuwig brandende licht van
de grote zeges en heldendaden
van het Sowjet-volk. Het rode
vaandel leidde onze vaders en
grootvaders naar de bestorming
van het winterpaleis, het wap
perde boven de bouwerken
van de eerste vijfjarenplannen,
het zal ons volk van overwin
ning naar overwinning leiden
Onder het vaandel van Lenin
marcheren de Sowjet-mensen
naar hun grote doel het
communisme".
Wat waar is. is waar: de 50
gouden medailles die de Sow-
jet-ploeg in München behaalde,
waren een absoluut (Olym
pisch) record. De elf "socialis
tische" (lees: communistische)
landen, die slechts 10 procent
van het totale aantal deelne
mers uitmaakten, sleepten 47.5
procent van de buit aan me
dailles binnen. De Izwestia eis
te de kwaliteiten van het Olym
pisch devies, "sneller, hoger,
sterker", alle drie voor de Sow
jet-Unie op. Immers, sprinter
Borzov liep het snelste, hoog
springer Tarmak sprong het
hoogste en gewichtheffer Alek-
sejef was het sterkste.
Op zichzelf wel een aardige
redenering, die echter enkele
schoonheidsfoutjes bevat. De
Oostduitser Nordwig sprong im
mers (met de polsstok) het al
lerhoogst, op de 4 x 100 meter
liepen de Amerikanen de 100 me
ter gemiddeld sneller dan Bor
zov, nog afgezien van het feit
dat er ook snellere fietsers en
paardrijders waren, en het is ook
voor bestrijding vatbaar dat de
gouden gewichtheffer ..sterker"
was dan de gouden Judoka (Wlm
Ruska) of de gouden zwaarge
wicht boksen.
Hoe dan ook, de zege in Mün
chen is voor de Sowjetpers „een
triomf van de ideeën van het so
cialisme", terwijl de sportsocio-
loog Kukusjkin in 1966 al
schreef: „De overwinningen van
de SowJ et-atleten in de meeste
grote internationale wedstrijden
en speciaal op de Olympische
Spelen, versterken de sympathie
voor ons land bij de volken van
andere landen en ontwapenende
reactionaire krachten van het
anticommunisme".
Stoute schoenen
Tot zover enige grepen uit dat
artikel van Martin van den Heu
vel. Zij maken duidelijk, hoe
rampzalig het voor „de SowJ et-
mens" is dat „de bestorming
van het winterpaleis", in Casu de
ijspiste in Grenoble, zo volstrekt
mislukt is (9e plaats voor Tsje-
kulajev en 10e voor Ivanov)on
danks t ontbreken van Schenk,
Bols, Verkerk c.s. het omgekeer
de is nu immers gebeurd, althans
in Russische ogen: „De neder
lagen van de SowJ et-schaatsers
in Grenoble verzwakken de
sympathiek voor ons land en ver
sterken de reactionaire krach
ten van het anticommunisme
Zo zien ze het ook eoht, al
thans de „diehards" onder hen,
de Borzovs zal ik maar zeggen.
Toen Valerie Borzov op de pers
conferentie in München na zijn
overwinning op de 100 meter zei,
dat zijn zege in de allereerste
plaats aan zijn vaderland te
danken was, heb ik mijn aller-
stoutste schoenen aangetrokken
en hem gevraagd of hij (als hij
verloren had) op dezelfde vraag
geantwoord zou hebben dat dit
de schuld van zijn vaderland
was? Toen hij later ook de 200
meter won, weigerde hij opnieuw
een persconferentie te geven
vanwege de beledigende vragen,
die tijdens de eerste persbijeen
komst waren gesteld.
Het ligt daarom voor de hand
te veronderstellen dat de publici
teit in de USSR over de Euro
pese schaatskampioenschappen
minimaal is geweest en de ani
mo voor deze, weinig poli
tiek rendement opleverende
sport nog meer bekoeld zal zijn.
Alle aandacht zal voortaan bij 't
schaatsen wel op de dames ge
richt worden en Rusland zal,
wat de heren betreft, terugval
len tot het peil van kleine lan
den als Finland en KrienbüM.
/ais èeesTE cw&\
kÖMT UIT DE 0U4., I
I IK BEDOEL: O/r
I TlJ/MK»0OUTEJe- I
V W....V
