"Ik ben niet iemand die op ;ziin routine kan leunen9 ZORGEN VOOR FC. TWENTE HAPPK RENE VOS, 25 JAAR SPORTREDACTEUR jpolse voetbalbond ft geen bezwaar" I.E.D. fl Jnski: per moet Vijf geblesseerden aan vooravond van UEFA-Cupduel tegen Las Palmas „Ik ben in mijn loopbaan nu eland in de periode dat Je te- roifUg gaat kijken". René Vos (54) ?ke iegt dat met het vleugje zelf- n pot dat hij vaak tentoonspreidt lis de druk van het Journalis- ieke werk van hem afvalt. vo* Komende vrijdag viert hij het eit dat hij 25 Jaar als sportre dacteur aan ons blad is verbon- lee; len. Een gebeurtenis, die hij iorrelend van inwendige onrust egemoet ziet. Want Je moet maar lijdzaam afwachten wat op die dag met Je gaan doen. m dat is een geesteshouding ie Journalisten meestal slecht H Vijfentwintig Jaar voert René L ïos (vroeger voetballer bij VUC en atleet bij V en L) de sport- ■edactie van onze krant aan. ïu is dat een hele groep redac- euren en medewerkers, maar oen hij in 1947 begon was hij egelijk chef en loopjongen van lie rubriek. Dat betekende dat in het weekeinde een uiterst lopend bestaan leidde. Pas in 961 kreeg hij op de redactie ijn eerste, vaste assistent. Dat En Je kon toen goed ïerken dat hij Jarenlang ge- fend was geweest de weekends i eenzaamheid door te ploegen. Vjj werkten zondags na de ftedstryden van 6 tot 11 uur op dttfle redactie, namen dan een slaap en vingen jnaandagochtend om 4 uur weer net het werk aan, tot een uur if acht om dan een korte kof- lepauze te nemen. In al die uren bewerkte René lijver en gespannen de copy. c In vooral zwijgzaam. Hij liep ingeveer twee op één. Dat wil :k]( teggenhij sprak ongeveer twee innen in één uur tijd. Ik heb iet toen wel eens moeilijk ge- j ïad Ja Maar goed, terug naar René Vos en terug naar zijn begintijd, vliJi die er wat werktijd betrof nogal vooroorlogs uitzag. Vos zelf daarover: „Toen ik in het vak stapte, had ik daar niet opgelet. Ik was blij dat ik kon begin nen. Maar op zekere dag vroe gen collega's van andere kranten me wanneer ik mijn vrije dag had ter compensatie van de zon dag. Ik zei dat ik helemaal geen vrije dag had. Mijn toenmalige hoofdredacteur, overigens een aardige man, zei: „Luister eens, Je bent sportredacteur en dat houdt in dat je op zondag werkt". Aangezien ik de enige sportredacteur was, verplichtte me dat zeven dagen per week in de slag te gaan. Nu was er in die tijd nog niet zoveel sport als nu, maar na verloop van tijd kreeg ik er de opmaak van de krant nog bij en dat gecom bineerd met de sport is me toen gaan opbreken. Ik had het ge voel of ik bezig was Indische Ja ren te maken. Met de komst van de heer Van Dishoeck als di recteur en bepalingen in de cao, zijn die dingen behoorlijk gere geld". Wat heeft hij als schaduw zijde van het sportverslaggevers- vak ervaren? Vos: „Het is niet bevorderlijk voor Je gezinsleven. Op zondag, als de meeste mannen wat meer tijd aan vrouw en kinderen kun nen besteden dan laat Jij Je ge zin achter. Een vervelend kantje van het beroep" (René's echtge note Dicky, zijn dochters Mo nique en Renee en de komende vlaggedrager van het geslacht- Vos, Bob, zouden hier vermoe delijk nog wel iets hartigs over tunnen zeggen). Heeft hij in die 25 Jaar nooit eens naar een andere krant willen gaan? Vos: „Nee, die aanvechting heb ik nooit ge had. Van het werken hier gaat voor mij een zekere charme uit. Ik heb het altijd met plezier gedaan en daft doe ik nog". Hij heeft in die Jaren voor dagbladcombinaties veel inter landwedstrijden en Europa- Cupduels verslagen. Maar de „dagelijkse prak" bleef 't sport- leven, de veel iagi^r staande wed strijden in deze contreien. Wekte dat niet vaak wrevel? Vos: „Je mp«B6t p^tuurlijk wel voorzichtig, zijn met het maken van vergelijkingen, dat wel. Maar echt gehinderd heeft het me niet dat we hier in Leiden verstgk^n bleven van het grote voetbal. Kijk, als je eerzuchtig bent, stel ik me voor, dan neem Je dat niet, dan ga Je weg, Ma$r ken nelijk ben ik nooit eerzuchtig ge weest. Voor mij is voetbal voet bal. Ik ga met even groot ge noegen naar een vierde- als naar een eersteklasser". Vijfentwintig j^ar het Leidse voetbal volgen, leidt dat op den duur niet tot een soort metaal moeheid in de verslagge ving? Vos: „Elk verslag ervaar ik als 'n moeilijke opgave. Ik ben niet zo iemand die op zijn routine kan leunen. Ik heb mij nooit vrij kunnen maJken van een zekere gespannenheid). In een verslag, probeer ik iets persoonlijks te leggen, steeds weer iets anders te brengen, 't Valt niet mee, ze ker de laatste jaren niet. Vroe ger had je meer spectaculaire- fi guren op het veld. Een Arie v.d. Oever, een Jan Nijman, sen Jan Verhoeven, een ^ïarsl^mp. 'Die maakten een wedstrijd, gaven ook fleur aan de verslag geving. Ik mis ze de laatste Ja ren hier in de omgeving. Het zal ook wel komen door de ontwik keling van het voetbal. Het is nóg meer een teamsport^ gpvfor- den dan het al was. Het spel'"zit in een vrij strak keurslijf. Er blijft weinig ruimte over voor de individualisten. Het is ook min der aantrekkelijk geworden. En dat is één van de oorzaken dat de belangstelling voor het ama teurvoetbal zo schrikbarend te rugloopt". Heeft hij vaak kritiek op zijn voejbalverslagen gekregen? Vos „Nou, in de begintijd was dat vaaje niet mals. Vrouwen van spelers hebben me wel eens de ogen willen uitkrabben. Te lefoontjes van boze supporters, waren schering en inslag. Nou viel dat als Je rustig op die men sen inpraatte (wat ik overigens niet altijd heb gedaan) allemaal wel mee. Ze toonden dan wel be grip. De laatste Jaren hoor Je wijwei niets meer. Dat loopt pa rallel met de teruglopende be langstelling voor het voetbal". Je hoort vaak morren dat er in de maandagkrant van het LD niet aile sporten die ruimte krijgen waarop ze menen recht te hebben. Vos: „Tevreden zul Je de mensen nooit stellen, maar ik ben ook van mening dat er wat meer ruimte voor de sport in de maandagkrant uitgetrokken moet worden. En daar wordt geloof ik ook wel aan gewerkt, 't Probleem is dat Je er de laat ste jaren sporten hebt bijgekre- gen (basketbal, zaalhandbal ene) w$g,r vroeger nauwelijks over, ggjepreven werd, maar die nu gr&e populariteit hebben ver klagen. En die vragen dan weer extra ruimte". Afdeling anecdotes. Markan te punten uit 25 Jaar verslagge ving. 1) „UVS speelde eens een wed strijd tegen Zeist en kwam met 3—0 achter. De zaak leek be keken en de keeper van Zeist, stond met zijn achter het doel vertoevende verloof de al te pra ten wat ze met de overinnings- premie zouden gaan doen. Maar ineens kreeg UVS, waar toen de Van Kampens en Freek Filippo in «peelden, de geest, schoot er vter In en won met 43". 2) "Een andere wedstrijd van UVS, tegen wie weet ik niet meer. Jan pijman voetbalde toen nog in UVS. Hij was een tijd gepasseerd geweest en zou terugkomen. Die zondag zat hij al om één uur in de kleedkamer, in voetbaitenue, gespannen, ge- oonoentreerd. Het ging hopeloos die wedstrijd. UVS raakte met 2-0 achter; Nijman kreeg geen bal behoorlijk toegespeeld. Maar in het. laatste kwartier brak hij geweldig los en ver richtte de hattrick. Een vierde doepunt van hem viel in het eindsignaal. Hij werd na afloop als een held gevierd" 3) „LFC-Hillinen, jaren gele den. Een Hillegomse dame uit het publiek vloog op zeker mo ment woedend op de grensrech ter af. Een Leidse supportster rorgde prompt voor enig tegen wicht door met een parapluie op de Hillinen-spelers in te meppen. Groot kabaal, wed strijd gestaakt. Het is allemaal met een sisser afgelopen. Hilh- nen heeft later die parapluie als een soort relikwie aan het LFCJbestuur aangeboden". 4) "Eruopa-Cupfinale Inter- Benfica, in de jaren zestig, in het San Siro stadion in Milaan. Mudvolle tribunes, Je kon Je nauwelijks verroeren. Het re gende pijpestelen. Daar zat ik met m'n 'blocnote en met de re gen die van het tribunedak pre cies in mijn nek droop. Die wed strijd begon 's avonds om half tien, om half één was ik terug in mijn hotel. Ik zette Juiat mijn schrijfmachine op tafel en daar ging de telefoon uit Nederland al: of ik mijn verslag maar wil de doorbellen... Toen is het zweet me wel even in de handen gekomen" I) "Ik het» enige tfd Johan Cruijff geassisteerd bij het schrijven van een kolom. Voor die beslissingswedstrijd Ajax- Benfica voor de Europa Cup in Parijs ging ik hem opzoeken in het trainingskamp. Maar dat was ergens in een country-club, waar geen taxi-chauffeur het bestaan van wist. Michels gaat altijd in die vergeten oorden zit ten, hij i6 vroeger zeker leider van de Jeugdherberg Centrale geweest, zeiden de Ajax-spelers vaak. Eindelijk vond ik dan een Kongolese taxi-chauffeur die me er heen reed. Die man vrat en zoop zich wild aan de lekker nijen die Ajax voor de gasten had neergezet. Na afloop had hij een heel aardige verrassing voor me In de vorm van de re kening: 102 gulden. Cruijff was een hoofdstuk apart. Zijn honorarium voor die Rene Vos Terugzien met zelfspot (Foto Jan Holvast) kolom die ik voor hem schreef, schroefde hij per gewonnen wed strijd omhoog. Zijn filosofie was: „Eén goeie trap tegen mijn benen en ik ben nergens meer, ik moet het zo snel mo gelijk zien binnen te halen". En daar kon ik best inkomen". Hier zullen we heit verhaal nu maar sluiten, aangezien er op deze pagina nog andere dingen moeten staan. Aanstaande vrijdag dus de huldiging van het opperhoofd van de sportredactie. Op zijn dringend verzoek zullen de feestelijkheden beperkt van karakter zijn. Maar van één ding kan iedereen op aan: hij zal die dag vorstelijk dineren. Want heel zijn leven al is hij een in de culinaire eredivisie vertoevende smulpaap geweest. RUUD PAAUW IAU Wlodzimierz Lu- 25-jarige Poolse topvoet- 64 keer voor de nationale iwam, zegt dat de Poolse geen bezwaar heeft te- rtrek naar het buitenland, wis dagblad vertelde Lu- teren: „Ik heb een aan een Nederlandse club om efc 1 missen 3, De Westduitse atleet Kemper zal vandaag in in Greven een zware ope en ondergaan, waarbij iernier zal worden afge- bi] de Olympische Spelen n vierde op de 800 meter •pees recordhouder op de- had al Jaren last van Niettemin hoopt de 27- tent-h oogleraar aan de van Darmstadt zijn voort t° zetten. (etball eihal jen TEGEN zaterdag 16 dec. 20.30 UUR. «"koop: Kapper Bosman, MUaan 3, Leiden; ofenk, Haarlemmerstr. 66 '1; Van Zijp, Haarlem- tot 279, Leiden. 5 Mei-Hal. Advertentie via: "^promotion - Leiden töbus 105 - Leiderdorp daar te komen spelen. De Poolse voetbalbond heeft er geen bezwaar tegen dat ik naar het buitenland ga. Er is nog een aantal problemen op te ruimen, maar ik hoop dat we bin nenkort tot overeenstemming zullen komen. Ook omdat ik graag iets meer zou gaan leren van de geheimen van het moderne voetbal. Ik wil de strijd aanbinden met de Europese topspe- lers". De reactie van Feyenoord-manager Brox op de uitlatingen van Lubanski was uitermate koel. „Ik weet niet waaruit Lubanski destilleert, dat de Poolse bond wel toestemming zou ge ven voor een transfer. De bond kan namelijk pas toestemming verlenen als eerst de club met een transfer akkoord is gegaan. En in Katowic heeft men ons zeer duidelijk laten weten dat men Lubanski onder géén beding zal laten gaan. Wij zien ook niet hoe hij zich daar zou kunnen lospraten. Tot zijn 30ste zit hij vast bij Gornik, daarover hebben we tij dens ons bezoek aan Polen volstrekte zekerheid gekregen en daarom zullen we ook na dit verhaal geen stappen meer ondernemen". Bert Onnes kampioen van Sanocel LEIDEN Bert Onnes is club kampioen geworden van Sanocel Scylla. In de finale versloeg hij Ge rard Bakker met 31. Overigens heeft Onnes wel de nodige moedte gehad om tot de eindstrijd door te dringen. In de voorronden verloor hij van H. de Roode. Gerard Bakker bereikte de finale door overwinnin gen op de gebroeders Van Schie. In de b-klasse eiste Jeugdspeler E. Noest de hoogste eer voor zich op door Bregman in de finale te klop pen. G. de Wilde eindigde in de c- klasse vóór P. de Boer. Bij de Junio ren eiste eveneens E. Noest de eerste plaats voor zich op. Hollander ein digde als tweede. Reserves Het tweede team van Sanocel Scylla heeft met moeite een beslis singsduel kunnen afdwingen tegen NOAD. Zonder de geschorste Theo Bakker kwamen de Leidenaars te gen Aloysius niet verder dan een 5—5 gelijkspel. Slechts dankzij sterk spel van invaller Wibo van Gennip, die zUn partij won bij een 54 ach terstand voor Sanocel heeft het team nog een verlengstuk van de promo tie-ereklasse kunnen bereiken. LAS PALMAS tt- Sflilz Koto heeft zorgen. De trainer van FC Twente m^girte «Jaar gisteaen, op weg naar het verre vakantie-el3ortoP op de Centrische eilanden, allerminst een geheim van. Want het 7cT er 48 unr voor de returnwedstrijd in de derde ronde van het 'Ö£FA»citf> toernooi tegen Union Depor- tiva Las Palmas nog niet naar tut, dat Kohn over zijn sterkste ploeg kan beschikken, De klactygp'ljjst van zijn spelers was toen tot respectabele lengte gegroeid. Bfotten, Granen, Willy van de Kerkhof, Van der V?H PC Vap Iprssel zijn de min of meer ernstige patieptpij, cjje Kpto t(i4pns de voorbereiding op de „hel van Las Palmas" handen vol denkwerk zullen geven. tuaüteiten te voorkomen worden de maaltijden bereid door de uit Ne.- derland meegekomen koks Piet Gorel en Jacques Bos. De plaatselijke belangstelling voor de wedstrijd is groot. Men ver wacht morgenavond om 21.30 uur Nederlandse tijd in het knusse Esta- dio Insular, waar FC Twente van avond zal trainen, zeker 25.000 toe schouwers, hetgeen vrijwel een uit verkocht huis betekent. Engeke leiding "Want een hel zal hgt ^opdepD^ar ben ik van overtuigd1', Lu xemburger tijdeps de 8 uur <jyren4e reis, die eindigde op de dwga&ps zondige, maar nu zuidpunt van het eiland Grapf CSha- ria, 60 kilometer van de hoofdstad Las Palmas. „De en^elbl^sijEe van Or an en ziet er niet b^t'uit. HjJ-' al nioeite mèt gewópgi lopen, N ondervindt rónder v^n e&n lig sure en de andere djjie $qn QQk fit. IJc kan op dit ogenlik nqg g^pn zinnig woord zggeen over de qpsta ling. woensdagmorgen h$b i£ pas een cojnpleet beeld van de We zullen er intussen allés aan dp£p om iedereen spee^a^r te krij^n. Masseur Wim Snellqmjjterg hefcft daarvoor uit zijn pa&ktïjk speciale apparatuur meeggppmen. Ik kan al leen ipaar afwachteg hop de blessu res zich zöllen ontwikkelen. Ik pjis daarbij wél een volwaardige groep vervangers. Odk met het QQg op de komende wedstrijd tggpn Spart» *5 dat Jammer. In de tweede trap^fer- zal er wel niemand bijko men, want er ie eenvoudig niet ge noeg geld". T emperamenit HQgwel FC Twente, dat vergezeld wardt door ruim 150 supporters, kan hogsn op een comfortabele voor sprong van 3-0 is Kohn niet van me- lyyg dat zijn ploeg er al bij voor- bjtyi, }s. „Die Spanjaarden zijn tot a^es in staat. De toeschouwers, die ja meestal rijkelijk laten vloei- qp, hgbben veel temperament en mogdigen him favorieten voortdu rend *$n. Wij moeten ons daardoor Hipt laten intimideren. Ik ben in ie der geval blij dat onze voorhoede- spelers róets mankeren. Verder reken ik op Piet Schrijvers". Na die slechte ervaringen in Tiflis en de geruchten over voedselvergif tiging van de spelers van AC Tori- rip, een vorige tegenstander van Las P^mas, heeft FC Twente geen en- kfy risico genomen. Men bracht de spelers onder in het bungalowpark Lps Porches, ver van het rumoerige, toeristische noorden. Om alle even- Las Palmas zegevierde zaterdag voor de oompetitie op eigen vela met 10 over Granada in een ma tig duel, waarin international-verde diger Tonono zijn rentree maakte na een blessure-periode. Hij bleek nog niet over voldoende conditie te be schikken. De jeugdige linksbuiten Miguel Angel scoorde al na zes mi nuten. De ervaren Engelsman Jack Taylor, heeft de leiding in deze waarschijn lijk gespannen wedstrijd. Kohn over do forsgebouwde slager uit Wolver hampton: "Ik hoop, dat hij een goede dag heeft. Het gaat er niet al leen om wat hij ziet. Het belang rijkste is wat hij niet ziet. Twee Jaar geleden hadden we in Turjn tegen Juventus de scheidsrechter zwaar tegen door allerlei foefjes van de tegenpartij. Dat hoef ik niet nog eens mee te maken". De vermoedelijke opstellingen zijn: Las Palmas: Cervantes, Martin, Tonono, Hernandez, Trona, Castel- lano, Fernandez, Paez, man, Miguel Angel. Spitz Kohn: zorgen om geblesseerden. FC Twente: Schrijvers, Van Iers- terberg. Willy van de Kerkhof, Van Soto Ger- sel, Drost, De Vries, Oranen of Ach- der Vall, Notten of Huve, Pahlplata, Jeuring, René van de Kerkhof.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 11