E DUC-THO WEER NAAR ONDERHANDELING ST AFEL STORTEN AFVAL IN ZEE AAN BANDEN blksrepubliek China wil haar goede kanten tonen LONDEN STUURT GEEN AZIATEN MEER TERUG Het China van nu, een impressie van drs. Fr. van der Meer ashington: meer gesprekken nodig 'jet-politie rzoekt huis »tr Jakir Peron voor terugkeer naar Rome Kapers hele leven in Cubaans gevang |Ao 14 NOVEMBER 1972 moeten ons horloge vijf uren draaien als de Transsibe- Iress van Moskou naar Pe- j het verre Zabaikalsk de tussen Rusland en China rt, Maar dat is niet de etil- ,eurtenis die de grensover- markeert. De trein wordt ge- voorzien van k smallere wielstellen; de ders en de bagage worden je Russen nauwkeurig gecon- d, In de coupé naast die van rordt een Noordvietnamees trein gelicht, omdat er iets t orde'schijnt met riln pas. het papieren materiaal dat .j mij heb. wordt nauwkeurig 'in en; nie^ aUeeh mijn boeken. ook mijn agenda kijkt men 10fii|de voor bladzijde na. Een QJet van 20 poolse zloty (on- f 1,75) wordt me afgeno- Het wordt op de Russische bank gezet en ik krijg een itie, waarmee ik het er bin- e Jaar weer af mag halen, -p oponthoud van tweeënhalf pi ijden we verder. Russische en met het geweer in de g, zoeklichten, scihubtersput- lan een poort over het spoor het rood de letters CCCP iks.il DOg een P°ort' ditmaal met inese karakters voor de Volks lék China; en dan plotseling ?stA en van het Volksbevrijdings- die naar ons lachen en wui- lab? io komt men van Siberië Chi- i? men- riendelijkhei'd is kenmerkend het Chinese volk. Vanaf de contacten met de handelsde in Den Haag, tot en met joment dat we over de brug atta ngkong China verlaten, heb- te maken met opgewekte kpaifo die proberen het ons zo- 71 ïogelijk naar de zin te ma- fooral op materlëel gebied; hun weigering van bepaalde ken met zoveel begrijpelijke culii i omgeven, dat men eigen- weet of ze het nu zelf vinden of niet. ;omen naar China als toeris- laar het toerisme in China ;n aparte dimensie. Om een redenen. Vooreerst zijn de •n trots op hun land en zijn ts op datgene wat ze sinds Itroepen van de Volksrepu- Jjp 1 oktober 1949, sinds de Kng zoals ze zelf zeggen, gepresteerd. Ze doen niets dan deze vooruitgang to- de vreemdelingen ook al zich bewust dat er nog veel ïft^kt en zijn ze dankbaar 3. De Chineps voor zijn land en leeft voor Dat land hem afgeno- 5. eweest door de landlords en pisd enlandse kapitalisten. Voor zitter Mao heeft gezorgd dat hij zijn rechtmatig bezit terug kreeg. Arbeiders en lagere en midden klas boeren werken nu voor zich zelf en voor elkaar. Wat ze heb ben opgebouwd, willen ze laten zien. Het is van hen. meer mis schien nog dan de beroemde mo numenten die de geschiedenis In China heeft achtergelaten, zoals de Chinese muur en de Verboden Keizerlijke Stad van Peking. Vriendschap Het tweede motief is wat Barba ra Tuchman de nieuwe obsessie van de vriendschap noemde. De Chinezen willen niets liever dan vrienden zijn van alle volken zelfs van de Amerikanen. Bij de "kapi talistische" volkenspreekt men steevast over het feit dat de vol ken goed zijn, maar de regerin gen slecht. B. Tuchman heeft tij dens haar 40-daags verblijf in Chi na opgemerkt dat de woorden vriendschap of vriend evenveel werden gebruikt als de woorden voorzitter Mao. Ze heeft ze zelfs ge teld: bijna 5000 maafl, dat betekent meer dan 100 keer per dag. Wij hebben het niet geteld, maar we verbazen ons niet over het aantal dat Tuchman noemt. Het is opval lend hoe vaak de Chinezen, wan neer ze tegen onze groep praatten in plaats van "u" spraken over "onze vrienden". En voortdurend wezen zij er op dat wanneer wij een beter begrip kregen van het Chinese volk dit een versteviging betekende van de vriendschapsbanden tussen 't Chi nese en het Nederlandse volk. Na een ongeveer 20-jarlge isolatie is er de laatste Jaren een duidelijke opening naar het buitenland waar neembaar en de Chinezen zijn gaarne bereid om van hun ver worvenheden kennis te laten ne men en zo hun plaats in de wereld te bevestigen. Hierbij dient wel opgemerkt dat deze openheid vooral de direct zichtbare organi satie van de samenleving betreft. Het is uitermate moeilijk exac te informatie te krijgen over de or ganisatie en het functioneren van de Communistische Partij terwijl de Partij juist de drijfveer en de uiteindelijk beslissende factor is binnen deze samenleving. Het derde motief voor het aparte soort toerisme in China ligt niet zo zeer bij de Chinezen alswel bij ons: wij zijn zelf meer geïnteresseerd in de samenleving die sinds 1949 door een bamboegordijn is afge sloten. dan in de culturele relicten van Han- en Mingdynastie, of In de schilderachtige landschapsbeel den rond Hangohow of Canton. Goede verzorging Om al deze redenen heeft het pro gramma van een vterweekse tocht door China dan ook meer weg van een werkbezoek dan van een "toe ristische" rondrit. Men bezoekt communes, scholen, fabrieken, ar beiderswijken, ziekenhuizen e.d., en praat met vele mensen. Dat de Chinezen vinden dat zij hun gas ten een eersteklas materiële ver zorging moeten geven, is een pret tige bijkomstigheid. Zij slagen er inderdaad in de "toeristen" het gevoel te geven gast te zijn bij vriendelijke en gastvrije gasthe ren. Het is slechts jammer dat de faciliteiten voor buitenlanders zo als hotels, tolken- en gidsencorps e.d. een beperking opleggen aan het aantal bezoekers. Toerisme Drs. Fr. van der Meer uit Hazersiooude bracht de afgelopen zomer, van 28 juni tot 29 juli een bezoek aan de Volksrepubliek China. Hij vroeg daarvoor een visum aan omdat hij op doorreis naar het internationale Psychologie Congres in Tokio kennis wilde ne men van de ontwikkeling en toepassing van de sociale wetenschap- Vreemdeling pen in China, en daarnaast geïnteresseerd was in het sociale en culturele leven in Cihna in het algemeen. Hij bezocht China in groepsverband tezamen met 7 andere Nederlanders. Drs. Fr. van der Meer legde in 1967 zijn doctoraal examen in de psychologie af en is sindsdien als medewerker verbonden aan de Rijksuniversiteit van Leidenvakgroep sociale psychologie. heeft nog niet zo'n prioriteit dat een snelle groei hiervan te ver wachten is. Men ziet toerisme per sé niet ais een industrie die devie zen op kan brengen. Het is een middel de vriendschap tussen de volken te verstevigen en erg veel geld zal men daar de toe rist niet voor vragen. Ook in dit opzicht zijn het vriendelijke men sen. Op het grensstation Manchuria staan de douanebeambten in het gelid te wachten als de trein bin nenkomt. Schetterende muziek door de luidsprekers. De trein zit weliswaar vol met Noordvietname- zen, maar wij zijn de enige bui tenlanders uit een "kapitalistisch" land en als zodanig worden we apart ontvangen in een wachtka mer met diepe fauteuils. Terwijl een Chinees meisje, met het ken merkende kort geknipte haar, ons thee schenkt, en thee in blijft schenken telkens wanneer wij een slok genomen hebben, leggen wij uit wat wij komen doen. Een per fect Engels sprekende douanier fungeert als tolk. Men zegt ons dat zij Peking zullen waarschuwen dat wij er aankomen. De reis naar Peking duurt altijd nog 36 uur, maar we hebben het gevoel dat we al haast "thuis" zijn, nu we reeds 5 volle dagen in de trein achter de rug hebben. Literatuur In Peking staan drie heren van het toeristenbureau ons op te wadhten. Het perron is helemaal leeg als onze trein arriveert. Ook op de stations in Mandsjoerije, waar we stopten, waren de perrons leeg en stonden de Chinezen met hun neus tegen de ruiten gedrukt te kijken naar onze internatiohale trein. De stationsdeuren waren dicht en een soldaat stond er bij op wacht. Voor de binnenlandss treinen blijkt de controle nader hand aanzienlijk minder streng. We worden opnieuw ontvangen met thee, ditmaal witte thee, d.w. z. warm water, in een hoek van de grote ontvangsfchail voor buitenlan ders. Er staan meerdere rekken met literatuur over China om mee te nemen, theoretische werken, maar ook tijdschriften met foto's en artikelen over China, in taal variërend van Engels tot Oeurdu en van Japans tot Swahili. Deze rekken staan niet alleen hier, maar overal waar maar enige bui tenlanders te verwachten zijn. Warm welcome to Holland friends. Dat is de overheersende sfeer bij al onze bezoeken. Hier le den van het Revolutionaire Comité van Middenschool nr. 15 in Peking Per taxi rijden we naar het Na tionaliteiten-hotel. Eén van de ho tels in Peking waar de buitenlan ders worden geconcentreerd. Door deze hotels voor uitsluitend buiten landers vindt er een scheiding plaats van het gewone Chinese !80, volle. Dat is jammer. Soms staan er soldaten voor het hotel op wacht. Auto's of bussen die met buitenlanders van het hotel ver trekken of er aankomen hebben absolute voorrang. Voor ons hotel in Peking drommen groepjes Chi nezen samen om zich te vergapen aan deze vreemdelingen. Het is ver velend; men voelt zich een oude koloniaal. Elders worden weer de mensen vrij bruut weggejaagd Een buitenlander blijft voorlopig een opmerkelijk verschijnsel in China en het gewone volk kan er haast geen genoeg van krijgen de ze mensen te bekijken. Dat is niet alleen op het platteland zo; dat is ook, zij het in mindere mate, in Peking het geval. Gidsen Vanaf het moment dat we in Pe king cp het station arriveren, wor den we voorbdurend begeleid door meerdere gidsen en tolken. Eén gids vergezelt ons de hele reis door China, maar in ieder? Pleis terplaats krijigen we er drie of vier begeleiders bij. In de steden zelf zijn we vrij om te gaan en te staan waar we wil len. We zijn echter niet vrij om op eigen initiatief door het land te reizen. Het eerste wat geschiedt na de aankomst in het Nationali teiten-hotel is dan ook een bespre king met onze gidsen over onze reis door China. In Den Haag heb ben we reeds een voorstel inge diend, maar we krijgen niet de in druk dat dat in Peking erg diep gaand is bestudeerd. Men heeft een eigen voorstel voor onze reis door China en daar valt weinig aan te tornen. We blijven 6 dagen in Peking en reizen dan per trein naar het Zuiden, globaal tmnomen langs de lijn Nanking Shanghai Tsjhangsja - Kanton. Onderweg zullen we eöhter nog versohillende kleinere steden en tiiorpen aan doen. Niet alles Het verblijf in een stad begint steeds met een bespreking met gidsen van het Toeristenbureau over het programma dat men in die stad wil volgen. Behalve wij, hebben ook de Chinezen enige ideeën hoe de dagen te vullen, zo dat de bespreking het karakter krijgt van een onderhandeling waarbij beide partijen iets geven en nemen. In de loop van onze reis zullen we leren dat als de Chine zen in dit eerste stadium zeggen: "we zullen zien" of "we zullen het aan de bevoegde instanties voor leggen", dit haast zeker een afwij zing van ons verzoek inhoudt Over het waarom van de weigering tast men in het duister, of men twijfelt aan de redenen die worden opge geven. We hebben moeite te be grijpen dat een partijkader het te druk heeft om ons te ontvangen, terwijl we in een hospitaal worden ontvangen door meerdere artsen tegelijk, waarvan het overduide lijk is dat ze een meer dan bezette praktijk hebben. We verbazen ons er over dat de gids vol blijft hou den dat er in een bepaalde stad geen ziekenhuis voor geesteszie ken is, terwijl ons informatie ten dienste staat die het tegendeel be weert en terwijl een arts eerder tijdens onze reis in het bijzijn van de gids naar dit ziekenhuis ver wees. Het is een van de negatieve punten van ons bezoek: enerzijds een open, meewerkende houding van de Chinezen, graag bereid het goede van hun land te tonen; anderzijds een afsluitende houding van dezelfde mensen ten aanzien van bepaalde aspecten, daarmee de buitenlander met een groot aantal vragen achterlatend. Wordt vervolgd IGKONG (Reuter) Het Noordvietnamese politburo- I Witte Huis wilde geen commentaar Duc-tho is gisteren uit Hanoi naar Parijs vertrokken teyeren °P berichten, als zou Kis- '1 tejiemen aan een nieuwe ronde van vredesonderhan- en met de Verenigde Staten, zo meldt radio-Hanoi. ■Vietnam geeft hiermee volgens de radio „eens te meer 'an zijn oprechtheid en ernst ten aanzien van vredeson- idelingen". /of «Jrtiszal X ean Thuy, de ian de Noordvietnamese de- naar de vredesconferentie, Tho voegen. Ook de Zuid- ese delegatieleider, oud-ml- Buitenlandse Zaken tong-lam, zou gisteren naar Parijs terugkeren, afgezant Henry Kissinger 'gisteravond in Camp David ;ton nog het gesprek bij yfeoo De Russische poltie •sieren de woning in Moskou non-conformistenleider Pjotr J[| f* die zelf gevangen zit ge- 6 acht uur doorzocht en zijn B schoonzoon ter ondervra- togenomen, aldus hebben dis- bkringen bekendgemaakt. •jarige Jakir werd op 21 juni ouden omdat h41 inlichtingen dio Vrij Europa en Radio ;\z zou hebben doorgegeven. ffas niet de eerste keer dat [woning werd doorzocht. Het "e al eerder in januari en mei, te gelegenheden boeken en jju «ten in beslaggenomen werden. r heeft zeventien jaar gevan- osf^n in een stalinistisch kamp. Sowjet-autoriteiten na de van Stalin bijlven beschuldi gen stalinistische onderdruk te brug er lij ke vrijheden. dat zijn voornaamste medewerker generaal Haig bij terugkeer uit Sai gon had met de Amerikaanse presi dent. Haig bracht Nixon verslag uit van zijn besprekingen met presi dent Thioe van Zuid-Vietnam. Gisteravond nog had het Witte Huis in Washington in tegenstel ling tot eerdere optimlstlsohe ver klaringen duidelijk gemaakt dat er voor de tot standkoming van een definitief bestandsakkoord voor Vietnam nog meer dan één gespreks ronde met Noord-Vietnam in Parijs noodzakelijk zou zijn. Tot dusver had de Amerikaanse regering in navolging van Kissinger verzekerd dat voor het uit de weg ruimen van de nog bestaande moeilijkheden nog maar één gespreksronde van drie of vier dagen nodig zou zijn. Woordvoerder Ziegler van het hoofdstad reizen voor verder overleg met de Le Duc-tho. Niet definitief Het bezoek van generaal Haig aan Saigon heeft tot niets definitiefs ge leid. Het tekenen van een vredesak koord is derhalve nog niet in zicht. Dit schrijft het semi-officiële Zuid- vietnamese blad Iin Song. Het blad citeert in zijn bericht een hoge functionaris van de uit voerende raad van Zuid-Vietnam die zei: "De recente onderhandelin gen met generaal Haig hebben niet tot een stap voorwaarts geleid. De Amerikaans-Zuidvietnamese be sprekingen hebben niets definitiefs opgeleverd". Het bericht wordt ge zien als een laatste bevestiging dat Saigon zijn taaie verzet handhaaft tegen het voorgestelde vredesplan dat Hanoi en Washington hebben bereikt. Problemen nog steeds problemen zijn tussen Saigon en Washington die moeten worden gladgestreken en dat Zuid- MADRID (AP) Oud-president Juan Peron zou morgen voor een tweedaags particulier bezoek naar Rome reizen. Op 17 november wil hij terugkeren naar Argentinië. Daarmee zou een einde komen aan zijn ballingschap van 17 jaar. Volgens peronistische kringen in Madrid zal Peron in Rome door Paus Paulus VI en president Leone in audiëntie worden ontvangen. De pre sident wordt op zijn reis vergezeld door zijn derde vrouw, Isabel Mar tinez en enkele medewerkers. Vietnam blijft aandringen op ver- verschillende voorwaarden. Een groep Zuidvietnamese journalisten kreeg zondagavond te horen president Thioe zich nog steeds I blijft verzetten tegen de voorgestel de raad van drie partijen met oommunisten en de neutralisten die nieuwe verkiezingen moet organise ren. Saigon vTaagt ook de terugtrek king van zogenaamde Noordvietna mese militairen uit het zuiden en wil dat het volledige karakter van de gedemilitariseerde zone tussen de twee Vletnams wordt hersteld. Minister van Buitenlandse Zaken Tran Van-lam zei gisteravond in een toespraak eveneens dat Sai gon nog steeds tegen sommige pun ten van het vredesontwerp tussen Hanoi en Washington is. Sommige bijzonderheden van het akkoord moeten eerst nog wor den uitgewerkt alvorens Zuid-Viet nam zou kunnen tekenen. Volgens Lam betekent de overeen komst in de huidige vorm "een stil zwijgende overgave aan de commu nisten aan de conferentietafel van wat zij op het slagveld niet hebben kunnen winnen". NEW YORK (Reuter) De Cubaanse premier Fidel Castro heeft de gezagvoerder van het dit weekeinde gekaapte vlieg tuig van „Southern Airways" meegedeeld dat de drie kapers de rest van hun leven op Cuba in de gevangenis zullen door brengen. Dit heeft een woordvoerder van het Amerikaanse Federale Bureau voor de Luchtvaart (FAA) verklaard. Gezagvoerder Bob Haas had na zijn terugkeer de FAA verslag uitgebracht van zijn gesprek met Castro. LONDEN (Reuter) Engeland heeft toegezegd voortaan geen Azia ten, die Engeland illegaal zijn bin nengekomen, meer terug te sturen naar Oeganda. Minister van Binnen landse Zaken Robert Carr heeft dit gisteren meegedeeld ln het Lagerhuis. Er was ln Engeland nogal wat op schudding ontstaan over een kran tenbericht dat Engeland „gevluchte Aziaten, die Oegandees staatsburger zijn, in het geheim heeft gedepor teerd naar Oeganda". Carr zei in het Lagerhuis dat tot (Door onze correspondent) LONDEN Voor het eerst sinds de milieuconferentie in Stockholm is een aantal staten tot een concrete Door Rudolph Bakker afspraak over het tegengaan van vervuiling van de zee gekomen. Eenennegentig landen, waai-onder de Sowjet-Unie, ondertekenden gis teren in Londen het slotcommuni qué. De afspraak, die na 14 dagen die zijn geproduceerd voor biologi- praten in Londen tot stand kwam, komt erop neer dat de toekomstige verdragspartners zich moeten hou den aan een drietal lijsten van goe deren waarvan het dumpen in zee aan banden is gelegd. De zogenaamde zwarte lijst bevat een aantal stoffen die onder geen voorwaarde mogen worden ge dumpt. Hieronder vallen onder meer plastics (zoals bijvoorbeeld netten en kabels die blijven drijven en de visserij kunnen belemmeren), alle mogelijke vormen van olie, radioac tieve afvalprodukten en materialen sche en chemische oorlogsvoering. De artikelen op de tweede - de zo genaamde grijze lijst kunnen wor den gedumpt wanneer daartoe eerst een speciale vergunning is afgege ven. Hieronder vallen bijvoorbeeld arsenicum, lood, koper, zink en pesti ciden. Ook zal een vergunning nodig zijn voor het dumpen van containers en grotere voorwerpen die naar de bodem van de zee zinken en daar de visserij of de navigatie kunnen hin deren. Op de derde en witte lijst komen stoffen voor die met een algemene vergunning kunnen worden ge dumpt. De vergunningen zullen door de eigen regeringen worden afgege ven. Het systeem van de drie lijsten bouwt voort op hetgeen op een der gelijke conferentie in Oslo het afge lopen voorjaar werd bereikt. Deze conferentie had echter betrekking op alleen 't noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan. De lijsten in Londen werden aanzienlijk uitgebreid en het wordt als een opvallende ge beurtenis beschouwd dat niet min der dan 91 landen bereid bleken hun handtekening onder het slotcommu niqué te zetten. De Sowjet-Unie had aanvankelijk gedreigd niet te zullen verschijnen zolang de DDR niet werd uitgeno digd. Aangezien de DDR toch niet werd gevraagd was de komst van de Russen een verrassing. Hun initia tief dient te worden gezien in het licht van het opvallende feit dat de Opperste Sowjet kort geleden haar gehele vergadering aan het milieu heeft gewijd. Ook communistisch China toonde belangstelling voor de conferentie. Ze nam er niet aan deel, maar verzocht om toezending van alle stukken. dusver tien Oegande«e Aziaten naar Oeganda zijn teruggestuurd. Naar schatting zouden nog 40 Aziaten voor deportatie in aanmerking komen. Hun terugzending zou echter twee maanden worden uitgesteld in af wachting van internationaal overleg over hun toekomst. De Britse rege ring overlegt nu met de Hoge Com missaris voor de Vluchtelingen van de VN, Prins Sadroeddin Khan. Deze zou hebben voorgesteld de niet-Britse Aziaten, die met deportatie worden bedreigd, over te brengen naar de opvongcentra op het Europese vaste land Het ministerie van Buitenlandse Zaken "heeft meegedeeld, dat geen Britse of statenloze Aziaten zijn te ruggestuurd, alleen Oegandese Azia ten, die Engeland zonder de nodige inreispa pieren waren binnengekomen. Niemand zal worden teruggestuurd al blijkt dat hij in Oeganda groot gevaar loopt: Volgens deze bekend making zijn er in Engeland ongeveer 120 statenloze Aziaten gearresteerd bij een poging Engeland illegaal bin nen te komen. Groot hotel In Johannesburg, Zuid-Afrika, is het grootste hotel van het zuidelijk halfrond geopend. Het Carlton-hotel telt 603 kamers en 58 suites, alsmede drie restaurants en vijf bars.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 9