KW 34 'Rose Marie' door velen
in Katwijk
bewonderd
Ton Brussee in
VIjt jaar fietsen
23000kilometer
Dreigende
ka binetscrisis
in Brussel
DINSDAG 24 OKTOBER 1972
Maandag naar de visgronden op de Noordzee
Weer over taalkwestie
KATWIJK AAN ZEE De nieuwe aanwinst van de Kat-
wijkse kottervloot de KW 34 „Rose Marie" heeft vanmor
gen tegen acht uur de Haringkade verlaten. Getrokken door
een sleepboot en het achterschip stevig in de trossen van een
drijvende kraan om de diepgang geringer te maken, wordt bin
nenkort de reis naar IJmuiden gemaakt. Daar wordt de kotter
zeevaardig gemaakt door het innemen van ballast en het stel
len van het kompas en andere nautische instrumenten om vrij
dag de proefvaart op de Noordzee te maken. De KW 34 ver
trekt maandagmorgen onder commando van Maarten van
Duijn, zoon van reder Klaas van Duijn, voor het eerst naar de
visgronden. Een groot aantal prominente figuren uit de visse
rijwereld en leden van het Katwijkse gemeentebestuur hebben
gistermiddag de fraaie kotter, die wordt voortgedreven door
een 1015 pk motor, bezichtigd.
ln de stuurhut staan de Van Duijns vol "bewondering te kijken Tiaar cd die apparaten en knop
pen. Van links naar rechts: mevr. R. van Duijn-Kortenoever, echtgenote van schipper Maakten
ten van Duijn, Maarten van Duijn Sr. (81), mevr. A. L. v. Duijn-Haasnoot, echtgenote van re
der Klaas van Duijn en mevrouw C. van Duijn-van der Plas 81, moeder van de reder en groot
moeder van de schipper.
Reder Klaas van Duijn was het
glorieuze middelpunt van deze onge
dwongen receptie aan boord van de
KW 34, die nog lag afgemeerd aan
de Haringkade voor de N.V. Zwitser
Machine- en Constructiebedrijf, die
voor de afbouw van het in Oostende
gebouwde casco heeft gezorgd en er
met vele anderen een aan de eisen
van deze tijd voldoend schip van
heeft gemaakt.
Zelf zegt hij: „k Weet heel wat
van de visserij en van schepen af,
maar met deze kotter zou ik toch
niet meer zee durven kiezen. Sturen
met het rad is er niet meer bij. Het
gaat allemaal met handels en knop
jes. Het nieuwste van het nieuwste
is op de KW 34 toegepast. Ik ben blij,
dat onze Maarten het bevel over de
„Rose Marie" gaat voeren en ik hoop,
dat hij en zijn
goede vangst
Genodigden
Burgemeester en mevrouw A. G.
Vermeulen-Kalis gaven van hun be
langstelling blijk, voorts zagen wij
enige wethouders en talrijke gemeen
teraadsleden, hoofden van dienst en
mr. G. Feenstra, de gemeentesecre
taris. Van het ministerie van Land
bouw en Visserij waren aanwezig de
heren A. Thurmer, hoofd van de af
deling zee- en kustvisserij, Th. Kof
man, hoofd afdeling schaal- en
schelpdieren en drs. J. de Vries,
hoofd afdeling produktie -aangelegen -
heden.
Tussen al die officiële génodigden
door bewogen zich de 83-jarige
Maarten van Duijn en zijn 81-jarige
echtgenote mevrouw C. van Duijn-
van der Plas, de vader en moeder
van reder Klaas van Duijn. Zij toon
den veel belangstelling voor de KW
34. Moeder Van Duijn moest en zou
eerst de trap af om het bemannings-
verblijf te bezichtigen en vader Maar
ten beklom vief de trap naar de j
brug om deze in ogenschouw te ne- i
men. Hij verzuchtte: „Heel wat an- i
ders dan wij vroeger. We stonden in j
de buitenlucht. Het roer was een j
stuk hout. Van nautische instrumen-
ten was geen sprake. Wij deden het
met een kompas. Gelukkig is die tijd,
hoe boeiend ze ook was, voortij. De
„Rose Marie" is een pracht van
kotter. Ik wens kleinzoon en naamge
noot van harte een goede vaart toe.
Die jongen kan er wel wat van".
Burgemeester en mevrouw Vermeu
len-Kalis lieten zich in de stuurhut
en in de machinekamer uitvoerig
door Klaas en Maarten van Duijn
voorlichten over al die ingewikkelde
toestellen. Ze kregen met vele ande
ren een zeer teechnische uiteenzet
ting. Een beetje vreemd keken ze op
toen ze hoorden, dat het stuurrad
alleen maar voor de show op het pa
neel was aangebracht, omdat de be
diening uitsluitend geschiedt met
hendels en knoppen. Dat alles
de automatische piloot te kunnen
corrigeren.
Op het gebied van de positiebepa
ling is de nieuwste Decca-installatie
aan boord. De schipper hoeft nu niet
Door
Cees Combee
Foto's
Jaap van Duijn
meer te rekenen om te weten te ko
men waar hij zich precies bevindt.
Dat gaat allemaal automatisch. In de
zeer ruime machinekamer werd de
1015 pk. sterke Stork-motor aandach
tig bekeken. Deze kan, zo vertelde
Klaas van Duijin, met een kleine in
greep door de fabriek worden opge
voerd tot 1500 pk. Hij denkt er voor
lopig bepaald niet aan met dit ver
mogen te gaan werken.
Met kleinzoon Maarten en diens
vrouw Rose-Marle stapte grootmoe
der Van Duijn diens hut binnen. Ze
slaakte een kreet van verrassing en
riep uit: Maart is dat jouw ver
blijf? Wat een pracht". Heel veel
belangstelling toonde ze voor de wat
ouderwets uitziende linnenkast en
voor de vloerbedekking. Ze was er stil
van. Ook toen Maart haar vertelde
dat die grote „zilveren" kast met al
die knoppen en hoorn het radio- te
lefoonapparaat is, waarmee hij als
hij op zee is zijn vrouw en ouders
via Scheveningen Radio kan opbellen
en net zo duidelijk kan spreken of
het gesprek op de vaste wal wordt
gevoerd. „Jongen", zei de 81-jarige,
„het is te hopen, dat Je een goede
Verkocht
Reder Klaas van Duijn (59) ver
telde ons tussen de bedrijven door,
dat de oude KW 34 .Rose Marie"
naar Goedereade gaat. Dit in 1967
gebouwde schip, dat nog in zeer
goede staat verkeert, gaat onder het
vissserijmerk GO de visserij beoefe
nen. De nieuwe aanwinst van de re
derij, zo hoorden we uit de mond van
Van Duijn, heeft ruim f 1,7 miljoen
gekost. Een hele investering, maar
hij durft het aan. Zijn stelregel is.
dat men alleen met de best inge
richte schepen en met een kundige
bemanning goede resultaten kan boe
ken. Dat de visserij een aflopende
zaak is spreekt hij met klem tegen.
Wel is het gebiedende eis, dat men
met zijn tijd mee moet gaan.
Hoofd afdeling zee- en visserij A.
Thurmer nadrukkelijk: „Niets is blij
vend hier beneden. Ook niet de vis
gronden. Daarom zijn we steeds op
zoek naar alternatieve mogelijkhe
den. Dat is voor de tongenvissers de
Ierse Zee bij Fleetwood. Daar hebben
we nu enige malen 'n projekt gehad.
De resultaten vallen beslist niet
tegen. We zullen echter moeten blij
ven zoeken. Niet alleen voor de kot-
tervisserij, maar ook voor de treilers.
Daar zijn we nu in de Atlantische
Oceaan mee bezig. Over de resulta
ten valt nog niets te zeggen. We zijn
pas begonnen".
(Door onze correspondent)
BRUSSEL België spreekt over
een regeringscrisis. In de rege-
ring-Eyskens, die overwegend is
samengesteld uit socialisten en
ohristen-democraten, maar waarin
ook de liberalen een aandeel heb
ben is onenigheid uitgebroken
over de economische begrenzing
van het gewest Brussel en de taal
problemen rond de Voerstreek.
De Voer, een gebied ten zuiden
van Maastricht, behoorde oorspron
kelijk bij het Franse taalgebied,
maar werd een tiental jaren gele
den "ingeruild" tegen de streek
van Komen en Moeskroen, dat
nabij de grens met Frankrijk bij
het Waalse gebied werd ingelijfd.
Liberalen
Wat Brussel betreft zijn het
vooral de Franstalige liberalen die
dit gewest groter willen zien dan
de huidige agglomeratie van 19 ge
meenten en dan met name omdat
de Franssprekende Brusselaars
daarin voordeel zien. Over de
Voerstreek ligt eveneens een con
flict ter tafel, omdat Eyskens als
noodoplossing een Nederlandstali
ge regel met Franse vertaling had
willen treffen, waarmee, naar nu
blijkt, de Franstaligen niet ak
koord gaan.
De meerderheidspartijen zullen
nu samen moeten gaan uitmaken
hoe diep de crisis reikt. Overi
gens is België veroordeeld om ook
een eventuele volgende regering in
meerderheid uit socialisten en uit
christendemocraten samen te stel
len, met de bijbehorende overer
ving van de problematiek.
Mishandeling
in Leids
studentenhuis
LEIDEN Het Haags Gerechts
hof heeft uitspraak gedaan in een
strafzaak tegen twee verdachten, die
betrokken waren bij een mishande
ling in een studentenhuis aan de
Witte Singel.
De 65-jarige eigenaar van het
pand en de 32-jarige beheerder zou
den het de huurders erg moeilijk
hebben gemaakt, als gevolg waar
van herhaalde malen de politie te
hulp werd geroepen.
Eigenaar en beheerder zouden va
ker fors zijn opgetreden en terzake
van het plegen van mishandeling,
werden zij in eerste instantie door
de politierechter veroordeeld ieder
tot f 200 boete.
In hoger beroep vond de procu
reur-generaal bij het Haagse Ge
rechtshof de straf te laag en eiste
tegen de beheerder zes dagen ge
vangenisstraf en tegen de eigenaar
f 600 boete.
Het Hof heeft arrest gewezen en
de beheerder veroordeeld tot f 400
boete en voorwaardelijk twee weken
gevangenisstraf met proeftijd van 2
jaar en de eigenaar tot f 600 boete.
SASSENHEIM Wie Sassenheimer
Ton Brussee zo door het Nederlandse
en Belgische land ziet fietsen, denkt
met een gewone wielrenner te doen te
hebben. Ton Brussee (32) is echter
geen wielrenner, maar toerrenner.
Toegegeven de vergissing is niet ver
wonderlijk, want de fiets van Brussee
vertoont slechts kleine verschillen
met een fiets van een wielrenner. Er
Wat zijn eigenlijk de verschillen
tussen toer- en rensport?
Ton Brussee: „Nou, we fietsen ge
woon niet zo hard. Op de vlakke weg
ligt het tempo rond de twintig kilo
meter. Dat tempo kunnen we dan ook
volhouden als we een heuveltje moe
ten pakken. In de afdaling kan he
daarentegen zeer hard gaan. We rij
den ook wel in de Ardennen en daar
hebben we een keer zestig kilometer
per uur gereden in de afdaling van
een heuvel. Een ander verschil met de
wielrennerij is, dat er in de toersport
geen wedstrijdelement zit. Alle toch
ten zijn p. sstatietochten. Nummer
Brussee voelt zich eenzaam als toer
renner in Sassenheim. Hij is de enige.
Hij is daarom lid geworden van „De
Kampioen" in Den Haag.„Omdat",
zegt Ton Brussee, ,Er hier in de buurt
geen club is waar aan toerrijden
wordt gedaan. Een club als het Leidse
Swift heeft dan wél in haar naam
staan „Leidse Wielren- en Toer Vere
niging", maar toerrijders hébben ze
niet. Datzelfde geldt voor „De Bollen
streek". Toch zijn er in Nederland
zeer veel beoefenaars van deze tak
van sport. Hoeveel precies weet ik
niet, maar ik schat dat het tegen de
tienduizend aan ligt".
Barkeeper vijf
maanden cel in
LEIDEN Een 36-Jarige bar
keeper kwam, nadat hij eerder tot
gevangenisstraf was veroordeeld na
diens vrijlating uit de gevangenis in
financiële moeilijkheden, mede door
dat hij zich een royale levensstijl
had opgebouwd.
Om aan geld te komen pleegde hij
Insluiping in diverse studentenflats
in Leiden, waai- hij zich dan betaal
cheques en betaalpas toeëigende en
kans zag aardig wat geld onrecht
matig te incasseren.
In een gestolen auto kreeg hij een
ernstig ongeluk, waardoor hij zijn
verdere leven invalide zal blijven.
Terzake van de diefstallen heeft de
barkeeper zich voor de Haagse
rechtbank te verantwoorden gehad
waar de Officier rekening wilde
houden met de huidige toestand,
waarin verdachte verkeert en vol
staan met acht maanden gevange
nisstraf waarvan 2 maanden voor
waardelijk.
De rechtbank heeft uitspraak ge
daan en verdachte veroordeeld vv
delijk met proeftijd van 2 jaar.
SASSENHEIM Voor Ton Brussee is de toersport begonnen met een ritje van Sas
senheim naar Den Helder en terug. Hij reed deze toch niet te onderschatten afstand met
zoveel gemak, dat men voor hem een carrière zag in dè toersport. Het eerste jaar
(1968) reed Ton Brussee zo'n 1320 kilometer onder de wielen weg. Toen reed hij nog
op een gewone fiets. Het jaar daarop (seizoen 1969 van half maart tot oktober) ver
dubbelde hij, nu op een echte racefiets die afstand tot ruim 3000 kilometer. Nu na vijf
seizoenen ligt het totaal al bijna op 23.000 kilometer.
Die afstand, onderverdeeld in
grote en kleine ritten, fietst Brus
see voor een deel helemaal alleen in
zogenaamde stenütten.
Brussee: "Sterritten zijn tochten,
die door een bepaalde club worden
uitgeschreven, maar overal in Ne
derland kunnen worden gereden.
Een sterrit van een Limburgse club
van 120 kilometer kan ik ook hier
rijden. Ik ga dan bijvoorbeeld naar
het Velzerpont, haal daar een stem
pel en ga dan terug naar Wasse
naar, waar ik een eindstempel haal
in Duinrell.
Dat soort ritten gebruik ik voor
het grotere werk".
Wat verstaat een toerrenner onder
het grotere werk? Ton Brussee:
"Bijvoorbeeld een Den Haag—Win
terswijk—Den Haag. Dat gaat ln
twee dagen met een overnachting in
Winterswijk. Of de langste tocht,
die we kennen: AssenOostende—
Door
Jan van der Nat
Foto
Jan Holvast
Assen, een tocht, die we in zes etap
pen afleggen en die duizend kilome
ter lang is. De langste tocht, die
dag duurt, datwil zeggen zo'n
dertig uur, we rijden dan 's nachts
door, is Amsterdam—Maastrichts-
Amsterdam (600 kilometer)"
per trein. De fiets gaat mee. Dat
mag normaal niet.
Lacht Ton Brussee: "Nee. maar
ik haal de wielen eruit en er is
vrijwel geen conducteur, die kan be
wijzen dat het een fiets is, omdat
hij gewoon niet weet hoe hij de
wielen erin moet zetten. En daar
om is het handbagage".
Duur
Is de toersport door dat vele rei
zen niet een vrij kostbare aangele
genheid?
Ton Brussee: "Het kost een hoop
geld, maar hoeveel precies kan ik
niet bij benadering zeggen", voegt
mevrouw Brussee toe: "Een klein
autootje". Ton Brussee weer:
als Je alles bij elkaar optelt, zal
Je aardig in de buurt komen. Al
leen mijn fiets al kost f1500. Daar
naast ben Je aan reis- en inschrijf
kosten; reparaties en vervangingen
aan de fiets toch wel een zeven
achthonderd gulden kwijt. Iedereen,
moet iets voor zijn sport over heb
ben. Ik heb het er voor over, dat
t» kimmen fietsen".
Is toerfietsen aan te bevelen als
een soort trimmen?
Brussee: Zeker, want Je hoeft na
tuurlijk niet altijd lange ritten te
doen. Je kimt het beperken tot ster-
ritten, die er vanaf dertig kilometer
zijn. Als Je elk weekeinde zo'n rit
rijdt, dan heb Je voldoende li
chaamsbeweging. Velen zijn zo be
gonnen. en raken dan in de ban van
de sport en gaan dan over op het
grote werk. Wat als ontspanning be
gint eindigt vaak in inspanning, 't
-liter wel een sport voor Jong
an oud. Er zijn jongens bij van een
jaar of tien, die elk weekeinde een
Paard-en-wagen
Wie veel reist, kan veel vertellen,
luidt een oud-spreekwoord. Dat
geldt ook voor Ton Brussee, want
iemand, die al 23.000 kilometer ge
fietst heeft maakte natuurlijk langs
de weg veel gekke dingen mee. Het
mooiste dat hij meemaakte had iets
met een paard-en-wagen te maken.
Ton Brussee: "Dat was tussen
Peeloo en Loon, tijdens een rit in
Drenthe. Ik zie opeens een paard-
en-wagen over de weg slingeren. Ik
roep: "KIkun je niet aan de
kant gaan rijden?" Toen we er
voorbij waren zag ik dat er hele
maal geen vent op die kar zat. Ik
heb toen een eind verder m'n fiets
in de kant gegooid, heb die kar op
gewacht en ben erop gesprongen en
heb het paard tot stilstand ge
bracht.
Wrak
Een ander leuk voorval is er een
waar ik zelf niet bij was. Een knaap
van onze club reed mee in de mon
sterrit Brussel—Beiroet. Nou, ik geef
nog geen vijf centen voor dat wrak
waar hij op durft te rijden. Op een
gegeven moment werd er gezegd,
dat de Hollanders ni
kop moesten nemer
neemt ook de kop
maal niet meer o
bij de volgende
daar al anderh
daarna aangezoch
Eddy Merckx
gen, maar hij had t
Nog iemand, die som
rijden is Stien Kaiser.
Ook zij is een verwoed toerrijd-
Enfin, hij
\r kijkt hele-
ien de groep
•am. zat hij
Hij
gangmaker
zijn trainin
geen zin in.
zo hard kan
ster en lid van "De Kampioen", we hangt,
pesten haar weieens door te zeggen
dat er een aan haar wiel zit. Nou,
en dat pikt ze niet, gaat even het
tempo vertogen en Je ziet haar niet
meer terug". Boven op zolder heeft
Ton zijn trofeeën. Naast zijn fiets,
die aan touwen aan het plafond
daar een bord te vinden,
waarop veel herinneringsvaantjes,
medailles en dergelijke zijn te
vinden. In een hoek staat een klei
ne fiets, oo kal met een racestuur.
"Die is voor mijn zoon. Hij is nu
nog wat te hoog voor hem, maar
volgend jaar kan hij er op en dan
TON BRUSSEE:
n ik hem eens mee op een rit-
van dertig kilometer". Zo zie
naar, toerrijden houdt niet al-
i Je zelf in de ban, het kan
s besmettelijk zijn.
